Τα πρώτα μας Χριστούγεννα χωρίς νονά και νονό
Από την στιγμή που η εγκυμοσύνη μου πήγαινε καλά και όλα έφταναν προς το τέλος της διαδρομής από τις μεγαλύτερες μου έννοιες ήταν να διαλέξουμε για νονούς της Μαρκέλλας ανθρώπους που δεν θα την άφηναν ποτέ! Που θα ήταν πάντα δίπλα της και θα την νοιάζονταν σαν δικό τους παιδί! Που δεν θα έμεναν στα τυπικά δώρα (και ειλικρινά ούτε που με ενδιαφέρουν) γιορτές,γενέθλια, Χριστούγεννα, Πάσχα….αλλά θα νοιάζονταν για την ανάπτυξή της, για την υγεία της και τα λοιπά και τα λοιπά και τα λοιπά! Συμφωνήσαμε να διαλέξουμε κάποιον που αγαπάμε και μας αγαπάει πολύ και κάποιον που έχει την αίσθηση του καθήκοντος ανεπτυγμένη.
Είχα βαφτίσει ένα και μοναδικό παιδί (τον Αύγουστο του 2009, την κόρη της all time classic κολλητής μου) και ήξερα πριν δεχτώ πως αν δεν το έκανα «δικό μου» παιδί, τότε πρώτον θα απογοήτευα τους ανθρώπους που με τίμησαν εφόσον μου εμπιστεύτηκαν το παιδί τους και δεύτερον ποτέ δεν θα ήμουν η νονά που θα ήθελε αυτό το παιδί να γίνει.
Δεν είμαι η υστερική νονά που τηλεφωνεί κάθε μέρα στη βαφτιστήρα της, αλλά ναι την νοιάζομαι και την αγαπάω σαν να είναι δικό μου παιδί και παρόλο που μας χωρίζουν 100 χιλιόμετρα σχεδόν, φροντίζω να με βλέπει τον χειμώνα τουλάχιστον 1 φορά τον μήνα, το καλοκαίρι τουλάχιστον κάθε 15 μέρες αλλά και από όταν ήταν ενός έτους φρόντιζα να ακούει την φωνή μου στο τηλέφωνο κάθε εβδομάδα! Και τώρα που είναι 4 σχεδόν, μπορούμε πια να λέμε τα νέα μας και τηλεφωνικά και να παραδεχόμαστε πιο συχνά η μία στην άλλη πόσο πολύ αγαπιόμαστε! Και όλα αυτά τα έκανα την χειρότερη οικονομικά εποχή της 40χρονης ζωής μου! Δεν με εμπόδισαν ποτέ τα χρήματα στο να δείξω το ενδιαφέρον μου και την αγάπη μου!
Έναν τέτοιο άνθρωπο ήθελα και για την κόρη μου! Και αν με ρωτούσατε πριν 7-8 μήνες θα σας διαβεβαίωνα πως τέτοιους ανθρώπους είχαμε διαλέξει!
Πόσο μεγάλη απογοήτευση παίρνεις όμως όταν καταλαβαίνεις πως οι επιλογές σου ήταν λάθος! Πολύ μεγάλο λάθος!
Διαλέξαμε για την Μαρκέλλα έναν άντρα και μια γυναίκα.
Ο άντρας ήταν από το επαγγελματικό μου περιβάλλον (άκυρη τελείως επιλογή αφού ποτέ δεν θα νοιαστεί πραγματικά για την μικρή – αλλά τουλάχιστον έχει την έννοια του καθήκοντος αν χρειαστεί ποτέ) και η γυναίκα-φίλη-κολλητή-αδερφή, που για μένα ήταν η αποκάλυψη της δεκαετίας και ορκιζόμουν πως ήταν η καλύτερη φίλη που θα μπορούσε να έχει άνθρωπος! Εκεί στα δύσκολα…στα πολύ δύσκολα…αλλά και στα καλά! Μου έδωσε το σπίτι της να ντυθώ νύφη, επίπλωσε το δωμάτιο του παιδιού μου αλλά και με άκουγε όταν ήθελα να μιλήσω και πολλά πολλά ακόμη. Για αυτόν τον άνθρωπο ήμουν 1000000% σίγουρη!
Όλα αυτά μέχρι τέλος Μαίου 2012 όπου ήταν και η τελευταία φορά που επικοινωνήσαμε.
Πέρυσι (από τον Νοέμβριο του 2011 μέχρι και τον Μάιο του 2012) -για όσους δεν γνωρίζετε – μας είχαν έρθει τα πάνω-κάτω….μείναμε και οι 2 άνεργοι…απλήρωτοι σχεδόν 1 χρόνο…με χειμώνα να έρχεται, με ενοίκια-έξοδα και ένα μωρό!!! Όσοι το περάσατε και όσοι το περνάτε ξέρετε τι είναι να μην έχεις γάλα να δώσεις στο παιδί σου! Να αναθεματίζεις την ώρα και την στιγμή που έκοψες τον θηλασμό….και να το έχεις αγκαλιά σου 24 ώρες το 24ωρο για να ζεσταίνεται και να μην κρυώνει!
Εκεί λοιπόν, και ενώ μέχρι εκείνη τη στιγμή τίποτα δεν έδειχνε ότι είχε σπάσει το γυαλί, στις 18 Μαίου στέλνω ένα SMS ζητώντας 5 πατάτες, ένα μπουκάλι γάλα και 5 ευρώ. Δέχομαι ένα «παγωμένο» τηλεφώνημα που με άφησε άφωνη. Μετά από λίγο καιρό μια τυχαία συνάντηση που έδειχνε πως όλα είναι φυσιολογικά….και μετά τίποτα!
Ιούλιος-πέρασε η γιορτή της Μαρκέλλας…και ούτε τηλεφώνημα!
Σεπτέμβριος-πέρασε η γιορτή μου…και πάλι ούτε φωνή ούτε ακρόαση!
Δεν μιλάω για την γορτή του Νίκου, γιατί ποτέ δεν είχαν αναπτύξει ιδαίτερη σχέση.
Θυμάμαι το Πάσχα που είχε περάσει (Απρίλιο 2012) η νονά μας είχε έρθει σπίτι μας γεμάτη δώρα και η Μαρκέλλα δεν ξεκολλούσε από την αγκαλιά της! 3 ώρες έμεινε σπίτι μας και από εκείνη τη μέρα και μέχρι πρόσφατα η κόρη μου δεν σταματούσε να ψάχνει τη νονά της! Θυμάμαι είχαμε συνενοηθεί να πάω εγώ με την μικρή την άλλη μέρα, αφού η κόρη μου είχε «ερωτευτεί»! Αλλά αν απάντησε στο δικό σας τηλεφώνημα…απάντησε και στο δικό μου!
Δεν ξέρω τι έκανα και απομακρύνθηκε, μπορεί να την κούρασα ως άνθρωπος, μπορεί πολλά…αλλά μπορώ πια με βεβαιότητα να σας πω πως ΔΕΝ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ ΤΙ ΕΚΑΝΑ-ΑΝ ΕΚΑΝΑ! Προσπάθησα πολύ…τηλεφώνησα….ξανατηλεφώνησα….πήρα…ξαναπήρα! Αν δεν έπαιρνα εγώ…θα μιλούσαμε όσο μιλάω μαζί σας στο τηλέφωνο!
Όμως τίποτα δεν δικαιολογεί την «απουσία» της από την ζωή του παιδιού…ότι κι αν έκανα!
Επειδή όμως η ζωή μας αγαπάει, πέρα από τον τυπικό άντρα νονό μας (που μεταξύ μας μόνο στην βάφτισή της την έχει δει), βρέθηκε άλλος άνθρωπος να αγαπήσει έτσι το παιδί μας κι ας μην την έχει βαφτίσει!
Αυτό που με πειράζει είναι που έκανα ακόμη μία φορά λάθος επιλογή ανθρώπου και αυτό που με εκνευρίζει ακόμη περισσότερο είναι που πήρα και το παιδί μου στον «λαιμό μου»!
Με ενοχλεί που η κόρη μου την αγάπησε, έστω και αν την είδε 3 φορές στην ζωή της!
Ευτυχώς είναι μικρή και δεν θα θυμάται! Όταν μεγαλώσει λίγο ακόμη θα της εξηγήσω!
Χρόνια μας πολλά λοιπόν και να είμαστε πιο προσεκτικοί στους ανθρώπους που εμπιστευόμαστε «ψυχές»!
σας φιλώ γλυκά στην μούρη
μαμά Σοφία
—
Η Σοφία είναι μαμάς της Μαρκέλλας, τις περιπέτειες της οποίας μπορείτε να διαβάζετε στοwww.μαρκέλλα.gr
Mπορείτε όμως να την εμπιστευτείτε για κάθε είδους εκτύπωση και όχι μόνο: Mama’s Prints!!
Έγραψα και πιο πάνω.Θέλω να συμπληρώσω,επειδή δεν αναφέρθηκα καθόλου στα δώρα και στο οικονομικό.Κι εμένα η νονά μου είναι άσχημα οικονομικά,έχει 4 παιδιά,βοηθάει ακόμα οικονομικά τα 3 και τη μία εγγονή της.Ποτέ δεν πέρασαν γιορτές,που να μη μου φέρει κάτι.Ποτέ αυτό το κάτι δεν ξεπέρασε τα 30 ευρώ ( με σημερινά λεφτά ). Αλλά το σημαντικό για μένα είναι που,ακόμα και τώρα,στα 26 μου,είναι πάντα εκεί,με την παρουσία τους,με τα λόγια και τις συμβουλές τους,με τις κουβέντες και τα αστεία τους.Δεν έχει να κάνει με την ηλικία το πώς αισθάνεσαι. Έχω φίλες που ακόμα τους λείπει ότι δεν έχουν καθόλου σχέσεις με τους νονούς τους και ζηλεύουν,με την καλή έννοια.
κι εμεις μια απ τα ιδια,η νονα της μικρης εξαφανιστικε τελειως χωρις ουτε μια εξηγηση,την επαιρνα την ξανα επαιρνα τηλ καμια απαντηση,αλλα ο θεος ειναι μεγαλος.......ευχομαι ολοψυχα οτι ο,τι εκανε στο δικο μου παιδι οταν καποια στιγμη αποκτησει δικο της να ερθει στην δικη μου την θεση σαν μαμα και να εχει και αυτη ενα παιδι χωρις νονα.δεν το λεω απο κακια,αλλα απο ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ!!!!οι ψυχες των παιδιων δεν φταινε σε τιποτα....... αλλα αν δεν γινεις μαμα δεν καταννοεις πολλα πραγματα δυστυχως,η δικια μας νονα μπορω να πω οτι ηταν το πιο ανωριμο πλασμα που γνωρισα στην ζωη μου......λυπαμαι,αλλα οταν μεγαλωσει και το ελενακι μου θα της εξηγησω και πιστευω οτι θα καταλαβει....
Δυστύχως και έμενα το ίδιο ακριβώς μου συνέβει.Μόνο που εμάς μας "ξαναθυμήθηκε" όταν έχασε τον αδελφό της. Λυπάμαι, όμως δεν ανταποκρίθηκα, γιατί οι άνθρωποι δεν είναι κουμπάκια να παίζεις και να τα πατάς όποτε θές εσύ....
Σίγουρα είναι πολύ άσχημος τρόπος της νονάς σας να εξαφανιστεί έτσι από τη ζωή σας χωρίς εξηγήσεις. Ό,τι κι αν είχε, όφειλε να το ξεκαθαρίσει μαζί σας. Θεωρώ ότι κάποιος λόγος υπάρχει και καλό είναι να επικοινωνήσετε κάποια στιγμή για να λύθεί η παρεξήγηση. Είναι κρίμα να χάνεται έτσι άδοξα μία φιλία. Όπως λες στο παρελθόν σου έχει σταθεί καλή φίλη η συγκεκριένη κοπέλα. Μήπως είχες πολλές απαιτήσεις από εκείνη; Το μόνο που μου έκανε εντύπωση ήταν ότι επίπλωσε το δωμάτιο του παιδιού σου. Δεν είναι αυτό κάτι που ξεπερνά κατά πολύ τις αρμοδιότητες μιας νονάς; Ακόμη κι αν ήμουν σε δεινή οικονομική κατάσταση δεν θα άφηνα τη νονά του παιδιού μου να μπει σε τέτοια έξοδα. Θα προτιμούσα να είχα το παιδί στο κρεβάτι μου ή σε ένα στρώμα στο πάτωμα παρά να δεχθώ τέτοιο δώρο. Εύχομαι να τα ξαναβρείτε με τη φίλη σου και να έχει το κοριτσάκι σου τη νονά που της αξίζει, μια νονά που να είναι δίπλα της σε όλες τις καλές και κακές στιγμές της ζωής της!
Κι εμενα μου εκανε φοβερη εντυπωση αυτο. Πρωτη φορα ακουσα νονα να επιπλωνει το δωματιο της βαφτιστηρας της. Κατι σοβαρο θα εγινε ωστε ενας ανθρωπος τοσο γενναιοδωρος με το βαφτιστηρι του να εξαφανιστηκε.
τι να πω εγω που ειχα για την κορη μου την καλητερη νονα στο κοσμο αλλα ο θεος ειχε αλλα σχεδια και την πηρε μακρια μας αδικα.....
Σοφία μου σε καταλαβαίνω απόλυτα. Και εμείς το ζήσαμε , από την ανάποδη όμως :/ Όλα μέλι γάλα με το κολλητό ζευγάρι που παντρέψαμε και μόλις γέννησε , ήρθαν τα πάνω κάτω. Ο άντρας μου έμεινε άνεργος και εκείνοι δεν ήθελαν να βαφτίσουμε το παιδί τους. Και σιγά σιγά ξέκοψαν τελείως. Στεναχωριέμαι γιατί αγάπαγα και εκείνους , μα κυρίως αγάπησα εκείνο το αγγελούδι που μου στέρησαν με κάθε τρόπο. Μην ανησυχείς όμως.... όσο θα υπάρχουν γύρω σας άνθρωποι που θα σας αγαπάνε, θα αναπληρώνεται το κενό που αφήνουν οι νονοί. Σημασία έχει να είστε καλά , ευτυχισμένοι και αγαπημένοι. Καλή Χρονιά να έχετε και από εδώ και πέρα ... καλύτερες επιλογές ( για όλους μας )
Eμεις παλι ειμαστε στην πλευρα του νουνου, που για καποιο λογο παρεξηγηθηκαν οι γονεις του παιδιου μαζι μας και πρεπει να το κυνηγαω με την σακουλα με τα δωρα για να του τα δωσω... Και δεν μπορω να καταλαβω την μανα,η οποια ειχε νιωσει την απουσια του δικου της νονου και ξερει ποσο ποναει κατι τετοιο,πως μπορει να στερει απο το παιδακι της μια τοσο μεγαλη χαρα. Και πηρα τηλεφωνα,και ξαναπηρα,ειπα να μου το φερουν,γιατι για να παμε ουτε λογος..περσι το Πασχα περιμενα εξω απο τον παιδικο να δωσω την λαμπαδα,τα Χριστουγεννα βρεθηκαμε σε ενα καφε να του δωσω το δωρο του,γιορτη,γενεθλια το ιδιο....Και στο τελος..απλα κουραστηκα,δεν μπορω να παρακαλαω αλλο.τους ειπα να φερουν το παιδι για το δωρο των Χριστουγεννων,μεχρι τωρα τιποτα..θα περιμενω μερικες μερες ακομα και αν δεν το φερουν θα δωσω το δωρο στα παιδακια μου.Ειναι κριμα για το παιδι,αλλα δεν μπορω να κανω κατι αλλο.. Εχω αλλα 2 βαφτιστικα,το ενα 2000 χμ μακρυα με αριστη σχεση,τηλ συχνοτατα,το ψαχνω και με ψαχνει,το αγαπαω και με αγαπαει,το αλλο ειναι μικρουλι και το βλεπω τουλαχιστον 1 φορα την εβδομαδα. Εγω λοιπον εχω την συνειδηση μου καθαρη,στα τυπικα θα ειμαι οσο μπορω και μου επιτρεπεται ενταξει αλλα μεχρι εκει..Τι να πω,ο Θεος ειναι μεγαλος,ισως η μανα καταλαβει τι στερει απο το παιδι της και τελικα συνελθει..Η Ελπιδα πεθαινει παντα τελευταια..Καλη Χρονια σε ολους μας μανουλες!!!
Τα ιδια ειχα κι εγω,ο νονος μου, εφερε καποια χρονια λαμπαδα κ μετα απολυτως τιποτα,μονο οταν συναντιοταν με τη μαμα μου στο δρομο μιλουσαν μια χαρα!Σαν να μη συνεβη τιποτα.Η νονα του αντρα μου,το αλλο ακρο....ειναι 41 κ ακομη του φερνει λαμπαδα το Πασχα!!!!!Βεβαια εχουμε και παρα πολυ καλες σχεσεις με τραπεζωματα κτλ.Υπαρχουν πολλα περιστατικα παρομοια με το δικο σου,δεν ειναι σπανιο(δυστυχως!) φαινομενο αυτο που περιγραφεις.Το θεμα ειναι οτι μεγαλωνοντας η κορη σου, θα καταλαβει.Οσο ειναι μικρουλα ομως,ειναι δυσκολο.Με την νονα σας,που οπως λες ειχατε σχεση κολλητη,μηπως θα ηταν καλο να εκανες μια συζητηση?Να την ρωτησεις τι εχει συμβει,αν εκανες κατι που την πειραξε,να ξεκαθαρισεις δηλαδη.....Νομιζω εγω αυτο θα εκανα,και θα το εκανα για την φιλη μου,ποσο μαλλον που ειναι και νονα του παιδιου μου.Γνωμη μου,ετσι?Ισως νιωσεις αβολα με αυτο ή ισως να μην θελεις να δωσεις συνεχεια στο θεμα.Μακαρι να ειναι απλα μια παρεξηγηση κ να λυθει.Αν παλι οχι,καλυτερα που ξεκοψατε απο τωρα,να μην εχει και μνημες το παιδι και ποναει περισσοτερο.
Έχω κι εγώ την τύχη να έχω μια πολύ καλή νονά και την ευχαριστώ πολύ,που ήταν σε όλα δίπλα μου! Πιστεύω ότι αν είναι να γίνεις νονός,που δε θα έχει καμία σχέση με το παιδί,είναι καλύτερα να πεις ξεκάθαρα από την αρχή ότι δε θες και να απέχεις.Να γίνεις κάποιος άλλος,που το θέλει πραγματικά. Eμένα μου άρεσε πολύ που μιλάς προσωπικά και επώνυμα.Δείχνει ότι λες αλήθειες και έχεις και μια χαρά το θάρρος της γνώμης σου και της έκθεσής σου. Μακάρι να οφείλονται όλα σε μια παρεξήγηση και είστε πάλι μαζί του χρόνου! Μπορεί να είναι σε μικρή ηλικία η Μαρκέλλα,αλλά η απουσία των νονών σίγουρα θα τη στεναχωρήσει αργότερα.Μπορεί να μη θυμάται τι έγινε,αλλά το αποτέλεσμα θα την πονάει. Να χαίρεσαι το παιδάκι σου και τον άντρα σου!!!! Χρόνια πολλά,καλά κι ευτυχισμένα!!!!
Μπα, δε με άγγιξε το κείμενο, γιατί είμαι από εκείνους τους ανθρώπους που κυριολεκτικά δε δίνουν δεκάρα για τις κουμπαριές. Και τον πιο άσχετο θα έβαζα να βαφτίσει το παιδί μου και δε θα μ' ένοιαζε αν θα είχαν μετά επαφή. Το πιο σημαντικό για εμένα είναι οι γονείς στη ζωή ενός παιδιού. Και μετά οι παππούδες-γιαγιάδες. Από εκεί κ πέρα... δε δίνω βάση σε πνευματικές μητέρες-πατέρες κλπ κλπ. Πολύς χαμός για το τπτ. Έχεις το παιδάκι σου γερό? Είστε αγαπημένοι στο σπίτι? Τέλος. Από εκεί κ πέρα, μη δίνεις σημασία στα υπόλοιπα. Είναι πολύ μικρά.
Θα συμφωνησω μαζι σου Gia... εμενα αυτο που θα μ'εκαιγε νομιζω πως θα ηταν το για ποιο λογο απομακρυνθηκε η φιλη μου μετα απο τοσα χρονια διχως καποιον εμφανη λογο. Τωρα το θεμα νονου θεωρω πως μονο στην Ελλαδα αποτελει ''φλεγον'' ζητημα. Ισως λογω του οτι μιλαμε για βαφτιση και οχι για ονοματοδοσια. Εν πασει περιπτωση τα ''καθηκοντα'' του νονου μπορει να τα αναλαβει κι ενα φιλικο προσωπο του στενου κυκλου της οικογενειας η ακομα και καποιος θειος, καποιος συγγενης. Εμεις οι μεγαλοι ειμαστε αυτοι που καλλιεργουμε μεγαλες προσδοκιες στα παιδακια για το τι σημαινει να εχει καποιος νονο. Δε καταλαβαινω για ποιο λογο σε μια δυσκολη στιγμη του παιδιου πρεπει σωνει και ντε ο νονος να ειναι stand by, το παιδι γονεις δεν εχει? Οικογενεια? Παππουδες? Τι σημαινει πνευματικη μητερα? Δηλαδη υπαρχουν πραγματι ανθρωποι στην Ελλαδα που αυτη τη στιγμη πιστευουν πως κανοντας καποιο νονο βρισκουν και τον ανθρωπο που θα μυησει τα παιδια τους στις αρχες της χριστιανοσυνης? Ειλικρινα δε καταλαβαινω τι εννοουμε πνευματικη μητερα/πατερας. Αυτο που βλεπω γυρω μου ειναι νονους που βλεπουν τα βαφτιστηρια τους στις γιορτες, εχουν και καποια επαφη αλλα οχι και τιποτα το ιδιαιτερο. Δε λεω οτι εχω κανει και στατιστικη μελετη κι εχω βγαλει το πορισμα, αλλα πανω κατω αυτο βλεπω να γινεται. Τωρα αν μια μαμα περιμενει το ''κατι'' παραπανω ισως θα ηταν καλο να το ξεκαθαρισει στη νονα απο την αρχη. Ο αλλος μπορει να μην εχει στο μυαλο του τα ιδια πραγματα μ'εσενα. Δε νομιζω πως αυτο τον καθιστα κακο ανθρωπο ουτε κακο νονο. Και οι κουμπαροι στους γαμους υποτιθεται οτι στα ματια του θεου ειναι ''υπευθυνοι'' στα οποια προβληματα εχει ενα ζευγαρι να συνδραμουν βαση του τι λεει η ορθοδοξια. Ουτε κι αυτο νομιζω πως γινεται. Τεσπα, ο καθενας τα βλεπει αλλιως, καποιοι ισως ειναι περισσοτερο ευαισθητοι, πιο ευθικτοι? Δε ξερω, οπως και να'χει κανενα παιδι δε θα παθει τιποτα με το να εχει αποντες νονους εφοσον εχει καλους γονεις πρωτα απ'ολα...οποτε ολα καλα..
Αν εχετε τετοιες αντιληψεις τοτε να μην βαζετε ανθρωπους στη διαδικασια,να τρεχουν,να ψαχνουν,να ξοδευονται και γενικοτερα να παιρνουν σοβαρα το ρολο τους ως νονοι γιατι πραγματικα δεν αξιζει.Κι οταν μεγαλωσουν τα παιδια σας να τους εξηγησετε οτι δεν ψαχνατε για νονους αλλα για μια μαριονετα για να κανετε το κομματι σας τη μερα της βαπτισης.Γι αυτο μετα σας κανουν ολοι περα κι αναρωτιεστε...
μα αυτο ακριβως λεμε Αννα.. οτι ολα αυτα δεν ειναι τοσο φοβερα και συμφωνω απολυτα μαζι σου στο οτι δε χρειαζεται να βαζεις ''ανθρωπους στη διαδικασια,να τρεχουν,να ψαχνουν,να ξοδευονται και γενικοτερα να παιρνουν σοβαρα το ρολο τους ως νονοι γιατι πραγματικα δεν αξιζει΄΄ μπορεις να βαλεις καλλιστα ενα συγγενη σου η ενα κολλητο φιλο σου - κι ακομα καλυτερα να αναλαβεις κι ολα τα εξοδα της βαφτισης εσυ ο ιδιος- να γινει η βαφτιση να χαρουνε ολοι κι απο εκει κι επειτα αναλογα τι εχεις κανονισει με το νονο σε οτι αφορα στα μελλοντικα του καθηκοντα... Το ποιος μας κανει περα δε το καταλαβα...αν μου ζητηθει να βαφτισω ενα παιδακι κ η μητερα εχει καποιες συγκεκριμενες απαιτησεις κ μου τις αναφερει απο την αρχη θα το σκεφτω κ θα πραξω αναλογως. Αν ο γονιος ειναι πολυ υπερ της στενης σχεσης μεταξυ νονου και παιδιου και θελω κι εγω απο τη μερια μου να τιμησω τη κουμπαρια αυτη γτ με δενει αγαπη με τους γονεις του παιδιου τοτε θα ειμαι κι εγω πολυ διπλα στο παιδι. Θα πραξω τα αναμενομενα. Αναλογως. Απλα ειναι τα πραγματα... τωρα οι μαριονετες που κολλανε δε ξερω...
Εγω κοριτσια ενα πραγμα ξερω-τα βαφτιστηρια λαχταρουν να δουν τους νονους τους-ειτε 2 ετων ειτε 32! Εμενα η νονοι μου ακομα ερχονται κ ειμαι στα 33 κ ακομα λαχταραω να τους δω!Δεν με νοιαζουν τα δωρα..φετος δεν ειχαν χρηματα και εφτιαξε η νονα μου χειροποιητα δωρακια-οπως σοκολατακια κ διακοσμητικα τα οποια τα δεχτηκα με μεγαλη χαρα! Ειναι..δεν ξερω πως να το πω..θελω να τους βλεπω παντα παρολο που ναι μεν μενουμε κοντα αλλα λογω καθημερινοτητας χανομαστε για μεγαλα διαστηματα, ξερουμε πως πασχα-χριστουγεννα θα βρεθουμε και θα περασουμε πολυ ομορφα! Η αδερφη μου ειναι 30 χρονων και πραγματικα ζηλευει..αρα δεν ειναι θεμα ηλικιας!
Ειναι μια ασχημη κατασταση,εμενα η νονα μου εξαφανιστηκε απο τη ζωη μου οταν ημουν περιπου 15,τοτε που θα την ηθελα περισσοτερο απο ποτε.Τοτε μου παρουσιαστηκε και ρευματοειδης αρθριτιδα και μια νονα διπλα μου θα ηταν πολλη καλη συμπαρασταση,αλλα που?εξαφανισμενη,ακομα και οταν το βαφτιστηρι της παρουσιασε προβλημα υγειας,Ακομα με πειραζει που απο κολλητη της μαμας μου,εγινε μια αγνωστη!!!Κανε οτι μπορεις για να βρεις τι φταιει...για το παιδακι σου πανω απ'όλα.Καλη επιτυχια.
ετσι ειναι...οι νονοι πρεπει να ειναι παροντες στο παιδι, οχι μονο στην βαφτιση, αλλα σε ολη την πορεια της ζωης, οχι φορτωμενοι με δωρα χριστουγεννα και πασχα αλλα παροντες συνεχεια, αφιερωνοντας χρονο στο παιδι...εμενα η νονα μου ουτε καν περνουσε απο το σπιτι μας...μας αφηνε τα δωρα σε ενα μαγαζι εμπορικο και πηγαινε η μανα μου να τα παρει....εγω δωρα δεν ηθελα...την νονα μου ζητουσα... και τωρα που ειναι εγω νονα 2 αγοριων...θελω να μαι τελεια...αλλα να που η ζωη φερνει τα πανω κατω...ο πρωτος μου βαφτισιμιος πηγε μεταναστης με ολη την οικογενεια...εχω να τον δω 4 χρονια και οι γονεις του ουτε το τηλεφωνο ουτε την διευθυνση τους μας λενε....(απιστευτο?) εχουμε ενα κινητο που ποτε δεν το σηκωνει κανενας και στελνουμε μυνηματα γραπτα και στον τηλεφωνητη, μπας και το παιδακι μας ακουσει να του ευχομαστε χρονια πολλα...και ετσι δεν εχουμε και τροπο να τον βρουμε να του στειλουμε τα δωρα...τι να πω....
χρόνια πολλά!!! καλή χρονιά σε όλο τον κόσμο!!! υγεία,χαρά και ευτυχια!!! Λοιπον,εγω Σοφία μου θα περάσω στο άλλο άκρο… Καταρχήν είμαι η θεία της βαφτιστήρας σου… συγχαρητήρια που είσαι κοντά στο παιδάκι μας, έστω κ με τον τρόπο που μπορείς!!! Όπως ο κουμπάρος σου,ετσι κ ο άντρας μου λείπουν κάποιους μήνες μακριά από το σπίτι τους για επαγγελματικούς λόγους. Το 2008 είπα στον καλό μου να στεφανώσουμε ένα ζευγάρι,φιλοι οι άντρες κ εγώ με καλή επαφή με την κοπέλα. Έγινε ο γάμος,όλα μια χαρά! Μένει έγκυος η κουμπαρούλα μου. Σκέφτηκα να βαφτίσει ο ένας το παιδί για να έχουμε 2 βαφτιστήρια. Μου ειπε,λοιπόν ο άντρας μου, να βαφτίσει αυτός τον μικρο, μιας κ είναι φίλοι με τον κουμπάρο. Κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης ήμουν δίπλα στην κουμπάρα, ενδιαφέρθηκα πάρα πολύ. Όταν γέννησε ήμουν δίπλα της,όπως ήσουν κ εσύ στην δική σου κουμπάρα. Κέρασα εγώ το παιδί, γιατί ο μελλοντικός νονός έλειπε. Έγινε η βαφτιση,με την ψυχή στο στόμα γιατί μια βδομάδα αργότερα παντρευόμασταν. Πήραμε ότι το καλύτερο για το παιδί!!! Παντρευτήκαμε… φύγαμε… γυρίσαμε… ξαναφύγαμε… έμεινα εγκυος…κ γυρίσαμε!!! Το Πάσχα πήγαμε φορτωμένοι με δώρα. Κάναμε όλες τις «τυπικούρες». Αλλά εγώ ήθελα να βλέπω το παιδί πιο συχνά. Της ζήτησα να το πάμε λούνα παρκ, να πάμε σε παιδική χαρά, να πάμε έστω για έναν καφέ… τίποτα απ’όλα αυτά!!! Ήθελα να δω το παιδάκι και δεν το επιδίωκε!!! Μια φορά το είδα κ αυτό γιατί μεσολάβησε ο κουμπάρος μου!!! Τι κάνεις σε αυτή την περίπτωση??? Να θέλει η νονά να είναι δίπλα στο παιδι, μιας κ ο νονός λείπει κ η μάνα να μην το επιδιώκει…. Κ είμαστε σε απόσταση μικρότερη των 3 χλμ
Τιποτα δεν μπορεις να κανεις..Εχω παρομοια περιπτωση,το παλευω εδω και 3 χρονια χωρις αποτελεσμα..Ντροπη στην μανα και κριμα για το παιδακι..
Σοφά λόγια!
Μαλλον εχουμε παρακαμψει την εννοια "νονος", ο νονος ειναι πνευματικός γονιός κι υποτίθεται ότι πρέπει να φροντίζει αν μη τι άλλο για την πνευματική ζωή του παιδιού αλλά και να το "ζει", να το ακούει να του δείχνει αγάπη!!! δεν είναι υποκατάστατο των γονιών, αλλά έχει το ρόλο του. σίγουρα δεν είναι κάποιος που έβαλε μια μέρα τα καλά του για να πάει στην εκκλησία να βαφτίσει ένα παιδάκι και να εξαφανιστεί!! σε νιώθω απόλυτα Σοφία μου γιατί εκτός από νονά ήταν και κολλητή σου φίλη κι αυτό πληγώνει ανεπανόρθωτα, ιδίως όταν η οικογένεια σου είναι μακριά και περνάς δύσκολα. Χρόνια πολλά στην όμορφη οικογενεία σου!!!
den mas e3hgeis ligo ti shmainei ''pneumatikh zwh tou paidiou'' gia na katalaboume ti grafeis?
Θα ξεκινήσω με το γεγονός πως δεν έχω γίνει νονά επειδή ακριβώς δεν έχω τη δυνατοτητα να είμαι δίπλα στο παιδί καποιας φίλης με τον τρόπο που θα ήθελα εγώ. Η αλήθεια είναι πως ο νονός είναι πολύ όμορφο και ιδανικό να βρίσκεται δίπλα στο παιδί. Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις που είτε από προσωπικά κόμπλεξ είτε από δικά μας λάθη απομακρύνονται από δίπλα μας. Ψάξε να βρεις μήπως έχεις φταίξει κάπου εσύ. Μήπως στις δυσκολες στιγμές της οικογενειακής σου ζωής έγινες παραπάνω απαιτητική αποσο πρέπει και κάποια στιγμή ξεχείλισε το ποτήρι? Το να ζητάς από κάποιον να γίνει ο νονός του παιδιού σου είναι μια τιμή, όπως τιμή ειναι και να το αποδέχεται. Μόνο και μόνο για αυτή την αποδοχή θα έπρεπε να είσαι ευγνώμων. Δόξα το Θεό το παιδί σου έχει τους γονείς του και είναι καλά. Δεν χρειάζεται κανέναν. Όταν θα χρειαστεί θα είναι αρκετά μεγάλο και εύχομαι με δική του οικογένεια. Κατά τη γνώμη μου μεγαλοποιείς το γεγονός και ίσως αυτός είναι και ο λόγος που και οι 2 νονοι του παιδιου σου είναι μακριά. Μακάρι να έχω άδικο. Να είσαι καλά και να έχεις μια όμορφη, υγιή οικογένεια που δε θα έχει ανάγκη από "νονούς".
Να χαίρεσαι την οικογένειά σου και χρόνια πολλά! Εγώ προσωπικά δεν έχω δει ποτέ τον νονό μου...μόλις μεγάλωσα και άρχισα να καταλαβαίνω ρώτησα ποιός είναι αυτός που με κρατάει σχεδόν σε όλες τις φωτογραφίες της βάπτισής μου, μου εξήγησαν ότι ήταν ο νονός μου. Ήταν παιδικός και αδερφικός φίλος του πατέρα μου που για διάφορους προσωπικούς του λόγους απομακρύνθηκε από την πόλη που μεγάλωσε. Αλλά δεν έπαθα κανένα μεγάλο κακό, ούτε με απασχόλησε και τόσο, επίσης δεν νομίζω ότι η κόρη σου αγάπησε τόσο βαθειά την νονά της με 3 φορές που την είδε. Δεν θα πάθει τίποτα, μην ανησυχείς τόσο Όπως και η ίδια αναφέρεις βρέθηκε άλλο άτομο στην ζωή της που την αγαπάει πραγματικά οπότε μην νιώθεις ότι την πήρες στον "λαιμό" σου. Όλοι κάνουμε λάθος επιλογές που και που αλλά ούτε λάθος επιλογή μπορείς να την πεις γιατί η συγκεκριμένη κοπέλα άλλαξε εντελώς χωρίς κάποιο συγκεκριμένο λόγο...πως μπορούσες να ξέρεις;; Πάντως η όλη της συμπεριφορά είναι πραγματικά πολύ περίεργη...ίσως της έχει συμβεί κάτι..αλλιώς δεν εξηγείται να έχει κάνει τόσα για σένα και την κόρη σου και ξαφνικά να εξαφανίζεται. Καλές γιορτές να έχεις και εύχομαι να τα ξαναβρείτε με την νονά της κορούλας σου.
χρονια πολλα σε ολους.και εγω ασπαζομαι την αποψη της Σοφιας,τετοια νονα υπηρξα ,πηγαινα σε ολες τις σχολικες γιορτες της μικρης που τωρα ειναι φοιτητρια,και τετοια νονα ηθελα για τα παιδια μου.Ισως ζουμε σε ροζ συννεφακι αλλα δεν θελω να κατεβω....ευτυχως οι νονες μας ειναι ανταξιες του ορου δευτερη μητερα. Σοφια΄δωστης χρονο..ισως σε λιγο καιρο να ρθει μονη της κ ισως να αντιμετωπιζει κατι που δεν θελει να συζητησει ακομη.καλη χρονια κ αγαπατε αλληλους!
Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο σε καταλαβαίνω και πόσες φορές έχω σκεφτεί όλα αυτά που σκέφτεσαι για αυτήν-ον. Αναθεματίζω την ώρα και την στιγμή που τους πρότεινα να βαφτίσουν την πρώτη μου κόρη. Απ΄την αρχή δεν ήμουν θετική σ'αυτό λόγο μεγαάλης απόστασης και λόγο ότι δεν ήταν δικοί μου φίλοι και επίσης κατά διαβολική σύμπτωση το είχα μυριστεί το πράγμα. Δεν ξέρω γιατί δέχτηκα , μάλλον βρέθηκα προ τετελεσμένου γεγονότος. Επειδή όφειλα να τους ρωτήσω, μας είχαν παντρέψει βλέπεις, και εμείς έτσι το έχουμε. Τέλος πάντων ας μην περιαυτολογώ το γεγονός είναι ότι το παιδί είναι πεντέμιση χρονών και το έχει δεί μια φορά στην βάφτιση και άλλη μία στα τρία που κατεβήκαμε εμείς. Έστειλε δυο φορές κάτι ρούχα και κάτι λεφτά και μετά ..μην τους είδατε. Δεν ξέρει καν πότε γεννήθηκε και ποτέ δεν πήρε να μάθει τα νέα της. Με πληγώνει που δεν ενδιαφέρεται καθόλου, με κάνει να αναρωτιέμαι τι άνθρωπος είναι που δεν θέλει καν να γνωρίσει , να ακούσει την μικρή της βαφτιστήρα.Δεν θέλω προς θεού να πω κατι κακοπροέρετο αλλά εύχομαι το πρώτο παιδακι που περιμένει, γερό και καλότυχο να είναι, να μην έχει μια νονά σαν την μαμά του.
Το παιδάκι σας ειναι πολυ τυχερό που το λατρεύετε εσεις πάνω απ' όλα. Δεν νομίζω ότι η έλλειψη νονάς ή νονού θα του άφηνε δυσαναπλήρωτο κενό. Η παρουσία τους θα της έκανε σίγουρα καλό, αλλά η απουσία τους δεν μπορώ να αντιληφθώ ποσο καταστροφική θα ήταν για τον ψυχισμό της. Δεν σου κρύβω ότι έχω ελαφρώς σοκαριστεί που βγαίνεις και μας τα λες όλα αυτά δημόσια και "επώνυμα". Αν το εκανες για να αιστανθούν απαίσια οι άνθρωποι που διαλεξες για νονούς και δεν καταφεραν να ανταποκριθούν στις προσδοκίες σου, να ξέρεις ότι εως κι εγω αιστάνθηκα αμήχανα που καμια σχέση δεν έχω με την όλη ιστορία, και με νονούς, κουμπαρους και βαφτηστήρια τα πάμε περίφημα. Ειλικρινά δεν ξέρω σε τι ωφέλησε όλη αυτή η έκθεση. Αν ήθελες να μας πεις: "Χρόνια μας πολλά λοιπόν και να είμαστε πιο προσεκτικοί στους ανθρώπους που εμπιστευόμαστε “ψυχές”!" μπορούσες να το κάνεις και ανώνυμα και θα το λαμβάναμε το μήνυμα. Είμαι κι εγώ άνεργη, πολύ κοντά σ' ότι αντιμετωπίζεις - αντιμετωπίζατε κι εσεις, σου εύχομαι να είναι όλα καλύτερα τώρα. Στην θέση σου θα εστίαζα στο πως θα λυθεί το συγκεκριμένο θέμα, και δεν θα σπαταλούσα ενέργεια στην πικρία που σου άφησε η "λάθος" επιλογή. Που πραγματικά ελπίζω να είναι μια παρεξήγηση κι αυτό. Δεν ωφελεί να κρίνεις τους ανθρώπους με βάση αυτό που εσύ έκανες ή νομίζεις πως θα έκανες σε αντίστοιχη περίπτωση, όλα τα αρνητικά συναισθήματα από μια απαίτηση ξεκινάνε, φρόντισε εσύ να είσαι εντάξει σε ότι ανέλαβες και να το κανεις με την καρδιά σου, πίστεψε με αρκεί. Καλή δύναμη, Β.
Σε ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο και να σου πω πως ευτυχώς εδώ και καιρό τα πράγματα για μας έχουν πάρει πάλι την ανιούσα. Δείξε δύναμη και όλα θα διορθωθούν! Αν θες κάπου να μιλήσεις, είμαι εδώ! Όσο για την"έκθεση" όπως της αποκαλείς, εγώ δεν το βλέπω έτσι. Μιλάω αόριστα και απρόσωπα! Και δεν έχω και πρόβλημα να φαίνεται το ονοματεπώνυμό μου! Γιατί να είχα; Λέω μόνο αλήθειες άλλωστε :) Καλή δύναμη και σε σας και Kαλή Πρωτοχρονιά :)
Ευχαριστώ πολύ για την συμπαράσταση. Ακόμα κρατάμε γερα! Χαίρομαι που τα δύσκολα πέρασαν κ´ το ιδιο επιθυμω κ´ για μας :) Στο θέμα της "´εκθεσης" δεν εννουσα φυσικα εσενα, αλλα την κουμπάρα σου. Το βλέπουμε τελειως διαφορετικ´α το θέμα. Δηλαδή αν είχα μπλογκ που θα με διαβαζανε δ´εκα, χιλιοι, ενα εκατομύριο θα γραφα κατι ζουζουνιαρικο για την κουμπ´αρα μου, αν ηθελε, αλλα οχι το αντιθετο. ´καταγγελία" , "παράπονο" ή οπως θες π´εστο, θα κανα για εναν γιατρό, εναν δημ´οσιο λειτουργο, εναν ´εμπορο σε μορφη προειδοποιησης για τουσ αλλους κι οχι για την κουμπ´αρα μου που με πληγωσε. Το να μπλεξεις ενα ανθρωπο σε ρηαλιτυ τ´ετοιου είδους με ενοχλησε και το λεω καθαρα απο το πωσ θα αισθανομουν αν θα ημουν στη θ´εση του. Η πλ´ακα ειναι οτι τοσα χρονια στο ιντερνετ εχω διαβασει τα "τερατα" και ειναι αποριας αξιο γιατι αντ´εδρασα στο δικό σου, θεωρω οτι εχει να κανει οτι σε διαβαζω στην Ολιβια οσο καιρό γραφεις κ´ το συγκεκριμένο ποστ ήταν μια εκπληξη για μ´ενα. Ολοκληρ´ωνοντας, χωρίς να ξερω και να θελω να μαθω αλλες λεπτομερειες της ιστορίας, θα σου πρότεινα να συζητησετε ξανα με την κολλητη σου εστω και για να τα ισορροπ´ησεις εσυ μ´εσα σου τα πρ´αγματα. Με εντελως καλοπροαίρετη διάθεση, Β. Σορυ για κατι τόνους που ξεφυγαν, δεν γραφω απο το λαπτοπ μου κ´βαριεμαι να γυρίσω να τους διορθ´ωσω ;)
emena mou fainontai uperbolikes oi prosdokies sou,ka8ws kai o orismos pou dineis sto ''nona tou paidiou mou''.ki egw exw baftisei 2 paidia pou ta blepw xristougenna-pasxa giati menoume paaaaaaaaaaaaaaaaaaara polu makria.kai ti shmainei auto?giati 8a eprepe ws nona tous na eimai ekei susthmatika?goneis exoun kai einai mia xara!!!!!!!ta paidia mou ta baftisan polu agaphmenoi filoi,oi opoioi menoun epishs polu makria.oute mia stigmh omws den eixa tetoies apaithseis apo tous nonous,na einai ekei diarkws gia to paidi mou.apopsh mou bebaia,alla 8ewrw pws ola auta einai tupikoures.kala xristougenna euxomai
Μα ακριβώς τις τυπικούρες δεν ήθελα καλή μου :)
Δεν νομίζω οτι έχει την απαίτηση να είναι απίκο όλην την ώρα απ'την στιγμή που υπάρχει και μια απόσταση αλλά τουλάχιστον ένα τηλέφωνο τον μήνα δεν νομίζω οτι είναι και τόσο δύσκολο.
κατι παρομοιο συμβαινει και με εμενα...οταν ηταν να αρραβωνιαστουμε με τον αντρα μου επρεπε να παει να ρωτησει τη νονα του αν ηθελε να μας παντρεψει η οποια ειναι 70φευγα.ευτυχως ομως η γυναικα δε ηθελε αλλα ανελαβε ο γιος της ο οποιος ειναι 52 χρονων..εγω με τον κουμπαρο μας χωριζουν περιπου 30 χρονια διαφορας μια και ειμαι 22 και ο αντρας μου 42..ειναι και ο τυπος του να ειναι κλειστος οποτε ποτε μεχρι και τωρα δεν εχουμε ερθει και τοσο κοντα..αφου εμεινα εγκυος διευκρινησα στον αντρα μου οτι δε θελω ο κουμπαρος μας να μας βαφτησει το παιδι αλλα η κολλητη μου..ο αντρας μου τσινισε και δεν το ανεφερε καν στον κουμπαρο,οποτε οταν γεννησα ναι μεν ηρθε η κολλητη μου-με την οποια εχουμε την ιδια ηλικια-στο νοσοκομειο,κερασε το παιδι και μετα καθως βγηκαμε απο το νοσοκομειο ηρθε και ο κουμπαρος και μου το κερασε το παιδι...τεσπα για να μη τα πολυλογω τελικα θα τον βαφτησουν και οι 2 το μπεμπη.περαν τουτου δε θα ειχα προβλημα να μου βαφτησει το παιδι εξ ολοκληρου το παιδι ο κουμπαρος μου αν ηταν παντρεμενος αλλα με το συγκεκριμενο ατομο βρισκομαστε μονο χριστουγεννα και πασχα και φαντασου οτι μενουμε και στο ιδιο χωριο ενω με τη κολλητη μου ειμαστε ολη μερα καθε μερα μαζι και ειναι και πιο νεα,οποτε....
Σοφια καταρχην σου ευχομαι να χαιρεσαι το παιδακι σου και τον αντρα σου. δεν θα γραψω πολλα για να μην κουρασω κανεναν.καταλαβαινω απολυτα την κατασταση σου επειδη ζω και εγω μια παρομοια κατασταση οσο αφορα την περιεργη σχεση με τουσ νονουσ τησ κορησ μου την ξαφνικη απομακρυνση απο την μερια τουσ. και φαντασου οτι σε εμασ εκεινοι μασ το προτειναν. το μονο μου μπορω να πω ειναι οτι λυπαμαι εγω εκανα την προσπαθεια μου να τουσ πλησιασω οπωσ λεσ και εσυ . απο εκει και περα ο καθενασ ασ σκευτει με το μυαλο που εχει. ασ ειμαστε καλα εμεισ να τα χαιρομαστε και να μπορουμε να τουσ προσφερουμε αυτα που μπορουμε !!!!!!! καλα χριστουγεννα να εχουμε και μια καλυτερη νεα χρονια !!!!!!
Καλησπέρα Σοφία και χρόνια πολλά. Καταλαβαίνω την απογοήτευσή σου. Υπάρχουν πράγματα που συμβαίνουν στη ζωή μας που δεν τα κατανοούμε πάντα γιατί δεν έχουμε όλα τα δεδομένα. Ακριβώς επειδή δεν ξέρουμε τι ακριβώς έχει συμβεί βασανιζόμαστε από την αδικία και θυμώνουμε. Καμιά φορά όμως οι συνθήκες της ζωής μας αλλάζουν με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να είμαστε καλοί φίλοι καλοί γονείς καλοί σύζυγοι νονοί κλπ και δεν έχουμε τη δυνατότητα να εξηγήσουμε στους άλλους. Θα σε συμβούλευα να μην θυμώνεις με τη φίλη σου. αφού στο παρελθόν σου έχει σταθεί σαν αδελφή μην την καταδικάζεις. Είναι η σειρά σου να δείξεις πόσο καλή φίλη είσαι εσύ γι αυτή ακόμη κι η ίδια είναι λάθος.Δώσε χρόνο. Μόνο ο χρόνος δίνει απαντήσεις και δείχνει ποιες σχέσεις είναι αληθινές. Αυτή η ανεξήγητη συμπεριφορά μπορεί αύριο να συμβεί με τον άντρα σου ή και με το παιδί σου ακόμη. Κάνε υπομονή μόνο με υπομονή χτίζονται οι πραγματικές σχέσεις καρδιάς. Μπορεί όταν νιώσει έτοιμη να σου δώσει τις εξηγήσεις που χρειάζεσαι και να νιώσεις ότι την αδίκησες. Από την άλλη μπορεί η φίλη σου όντως να μην ήταν η κατάλληλη νονά τελικά. Έκανες μια λάθος επιλογή. Τι χαζά είναι αυτά που λες ότι πήρες στο λαιμό σου το παιδί? Άνθρωπος είσαι και έκανες μια λάθος κρίση. Δεν θα υπάρξουν άνθρωποι που θα σας αγαπήσουν πολύ? Πραγματικοί φίλοι? Σιγά. Για να μην κουράζω άλλο επαναλαμβάνω δώσε λίγο χρόνο πριν την καταδικάσεις. Κράτα τις στιγμές που σας ένωσαν μέσα σου για να την υπερασπίζονται μέσα στο μυαλό και την καρδιά σου τώρα που περνάει η σχέση σας αυτή την κρίση. Καλή Πρωτοχρονιά.
το χειροτερο μου ειναι οι κουμπαριες εχω καει 2 φορες!!!ευτηχως δεν εχει να κανει με βαφτιση αλλα με γαμους.οταν πηρα την αποφαση να βαφτισω ενα παιδακι σκεφτηκα οσα ειπες παραπανω να εχω ενα βαφτηστιρι που να νοιαζομαι για αυτο να ειμαι διπλα του οσο πιο συχνα μπορω..ετσι κ βαφτισα της αδερφης μου το παιδι ...εχω καει απο κολλητους/ες οποτε σκεφτηκα οτι ποτε δεν χαλασει η σχεση μου με την αδερφη μου γιατι εχουμε δεσμους αιματος!ειναι κριμα να συμπεριφερομαστε ετσι σε μικρα παιδια!!!