«Πίτσα, πίτσα, πίτσα, πίτσα» φώναζε επί μία ώρα η Αθηνά, όση δλδ πάνω κάτω χρειάστηκα για να κάνω την πίτσα λαχανικών που είχε σήμερα το διαιτολόγιό μας.
Μετά περίμενε καρτετικά μπροστά στο φούρνο και ανά μισό λεπτό μου έλεγε «Έγινε!»
– Μα δεν έγινε ακόμα, παιδί μου, περίμενε 5 λεπτά (άντε να καταλάβει το τρίχρονο τι θα πει 5 λεπτά…)
Και τελικά η πίτσα έγινε και οι τέσσερις «μεγάλοι» στο σπίτι την καταβροχθίσαμε σε χρόνο dt. Για πίτσα λαχανικών είναι πολύ καλή, για δίαιτα ακόμα καλύτερη για μια πιο… ελεύθερη βραδιά.
Η Αθηνά έμεινε με τη χαρά. Ξεχώρισε το τυρί, μασούλησε λίγο, έβαλε στην άκρη οοοοόλα τα λαχανικά, ροκάνισε λίγη ζύμη (πολύ καλή btw!) και τελικά έφυγε με απογοήτευση. Δεν ήταν η πίτσα που φανταζόταν, αλλά που θα πάει, κάποια στιγμή θα την φάει και αυτή!
Ακολούθησα τη συνταγή που θα βρείτε στο lilaspurplethoughts.blogspot.gr (μόνο που εμείς αντικαταστήσαμε το μισό τυρί με μοτσαρέλα)
Είμαι η μαμά της Αθηνάς, του Αρχέλαου και του Άγγελου. Λατρεύω τη ζωή με τα πάνω και τα κάτω της. Όπως άλλωστε λατρεύω το να είμαι μαμά! Σπούδασα Ιατρική, ασχολήθηκα από νωρίς με τη μουσική, το γράψιμο και ένα σωρό άλλα πράγματα ώσπου με κέρδισε τελικά το internet που συνδυάζει τα πάντα! Ευχαριστώ που διαβάζετε το Είμαι Μαμά! Κατά κάποιο τρόπο, παιδάκι μου είναι και αυτό! :)
να δοκιμασετε και την ελληνικη πιτσα..την λαδενια της κυμολου. ειναι με ντοματα και κρεμμυδη απλα δεν υπαρχει!!
δεν ξεγελαστηκε το Αθηνουλι ε;παντως φαινεται νοστιμοτατη!!
Ωραία ιδέα για πίτσα!(στην πιο ''ελαφριά'' της εκδοχή)