Παλεύοντας με το ίδιο μου το σώμα…
H ιστορία της Λένας
(Η Λένα γέννησε με καισαρική και επισκληρίδιο)
Γεια σας! Aποφάσισα να γράψω την ιστορία μου γιατί ετσι ίσως δώσω λίγο κουράγιο σε μανούλες σαν και εμένα, μανούλες που έχουν τύψεις λόγω κάποιας ασθένειας που τους στερεί τη δυνατότητα να κάνουν πράγματα για την οικόγενειά τους.
Είμαι 27 χρονών και απο τα 16 μου έχω αναπτύξει ενα αυτοάνοσο νόσημα το οποίο ακομα και αυτή τη στιγμή που μιλάμε δεν μπορούν να το ελέγξουν .
Η δικιά μου ιστορία ξεκινάει όταν γνώρισα τον άντρα μου στα 19 μου, ερωτευτήκαμε τρελά , μετά απο λίγο καιρό έμεινα έγκυος, αποφασίσαμε να παντρευτούμε ενώ γνωριζόμασταν μονο 3 μήνες, όμως η ασθένεια μου είχε αλλη άποψη για την εγκυμοσύνη… Απέβαλλα στην 4η εβδομάδα της κύησης.
Αιτία; Το ίδιο μου το σώμα, ο ίδιος μου ο οργανισμός αναγνώρισε το μωρό σαν ξένο σωμα. Ο άντρας μου δίπλα μου, δεν αλλάξαμε τίποτα απο όσα είχαμε σχεδιάσει. 1 Ιουνίου μετα απο 6 μήνες γνωριμίας παντρευτήκαμε.
Πέρασαν 3 χρόνια μεχρι να ξαναμείνω έγκυος. Μετά από ενα μεγάλο χρονικο διάστημα θεραπειών για καταστολή της νόσου. Τελικά μετά απο πολύ προσπάθεια η Β-χοριακή βγήκε θετική! Δεν ξέρω πόση ώρα χοροπηδούσα απο την χαρά μου!
Παρασκευή έμαθα οτι είμαι έγκυος, την ίδια μέρα είχα αιμορραγία, το γέλιο μου κόπηκε, κάλεσα τον γυναικολόγο μου ο οποίος με ανέβασε σε χρονο ρεκορ στο ιατρείο του, ειχα δίδυμα! Αλλά οπως και την πρώτη φορα, ο οργανισμός μου αναγνώρισε μόνο το ένα μωράκι και το άλλο το … έδιωξε…
Για να κρατήσω την κόρη μου που τώρα ειναι 5 χρονών έκατσα στο κρεβάτι 9 μήνες… Με αιμοραγίες, έχοντας και το στίγμα τις μεσογειακης αναιμίας, που ενω δεν ειναι κάτι σοβαρο, οταν ακολουθείς καποια πράγματα, στην περιοδο τις εγκυμοσύνης με τοσο αίμα που έχανα τους έκανε όλους και τρέχανε...
Μέσα σε όλα αυτά, η πεθερά μου ήταν άρρωστη απο καρκίνο του μαστού το οποιο πλεον εχει παει παντου, μια γυναίκα καταπληκτική που απο ότι φανηκε, περιμενε υπομονετικα να γεννήσω, ώστε μετα απο λικο καιρό να πεθάνει. Ο άντρας μου να προσπαθεί να κρατήσει τις ψυχολογικές ισορροπίες….
Μετα απο σχεδον 10 ώρες πόνων, ο γιατρός μου την πήρε με καισαρική λεγοντας μου «Δεν σε αφήνω να παιδευτείς άλλο, φτάνει μετά απο τόσους μήνες αιμορραγίας και πόνων, σε ετοιμάζω τώρα»
Και έρχεται η ερώτηση «Τι θες; Ολική ή επισκληρίδιο;«
Η απαντηση μου «Επισκληρίδιο! Πρώτα θα δω εγω το μωρο μου και μετά όλοι οι άλλοι!!!» και ετσι και έγινε! Ήμουν η πιο ευτιχισμενη γυναίκα όταν την πήρα στα χέρια μου και μετά όταν ο αντρας μου ειπε «Σε ευχαριστώ για τη ζωη που μου έδωσες!«
Μετά απο λιγο καιρό η πεθερα μου υποτροπίασε πολυ γρήγορα… Λόγω του οτι την σοβαρότητα της καταστασης την ξέραμε μόνο εγω και ο αντρας μου, αρχίσαμε το τρέξιμο, εγω δεν είχα καν σαραντισει! Έτσι άφησα το μωρο μου στη μαμα μου που ήταν και είναι παντα δίπλα μου για να μπορέσω να βοηθήσω.
Την ημέρα που σαράντιζα, πήγα πηρα την πεθερα μου και πήγαμε μαζι στην εκκλησια και χωρις να το περιμενει ακουσε τον παπα να δίνει το ονομα της στο μωρο μας… Μετα από 1μήνα πέθανε…
Από όλο το τρέξιμο και απο ολα όσα περάσαμε με τον αντρα μου, το αυτοανοσο μου εφτασε στα κόκκινα. Δεν μπορουσα να κουνηθώ, δεν μπορούσα να πάρω το μωρό μου αγκαλιά… Έτσι τα χέρια της μαμάς μου γίνανε τα δικά μου χέρια…
Ο άντρας μου να προσπαθει να κανει τα πάντα, ο πατερας μου στους κολικούς του μωρου να παρακαλαει το Θεό να παρει τους πονους του μωρου και να τους δωσει σε εκεινον και εγω ανήμπορη να κανω το οτιδήποτε! Η αδερφη μου να τρεχει με μενα στους γιατρους να με ηρεμήσει απο τους πόνους…
Αφου ειχα μια μεγάλη περιοδο χωρις συμπτώματα της νόσου και με την διαβεβαιωση των γιατρων οτι η νόσος πλεον θα εχει αργη εξέλιξη, αποφασίσαμε να κανουμε ένα δεύτερο μωράκι . Η Κατερινα μας το ζητουσε επιμονα για 2,5 χρόνια… Σκεφτειτε όμως οτι για να την πάρω αγκαλιά, ήταν τοσο εκπαιδευμένη που έσκυβα, γραπωνε το λαιμο μου και την σήκωνα, γιατι η νόσος είχε σχεδον καταστρεψει τους συνδετικους ιστους απο τα χέρια μου. Μετά απο 1 χειρουργειο κάτι εγινε….
Τελος πάντων, αφου ειχα την διαβεβαιωση για την νοσο, εμεινα εγκυος! 4 μήνες στο κρεβάτι με αιμορραγίες παλι, μετά όμως καλα. Γεννησα και τώρα η μπεμπα ειναι 42 ημερών!
Ομως η νόσος εχει παντα διαφορετική άποψη απο ‘μενα και τους γιατρους. Ειμαι 2 εβδομαδες διπλωμενη και νιώθω τόσο δυστυχισμένη όταν ακούω την μεγαλη μου να μου λέει «Μανούλα μου στεναχωριεμαι όταν πονας…», νιώθω ακομα πιο δυστιχισμένη όταν βλέπω το σεναριο να επαναλαμβανεται… και για το δεύτερο μωρο μου στεναχωριεμαι…
Όμως μονο και μονο που τις εχω διπλα μου, μου δινει τοση δυναμη που όλος ο πονος του κόσμου μου φαινεται οτι θα περασει και θα έρθει η ώρα που θα τις σφιξω στην αγκαλιά μου εστω και για ενα λεπτο χωρις να πονάω, για ένα λεπτο θα μπορω να τους προσφερω όλο το κόσμο στα χεράκια τους!!!
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στους γονείς μου και την αδερφη μου που τα χέρια τους γινανε τα χέρια μου για τα παιδια μου! Και ενα μεγάλο ευχαριστώ στον αντρα μου που αντέχει μετα απο 8 χρόνια ακομα!
Χωρίς αυτούς θα ήμουν χαμένη στον καλα κλεισμένο κόσμο μου, στον κοσμο του πονου, ενω αυτοι οι ανθρωποι σπανε αυτο το κόσμο και μου δίνουν ένα χαμογελο!
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
glukeia manoula se euxaristw polu polu giati m dineis polu dunamh!!!!!!!! eimai me ton antra mou 6 1/2 xronia!!!! persi megali ebdomada diagnwstike ston antrouli m karkinos ( enw 6 mhnes nwritera eixe diagnwstei ston patera m ... h idia astheneia!!!).... exasa th gh katw apo ta podia m dyo xtyphmata to ena meta to allo!!!... arabwniasmenoi tote, anarwtiomastan an pote mporesoume na kanoyme k emeis thn oikogeneia mas!!!! en telh na mhn ta polylogw... ola phgan kat;eyxh.... ola kala doxa to Theo !!!! liges meres meta thn egxeirhshtoy antra m... anakalypsame pws eimai egkyos... egine o gamos mas me to kalo... kai erxetai h stigmh poy gennaw.... exw mia panemorfi koroyla 9 mhnwn!!!! prin ligoys mhnes meta apo ena entono ponokefalo se syndiasmo me moydiasma xekinhse o dikos m... mikros golgothas... magnhtikes ... xana magnhtikes... ews k twra prospathoume na anakalypsoyme ti exw... akousa polla... fobithika... alla to xeirotero poy den thelw kan na skeftomai... einai pws isws den mporw argotera na megalwsw swsta to mwro m... me toys entonos ponokefaloys... ta moydiasmata se xeria k podia... eytyxws k egw exw th manoyla m... kai ton gluko m antroyli dipla m!!!! diabazontas thn istoria sou pragmatika m edwses dynamh!!!!! eisai pragmatika enas hrwas!!!! makari oles mas na eixame th dikh s dynamh k thelisi!!!!! s eyxomai pragmatika mesa apo th psyxi m ola na pane kala me thn boi8eia toy Theoy!!!!! k pistepse me tha pane oooola kala!!!!
η αγαπη νικαει τα παντααααα καταφερες αυτο που καταφερνουν λιγοι εισαι παμπουτη , με συγκινησες και μου δωσες αισιοδοξια και κουραγιο στις δικες μου δυσκολιες. Εισαι ενας πολυ γλυκος καλιεργημενος ανθρωπος ...
Η-Ρ-Ω-Ι-Δ-Α!
Κορίτσι μου, δάκρυσα με το κείμενό σου αλλά το βρήκα εξαιρετικά αισιόδοξο! Γιατί αν και ζορίζεσαι από πολύ μικρή, δεν έχεις αφήσει ούτε ένα λεπτό από την ζωή σου να πάει χαμένο σε γκρίνιες. Ζείς μια ζωή γεμάτη αγάπη και όμορφες στιγμές, είσαι προφανώς θετικός άνθρωπος και έχεις πολλούς που σε αγαπούν και είναι πρόθυμοι να γίνουν τα "χέρια" σου. Σου εύχομαι τα πράγματα να γίνονται μόνο πιο εύκολα από εδώ και πέρα και η ζωή να σε ανταμείψει με πολλές στιγμές ευτυχίας. ευχαριστούμε που μοιράστηκες την ιστορία σου...
Κορίτσι μου συγχαρητήρια για το κουράγιο σου!!!!! Σου εύχομαι ότι καλύτερο για εσένα και την οικογένεια σου. Όπως είπαν και οι υπόλοιπες παραπάνω όσες αντιμετωπίζετε τέτοιες δυσκολίες και δεν το βάζετε κάτω είστε παράδειγμα προς μίμηση. Εγώ γκρινιάζω με το παραμικρό και δεν έχω τίποτα. Πραγματικά ντράπηκα μόλις διάβασα την ιστορία σου. Πρέπει να μην τα χω όλα τόσο δεδομένα και να μην είμαι τόσο γκρινιάρα. Και πάλι εύχομαι υγεία πάνω απ όλα!!!!
Λένα μου συγχαρητήρια για την υπομονή και το κουράγιο σου!Ο Θεός σίγουρα σου το ανταποδίδει μέσα από τα αγγελούδια σου.Μην ανησυχείς!Μετά την εγκυμοσύνη όλα τα αυτοάνοσα χειροτερεύουν (εγώ έχω αυτοάνοση ηπατίτιδα και μετά από 1 χρόνο από την γέννηση της μικρής μας είμαι έτοιμη για θεραπεία κορτιζόνης για 2 χρόνια τουλάχιστον)Πολύ με στενοχωρεί το ότι νιώθω πτώμα και δεν αντέχω μετά τη δουλειά ούτε να κρατήσω το μωράκι μου αγκαλιά ούτε να παίξω μαζί της όπως θα έπρεπε.Ξέρω όμως ότι μετά από αρκετό καιρό έρχεται η ισορροπία στο σώμα μας και όλα ξαναφτιάχνουν σιγά σιγά.Χρειάζεται αρκετός καιρός(περίπου 1,5 χρόνο μετά τον τοκετό) για να συνηθίσει ο οργανισμός στα χαμηλά επίπεδα κορτιζόλης που έχουμε εμείς οι γυναίκες σε σχέση με αυτά που έχουμε κατά την εγκυμοσύνη.Στην εγκυμοσύνη αυτά τα επίπεδα είναι υψηλά για να μπορεί το σώμα να δεχθεί το έμβρυο.Εύχομαι τα καλύτερα σε σένα και την οικογένειά σου και να ξέρεις ότι τα αγγελούδια σου ζώντας όλο αυτό το πρόβλημα κοντά σου θα μάθουν να χαίρονταιι τη ζωή, να αγαπούν τους ανθρώπους και θα είναι τα καλύτερα παιδιά !Ευλογημένοι να είστε!
θα συμφωνησω με τη κατερινα πιο πανω και δεν θα πω τιποτα αλλο..ΕΙΣΤΕ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΠΡΟΣ ΜΙΜΙΣΗ ΓΙΑ ΜΑΣ ΤΙΣ ΥΠΟΛΟΙΠΕΣ!
Ντρέπομαι που παραπονιόμουν ότι χρειαζόμουν πατερίτσες να περπατάω το τελευταίο τρίμηνο λόγω προβλήματος στη λεκάνη, καθώς και για όσες φορές παραπονέθηκα ότι το παιδί είναι βαρύ και δε μπορώ να το πλύνω εύκολα κλπ. Δάκρυα μου ήρθαν που διάβασα την ιστορία σου. Τέτοιες ΜΑΝΕΣ με κεφαλαία είναι σπάνιες!
Αγαπημένη Λένα,ταπαιπωρούμαι και γω πολλά χρόνια απο αυτοάνοσο με πολλά χειρουργεία.Εκανα μια μπέμπα μετα απο μια καλη εγκυμοσυνη αλλα μετα εφτασα στο σημείο να μην μπορώ να κρατησω ουτε το μπιμπερο με τα 100ml να ταισω το μωρο.Ειχε και λίγο παλιδρομηση και οταν την έβαζα να ρευτει μέχρι να τα καταφέρει χτυπιόταν και εγω πόναγα και δεν μπορουσα να τη κρατησω κι ας ήταν 4-5 κιλά.Ευτυχως και για μένα η μαμά μου ήταν κοντα μου και ο μπαμπά μου που την έχει κόψει άπειρα χιλιομετρα πέρα-δώθε.Θέλω πολυ να κάνω και δευτερο παιδακι αλλα με πολλους ενδοιασμους,γιατι απο το πρώτο μωρο έχουν πάθει σοβαρη ζημιά οι αγκωνες μου(ήταν που ήταν χάλια,και αυτοι και οι καρποι μου),και δεν ξέρω αν θα καταφερω να ανταπεξελθω....Να χαιρεσαι την οικογενεια σου,και ενα μεγαλο μπραβο και απο μενα...σε καταλαβαινω και σε νιωθω πολυ!!!
Μπραβο σου που εχεις τοση δυναμη κ δεν το εβαλες ποτε κατω. Σου ευχομαι ολοψυχα να σου ζησουν κ να γινει ενα μικρο θαυμα κ να μπορεσεις να τους δωσεις πολλες αγκαλιες
Σου αξίζουν πολλά συγχαρητήρια! Μπράβο!!
Λένα μου ειλικρινά σε θαυμάζω, για τη δύναμή σου, τη δύναμη της ψυχής σου... είσαι περιτρυγιρισμένη από ανθρώπους που σε αγαπούν και από ότι φαίνεται θα έκαναν (και κανουν) τα πάντα για σένα... να είσαι γερή και δυνατή (στην ψυχή) και το σώμα σου εύχομαι σύντομα να αναρρώσει και να μπορέσεις να νοιώσεις αυτά που επιθυμείς... να αγκαλιάσεις τα παιδιά σου και τον άντρα σου, αλλά και την αδερφή και την μητέρα σου που σου στέκονται στο δρόμο αυτό... να είσαι καλά....
glukeia mou lena,sygxaritiria,eyxomai na pane ola kala na eisai gerh k dynath na xerese ta aggeloydia soy..
Καλησπέρα σας.... Μόλις διάβασα το άρθρο για πρώτη φορά. Μετα βίας κρατάω τα μάτια μου ανοικτά για να βλέπω τι γράφω. Επειδή απο μικρός ζούσα στον κόσμο του παραμυθιού και του ονείρου το μόνο πράγμα που σκεφτόμουν κατα την διάρκεια της ανάγνωσης είναι "μακάρι να υπήρχε μία δύναμη, οποιαδήποε δύναμη, να εξαφάνιζε αυτή την νόσο. Καθώς συνέχιζα όμως και έφτανα ως το τέλος κατάλαβα κάτι. Η Λένα είναι ευτυχισμένη που έχει τόση αγάπη γύρω της και έχοντας 2 υπέροχα παιδάκια. Κατάλαβα επίσης πως το κείμενο που γράφει δεν είναι δραματικό αλλά έχει αισιόδοξο χαρακτήρα. Δεν νομίζω οτι υπάρχει άνθρωπος που λυπήθηκε την Λένα. Περισσότερο ζηλέψαμε , με την θετική έννοια , την δύναμή της. Ευχαριστώ όλους όσους θα μπέιτε στην διαδικασία να διαβάσετε το σχόλιό μου και ευχαριστώ την Λένα που μου θύμησε πως η αγάπη είναι και θα παραμείνει ο μεγαλύτερος σύμμαχος κάθε ανθρώπου....
τι να πω,μπραβο και παλι μπραβο ,μπραβο σε σενα για τη δυναμη σου και μπραβο και στην οικογενεια σου για την τοσο μεγαλη στηριξη.ΜΠΡΑΒΟ!!!!!!!!!!
Διαβάζοντας αυτές τις ιστορίες τα βάζω με τον εαυτό μου που κάποιες φορές αγαναχτώ επειδή έχω ένα πόνο στην μέση ή παραπάνω νεύρα ή νιώθω κουρασμένη κλπ Είσαστε παράδειγμα για μας τις υπόλοιπες.Καλή δύναμη!!
αχ βρε κοριτσια...αχ,με τσακισατε. η κολλητη μου εχει ΣΚΠ και εχω ζησει απο κοντα πως ειναι να μην μπορεις να παρεις καν το μωρο σου αγκαλια! ειστε άξιες μάνες!
ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ.ΕΧΩ ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ 9 ΧΡΟΝΙΑ ΟΜΩΣ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΜΕ ΑΠΕΤΡΕΨΕ ΝΑ ΑΠΟΚΤΗΣΩ 2 ΥΠΕΡΟΧΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ.ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ.ΕΥΤΥΧΩΣ ΕΧΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΝΑ ΣΤΗΡΙΧΤΩ ΕΙΔΙΚΑ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΚΑΝΕ ΠΙΣΩ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΓΙ'ΑΥΤΟ.ΝΑ'ΣΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΗ Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΕ ΠΡΟΣΕΧΕΙ ΚΑΙ ΕΣΕΝΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΣΟΥ.
Είστε αξιοθαύμαστες και οι 2...μπορώ να σας καταλάβω λίγο, απλά γιατί ο αδερφός μου υποφέρει από σκλήρυνση κατά πλάκας (χωρίς σοβαρές υποτροπές όμως ακόμα). Εσείς ως γυναίκες έχετε ακόμα δυσκολότερο έργο. Αποδείξατε όμως ότι είστε ήρωες αυτής της ζωής και παραδείγματα προς μίμηση. Ο Θεός να σας δίνει δύναμη κ εμείς οι υπόλοιποι να παραδειγματιζόμαστε για το τι τελικά είναι κούραση, κουράγιο κ δύναμη!!! Να είστε πάντα καλά και να χαίρεστε ΟΤΙ αγαπάτε.
geia sou lena se sygxerw gia ta duo sou paidia kai gia thn dynamh pou exeis .se katalabenw apoluta .exw 3 paidia kai epishs edw kai 5 xronia mou diagnwsan psoriash arthritida ypoferw ki egw san ki esena kai uphrxa sto stadio pou den mporousa oute apo to krebati na sghkwthw.twra doxa to theo exw kapoious ponous kai kapoies dyskolies.sou eyxomai na kaluterepseis apo ugeia kai na mporeseis na pareis ametrhtes agalies ta paidakia sou kai na ths xareis kai na pexeis mazi tous oso thes.sou eyxomai ta kalutera
να χαίρεσαι τα κορίτσια σου και να απολαμβάνεις όλες τις στιγμές μαζί τους ,να είσαι δυνατή όπως είσαι και όλα θα πάνε καλά ,έχω και εγώ ένα αυτοανοσο που αφορά μόνο το καθαρά αισθητικό κομμάτι καθώς μου ασπρίζει το δέρμα και οδευω γ το δευτερο αυτοανοσο που σχετίζεται με τον θυρεοειδη,αισθάνομαι πολύ γελοία που κάθομαι κ στεναχωριεμαι γ ενα άσπρο φρύδι όταν υπάρχουν ανθρωποι όπως εσύ που με πολυ΄πιο σοβαρά προβλήματα δείχνουν τέτοια δύναμη ψυχής.Με συγκίνησε πάρα πολύ η ιστορία σου ,εύχομαι να πάψει να εξελίσεται το νόσημα σου ,ειλικρινά και απο καρδιάς.
Μ Π Ρ Α Β Ο Σ Α Σ ! ! ! ! ! ! ! ! ! ΝΑ ΣΑΣ ΖΗΣΟΥΝ ΤΑ ΑΓΓΕΛΟΥΔΙΑ ΣΑΣ ΚΙ ΕΥΧΟΜΑΙ ΣΥΝΤΟΜΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ ΚΑΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΕΙΣ ΚΑΘΕ ΣΤΙΓΜΗ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΣΟΥ!!!!!!!!!!!!!!!!
Συγχαρητηρια για το κουραγιο σου και συγχαρητηρια στους ανθρωπους που εχεις διπλα σου. Να σας ζησουν τα παιδακια σας και να ειναι παντα υγιη κι ευτυχισμενα. Να σου πω κατι; Θα ξαναγινεις καλα, το πιστευω. Πρωτον και κυριοτερον γιατι εχεις δυναμη και θεληση. Και δευτερον γιατι πιστευω οτι μολις συνελθει και ορμονικα-οργανικα το σωμα σου απο την εγκυμοσυνη και τον τοκετο, ολα θα ειναι πολυ πολυ καλυτερα. Εδω εμεις που δεν εχουμε αυτα που τραβηξες και τραβας εσυ και κανει το κορμι μας ποσους μηνες να συνελθει.... Πονανε κοκαλα, πεφτουν μαλλια κ.α. που σιγουρα εχεις ακουσει. Ποσο μαλλον στην περιπτωση σου.... Ολα καλα θα πανε ειμαι παρα πολυ σιγουρη....
Den exw logia!!! Xilia mprabo!! Eiste pragmatika kai oi duo ajio8aumastes! Euxomai pragmatika o 8eos na sas deinei dunamh kai na exete panta konta sas an8rwpous pou sas agapoun kai sas sthrizoun. Euxomai o'ti kalutero gia esas, ta paidakia sas kai tis oikogeneies sas
ΣΥΓΚΙΝΗΘΗΚΑ ΚΑΙ ΕΚΛΑΨΑ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΜΕ ΤΙΣ 2 ΚΟΠΕΛΕΣ!ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΔΥΟ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΣΑΣ ΠΟΥ ΣΑΣ ΣΤΗΡΙΖΟΥΝ.ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΓΡΗΓΟΡΑ ΟΙ ΠΟΝΟΙ ΚΑΙ ΝΑ ΓΙΝΕΤΕ ΚΑΛΑ.ΚΑΙ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΕΤΕ ΝΑ ΑΓΓΑΛΙΑΣΕΤΕ ΤΑ ΜΩΡΑ ΣΑΣ.Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΑΝΑ ΣΙΓΟΥΡΑ ΘΑ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ.Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΠΟΥ ΚΟΥΒΑΛΑΤΕ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΟΣ!ΚΟΥΡΑΓΙΟ,ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΗ!ΘΑ ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΙ ΓΙΑ ΣΑΣ! ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ! ΧΡΥΣΑ Π.
τι μπορεις αραγε να πεις μπροστα σε αυτο το μεγαλειο ψυχης που εχετε και οι 2 σας που τα περασατε και περνατε αυτα?μονο σιωπω και ντρεπομαι.....
Για αρχή θέλω να σου πώ να σου ζήσουν τα παιδάκια σου. Εχεις πολύ αγάπη και στήριξη δίπλα σου και είσαι πολύ τυχερή. Μακάρι να βρεθεί μια θεραπεία να γίνεις καλά . Νιώθω τόσο μικρή δίπλα σου που γκρινιάζω και παραπονιέμαι για τόσο ασήμαντα πράγματα που νιώθω να ντρέπομαι και νιώθω αχάριστη που ειμαι γερή με δυο γερά παιδιά και όλο και κατι θα βρω να παραπονεθώ και να γκρινιάξω. Δίνεις μεγάλο παράδειγμα και είσαι πραγματική αγωνίστρια μακάρι να σε γνώριζα και προσωπικά να μου κάνεις μάθημα ζωής να γίνω καλύτερος άνθρωπος. Σε φιλώ και πάλι να σου ζήσουν και να τα χαίρεσαι.
>eisai poli genaia!!ta logia einai perita na xerese tn oikogenia sou!!PERASTIKA KAI PANTA YGIA!!
Maria K.
>μπραβο ρε κοριτσια.....να ειστε γερες και να χαρητε τις οικογενειες σας...σκεφτομουνα τον τοκετο που θα ρθει σε ενα μηνα κ φοβομουν..μου δωσατε δυναμη ειναι το δευτερο παιδακι μου....σας ευχαριστω για την δυναμη που μου δωσατε
>ΕΧΕΙ ΜΙΣΗ ΩΡΑ ΚΑΘΟΜΑΙ ΚΑΙ ΓΡΑΦΩ ΚΑΙ ΣΒΗΝΩ ΤΙ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΟΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΔΕ ΦΤΑΝΕΙ ΣΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΕΡΝΑΤΕ!!ΩΝΤΟΣ ΚΙ ΕΓΩ ΓΙΝΟΜΑΙ ΑΧΑΡΙΣΤΗ ΚΑΠΟΙΕΣ ΦΟΡΕΣ ΠΟΥ ΛΕΩ ΚΟΥΡΑΣΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ...ΜΟΥ ΔΕΙΞΑΤΕ ΠΟΣΟ ΛΙΓΟ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ!!ΜΑΚΑΡΙ Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΑΚΟΥΣΕΙ ΤΙΣ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΟΛΩΝ ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΤΑΠΟΔΩΣΕΙ ΓΙΑΤΙ ΠΙΣΤΕΥΩ ΠΩΣ ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ!!ΝΑ ΣΤΕ ΚΑΛΑ!!!
..ΜΑΡΙΑ Ε.
>Υπομονή και κουράγιο, ολα καλα θα πάνε!!!!!!
Ευτυχία στην οικογένεια σου.
>κοριτσακι μου απο τη ωρα που διαβασα την ιστορια σου δεν εχω σταματηση να κλαιω.εχω κλαματα λυπης για σενα που υπεφερες απο τους πονους , κλαματα απο απεραντο θαυμασμο για την τοσο μεγαλη υπομονη εδειξες σε ολα τα προβληματα που σου ερχοντουσαν κ ομως εσυ ησουν εκει κ προσπαθουσες
ενα μεγαλο μπραβοοοοοο σε σενα αλλα κ στην οικογενεια σου που σου σταθηκε τοσο πολυ.να σου ζησουν τα αγγελουδια σου κ ευχομαι να εισαι παντα καλα κ να περνας οτι προβληματα ερχονται μπροστα σου
>Moirastikes mazi mas tin zwi sou kai me evales stin diadikasia na dw poso axaristi mporei na ginomai kapoies fores pou lew oti kourastika apo pragmata pou den akoumpane oute kata diania ti diki sou kathimerinotita.. Kai esy kai i Eleni eisaste paradigmata pros mimisi!!! Na eisaste panta oso kalitera mporeite kai na xairestai ta aggeloudia sas.. Na exete panta tin idia dinami na antimetopizete tis diskolies.. Eisaste i ENOIA TIS LEKSIS "MAMA"...
>Διάβασα κάπου ότι σε αυτή τη ζωή που ζούμε υπάρχούν οι Άνθρωποι και τα ανθρωπάκια. Οι πρώτοι φορτώνονται στους ώμους τους τον κόσμο και τον ανυψώνουν, οι δεύτεροι φορτώνονται στον κόσμο και τον ταλαιπωρούν.... Συγχαρητήρια Λένα και Ελένη για το κουράγιο σας, το ψυχικό σθένος να περάσετε όλα αυτά και παρόλα αυτά να αντέχετε κάθε πόνο, προκειμένου να βλέπετε τα χαμόγελα των παιδιών σας ζωγραφισμένα στα φωτεινά προσωπάκια τους! Μπράβο, είστε παραδείγματα για όλες εμάς!!!
>Να είστε πάντα έτσι δυνατές και ο Θεός να σας βοηθάει κάθε μέρα να μεγαλώνετε τα παιδάκια σας :) Σοφία
>Τα λόγια είναι περιτά!!!!
ΜΠΡΑΒΟ ΚΑΙ ΣΕ ΕΣΕΝΑ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ!!!!
Ευχαριστώ το Θεό που μας δίνει σε εμάς τις υπόλοιπες μανούλες τέτοια δυνατά παραδείγματα αντοχής και πάλης για την ζωή!!!!
Μάγδα
>Κορίτσια ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ.......
Σας αξίζουν τόσα πολλά ΜΠΡΑΒΟ!!!!!!!!!!!!!!!!
Είστε το καλύτερο παράδειγμα για όλους.........
Ας αφήσουμε εμείς οι υπόλοιποι, λοιπόν, τις γκρίνιες.........
Να χαίρεστε τις ζωές που φέρατε στον κόσμο.......
>Μπραβο κοριτσια υποκλινομαι στην δυναμη σας τιποτε αλλο!!!!!!!!!!!!!!!Ο Θεος να σας εχει καλα να σας προστατευει και να σας δινει δυναμη και υπομονη!!!!Η Παναγια να φυαλαει εσας τα παιδακια σας και τις οικογενειες σας!Σας φιλωωωωωωωωωωω!!!!!
>Με τσακίσατε!!! Δεν μπορώ να συγκρατήσω τα δάκρυά μου!!!
Η Παναγιά να σας δίνει δύναμη!!
>Ευχομαι από την καρδιά μου να παν όλα καλύτερα και για τις δύο καταπληκτικές μανούλες.
Να χαίρεστε τα μωράκια σας!
>SYGXARITIRIA EISAI MIA POLY KALH MANOYLA K ME THN BOHTHIA TOY THEOY OLA THA SOU PANE KALA.NA SOY ZHSOYN K NA TA DEIS OPOS EPITHIMEIS..........
>SYGARITIRIA EISAI MIA KALH MANA K O THEOS THA SE BOITHISEI NA TA MEGALVSEIS OPOS OLES TIS MANOYLES TOY KOSMOY!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
>ΛΕΝΑ ΚΑΙ ΕΛΕΝΗ ΠΑΠΑΔΑΚΗ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ.
ΟΙ ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ ΣΑΣ ΒΑΛΣΑΜΟ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ,ΜΠΡΑΒΟ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΤΟΧΗ ΣΑΣ.ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΑ ΕΧΕΤΕ!!ΕΥΧΟΜΑΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΣΑΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΓΕΡΑ ΚΑΙ ΕΣΕΙΣ ΝΑ ΕΧΕΤΕ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΝΑ ΤΑ ΜΕΓΑΛΩΣΕΤΕ.ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΟΝΤΕ ΜΑΘΗΜΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ.ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑΤΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΕΣΑΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΤΩΝ ΑΠΛΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ.ΝΑ ΕΙΣΑΣΤΕ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΑΤΟΜΑ ΣΑΝ ΕΣΑΣ ΤΑ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ...
>εισαι πολυ ΑΞΙΑ ΜΑΝΑ!!!!
Ο θεος να σου δίνει παντα τη δυναμη να προσπερνάς καθε τι που προσπαθεί να μπει εμποδιο στο ΕΡΓΟ ΣΟΥ!
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ......!
Λινα
>w 8ee mou!!!!!exeis apisteuth dunamh kopela mou....bravo sou!exeis tromera sthrigmata gurw sou k auto einai polu shmantiko....to pio shmantiko vevaia einai oti ekanes duo uperoxa paidakia...euxomai mesa apo thn kardia mou kapoia stigmh na mporeseis na ta krathseis sthn agkalia sou xwris ponous k klamata....kalh dunamh sou euxomai
>Άνθρωποι σαν εσάς κάνουν αυτό το κόσμο ομορφότερο, γιατί είστε μαχητές και νικητές..τα παιδιά σας δεν μπορούν παρά να γίνουν υπέροχοι άνθρωποι διότι έχουν βιώσει την πραγματική, ανιδιοτελή και τόσο δυνατή αγάπη..
>λενα και ελενη,
ειστε μεγαλο μαθημα για ολες εμας! μπραβο για το κουραγιο σας.
αυτη τη στιγμη αισθανομαι απαισια για καθε φορα (δεν ειναι και πολλες αλλα..) που ελεγα "α.. παλι αγκαλια θελει, μα πρεπει να κανω αυτο, εκεινο, να σιδερωσω".
ντεπομαι.
ευχαριστω για το μεγαλο μαθημα!!
Αγνη
>ΠΟΛΥ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΕΣ ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΣΑΣ.ΔΙΝΟΥΝ ΔΥΝΑΜΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΤΕΞΟΥΜΕ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΟΤΕΡΕΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ! Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΣΑΣ ΔΙΝΕΙ ΔΥΝΑΜΗ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΑΓΓΕΛΟΥΔΙΑ ΣΑΣ.
>ΜΕ ΕΧΕΙΣ ΣΥΓΚΙΝΗΣΕΙ ΑΦΑΝΤΑΣΤΑ.ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΠΟΥ ΔΙΑΘΕΤΕΙΣ ΚΑΙ ΕΥΧΟΜΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΣΟΥ ΔΙΝΕΙ ΠΑΝΤΑ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΕΙΣ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ....ΕΠΙΣΗΣ ΕΥΧΟΜΑΙ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΟΠΕΛΑ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΕ ΠΡΙΝ.ΕΣΕΙΣ ΕΙΣΤΕ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΜΑΝΟΥΛΕΣ....
>ego glykia mou eyxomai na ta kseperasete ola kai na xaireste kieseis opos emeis ta paidakia sas!eyxomai ygeia se olh thn oikogeneia kai o theos mazi sas glykia mou...perasate polla pou mono eseis gnorizete poso megales htan oi dyskolies..eva
>τι να πεις μετά απο ολα αυτά.ντρέπομαι που πριν λίγο κρατώντας το μωρό μου αγκαλιά ενιωσα οτι κουράστηκα.απλά ντρεπομαι......
>Ponane ta dakria den mporo na po katalabeno den mporo na po sas niotho alla thelo na sas po kouragio aganta pou leme kai emeis oi nisiotises Aganta Manoules kai dinami!!!!!Na xereste ta aggeloudia sas!!!!Me ektimisi Evi Kokori
>esy eisai manoyla me oloi th shmasia th leksews synxarhthria den exw logia
>ΛΕΝΑ ΜΟΥ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΛΙΓΑ... ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΟΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΙΤΕ ΠΕΡΑΣΤΙΚΟ ΕΙΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΣΕ ΤΑΛΑΙΠΩΡΕΙ ΤΟΣΟ ΑΠΟ ΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΑΠΟΛΑΥΣΕΙΣ ΟΣΟ ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΘΕΛΕΙΣ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΕΡΟΧΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ!!! ΝΙΩΘΩ ΟΤΙ Σ'ΑΓΑΠΑΝΕ ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ ΤΟΟΟΟΣΟ ΠΟΛΥ!! ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΥΠΕΡΟΧΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ΔΥΝΑΤΗ ΚΑΙ ΜΕ ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΚΑΡΔΟΥΛΑ!!! ΑΓΑΠΗ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΠΑΝΤΑ!!
>καλέ τι άνθρωπος είσαι εσύ! Υπερ-άνθρωπος! Και εσύ και η φιλενάδα μας που σου έγραψε από κάτω με παρόμοια ιστορία!
τι να πω βρε κορίτσια! σας βγάζω το καπέλο!
Σεβασμός στις μάνες!
>Εγώ ένα έχω να πω, ότι ο Θεός βρίσκεται εκεί ψηλά και τα βλέπει όλα, και είμαι σίγουρη ότι θα σας δίνει δύναμη, σε εσάς και τις οικογένειές σας, να βλέπετε τα παιδάκια σας να μεγαλώνουν και να σας δίνουν όλες τις χαρές του κόσμου. Μπράβο για τη δύναμη της ψυχής σας.
>μπραβο σου!να σου ζησουν τα παιδακια σου και ειμαι σιγουρη πωσ ο θεοs θα σου δωσει υγεια και δυναμη να μεγαλωσειs τα παιδακια σου!!!
>λενα!!! τα ματια μου ειναι γεματα δακρυα.νοιωθω σαν σιαμαια!
με λενε Ελενη εχω αυτοανοσο νοσημα παραμορφωτικης ρευματοειδης αθροιτιδας και μορφεα σε διαφορα σημεια στο σωμα μου(και η κοιλια μου μεσα σε αυτα η μια πλευρα εινια ολη εξαφανισμενη) απο τα 14 ειμαι στα 28, τονοι κορτιζονης χημειοθεραπειας 3 ανακοπες απο αλλεργια σε πειραματικα φαρμακα για την νοσο το Λαικο δευτερο σπιτι μου ο αντρας μου 11 χρονια διπλα μου και οι γονεις μου φρουροι το 2008 αποφασισα να τα κοψω ολα τα παντα εχασα 30 κιλα συνολο ξεπριστικα μπηκα στα παντελονια που γουσταρα ο αντρας μου ειχε μια ομορφη γυναικα διπλα του και η νοσος χωρις φαρμακα με τσακιζε δεν μπορουσα να σηκωθω το πρωι να παω για δουλεια εσφιγκα τα δοντια ματωνα το μαξιλαρι και πανω δουλεια βολτα ολα μεχρι το ιανουαριο του 09 δεν αντεξα πηγα στο λαικο ειχα καταστρεψει το εαυτο μου με ολο αυτο με βαλαν σε αγωγη τοσο βαρια που πρωτα επρεπε να εξετασω το συκωτι και τα νεφρα μου πριν παρω το πρωτο χαπι αδιαθετησα καθηστερησα κ λιγο και στις εξετασεις διαγνωση εγκυμοσυνη!!σοκ ολα γυρισαν τουμπα αν ειχα παρει εστω και 1 χαπι θα μου τον ειχαν παρει.αυτη την στιγμη εχω τον γιο μου που ειναι 13 μηνων ποναω τα χερια μου δεν με βοηθανε η ακαμψια ειναι βασανιστικη αλλα και το σπιτι και το παιδι κ ολα..Ξερεςι τι λεω εγω οτι ξερει ο Θεος που στελνει τα παιδια τα στελνει σε ανθρωπους δυνατους, τα οσα κ αν εχουν πισω, τους ανθρωπους που θα κανουν τα παντα για να τα μεγαλωσουν σωστα ακομα και με μια "σακαταμενη" μανα οπως λεω εγω για μενα.η γεννα μου αφησε κατεστραμενους συδεσμους της λεκανης ειμαι στην χημειοθεραπεια και στην κορτιζονη και φυσικα ξεχναω για παιδι για 2 χρονια για αρχη κ βλεπουμε αν θα μπορεσω για 2ο γιατι η κοιλια μου ειχε πολυ μικρο χωρο για το παιδι ,η προεκλαμψια μου χτυπησε την πορτα στην 20η εβδομαδα τα κιλα ολα δικα μου κορτιζονη φουλ δεν θηλασα και φυσικα ολη αυτη η ταλαιπωρια του κορμιου μου με πηγε 8 χρονια πισω ΑΛΛΑ ο Θεος μου εδωσε μια ζωη ,καινουργια ,δυνατη και υγιης και αυτο με κανει ατρωτη στο να το μεγαλωσω και μετα εχει ο Θεος και για μενα.Βρες με στο facebook elenhpapadaki8@yahoo.gr θα χαρω να μιλησουμε οτι και αν νοιωθεις οταν βρισκεις εναν ιδιο ανθρωπο να το μοιραστεις ειανι μοναδικο.να μου φιλησεις γλυκα τις ζωες σου αλλα και τους ανθρωπους σου που ειναι τοσο σημαντικοι σε σενα!!
υ.γ 16 ωρες πονους και στο τελος καισαρικη γιατι εγω ειχα εξασθενησει και δεν ειχα κουραγιο ουτε για σπρωξιμο και το παιδι βεβαια λογω μικρου βαρους(προεκλαμψια) ειχε βεντουζωσει στην λεκανη μου και δεν κατεβαινε!
σε φιλω και σε καταλαβαινω!
>Είμαι συγκλονισμένη...Συγχαρητήρια στην ΜΑΝΑ Λένα και την οικογένειά της...!!ΝΑ ζήσετε και να χαμογελάτε πάντα!
>Είσαι μια μανούλα προς μίμηση για όλες εμάς!! Συγχαρητήρια για την δύναμη και το θάρρος σου!
Εύχομαι ολοψυχα αν είσαι πάντα γερή, και σύντομα να καταφέρεις να τις αγκαλιάζεις χωρίς κόπο και πόνο!! Ο Θεός να σας έχει όλους καλά!
>Το μόνο που έχω να σου πω αγαπητή Λένα, συγχαρητήρια στο κουράγιο και στη δύναμή σου, ένα μεγάλο μπράβο είναι νομίζω πολύ λίγο για τους γύρω σου... πρόσπαθησε να αντλείς δύναμη από τα χαμόγελα των κοριτσιών σου. Πραγματικά με συγκίνησες και η ιστορία σου είναι ένα "χαστούκι" σε εμένα που δεν "τραβάω" τίποτα από τον δικό σου γολγοθά και παρόλα αυτά γκρινιάζω καθημερινά ... Σε ευχαριστώ, Γιούλα
>δεν έχω λόγια ..... συγκινήθηκα τόσο μα τόσο πολύ με την ιστορία της Λένας που δεν ξέρω τι να πω. Καταρχήν συγχαρητήρια Λένα μου για την δύναμη και το σθένος σου. Να είσαι πάντα ευτυχισμένη με τα δύο σου παιδάκια και να τα δεις όπως εσυ επιθυμείς. Συγχαρητήρια όμως και στην οικογένεια σου και στον άνδρα σου γιατι είναι πολύ σπάνιο στις μέρες μας οι άνδρες να έχουν τόσο μα τόσο υπομονή και δύναμη να σταθούν όσο και όπως πρέπει στις οικογένειες τους.
>Poly siginitiki istoria, exo ke ego mia xronia pathisi isos oxi me toso sovara provlimata , ostoso polles fores den perno ton mikro mou agkalia giati me ponane ta xeria kai fovamai mi mou pesei. Eftixhos oxi toso sychna. Doxa ton Theo ola kala. Lena,eisai poly genaia, kalo kouragio , na eisai panta eftichismeni kai na sou zhsoun ta paidakia sou ! Filia
Evmorfia
Evmorfia
>Τα λογια ειναι περριτα!!!Μπραβο σε σενα και ενα μεγαλυτερο μπραβο στους ανθρωπους που εχεις διπλα σου!!!!
>αχ κλαιω!! τα εγραψες τοσο υπεροχα! ελπιζω να εισαι καλα και να ταλαιπωρησε οσο το δυνατον λιγοτερο κοριτσι μου! Να χαιρεσαι την οικογενεια σου!
>Den exw logia....... apla mpravo sou gia thn dunamh pou exeis kathws epishs k gia thn sthriksh poy pairneis apo thn oikogeneia sou....
Tonia!