29 εβδομάδων: Επιτέλους την είδα… αλλιώς!
Δυο μέρες τώρα στο σπίτι των δικών μου και έχω βρει την ηρεμία μου. Συνειδητοποιώ τελικά πόσο σημαντική είναι η μεγάλη Ελληνική οικογένεια. Αν όχι για κάθε μέρα όλη μέρα, τότε σίγουρα για μια στις τόσες. Με τη μαμά μου μπορεί να φαγωνόμαστε κάθε τρεις και λίγο όταν είμαστε μαζί, αλλά όταν έχω καιρό να τη δω -και λόγω απόστασης κάνω πάντα καιρό να τη δω- παθαίνω μία στέρηση και καμιά φορά όταν αισθάνομαι πολύ κουρασμένη, μπορεί να με ακούσετε να παραπονιέμαι «Θέλω τη μαμά μου!»
Εδώ στη Χαλκιδική, λοιπόν, τα πράγματα κυλούν όμορφα και ήρεμα. Μπανάκια με το Μάνο και την Αθηνά (καλά, η Αθηνά φυσικά όλη μέρα είναι στη γύρα με τη γιαγιά και τον παππού) και επιτέλους… απολαμβάνω την εγκυμοσύνη μου όπως θα ήθελα! Όχι, δεν γκρινιάζω πια για τις καούρες που επανήλθαν φορτσάτες, ούτε με νοιάζει που το βράδυ για να αλλάξω πλευρό, ψιλοχοντροπονάω. Δεν έχω κανένα λόγο να παραπονιέμαι. Αρχίζει σιγά σιγά η αντίστροφη μέτρηση για τον ερχομό του και όλα πηγαίνουν καλά. Αυτό δεν είναι που μετράει;
Σκέφτομαι καμιά φορά πως με τόσες ιστορίες τοκετού και μαμαδο-ιστορίες που έχουν δημοσιευτεί εδώ στο eimaimama (και που περήφανα δηλώνω πως τις έχω διαβάσει ΟΛΕΣ, μιας και εγώ τις ανεβάζω μία μία), θα μπορούσα να έχω επηρεαστεί πολύ και να φοβάμαι τα πάντα. Σαν ένα συμφοιτητή μου που ότι καινούργιο περιστατικό βλέπαμε κάθε μέρα στο νοσοκομείο, την άλλη μέρα νόμιζε ότι είχε την ίδια νόσο, χεχε. Εκτός αυτού, είμαι και παιδί μιας μανούλας που είχε πολλές αποβολές και έχασε και ένα κοριτσάκι στη γέννα. Και ναι, θα μπορούσα να είμαι ΣΟΒΑΡΑ φρικαρισμένη και στις δυο εγκυμοσύνες μου. Ε, η λίγη γκρινίτσα που είχα κάποιες βδομάδες δικαιολογείται, δεν νομίζετε;
Ο Μάνος λέει ότι γκρινιάζω επειδή όλα μου πηγαίνουν καλά και δεν έχω… σοβαρό λόγο να γκρινιάξω. Χαχα, τι να πω, μπορεί…
Αυτή η εγκυμοσύνη κυλάει ακόμα πιο εύκολα από την πρώτη. Ο δε γιατρός μου είναι ο πιο κουλ του πλανήτη.
– Γιατρέ να πάρω κανένα συμπλήρωμα;
– Υπάρχει λόγος νομίζεις;
(Οι εξετάσεις μου είναι μέχρι σήμερα άριστες. Δεν παίρνω ΤΙΠΟΤΑ. Ούτε σίδηρο, ούτε ασβέστιο, ούτε κάτι άλλο)
– Γιατρέ, μπορώ να πάω στη Χαλκιδική;
– Ώρα καλή και θα τα ξαναπούμε τέλος Αυγούστου
Ευχαριστώ το Θεό και το σύμπαν, λοιπόν, που μέχρι σήμερα δεν έχει προκύψει κανένα σοβαρό ζήτημα (σήμερα έκανα καμπύλη σακχάρου, ελπίζω τα αυριανά αποτελέσματα να είναι καλά).
Ευχαριστώ επίσης την οικογένειά μου που δεν με αγχώνει για τίποτα. Την κορούλα μου που δεν με κουράζει (πολύ) -αν και το «Μαμααααααααααά, μαμααααααά, μαμαααααααααά!» το έχει κάνει ψωμοτύρι τώρα τελευταία… Τον άντρα μου που συνέχεια μου λέει πόσο όμορφη έγκυος είμαι και ας μην αισθάνομαι ακριβώς έτσι.
Και φυσικά το ζουζούνι στην κοιλιά μου… απλά γιατί υπάρχει!
29 εβδομάδων λοιπόν και… ΤΟ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΩ!
Συν-εγκυούλες μου όμορφες… Πώς είστε;;;
uperoxo keimeno!!!!! otan to diabaza eitan san na perigrafes emena!!!!!!
29 εβδομάδων κι εγω και το απολαμβάνω επίσης Ολίβια!! Νιώθω τυχερή και ευγνώμων που εχω μια τόσο καλή εγκυμοσύνη και ανυπομονώ να περάσει ο καιρός και να δω την μπεμπούλα μου. Καλό υπόλοιπο....
Ολιβιάκι χαλάρωσε και απόλαυσε το! Πραγματικά αν έχεις οικογενειακή βοήθεια είναι μεγάλο θέμα! Ξεκουράσου λοιπόν και καλές βουτιές με το κολοκυθάκι και την Αθηνούλα!
Αχ τί όμορφα! Είσαι πολύ τυχερή, να το ξέρεις, γι αυτό να το απολαύσεις μέχρι εκεί που δεν πάει άλλο! Κι εμείς που λες είχαμε σχέδια ωραία για φέτος. Κανονίσαμε να πάμε Χαλκιδική(μένω Αθήνα, είμαι από Θεσσαλονίκη κ κλασικά έχουμε εξοχικό στην Χαλκιδική), αλλά τελικά πριν 2 μέρες έμαθα ότι ο άντρας μου είναι μοιχός, οπότε θα φύγω Χαλκιδική μόνη μου, με το μωρό που είναι σχεδόν 1 χρόνο μικρότερη από την Αθηνούλα σου(22-02-11) ε και όταν επιστρέψω Αθήνα, θα μετακομίσω... Αλλά ρε Όλιβ ένα πράγμα μου λείπει πιο πολύ από όλα, τέτοιες ώρες...η μαμά μου, που δεν ζει... Αυτό ζηλεύω, ότι είσαι στη μαμά σου! Ζήσε το! Αχ και να ξερες πόσο ΣΠΟΥΔΑΙΟ είναι, αχ και να ξερες... Καλές βουτιές! :)
zestainomaste polu alla eimaste polu xaroumenoi g olo auto p zoume!! (26 ebdomadwn)..
Όλα καλά θα πάνε...Να περάσετε πολύ πολύ όμορφα & ξέγνοιαστα!Νομίζω οι καλοκαιρινές διακοπές είναι η καλύτερη ψυχολογική προετοιμασία για τον τοκετό!Θα γυρίσεις στην Αθήνα ξεκούραστη,ανανεωμένη και μαυρισμένη και θα είσαι μια κουκλάρα όταν σε δει ο γιος σου!!!Καλό καλοκαίρι!:)
υπέροχο κείμενο....απόλαυσέ τη χαλάρωση αυτή... ....και για τον πόνο στον ύπνο, δοκίμασε να βάζεις ένα μαξιλάρι (ή κανένα μεγάλο λούτρινο της Αθηνούλας) ανάμεσα στα πόδια σου (στα μπουτάκια) και να κοιμάσαι στο πλάι...εγώ είχα έναν κροκόδειλο από τι ΙΚΕΑ και με είχε σώσει, ειδικά το τελευταίο δίμηνο που η κοιλίτσα είχε γίνει σαν πύραυλος... καλά αποτελέσματα (στην καμπύλη) και καλές διακοπές...
Κοριτσάκι μου το αξιζεις!! Απολαυσε το! Θα προσπαθησω να ερθω και εγω! <3
Καλη ξεκουραση!!!!!!!!!!!!!! Θα τη χρειαστεις (σε περιπτωση που εχεις ξεχασει τις πρωτες μερες με το μωρο στο σπιτι)!
ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΟΛΙΒΙΑ. ΚΑΙ ΕΓΩ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΙΔΙΑ. ΗΡΕΜΩ ΣΤΗΝ ΗΡΑΚΛΕΙΑ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ. ΜΕ ΤΗ ΔΙΑΦΟΡΑ ΟΤΙ ΣΕ 6 ΜΕΡΕΣ ΜΠΑΙΝΩ ΣΤΟΝ 9 ΚΑΙ ΕΧΩ ΑΛΛΑ 2 ΝΑ ΦΩΝΑΖΟΥΝ ΣΥΝΕΧΩΣ ΜΑΜΑ -ΜΑΜΑ.
Υπέροχα νέα!! έγω πάλι στην 36 εβδομάδα δυσκολεύομαι αρκετά!!!το χειρότερο όμως ήταν πως έπεσα την προηγούμενη εβδομάδα και αυτό με έχει καθηλώσει απο κρεβάτι σε καναπέ και απο καναπέ σε κρεβάτι.υπομονή 11 μέρες ακόμα και μπαίνω για προγραμματισμένη καισαρική!!! καλό κουράγιο και καλή "λευτεριά" σε όλες μας!!! :) :)
Όλιβ μου πολύ χαίρομαι που χαλαρώνεις κ κυλούν οι μέρες σου γεμάτες με εικόνες κ γεύσεις απο αγαπημένους, με αγαπημένους.Ανυπομονώ κ εγώ να βρεθώ σε μια παραλία κ αν κ είμαι στην 22 εβδομάδα δεν θα έχω κ μεγάλη κοιλιά να δείξω,χα χα δε με πειράζει...Να γεμίσεις ψυχικά με όση δύναμη καλοκαιρινή μπορείς γιατί οχειμώνας μας θα είναι μεγάλος με τη μικρή συντροφιά που τώρα στριφογυρνά απλά μεάσα μας.Φιλιά σε όλους σας!!!
Συγκινήθηκα με το άρθρο σου..! Εύχομαι να σου πάνε όλα καλά! Καλές βουτιές :)
καμπυλη ζαχαρου??????????????Ω Θεεε μου!!!!!!!!!!!!!τι μου θυμησες!!!!!!!καλα αποτελεσματα να εχεις!!!χαλαρωσε και ξεκουρασου οσο βρισκεσαι κοντα στους δικους σου!!!
καλε ποιος ειναι αυτος ο γιατρος!!!!???για πες? απολαυσε την εγκυμοσυνη σου κ να ξερεις κατι, το δευτερο μωρο θα το απολαυσεις ακομη πιο πολυ αν νεογεννητο γιατι θα εισαι πολυ πιο χαλαρηηηηηηη.δεν θα ειναι η πρωτη φορα!απο την αλλη θα ναι σαν πρωτη φορα επειδη ειναι αγορακι.αν σου φωναζει υνεχεια μαμααααααααα απο τωρα η αθηνα τι θα γινει πιο μετα?!!!χεχεχε.αχ θα ξετρελαθεις και με το αντρακι!
Καιρός ήταν!!! :)
ειναι σημαντικο να εισαι χαλαρη και αισιοδοξη! απολαυσε τις διακοπες σου και τις ομορφες στιγμες που ειναι μοναδικες. και οσο για την συμπεριφορα της μικρής σας οταν με το καλο ερθει το ζουζουνακι σας...βλεποντας και κανοντας. και εγω πιστευω -κρινοντας απο την μικρή μου που απο οτι καταλαβαινω δεν πρεπει να εχουν τρελες διαφορες συμπεριφορας με την Αθηνα - οτι δεν θα ειναι αρνητική απεναντι στο καινουργιο μωρο. το βλεπω και απο το πως συμπεριφερεται - η δικη μου - στο ανιψακι μου που μολις σαραντισε. ισα ισα που πιστευω οτι θα με βοηθαει και ολας γιατι το εχει μεσα της λογω "παστας" παιδιου, οταν με το καλο ερθει εκεινη η ωρα. βεβαια σε εσας ο καιρος κοντοζυγωνει και κοντος ψαλμος αληλλουια. προς το παρον απολαυστε τις διακοπες σας οσο πιο ανεμελα μπορειτε. καλα να περασετεεεεε :)
Μπράβο Ολιβιάκι μου,να περάσεις καλά,να απολαύσεις το λίγο υπόλοιπο που έμεινε όσο δεν παίρνει,να ξεκουραστείς και να σαι γεμάτη χαρά για κάθε μικρή στιγμή της εγκυμοσύνης σου,και γενικά της ζωής σου!διαβάζοντας αυτο σου το κείμενο,5 μήνες μετά απο εκείνο το περιστατικό που μου συνέβη-you know- πρώτη φορά δάκρυσα,κι ενιωσα πόσο ασημαντα ειναι όντως μερικά πράγματα ..και ποσο σημαντικά είναι άλλα,οπως η ενοχλητική μεν καούρα,οι κλωτσιές στην κοιλιά μετά απο κάθε βουτιά..κι η γκρινίτσα,που εντάξει,είναι μες στο πρόγραμμα! με το καλό 'Ολιβ μου! να σαι παντα έτσι ως το τέλος!