Όταν ο θηλασμός γίνεται μαρτύριο
Ελπίζω ο τίτλος να μην θυμώσει κάποια από εσάς, γιατι πραγματικά θέλω πολύ να μοιραστώ μαζί σας τον προβληματισμό μου…
Αρχικά να ξεκινήσω λέγοντας ότι αν και δεν ήμουν καθόλου ενημερωμένη, αγάπησα πολύ τον θηλασμό και θηλασα αποκλειστικά τα 2 από τα 3 παιδάκια μου… Τους λόγους που δεν θηλασα την μια κόρη μου τον έχω γράψει εδώ
Την Συλια την θήλασα από την πρώτη μέρα που την πήρα σπίτι και την θηλάζω ακόμα και είναι ήδη 15 μηνών! Όμως κορίτσια δεν μπορώ άλλο… Δεν θέλω άλλο! Έχει εξελιχθεί σε μαρτύριο πια για μένα…
Η Σύλια θηλάζει συνέχεια και απαιτεί να θηλάσει οχι πάντα με όμορφο τρόπο! Φωνάζει, ουρλιάζει, κλαίει μέχρι να περάσει το δικό της! Ενώ τρωωει κανονικά τα πάντα πια, εκείνη θέλει να θηλάζει συνέχεια! Η αλήθεια είναι οτι έχω πολύ γαλα και για να ειμαι ειλικρινής με την συχνότητα που θηλάζει, νομίζω θα εχω για πολύ καιρό ακόμα..
Εγώ θέλω όμως να σταματήσω… Ξέρω οτι πολλές απο εσας θα πειτε οτι δεν κάνω το σωστο, ομως οταν σταματάει να ειναι ευχάριστος ο θηλασμός, δεν πρεπει να τελειώνει; Δεν εχω αλλη υπομονή! Για να σας δώσω να καταλάβετε, τρώει πρωινό μετα απο λιγο θελει αγκαλιά και να θηλάσει, το μεσημέρι μετα το γευμα ξαπλώνουμε για να κοιμηθεί και θηλαζει τουλάχιστον μισή ώρα, το απόγευμα το ίδιο και φυσικά το βράδυ… Αχ το βράδυ τρωει ασταμάτητα και αυτός ειναι ο λόγος που κοιμάται μαζι μου! Ξυπνάει συνέχεια για να πιει γάλα.. Μαρτύριο κανονικό!
Ακόμα και οταν είμαστε εξω τραβάει με μανια την μπλούζα μου εάν αρνηθώ να την θηλασω!
Προσπάθησα να σταματήσω σταδιακά αλλα αρνείται.. Σκέφτηκα μέχρι και με χάπι να κόψω το γάλα για να το παρει απόφασή αλλα φοβάμαι μην «σοκαριστει»!
Θελω την βοήθεια σας κοριτσια.. Τι να κανω; Οτι θελω να σταματήσω να θηλαζω ειναι δεδομενο, θελω να με βοηθήσετε με εμπειρίες σας ωστε να το κανω πιο ανώδυνο για το κοριτσάκι μου…
Περιμένω με αγωνία τις εμπειρίες σας!
Βίβιαν
Μάλλον έχει περάσει αρκετός καιρός και πιθανόν να έχεις λύσει το πρόβλημα σου αλλά εγώ μόλις τα κατάφερα και θα σου πω τι έκανα μήπως και βοηθηθείς. 1)Δοκίμασα δύο διαφορετικά μπιμπερό, το ένα ούτε να το βάλει στο στόμα του. 2)Το ανέθεσα στον άντρα μου γιατί από εμένα δεν το δεχόταν με τίποτα. Και επειδή ο άντρας μου δούλευε κανονικά, του έδινε γάλα τις ώρες που ήταν σπίτι, απόγευμα και βράδυ συνήθως και όσο δεν έπινε του το έφτιαχνα κρέμα ρυζάλευρο. 3)Του έβαζα στο μπιμπερό δικό μου γάλα και όταν άρχισε να το δέχεται του πρόσθετα σιγά σιγά ξένο γάλα και το βράδυ τον θήλαζα γιατί ξυπνούσε και συχνά και μην ξεσηκωθούμε τελείως. Μέχρι που το δέχθηκε το σκέτο ξένο και του έκοψα και το νυχτερινό θηλασμό. Εμένα βέβαια είναι πιο μικρός (9 μηνών) αλλά και πάλι δυσκολεύτηκα πολύ και ακόμα και τώρα, μετά από ένα μήνα προσπαθειών πίνει 100 ml. Εκτός αν τον πιάσω στον ύπνο και πιεί 180 περίπου. Καλή επιτυχία. Και καλό θα ήταν οι υπόλοιπες να σταματήσουν τις βλακείες του τύπου "λοιπον ψθχοθεραπεια ολες ή συνεχιστε να ικανοποιειται το εγω σας βασανιζοντας τα παιδια σας. δεν θελεις πραγματικα να το κοψεις γλυκια μου κατα βαθος εσενα σου αρεσει. " γιατί δεν ξέρουν τι περνάμε εμείς που βλέπουμε το παιδί μας να μην θέλει ΚΑΘΟΛΟΥ το μπιμπερό και να μην πίνει καθόλου υγρά και να φοβόμαστε μην πάθει καμία αφυδάτωση. αν δεν ξέρουμε ας μην μιλάμε!
ποτε δεν καταλαβα σε τι εξυπηρετει ο θηλασμος πανω απο τους εξι μηνες. οταν ενα παιδι αρχιζει να τρωει σημαινει οτι αρχιζει και απογαλακτιζεται. που σημαινει οτι ο θηλαμος παπαλα. νομιζω οτι με το να το συνεχιζεται κοριτσια εξυπηρετειτε δικες αναγκες και οχι του παιδιου, κανενα ζωο μετα τον απογαλακτισμο του δεν συνεχιζει να θηλαζει. λοιπον ψθχοθεραπεια ολες ή συνεχιστε να ικανοποιειται το εγω σας βασανιζοντας τα παιδια σας. δεν θελεις πραγματικα να το κοψεις γλυκια μου κατα βαθος εσενα σου αρεσει. και δε νομιζω το μωρο να σοκαριστει .τζαμπα φοβασαι. θα το ξεπερασει. οσο πιο μικρο τοσο πιο καλα. καλο ξεμπερδεμα
Πώς φαίνεται ότι δεν έχεις θηλάσει ποτέ παιδί.. γεμίσαμε ανιδεους με άποψη έχω να πω!
νομίζω πως αμα θηλάζεις πρωί κ βράδυ μόνο είναι καλύτερο διότι το παιδι πινει γάλα μητρικο αντι για γευμα , ενω αν θηλαζεις ολη την ημερα μαλλον το βλέπει τον θηλασμό ως πιπίλα 'η ως μέσο σύνδεσης μαζί σου... προσπάθησε να λείπεις οταν ερχεται εκεινη η ωρα, πχ πανε σουπερμαρκετ, η πατε μαζι στην παιδική χαρα ωστε να ειναι η ιδια αποσχολημενη.... σιγα σιγα μειωνε την ωρα του ταισματος και μην ξεχνας να δειχνεις την αγαπη σου στο παιδι συνεχεια με αγκαλιες κλπ επισης μπορείς να της δωσεις κατι καινουργιο να φαει για να ξεχαστει...ή να ξεκινήσετε μια νεα δραστηριότητα μαζι...πχ φτιαξτε μπισκοτακια μαζι... ο απογαλακτισμος ειναι δυσκολος οταν ειναι ο θηλασμος ολη την ημερα...επισης μπορεις να βγαζεις το γαλα με θηλαστρο κ να της το δινεις ετσι...κ αμα ρωτησει γιατι, πες της πως πονας απο τα δοντακια της...και επειδη θελεις να την ευχαριστησεις της δινεις το γαλα σου σε μπιμπερο....
...εγω θηλασα την κορη μου τρια χρονια και καταφερα με πολυ κοπο να την απογαλακτισω γιατι επρεπε,μιας και ημουν εγκυος στον εβδομο μηνα!!!προσπαθησα βεβαια απο την αρχη της εγκυμοσυνης να κοψω το θηλασμο,αλλα ηταν αδυνατο!η μικρη μου ηταν απολυτως εξαρτημενη απο μενα,το βραδυ για να κοιμηθει επρεπε οπωσδηποτε να θηλασει και γενικα θηλαζε παντου και οσο ηθελε...χρειαστηκε πανω απο ενα μηνα για νατα καταφερω ετσι ωστε να γινει σταδιακα και χωρις να σοκαριστει το παιδι...πως τα καταφερα;;;στην αρχη απεφευγα τον θηλασμο οσο μπορουσα,δινοντας της κατι αλλο εκεινη την ωρα,για να μειωθει και το γαλα,το οποιο ερρεε αφθονο,παρολο που ημουν ηδη εγκυος,και καποιες φορες εβαφα λιγο τη θηλη με ενα κοκκινο κραγιον!!!!!!Αυτο ηταν η απολυτη επιτυχια,οτον το εβλεπε η μικρη ελεγε,οταν θα γινει θα πιω!Ετσι σιγα σιγα,με απειρη υπομονη και ατελειωτες βολτες τα μεσανυχτα για να αποκοιμηθει, τα καταφεραμε!!!!Βεβαια μετα απο 2 μηνες αρχισα να θηλαζω ξανα το νεογεννητο γιο μου!!!!Τωρα που και τα τρια παιδακια μου ξεπεταχτηκαν μου λειπει αφανταστα η περιοδος του θηλασμου!!!!Μανουλες θηλαστε τα μωρακια σας οσο θελουν,παντου και παντα!!!!Ειναι το υπερτατο δωρο που μπορουμε να κανουμε στα παιδακια μας!!
Μπράβο σου που είχες το σθένος, την αντοχή και την υπομονή να θηλάσεις τόσο πολύ τα παιδάκια σου. Ωστόσο σε γενικότερες γραμμές, όσο περισσότερο μεγαλώνει ένα παιδί, τόσο δυσκολότερος είναι ο πλήρης απογαλακτισμός. Δική μου άποψη είναι πως πρέπει να υπάρχει μέτρο σε όλα. Ο νόμος της φύσης σε όλα τα θηλαστικά είναι πως οι μητέρες θηλάζουν έως ότου τα μικρά τους είναι σε θέση να προσλάβουν άλλες τροφές. Έτσι λοιπόν και εμείς. Το μητρικό γάλα είναι αναντικατάστατο και προορισμένο από τη φύση να θρέφει τα μωρά μέχρι να μπορέσουν να φάνε στέρεες τροφές. Για μένα είναι υπερβολή λοιπόν, ένα παιδί να θηλάζει (και ειδικότερα "όπου θέλει και όποτε θέλει") ακόμη και όταν είναι σε θέση να φάει πιτσίνια για παράδειγμα! Σύμφωνα με τους γιατρούς το γάλα το δίνουμε γιατί είναι μια εύκολη τροφή που προσφέρει σε αρκετή ποσότητα το ασβέστιο που χρειαζόμαστε, τίποτα παραπάνω. Πόσο λοιπόν να θηλάζουμε τα παιδιά μας, άντε και μέχρι να τελειώσουν το δημοτικό επειδή αυτό είναι το υπέρτατο δώρο που μπορούμε να τους κάνουμε; Συγγνώμη, αλλά το υπέρτατο δώρο που μπορείς να κάνεις στο παιδί σου από μια (μικρή) ηλικία και μετά είναι να το μεγαλώνεις με πολλή αγάπη μέσα σε ένα υγιές περιβάλλον, να το κάνεις ευτυχισμένο και ανεξάρτητο! Ο θηλασμός σε μεγάλη ηλικία μόνο ανεξαρτητοποίηση δε φέρνει. Υπάρχουν μητέρες που δεν κατάφεραν, δεν μπόρεσαν ή δε θέλησαν να θηλάσουν ως τα 2 ή 3 ή 4 ή όσα άλλα χρόνια τα παιδιά τους, δε θεωρώ πως τους στέρησαν κάποιο υπέρτατο δώρο.
Συγγνώμη αλλά για να μην παρεξηγηθώ, διευκρινίζω πως μιλάω για το θηλασμό όταν το παιδί έχει αρχίσει πια να μεγαλώνει οπότε και πρέπει να ανεξαρτητοποιείται (δηλ 2 -3 και άνω)!
μια γνωστη μου πηρε ενα μπλε υγρο απο το φαρμακειο δεν θυμαμαι πως το λενε ειναι κατι σαν μελανιτο οποιο το βαζεις στο στηθος κ δεν πλησιαζει το μωρο..αλλα κ παλι αν θελει να πιει δεν ειναι επικυνδινο..
Βίβιαν μην στενοχωριέσαι για τον θηλασμό. Νομίζω το πρόβλημα είναι ότι η μικρή σου αρνείται να ανεξαρτητοποιηθεί και προσκολάται απαιτητικά σε σένα μέσω του θηλασμού. Δεν είμαι και ειδικός. Την χαζογνώμη μου λεω. Αλλά νομίζω ότι τα γεγονότα που περιγράφεις οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ο θηλασμός έχει μεταβληθεί αποκλειστικά σε μέσο ηρεμίας και ασφάλειας (σαν την πιπίλα) και έχει χάσει τη διατροφική του σημασία. Και είναι μέσο ηρεμίας και ασφάλειας, αλλά ως ποια ηλικία είναι οκ αυτό? Κι αν το παιδί παρουσιάζει τέτοια συμπεριφορά μήπως πρέπει να τερματίζεται ο θηλασμός? Δεν ξέρω. Ίσως η ειδικός περί θεμάτων θηλασμού που γράφει στο blog να σε βοηθήσει καλύτερα από εμάς. Good luck!
σε νιώθω απόλυτα ! από 15 μηνών κάνω απεγνωσμένες προσπάθειες με όλους τους τρόπους που προαναφέρθηκαν να σταματήσουμε το θηλασμό αλλά το παιδί μου (27 μηνών τώρα)αρνείται ακόμα πεισματικά με όλη την έννοια της λέξεως !!! με πολύ κόπο και υπομονή (από τη μεριά μου διότι ωρες ωρες νιώθω ότι καταρέω κυριολεκτικά) αποφάσισα πλέον να της δώσω όσο χρόνο χρειάζεται μόνη της να αποθηλάσει...προσωπικά θα σου πρότεινα να δώσεις λίγο χρόνο στο παιδι και πολύ υπομονή σε σένα...
Κοριτσάκι μ γλυκό μην στεναχωριέσαι!! Πριν λίγο διάβασα το κείμενο της κυρίας Βίκυς Φαρδογιάννη σχετικά με το θηλασμο http://www.eimaimama.gr/2013/03/voitheia-den-thelw-na-thilasw.html Δυστυχως δεν μπορω να σε συμβουλευσω γιατι θηλασα μονο τρεις μηνες. Μήπως να μιλούσες καλύτερα με εκείνη? Θα σε κατατοπίσει σίγουρα...Καλή επιτυχία!
Όταν αποφάσισα ότι έπρεπε να σταματήσω να θηλάζω την 23 μηνών κορούλα μου, τελικά ανακάλυψα ότι ήτανε η "πιπίλα" για να κοιμηθεί που την έκανε να θέλει να συνεχίσει. Το πρόβλημα λύθηκε όταν την κοίμησε για λίγες μέρες άλλος κι όχι εγώ!!! Προσπάθησε να μην θηλάζεις, αλλά, να της δίνει άλλος το γάλα της... η αρχή θα είναι δύσκολη, μετά θα προσαρμοστεί.
Εμεις αποθηλασαμε πριν 15 ημερες,μετα απο 26 μηνες θηλασμου.Κι εγω ειχα προσπαθησει προς το τελος καλοκαιριου να σταματησω,αλλα η μικρη μου δεν ηταν ετοιμη και αποφασισα να περιμενω λιγο ακομα.Ξεκινησα με το να κοβω τα τσιμπολογηματα μεσα στη μερα.Μολις μου ζητουσε,την απασχολουσα με κατι αλλο.Μετα σειρα ειχε το μεσημεριανο,οπου εκει γκρινιαξε δυο μερες μονο,αλλα τελικα καταφερε να μαθει να κοιμαται χωρις το μεμε της μαμας.μετα απο λιγες μερες,το βραδυ οταν ξυπνουσε κι επειδη κοιμομαστε μαζι,την χαιδευα λιγο στην πλατουλα,της ελεγα δεν εχει η μαμα τωρα αλλο γαλατακι κοιμησου και γυριζε πλευρο και κοιμοταν.και ευτυχως κοιμηθηκα κι εγω ολοκληρο βραδυ μετα απο δυο χρονια.τελευταιο κοψαμε τον θηλασμο πριν κοιμηθει.την θηλαζα για κανενα μισαωρο και σταδιακα το πηγαμε στο δεκαλεπτο,ωσπου ενα βραδυ δεν εκανα καν κινηση να τη θηλασω και ξαπλωσε και κοιμηθηκε ετσι απλα χωρις μεμε.βεβαια ολη μερα οποτε ελεγε οτι θελει μεμε,της ελεγα οτι τωρα μεγαλωσες και η μαμα δεν εχει τοσο πολυ γαλατακι.και πριν σταματησουμε εντελως παλι της ειχα εξηγησει οτι η μαμα πλεον δεν θα εχει καθολου γαλα και θα κοιμασαι χωρις αυτο.κι ενω ελεγα οτι το παιδι μου θα θηλαζει μεχρι να παει σχολειο,μετα την πρωτη αποτυχημενη αποπειρα αποθηλασμου,τελικα μαλλον επειδη ηταν ετοιμη το πηρε τοσο καλα,που μπορω να πω με ενοχλησε και λιγο την μαζοχα!δυο εβδομαδες τωρα και δεν εχει ζητησει ουτε μια φορα!μηπως να την αφηνες λιγο ακομα και να της το συζητουσες πολυ για να το παρει αποφαση σιγα σιγα;
Έχω ένα κοριτσάκι 14 μηνών το οποίο θήλαζα αποκλειστικά μέχρι πολύ πρόσφατα. Δεν πήρε ποτέ μπιμπερό, ούτε καν για να πιει το δικό μου γάλα (να φανταστείς πως μου την έφερναν στη δουλειά να τη θηλάσω καθώς για μέρες δεν έβαζε μπιμπερό στο στόμα της και έμενε νηστική ώσπου να γυρίσω εγώ στο σπίτι!). Ο αρχικός μου στόχος ήταν να θηλάσω ώσπου να γίνει 6 μηνών. Όμως παρουσίασε αλλεργία στην πρωτεΐνη του γάλακτος και έτσι συνέχισα να θηλάζω για το δικό της καλό. Την προηγούμενη εβδομάδα, ήρθα αντιμέτωπη με μια παρά τρίχα πνευμονία η οποία με ανάγκασε να πάρω ισχυρή αντιβίωση και σύμφωνα με την παθολόγο αλλά και την παιδίατρο δεν μπορούσα να συνεχίσω το θηλασμό τουλάχιστον για όσο καιρό κάνω την αγωγή. Δίλημμα. Τελικά αποφάσισα να σταματήσω και πήρα χάπια για να μου κοπεί το γάλα. Η μικρή το δέχτηκε πολύ καλά μπορώ να πω, παρόλο που ακόμη κοιτάζει με λατρεία το στήθος μου και μου τραβάει την μπλούζα λέγοντας "μαμ! μαμ!" Ο ανοσολόγος - παιδίατρος που την παρακολουθεί για τις αλλεργίες της μου είπε την παρακάτω φράση: "Η μικρή δε θέλει το γάλα σου, θέλει την πιπίλα που της προσφέρει το στήθος σου, διαφορετικά το γάλα σου θα το έπινε και από το μπιμπερό! Εσύ είσαι αυτή που δυσκολεύεται να κόψει το θηλασμό και όχι το μωρό σου! Όλα λοιπόν είναι στο μυαλό σου". Δεν την ασπάζομαι τελείως αυτή την άποψη, όμως έχει μια δόση αλήθειας.
Είμαστε 16 μηνών και αποθηλαζουμε! Τα ίδια και χειρότερα είχα με τα δικα σου. Ξεκίνησα πριν 2 μήνες με ποτήρι κανονικό λίγο λίγο να της δίνω φρέσκο. Μετά με μπιμπερό αφού συνηθίσαμε τη γεύση και φτάσαμε 250 ml. Μετά θηλασμός μέχρι να το πάρει ο ύπνος. Αρρώστησε μετά από λίγες μέρες και ξαναρχισαμε μαραθώνιους θηλασμων. Όταν συνήλθε, ξανά η ίδια διαδικασία. Το μεσημέρι το έβαζε άλλος για ύπνο και είχαμε πια 2 θηλασμούς. Ένα βράδυ έλειπα και το κοίμισε η γιαγιά με πολύ κόπο βέβαια, το επόμενο βράδυ ο μπαμπάς κι εγώ κλεισμένη σε άλλο δωμάτιο να μην με βλέπει. Μετά από μια βδομάδα άρχισα να κόβω το πρωινό. Θηλαζω κάθε 2 μέρες για 3 λεπτά. Σε 1 βδομάδα τέλος κι αυτο! Δεν το πίστευα ότι θα τα καταφέρουμε. Υπομονή και συμπαρασταση θέλει.
Όταν ο θηλασμός παύει να ευχαριστεί τον έναν από τους 2 πρέπει να σταματάει.Ήρθε η ώρα να αποθηλάσεις.Εγώ πήρα την απόφαση όταν ο μικρός μου έκλεισε τα 2.Έκανε ακριβώς όπως και η κόρη σου.Με βοήθησε πολύ ο άντρας μου αλλιώς θα θήλαζα ακόμα...10μέρες μου πήρε να αποθηλάσω...τον κοίμιζε αυτός και εγώ πήγαινα στο σαλόνι,σχεδόν όλη μέρα έλειπα (είχε πάρει άδεια ο άντρας μου τότε από τη δουλειά) και όταν ήμουν σπίτι τον θήλαζα 2 φορές τη μέρα τις πρώτες 4-5 μέρες και μετά μόνο μια φορά τη μέρα,μετά μια φορά κάθε δεύτερη μέρα και στο τέλος αποθηλάσαμε ήρεμα και ωραία και ΠΑΝΕΥΚΟΛΑ.Ειλικρινά μου φαινόταν βουνό αλλά τελικά ήταν εύκολο.Βασικά πρέπει να το πάρεις απόφαση!!!Να πεις τέλος και όλα θα έρθουν μόνα τους
κοριτσια κατα προσωπικη μου αποψη νομιζω οτι, ναι μεν κανουμε καλο οταν θυλαζουμε για αρκετο χρονο τα παιδια μας ,αλλα πιστευω οτι ο λογος που δεν πρεπει να ξεπερναμε τουσ 8-9 μηνες ειναι γιατι εχουν επακολουθω ολα αυτα τα δυσκολα που αναφερατε καποιες μαμαδες.Ενα παιδι οτι εχει να παρει το περνει μεχρι τους 6 μηνες (ετσι τουλαχιστον μου ειχε αναφερει ο παιδιατρος μου)απο εκει και περα νομιζω οτι σιγα σιγα πρεπει να ξεκιναει ο απογαλακτισμος .
νομίζω πως αυτό είναι ένα μεγάλο θέμα αλλά αυτή τη στιγμή δεν θα κρίνουμε τι έκανε η κάθε μια και γιατί. σημασία έχει αν μπορούμε να δώσουμε καμία συμβουλή. και εγώ το ίδιο πρόβλημα αντιμετωπίζω αν και εμένα είναι μικρότερο, αλλά και πάλι δεν θέλει με τίποτα το μπιμπερό. δύο φορές έχω προσπαθήσει να κόψω τον θηλασμό και τις δύο φοβήθηκα γιατί δεν έπινε καθόλου υγρά.
Τα παιδιά που θηλάζουν αποκλειστικά για μεγάλο διάστημα συνήθως δε θέλουν το μπιμπερό (προφανώς γιατί αποτελεί φθηνή απομίμηση του μητρικού στήθους). Προσπάθησε να δοκιμάσεις με καλαμάκι ή με κουταλάκι. Εγώ έτσι σώθηκα και να φανταστείς η μικρή μου πίνει γάλα πλήρως υδρολυμένο λόγω αλλεργίας το οποίο είναι γευστικά ελεεινό και τελείως πικρό. Όμως με το καλαμάκι και το κουταλάκι σώθηκα τώρα που είναι αρχή. Αργότερα ίσως πάρει και το μπιμπερό ή έστω ένα ποτηράκι για να είναι πιο ανεξάρτητη.
Δύο παρατηρήσεις για να μην δημιουργούνται λανθασμένες εντυπώσεις: 1)Ο απογαλακτισμός ξεκινάει όταν το μωρό αρχίζει τις στερεές τροφές 2)όσο συνεχίζςεται ο θηλασμός τόσο πολλαπλασιάζονται τα οφέλη για το μωρό και τη μητέρα και ας μην ξεχνάμε ότι ο θηλασμός δεν είναι μόνο θρέψη και γι'αυτό είναι καλό να συνεχίζεται όσο η δυάδα το επιθυμεί. Στο θέμα μας τώρα: Βίβιαν, μπορείς να εφαρμόσεις τη μέθοδο δεν προσφέρω - δεν αρνούμαι, δηλαδή να μην προσφέρεις στήθος όταν δεν σου ζητάει και να μην αρνείσαι όταν το μωρό θέλει να θηλάσει. Μία άλλη λύση είναι να μην κάθεσαι στο μέρος όπου θηλάζετε συνήθως (καρέκλα, καναπέ) και γενικώς να μην κάθεσαι την ώρα που συνήθως ζητάει να θηλάσει, ειδικά αν ζητάει γιατί βαριέται. Εφόσον τρώει κανονικά, πρότεινέ του κάποια άλλη τροφή που ξέρεις ότι του αρέσει αντί για γάλα. Για τους θηλασμούς έξω, μπορείς να αρχίσεις να της λες ότι είναι μεγάλη και δεν χρειάζεται να πίνει γαλατάκι έξω από το σπίτι ή όποια άλλη δικαιολογία σου ταιριάζει καλύτερα.
Κάπως έτσι έγινε και σε μένα μόνο που ήταν 13 μηνών.Ηταν τόσο κολλημένος με το στήθος που το καλοκαίρι πριν διακόψω κοιμόμουν με ένα βυζί απέξω και όταν του φευγε απο το στόμα ξυπνούσε και έκλαιγε.Είχα τεντώσει και από την κούραση και τις τύψεις.Μια φίλη μου όμως μου είπε πως αν δεν το πάρω εγω απόφαση δεν θα το πάρει και το παιδί.Εμένα με βοήθησε το γεγονός οτι έπρεπε να πάρω ισχυρά αντιφλεγμονώδη για την μέση μου και έτσι είπα ή θα κόψεις ή θα τα πάρει και το παιδί.Δεν σου κρύβω οτι 3 βράδια ήταν μαρτύριο αλλά κάθε επόμενο βράδυ και καλύτερα. Εναλλαχτικά του εδινα νερό το οποίο ακόμη και τωρα δε το σταμάτησε σα συνήθεια.Ξυπνάει και πίνει νερό και όταν πεινούσε του έδινα κρεμούλα ή μπισκότο(μόνο με αυτά ηρεμούσε).Δεν ξέρω αν έκανα το σωστό που έκοψα τον θηλασμό απότομα ή αν γινόταν σταδιακά αλλά δεν είχα άλλο κουράγιο.Επίσης δεν χρειάστηκε να πάρω χάπια για την διακοπή ,σταδιακά κόπηκε μόνο του.Κάνε αυτό που σε ευχαριστεί γιατί δεν έχει νόημα να θηλάζεις και μέσα σου να λές αμαν ποτε θα τελειώσει να ταίσω το άλλο παιδί να πλύνω κανα ρουχο κλπ κλπ
Σε καταλαβαίνω απόλυτα ήταν η μικρή μου έτσι. Κ εγώ σκεφτόμουν να την σταματήσω μετά τον χρόνο αλλά ήμουν σιγουρη ότι θα την σόκαρα. Εκανα υπομονη κ σταμάτησα τον θηλασμο στους 27 μήνες.
Κι εγώ προτείνω τον τρόπο της Στελας. Αν δεν πιασει ομως προτείνω να βγαζεις το γαλα με θυλαστρο και να της το δινεις σε μπουκαλι ενω θα την εχεις αγκαλιτσα γιατι εχει συνδεσει το γαλα με την αγκαλια σου. Σιγα σιγα μαθε την να το πινει μονη της χωρις να την περνεις αγκαλια. Αν επιμείνει για το στηθος σου τοτε βαλε στην θηλη σου καποια γευση που δεν θα της αρεσει και εννοειτε να εχεις διπλα σου το μπουκαλι ετοιμο. εγω εβαζα στη θηλη μου αυγο που το σιχαινοτανε. ελπιζω να πανε ολα καλα. πρεπει να εισαι τρυφερη αλλα και σταθερη συγχρόνως και να μην υποχωρεις ευκολα οσο δυσκολο και να σου φανει.
Σε καταλαβαινω απολυτα.Θηλασα κ εγω το αγορακι μου 12μιση μηνες κ ειχα εξαντληθει παρα πολυ.Θηλαζε αδιακοπα πρωι-βραδυ.Αποθηλασα σταδιακα, μπιμπερο οσο κ αν προσπαθησα δεν επιανε, κ απ ο,τι καταλαβα, δεν του φταιγε το γαλα κυριως.Γιατι κ δικο μου γαλα, δεν το πινε απ το μπιμπερο...Δοκιμασα, ο,τι μπιμπερο κυκλοφορει, του δινα λιγο λιγο με συριγγα για να μαθει την γευση του γαλατος (του "ξενου"), ή με κουταλακι, κ μετα σωθηκα με ενα συγκεκριμενο ποτηρακι.Απο αυτο το πιε μια χαρα!(dr.browns).Οχι μονοκοπανια βεβαια...τσουκου τσουκου που λεμε...30 μλ σημερα, 45 αυριο...50 την παραλλη...θελει υπομονη...κ πολυ πολυ αγκαλιτσα κ τρυφεροτητα!Μην ξεχναμε, οτι θηλασμος δεν ειναι απλα τροφη.Ειναι κ το κομματι της επαφης κ του "δεσιματος" μαμας κ το παιδιου.Δωσε λιγο χρονο...εμενα μου πηρε ενα μηνα συνολικα κ ομολογω, οτι εν τελει ηταν πιο ευκολο απ ο,τι το φανταζομουν.Καλη επιτυχια κ καλο κουραγιο!
Με μια κόρη 14 μηνών που θηλάζει ακόμα πολύ απαιτητικά και δείχνει εντελώς απρόθυμη να μειώσει τους θηλασμούς, ειδικά τους νυχτερινούς, μπορώ να πω ότι σε νιώθω απόλυτα! Η σύμβουλος θηλασμού μου είπε να ξεκινήσω κόβοντας τους ενδιάμεσους θηλασμούς (μόνο το μεσημέρι στη δική μας περίπτωση), μετά από 10-15 μέρες το πρωινό και τελευταίο, μετά από άλλες 10-15 μέρες, το βραδυνό, που θα είναι και το πιο δύσκολο. Εδώ και 20 μέρες προσπαθώ να σταματήσουμε τουλάχιστον τον μεσημεριανό θηλασμό και έχουμε κάνει μια μικρή πρόοδο, δυστυχώς με αρκετά πισωγυρίσματα. Σε λίγο καιρό όμως επιστρέφω στη δουλειά και κάτι πρέπει να γίνει... Ανυπομονώ όσο κι εσύ να δω απαντήσεις από εμπειρότερες μαμάδες. Κουράγιο Βίβιαν, θα αποθηλάσουν τα μικρά μας κάποια στιγμή αρκεί να κάνουμε σωστούς χειρισμούς. Κι εγώ όπως κι εσύ δε θέλω να γίνει τίποτα απότομα και βιαστικά, δε θέλω να νιώσει η κορούλα μου ότι την απορρίπτω...
Όλες οι μητέρες σε κάποια στιγμή, αισθανόμαστε οτι δεν αντέχουμε άλλο μια κατάσταση (είτε ύπνου, είτε διατροφής, είτε συμπεριφοράς, κλπ) Καταλαβαίνω οτι με 3 παιδιά, η καθημερινότητα μπορεί να γίνει πολύ απαιτητική. Θα σου πρότεινα, να μιλήσεις με συμβουλους θηλασμου που θα μπορέσετε να συζητήσετε ιδέες για το πως ειτε να μειώσει τους θηλασμούς ειτε να γινει ενας ομαλος αποθηλασμος χωρις χαπια. ( ο αποτομος αποθηλασμός δεν συνιστάται τόσο για σένα όσο και για το μωρο) Επισης, σε συναντήσεις του Συνδέσμου Θηλασμού Ελλάδος (lllgreece.org) , θα βρεθείς με άλλες μητέρες που πέρασαν απο αυτό το στάδιο και μεσα απο τις εμπειρίες τους, ισως βρεις μια λύση που δεν την είχες σκεφτεί μέχρι τωρα! είμαι σίγουρη οτι θα κάνεις το καλύτερο για σένα και το μωρό σου, όπως ήδη κάνεις μέχρι τώρα!
Εκοψα το θηλασμό στη μικρη μου κορη στους 13,5 μηνες για παρομοιους λογους. Θήλαζε καθε 2 ωρες κ ηταν πλέον εξαντλητικο εχοντας ηδη ακομη ενα παιδι.. Επισης σε δημοσιους χωρους μου τραβουσε την μπλουζα για να θηλασει σε καταστασεις που δεν ητσν παντα εφικτο... Αποθηλασαμε ευκολα μιας κ πηρε αμεσως μπουκαλι. Περασαμε στο κατσικισιο γαλα που μοιαζει με το μητρικο σου προτεινω να το δοκιμασεις! Ευχομαι να σου πανε όλα καλά!!!