Η μαμά ρωτάει: να κάνω και άλλο παιδί;
Γεια σας!
Με λενε Αντιγονη και θα ηθελα τη γνωμη σας σε ενα διλλημα που εχω.
Με τον ανδρα μου ειμαστε παντρεμενοι 4 χρονια, μαζι συνολικα 7. Δε τα πηγαινουμε καλα, δε ταιριαζουμε σαν ανθρωποι και γενικα, δεν ειμαστε ευτυχισμενοι. Το διαζυγιο εχει συζητηθει και εχει μπει στο τραπεζι ως λυση, αλλα και οι 2 κανουμε προσπαθειες, ελπιζoντας οτι τα πραγματα θα βελτιωθουν μεταξυ μας στο μελλον.
Εχουμε μια μικρουλα, 3 χρονων.
Η ερωτηση μου ειναι η εξης: Εγω ειμαι μοναχοπαιδι. Μεγαλωσα μονη μου και ενω οσο μεγαλωνα μου αρεσε που ημουν μονη μου – ειμαι απο την φυση μου μοναχικος ανθρωπος – η κορη μου ειναι το αντιθετο. Την βλεπω που ειναι κοινωνικη, θελει παντα παρεα, μιλαει, ειναι γενικα παιδακι εξωστρεφες και πολυ κοινωνικο. Δε θελω να μεγαλωσει μονη της οπως εγω, θελω να εχει ενα αδερφακι για συντροφια, για υποστηριξη, για τα παντα.
Σκεφτομαι ομως, αν με τον ανδρα μου δε προχωρησουν καλα τα πραγματα και χωρισουμε; Αν δε τα καταφερουμε να μεινουμε μαζι; Τι θα γινει τοτε; Δε ξερω τι να κανω.
Η γνωμη σας ποια ειναι;
Ευχαριστω!
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Οι γνώμες μας δεν διαφέρουν όσο νομίζεις :1) πάλι οι προτάσεις σου ξεκινούν με το "σαν γυναίκες ΘΕΛΟΥΜΕ" άρα συμφωνούμε πως όλο αυτό αφορά στο τι ΘΕΛΕΙ η καθε μία , πάντα ο εαυτούλης μας και 2) κάποια στιγμή τα παιδιά θα της πουν να βρεί κάποιον να μην μείνει μόνη .....άρα τα παιδιά θα έχουν φύγει απο το σπίτι......θα είναι πλέον ΜΕΓΑΛΑ ......
Το οτι γιναμε γονεις δεν σημαινει οτι σταματαμε να ειμαστε γυναικες με καποιες αναγκες..και για να ειναι καλα τα παιδια πρεπει να ειναι πρωτα καλα η μαμα..και αν μια μαμα που για διαφορους λογους εμεινε μονη ναι πιστευω οτι πρεπει να φτιαξει ξανα την ζωη της οσο ετων και αν ειναι τα παιδια της.Εχεις αλλη αποψη εσυ κ το σεβομαι,δεν παει να πει ομως οτι ειναι και σωστη,το ιδιο βεβαια ισχυει και για μενα για να μην υπαρχει παρεξηγηση..καλο απογευμα!
Αντιγόνη γεια σου, δεν μπορώ να πω πως επηρεάζουν τα παιδιά ενα γάμο μιας και ακομη δεν έχουμε αποκτήσει με τον καλό μου. Μπορω ομως να σου πω σαν παιδί σε δύσκολο γάμο (οι γονείς δεν χώρισαν για χάρη των παιδιών) πως ενα παιδί αντί λαμβάνετε οτι συμβαίνει μέσα στο σπίτι, ακόμη κι αν δεν υπάρχουν καυγάδες μπροστά του. Τοτε θα το δεχόμουν δύσκολα, αλλά σαν παιδί σου λεω οτι θα προτιμούσα τους γονείς μου πολιτισμενα χωρια κι ευτυχισμενους, παρα που ηταν μαζι αλλά δυστυχεις...
Τι ωραία .... αν έχεις χρόνο δηλ. Κάτω απο 35 ετών , χώρισε και ξαναφτιάξε τη ζωή σου και κάνε παιδί με άλλον .....δηλ αν είσαι 25 μην σου πω πως προλαβαίνεις να χωρίσεις και με τον 2ο και να κάνεις και 3ο γάμο και παιδί !!!!!! Ρε κορίτσια ΜΑΝΕΣ είσαστε και όχι εκδιδόμενες στη Συγγρού ..... Δεν είναι όλα γύρω απο εμάς , απο το σεξ και απο την απόλαυση , είναι γύρω απο τα παιδιά και τι αυτά νιώθουν . Και μην ακούσω για στήριγμα στη ζωή και άλλες μπούρδες ...... Ας το έβρισκες το στήριγμα πριν κάνεις παιδί , στήριξε τωρα εσυ το παιδί σου . Κοπελιά μου τι να σου πω ..... 2ο παιδί ή όχι τα πράγματα είναι δύσκολα και ενα μωρό φέρνει εντάσεις
Φαινεται πως δεν εχεις ερθει ποτε σου σε αδιεξοδο κ η αναφορα σου στο σεξ κ στην απολαυση δεν εχουν καμια σχεση με το θεμα. Θα σε παρακαλεσω να σαι πιο διακριτικη κ να αναφερεσαι μονο στο θεμα που αφορα την κοπελα, οχι στις απαντησεις των υπολοιπων
Συμφονω με την Βασω,χωρις αλλα σχολια...
Δεν έχω έρθει-μέχρι τώρα -σε αδιέξοδο , αλλά αν ήμουν η λύση δεν θα ήταν ποτέ , έχοντας ενα ή 2 παιδιά να ψάξω να βρω άντρα.Εδω δεν προλαβαίνω αυτόν που έχω , πως με τις υποχρεώσεις μιας μόνης μαμάς θα προλάβεις να βρείς άλλον.....αλήθεια που θα άφηνα το παιδί μου για να βγω ραντεβού ???? !! Απο εκεί και πέρα , απαντώ στην κοπέλα , η οποία θα διαβάσει και τις υπόλοιπες απαντήσεις.... έτσι δεν είναι ??? Μην ξεχνάτε πως αυτά που γράφετε τα διαβάζει πολύς κόσμος και όντως το σεξ πιστεύω πως είναι αυτο που κρύβεται πίσω απο όλο αυτό που λέγεται νέος γάμος και η σεξουαλικότητά μας ως γυναίκες γιατί δεν νομίζω οτι αξίζει να μπεί κάποιος άλλος σπίτι μας όταν εκεί μέσα υπάρχει το ΜΙΚΡΟ παιδί μας !!!
Δλδ λες οτι αν καποια γυναικα χωρισει εχοντας παιδια δεν πρεπει να ξαναφτιαξει την ζωη της?
Αλήθεια τι σημαινει ΞΑΝΑΦΤΙΑΧΝΩ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ ?? Δηλ μια γυναίκα χωρισμένη με ενα ή 2 ή 3 παιδιά είναι κατεστραμμένη ?? Πολλές γυναίκες θεωρούν το οτι ενα παιδί είναι ευλογία....και αν μείνω μόνη με το παιδί μου , με την ευλογία μου .... είναι μια ζωή κατεστραμμένη που πρέπει να την ξαναφτιάξω .??? Και θα την ξαναφτιάξω μόνο με εναν νέο άντρα στο κρεββάτι μου ?? Μόνο αυτό αξίζει να λέγεται ωραία ζωή ?? Και το παιδί ποιά το ρωτάει αν θέλει να γίνει κάτι τέτοιο?? Καμία , μόνο τα δικά σας θλελω και δικαιώματα ...... Αν αυτό σημαίνει να ξαναφτιάξει την ζωή της τότε ΟΧΙ , ΑΝ ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΙ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΗΣ , ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΙ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΤΗΣ
Μαλλον ξεχνας οτι εκτος απο μαμαδες ειμαστε και γυναικες και σαν γυναικες θελουμε εναν συντροφο πλαι μας και για να σε προλαβω δεν εννοω το σεξ (αν και αυτο παιζει μεγαλο ρολο για να ειναι υγιης ο ανθρωπος)δεν μενω σε αυτο ομως γιατι σεξ μπορεις να κανεις με οποιον γουσταρεις..τα παιδια μεγαλωνουν και θα φυγουν τι θα γινει αυτη η γυναικα μετα?θα ειναι μονη σε ενα αδειο σπιτι και θα μετραει τις μερες μεχρι να ερθουν για επισκεψη τα παιδια?ενας ανθρωπος χρειαζεται συντροφο..οσο για τα παιδια σε πληροφορω οτι καποια στιγμη τα ιδια θα της πουνε να βρει καποιον για να μη μεινει μονη...οι γνωμες μας διαφερουν απ οτι ειδες...
Στην ιδια κατασταση ειμαι κ γω...ενας γαμος 5 χρονων με τα τελευταια 3 χρονια κολαση! Οσο ειναι κ ο γιος μου. Εγω παταω τα 38 κ βρισκομαι στο ιδιο με σενα αδιεξοδο. Να χωρισω? θα μπορεσω να χαρισω ενα αδερφακι στο γιο μου? θα προλαβω σαν ηλικια? να πιεστω να κατσω με τον αντρα μου για χαρη μιας ´οικογενειας´? να κανουμε 2ο παιδι? και να το ξεκαθαρισω κ γω, δεν περιμενω να φτιαξει ο γαμος μου, απλα θα ηθελα ενα αδερφακι για τον γιο μου. Εμαθα τι ανθρωπος ειναι ο συζυγος μου πια. Και αν αλλαξουν τα πραγματα προς το καλυτερο, θα ναι απο δικη μου υποχωρηση και πολιτικη! Πως ομως οταν ειμαι στα προθυρα νευρικου κλονισμου? ενα χρονο αυτο παλευω μεσα μου, 2ο παιδι η διαζυγιο? νιωθω πως θα προχωρησω για 2ο παιδι. Προτιμω να ρισκαρω να παρω διαζυγιο μονη με 2 παιδια, παρα να περασουν τα χρονια κ βιολογικα να μη μπορεσω να κανω παιδι. Αν ημουν σε πιο μικρη ηλικια δεν θα το συζητουσα ν δωσω στην ζωη μου μια 2η ευκαιρια με αλλον αντρα. Ντρεπομαι που σκεφτομαι πρακτικα τα πραγματα, αλλα η ζωη μου χει φερθει σκληρα και πρεπει να τα υπολογιζω ολα. Σκεψου λοιπον τι θα εχει το μικροτερο ρισκο κ προχωρα καλη μου!
κοριτσακι μου καλο, προσπαθησε να τα βρεις με τον αντρουλη σου και μετα βλεπεις τι κανεις.θα τα καταφερεις μονη σου με δυο παιδακια? να ξερεις οτι ειναι παρα παρα πολυ δυσκολο.δεν ειμαι χωρισμενη ,ο αντρας μου ομως αναγκαζεται να ζει σε αλλη πολη λογο της δουλειας του και μεγαλωνω μονη μου στην ουσια τα παιδια μας.(3,5 χρονων και 6 μηνων) η σχεση μας ομως και η ζωη μας γενικα ειναι παρα πολυ καλη.λογο της αποστασης δεν μπορει να με βοηθησει στα καθημερινα, αλλα και παλι ειμαστε ευτυχισμενοι.αντλω δυναμη και κουραγιο να τα βγαλω περα απο την αγαπη του και το οτι με νοιαζεται πραγματικα.εσυ απο που θα παρεις αυτη την δυναμη απο την στιγμη που ειναι χαλια τα πραγματα? αλλο να ξυπνας με ενα καλημερα σ΄αγαπαω τη μερα σου κι ας ξερεις οτι και σημερα θα ανεβεις ανηφορα κι αλλο να μην περιμενεις τιποτα απολυτος.υγεια ειναι η μεταξυ σας σχεση να φτιαξει.τα παιδια τον βρησκουν το δρομο τους.κι ο αντρας μου με τον αδερφο του εχουν 8 χρονια διαφορα.δεν βρεθηκαν ποτε τους σαν αδερφια σαν παρεα σαν τιποτα.μεγαλη η διαφορα και δεν ταιριαξανε.βρειτε τα για εσας,για κανεναν αλλον.δεν πρεπει να χωριζουν τα ζευγαρια.δεν χωριζουν ομως ετσι οι ζωες, των ανθροπων που αγαπηθηκαν με τοσο κοπο...
κι αν υπάρχει τώρα πρόβλημα με ένα παιδί και σκεφτήκατε το διαζύγιο... τότε σίγουρα με δύο θα το πάρετε... τα παιδιά δεν σώζουν τον γάμο.... περισσότερο απομακρύνουν το ζευγάρι παρά το φέρνουν κοντά ειδικά τα πρώτα χρόνια... δεν έπαθε κανένα παιδί τίποτα που έμεινε μοναχοπαίδι... αντιθέτως πολλά παιδιά δυστύχισαν, απέκτησαν ψυχολογικό πρόβλημα και παλεύουν να ξεπεράσουν αυτό το κόμπλεξ που τους δημιουργεί η κοινωνία μας επειδή χώρισαν οι γονείς τους.... αν θες την ταπεινή μου υποκειμενική γνώμη... με ένα παιδί έχεις μεγαλύτερες πιθανότητες να σώσεις το γάμο σου και να κάνεις ευτυχισμένους και τους τρεις σας... δεν είναι πανάκεια τα δύο παιδιά, δεν είναι παιχνίδια....
Συμφωνώ με τη Δέσποινα, ο άντρας μου κι εγώ περάσαμε απίστευτη κρίση τον πρώτο χρόνο μετά τη γέννηση του παιδιού μας, κι ήμασταν ήδη πολύ καλό ζευγάρι για 11 χρόνια! Αν ο γάμος σου δεν είναι στέρεος και θέλεις να το παλέψεις, μην τον υπονομεύσεις κάνοντας άλλο ένα μόνο και μόνο για να αποφύγεις το α μείνει μοναχοπαιδι!
Πιστεύω πως η απαντηση εξαρτάται απο τη σχέση που έχεις με τον άντρα σου. Άλλο το ότι δεν τα βρίσκετε απλως και σκέφτεστε να χωρίσετε (η π.χ. δεν είστε πια ερωτευμένοι μεταξύ σας) και άλλο το να είναι η ζωή σου μαζί του μαρτύριο (δηλ. να μην συμπεριφέρεται σωστα σαν άνθρωπος, σαν σύντροφος, σαν πατέρας, να μαλώνετε κλπ). Αν ανήκεις στην πρώτη περίπτωση, τότε και δεύτερο παιδι να κάνεις δεν θα έχετε πρόβλημα, εφόσον και ο σύζυγός σου είναι γενικότερα καλός πατέρας και ενδιαφέρεται για το καλό σας (και το δικό σου και των παιδιών). Αν όμως ανήκεις στη δεύτερη περίπτωση, που σημαίνει ότι μία άσχημη κατάσταση έχει επίπτωση στο πρώτο παιδι, δεν υπάρχει λόγος να κάνεις και δεύτερο για να βασανίζεται κι αυτό, κατά πρώτο λόγο και κατά δεύτερο, πρακτικά θα είναι δύσκολο να καλύπτεις τις ανάγκες 2 παιδιών. Στα αναφέρω αυτά γιατί ξέρω χωρισμένους γονείς που και μια χαρά σχέση έχουν με το παιδι τους, και φιλικές σχέσεις μεταξύ τους, οποτε και δεύτερο παιδι να είχαν δεν θα αλλαζε κάτι. Αντίθετα στη δική μου περίπτωση, ζω με συνεχείς φασαρίες, καυγάδες απειλές κλπ και όλα αυτά επηρεάζουν αρνητικά το παιδι μου (που είναι επίσης κοινωνικό, ίσως και παραπάνω απ ότι πρέπει), με αποτέλεσμα να θεωρώ λάθος να κάνω κι άλλο παιδί για να περνάει και αυτό ότι και το πρώτο (εννοείται ότι θέλω να χωρίσω για να γλυτώσω και το πρώτο απο όλα αυτά). Το σίγουρο είναι ότι το να κάνεις ένα παιδι δεν θα σώσει τον γάμο σου, απλώς θα επιδεινώσει την τυχόν κακή κατάσταση που υπάρχει.
να μην κανεις δεν ειναι λυση τα παιδια για ενα γαμο! οσο για τη μικρη σου που ειναι κοινωνικη μην τη φοβασαι, οι κοινωνικοι ανθρωποι δεν μενουν ποτε μα ποτε μονοι. κανουν φιλους καρδιακους που επιλεγουν ομως . το οτι θα της κανεις αδερφακι δεν σημαινει οτι και θα ταιριαζουν στο μελλον. εγω που εχω αδερφο παντα προτιμουσα αλλονων την παρεα . ποτε δεν ταιριαζαμε και ποτε δεν συμφωνουσαμε. ασπρο μαυρο. τωρα δε που μεγαλωσαμε? τυπικες σχεσεις και μονο
Κι εγώ μοναχοπαίδι, κι εγώ ήθελα πάντα τουλάχιστον 2 παιδιά, κι εγώ χώριζα ενώ είχα μωρό τον πρώτο μου γιο, στεναχωριόμουν που δεν θα του χάριζα ένα αδερφάκι όπως πάντα ήθελα γιατί δεν υπήρχε περίπτωση να κάνω παιδί με τον ίδιο σύζυγο. Τελικά έκανα με άλλον στα 38 μου. Αν έχεις χρόνο, δηλαδή είσαι κάτω από 35, διωξ'τον και ξαναφτιάξε τη ζωή σου, αν μπορείς να συνεννοηθείς μαζί του κάνε δεύτερο μαζί του και χωρίζεις μετά, έχε όμως κατά νου οτι μπορεί να γίνουν χειρότερα τα πράγματα μετά το διαζύγιο. Εν τέλει, αν αυτό που θες είναι 2 παιδιά βρες τρόπο να τα κάνεις και μη σε νοιάζει τίποτα άλλο, όπως θα μεγαλώσεις το ένα θα μεγαλώσεις και τα δύο, όσο δύσκολα είναι μόνη με ένα είναι και με δύο. Πολλά είπα. Σε καταλαβαίνω απόλυτα πάντως.
Γεια σου Αντιγόνη. Πολυ ταπεινα προτεινω να σωσεις το γαμο σου , να εξαντλησεις ολα τα περιθωρια, να θυμηθεις γιατι τον ερωτευτηκες. Εαν παραμεινεις σε αυτον τον γαμο ναι να κανεις ενα παιδακι ακομα. Εάν όμως οι πιθανοτητες ειναι περισσοτερες για ενα διαζυγιο, θα ελεγα να μην προχωρησεις για δευτερο παιδακι. Ενα διαζυγιο και κατω απο τις καλυτερες συνθηκες αφηνει σημαδια σε ολους (οι γονεις μου χωρισαν απο οταν ημουν 5 χρονων με πολυ ειρηνικο και αγαπητο κλιμα),οποτε δεν το βρισκω καλη λυση για παρεα τησ μικρης σου ενα δευτερο παιδακι. Θα εχεις τη δυνατοτητα να γνωρισεις και αλλον αντρα-αν τελικα αποφασισεις να χωρισεις- γιατι ειναι δυσκολη η μοναξια στη ζωη και τοτε μπορει να κανεις και δευτερο παιδακι. Γενικοτερα τα παιδια απο αλλους γαμους ειτε με πατριους ειτε με μητριες παραμενουν παντα τα παιδια απο αλλο γαμο οτι συνεπαγεται αυτο απο λοιπους συγγενεις κ.α Ειναι δυσκολο να εκθεσω ολους τους λογουσ, το καλυτερο θεωρω ειναι να ζωντανεψετε την αγαπη σας. Σου ευχομαι ο Θεος να σε φωτισει για το καλυτερο. Η απαντηση μου ειναι με τις καλυτερες προθεσεις . Να χαιρεσαι την κορουλα σου.
Καλησπέρα ,αν έχετε καλές σχέσεις σαν γονείςδεν υπάρχουν τσακωμοί και εντάσεις μεταξύ σας, άν τελικά χωρίσετε, θα βοηθάει με τα παιδιά (οικονομικός και όχι μόνο)και ο άντρας σου? νομίζω οτι δεν θα ήταν κακό άλλο ένα παιδάκι πάντα ένα αδερφάκι βοηθάει και είναι στήριγμα σε πολλές περιπτώσεις,θα έχει κάτι άλλο να αλλάξει η ψυχολογία και της μικρής απο τον χωρισμό αν τελικά καταλήξετε σε κάτι τέτοιο,εύχομαι όλα να πάνε καλά !!!!
Ειμαι μαμα ενος αγοριου 20 μηνων δεν ειμαι στη θεση σου και δεν μπορω να πω πως σε καταλαβαινω απολυτα γιατι θα ειναι ψεμα ενα θα σου πω ! ειμαι μοναχοπαιδι με χωρισμενους γονεις μεγαλωσα με πολυ αγαπη παρολαυτα παντα υπηρχαν και υπαρχουν στιγμες που αναζητω τη συντροφια μιας/ενος αδελφης/φου. περνοντας τα χρονια τα προβλαματα αυξανουν οι γονεις φευγουν και μενουμε μονοι! προσωπικα θα κανω 2 παιδι κ 3 αν μπορω πρωτα για το παιδακι μου και μετα για εμενα! ειναι δυσκολο το ξερω αλλα οταν τα βλεπεις στα ματια και σου χαμογελουν εχεις ολη τη δυναμη να αντιμετωπησεις τα παντα πιστευω! και που ξερεις ισως ενα ακομα παιδι σας φερει πιο κοντα και σας βοηθησει στο γαμο σας.
Ενα παιδι δεν προοριζεται ως δωρο για το μεγαλο. Ειναι μεγα λαθος για εμενα ενα μωρο να ερθει χωρις να τον θελουν πρωτοι οι γονεις.Πως γνωριζεις οτι θα πηγαινει καλα με το αδερφακι?Επειδη στο λεει?Και παιρνεις σοβαρα τη ευμεταβλητη νωμη ενος τριχρονου? Για εμενα μονο που μπαινεις στη διαδικασια να ρωτας στον ιντερνετ αν πρεπει να κανεις δευτερο παιδι ,χωρις καν να πεις εστω για μια φορα ''Το θελω πολυ για εμενα '' Οχι να μην κανεις.Τα παιδια δεν ειναι ουτε αστειο ουτε δωρακι ουτε τιποτα.
Συμφωνώ απόλυτα...
Ναι εγώ θα το έκανα...Και που ξέρεις? μπορεί να πράγματα να πάνε καλά και για τους δυο σας! Είναι δύσκολο βέβαια να μεγαλώνεις μόνη σου δυο παιδιά...Αλλά δεν είναι απαραίτητο ότι θα είσαι μόνη... Επισης αν υπάρχει ακόμα αγάπη μεταξύ σας καλό θα είναι να προσπαθήσετε με νύχια και με δόντια να σώσετε τον γάμο σας! Καλή επιτυχία και εύχομαι όλα να πάνε καλά!
ΠΟΛΥ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΚΙ ΕΓΩ ΝΑ ΞΕΡΩ, ΓΙΑΤΙ ΕΙΜΑΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΔΙΛΗΜΜΑ!
Καλησπερα. Εγω πριν δυομιδη χρονια χωρισα για... δευτερη φορα. Την πρωτη φορα ο συζυγος μου εφυγε απο το σπιτι ξαφνικα κ εμεινα μονη μου με το παιδακι μου εναμιση χρονων τοτε, τα πραγματα παρα πολυ δυσκολα! Οταν με τον καιρο ξανα καναμε προσπαθεια κ γυρισε μειναμε καποιο διαστημα μαζι, αποφασισα ξεροντας πως δεν θα ειναι "εδω" για πολυ να κανω ενα 2ο παιδακι. Παλι αγορι ετυχε! Τα μικρα μου παρ ολο που ηρθε η οριστικη ριξη μαλιστα με ασχημη τροπη, παρ ολο που μου φευγει η ψυχη να τα μεγαλωσω ειναι ευτυχισμενα οσο δε μπορουσα να φανταστω ποτρ. Τα ματια τους λαμπουν κ τα γελια δε σταματανε... εχουν ο ενας τον αλλο! Η απαντηση μου γιατι να μην κανεις με αλλο συντροφο ειδικα σε μικρη ηλικια: "γιατι αυτο που εχει το μπαμπα του μακρυα δε θα μπορει να διαχειριστει το να μεγαλωνει ο αδερφο του κ με μαμα κ με μπαμπα στο σπιτι, οσο κ αν ο καινουριος συντροφος το αποδεχτει κ το αγαπαει" σκεφτειτε λιγο να φευγει μονο το ενα καθε σαββατο η κυριακη στο μπαμπα του κ το αλλο να μενει πισω. Να πρεπει ο μπαμπας του ενος να ειναι μονο καποιες ωρες την εβδομαδα κ το αλλο να τον εχει καθε μερα. Τα δικα μου ειναι μαζι δε χωριζουν παρα μονο τις ωρες του παιδικου κ αργοτερα οτι συναισθηματα εχουν θα τα μοιραζονται το ιδιο, χωρις να "υστερει" κανενα σε τιποτα. Ακομα κ τωρα που εχω νεα σχεση αν κ θα ηθελα πολυ 3ο (αργοτερα βεβαια) σκεφτομαι αυτο ακριβως, πως θα μπορουν να ζουνε με τετοια "κοντρα" κ ας ξερουν και ας τον αγαπανε το συντροφο μου απο μικρα δεν ειναι μπαμπας τους κ το ξερουν!
Δεν συμφωνώ να κάνει κάποιοs δεύτερο παιδί για να έχει παρέα το πρώτο. Ποσο μάλλον στην περιπτωσή σαs που τα πράγματα μεταξύ σαs δεν πάνε καλά..Δεν τα βρίσκετε τώρα,φαντάσου να είστε και χωρισμένοι και να πρέπει να διευθετήσετε ζητήματα που θα αφορούν 2 παιδιά. Απ΄την άλλη,όσο κι αν ακούγετε υπερβολικά ρομαντικο,ένα παιδί πρέπει να είναι καρπόs έρωτα και αγάπηs.
Έχω μία γνωστή η οποία με τον πρώην συζυγό της γνωρίστηκαν στη σχολή που σπούδαζαν και οι δύο, έμειναν αρκετά χρόνια μαζί, παντρεύτηκαν και έκαναν ένα κοριτσάκι. Αμέσως μετά το μωρό, ο σύζυγος άρχισε να μην νιώθει καλά απέναντι στη φίλη μου, να μην τη βλέπει ερωτικά και σταδιακά απομακρύνθηκε από αυτή όχι όμως και από το παιδί το οποίο λάτρευαν και οι δύο. Κάποια στιγμή αφού τα πράγματα δεν άλλαζαν σκέφτηκαν να χωρίσουν. Η φίλη μου του ζήτησε να κάνουν άλλο ένα παιδί ώστε η μικρή να έχει ένα αδελφάκι από τους ίδιους γονείς. Έτσι και έγινε, χώρισαν μεν αλλά πριν έκαναν και ένα αγοράκι. Τα δύο αδελφάκια λοιπόν μεγαλώνουν μαζί πολύ αγαπημένα, την κηδεμονία την έχει η μαμά, αλλά και ο μπαμπάς είναι συνεπέστατος και υποδειγματικός απέναντι στα παιδιά του, τα βλέπει κάθε μέρα, περνάει πολύ χρόνο μαζί τους, οι ευθύνες έχουν μοιραστεί και όλα βαίνουν καλώς!
Γεια σου Αντιγονη!Ειμαι και εγω απο τις άτυχες που είσαι κ εσυ,και μετά απο 8 χρόνια γάμου δεν τραβάει και πολύ καλά.Πριν απο 7 χρόνια έκανα ένα κοριτσάκι και όταν εκείνη ήταν περίπου 1έτους ο γάμος μου άρχισε να περνάει δύσκολες στιγμές.σκεφτομουν όπως κι εσυ αλλά το τόλμησα κι έκανα δεύτερο παιδί για να μην μείνει ποτέ η μικρή μόνη της.Δεν το μετάνιωσα παρότι έχουμε φτάσει πολλές φορές στα πρόθυρα διαζυγίου.Τουλαχιστον σκέφτηκα πάντα θα έχει η μια την άλλη!Αυτή δεν ήταν η συμβουλή μου αλλά η άποψή μου.Καλή τύχη!
Αντιγόνη θα ηθελα λιγο να ξανασκεφτεις το θεμα του δευτερου παιδιου, ειναι μια νεα ψυχουλα που αυτο που χρειαζεται ειναι την αγαπη σας δεν ειναι παιχνίδι για το πρωτο παιδι. χωρις να λεω οτι αυτο πιστευεις απλα σου λεω πως "ακουγεται". εαν δεν εισαι ευτυχισμενη με τον αντρα σου και πιστευεις οτι δεν αλλαξει αυτο τοτε μη μενεις αλλο μαζι του. θα μπορουσες αλλωστε να κανεις δευτερο παιδι με εναν αλλο ανδρα. καλη τυχη!
Κοριτσάκι μου δε σε ξέρω, μα θα σου πώ κάτι σύντομο και περιεκτικό! Μόνο εσύ ξέρεις τι θα κάνει εσένα και το κοριτσάκι σου ευτιχισμένες....ότι κι αν είναι αυτό που θα αποφασίσεις θα έχει γίνει μετά από σκέψη ο προβληματισμός δείχνει ότι το ψάχνεις, άρα θα είναι το καλήτερο για σας!!!!! Καλή τύχη ότι κι αν διαλέξεις πολλα φιλια!!!!
Κοπέλα μου, ταπεινή μου γνώμη, τα παιδιά είναι ευτυχισμένα ΜΟΝΟ όταν είμαστε εμείς ευτυχισμένοι. Ούτε σημαίνει οτι θα είναι όλα εντάξει για την κόρη σου αν αποκτήσει αδερφάκι, αν πρώτα δεν αποκτήσει μια χαρούμενη μητέρα. Εσένα έχει ανάγκη το παιδί και την αγάπη σας, είτε είστε χωρισμένοι, είτε είστε μαζί. Σου εύχομαι ό,τι καλύτερο.
εσυ μπορεις να μεγαλωσεις 2 παιδια μονη σου? εχεις σκεφτει ποοοσο δυσκολο ειναι? ρωτα και καμια χωρισμενη να σου πει...εκτος κ αν εχεις χερια να βοηθανε, πχ μανα κλπ γιατι αν χωρισεις την πεθερα ξενχα την....μετα θα πρεπει να πληγωσεις 2 παιδακια με το διαζυγιο και τους ορους του... και παντα να σκεφτεσαι πως αν χωρισεις μπορει να κανεις 2ο παιδακι με αλλο συντροφο....ποτε δεν ξερεις!
Αντιγόνη ,καταρχήν θέλω να σου πω ότι αν θέλεις να κάνεις το παιδί σου ευτυχισμένο πρέπει να τα βρεις με τον άντρα σου(εκτός από δικηγόρους υπάρχουν και σύμβουλοι γάμων ) ,το να κάνεις ένα ακόμα παιδί και να το υποχρεώσεις να ζήσει και εκείνο κάποια στιγμή χωρίς οικογένεια ,χωρίς και τους δυο γονείς μαζί, νομίζω ότι δεν θα του κάνει και πολύ καλό, φυσικά ούτε και σε σένα που θα μείνεις μόνη με δυο παιδιά.Δεν φέρνουμε ένα παιδί στον κόσμο για να ικανοποιήσουμε ανάγκες ,τα παιδιά πρέπει να είναι καρπός έρωτα και αγάπης. Η μόνη ευτυχία ενός παιδιού είναι να βλέπει τους γονείς του αγαπημένους μαζί.Πάλεψε για την σχέση σου ,για τον άντρα σου και αυτό θα γίνει καθρέφτης ευτυχίας στα μάτια του παιδιού σου,αν το αγαπάς πρέπει να προσπαθήσεις, κανενός ο γάμος δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα όλοι προσπαθούμε καθημερινά και δεν το βάζουμε κάτω, εσύ γιατί όχι;
Ειμαι η κοπελα που εγραψε το κειμενο. Θα ηθελα να διευκρινησω κατι: Το οτι θελω να κανω ενα δευτερο παιδακι, θελω να το κανω για την κορη μου και μονο. Δεν εχει απολυτως καμια σχεση με το αν η σχεση μου με τον ανδρα μου θα φτιαξει ή οχι, ισως φτιαξει, ισως οχι. Απλα ειδα πολλες κοπελες να λενε οτι "δε φτιαχνετε η σχεση με ενα δευτερο παιδι" και ηθελα να ξεκαθαρισω οτι ΔΕΝ ειναι ο λογος το αν θα φτιαξει ή οχι ο γαμος μου. ΜΟΝΟ η κορη μου και το να μη μεινει μονη της. Ευχαριστω.
Προσπάθησε με τον άντρα σου αρκετα, δοκιμασε και συμβουλο γάμου.Αν όμως τα πράγματα με τον άντρα σου δεν προχωρήσουν καλύτερα να ξαναφτιάξεις την ζωή σου με έναν άλλο άντρα με τον οποίο θα είσαι ευτυχισμένη και έτσι να κάνεις αδερφάκι στην κόρη σου. Είναι δύσκολα τα πράγματα. Θέλει κουράγιο, νηφαλιότητα και χρόνο.
Αντιγόνη ωραίο αυτό που λες, δηλαδή ότι θες ένα δεύτερο παιδί για την κόρη σου, για να μην μείνει μόνη της. Αλλά γιατί τώρα; Γιατί τώρα που τα πράγματα δεν πηγαίνουν καλά; Γιατί τώρα που η συζυγική σας σχέση δεν πηγαίνει καλά; Γιατί τώρα που έχετε προβλημάτα; Γιατί δεν μπορείς να περιμένεις λίγο; Κάνε ή κάντε μια προσπάθεια μαζί να φτιάξετε την σχέση σας, να ξανά βρεθείτε κοντά, να ξανά αγαπηθείτε, να θυμηθείτε γιατί πρωτό ξεκινήσατε να είστε μαζί, να ξανά χτίστε από την αρχή την σχέση σας με ποιο γερά θεμέλια. Γιατί τώρα; Η κόρη σου σίγουρα θα χαρεί που θα αποκτήσει ένα αδερφάκι αλλά κ μέχρι να το αποκτήσει αλλά κ μέχρι αυτό να μεγαλώσει ωστέ να μπορέσει αληθινά να το χαίρεται, θα μεγαλώσει κ μετά θα καταλαβαίνει πολύ καλύτερα τι γίνεται μέσα στην οικογένεια της, ειδικά αν τα πράματα μεταξύ σας δεν έχουν φτιάξει κ θα στεναχωριέται. Θα στεναχωριέται για εσένα, για τον μπαμπά της, για την ίδια αλλά κ για το μικρότερο αδερφάκι της. Νομίζω ότι δεν υπάρχει λόγος (κάποιος σοβαρός λόγος τουλάχιστον) για να υποστεί αυτή την διαδικασία το κοριτσάκι σου. Βγάλε μια άκρη πρώτα με τον σύζυγο σου κ μετά πάρε μια απόφαση. Οι βιαστικές κινήσεις είναι συνήθως κ μοιραίες! Κ το μοιραίο δεν είναι πάντα καλό!
Noμίζω τότε ότι θα πρέπει να ετοιμάζεσαι να μεγαλώσεις δύο παιδιά μόνη σου ή με κάποια βοήθεια αν έχεις από την οικογένειά σου.Σκέψου μόνο το δεύτερο παιδάκι σου ότι είναι ένας ξεχωριστός άνθρωπος και τι περιβάλλον του δίνεις.Εκτός του ότι τα μωρα δεν λύνουν προβλήματα,επίσης δεν είναι και κούκλες να παίζουμε μαζί τους κατα βούληση.Ούτε εσύ αλλά ούτε και το πρώτο παιδί.Θέλει τη δική του φροντίδα και το δικό του χρόνο.Και μάλιστα όπως συνήθως συμβαίνει στα αδερφάκια υπάρχει και λίιιγη ζήλεια.Οπότε ένα διαζύγιο και ένα καινούργιο μωρό στην οικογένεια ίσως δεν είναι και ότι καλύτερο για το πρώτο παιδάκι.Και πάνω απ'όλα επείδη χωρίζεις -αν χωρίσεις τελικά- δεν σημαίνει ότι έχεις ξεμπερδέψει με τον άντρα σου.Δυστηχώς θα είστε "μαζί γονείς" εως ότου μεγαλώσουν τα παιδιά.Με δεδομένο πάντα ότι το διαζύγιο θα πάει ομαλά και δε θα έχετε παρατράγουδα (πράγμα πολύυυυ συχνό).
στην ίδια θέση είμαι περίπου και εγώ. Απαφάσισα να κάνω 2ο παιδί και τελικά είναι τώρα 18 μηνων) για τους ιδιους ακριβώς λόγους. Χωρίσω ή μη δεν θα ήθελα σε καμια περιπτωση το παιδάκι μου να έμενε μόνο του και να το αντιμετωπιζε όλο αυτο. Είδα και τον άντρα μου που ειναι μποναχοπαίδι,,,(άστα να πάνε)
Καλημέρα σας, Από την αρχή δηλώνω, όπως κ άλλες φορές, ούτε μητέρα είμαι, ούτε παντρεμένη κ ούτε παιδί χωρισμένων γονιών. Δόξα τον Θεό (κ συγνώμη που το λέω έτσι) έχω μεγαλώσει μέσα σε μια πολύ αγαπημένη κ ενωμένη οικογένεια. Σαν γυναίκα όμως πιστεύω ότι θα μπορούσα να σου δώσω μια μικρή κ ταπεινή συμβουλή στο πρόβλημα σου. Θεώρω ότι δεν θα έπρεπε να προχωρήσεις σε μια δεύτερη εγκυμοσύνη, σε ένα δεύτερο παιδί από την στιγμή που με τον σύζυγο σου έχετε ήδη ενδοοικογενειακά προβλήματα. Πρόβληματα προφανώς τόσο σοβαρά που σας έχουν κάνει να σκεφτείτε την λύση του διαζυγίου. Εφόσον υπάρχει ένα τέτοιο βαρύ σύνεφο πάνω από τον γάμο σας δεν υπάρχει λόγος να βάλετε ακόμα μια ψυχή να υποστεί αυτή την διαδικασία. Σίγουρα (όπως είπε κ μια άλλη κυρία παραπάνω) το δεύτερο παιδί δεν θα σας λύσει το(α) πρόβλημα(τά) σας. Μπορεί, υπάρχει κ αυτή η πιθανότητα, να σας δημιουργήσει κ περισσότερα. Αυτή η λύση είναι ένα λάθος που συχνάν κάνουν πολλοί άνθρωποι κ δυστυχώς μετά η κατάσταση γίνεται πιο δύσκολη. Η κουμπάρα μου πριν δέκα χρόνια γνώρισε τον τωρινό σύζυγο της. Συγκατοικήσαν από την πρώτη ημέρα. Σε 10 ημέρες είχε μείνει έγκυος. Παντρεύτηκε έναν άντρα κατά 15 χρόνια μεγαλύτερο της κ το κυριότερο έναν άντρα που τον ήξερε ελάχιστα. Όλα αυτά τα λέω γιατί η Χ. πάντα ήθελε να παντρευτεί. Σε κάθε σχέση που έκανε πάντα μετά από κανά 2-3 βδομάδες άρχιζε να σκέφτεται τον γάμο. Πάντα έβλεπε τον εκάστοτε σύντροφο της ως κ μελλοντικό της σύζυγο. Μάλιστα πριν παντρευτεί είχε ήδη έναν αποτυχημένο αρραβώνα από τα 17 της. Πίστευε ότι ένας γάμος θα την έσωζε, θα της έλυνε όλα τα προβλήματα. Έτσι την είχαν μεγαλώσει κίολας. Οι γονείς της την πίεζαν να παντρευτεί. Ήθελαν να την ξεφορτωθούν. Μάλιστα πριν παντρευτεί ήθελε να φύγει για Κύπρο κ ως δια μαγείας εμφανίστηκε ο Γ. (τον οποίο της τον σύστησε ο πατέρας της με την ελπίδα ότι θα την παντρευτεί ωστέ να μην φύγει η Χ. στα ξένα γιατί ήθελε κ καλά την κόρη του κοντά του! Ναι καλά! Τι που είναι εδώ η Χ. τι που κ να έφευγε, το ίδιο είναι για τους γονείς της. Δεν την βοήθησαν ποτέ, δεν της στάθηκαν ποτέ. Τώρα τελευταία έδειξαν κάποια θετικά σημάδια, κ αυτό γιατί η συμπεριφορά του γαμπρού τους ξεπερνάει τα όρια, αλλά εγώ κ πάλι επιφυλάσσομαι πολύ γι' αυτούς)σαν από μηχανής Θεός, σαν ένα σωσίβιο που θα την έσωζε από την επικείμενη φυγή της. Όλα έγιναν γρήγορα, παντρεύτηκαν, έκαναν το πρώτο τους παιδί κ μετά από 1 μίση χρόνο έκαναν κ το δεύτερο τους παιδί κ τώρα μετά από σχεδόν 10 χρόνια τα προβλήματα στον γάμο τους είναι μεγάλα κ σοβαρά, τα οπόια όπως είναι φυσικό έχουν αντίκτυπο κ στα παιδιά τους. Η Χ. προσπαθεί απεγνωσμένα σχεδόν μόνη της να τα βγάλει όλα εις πέρας, με πολύ μικρή βοήθεια από τον άντρα της. Τις δουλειές τους σπιτιού, τις υποχρεώσεις του σπιτιού, τα παιδιά, τον σύζυγο, όλα αυτή! Ο Γ. περισσότερα προβλήματα δημιουργεί απ' ότι να τα λύνει. Είναι κ αρκετά έως πολύ μεγαλύτερος της (κ εδώ κάπου θα πρέπει η Ολίβια να μας πει πιο είναι το μυστικό μια υγιείς σχέσης μεταξύ δυο ανθρώπων με μεγάλη διαφορά ηλικίας) κ έχει άλλες παραξενιές, περνάει την κλημακτήριο του, ενώ είναι σχεδόν 10 χρόνια παντρεμένος δεν το έχει πάρει χαμπάρι ακόμα, γενικώς ο άνθρωπος είναι αλλού! (κ αυτά που σας έγραψα τώρα δεν είναι τίποτα) Τέλος πάντων ξέφυγα νομίζω, αυτό που θέλω να πω όμως είναι ότι όπως για την Χ. τελικά ο γάμος δεν ήταν η λύση στα θέματα της, έτσι κ σε εσάς Αντιγόνη το δεύτερο παιδί δεν θα είναι η λύση στα δικά σας προβλήματα. Πρώτα προσπαθήστε, εφόσον κ αγαπιέστε ακόμα, να δείτε αν μεταξύ σας μπορείτε να μιλήσετε ειλικρινά, να εκφράσετε με ειλικρίνεια ο ένας στον άλλον όλα αυτά που σας απασχολούν, τα συναισθήματα σας, τους προβληματισμούς σας, τις δυσαρέσκειες σας κλπ κλπ, βγάλτε τα όλα πάνω στο τραπέζι κ συζητήστε τα! Αν κ μετά από αυτό δεν βγάλετε κάποια άκρη, τότε θα μπορούσατε να απευθυνεθείτε σε είναι ειδικό, σε έναν σύμβουλο γάμου. Αυτός σίγουρα θα μπορέσει να σας βοηθήσει κ να σας δείξει τον δρόμο, όπου μάλλον μετά τις συνεδρείες θα τον έχετε βρει από μόνοι σας. Μετά θα ξέρετε τι θα πρέπει να κάνετε. Ίσως θα έπρεπε κ για λίγο διάστημα να μείνετε κ χώρια, για να δείτε ο καθένας μόνος του πως αισθάνεται για τον άλλον. Εάν όλα αυτά δεν λειτουργήσουν, τότε ξέρετε κ ποία θα είναι η λύση! Σίγουρα όχι το δεύτερο παιδί. Επίσης προσπαθήστε με οποιοδήποτε τρόπο μπορείτε να προστατέψετε απ' όλα αυτά που περνάτε το παιδί που ήδη έχετε! Είναι πολύ σημαντικό. Θα πληγωθεί, αυτό είναι σίγουρο κ μάλλον πολύ δύσκολο να το αποφύγετε, αλλά τουλάχιστον βάλτε τα δυνατά σας να πληγωθεί όσο γίνεται λιγότερο! Ευχαριστώ κ συγνώμη για το ΤΟΣΟ μεγάλο κείμενο.
Το πρώτο παιδί είναι ένα σοκ για το ζευγάρι που αν η σχέση τους είναι γερή ξεπερνιέται αμέσως. Το δεύτερο παιδί, ειδικά αν οι ηλικίες είναι κοντινές και δεν υπάρχει βοήθεια από αλλού, είναι ακόμη μεγαλύτερο σοκ. Δημιουργεί εντάσεις και εκνευρισμούς κι αν η σχέση δεν έχει γερά θεμέλια μπορεί από μόνο του να οδηγήσει στο χωρισμό. Αν συμβεί αυτό πόσο εύκολο είναι για σένα να ανταπεξέλθεις με δύο παιδιά; Δεν είναι σωστό να ζουν τα παιδιά μέσα στο άγχος και τη μουρμούρα. Σκέψου το πολύ καλά.
Κάτι μου θυμίζει η ιστορία σου... είμαι μοναχοπαίδι, με τον άντρα μου μαζί από το 2002. Το 2007 φέραμε στον κόσμο το πρώτο μας παιδί. Να τονίσω ότι το σοκ ήτανε μεγάλο τόσο από την σημαντική αλλαγή στη ζωή μας (πίστευα ότι θα ασχολείται πολύ περισσότερο μαζί του, ότι θα μείωνε διάφορες άλλες ασχολίες κλπ) αλλά και Λόγω διαφόρων καταστάσεων (εκεινη την εποχή έπαιζε διαδικτυακά παιχνίδια όλες τις ώρες που ήτανε σπίτι και μάλιστα με λεφτά), όταν το παιδί ήτανε 1,5 - 2 ετών είχα σκεφτεί πολύ σοβαρά το διαζύγιο. Επειδή ήτανε και πολύ ζωηρός ο μικρός έλεγα "καλύτερα στείρωση, παρά 2ο παιδί". Το φιλοσόφησα, όμως: 1) Επειδή δεν είχα καμία εμπιστοσύνη στον σύζυγό μου να μείνει μόνος με το παιδί, σκεφτόμουνα πως, αν χωρίζαμε, αναγκαστικά ως πατέρας θα το έπαιρνε, 2) Αποτίμησα τις ελάχιστες δουλειές που έκανε (σούπερ μάρκετ, σκουπίδια και κάτι λίγα άλλα), 3) Σκέφτηκα το εξής επί λέξη: "επειδή έμπλεξα με έναν Μ@λ@κ@ το παιδί μου θα το άφηνα μόνο του;;" γιατί, φυσικά, δεν ήμουνα σίγουρη αν θα προλάβαινα να γνωρίσω άλλον, να του κάνω αδελφάκι κλπ. και σε λιγο καιρό το τόλμησα. Τα πράγματα έχουν καλυτερέψει πολύ στο σπίτι, ο άντρας μου αναγκαστικά άρχισε να ασχολείται με τον μεγάλο μας στην αρχή, και με τα δύο στη συνέχεια, πάτησα χοντρό πόδι για τα παιχνίδια. Εγώ θα σου έλεγα: κάντο. Δεν είναι ωραίο να είσαι μοναχοπαίδι.
Να συμπληρώσω ότι το δεύτερο παιδί δεν το έκανα με την ελπίδα ότι θα καλυτερέψει ο γάμος μου. Με πλήρη συνείδηση ότι μπορεί, τελικά, να οδηγηθούμε στο διαζύγιο, και επειδή δεν ήθελα το παιδί μου να είναι μοναχοπαίδι το έκανα.
Γιατί αναγκαστικά θα σου έπαιρνε το παιδί σε περίπτωση διαζυγίου???
Είμαι κι εγώ της γνώμης ότι τα παιδιά που κάνουμε πρέπει να είναι καρπός αληθινής αγάπης και υγιούς σχέσης.
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ! ΕΓΩ ΘΑ ΣΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΩ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΝΕΙΣ ΑΛΛΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΑΦΟΥ ΟΠΩΣ ΛΕΣ ΔΕΝ ΤΑ ΠΑΣ ΚΑΛΑ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΣΟΥ. ΚΑΛΥΤΕΡΑ Η ΜΙΚΡΟΥΛΑ ΣΟΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΑΧΟΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΟΛΗ ΣΑΣ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΕΣΤΩ ΚΙΑΝ ΧΩΡΙΣΕΤΕ ΤΕΛΙΚΑ ΑΜΟΙΡΑΣΤΗ,ΠΑΡΑ ΝΑ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΑΔΕΡΦΑΚΙ ΠΟΥ ΝΑ ΤΗ ΜΟΙΡΑΖΕΤΕ.ΜΕΤΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΑΛΛΑ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΧΩΡΙΣΜΟΥ. ΞΕΡΩ ΑΠΟ ΕΜΕΝΑ ΓΙΑΥΤΟ ΠΗΡΑ ΤΟ ΘΑΡΩΣ ΝΑ ΣΟΥ ΜΙΛΗΣΩ ΞΕΚΑΘΑΡΑ. ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ ΧΩΡΙΣΑΝ ΚΑΙ ΔΥΣΤΗΧΩΣ ΧΩΡΙΣΑΝ ΚΑΙ ΕΜΑΣ. ΜΕ ΤΟΝ ΑΔΕΡΦΟ ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΑΝ ΜΟΝΟ ΤΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΑ,ΑΥΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΦΗΣΕ ΝΑ ΔΕΘΟΥΜΕ ΣΑΝ ΑΔΕΡΦΙΑ..... ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΣΕ ΒΟΗΘΗΣΑ ΑΛΛΑ ΣΚΕΨΟΥ ΚΑΛΑ ΠΡΙΝ ΠΑΡΕΙΣ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΣΟΥ!!!!!!!!!!!
Κι εγώ παιδί χωρισμένων γονιών κι οφείλω να πω με κεφαλαία γράμματα ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ να χωρίζονται τα αδέρφια!!!!!!
εγω παλι λεω το αντιθετο και να χωρισεις με τον αντρα σου και να ξαναφτιαξεις την ζωη σου με αλλον αντρα και αν κανεις αλλα παιδια η μικρη σου θα αισθανετε μονη, δεν θα ειναι το ιδιο αν ειχε ενα αδελφακι απο εσας τους δυο γονεις. καιπου ξερεις μπορει με το δευτερο παιδι να φτιαξουν τα πραγματα αναμεσα σε εσενα και τον αντρα σου.μπορει αυτη να ειναι η λυση που ψαχνετε!
Τα παιδιά όμως δεν τα κάνουμε για να "λύσουμε" τα δικά μας προβλήματα. Ας προσπαθήσουν πρώτα να φτιάξουν τη σχέση τους και εφόσον αυτό συμβεί τότε ναι να κάνουν και δεύτερο και τρίτο παιδάκι. Εγώ προσωπικά ποτέ δεν θα έκανα ένα παιδί για να δω αν φτιάξουν τα πράγματα με τον άντρα μου. Και αν δεν φτιάξουν;
Συγνώμη danai αλλά είσαι λάθος. Ήμουν χωρισμένη με παιδί, μετά από κάποια χρόνια βρήκα άλλο σύντροφο και πέρσι γέννησα τον γιο μου. Σε πληροφορώ η κόρη μου, τον λατρεύει. Φεύγει σκ να πάει στον πατέρα της μόλις έρχεται τρέχει στον αδερφό της. ΕΙΝΑΙ ΑΔΕΡΦΙΑ τόσο απλά!!! Απ την ίδια κοιλιά βγήκαν!!! Κ βέβαια δε γεννάμε μπας και φτιάξουμε τη σχέση μας. Όλες ξέρουμε τις δυσκολίες και πως διαταράσσονται οι ισορροπίες όταν έρχεται ένα παιδί και θέλει καλές βάσεις για να ανταπεξέλθει το ζευγάρι, πόσο μάλλον όταν υπάρχει κ μεγαλύτερο παιδί, που η μάνα πρέπει να γίνει 5 κομμάτια.
Υπάρχουν και αδέρφια που δεν βγαίνουν από την ίδια κοιλιά, δεν έχουν δηλαδή την ίδια μητέρα αλλά τον ίδιο πατέρα!
για τα δικά μου έλεγα αλλά συμφωνώ μαζί σου. Τα αδέρφια είναι αδέρφια και στοπ, αν οι γονείς δε τα μεγαλώσουν με τη λογική " ααα δεν είστε κανονικά αδέρφια" δε νομίζω να σημαίνει κάτι για τα ίδια το αν έχουν διαφορετικό πατέρα ή μητέρα
Νομίζω ότι και μόνη σου καταλαβαίνεις ότι παιδί με τον συγκεκριμένο άνθρωπο δε γίνεται να κάνεις αφού όπως λες και συ δεν τα πάτε καλά.Δυστηχώς κανείς δε μας λέει ότι τα παιδιά δεν φιάχνουν τις σχέσεις των ζευγαριών.Το ζευγάρι πρέπει να έχει πολύ καλές βάσεις για να κάνει παιδί-ά.Τώρα εσύ γιατί αποφάσισες να κάνεις με αυτές τις συνθήκες ακόμα και το πρώτο παιδί μόνο εσύ το ξέρεις.Θα έλεγα ή να φιαξεις τις σχέσεις σου με τον άντρα σου και μετά να σκέφτεσαι για παιδί ή ξέχνα το γιατί θα πληγωθούν ακόμα περισσότεροι άνθρωποι κατόπιν.Και μην ξεχνάς ότι το παιδί και αυτό και το επόμενο είναι και δικά του παιδιά,όχι μόνο δικά σου.Αυτό στο λέω σε περίπτωση διαζυγίου.Πώς θα συνενοείστε για τα παιδιά εφόσον από τώρα δε βγάζετε άκρη;Σκέψου πολύ!
Μονο αν εισαι σιγουρη πως με τον αντρα σου θα ειστε μαζι και καλα.Απο την στιγμη που τα πραγματα ειναι τοσο ρευστα οχι να μην κανεις αλλο παιδι.Γιατι μετα αντι για ενα παιδι που θα πρεπει να αντιμετωπησει ενα διαζυγιο θα εχεις 2!!!Αρα 2 πληγωμενες ψυχουλες!!!Γιατι οσο πολιτισμενο κι αν ειναι ενα διαζυγιο τα παιδια παντα αναρωτιουνται που εφταιξαν τα ιδια.Αλλωστε μπορει να ξανακανεις οικογενεια με εναν αλλον αντρα και τοτε να χαρισεις αδερφακι στην κορη σου.
Σύμπασχω πολυ στο πρόβλημα σου μια που εγω ΕΙΜΑΙ παιδί διαζυγίου και ξέρω τι σημαίνει διαλύεται μια οικογένεια απο όσους κι αν απαρτίζεται...θεωρώ λοιπόν οτι απ τη στιγμή που ειναι θέμα χρόνου να το διαλυσετε η να σας διαλυσει καλύτερα να πάρει ο καθένας το δρόμο του....και αν είσαι εντάξει με τον εαυτό σου,θα είσαι και με το παιδί σου και πολυ πιθανόν να καταφέρεις να ξανά φτιάξεις τη ζωή σου και να της χαρισεις τότε μια όμορφη και ουσιαστικη οικογενεια...αρκεί τωρα να εστιασετε στη μικρή σας και να νιώθει ποσο πολυ την αγαπάτε έστω και χωρισμένοι....ελπίζω να σε βοήθησαν έστω και λίγο.καλη τύχη...υ.γ.η ζωη μας θέλει αλήθεια και τόλμη.και η μικρή σου κάποτε θα καταλάβει....
Νομίζω ότι είναι ξεκάθαρα τα πράγματα. Δυστυχισμένοι γονείς δυστυχισμένα παιδιά. Εφόσον εσύ και ο σύζυγός σου δεν καταφέρετε να ευτυχίσετε μαζί, ποιος ο λόγος να βάλετε στη διαδικασία των προβλημάτων σας άλλη μία αθώα ψυχούλα; Η ζωή σου δεν θα τελειώσει αν χωρίσεις. Μπορεί μια μέρα να βρεις έναν άλλο άνθρωπο με τον οποίο θα ευτυχίσεις και τότε να κάνετε όσα ακόμη παιδάκια επιθυμείτε. Κι αν δεν συμβεί αυτό, η κορούλα σου θα είναι και πάλι ικανοποιημένη όταν θα βλέπει τη μαμά της να στέκεται στα πόδια της και να διεκδικεί την ευτυχία της. Πίστεψέ με, η κόρη σου μεγαλώνοντας θα μιμηθεί τις δικές σου επιλογές ζωής. Οπότε έχεις να αποφασίσεις εάν θέλεις το παιδί σου να διεκδικεί τη ζωή του και τη χαρά του ή να συμβιβάζεται σε δύσκολες καταστάσεις. Ό,τι και να αποφασίσεις, εύχομαι τα καλύτερα σε εσένα και την οικογένειά σου. Αν το επιθυμείς να αποκτήσεις πολλά παιδάκια...ευτυχισμένα.