Σαν να είχα αδιαθετήσει! Τόσο απλά!
Η ιστορία της Εύας
(Η Εύα γέννησε φυσιολογικά χωρίς επισκληρίδιο)
Γεια σας, ειμαι η Ευα και η δικη μου ιστορια παει καπως ετσι…
Ειχα οργανωθει, ετσι ωστε οταν μεινω εγκυος το βαρος μου να ειναι ιδανικο,να κοψω το τσιγαρο και ολα τα σχετικα.
Αρχισαμε λοιπον να προσπαθουμε αλλα τιποτα…. μαξιλαρια κατω απο τη μεση, ποδια ψηλα κτλ. Τα νευρα μου κροσια και η απογοητευση στο κοκκινο. Μετα απο αρκετους μηνες τα παρατησα. Ειχα ξοδεψει μια περιουσια στα τεστ εγκυμοσυνης και ειχα αρχισει να σιχτιριζομαι αρκετα. Αρχισα λοιπον να χαλαρωνω και να μην ασχολουμαι πια. Ωσπου επαψα να προσεχω και να τρωω οπως πριν την οργανωση (τρομαρα μου) οποτε και πηρα παλι καποια κιλα και συνεχιζα να πορευομαι.
Καποια στιγμη λεω ας παω να κανω μια σαλπιγγογραφια, η οποια με πονεσε οσο δεν το φανταζομουν (ειμαι και λιγο φοβιτσιαρα) Αυτο εγινε Ιουλιο μηνα και δεν ξερω αν επαιξε ρολο, αλλα τον Αυγουστο εμεινα εγκυος και δεν το πιστευα!! Απο εκει και περα ειχα μια ομαλη εγκυμοσυνη, αν εξαιρεσω το γεγονος οτι απο τον 4ο μηνα αρχισα να πρηζομαι σαν το μπαλονι κυριολεκτικα. Πολυ δυσαρεστη κατασταση, οπως και το γεγονος οτι στον 5ο μηνα η μικρη μου εκατσε στα δεξια της λεκανης μου και για 1 μηνα ωσπου να μετακινηθει ειχα πεθανει στον πονο και το κλαμα. Κατα τα αλλα ουτε εμετους, ουτε ναυτιες, ουτε τιποτα!
ΠΗΤ μου ειχε δωσει ο γιατρος μου 26/4/05 και ολα πηγαιναν ρολοι. Μπαινω λοιπον στο μηνα μου και εκει που κοιμομουν ωραια και καλα ένα Σαββατο πρωι (9/4/05) στις 10 το πρωί, νιωθω 1 τσακ κατω χαμηλα και αμεσως πεταγομαι ορθια…
Σπασανε τα νερα μου και τρεχανε ασταματητα! Λιτρα μιλαμε, ανοιξανε οι βρυσες… Παιρνω που λετε τηλεφωνα το συζυγο να ερθει, τη μητερα μου και ολα τα σχετικα. Δεν πτοουμαι ομως, μπαινω κανω μπανακι, κανω πιστολακι το μαλλι (χαχαχα), οσο ο αντρας μου αρχισε να μου λεει «Φτανει πια, παμε! Θα γεννησεις στο δρομο«
Εφτασα στο νοσοκομειο κατα τις 12, αρχισαν να με εξεταζουν χερια παντου και με καλωδιωνουν με ορο, περιμενοντας την περιβοητη διαστολη. Στις 1 ειχα διαστολη 3 και τα πονακια ηταν νορμαλ, αν λαβει κανεις υπόψιν οτι γεννουσα. Οι ωρες περνουσαν ομαλα και κατα τις 3 αρχισα να εχω εντονους πονους περιοδου που ερχοντουσαν και εφευγαν.
Αρχισα λοιπον να κοβω βολτες, γιατι μου ειπαν οτι θα βοηθουσε, ωσπου κουραστηκα κατα τις 4 και ξαπλωσα για λιγο να ξεκουραστω, ερχεται λοιπον η μαια με ξανακοιταει και φευγει. Επιστρεφει με 1 καροτσακι στο οποιο δεν ηθελα να κατσω με τιποτα, αλλα στο τελος με επεισε λεγοντας μου «Εχεις 10 διαστολη, φυγαμε χειρουργειο!«
Για ποτε εκατσα στην καρεκλα και αρχισα να σπρωχνω χαμπαρι δεν πηρα! Στις 5 λοιπον και εχοντας ακουσει για ολα τα αποτελεσματα των ματς απο τους γιατρους, ενω εγω εσπρωχνα (τι να κανουν και αυτοι, επρεπε να περασει καπως η ωρα) τους λεω «Εγω δεν σπρωχνω αλλο, κοψτε με, καντε οτι θελετε«
Ο γιατρος μου αγριεψε και μου λεει «Ασε τις βλακειες, φαινονται τα μαλλια της, σπρωξε!«
Δινω μια λοιπον και να τη η διαβολιτσα μου ονομα και πραμα. Οπου και διαπιστωσα οτι το σχολιο για τα μαλλια ηταν μπλοφα του γιατρου για να με κανει να προσπαθησω και αλλο, η ζουζουνα μου ειχε μονο λιγο χνουδακι!!!!
Ειμαι ευγνωμων που ειχα μια τοσο καλη φισιολογικη γεννα και που ολα εγιναν τοσο γρηγορα ωστε να μην ταλαιπωρηθω, ουτε εγω ουτε η μικρη μου. Ουτε επισκληριδιος, ουτε κλισματα, ουτε τιποτα, εγιναν ολα τοσο γρηγορα.
Ευχομαι να εχω την ιδια τυχη και στο δευτερο, αν θελει ο Θεος και επισης να πω στις κοπελες που προτιμουν καισαρικη επειδη φοβουνται, να μην το κανουν αν δεν συντρεχουν λογοι υγειας. Η φυση μας εχει προορισει για κατι τετοιο και ο πονος μοιαζει με αυτους της περιοδου.
Εγω μετα τον τοκετο σηκωθηκα και πηγα με τα ποδια στο δωματιο μου που ηταν και σε αλλο οροφο!!! Το αστειο ηταν πως μια φιλη μου που ειχε ερθει για συμπαρασταση χρειαστηκε να φυγει για λιγο και οταν επεστρεψε, με εβλεπε να πηγαινω προς το δωματιο και μου ειπε «Ακομα να γεννησεις;»
Ηταν σαν να ειχα αδιαθετησει.. τοσο απλα!
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
>ΚΑΛΑ ΒΡΕ ΕΥΑ ΣΗΚΩΘΗΚΕΣ ΑΜΕΣΩΣ?ΕΜΕΝΑ ΔΕΝ ΜΟΥ ΕΙΠΑΝ ΝΑ ΣΗΚΩΘΩ.ΣΗΚΩΘΗΚΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΕΣ ΩΡΕΣ.ΝΑ ΣΟΥ ΖΗΣΕΙ Η ΜΠΕΜΠΟΥΛΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΗΝ ΧΑΙΡΕΣΑΙ.
ΣΤΕΛΛΑ
>aaa k ksexasa na sumpliroso porapano pos genikos eimai para ma paaaaaaara polu anektikh ston pono...depon klp paizei na exo piei duo fores sti zoi mou...
>koritsaki mou na sou zisei to mpempaki pou sou...xaroumeno k dunato...ego pantos pou gennisa fusiologika k xoris episkliridio...k 15 ores me odines exo niosei tetoio pono pou lipothimisa duo fores ( sti diastoli 7) k elega se kapoia fasi ston giatro mou na kleisei to parathuro giati allios tha phdeikso...o kathe organismos antidraei diaforetika k sigoura den einai i genna idia se oles tis gunaikes...pragmatika xeromai otan akouw kopeles na perigrafoun pos gennisan eukola k grigora giati ego talaiporithika para polu k me aforutous ponous....