Το κλάμα της μου έκανε κομμάτια την καρδιά!
Η ιστορία της Μαρίας
(Η Μαρία γέννησε με καισαρική στο δημόσιο νοσοκομείο της Ρόδου)
5 Δεκεμβριου Αριαδνη 50 εκατ 2900 γραμ
Είχα ΠΗΤ 13 Δεκεμβρίου και μια σχετικά ομαλή εγκυμοσύνη. Στις αρχές του Δεκέμβρη είχα πάει για εναν υπέρηχο και τοκογράφημα με τον Χρήστο και επειδή κάτι δεν άρεσε στον γιατρό, με γλυκό τρόπο και χωρίς να μας τρομοκρατήσει μας είπε πως καλό θα είναι να προωθήσουμε τον τοκετό.
Έτσι 2 ημέρες μετά, με την βαλίτσα στο ένα χέρι και εμένα στο άλλο, ο καλός μου μας πήγε στο δημόσιο νοσοκομείο Ρόδου στις 20.00. Μας καλουποδέχτηκαν, μας εξέτασαν και ο γιατρός μου είπε πως η διαδικασία θα ξεκινήσει τα ξημερώματα και πως μας περιμένει πολύωρος τοκετός, για αυτό θα έπρεπε να ξαπλώσω και να ξεκουραστώ και αν νιώσω οτιδήποτε θα τον ειδοποιήσουν να έρθει.
Σιγά μην μας έπιανε ο ύπνος! Λίγο μετά τα μεσάνυχτα ήρθε η μαία-φύλακας άγγελός μου, με την οποία είχαμε κάνει και μαθήματα ανώδυνου τοκετού στο σπίτι. Μου εξήγησε πως ήδη είχα φάει το πρώτο υπόθετο για την πρόκληση, αλλά εγώ δεν ένιωθα τίποτα. Οι ώρες περνούσαν κι εγώ τίποτα… Μόνο κάποιες μικρές ενοχλήσεις που μπορεί να ήταν και η ιδέα μου…
Για να μην σας κουράζω, μετά απο 2 ορούς και δεν ξέρω εγώ πόσα χημικά κατά τις 10.30 το πρωί επιτέλους ξεκίνησαν οι πόνοι. Απο την μια γελούσαμε με τον Χρήστο με τα αστεία που τους έκανα και από την άλλη πονούσα. Εκεί ζήτησα την επισκληρίδιό μου, γιατί ήρωας δεν ήθελα να το παίξω. Στις διπλανές αίθουσες οι κοπέλες γεννούσαν η μια μετά την άλλη. Εμείς με το που φάγαμε την επισκληρίδιο, χάθηκε η διαστολή, πάνε και οι πόνοι.
Στις 13.30 αποφασίστηκε καισαρική τομή. Ήδη ήμουν έτοιμη από την επισκληρίδιο. Καλού κακού, κάναμε και μια ραχιαία. Όλα καλά με το νοσοκομείο, αλλά δεν είχαν ούτε ρόμπα να φορέσω, έτσι μ’ έβαλαν στο χειρουργείο γυμνή, αφού με ρώτησαν αν με ενοχλούσε. Τι να με ενοχλήσει, εγώ ήθελα επιτέλους να γεννήσω.
Το χειρουργείο ήταν γεμάτο με κόσμο επειδή ήταν το τελευταίο. Οι περισσότεροι ήταν λίγο μεγαλύτεροι/ρες από εμένα και θυμάμαι που τους έλεγα πως μοιάζουν με το grey’s anatomy. Όλοι ήταν ευγενεστατοι δέκα λεπτά μετά ακούω χαρούμενες φωνές «Αχ είναι κούκλα!» «Γαιτανοφρύδα, να σου ζήσει» και μετά το κλάμα που μου έκανε κομμάτια την καρδιά. Εκεί θέλησα να κλάψω από την συγκίνηση, αλλά δεν πρόλαβα, γιατί η μαία μου έφερε την Αριάδνη να γνωριστούμε. Την φίλησα και σταμάτησε το κλάμα, με κοίταξε με τα μεγάλα καστανά ματια της και μετά την πήραν για τις εξετάσεις.
Αφού άκουσα από τον παιδίατρο ότι όλα είναι καλά, ηρέμησα (τότε άρχισα και να νυστάζω). Εκεί κάπου υπήρξε και μια επιπλοκή που δεν την πολυκατάλαβα και μου το είπαν λίγο πριν βγω. Στο 20λεπτο πήγαμε στο δωματιο. Έξω απο το χειρουργείο ο άντρας μου άσπρος σαν το πανι, τον είχε φάει το άγχος για την καισαρική. Μόλις μπήκαμε στο δωμάτιο (δίκλινο όλο δικό μας! Χλιδή το δημόσιο νοσοκομείο και πεντακάθαρο) ζήτησα να μου φέρουν την μικρή για να την θηλάσω.
Είχα ζητήσει αποκλειστικό θηλασμό. Το παλέψαμε 3 ημέρες και τελικά τα καταφέραμε. Έτσι θήλαζε 6 γεμάτους μήνες μόνο το γάλα της μαμάς της. Θυμάμαι πως 3 ώρες μετά το χειρουργείο, σηκώθηκα όρθια και την επομένη το πρωί έκανα μπάνιο μόνη μου.
Βγήκαμε στις 3 ημέρες και την 4η ήμουν στα Jumbo. Περιττό να σας πω πως το μωράκι έκανε καροτσάδες από τις πρώτες ημερες της ζωης του! Εντάξει, πονούσε η τομή, δεν λέω, αλλά δεν θα καθηλωνόμουν με τίποτα στο κρεβάτι. Ο γιατρός με διαβεβαίωσε πως μπορούσα να κάνω τα πάντα, εκτός από σεξ.
Για το τι ακολουθεί στο σπίτι με τις πρώτες ημέρες του μωρού είναι ένα άλλο κεφάλαιο που πρέπει να ανοίξεις. Πολύ γέλιο, ειδικά αν είναι το πρώτο σου και δεν εχεις βοήθεια από μαμάδες!!!!
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Δεκεμβριο μηνα πηγατε στα jumbo με τεσσαρων ημερων μωρο;;;;;
Νεογεννητο και Δεκεμβριο μηνα!!
kai ew ekei gennhsa kai eimai polu ikanopoihmenh...oloi mou fer8hkan me ton kalutero tropo...!!!!!
Ψύχραιμη και αισιόδοξη, Γιώργος Κουρίτας