Λείπει ο αναισθησιολόγος! Φύγαμε για Αθήνα!
Η ιστορία της Κατερίνας
(Η Κατερίνα γέννησε φυσιολογικά με επισκληρίδιο)
Θα ήθελα κι εγώ να μοιραστώ μαζί σας την δική μου ΥΠΕΡΟΧΗ εμπειρία τοκετού!!
Είμαι η Κατερίνα 29 ετών από Κόρινθο και αυτή είναι η ιστορία μου!!
Μετά από μια σχετικά καλή εγκυμοσύνη, με λίγους εμέτους το πρώτο τρίμηνο, λίγο ανεβασμένο το ζάχαρο τον τελευταίο μηνα και με ελάχιστα παραπανίσια κιλά (στο σύνολο 5!!), το Σάββατο 11 Σεπτεμβρίου 2010 και ώρα 8 το πρωί με πιασαν μικρά πονάκια!!!
Κράτησα χρόνο και είδα ότι ήταν ρυθμικές συσπάσεις!!
Πήρα αμέσως τον γιατρό μου τηλέφωνο και μου λέει «Όλα καλά θα πάνε…. Θα σε πάρω τηλέφωνο να έρθεις να σε εξετάσω«
Εν το μεταξύ είχα απίστευτη διάθεση!!! Μπήκα και έκανα το μπανάκι μου, ξυρίστηκα, έφτιαξα το μαλλί , βάφτηκα, έβαλα ένα ωραίο φουστανάκι και έτοιμη!!! Ο δε σύζυγος να με βλέπει τόσο χαλαρή να κάνω όλα αυτά και να τρελαίνεται ακόμη περισσότερο… χαχαχα!!!
Από τα πολλά 10:30 πηγαίνουμε στην ιδιωτική κλινική που συνεργάζεται ο γιατρός μου και εκεί που θα γεννούσα (Κόρινθο όλα αυτά, εδώ μένουμε). Με εξετάζει και μου λέει «Ο τράχηλος σου είναι πολύ μαλακός. Το αργότερο μέχρι το μεσημέρι θα έχεις γεννήσει!!!«
«Ωραία!«, λέω συνεχίζοντας η ψυχολογία μου να είναι σούπερ!!! Βγαίνω έξω και βλέπω τον γιατρό να μιλάει με τον άντρα μου και να είναι αναστατωμένος (ο άντρας μου)!
«Έχουμε ένα πρόβλημα» λέει ο γιατρός. Και εκεί παγώνω!!!!!
«Έτυχε κάτι στον αναισθησιολόγο, έφυγε εκτάκτως και θα είναι εδώ μετά το μεσημέρι, αλλά δεν προλαβαίνεις…. θα έχεις γεννήσει!!!! Φεύγετε σφαίρα για το Γαία στη Αθήνα και σε λίγο έρχομαι κι εγώ!!!«
Στήλη άλατος η Κατερίνα!! Κολλήσαμε και τον κοιτάζαμε…..
«Μην με κοιτάτε! Φεύγετε τώραααααα» συνεχίζει ο γιατρός!!!!
Μπαίνουμε στο αυτοκίνητο αλαφιασμένοι, νευριασμένοι, αγχωμένοι, στεναχωρημένοι… πολλά και ανάμικτα συναισθήματα!!! Το είχαμε φανταστεί πολύ διαφορετικά… να είναι δίπλα στο σπίτι μας σε μια κλινική πιο «οικογενειακή», πιο ήρεμα….. όλα ήρθαν τούμπα!!!!
Μέσα στον πανικό μας δεν θυμόμασταν που ακριβώς είναι το Γαία!! Παίρναμε τηλέφωνο φίλους και κουμπάρους που γνώριζαν και να μας λένε τις διαδρομές (είμαστε και άσχετοι από Αθήνα, τρομάρα μας!!!!). Από τα πολλά καταλάβαμε πως θα πάμε….
Έλα μου ντε που άρχισαν δυνατοί πόνοι!!!!!!! Να είμαστε σε μια κατάσταση, εγώ με αναπνοές να κρατάω την κοιλιά μου και να χτυπιέμαι, ο άντρας μου να απαντά σε τηλέφωνα, όπου έπαιρναν οι γονείς και τα αδέλφια μας μέσα στον πανικό να μάθουν τι γίνεται… Να παίρνουν τα αυτοκίνητα τους και να μας λένε «Ερχόμαστεεεεεεε«.
Είχαμε φτάσει κοντά στον Νέο Πέραμο και παίρνει τηλέφωνο ο άντρας μου την τροχαία να έρθει ένα περιπολικό να μας ανοίγει τον δρόμο.
«Ναι, η γυναίκα μου γεννάειιιιιιιι, θέλω ένα περιπολικό τώρααααα!!!«
«Ναι κύριε έχουμε ένα περιπολικό στον Πέραμο! Φεύγει τώρα, προχωρήστε και θα έρθει από πίσω!!!» απαντά ο κύριος αστυνομικός
Αποτέλεσμα: 12 παρά 10 το μεσημέρι φτάσαμε στο Γαία και ακόμη περιμένουμε το περιπολικό!!! χαχα!! (Ελλάς στο μεγαλείο σου!!) Πάλι καλά που δεν συναντήσαμε ιδιαίτερη κίνηση στην Αττική οδό!!!
Μπαίνουμε μέσα (είχε ειδοποιήσει ο γιατρός και μας περίμεναν) και με βάζουν σε έναν μικρό θάλαμο να με εξετάσουν αρχικά οι μαίες. Διαστολή 2! Και βγάζοντας το χέρι η μαία μου σπάει τα νερά.
Ξανακοιτάει, διαστολή 3! Αρχίζουν να γελούν και λέει μια νοσηλεύτρια «Μη! Μην ξαναβάλεις χέρι, να προλάβω να πάρω αίμα. Αυτή θα γεννήσει εδω!!«
Εγώ να πονάωωωωω και αυτές να γελούν… γκρρρρρρ!!!
Με ανεβάζουν στην αίθουσα ωδινών για να ξεκινήσει η διαδικασία. Διαρκώς τους έλεγα να φωνάξουν τον άντρα μου, αλλά επειδή οι διαστολές διαδέχονταν η μια τη άλλη τρέχοντας και οι ώδινες ήταν πολύ έντονες μου λέει μια μαία «Κάτσε να κάνουμε την επισκληρίδιο να σε πιάσει, μην σε δει έτσι ο άντρας σου!!«
Όντως κάνουμε την επισκληρίδιο αλλά δεν με πιάνει η πρώτη δόση. Μια παρά τέταρτο περίπου μου κάνουν δεύτερη δόση και ααααα…… τι ωραία!!!! Φύγανε οι πόνοι! Να σου τος και ο σύζυγος!!! Είχε έρθει εν το μεταξύ και ο γιατρός μου.
Άρχισα να σπρώχνω και σιγά σιγά κατέβαινε. Μια και τέταρτο περίπου μπαίνουμε στην αίθουσα τοκετού, όπου με την δεύτερη σύσπαση και δεύτερη σπρωξιά, ήρθε στον κόσμο η μικρή μου νεραιδένια στις 1.35 ακριβώς!! 3290 κιλά και 50 πόντους!!
Απίστευτα συναισθήματα…. ένα θαύμα!!!! Την καθάρισαν και μου την έφεραν στην αγκαλιά μου. Σταμάτησε αμέσως να κλαίει και τα ματιά της είχαν καρφωθεί στα δικά μου. Ένιωθα ότι αυτή η ματιά διαπερνούσε μέσα στην ψύχη μου!!!! Ο άντρας μου δίπλα να έχει πλαντάξει στο κλάμα και να λέει «Δεν το πιστεύω! Δεν το πιστεύω!!«
Μετά από μια ώρα μου την έφεραν και για πρώτη φορά έπιασε το στήθος να θηλάσει!!!
Δεν το πίστευα! Είχα το παιδί μου στην αγκαλιά μου!!!! Μετά από μια επεισοδιακή γέννα, θα έλεγα παρ’ όλη την ταλαιπωρία και τον αρχικό πανικό όλα πήγανε υπέροχα!!!! Έζησα μια μοναδική εμπειρία και εάν το ξαναζούσα δεν θα ήθελα να αλλάξω τίποτα!!!!!!!!!
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Η ταπεινή μου άποψη. . Ηταν κριμα που χαλασες αυτην την ομορφη διάθεση που ειχες (σπανιο :) ) για να τρέξετε σε νοσοκομείο που εχει αναισθησιολογο. Τζαμπα το αγχος και το σφιξιμο. Θα γεννουσες με ηρεμία στην κλινική σου χωρις επισκληριδιο και ουτε γατα ουτε ζημιά. Ναι ...!! πονάς. .. αλλα ειναι τοσο υπεροχο που πονεσα για χαρη της ζουζουνας μου . Ειλικρινα δεν μετανιωσα ποτέ που δεν εκανα επισκληριδιο. Ενιωσα τα πάντα στο καθε σπρωξιμο.. την ενιωσα να βγαίνει απο μεσα μου.. την ενιωσα να γλιστράει. . Υπεροχο.. Να σου ζήσει. .. :) :) :) :)
εγω παλι δεν καταλαβα γιατι δεν γεννησες χωρις επισκληριδιο αφου ειχες το γιατρο σου!
>Σας ευχαριστω πολυ!!!!Παρολα τα ευτραπελα ειχα μια μοναδικη εμπειρια!!!!!!Καθε εμποδιο,λενε,για καλο!!!Και ηταν πολυ καλυτερα τελικα που γεννησα στο Γαια!!:-)))
Κατερινα( ή Κατια για τις φιλεναδες μου...χιχιχιχι)
Κι εγώ για το "Ήρα" ξεκίνησα (αν κατάλαβα καλά, αυτήν την κιλινική εννοείς!) και τελικά στο Ιασώ θα καταλήξω! Να σου ζήσει η κοράκλα και εύχομαι η επόμενη γέννα λιγότερο επεισοδιακή!!!!
>καταπληκτικη ιστορια κατερινακι μου να σου ζησει η νεραιδουλα σου και να την δεις οπως επιθυμει!
>Επιτέλους βλέπω την ιστορία μιας γνωστής φιλεναδιτσας μου!!!πραγματικά Κάτια μου είναι σαν να βλεπεισ ταινία η γέννηση της νεραιδουλας!!!γερή να είναι και η ζουζου και εσείς και να την χαιροσαστε!!!