Για το αγοράκι μου

Ποτέ δεν καταλάβαινα την απόλυτη μητρική αγάπη, το κάποιες φορές υπερβολικό δέσιμο μεταξύ μαμάς και παιδιού, τη συναισθηματική φόρτιση μίας γυναίκας που αγωνιά για το παιδί της.  

Όλα αυτά μέχρι τη στιγμή που σε είδα πρώτη φορά την Τρίτη 31 Ιουλίου 2012 στις 23.15.  Και από εκείνη τη στιγμή άλλαξε όλη μου η ζωή.  

Γιατί πια εσύ είσαι όλη μου η ζωή.  

Να είσαι πάντα γερός, δυνατός, τόσο γελαστός όσο είσαι από τη μέρα που γεννήθηκες. Γιατί για όλους τους υπόλοιπους είσαι το καλό, χαρούμενο, και βολικό μωράκι, για εμένα είσαι ο γιόκας μου, ο Βασίλης μου.  

Είσαι τα πάντα μου και σε λατρεύω!