Μπαμπάς σε ρόλο μαμάς!

Από τότε που γεννήθηκε η κόρη μας είμαστε οι 3 μας!

Η μαμά, ο μπαμπάς και το παιδί!

Από τα πρώτα μας άγχη ήταν πως θα τα βγάλουμε πέρα, αφού οι δικοί μου είναι 504 χλμ. βορειότερα και οι γονείς του μπαμπά μας μένουν Πειραιά. Εμείς Εύβοια.

Αποφασίσαμε από κοινού πως «θα το φάμε όλο το γλυκό μόνοι μας, κουταλάκι κουταλάκι» (που λέει και ο σύζυγος) και πως δεν θα καταφύγουμε σε νταντάδες και παιδικούς, τουλάχιστον όχι παιδικούς σταθμούς μέχρι το παιδί να γίνει 3. Μετά βλέπουμε.

Έτσι κι αλλιώς από δραστηριότητες είναι φουλ η μικρή και η κοινωνικότητα της επίσης στο φουλ!

Γύρισε λοιπόν ο μπαμπάς μόνο σε βραδινή βάρδια στην δουλειά του και η μαμά λείπει από το σπίτι από τις επτάμισι το πρωί μέχρι της πεντέμισι το απόγευμα.

Μετά γυρίζει η μαμά, κοιμάται κανένα δίωρο ο μπαμπάς και φεύγει κι εκείνος για δουλειά μέχρι της έξι το πρωί που γυρίζει και κοιμάται μέχρι να ξυπνήσει η μικρή!

Κοινώς ο μπαμπάς μας βρικολακιάζει, μέχρι να έρθει το ΣΚ να λιώσει στον ύπνο.

Έχω να πω πως το μόνο που ΔΕΝ έκανε ο άντρας μου με το παιδί μας ήταν να το θηλάσει.

Από την πρώτη στιγμή που γεννήθηκε, κάνει ότι κάνω και ακόμη περισσότερα σε σχέση με την μικρή.

Σε πολλά πράγματα είναι και πολύ καλύτερος από μένα, αφού έχει περισσότερη υπομονή και σίγουρα έχει και πιο καθαρό μυαλό, μην έχοντας να ασχοληθεί και με το σπίτι και με όλα τα υπόλοιπα που εσείς οι μαμάδες ξέρετε ποια είναι χωρίς να τα πω.

Αλήθεια, πόσο αφανείς ήρωες είναι αυτοί οι μπαμπάδες σε σχέση με μας;

Πόσο πολύ μας στηρίζουν και μας προσέχουν; (ο καθένας με τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο)

Διαβάζω τα κείμενα του father Μάνου και άλλοτε βουρκώνω, άλλοτε γελάω, άλλοτε προβληματίζομαι, μα πάντα πιάνω τον εαυτό μου να συγκρίνει τον μπαμπά μας με άλλους τρυφερούς μπαμπάδες που δίνουν όλο τους το είναι και άλλο τόσο στην οικογένειά τους!

Εμείς, μπορεί να μην είμαστε «το ιδανικό ζευγάρι» για πολλούς «καλούς φίλους» αλλά σίγουρα προς απάντηση τους έχουμε το μόνιμο χαμόγελο της κόρης μας και πολλά φάσκελα από εμάς προς εκείνους!

Γιατί ο κόσμος έμαθε να κρίνει από αυτό που φαίνεται και όχι από αυτό που είναι! Και για μας αυτός ο κόσμος έφαγε Χ!

Θέλω να ευχαριστήσω τον άντρα μου λοιπόν, που είναι δίπλα μου, που μου τσιτώνει το είναι μου και μου θυμίζει πως δεν είναι η ζωή μόνο προβλήματα και ζόρια και να του πω πως τον αγαπώ πολύ πολύ until death tear us apart που λένε και οι φίλοι μας οι Άγγλοι.

Εσάς ο δικός σας μπαμπάς; Κάνει για «μαμά»;

Σας φιλώ γλυκά στην μούρη

μαμά Σοφία