Διαβάζοντας τις ιστορίες σας αποφάσισα κι εγω να γράψω την δική μου ιστορία…
Πριν απο 6 χρονια παντρευτηκαμε με τον άντρα μου και απο την στιγμή που το είχαμε ακομα αποφασίσει, είχαμε ελεύθερες επαφές! Δεν μας πειραζε να ερχόταν ένα μωράκι και πριν τον γάμο.
Πέρασαν 8 μήνες, έγινε ο γάμος, νινακι όμως πουθενά! Πήγα στον Γυναικολόγο μου.Λόγω πολυκυστικων ωοθηκων δεν είχα καθόλου περίοδο και κατ´ επέκταση ωορρηξια οπότε κάθε πιθανότητα εγκυμοσύνης έπεφτε στο κενό! Ο Γιατρος μου εξήγησε ότι πρέπει να πάρουμε δραστικά μέτρα και να ξεκινήσουμε άμεσα θεραπεία πρόκλησης ωορρηξιας. Ξεκίνησα με τα χάπια που την προκαλούν. Στην τριτη πρόκληση λοιπόν είδαμε την πολυπόθητη χοριακη θετική!! Χαρές και πανηγύρια!!!
Δυστυχώς η χαρα δεν κράτησε πολυ γιατι γύρω στις 10 εβδομάδες είχα αιμορραγία και το έχασα το μικρακι μου! Μου λέει ο Γιατρος λοιπόν πως καμία φορά η φύση και ο θεός προβλέπουν και όταν συμβαίνει αυτό σημαίνει ότι θα έβγαινε ένα αρρωστουλι μωράκι… Φυσικά τίποτα δεν μπορούσε να με παρηγορήσει... Κάναμε την αποξεση.. Ο Γιατρος δεν ήθελε να με αφήσει να περιμένω περισσότερο και μεσα σε δυο μήνες ξεκινήσαμε προσπάθειες! Πάλι με χάπια αλλα χωρις αποτέλεσμα!
– Πάμε για σπερματεγχυση μου λέει.
Συμφωνησα! Ξεκίνησα τα χάπια και μου έδειξε και πως να κάνω τις ενέσεις στην κοιλια. Το έκανα κι αυτό! Παρακολουθουσαμε αν ωριμάσει ωαριο… Τίποτα μετα απο όλες τις ενέσεις! Μου λέει «Θες να κάνουμε ακομα δυο ενεσεις μήπως γίνει κάτι ή να ξεκινήσουμε νέα προσπάθεια τον άλλο μήνα;» Εγω βιαζομουν κι έτσι είπα να κάνουμε ακομα δυο! Τελικα επιτέλους εμφανίστηκαν 2 ώριμα ωαρια! Ξεκινήσαμε επαφές και φυσικά και την σπερματεγχυση! Ολα βάση οδηγιών του γιατρού για το πως και ποτέ! Αλλωστε τον εμπιστευομουν απόλυτα και με στήριζε απίστευτα πολυ!! Μου περνούσε θετική ενέργεια!
Στις 17 ημέρες -αν θυμάμαι καλα- απο την σπερματεγχυση θα πήγαινα για χοριακη! Την έκανα πρωί πρωί. Λέω στην μικροβιολογο «Αυτή τη φορά δεν σε προπληρωνω, ώστε να με πάρεις να μου πεις το αποτέλεσμα τηλεφωνικως, αλλα θα έρθω απο εδω να το μάθω… Ετσι μήπως αλλάξει το γούρι!«
Πήγα στην Κουμπαρα μου για καφέ! Δεν της είπα τίποτα! Μονο έφυγα την ωρα που ήταν να πάω για το αποτέλεσμα! Στο δρόμο έκανα ένα τσιγάρο και είπα στον εαυτό μου γεμάτη αυτοπεποίθηση… «Αυτό ειναι το τελευταίο μου τσιγάρο, η χοριακη θα ειναι θετική!«
Και ήταν!!!!!! Τρελαθηκα απο την χαρα μου!!! Αγκαλιαζα την μικροβιολογο, χοροπηδουσα!!
Πήρα αμέσως τον άντρα μου τηλεφωνο να χαρεί και εκείνος! Πήρα και τον γιατρό μου!! Χάρηκε πολυ!! Με έβαλε να κάνω ακομα μερικές χοριακες να δούμε πως εξελίσσεται! Οι μονάδες δεν διπλασιαζονταν απλά… Τετραπλασιαζονταν… Ολα καλα και ήρθε η ωρα για το πρώτο υπερηχογραφημα. Τι χαρα θα έβλεπα το σπορακι μου!!
Πήγαμε μαζί με τον άντρα μου, ξαπλώσα και έβαλε τον υπέροχο στην κοιλια μου! Ξαφνικά βλεπω τον γιατρο να κοκκαλωνει και ήμουν έτοιμη να μπηξω τα κλάματα, νόμιζα πως κάτι συνέβη, χλωμιασα κι εγω… Μου λέει:
– Ποσα ωαρια είχαμε;;;
– Δυο γιατρε, γιατι;;
– Ε, να και τα δυο γονιμοποιηθηκαν!!!! Έχεις δίδυμα!!!!!
Σοκ ο άντρας μου, σοκ κι εγω!! Δεν το περίμενα με τίποτα… Και λέει ο άντρας μου «Γιατρε μπορω να βγω λίγο έξω;;;«
Χαχα τα έχασε τελείως!!!
Η εγκυμοσύνη μου δεν μπορω να πω ότι ήταν δύσκολη, μονο που στην αρχή για κανένα δίμηνο πιάστηκαν κάτι μυες στην λεκάνη και δεν μπορούσα να κουνηθω!! Στην αυχενικη διαφανεια ειδαμε οτι ειναι αγορακια, βεβαια εμενα με ενοιαζε να ειναι υγιη! Το φυλο δεν με απασχολουσε ιδιαιτερα…
Γύρω στους έξι μήνες με πιάσανε συστάσεις έντονες γύρω στις 12 το βράδυ! Πήρα τον γιατρο και μου είπε να ετοιμαστω και να πάω αμέσως στην κλινική! Εκεί μου έβαλαν όρο για να σταματήσουν τις συστάσεις. Ο Γιατρος μου δεν κοιμήθηκε όλο το βράδυ για να ξέρει τι γίνεται. Το πρωί βγήκα.
Φτάνοντας προς το τέλος με την τεράστια κοιλια μου παρακαλούσα τον γιατρό να με ξεγεννησει!! Επισης του ειπα οτι δεν ηθελα τα παιδια μου να μπουν θερμοκοιτιδα χωρις λογο και τελος οτι μολις τελειωσει η επεμβαση θελω να μου βγαλει ολα τα σωληνακια καθετηρες και τετοια ωστε να μπορεσω να σηκωθω γρηγορα! Φυσικα μου ειπε οτι ετσι θα γινει!
Μπηκα στην κλινικη στισ 6 Ιουλιου 2010 το πρωι! Δυσκολευτηκαμε λιγο με την ναρκωση αλλα ολα πηγαν καλα!
Σηκωσανε πρωτα τον ενα να τον δω, συγκινηθηκα!!! Μετα τον δευτερο, υστερα απο ενα λεπτο, με κατουρησε στο προσωπο… Και γέλια και χαρα μαζί!! Γεννησα με καισαρικη και ραχιαια ναρκωση στην 38η εβδομάδα και τα μικρα μου είχαν βάρος 2540 και 2260γρ! Η νοσοκομα μου εφερε τα μικρα ενα ενα να δωσουν φιλακι στην μαμα πριν μου τα παρουν για να τελειωσουν και να με ραψουν!
Στο τελος ο γιατρος μου μου εδωσε ενα φιλι στο μετωπο και μου εδωσε συγχαρητηρια!!! Τον ευχαριστησα… Συγκινηθηκα…. Δεν χρειάστηκαν χάρη στον γιατρο μου καθόλου θερμοκοιτιδα, μονο για τον απαραίτητο χρόνο προσαρμογής!
Σηκώθηκα μια ωρα περίπου μετα την επέμβαση και πήγα και τουαλέτα! Αμέσως άρχισα να κόβω βόλτες στους διαδρόμους απο το δωμάτιο που είχαν τα μικρα μου και ξανά πάλι πίσω! Σύντομα μου τα έφεραν και τα πήρα στην αγκαλιά μου! Δεν το πίστευα ότι αυτά τα μικρουλια τα έφερα εγω στον κοσμο… Οτι τα κουβαλούσα 8,5 μήνες στην κοιλια μου… Αυτή η ημερομηνία ειναι η πιο ευτυχισμένη στη ζωή μου!!! Ειναι οι έρωτες μου!!!
Βεβαια ειχα και ενα θεμα με τον θηλασμο, ο παιδιατρος τησ κλινικής μου έλεγε πως δεν θα μπορέσω να θηλασω δίδυμα και ποσο μάλλον αποκλειστικά… Ο Γυναικολόγος μου όμως επέμενε να θηλασω και μάλιστα αποκλειστικά! Με βοήθησε, με στήριξε και μου έδωσε συμβουλές και τα κατάφερα! Τους θηλασα αποκλειστικά για 7 μήνες και συνέχισα τον Θηλασμο μέχρι τα 2 τους χρονια!! Δυο πολύτιμα και αξέχαστα χρονια!! Δεθηκαμε!! Γίναμε ένα!!! Τέλειο συναίσθημα!! Ο Παιδίατρος που επέλεξα τελικά ειναι καταπληκτικός άνθρωπος και με στήριξε και στον Θηλασμο!
Σε ενάμιση μήνα περίπου κλείνουν τα αγορακια μου τα 3 ομορφότερα χρονια!!! Τα υπεραγαπω!!! Εύχομαι όλες οι γυναίκες να τα καταφέρουν και να ζήσουν το θαύμα που έζησα κι εγω!!!
Εύχομαι ολες να χαίρεστε και να καμαρωνετε τα παιδάκια σας!!!
Μια ευτυχισμένη μαμα!!!
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Πολυ ωραια η ιστορία σας. Να χαιρεστε τα παιδακια σας. Οτι καλύτερο ευχομαι στην οικογένεια σας...
Να τα χαιρεσαι και να ειστε παντα ευτυχισμενοι!!!!Και γω περιπου τις ιδες θεραπειες με σενα ακολουθησα αλλα δεν ειχα αποτελεσμα!Ακομα προσπαθω και περιμενω!!!θα ηθελα να ρωτησω ποιος ηταν ο γιατρος σου!!!Και παλι να τα χαιρεσαι καθημερινα
Να σας ζησουν τα μωρακια σας! γερα και ευτυχισμενα να ειναι για μια ζωη. Μου εκανε εντυπωση το οτι σηκωθηκες μια ωρα μετα την καισαρικη. Κι'εγω με καισαρικη και ραχιαια γεννησα και μετα το χειρουργειο εκατσα 2 ωρες στην ανανηψη,μετα μου ειπαν να μην κουναω καθολου το κεφαλι μου(λογο ραχιαιας να μην εχω πονοκεφαλους) σηκωθηκα το επομενο πρωι τοτε βγηκε και ο καθετηρας. Για το κεφαλι επιμενανε ολοι(αναισθησιολογος,γυναικολογος,μαιες) παρα πολυ!