Η Χριστίνα γίνεται 2 ετών!

Η Χριστίνα γίνεται 2 ετών!

μαμά Δήμητρα

Καλησπέρα σε όλες τις μανούλες…!

Είναι η πρώτη φορά που γράφω.  Ενώ ήθελα να γράψω κι εγώ την δική μου ιστορία δεν θεωρώ ότι έχει κάτι ξεχωριστό …αλλά σήμερα το κοριτσάκι μου γίνεται 2 χρονών.

Λοιπόν ας τα πάρουμε από την αρχή.

Με τον μπαμπάς μας είμαστε πολλά χρόνια μαζί αλλά δεν αποφασίζαμε να προχωρήσουμε, ώσπου ήρθε η εγκυμοσύνη!!! Μια είδηση που στην αρχή με πανικόβαλε, μετά όμως την πρώτη επίσκεψη στον γιατρό μου άλλαξαν όλα!!! Είδαμε την «κουκιδίτσα» μας και ακούσαμε το αλογάκι να καλπάζει, την καρδούλα της..

Η εγκυμοσύνη μου ήταν πολύ καλή, αν εξαιρέσεις μόνο μια αποκόλληση που είχα στον 3ο μήνα και με κράτησε στο κρεβάτι για 20 μέρες, ήταν τέλεια. Απολάμβανα την κάθε μέρα, πήγαινα για υπέρηχο κάθε μήνα και πήρα 23 κιλά!! Φοβίες είχα σπάνια και γι’ αυτό ευχαριστώ τον γιατρό μου που από την αρχή με πείσε ότι όλα θα πάνε καλά και ότι δεν υπάρχει περίπτωση να μας συμβεί κάτι.

Διαπιστώσαμε ένα θεματάκι με τη θέση του πλακούντα και με ενημέρωσε ο γιατρός μου ότι μάλλον θα πάμε για καισαρική, αν δεν άλλαζε κάτι.  Ήθελα να γεννήσω φυσιολογικά, να ζήσω αυτή την εμπειρία αλλά κυρίως ήθελα να είμαι η πρώτη που θα δει το ΜΩΡΟ ΜΟΥ!!

Εδώ πρέπει να σας πω ότι δεν είχα και μεγάλη γνώση για τοκετούς, επισκληρίδιο και τέτοια. Μου είπε για την επισκληρίδιο και τότε συμφώνησα.

Και έτσι κλείσαμε ραντεβού για την ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 05 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2010..

Μπορώ να πω ότι εκείνη την εβδομάδα είχα αρχίσει να έχω λίγο άγχος. Η Πέμπτη πριν το ραντεβού μου με την κόρη μου ήταν η γνωστή Τσικνοπέμπτη. Ο γιατρός μου δήλωσε ότι δεν πρέπει να φάω!! Δεν θα έκανα Τσικνοπέμπτη, συν το άγχος που είχε έρθει…
Και τότε οι κολλητές μου, όλες από το σχολείο-δημοτικό, γυμνάσιο, λύκειο όλα μαζί- μου ανακοίνωσαν ότι θα κάναμε Τσικνοπέμπτη την Τετάρτη…

Πέρασα τέλεια, φαγητό, γέλια, πειράγματα και μια Δήμητρα (αυτή είμαι εγώ) πολύ πιο χαλαρή ξαφνικά. Σας ευχαριστώ κορίτσια γιατί μου πήραμε το άγχος που είχε κάνει την εμφάνιση του.

Παρασκευή πρωί, έτοιμη, χαλαρή και με πολύ καλή διάθεση. Μάλλον δεν είχα συνειδητοποιήσει ότι πάω να γεννήσω, πιο πολύ για καφέ μου έκανε. Το ραντεβού ήταν κατά της 11. Εγώ κι ο μπαμπάς μας πήγαμε στην ώρα μας. Η γονείς μου 2 ώρες πριν!!!! Τελικά όπως φάνηκε η μαμά μου είχε πιο πολύ άγχος από έμενα! Χα χα …

Ετοιμάστηκα και περίμενα, υπήρχαν άλλες περιπτώσεις πιο επείγουσες από εμένα αλλά δεν με απασχολούσε να περιμένω.

Ήρθε η ΩΡΑ, χαιρετάω τους φίλους και τους γονείς μας που ήταν εκεί, φιλάω τον καλό μου και πάω, πάντα χαμογελαστή.

Εδώ πρέπει να σημειώσω ότι το μόνο που του είπα είναι αν πάει κάτι στραβά προτεραιότητα έχει το παιδί μας…

14:00 ξαπλωμένη στο κρεβάτι, 14:25 ο γιατρός μου λέει: να η κοράκλα σου !!!! και τότε ένα κλάμα σαν νιαούρισμα !!!!!!!!! την ακουμπάνε επάνω μου και εκείνη κλαψουρίζει.

ΜΗΝ ΚΛΑΙΣ ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ Η ΜΑΜΑ ΣΟΥ!!!! Ο πρώτος μας διάλογος !!!

Σήμερα η Χριστίνα μου γίνεται 2 χρονών!!!!!

Δεν κατάλαβα πως πέρασαν 2 χρόνια μαζί σου, κάθε μέρα είναι ξεχωριστή μοναδική, κάθε μέρα κάνεις κάτι για να μας τρελαίνεις πιο πολύ, κάθε μέρα σε θαυμάζω πιο πολύ! Μάλλον κάθε στιγμή!!

Δεν φτάνουν οι σελίδες όλου του κόσμου να γράψω πως έχω περάσει αυτά τα 2 υπέροχα χρόνια, τι μαθαίνω μέσα από αυτό το παιδί, πόσο καλύτερος άνθρωπο με έχει κάνει.

Σ’ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΧΡΙΣΤΙΝΑΚΙ ΠΟΥ ΗΡΘΕΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ.
ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΓΕΡΗ, ΔΥΝΑΤΗ ΚΑΙ ΚΑΛΟΤΥΧΗ.
ΚΑΙ ΝΑ ΞΕΡΕΙ ΟΤΙ ΣΕ ΛΑΤΡΕΥΟΥΜΕ, ΖΟΥΜΕ ΑΠΟ ΕΣΕΝΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΣΕΝΑ !