Αθλητισμός : Αλέξανδρος Παπαδημητρίου σφυροβόλος και μπαμπάς

Αλέξανδρος Παπαδημητρίου : (αντιγράφουμε από Wikipedia) Έλληνας σφυροβόλος, αθλητής της ΑΕΚ, γεννημένος στις 18 Ιουνίου 1973, με πολλές επιτυχίες! 

Ο Αλέξανδρος ήταν συμμαθητής μου από το δημοτικό μέχρι και το λύκειο. Ένα παιδί ήπιων τόνων, μα πάντα ακριβοδίκαιο έμοιαζε (και είναι σας διαβεβαιώ) ο κλασσικός καλοκάγαθος γίγαντας.

Πρόσφατα (πολύ πρόσφατα) αποσύρθηκε από την ενεργό δράση, αφήνοτας πίσω του την δική του ένδοξη ιστορία στον Ελληνικό και όχι μόνο αθλητισμό.

Βρεθήκαμε ξανά μέσω Facebook (τι πρωτότυπο).

Πατέρας πια 3 πανέμορφων παιδιών και σύζυγος της επίσης πανέμορφης αθλήτριας στίβου Άννας Προδρομίδου, πέρα από το να μας συστηθεί (για όσους δεν τον ξέρουν ήδη), θα μας βοηθήσει με τις γνώσεις του και την εμπειρία στον αθλητισμό, να κατανοήσουμε περισσότερο γιατί «νους υγιείς εν σώματι υγειή» και πως μπορούμε εμείς οι γονείς να σταθούμε δίπλα στα βλαστάρια μας και να τα βοηθήσουμε να επιλέξουν εκείνο το άθλημα, όπου θα αθλούνται διασκεδάζοντας.

Ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή :

Ισχύει πως γεννήθηκες στην Λάρισα; Και η Θεσσαλονίκη πως προέκυψε; Και μετά Αθήνα;

Ναι, γεννήθηκα στη Λάρισα το 1973 όταν ο πατέρας μου υπηρετούσε σε μονάδα της Πολεμικής Αεροπορίας εκεί.  Από τη Θεσσαλονίκη καταγόταν η μητέρα μου και οι γονείς μου μετοίκησαν εκεί αργότερα (για τις ανάγκες του επαγγέλματος του πατέρα μου) λίγα χρόνια μετά.  Το 1993 πήγα στις ΗΠΑ με αθλητική υποτροφία για σπουδές και αθλητισμό και το 1999 που επέστρεψα μετακόμισα στην Αθήνα ώστε να προετοιμαστώ κατάλληλα για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004.

Είσαι ακόμη αθλητής της ΑΕΚ;

Έχω δελτίο ακόμα στην ΑΕΚ αλλά δε ξέρω αν θα αγωνιστώ άλλη φορά καθώς φέτος και μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου δήλωσα ότι σταματάω τον πρωταθλητισμό.

Πως ξεκίνησες τη σφύρα και σε τι ηλικία ; Ποια χρονική περίοδο αποφάσισες ότι θα το ακολουθούσες επαγγελματικά;

Με τη σφυροβολία ασχολήθηκα το 1987 σε ηλικία 14 ετών. Δε νομίζω ότι ποτέ αντιμετώπισα σαν επάγγελμα την ενασχόληση μου με τη σφυροβολία.

Τι χρειάστηκε να στερηθείς στα παιδικά και τα εφηβικά σoυ χρόνια για να φτάσεις σε αυτό το υψηλό επίπεδο στο οποίο αγωνιζόσουν; Ή δεν χρειάστηκε να θυσιάσεις κάτι;

Οι θυσίες που έκανα στα εφηβικά μου χρόνια ήταν ότι κυρίως δεν είχα την ευκαιρία να διασκεδάσω πάρα πολύ, διότι έπρεπε εκείνο το χρόνο που οι συμμαθητές μου είχαν για διασκέδαση εγώ να διαβάζω για να μπορέσω να πάω στις προπονήσεις.  Η δική μου διασκέδαση ήταν ουσιαστικά η ενασχόληση μου με το στίβο.

Πόσες ώρες προπόνησης έκανες καθημερινά ; 

Ανάλογα με ην ηλικία,  η μεγαλύτερη σε διάρκεια προπόνηση (διπλή, πρωΐ-απόγευμα) πρέπει να ήταν 4-4 ½ ώρες στο σύνολο.

Ποια στοιχεία είναι απαραίτητα για να γίνει κάποιος καλός αθλητής και σε ποια ηλικία είναι καλύτερο να ξεκινήσει κατά την γνώμη σου;

Τα στοιχέια που εγώ διακρίνω είναι σίγουρα η αφοσίωση αλλά και η αγάπη που πρέπει να έχεις σε αυτό που κάνεις. Κάτι δηλαδή που πρέπει να έχει οποιοσδήποτε άνθρωπος για να κάνει οτιδήποτε.  Όσο αναφορά το στίβο, κάποιος μπορεί να ξεκινήσει και από την ηλικία των 5 αλλά σε μορφή παιχνιδιού και μόνο.

Ποιά η πολυτιμότερη εμπειρία που έχεις αποκτήσει σε σχέση με τις προπονήσεις και το επίπεδο των αθλητών – και ποιές οι διαφορές με το ελληνικό τρόπο αντιμετώπισης; Τι νομίζεις πως θα μπορούσε να αλλάξει στη χώρα μας σε αυτό το κομμάτι;

Το επίπεδο των αθλητών στο εξωτερικό δεν είναι πολύ διαφορετικό από εδώ στην Ελλάδα.  Η νοοτροπία και η αντιμετώπιση του αθλητισμού ιδίως τα τελευταία χρόνια έχει τεράστια διαφορά σε σχέση με το εξωτερικό.  Τώρα όσο αφορά το τι νομίζω ότι θα μπορούσε να αλλάξει, θα χρειαστούν πολλές σελίδες για να το αναλύσουμε.

Ποια νομίζεις ότι είναι η μέχρι τώρα καλύτερη στιγμή της καριέρας σας και ποια η χειρότερη;

Οι καλύτερες στιγμές μου θα έλεγα ότι είναι η 1η φορά που έλαβα μέρος σε Ολυμπιακούς Αγώνες (1996), η πρώτη φορά που συμμετείχα σε τελικό Ολυμπιακών Αγώνων (2000), το χάλκινο μετάλλιο που κατέκτησα στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα το 2002 και η τελευταία και 5η συμμετοχή σε Ολυμπιάδα το 2012.  Η χειρότερη, δυστυχώς η συμμετοχή μου στους Ολυμπιακούς Αγώνες  του 2004 όπου γκρεμίστηκαν τα όνειρα μου για μια διάκριση σε Ολυμπιακούς Αγώνες.

Ποιος κατά τη γνώμη σου είναι ο καλύτερος σφυροβόλος αυτή τη στιγμή;

Κοίτα, στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια έχω πρωταγωνιστήσει (δυστυχώς) μόνο εγώ, και τώρα που αποσύρθηκα τα πράγματα δε φαίνονται και πολύ ευοίωνα.  Στο παγκόσμιο επίπεδο, ανέκαθεν αθλητές από το πρώην Ανατολικό μπλοκ κυριαρχούσαν στο αγώνισμα.

Θα ασχοληθείς με την προπονητική ; Αθήνα ή αλλού;

Ακόμα δεν έχω αποφασίσει αν θα ασχοληθώ με τη προπονητική.  Ένας από τους λόγους είναι και η έλλειψη παιδιών που ασχολούνται ή θέλουν να ασχοληθούν με το αγώνισμα.

Έχεις κάνει φιλίες μέσα από τον αθλητισμό; Εγχώριες ή μη.

Εννοείται!! 25 χρόνια στο αγώνισμα, οι φιλίες που έχω κάνει είναι πολύ δυνατές ιδίως με αθλητές εκτός Ελλάδας.

Πως μπορούν και τι πρέπει να κάνουν οι γονείς ώστε να βοηθήσουν το παιδί τους ή τα παιδιά τους να βρουν το άθλημα που τους ταιριάζει περισσότερο;

Νομίζω ότι πρέπει τα παιδιά να παίρνουν ερεθίσματα από όσο πιο πολλά αθλήματα είτε με τη συμμετοχή τους σε αυτά από μικρή ηλικία είτε μέσω τηλεόρασης (αν αυτά τα αγωνίσματα δεν είναι δημοφιλή στη χώρα μας).  Ούτως ή άλλως η γνώμη μου είναι ότι η εμπλοκή στον αθλητισμό θα «γλυτώσει» τα παιδιά από άσχημες ίσως επιρροές.

Αν το αγόρι μας θέλει ποδόσφαιρο π.χ. και ο μπαμπάς μας μπάσκετ, ή αν θέλει το κορίτσι μας ποδόσφαιρο και όχι μπαλλέτο και η μαμά παθαίνει υστερία; Τι κάνουμε στα απωθημένα του μπαμπά ή της μαμάς; Τι του λέμε; Ποια είναι η άποψή σου; 

Ψυχραιμία!! Στο πρόγραμμα του Δήμου που παρακολουθεί ποδόσφαιρο ο 7χρονος γιος μου, υπάρχει μια κοπέλα που μπορώ να σου πω είναι απίστευτο ταλέντο στο ποδόσφαιρο!  Ο πατέρας την την στηρίζει απόλυτα και νομίζω ότι έχω δει και τη μητέρα της να τη καμαρώνει στους αγώνες.  Πρέπει να είμαστε δεκτικοί σε ότι δραστηριότητα θέλει το παιδί να παρακολουθήσει, εκτός πια αν είναι και κάποια δραστηριότητα ακραία για τις απόψεις μας.

Aν θέλετε να διαβάζετε τον Αλέξανδρο, μπορείτε να επισκέφτεστε το προσωπικό του blog, που όπως μας υποσχέθηκε θα ανανεώνει συχνότερα τώρα που «σταμάτησε» :http://hammer8045.blogspot.gr/

Εγώ τον ευχαριστώ από καρδιάς για τον πολύτιμο χρόνο του και την προθυμία του να μου λύσει και τυχόν μελλοντικές απορίες.

Σας φιλώ γλυκά στην μούρη

μαμά Σοφία

—

Η Σοφία είναι μαμάς της Μαρκέλλας, τις περιπέτειες της οποίας μπορείτε να διαβάζετε στο www.μαρκέλλα.gr

Mπορείτε όμως να την εμπιστευτείτε για κάθε είδους εκτύπωση και όχι μόνο: Mama’s Prints!!