Θυμάμαι όταν πήγαινα ακόμη Δημοτικό, η μαμά μου μου έκοβε μικρά τετράγωνα κομματάκια «πέτσας», αυτού του κολλώδους ρολού από φρούτα σε ζελατίνα (συνήθως δαμάσκηνο ή βερύκοκο) και μου τα έδινε μαζί με το κολατσιό μου στο σχολείο.
Τη λάτρευα κι ας γίνονταν τα χέρια μου χάλια! Μέχρι και τώρα που έχω παραμεγαλώσει, όποτε βρεθώ σε ξηροκαρπάδικο, πάντα φεύγω και με μία πέτσα στη σακούλα.
Έπεσα όμως πάνω στη συγκεκριμένη, πολύ απλή συνταγή, για την οποία χρειάζονται μόλις 3 υλικά και είπα πως πρέπει να τη μοιραστώ μαζί σας. Άλλωστε, όλοι δεν προτιμούν σπιτικά πράγματα;
Ακολουθεί λοιπόν η συνταγή:
Υλικά:
Πλύντε τις φράουλες, αφαιρέστε το κοτσάνι και διαλύστε τες σε ένα μίξερ ή μούλτι μέχρι να γίνουν πουρές και να μην υπάρχουν κομματάκια φράουλας.
Ρίξτε τον πουρέ φράουλας σε ένα μικρό κατσαρολάκι και ρίξτε μέσα 3 κουταλιές της σούπας λευκή κρυσταλλική ζάχαρη και τη 1 κουταλιά χυμό λεμόνι.
Βάλτε το μείγμα σε μέτρια φωτιά και αφήστε το να ζεσταθεί μέχρι να πήξει και να γίνει κολλώδες σα μαρμελάδα, όσο ανακατεύετε με μία σπάτουλα.
Απλώστε το μείγμα ομοιόμορφα σε ένα ειδικό αντικολλητικό χαρτί ψησίματος ή λαδόκολλα σχηματίζοντας ένα ορθογώνιο και προσέχοντας να μην είναι η στρώση σας ούτε πολύ λεπτή ούτε και πολύ παχιά για να ψηθεί σωστά (να μη φαίνεται η λαδόκολλα). Προσέξτε πως αφού μπει στο φούρνο θα χάσει λίγο από το πάχος της.
Βάλτε τη σε ένα ταψί και αφήστε το σε προθερμασμένο φούρνο στους 80 βαθμούς για 3 ώρες, μέχρι να ψηθεί και να χάσει την υγρασία της. Μπορεί να πάρει και περισσότερη ώρα. Στόχος είναι να μην είναι πολύ κολλώδες το μείγμα που θα βγάλετε, αλλά να μην έχει ξεραθεί κι όλας. Έπειτα, αφήστε την πέτσα να κρυώσει.
Κόψτε το ορθογώνιο σε μακριές λωρίδες χρησιμοποιώντας έναν κόφτη πίτσας.
Μπορείτε τώρα να τυλίξετε κάθε λωρίδα σε ειδική μεμβράνη και να έχετε έτοιμη τη δική σας πέτσα.
πηγή: fifteenspatulas.com
Τα παιδιά σας θα τη χαρούν πολύ!
Για όσες μαμάδες είναι «οπτικοί τύποι», σας έχω εδώ τη συνταγή και σε βίντεο:
Αναρωτιέμαι αν γίνεται το ίδιο εύκολα και με τα βερύκοκα που μ’ αρέσουν.
Αν θελήσει κάποια μανούλα από σας να φτιάξει πέτσα με βάση αυτή τη συνταγή και να μου τη στείλει να τη φάω, θα σας πω και εντυπώσεις! Χαχα
Δεν ξέρω τι έκανα λάθος, αλλά σε λιγότερο από μια μου κάηκε το μείγμα, στους 170 βαθμούς το είχα....
Ίσως ήταν πολύ λεπτή η στρώση σου; :/ Μπράβο όμως που το προσπάθησες. Χωρίς δοκιμές δε γίνεται τίποτα!
Η γυναίκα στο βιντεο είναι αμερικάνα προφανός και μάλλον εννοεί φαρενάιτ όταν λέει 170 βαθμούς που μας κάνει 76.667 κελσίου. Για δοκιμάστε πάλι
Απλά την αγαπώ!!!Εγώ την ξέρω ως ''ξινόπιτα'' (την κλασσική τουλάχιστον με τα βερίκοκα) Πολύ απλή κ ωραία η συνταγή σας αλλά δεν έχω κουράγιο μ'αυτή τη ζέστη να κρατήσω το φούρνο αναμμένο για τόσες ώρες.Άσε που κ να κάνω τον κόπο να τη φτιάξω δε θα μείνει ούτε για μια μέρα.(γιατι υποτίθεται κρατάει καιρό κ είναι ένας έξυπνος τρόπος να τρως αποξηραμένα καλοκαιρινά φρούτα κ το χειμώνα..)Εγώ όποτε αγοράζω την τρώω εκείνη την ώρα(ναι-ναι!ΟΛΗ ΜΟΝΗ ΜΟΥ!!)
Πολύ ωραίο φαίνεται! Για πόσο καιρό διατηρείται? Και πως? Στο ψυγείο? Σε μεμβράνη? Σε απλό τάπερ?
Αν κρίνω από τα καταστήματα που πουλάνε "πέτσα", διατηρείται εκτός ψυγείου, μέσα στην ειδική ζελατίνα/μεμβράνη της, φαντάσου όπως τα αποξηραμένα φρούτα. Έχει χάσει όλη την υγρασία από το ψήσιμο, οπότε δε νομίζω να παθαίνει τπτ.
Θωμά δεν την ηξερα την πέτσα αλλά τώρα που διαβάζω έπαθα κρίση υπογλυκαιμιας!!! :D Εχω φράουλες στο ψυγείο και θα την φτιάξω αύριο!! Λες να είναι ωραία και με κεράσια?? Μμμμ...
Καλημέρα Ιωάννα! Φαντάζομαι πως μπορείς να δοκιμάσεις τη συνταγή και με κεράσια. Θα χρειαστείς βέβαια μπόλικα. Δε βαριέσαι να αφαιρείς κουκούτσια; :Ρ
Κι εγώ με τέτοια πέτσα μεγάλωσα! Με τάιζε η γιαγιά! Και είμαι 34!