Ένας πίνακας για τα «δύσκολα» παιδάκια!
Ένας πίνακας για τα «δύσκολα» παιδάκια!
μαμά Χριστίνα
Όταν έγινα μαμά και το μωράκι μου σιγά –σιγά μεγάλωνε, ανακάλυψα μια ιδιαιτερότητα που τα αλλά παιδάκια (στο δικό μου περιβάλλον ) δεν είχαν.
Το δικό μου το μωρό όταν ήταν να το ντύσω… να του πλύνω το πρόσωπο… να του φορέσω μπουφάν… ούρλιαζε, έκλαιγε, μου έδειχνε με κάθε τρόπο ότι αντιπαθούσε τα ρούχα και κάθε αλλαγή στο διάστημα της ημέρας… αφού ενημέρωσα τον γιατρό και απεκλείσε κάθε ιατρικό λόγο κατελήξε ότι «Το μωράκι σας είναι ένα δύσκολο και ιδιότροπο, πρέπει να του βρεις το «κουμπάκι» του«
Δεν μπορείτε να φανταστείτε τι έχω περάσει μέχρι να βρω το «κουμπάκι» της και βεβαια το βρήκα πολύ –πολύ δύσκολα μόλις πριν από 3 εβδομάδες!!
Και να σας πω και κάτι: το κοριτσάκι μου είναι πλέον 3,5 χρονών!!!!
Όλα αυτά τα χρόνια, κάθε πρωί, κάθε βραδυ, σε κάθε αναγκαστική έξοδο, σε κάθε ραντεβού, σε κάθε βόλτα, εκδρομή που έπρεπε να ντύσω ή να ξεντύσω το παιδί για μένα ήταν ένα δράμα γεμάτο κλάματα, χτυπήματα, σπρωξίματα, πέταμα ρούχων, ουρλιαχτά, μια φρίκη! Τις περισσότερες φορές τέλειωνε ή με την μικρή ντυμένη και με μένα με τόσα νευρα που πλέον δεν ήθελα να βγω έξω… ή με την μικρή ακόμη με τις πυτζάμες της και εγώ πίσω από μια πόρτα να κλαίω από απελπισία… Ναι, έτσι πέρασαν 3μιση χρόνια, είχα και έχω κανει τα πάντα..! Με το καλό, με το κακό, με δωράκια, με απειλές, με τιμωρία, με φοβο, ακόμη και να φύγω εγώ από το σπίτι και να κάθομαι στα σκαλιά της εξώπορτας… Τα πάντα, σας λέω, μέχρι και να την ντύνω στη παιδική χαρά!
Μιλάμε για 3,5 χρόνια διάβαζα, μίλαγα με μαμάδες, ότι άκουγα προσπαθούσα να το εφαρμόσω μπας και πιάσει… μάταια…! Πλέον το κοριτσάκι μου μίλαγε, επικοινωνούσαμε τέλεια, παίζαμε, είχαμε ένα πολύ ωραίο δεσμό, όλα αυτά όμως διαλύονταν όταν με έβλεπε να την πλησιάζω με τα ρούχα στα χερια ή όταν της έλεγα ότι πρέπει να βγούμε βολτίτσα… Αυτό γινόταν όποιος και αν ήταν ο προορισμός μας, ακόμη και για τον παιδότοπο…. Μετά όταν επιστρέφαμε σπίτι πάλι τα ιδία το βραδυ για να ξαναβάλει πιτζάμες… Η κατάσταση απελπιστική, ώσπου ήρθε η ώρα να παει σχολειο..! τώρα δεν είχα περιθώρια, έπρεπε το παιδί να είναι 8 ώρα έτοιμο για το νηπιαγωγείο και όχι μονο αυτό, αλλά τώρα θα έπρεπε οπωσδήποτε να πλύνει το πρόσωπο, τα δοντια, να χτενιζεται…
Θεε μου, πως θα τα καταφερωωω…
Σηκωνομουν από τις 7 παρα το πρωι και ξεκινουσε το μαρτυριο… 9 ώρα καταληγαμε στο νηπιαγωγείο… Μια μερα την πήγα με τις πιτζαμες (κανενα πρόβλημα!)
Η λύση ήταν πολύ απλή, πολύ χαζή, αλλά έλα που δεν το είχα σκεφτεί !
Πήρα ένα χαρτόνι και ζωγράφισα (μαζί με την μικρή) τι έπρεπε να κάνει κάθε πρωί με το που ξυπνάει και το ιδιο και για το βραδυ.
Ζωγράφισα έναν ήλιο και κάθε φορά που τελειώναμε μια δραστηριότητα που έπρεπε να γίνει, μόνη της μετακινούσε τον ήλιο και πηγαίναμε χωρίς κλάματα και ιστορίες στην επομένη.
Στο τέλος της έδινα ένα αυτοκόλλητο για ευχαριστώ.
ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ!! Το κορίτσι μου μέσα σε 10 λεπτά είναι έτοιμο!!!!! Είναι απίστευτο, απλά ήθελε να ξέρει ποια θα είναι η επομένη κίνηση του; Θα σας γελάσω, η ουσία είναι ότι έπιασε και πλενόμαστε, χτενιζόμαστε, τα πάντα, γελώντας και τραγουδώντας όπως ΟΛΑ τα παιδάκια και σήμερα κάναμε και ένα μεσημεριανό πινακα για το τι πρέπει να κάνει όταν γυρναει από το νηπιαγωγείο !!!
Έστω και μια μαμά να βοηθηθεί από την ιστορία μου για μένα θα είναι μια «νίκη»
Γιατί πολύ θα ήθελα να είχα διαβάσει μια παρόμοια ιστορία από μια άλλη μαμά πριν 3 χρόνια
Όσες μανούλες έχουν δύσκολα παιδάκια θα με καταλάβουν!
Σημειώνω πως το ταλέντο μου στην ζωγραφική είναι χαλια, αλλά της μικρής μου της αρέσει (χι,χι)
πρωί βράδυ
1. Πίνω το γάλα μου. Κάνω μπάνιο ή πλένω πρόσωπο
2. βάζω τα ρούχα μου βάζω πυτζάμες
3. πλένω πρόσωπο – ματάκια πλένω δόντια
4. πλένω τα δόντια μου πηγαίνω στο κρεβατάκι μου
5. χτενίζομαι πίνω το γαλα μου
6. βάζω παπούτσια
7. και φύγαμε
γυρνώντας από έξω
1. βγάζω μπουφάν – καπέλο και τα βάζω στη θέση τους
2. βγάζω παπούτσια- βάζω παντόφλες
3. πλένω χερια
Ευχαριστώ πολύ για την ιδέα το έφτιαξα για τα δύο μου μικρά, πέντε και έξι ετών.Καθε πρωί και κάθε βράδυ τα ίδια,φωνές και πάλι φωνές.Με αυτήν την μέθοδο ο εξάχρονος ετοιμάζεται μόνος του και αλλάζει τον ηλιο με το φεγγάρι.Εχει αποτέλεσμα, φτιάξτε το!!!!
Το ιδιο εκανα και εγω για το μαχεμα τον παιχνιδιων!!!!πηρα δυο χαρτονια ενα ροζ και ενα πρασινο(κοριτσακι αγορακι) κολλησα την γωτογραφια τους επανω στο χαρτονι και εβαλα το καθε χαρτονι πανω απο το κρεβατι του καθενος στον τοιχο!!!Πηρα πολλααααααα αυτοκολλητα πριγκιπισες ,εργαλεια κτλ και οποιος μαζευει παιχνιδια επιλεγει "βραβειο" και το κολαει μονος του!Χα!τωρα κανουν και αγωνες ποιος θα τα μαζεψει πρωτος καθε βραδι.Βέβαια μπορεί να βαρεθουν καποια στιγμη αλλα προς το παρον πιανει!
σ΄ευχαριστώ πάρα πολύ!!!!από μένα έχεις μια "νίκη"σίγουρα!!!!
Το ιδιο ζω καθε μερα!!!Ειναι σαν να περιγραφεις την κορη μου!Και σκεφτομαι και αγχωνομαι για το ποση ωρα θα θελουμε του χρονου να ετοιμαστουμε για να παμε παιδικο...Καταπληκτικη ιδεα!Θα το δοκιμασω σιγουρα!Ευχαριστω πολυ!
Μπράβο σου κοπέλα μου σε συγχαίρω. εχω δουλέψει με τα παιδιά και πράγματι εχω δει αρκετές μανούλες να μου παραπονιούνται για τα δύστροπα κυρίως κοριτσια τους. Παντως πολύ εξυπνη κίνηση. πράγματι κρίμα που δεν το βρήκες νωρίτερα, αλλα να που ποτέ δεν ειναι αργά..
μπράβο σου πολύ έξυπνο! Σκέφτηκες μήπως ποτέ ότι το παιδάκι σου δεν είναι δύσκολο ή διαφορετικό απλά ότι είναι αντιδραστικό; (με την έννοια ότι δεν μπορεί να δεχτεί παθητικά κάτι που του λες αν δεν το θέλει, αλλά πρέπει να το κάνεις να θέλει). Αυτό στο λέω για να δεις το θετικό στο παιδάκι σου που δεν θα ακολουθεί παθητικά ούτε εσένα, ούτε και στο μέλλον άλλους ανθρώπους ή ρεύματα αλλά θα έχει ενεργή άποψη και στάση. Μη του φιμώσεις αυτήν την δύναμη ανεξαρτησίας, να της δίνεις πρωτοβουλίες και επιλογές σε ό,τι μπορείς και θα δεις πως το παιδάκι σου πολύ γρήγορα θα γίνει ένα ώριμο και ανεξάρτητο παιδάκι. Είμαι ψυχολόγος και επίσης μαμά ενός τρίχρονου με την ίδια "δυσκολία". Ο γιος μου για να εντάξει ένα καινούργιο φαγητό στο μενού του πρέπει πρώτα να το δει να μαγειρεύεται, να μάθει όλη την ιστορία για το πως παράγεται, να το δει να το τρώμε εμείς καμιά δεκαριά φορές, ώσπου να δοκιμάσει από μόνος του... Από ένα χρονών δεν έχει δεχτεί κουτάλι στο στόμα του ή να τον ταΐσει άλλος, τρώει μόνος του, ό,τι του αρέσει και αν τον πιέσεις μπορεί να κάτσει και μέρες τελείως νηστικός... Στην αρχή είχα και γω αποθαρρυνθεί πολύ με αυτό, αλλά όταν χαλάρωσα και το δέχτηκα οι σχέσεις μας βελτιώθηκαν και άρχισε να τρώει καλύτερα.
Μπράβο!! Εχω ενα αγοράκι 2,5 στα 3 και έχω ακριβώς μα ακριβώς όπως περιγράφεις το ίδιο πρόβλημα!! Θα το δοκιμάσω και ελπίζω να πετύχει!!
ΩΡΑΙΑ ΙΔΕΑ!ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΧΕΔΟΝ 2,ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΤΟΣΟ ΕΝΤΟΝΟ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ,ΑΛΛΑ ΚΑΠΟΙΕΣ ΦΟΡΕΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΜΟΥΛΑΡΩΝΕΙ Κ ΔΕ ΞΕΡΩ ΤΙ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΝΩ!
αυτο κανει και η μαμα μου στο νηπιαγωγειο για τα παιδακια
Μπράβο σου Μανούλα μου κατάφερες να βρεις τη λύση για να συνεργάζεται το παιδάκι σου, σίγουρα θα ήταν δύσκολα και για τους 2 σας! Και ο δικό μου το πρώτο παιδί είναι σχετικά δύσκολο λόγω ισχυρής προσωπικότητας (από μωρό!!). Με βοήθησε να βρω λύσεις και να πλησιάσω περισσότερο την ιδιοσυγκρασία του ένα βιβλίο που το προτείνω στις μαμάδες. Η συγγραφέας είναι η Mary Sheedy Kurcinka, το βιβλίο λέγεται "Ζωηρά παιδιά", εκδόσεις Διόπτρα. Ολίβια αν μπορούσες να περάσεις το μήνυμα σε αυτή τη μανούλα, δεν ξέρω αν θα το δει επειδή έχουν περάσει μέρες από την ανάρτησή σου αυτή, νομίζω θα την βοηθήσει πολύ!!! Σε ευχαριστώ!
Χμ... εγώ έχω δίδυμες περίπου σε αυτή την ηλικία. Δύσκολο παιδί είναι η μια... Θα το επιχειρήσω μπας και δούμε λίγη ηρεμία στο κοριτσάκι μας...
Για φαντάσου τι ήθελε τελικά το παιδάκι.... Φοβερή ιδέα!
θα το δοκιμασω γιατι ενα θεματακι το εχουμε κι εμις. Δεν ειναι οτι το κανει παντα να μην θελει αλλα συνηθως ειναι δυσκολο να μαθει μια ρουτινα. Δεν θελει να πλενει τα δοντια, μπαινει μεσα στο σπιτι και τρεχει στο σαλονι με τα παπουτσια...καλη ιδεα! Μπραβο σου :)
Poly orea idea leo na tin iothetiso tora pou ksekiname paidiko kai prepei na yparxei perissotero programma. Mia aporia omos vre Xristina pos ekanes ton hlio na metakineite sto xartoni? Eida oti ka pou to exeis trypisei alla pos akrivos?
Βλέπουμε νταντα αμέσου δράσεως??? Καλά κανεις..πολυ ωραιο το συστηματακι σου. Μπραβο κοριτσάκι !!!!!Κι ακομα περισσοτερα μπραβο που το παλεψες και δεν τα παρατησες!!!!!!! :-)
καλα τελεια ιδεα...θα την φυλαξω για το μελλον..
ΠΩΣ ΜΕΤΑΚΙΝΟΥΝΤΑΙ Ο ΗΛΙΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ?
ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΟ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΚΑΙ ΑΚΟΜΗ ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΟ ΜΠΡΑΒΟ ΓΙΑ ΤΗ ΦΑΝΑΣΙΑ ΣΟΥ...ΠΟΥ ΚΑΤΑΦΕΡΕΣ ΝΑ ΒΡΕΙΣ ΛΥΣΗ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΟΥ....
Εμένα το παιδάκι μου κοντεύει να κλείσει τα 3.Αγοράκι...Καλώς ή κακώς έχει άποψη για τα πάντα και θέλει να γίνεται το δικό του.Με εμένα κάποιες φορές από την εξάντληση να είμαι στα πρόθυρα κατάρρευσης...Περνάμε κατά καιρούς πολύ δύσκολες φάσεις άρνησης. Πέρσυ το καλοκαίρι που πήγαμε διακοπές αφού γυρίσαμε δεν ήθελε με τίποτα να κάνει μπάνιο. Κατάλαβα γιατί...Επί μια βδομάδα που πηγαίναμε πρωί απόγευμα παραλία το καημένο το κάναμε ντουζάκι σκέτο με νερό στην παραλία, μετά σπίτι για μπάνιο να φύγουν τα αλάτια να κοιμηθεί και μετά το απόγευμα πάλι τα ίδια...Οπότε ο μικρός σιχάθηκε το μπάνιο!!!Και λογικό ήταν! 4 φορές τη μέρα?? Στα μισά της βδομάδας μου έκοψε να παίρνω μαζί το σαμπουάν και να τον κάνω στην ντουζιέρα της παραλίας και να τελειώνω.Όταν γυρίσαμε σπίτι και για 4 μήνες σχεδόν κάθε βράδυ η ώρα του μπάνιου ήταν ο φόβος και ο τρόμος μου! Πως μπορείς να κάνεις μόνη σου ένα δυνατό αγοράκι 2,5 χρόνων στη μπανιέρα το οποίο ουρλιάζει και χτυπιέται σα δαιμονισμένο???Καταντήσαμε να τον κρατάει ο άντρας μου σφικτά ώστε να τον κάνω εγώ στα γρήγορα...Τι του εξηγούσαμε, τι παιχνίδια για το μπανάκι του πήραμε, τίποτα...Μετά ξαφνικά του πέρασε...Το άλλο πρόβλημα όπως και συ ήταν με το ντύσιμο...Έλα να ντυθούμε να πάμε βόλτα...Τίποτα...Έλα και θα πάμε στον παιδότοπο να βρούμε τα ξαδερφάκια σου...Πάλι τίποτα..ή το πρωί για το νηπιαγωγείο όπως λες τις μισές μέρες θα μου έβγαζε την ψυχή μέχρι να τον πείσω να αλλάξουμε ρούχα. Πολλές φορές αναγκάστηκα να χρησιμοποιήσω όλη τη σωματική μου δύναμη ώστε να τον κρατήσω ακίνητο και να τον ντύσω με το ζόρι και αυτό με έκανε να αισθάνομαι απαίσια!Το καλύτερο είναι με το φαγητό! Από φαγητά τρώμε ελάχιστα πράγματα και αυτά τη μια μέρα μας αρέσουν, την άλλη όχι! Είναι να τρελαίνεσαι έτσι??? Κατάλαβα για να τελειώσω, πως τα μικρά περνάνε διάφορες φάσεις...Και πρέπει να το παλέψουμε μέσα μας να έχουμε υπομονή να διαχειριζόμαστε τις κρίσεις και να βρίσκουμε τα κουμπιά τους όπως λες...Τη περασμένη βδομάδα γύρισα σπίτι από τη δουλειά στις 6 το απόγευμα, πτώμα, πεινούσα, έπρεπε να μαγειρέψω και για την επομένη.Όμως έπρεπε να κάνω τον μικρό μπάνιο(ναι περνάμε τη φάση του μπάνιου πάλι!). Στην αρχή όταν τον φώναξα να πάμε στο μπάνιο και αρνήθηκε ήμουν έτοιμη να ξεσπάσω. Όμως κρατήθηκα και αντ'αυτού εφήυρα μια ολόκληρη ιστορία με τα ομόιώματα από τα ζωάκια της φάρμας που έχουμε και τον έβαλα να τα κάνει μπάνιο! Έτσι περάσαμε ωραία και γω και αυτός και έγινε και η δουλειά μας...Όμως, πόσο εύκολο είναι να το κάνεις αυτό κάθε μα κάθε μέρα????????
Maria ατυχής και υπερβολικός ο χαρακτηρισμός "μορφή αυτισμού". Μάλλον εννοείς εμμονή ή απλώς παραξενιά.Πολλά παιδάκια έχουν τέτοιου είδους κολλήματα.
δεν χαρακτηρισα τιποτα - μια ερωτηση εκανα. πολλα παιδακια εχουν εμμονες, ακομα κ το αγορακι σου οπως γραφεις πιο κατω αλλα μετα απο λιγο του περνουσε! το ιδιο κ τα δικα μου. απλα θεωρω πως επι 3,5 χρονια να εχει μια τετοια εμμονη ειναι πολυ. σκεψου να εχεις ενα τετοιο παιδακι κ για 3,5 χροναι να μην μπορεις να το ντυσεις/ξεντυσεις! δεν θα το εψαχνες? δες κ την απαντηση μου στην Ντινα πιο πανω. Ενα μεγαλο μπραβο βεβαια στη μαμα Χριστινα για την ευρηματικοτητα της αλλα κοιτα ποσο ταλαιπωρηθηκε!
Maria... μου κάνει εντύπωση αυτό που ρωτάς... έχεις παιδιά? τα δικά σου παιδιά δεν κάνουν παρόμοια πράγματα? ένα παιδί δεν γίνεται να εκτελεί ότι του λέμε... άλλα το κάνουν στα φαγητό π.χ. και τότε βρίσκουμε τρόπους για να ξεπεραστεί αυτή τους η άρνηση... να είναι είδος αυτισμού αυτό? πως το σκέφτηκες?
γι'αυτο ακριβως ρωταω! διαβαζοντας το αρθρο με την ερωτηση περι βαφτισης απο αυτιστικο παιδακι καταλαβα πως κ οι εμμονες ειναι καποιες φορες μια μορφη αυτισμου.. Απ'οτι λεει η Χριστινα εχει προβλημα με το ντυνομαι ξεντυνομαι εδω κ 3,5 χρονια! φυσικα κ τα δικα μου παιδακια εχουν κολληματα αλλα οχι τετοιας διαρκειας. σκεφτηκα λοιπον πως 3,5 χρονια μια τετοια αρνηση ειναι υπερβολικη. τα παιδακια περνανε τετοιες φασεις οι οποιες ομως φευγουν μετα απο λιγο. κ επειδη εχω κ εγω καποια κολληματα με συγκεκριμενα πραγματα χροοοονια τωρα λεω μηπως..
Χριστινα και εγω αυτο που εχω καταλαβει ειναι οτι μερικες φορες οι λυσεις ειναι πολυ απλες, τοσο απλες που δεν τις σκεφτομαστε γιατι σκεφτομαστε πολυπλοκα! Εγω εχω προβλημα με τον μεγαλο μου γιατι ειναι γκρινιαρης και η ιδεα σου πιστεθω οτι με μια μεταλλαγη μπορει να με βοηθησει- ή τουλαχιστον ετσι ελπιζω!! Να εισαι καλα και να χαιρεσαι την κουκλιτσα σου! Ευχαριστουμε!
Εμένα οι δίδυμες με το σχολείο μεταλλάχθηκαν!!! Από πράα νεραϊδάκια έγιναν γκοστμπάστερς!!! Δράμα η κατάσταση κάθε πρωί, αλλά τους δίνω περιθώριο μέχρι το καλοκαίρι...4 χρονών, δε γίνεται να μπουν σε καλούπια κ να βάλουν το ξυπνητήρι στη ζωή τους!!!! Τα αυτοκόλλητα κ τα δωράκια σ'εμάς δεν πιάνουν γιατί είναι χορτασμένα... ένιγουέϊ, θα στρώσουν τα πράγματα, πού θα πάει....
Αχ πολύ ωραία ιδέα!!! Θα την εφαρμόσω και εγώ από Σεπτέμβριο που θα ξεκινήσουμε βρεφικό σταθμό!!! (Θα ήμαστε 13 μηνών!)
ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ ΙΔΕΑ!! ΝΟΜΙΖΩ ΠΩΣ ΘΑ ΒΟΗΘΟΥΣΕ ΚΑΘΕ ΠΑΙΔΑΚΙ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΤΑ 'ΔΥΣΚΟΛΑ'. ΣΙΓΟΥΡΑ ΘΑ ΤΟ ΦΤΙΑΞΩ ΓΙΑ ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΜΟΥ, ΟΤΑΝ ΘΑ ΜΕΓΑΛΩΣΕΙ ΛΙΓΑΚΙ ΑΚΟΜΑ..
Βλέπεις καθόλου νταντά αμέσου δράσεως? Εκεί αυτοί οι πίνακες είναι κανόνας για όλα τα παιδάκια ανεξαρτήτου προβλήματος (εκει έχει φτιάξει πίνακα με μαγνητάκια, όπου σε κάθε μαγνητάκι υπάρχει πάνω η δραστηριότητα). Και ο έπαινος και η τιμωρία είναι μέσα στο πρόγραμμα. Και εγώ το εφαρμόζω και για βραβείο χρησιμοποιώ τα αυτοκολλητάκια στα οποία έχει τρελή αδυναμία! Συγχαρητήρια πάντως και να ξέρεις εμένα οι ζωγραφιες σου μ' αρεσαν πάρα πολύ!Και η ιδέα με τις φωτο πολύ ωραία!
ΤΕΛΕΙΑ ΙΔΕΑ!!!!! μπορεις αν θελεις, να βγαλεις φωτο την κορη σου και τα ρουχα, οδοντοβουρτσες κλπ...και να κολλησεις τις φωτο αντι για τις ζωγραφιες...η να βαλεις την ιδια καποια στιγμη να τα ζωγραφίσει...ή να βάψει μεσα σε κενα!!! Ακόμα μπορεις να κοψεις φωτο απο περιοδικα και να τις κολλησετε μαζι..σαν κολαζ!!!
Διχως ιχνος κακιας η ειρωνειας ετσι?( εχει φριξει το ματι μου μ'αυτα που διαβαζω κ τις επιθεσεις αλλων μαμαδων κ δεν θα ηθελα να παρεξηγηθω ) ...Θα σταθω στο σχολιο σου χωρις να ειμαι ειδικος: "Είναι απίστευτο, απλά ήθελε να ξέρει ποια θα είναι η επομένη κίνηση του;" Μηπως ειναι κ αυτο μια μορφη αυτισμου? Εμμονη με το (ξε)ντυσιμο? Το εχεις ψαξει καθολου?
Δηλαδή όποιο παιδάκι θέλει να είναι γυμνούλι (γιατί έτσι απλά μας έκανε η μητέρα φύση και αυτό είναι το φυσιολογικό) και απεχθάνεται τα ντύσε - γδύσε είναι αυτιστικό? Προσοχή σε χαρακτηρισμούς. Ο παιδιάτρος της είπε της κοπέλας ότι είναι οκ εσύ είσαι πιο ειδική?
οπως βλεπεις Μαρια οσο καλοπροαιρετα και να το ειπες δεν θα γλιτωσεις τα ασχημα σχολια!!!! εχει καθιερωθει ως χομπι απο πολλες! αλλα κι εσυ κοπελα μου... αφου ειναι να γραψεις κατι σημαντικο διαβασε λιγο πιο προσεκτικα το κειμενο! ειπε οτι το εψαξε με το γιατρο η κοπελα! αν ειχε δυσλεξια δεν θα ηταν απο τα πρωτα που θα ελεγχαν???
ημουν σιγουρη αλλα δεν θεωρω οτι εγραψα κατι ασχημο! το κειμενο το διαβασα με ολη την προσοχη που του αρμοζει κ λεει "αφού ενημέρωσα τον γιατρό και απεκλείσε κάθε ιατρικό λόγο κατελήξε ότι “Το μωράκι σας είναι ένα δύσκολο και ιδιότροπο, πρέπει να του βρεις το «κουμπάκι» του“. Αυτο για εμενα προσωπικα δεν ειναι "ψαξιμο". (ειχα καποιο θεμα με τον μικροτερο γιο μου κ καναμε ενα σωρο εξετασεις κ επισκεψεις σε γιατρους για να δουμε τι συμβαινει). Εγω μια ερωτηση εκανα, απο κει και περα η καθε μαμα το ερμηνευει οπως θελει, δεν θα επρεπε να απολογουμαι για τις σκεψεις μου..
NΟΜΙΣΑ ΠΡΟΣ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΟΤΙ ΕΓΩ ΕΓΡΑΨΑ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ...ΚΑΡΜΠΟΝ Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΜΟΥ . ΘΑ ΤΟ ΕΦΑΡΜΟΣΩ ΑΠΟΨΕ ΚΙΟΛΑΣ . ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΠΕΤΥΧΕΙ ΚΑΙ ΣΕ ΜΕΝΑ . ΚΑΙ ΕΜΕΝΑ ΕΙΝΑΙ 3 1/2 ΚΑΙ ΛΙΓΟ . ΚΑΙ ΕΧΕΙΣ ΔΙΚΙΟ .ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ Η ΛΥΣΗ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΑΠΛΗ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΑΣ ΠΑΕΙ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ . ΟΠΩς ΚΑΙ ΣΕ ΠΟΛΛΑ ΑΛΛΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΟΤΑΝ ΒΡΗΚΑ ΤΗ ΛΥΣΗ ΕΙΠΑ ΑΜΑΝ ΤΟΣΟ ΕΥΚΟΛΟ ΗΤΑΝΕ . ΚΑΙ ΑΝΑΣΤΕΝΑΞΑ ΑΠΟ ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΗ . ΕΛΠΙΖΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ . ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
swstiiiiiiiii!!!!
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ!Ο 6 ΧΡΟΝΟΣ ΓΙΟΣ ΜΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟΣ, ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ "ΧΑΝΟΜΑΙ ΓΙΑΤΙ ΡΕΜΒΑΖΩ!!!!"...ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΟΤΙ ΑΝ ΕΧΕΙ ΕΝΑΝ ΤΕΤΟΙΟ ΠΙΝΑΚΑ ΘΑ ΕΤΟΙΜΑΖΕΤΑΙ ΜΙΑ ΧΑΡΑ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ !!ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΗΛΙΟ ΠΩΣ ΤΟ ΜΕΤΑΚΙΝΕΙΣ?ΚΛΩΣΤΟΥΛΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΔΙΑΚΡΙΝΩ??
Εξαιρετική ιδέα! Να το χαίρεσαι το κοριτσάκι σου!!!
Ευχαριστούμε πολύ!!! Εγώ θα το κάνω και ελπίζω να έχω τα ανάλογα αποτελέσματα γιατί κι εμείς έχουμε ένα θέμα με όλα αυτά, όχι τόσο μεγάλο όσο το δικό σας αλλά δεν παύει να το έχουμε... Είδα και κάτι στο πρόγραμμα σας όμως... πρώτα πλένει δόντια το βράδυ και μετά πίνει γάλα η μικρή σου, ο παιδοδοντίατρος μας έχει πει ότι πρέπει πρώτα να πίνει γάλα και μετά να πλένει δόντια, αν θέλεις ψάξτω κι εσύ γιατί δεν κάνει να μένει το γάλα επάνω στα δόντια... Να είσαι καλά και πάλι ευχαριστούμε!!!!
μακαρι να μπορεσουν πολλες μαμαδες με δυσκολα παιδια να βοηθηθουν!!!! δηλεδη η εξηγηση του γιατρου ηταν οτι απλα ειναι δυσκολο παιδι???χωρις κατι αλλο ,ετσι???πολύ χαιρομαι!!!!
Ανήκω στην κατηγορία των γονέων με δύσκολα παιδάκια. Είναι αγοράκι ο γιος μου 22 μηνών. Φοβερή η κατάληξη τους προβλήματος σου και λείαν ανακουφιστική. Απλά θεωρώ ότι στην ηλικία του μικρού μου δεν θα αποδόσει ακόμη, γιατί πέραν της ηλικίας είναι και αγοράκι που αργούν σε σχέση με τα κοριτσάκια στην επικοινωνία. Θα το εφάρμόσω όμως (δεν έχω να χάσω απολύτως τίποτα) και θα επανέλθω (ελπίζω) με θετικά νέα (ειδάλλως τα νέα θα είναι ότι άσπρισαν και τα υπόλοιπα μαλλιά μου παρά το νεαρό της ηλικίας μου χιχιχι).
Χίλια μπράβο!!! Τίποτα άλλο!!! :) :) :)
Μπράβο σου!Σαν βρεφονηπιοκομος που είμαι έχω δει πολλες φορες οτι τα παιδια θελουν "κινητρο" για να κανουν ευχαριστα μερικα πραγματα!Κίνητρο, οχι δωρακια σοκολατες ανταμοιβες ή τιμωρια!Εδωσες κινητρο στη μικρη σου μενα παιχνιδιαρικο τροπο και οχι με αυστηρο προγραμμα!Και επισης της εδωσες να καταλαβει με ξεκαθαρο τροπο ποια πραγματα πρεπει να γινονται πριν ή μετα από μια εξοδο!Σιγουρα θα βοηθησεις πολλές μανούλες και παλι μπραβο!