Ήμουν έτοιμη να σηκωθώ και να χαστουκίσω τη γιατρό μου!
Η ιστορία της Βαγγελίτσας
(Η Βαγγελίτσα γέννησε φυσιολογικά)
Αποφασισα να σου γραψω και εγω την δικη μου ιστορια τοκετου καθως ηταν η πιο συγκλονιστικη εμπειρια της ζωης μου!
Ειμαι 23 ετων και γνωρισα τον αντρουλη μου (32) πριν απο 4,5 χρονια. Γιναμε αμεσως ζευγαρι και μετα απο 5 μηνες μου εκανε προταση γαμου. Να μην τα πολυλογω, ενα χρονο μετα παντρευτηκαμε με πολιτικο και καποιους μηνες μετα αποφασισαμε να κανουμε ενα παιδακι.
Εμεινα εγκυος τον Αυγουστο του 2008. Οι πρωτοι 3 μηνες περασαν λιγο κουραστικα για μενα καθως ειχα πολλες αναγουλες που με κρατησαν μακρια απ’ το φαγητο και ετσι εχασα 2,5 κιλα! Μετα ομως ολα κυλησαν υπεροχα
Ειχα μια πολυ καλη εγκυμοσυνη και ενα υγιεστατο αγορακι στην κοιλιτσα μου που ολο και φουσκωνε! Πραγματικα δεν καταλαβα πως περασε ο καιρος και φτασαμε αρχες Μαιου. Ολα ηταν ιδανικα για μια ευκολη και γρηγορη γεννα!
Ακουγοντας αυτα συνεχως απο τη γιατρο και τη μαια μου, το ηθικο μου ολο και ανεβαινε!!Ξεψαρωσα τελειως!! Στις 36 εβδομαδες πηγα στη γιατρο μου για να δουμε την καρδουλα του μπεμπη και αν εχω συσπασεις. Ειχα ελαφρες συσπασεις και 1 διαστολη!
Μου λεει η γιατρος «Και τωρα να σε βαλω μεσα γεννας!!«
Πανικοβληθηκα! Δεν ειχα προετοιμαστει ακομα για αυτη τη μερα! Δινουμε ραντεβου για την επομενη Κυριακη, για να μπω και στο μηνα μου.
Μου λεει «Ελα την Κυριακη το απογευμα κατα τις 7«
Μολις φτανω στο σπιτι με παιρνει τηλεφωνο η μαια και μου λεει «Οταν ερθεις την Κυριακη, ελα καλυτερα κατα τις 3 και φερε μαζι σου και τα πραγματα σου μηπως σε κρατησουμε για γεννα«
Ε αυτο ηταν!! Επιτελους θα εφτανε η μερα που θα γεννουσα!
Και φτανει η μεγαλη μερα.. Παιρνω τον αντρουλη μου, την μαμα μου και τον μπαμπα μου και ξεκιναμε για το νοσοκομειο. Εγω πολυ χαλαρη και ανετη (που να ηξερα!!!) μπαινω μεσα, παω, με ετοιμαζουν, φοραω το νυχτικακι μου και ξεκιναω να κανω βολτες περα-δωθε στο διαδρομο για να κατεβει καλυτερα το βατραχακι μου.
Αφου εχουν ξεκινησει τα πρωτα πονακια συνεχιζω να περπαταω μεχρι να μην μπορω αλλο απ’ τους πονους, οπως μου ειχε πει η μαια. Μεχρι που η ωρα πηγε 5 και κατι… Καποια στιγμη εφτασαν οι μεγαλοι πονοι και με εβαλαν στο δωματιο να ξαπλωσω.
Πονουσα πολυ αλλα μεχρι τοτε μπορουσα να τους υποφερω! Απο κει και μετα τα ουρλιαχτα μου ακουγονταν στο διαδρομο που ηταν ολοι μαζεμενοι και εκλαιγαν που πονουσα!!!!! Δεν αντεχα αλλο, δεν τους περιμενα τοσο φρικτους και πανικοβληθηκα!!!!
Μου εσπασαν τα νερα και ημουν ετοιμη να σηκωθω και να χαστουκισω τη γιατρο μου που τα εσπασε! Τι πονος Θεε μου!! Φωναζα στη μαια να βγαλουν επιτελους το μωρο γιατι δεν αντεχα αλλο! Και ειχα και τη γιατρο να μου λεει να σπρωξω βουβα!!! Μα πως στο καλο γινεται αυτο;;;; Εγω ηθελα να ουρλιαξω!!!
Τελικα με τα πολλα στις 19.40 με την τελευταια ωθηση βγηκε το ζουζουνι μου και πηρε μια ανασα και κοιμηθηκε! Αυτο ηταν! Αφου τον ειδα οτι ειναι καλα, το μονο που ηθελα ηταν να κλεισω τα ματια μου. Ημουν τοσο εξαντλημεννη…. Ελα ομως που επρεπε να με ραψουν κιολας!!
Το μονο σιγουρο παντως ειναι οτι στη γεννα μου τα καταλαβα ολα και με το παραπανω! Να πω εδω οτι γεννησα εντελως φυσιολογικα, χωρις επισκληριδιο, χωρις τιποτα! Μεσα σε 2 περιπου ωρες ειχα γεννησει με 4 μονο ωθησεις που ομως εμενα μου φανηκαν 1004 μεχρι να τελειωσει!!
Ομως ευχαριστω τον Θεουλη πανω απο ολα που εχω ενα υγιεστατο μωρακι 19 μηνων! Το μονο σιγουρο παντως ειναι πως ΑΝ κανω 2ο θα κανω επισκληριδιο… Σιγουρα η πιο συγκλονιστικη εμπειρια της ζωης μου!!
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Να σού ζήσει το νινι σου... διαβάζοντας την ιστορία σου ένιωσα ότι ζούσα την δικη μου ιστορία. Και οι ώρες πονου και γεννας σου ηταν ακριβώς ίδιες με τις δικες μου...μεχρι και το οτι γεννησα και γω εντελως φυσιολογικα... επιτυχία.. το κοριτσι μου ειναι 10 χρονών.. και σε διαβεβαιώ οτι καποια στιγμή αυτο που τράβηξες θα σου φαίνεται σαν όνειρο. Θα ακούς αλλες ιστοριες γυναικών και θα λες πωωω πωω πονεσα και γω κάποτε έτσι.. απίστευτη εμπειρία... εμπειρία ζωής...
αχ πόσο πολύ σε καταλαβαίνω!!! και εγω γέννησα φυσιολόγικα χωρις επισκληριδιο αλλά με ωκυτοκινη και σπασιμο νερων για να γίνει πιο γρήγορη η διαδικασια...ναι μπόρει να ηρθε το μικρό μου αγγελουδάκι σε 3 ωρες απο τη στιγμή που πατησα το ποδι μου στην κλινική αλλα τέτοιος πόνος δεν υπαρχει (α! ξεχασα να σας πω οτι ειχα 5 ωρες πονάκια στο σπίτι και πηγα με διαστολη 3-4 και σε 1 ωρα εκει πηγε 10!!). αν με αφηνε ελευθερη θα ερχοταν λιγο πιο αργα αλλά σαφώς πιο "φυσιολογικά".....
Απαράδεκτη η πρόκληση στις 37 εβδομάδες…αίσχος…δεν έχω πρόβλημα ούτε με καισαρικές ούτε με επισκληριδίους ούτε με σκονογάλατα ούτε με πρόκληση τοκετού μετά τις 40 βδομάδες…αλλά πρόκληση στις 37? Δε ντρέπονται λίγο? Ολες μπάινοντας στο μήνα μας μπορεί να έχουμε συσπάσεις Μπράξτον Χικς και μια ελαφρά διαστολή (1 δεν είναι τίποτα, με 9 γεννάς!) Αισχροί οι γιατροί και οι μαίες...
Ωραια και συγκηνητικη η ιστορια σου και να σου ζησει το παιδακι σου...... Ομως δεν καταλαβα.....γιατι μπηκες με προκληση στις 37 εβδομαδες ενω δεν υπηρχε κανενα προβλημα;;;;;;;
Γιατι δεν εκανες επισκληριδιο; υπηρξε καποιο προβλημα υγειας; & γω με προκληση μπηκα & οταν μου εσπασε ο γιατρος τα νερα, με ακουσε ολο το μαιευτηριο!!!! Μετα την επισκληριδιο ομως, δεν καταλαβα τιποτα!
Μακάρι στο δεύτερο να μην ξανακάνεις πάλι επισκληρίδιο και να αλλάξεις απλά γιατρό. Είναι πραγματικά απαράδεκτο να σε βάζει με πρόκληση χωρίς συντρέχει κάποιος εξαιρετικά σοβαρός λόγος (και φυσικά Κυριακη για να μην του χαλάσεις κάποια μέρα που θα έχει ιατρείο-νοσοκομείο και χάσει τόσες επισκέψεις). Η ωκυτοκίνη δημιουργεί, ανάμεσα σε άλλα, πολύ δυνατούς πόνους- καμία σχέση με μια φυσική γέννα. Στα λέω με πολύ φιλική διάθεση απλά για να σκεφτείς το πόσο σημαντικό είναι να μην προτιμάμε τέτοιους γιατρούς που μας έχουν φτάσει στην ελλάδα των 70% καισαρικών. Να σου ζήσει το μωράκι σου! Να είναι πάντα τυχερό στη ζωή του.
<> Ήταν ολοφάνερο οτι είχε σκοπό να σε βάλει με πρόκληση να γεννήσεις, απαράδεκτη τόσο νωρίς αυτό σήκωνε καταγγελία, η εμπειρία σου θα ήταν εντελώς διαφορετική αν είχες γεννήσει στην ώρα σου με τους δικούς σου πόνους. Κρίμα να συμβαίνουν μόνο εδώ αυτά βλέπεις για κάποιους γυναικολόγους δεν είμαστε τίποτα άλλο από ένα κομμάτι κρέας με πορτοφόλι... Θα σε συμβούλευα όταν με το καλό ξαναμείνεις έγκυος να περιμένεις να έρθει μονο του. Κατα τα άλλα να σου ζήσει το πανέμορφο παιδάκι σου και να είστε καλά!
καταρχήν να σου ζησει&να ειστε παντα καλα&ευτυχισμενη.Ποσο πολυ σε κταλαβαινω,εγω εσπασα το κρεββατι απο το νοσκομειο απο τον πονο!&Η ωρα του τοκετου δεν ηταν καθολου ευκολη καθως ειχα εξαντληθει απο τους πονους.Ξεκινησαν πονακια στις 11 το βραδυ&γεννησα στις 3 το μεσημερι.Τεσπα,περασμένα ξεχασμενα;Αναρωτιεμαι...Οσο για το ενδεχομενο για δευτερο ακομα δεν υπαρχει αλλα σιγουρα δεν θα το ξαναπερασω.&να σου σημειωσω,ενω γεννησα φυσιολογικα στο τελος εφαγα&την ναρκωση για να με ραψουν.Αστο....το σημαντικοτερο ειναι οτι παρα τον πονο&την εξαντληση τα μωρα μας ειναι καλα&υγιεστατα,αυτο&να τα αγαπάμε οσο μπορούμε&ακομα παραπάνω!
Να χαίρεσαι το παιδάκι σου και να είστε πάντα έτσι γλυκεις και οι δυο. Δεν συνηθιζω να γράφω, αλλα θα το κανω με την επαγγελματική μου ιδιότητα ως μαια. Δεν έφταιγε η επισκληριδιος, αλλα οι τεχνιτοι πόνοι για την ένταση τους. Δεν υπήρχε ΚΑΝΕΝΑΣ λόγος για πρόκληση στις 37 βδομάδες στην περίπτωση σου, σύμφωνα με αυτα που έχεις γράψει. Εάν αφήνετε τον τοκετο να ξεκινήσει μόνος του και να εξελιχθεί μόνος του, θα έβλεπες την διάφορα για το πόσο πιο ανεκτες είναι οι συστάσεις (και πόσο πιο γρήγορα τις ξεχνάς μετα). Στην Αγγλία που εργάζομαι εδω και χρονια, σε πρόκληση με οξυτοκινη πάντα προσφέρουμε την επιλογή της επισκληριδιου, για τον λόγο αυτο, της μη φυσικής έντασης των τεχνιτών πονων. Με το καλο σου εύχομαι να κανεις και αλλα παιδάκια, είσαι ιδανική περίπτωση για φυσικό τοκετο :)
Αμάν αυτή η ωξυτοκίνη...μου την χορήγησαν πριν προλάβω να πω το όνομά μου και γέννησα από τις 5μιση που μου την έδωσαν 1μιση το μεσημέρι...Αλλά για επισκληρίδιο δεν γίνοταν....δυστυχώς! Ήθελα να'ξερα αν δεν την έδιναν εκείνη την μέρα δεν θα γεννούσα;;;; (να σημειωθεί ότι από διαστολή 1 στις 5παρά το πρωί έφτασα στο 10 το μεσημέρι, αλλά ο γιατρός μου έλεγε συνέχεια ότι έχω μαλακό τράχηλο και όλα πάνα καλά...) Τι γίνεται σε τέτοιες πειπτώσεις;
Kai egw akrivos etsi .... molis mou epsase ta nera o giatros trelathika ... egw den ton andeksa TOSO pono den ton perimena kai egw kai tous fonaksa kai tous eipa an ponaw tora toso poli fandazome ti exw na pathw stin genna ... FERTE MOU EPISKLIRIDIOOOO TORA .... perimename ligo alla eftixos eirthe Enoite kopela mou tin epomeni fora episkliridio , perimeneis arketo pono gia ekinei tin ora , alla pragmatika toso poli ....
Αχ να σου ζήσει το μωράκι σου! Να είστε πάντα καλά! Θα ήθελα να σου προτείνω το ίδιο που λέει η Στέλλα. Ούτως ή άλλως η δέυτερη με το καλό και οι επόμενες γέννες είναι πιο γρήγορες! Ο μικρούλης σου ήρθε γρήγορα και καλά, αν και με πολύ πόνο. Δεν είμαι σίγιουρη ωστόσο για την επισκληρίδιο...Εγώ δεν είχα την δυνατότητα να κάνω και δεν μπορώ σε καμία περίπτωση να κάνω επισκληρίδιο. Γέννησα μετά από περίπου 7 ώρες αφού έπιασαν οι δυνατοί πόνοι γιατί μου χορήγησαν ωκυτοκίνη...σκέψου όταν γέννησα έλεγα ότι αν ξανακάνω παιδί δεν ήμουν σίγουρα αν θα ήθελα να γεννήσω ξανά με φυσιολογικό...Πλέον φυσιολογικός και πάλι φυσιολογικός! Νυστέρι (για εμένα προσωπικά) μόνο σε περίπτωση που πρέπει να σωθεί η ζωή του παιδιού μου! Αν λοιπόν σου ήταν τόσο γρήγορος και εύκολος ο πρώτος μην φοβάσαι για τους επόμενους...
Ax sughni8eikaaaaaaaaa para polu na sas susei ksi na einai panta gero kai kouklaki opos sthn fotoooooo
>Η πιο γλυκιά και συγκινητική ιστορία,που έχω διαβάσει εδώ....Χωρίς να θέλω να αδικήσω τις υπόλοιπες,γιατί όλες είναι μία και μία....
Αλλά στη συγκεκριμένη,συγκινήθηκα με έναν πολύ γλυκό τρόπο,από την αρχή της ιστορίας,που περιγράφεις πώς παντρευτήκατε με τον άντρα σου....Μετά ήρθε και το μωράκι....
Απλά θα ήθελα μόνο κάτι να ρωτήσω.Αφού γέννησες εύκολα,με λίγες ωθήσεις και σε λίγο χρόνο,γιατί δε θα επέλεγες και για το δεύτερο μωρό,το φυσιολογικό τοκετό?Δεν αξίζει ως εμπειρία,να το ζήσεις μέχρι το τέλος,χωρίς φάρμακα,εφόσον μπορείς και δεν υπάρχουν επιπλοκές?
Δεν είμαι ακόμα μαμά και γι'αυτό με ενδιαφέρει πολύ....
Να είναι γερός,καλότυχος και ευτυχισμένος ο Νικόλας σου και εσύ πάντα γερή και με πολλή ενέργεια,για να χαίρεσαι και να καμαρώνεις τους 2 άντρες της ζωής σου!!!!
>Αρε πατριδα μπραβο!Συγκινηθηκα!Να ειναι γερος ο Νικολας και ολα τα παιδακια του κοσμου!Βικυ....