Η κόρη μου ακόμα να περπατήσει!
Γεια σας μανουλες, εχω δυο παιδακια, εναν γιο 6 ετων ο οποιος περπατησε 15 μηνων και μια κορη 17 μηνων, η οποια μας βγηκε ακομη πιο τεμπελουλα απο τον αδερφο της.
Εμαθε να μπουσουλαει οταν ηταν 14 μηνων και τωρα τελευταια, εχει περιπου μια εβδομαδα, κανει δυο το πολυ τρια βηματακια, αλλα φαινεται οτι θα αργησει οπως την βλεπω. Με αγχωσε και παιδιατρος της, η οποια μου ειπε οτι δεν της εχει ξανατυχει παιδακι σε αυτην την ηλικια και να μην περτπαταει, το πιο αργο που της ειχε τυχει να δει ηταν 15 μηνων. Και εννοειται οτι με προβληματισε αρκετα.
Θα ηθελα να ρωτησω αν εχει τυχει σε καποια μανουλα να αργησει τοσο πολυ να περπατησει το παιδακι της, να παρω λιγο κουραγιο, να ξεαγχωθω.
Σας ευχαριστω ολες εκ των προταιρων,
μαμα Γ.
Καλημερα κι απο εμενα!!εχω μια κορουλα 14 μηνων η οποια περπαταει απο 8 μηνων απλα θελει παντα να κραταει ενα δαχτυλακι μας,περισσοτερο για ασφαλεια παρα για ισορροπια..κι εγω νομιζω οτι το καθε παιδακι θα περπατησει και θα μιλησει οταν ειναι ετοιμο,εκτος αν συντρεχουν αλλοι λογοι..ας μην τα πιεζουμε απο τωρα,αρκετη πιεση θα ανριμετωπισουν στη ζωη τους αργοτερα..
ο μεγάλος μου γιος περπάτησε 9 μηνών,ο δεύτερος 17 μηνών και για ένα μηνα πήγαινε σαν υπνοβάτης για να ισοροπήσει και η μικρή περπάτησε 15 μηνών.Κάθε παιδί είναι διαφορετικό και θέλει το χρόνο του.Εμένα ο παιδίατρος μου είχε πει ότι εάν δεν περπατήσει μεχρι 18 μηνων θα δούμε γιατί δεν εβλέπε κάποιο πρόβλημα.Γενικά όμως ο δεύτερος τα έκανε όλα ποιο αργά γύρισε πλευρό 10μηνών,εκατσε στο κώλο με βοήθεια στους 12 μηνες και μίλησε 4χρονών ήθελε το χρόνο του.Και τώρα πολλές φορές εάν δεν θέλει κάτι δεν το κάνει.
Είμαι παππούς,σας γράφω κρυφά από την κόρη μου.Η κόρη της και εγγονή μου περπάτησε στους 13 μήνες.Τώρα και δύο μήνες περπατάει αλλά διακρίνουμε μια νευρικότητα στο περπάτημα.Σκύβει το κεφάλι και παίρνει φόρα και από τον φόβο μη κτυπήσει δεν την αφήνουμε να περπατάει μόνη της αλλά την κρατάμε από το χέρι.Απόψε την αφήσαμε μόνη έχει κάνει πρόοδο αλλά και πάλι περπατάει σχεδόν τρέχοντας τη να κάνουμε?
Καταρχάς, καλό θα ήταν να δει το παιδί ο παιδίατρος για αρχή. Τα μωρά χρειάζονται χρόνο μέχρι να συντονίσουν το περπάτημά τους. Ο γιατρός θα κρίνει αν υπάρχει λόγος ανησυχίας ή όχι.
Καλημέρα μανούλες! Είμαι μαμά 2 παιδιών αλλά θέλω να γράψω κ εγώ 2 λογάκια σε αυτό το πόστ, όχι σαν μαμά αλλά με την επαγγελματική μου ιδιότητα, είμαι Εργοθεραπεύτρια. Διαβάζω συχνά κ προβληματίζομαι σχόλια από μανούλες που με μεγάλη ευκολία γράφουν σε ανάλογα θέματα: <>..<> κτλ...Συνοπτικά θα γράψω ότι γενικά δεν πρέπει να ανησυχούμε γιατί η ανάπτυξη είναι εξατομικευμένη.. ΑΛΛΑ...υπάρχουν κάποια φυσιολογικά στάδια ανάπτυξης που περιγράφουν το πότε ένα παιδί θα κατακτήσει κάποιες συγκεκριμένες δεξιότητες. Στα στάδια αυτά υπάρχουν κάποια περιθώρια στα οποία δεν προβληματιζόμαστε γιατί φυσικά κ δεν περιμένουμε όλα τα παιδιά να έχουν τον ίδιο ρυθμό ανάπτυξης σε όλους τους τομείς ..από κάποιο σημείο κ μετά όμως πρέπει να προβληματιστούμε όταν ξεπεραστεί αυτό το περιθώριο ..Για το περπάτημα πχ όταν ένα παιδάκι δεν έχει περπατήσει μέχρι να κλείσει κ τον 18ο μήνα ..δεν λέμε <>... ένα παιδάκι που δεν εχει περπατήσει μέχρι τότε πρέπει να αξιολογηθεί από αναπτυξιολόγο κ στην συνέχεια ΕΑΝ τυχόν διαπιστωθούν κάποιες δυσκολίες να βοηθηθεί κ να ενισχυθούν οι δεξιότητες στις οποίες υπολείπεται για να συμβαδίσει όσο αυτό είναι εφικτό με τα παιδιά της ηλικίας του στην πορεία κ γενικά να αναπτύξει όλο δυναμικό του κ να έχει εμπειρίες ανάλογες με την ηλικία του. Για να γίνω ακόμα πιο κατανοητή είναι σημαντικό οι γονείς να αντιληφθούν ότι όταν το παιδί κατακτά μια δεξιότητα, πάνω σε αυτή στηρίζονται κ πολλές άλλες καινούργιες δεξιότητες, άρα μπορεί να καθυστερούν κ άλλες δεξιότητες.. Οπότε εάν ο παιδίατρος σας, σας ενημερώσει ( ή εσείς οι ίδιοι αντιληφθείτε) ότι το παιδί σας έχει καθυστερήσει αρκετά να κατακτήσει κάποιο σημαντική δεξιότητα ( πχ μπουσούλησα, περπάτημα, ομιλία κτλ) μην επαναπαύεστε εάν δεν έχει αξιολογηθεί αυτή η δυσκολία, διότι εάν τυχόν συμβαίνει κάτι η έγκυρη διάγνωση κ παρέμβαση είναι αναγκαία.
Συμφωνούμε όλες ότι τα περισσότερα παιδάκια που αργούν να περπατήσουν ειναι φυσιολογικά- κάποια μωρα περπατούν 9 μηνών κάποια 18. Οι παιδίατροι έχουμε ένα θεωρητικό όριο στους 18 μήνες, αν και πάντα αξιόλογουμε το παιδάκι στο σύνολο του και πάντα δίνουμε πίστωση χρόνου όπως λέει και η νινα (μας βοηθάει και εμάς να μην αγχωνουμε τους γονείς και να μην κάνουμε παραπομπές σε ειδικούς χωρίς λόγο). Κάποια παιδάκια εχουν κάποιο θέμα όπως επισημαίνει και η mer80. Και για να μη χάσεις το παιδάκι που μπορεί να εχει προβλημα (και χωρίς να θέλω να αγχωσω κανένα πολλά παιδια με ήπια διπλήγια, με μυοπαθεια, με δυσπλασια ισχιων κα μπορεί να διαγνωστουν σε αυτή την ηλικία), θα χρειαστεί να παραπεμψεις και κάποια παιδια που δεν εχουν κάτι. Στους 18 μηνες δε θελεις να ξεφυγει κατι σοβαρο- οντως υπαρχει χρονος για παρεμβαση στο μελλον. Πάντως ακόμα και παιδια χωρίς σοβαρά προβλήματα (πχ μια ήπια υποτονια) μπορούν να βοηθηθούν απο γυμναστική, έργο η φυσιο. Οσον αφορά τα μεγαλύτερα παιδάκια, τα περισσότερα φτάνουν τους συνομιληκους αργά η γρήγορα. Και η αθηνουλα και η ρηνουλα θα τους έφταναν και χωρίς έργο θεραπεία, αλλά με λίγη βοήθεια θα τους φτάσουν νωρίτερα, με λιγότερο κόπο και διασκεδάζοντας (ειναι η αγαπημένη μας δραστηριότητα). Βέβαια, αυτά που δεν κανει ένα μεγαλύτερο παιδι ειναι λιγότερο φανερά : οι γονείς μας, ο άντρας μου, τα αδέρφια μου δεν έβλεπαν κάποιο προβλημα και ίσως με θεωρούν ακόμα και τωρα υπερβολική. Μην πυροβόλησετε αν σας πω ότι κάποια απο τα παιδια που ειναι εντάξει τωρα που μεγάλωσαν, ίσως να ειναι ακόμα λίγο ανωριμα. Τι λέω; Μην αγχωνεστε αλλά μην εφησυχαζετε και κυρίως μην βιαζεστε να καθησυχασετε. Μη θεωρείτε τον αναπτυξιολογο η την εργο/λόγο/φυσιο θεραπεία στίγμα- ειναι καλύτερα να πάρετε μια δεύτερη γνώμη η να βοηθήσετε το παιδι νωρίτερα παρά αργά.
Ειναι αστεια αυτη η καραμελα σ υ ν ε χ ε ι α ''αλλαξε παιδιατρο'' (μεχρι να βρεις αυτον που θα στα λεει ετσι οπως τα θες). Εδω ο κοσμος αλλαζει παιδιατρο στο λεπτο γτ τους ειπε οτι το παιδι τους ειναι 'παχυσαρκο' ενω αν τους ειχε πει ''ενταξει μωρε ειναι λιγο ζουμπουρλουδικο αλλα θα φτιαξει'' θα ηταν ολα ok. Ολα σχετικα ειναι, ναι μπορει να περπατησει αυριο το παιδι αν εχει ομως και αλλα θεματα τοτε τι γινεται στο μελλον? Ταλαιπωρειται κι ο γονιος κ το παιδι.
ΕΜΕΝΑ Η ΜΕΓΑΛΗ ΜΟΥ ΠΕΡΠΑΤΙΣΕ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ ΑΠΑΝΩ Η ΜΙΚΡΗ 20 ΜΗΝΩΝ ΑΠΛΑ ΒΑΡΙΩΤΑΝ
Evi έχω δίδυμες εγγονούλες. Η 1 περπατησε στους 14 μήνες. Η άλλη είναι τώρα 18 μηνών κ ακόμα μόνο μπουσουλάει. Γενικά είναι σε όλες τις αντιδράσεις της 6 μήνες πίσω......αγωνιώ κ αγχώνομαι πολύ...
Έχω τρια παιδάκια, τα δυο πρωτα κοριτσακια περπατησαν στους 13-14 μηνες περιπου ο μικρος ομως περπατησε 17-18 μηνων (η αληθεια ειναι οτι κ εγω ειχα ψιλοαγχωθει, αλλα εβλεπα οτι δεν υπηρχε καποιο προβλημα, κατα την γνωμη μου εφταιγε που μπουσουλουσε απο πολυ μικρος κ ετσι πηγαινε παντου κ εκανε τα παντα, ο παιδιατρος δεν με ανησυχησε σε τιποτα το μονο που μου ειπε ειναι οτι θελει το χρονο του κ θα περπατησει ετσι κ εγινε) τωρα ειναι 33 μηνων κ ειναι απολυτα φυσιολογικος σε ολα του, και πολυ δραστηριος!!!!!
Θα σας πω τη δικη μας ιστορια (σαν γονιός και σαν παιδίατρος) Η κόρη μου περπάτησε 16 μηνών- όλοι είχαν αγχωθει- οι παππουδογιαγιαδες γύριζαν απο την παιδική χαρα με πλήρη αναφορά για την κινητική ανάπτυξη όλης της γειτονιάς. Εγω πάλι δεν ανησυχούσα: ήταν ένα ήσυχο παιδάκι, με λίγο χαμηλό τόνο και πολύ ευλυγιστες αρθρώσεις, προτιμούσε να ερπει απο το να μπουσουλαει, ήταν πολύ προσεκτική και επιφυλακτική σαν χαρακτήρας και σταδιακά μήνα με το μήνα έκανε προόδους μεχρι που περπάτησε με σιγουριά χωρίς να πέσει σχεδόν καθόλου. Copy paste η μανούλα της! Αρχισα να ανησυχώ γύρω στα τρία: κινητικά έκανε σταθερά προοδους αλλά και πάλι σε σχέση με τους συμμαθητές της ζόριζοταν στο τρέξιμο, στα πηδηματάκια, στο χορό, στη μπάλα. Αρχισα να κάνω περίπλοκα σενάρια πανικού αν και δεν όταν σκεφτόμουν λογικά δεν πίστευα ότι ειχε πρόβλημα. Εκανα ότι θα έκανα και σε κάποιο άλλο παιδάκι στο ιατρείο μου: της έδωσα τρεις μήνες και την ξανάειδα- θεώρησα ότι η πρόοδος που ειχε κανει δεν ήταν ικανοποιητική και πήρα μια δεύτερη γνώμη απο παιδονευρολογο. Συμφώνησε μαζί μου ότι κινητικά ήταν σαν παιδάκι 2 χρόνων, δεν είδε τίποτα παθολογικο και πρότεινε να την ξαναδεί σε 6 μήνες. Ηρέμησα για λίγο αλλά όχι για πολύ. Ειχε αρχίσει και η ίδια να αποφεύγει κάποια παιχνίδια π.χ. Στα πάρτι αν ειχε χορό πήδημα με τσουβαλια η στεφάνια κρυβόταν. Είδαμε και αναπτυξιολογο και συμφωνήσαμε να αρχίσει έργο θεραπεία. Η διάγνωση δεν ειναι αγχωδης μάνα, αλλά αναπτυξιακή διαταραχή συντονισμού η δυσπραξια (developmental coordination disorder η σε απλά ελληνικά ατσουμπαλοσυνη σαν τη μανούλα). Θα μπορούσα να γράφω για ώρες αλλά συνοπτικά τα παιδια αυτά δυσκολευονται να επεξεργαστούν τα ερεθίσματα απο το περιβάλλον και να σχεδιάσουν τις κινήσεις τους και αυτό εχει επιπτώσεις στην αδρη (τρέξιμο, χορός, παιχνίδια με μπάλα κτλ), στη λεπτή (γράψιμο) αλλά και στην αυτοπεποίθηση και την κοινωνική ζωή του (πχ το αγοράκι που κανείς δεν το θέλει στην ομάδα του). Για να είμαι ειλικρινής αν ήταν παιδάκι στο ιατρείο θα το παρακολουθούσα- κυρίως γιατί ειναι ένα παιδι που εμφανίζει σταθερά πρόοδο. Γιατί κάνουμε έργο θεραπεία; Γιατί ειλικρινά πιστεύω ότι βοηθάει να κανει κάποια πράγματα πιο γρήγορα, πιο εύκολα, γιατί κερδίζει σε σιγουριά, γιατί κάποιες κακές συνήθειες και προβλήματα ειναι πιο εύκολο να τα ξεπεράσει στα 3, παρά στα 5 η στα 7. Γιατί δε θα πρότεινα αναπτυξιολογο η έργο σε κάποια άλλη μάνα; Διαβάστε τα παραπάνω πόστ. Σαν παιδίατρος μάλλον δε θα ανησυχούσα για το κοριτσάκι. Αλλά θα είχα συζητήσει με τη μητέρα ότι εχει αργήσει να περπατήσει, τι μπορεί να ευθύνεται και τι μπορεί να κανει για να βοηθήσει. Αν κάτι με προβληματίζε, μπορεί να ζητούσα μια δεύτερη γνώμη όχι στους 17 αλλά αργότερα ναι. Γιατί απο τα παιδια που αργούν να περπατήσουν τα περισσότερα ειναι φυσιολογικά, αλλά κάποια εχουν κάποιο σοβαρό πρόβλημα που όσο πιο νωρίς το βρούμε τόσο πιο πολύ μπορούμε να βοηθήσουμε. Δεν ειναι κακό να δει το παιδι αναπτυξιολογος, να κανει λόγο η έργο. Και όπως κατηγορειτε την παιδίατρος που αγχωσε τη μανούλα, έτσι και στο σαλόνι της έργο/λογοθεραπείας κατηγορούν τον παιδίατρο που δεν το υποψιαστηκε νωρίτερα.
Επιτέλους! Σε ευχαριστώ για αυτό το σχόλιο! Και εμείς τα ίδια ακριβώς... Βλέπω τόσες μαμάδες να γράφουν "Μην αγχώνεσαι" και αναρωτιέμαι... Τα παιδάκια που άργησαν τόσο πολύ να περπατήσουν, πώς ήταν στην πορεία κινητικά; Η κόρη μου περπάτησε μετά τους 17 μήνες, σήμερα είναι 3 ετών και 4 μηνών και ακόμα δεν μπορεί να χοροπηδήσει, μόλις άρχισε να τρέχει και να ανεβαίνει σκάλες χωρίς δυσκολία. Από Σεπτέμβρη ξεκινάμε και εμείς έργο.
Ολίβια, τα δικά μου που άργησαν να περπατήσουν μέχρι στιγμής δεν εμφάνισαν άλλο κινητικό θέμα. Τρέχουν, ανεβαίνουν σκάλες, χοροπηδάνε. Εντάξει το κάτω των 2 ετών δεν τα κάνει ακόμη άνετα (π.χ. ανεβαίνει σκάλες αλλά αργά). Το μεγαλύτερο πάντως τα κάνει φυσιολογικά. Και πολλά άλλα παιδιά που βλέπω γύρω μου τα κάνουν όλα αυτά άνετα κι ας άργησαν να περπατήσουν. Εγώ θα πω μην αγχώνεσαι, γιατί είναι μικρό ακόμη το παιδί. Τι σημασία έχει να πάει σε εργοθεραπευτή στους 17-18 μήνες και τι κι αν πάει 2-2,5 χρονών (αν τελικά χρειάζεται). Δεν μπορώ να φανταστώ ότι είναι τεράστιο πρόβλημα αυτό. Είμαι πάρα πολύ κατά του άγχους που δημιουργείται στις μαμάδες από τον περίγυρο ή ακόμη κι από παιδιάτρους που για να έχουν το κεφάλι τους ήσυχο σε στέλνουν με το παραμικρό για εξετάσεις. Όλα αυτά είναι πολύ ψυχοφθόρα. Εμένα όποτε μου έχουν πει μήπως να ψάχναμε κάτι λίγο παραπάνω γιατί είναι στο όριο (και είναι αρκετές αυτές οι φορές) έχω πει περίμενε ένα μήνα κι αν το δεις και την επόμενη φορά το συζητάμε. Πάντα δίνω μια μικρή πίστωση χρόνου στα παιδιά όταν αφορά θέμα ανάπτυξης. Έτσι έχω καταφέρει να μένω ψύχραιμη ενώ πολλοί μου δίνουν "καλοπροαίρετες" συμβουλές. Γι΄αυτό λέω και σε άλλες μαμάδες μην αγχώνεστε γιατί θέλει γερό στομάχι. Όλα δε τα "προβλήματα" λύθηκαν μόνα τους μέχρι στιγμής. Τώρα για πρώτη φορά αντιμετωπίζω ένα θέμα ανάπτυξης το οποίο δε φαίνεται να βελτιώθηκε το τελευταίο δίμηνο. Θα περιμένω δύο μήνες ακόμη (γιατί και πρόβλημα να υπάρχει είναι νωρίς για να κάνω κάτι) και θα το ψάξω. Δε λέμε αράξτε, απλώς περιμένετε, παρατηρήστε και μείνετε ψύχραιμες. Αλλά και στατιστικά να το δεις από τις 5 φορές που έχω ακούσει το μήπως να το κοίταζες λίγο παραπάνω, μάλλον μόνο τη μια θα χρειαστεί πραγματικά να το ψάξω και ίσως να κάνω κάτι. Δε γλίτωσα άπειρο άγχος, κάνοντας απλά λίγη υπομονή? Γιατί είναι κακό να μεταφέρεις αυτή την εμπειρία και αλλού? Το τέλειο παράδειγμα το είχε δώσει μια κυρία σε σχόλιο της σε άλλο άρθρο, όπου ανέφερε πως φίλος της λογοθεραπευτής της είχε πει πως προσπαθεί να πείσει γονείς πως τα παιδιά τους δεν έχουν πρόβλημα. Το ίδιο έχω ακούσει κι εγώ από συγγενή μου λογοθεραπευτή που σίγουρα μας νοιάζεται. Μου είπε "Μα καλά, πως περιμένεις να μιλήσει όταν κλαίει, δείχνει και του τα πας όλα έτοιμα. Πες του δεν καταλαβαίνω τι θέλεις. Πες μου τι να σου φέρω και επέμενε. Αν νιώθεις καλύτερα με το να του κάνω λογοθεραπεία να έρθω, αλλά το παιδί δεν τη χρειάζεται". Πες μου, αν αυτός δεν ήταν συγγενής, δεν υπήρχε περίπτωση να μου φορτώσει λογοθεραπείες για πλάκα? Τελικά το θέμα λύθηκε με μια μικρή αλλαγή στη συμπεριφορά μας απέναντι στο παιδί.
Δυστυχώς, δεν λύνονται σε όλες τις περιπτώσεις τα θέματα μόνα τους. Ή μπορεί να φαίνονται ότι λύθηκαν, αλλά να μην έχουν λυθεί (για παράδειγμα, ένα παιδί που αργεί πάρα πολύ να μιλήσει, αν δεν δεχτεί εγκαίρως βοήθεια, θα ζοριστεί αργότερα πολύ στο σχολείο) Δεν υπάρχουν παιδιά που "βαριούνται". Πρέπει να το καταλάβουμε αυτό.
Μπράβο βρε Ολιβια, δεν μπορείς να φανταστείς πόσο δύσκολο ειναι να πείσεις γονείς για την βοήθεια που χρειάζονται, οκ εσυ μπορεί να έχεις λογοθεραπευτη που σε συμβούλεψε αυτός που δεν εχει δεν πρέπει να παει για αξιολόγηση ...και εκεί ο καλός θεραπευτης πρέπει να του δώσει την σωστή λύση...δεν ξέρω αλλα εγω προσωπικά αν ήθελα να βγάλω πολλά λεφτά σίγουρα δεν θα έτρωγα τα μούτρα μου για να γίνω θεραπευτης θα πουλαγα τίποτα άλλο.... Οι γονείς πολλές φορές ζητούν άσχετες θεραπείες αλλα αυτό δεν σημαίνει πως δεν χρειάζονται κάποια αλλη ,και στις περισσότερες περιπτώσεις στην ηλικία κάτω των 5 και οι δυο μηνες κάνουν διαφορα...για αυτό ψάξετε το (οχι απαραιτητα ιδιωτικα) όσο νωριτερα μπορείτε οταν φτάσει ποια την υποχρεωτική εκπαίδευση ειναι συνήθως πολύ αργά!
Viviana, αν ερχόσουν να μου πεις σου κρατάω το ένα παιδί, σου βρίσκω τρόπο για να πας στον ειδικό, σου πληρώνω την επίσκεψη, σου βρίσκω χρόνο για να πας....στα φέρνω όλα έτοιμα στο πιάτο. Θα σου έλεγα ευχαριστώ θα πάω. Γιατί δεν έχω να χάσω τίποτα και γιατί δεν είναι κακό να πας. Αν όμως για τη μία φορά που θα πας πρέπει να γίνει ολόκληρη επιχείρηση, ε, τότε λες άσε να το ξαναδούμε τον επόμενο μήνα. Και διαφωνώ στο ότι κανένα παιδί δε βαριέται. Επίσης υπάρχουν και παιδιά που δε δέχονται πολλά ερεθίσματα. Τα δικά μου μεγαλώνουν κατά 80% στον αυτόματο, γιατί δε γίνεται αλλιώς. Ε, δεν περιμένω και θαύματα. Για να μάθει να περπατάει πρέπει να το βοηθήσεις, για να μάθει να μιλάει πρέπει να του διαβάζεις, να παίζεται πολύ μαζί, να ασχολείσαι. Όσες φορές ασχολήθηκα είδα τεράστια διαφορά. Καμμιά φορά η λύση είναι στο χέρι του γονιού και όχι του ειδικού. Έτσι όπως τρέχει η ζωή κι εμείς προσπαθούμε να προλάβουμε τα πάντα, πολλές φορές ξεχνάμε ότι δεν ασχολιόμαστε όσο πρέπει με τα παιδιά μας. Ας κάνουμε πρώτα αυτό και μετά ας μας δώσει μια λύση και ο ειδικός. Δεν ήθελα με τίποτα να δημιουργήσω την εικόνα ότι είναι κακό να ζητήσεις βοήθεια για το παιδί σου.
Kalhmera, mhn fovasai katholou, einai apolyta fysiologiko. Ta mwrakia merikes fores argoun. Emena o dikos mou paidiatros mou eixe pei oti mexri 18 mhnwn mporoume na perimenoume gia na perpathsei ena mwraki, apo ekei k pera an akoma den exei kanei vhmatakia, tote to psaxnoume pio vathytera.. Mhn agxwnese omws, afou sou kanei ta 2-3 vhmatakia na eisai sigourh oti se ligo kairo tha "parei dromo" ;)
γνωριζω παιδακι που περπατησε 2 ετων
Καλημέρα...κι μένα η κόρη μου η πρώτη περπάτησε στο χρόνο η δεύτερη στους 15 μήνες......μπορεί μια μερα να σηκωθεί και να περπατήσει ξαφνικά μονο του χωρίς καμία προετοιμασία......ο γιατρός μου είχε πει συνήθως ανυσηχουμε μετα τους 18 μήνες.....οπότε δώσε χρόνο στο παιδι σου....το καθένα εχει την ανάπτυξη του.
16 μηνών η μια και 18 μηνών η αλλη και ολα μια χαρα! Το εψαξα λιγο, μου είπαν ολα καλα και οταν ήθελαν αυτές, έτρεχαν!!
η κόρη μου γίνεται δύο ετών, το σεπτέμβρη. περπάτησε πριν λίγο καιρό, 20 μηνών.............όλοι μα όλοι, κάθε φορά που με βλέπανε με το μωράκι μου, πάντα έλεγαν για αυτό το ¨θέμα¨.......η παιδίατρός μου ευτυχώς, ήταν πάντα καθησυχαστική. αν θες τη γνώμη μου, το ένστικτό μας είναι ο καλύτερος σύμβουλος. δεν ένιωσα καμία ανασφάλεια σε ό,τι αφορά το πότε θα περπατήσει και δεν ανησυχούσα. κάθε φορά που την κοιτάω ξέρω ότι έχει μέσα της δύναμη να κινήσει και βουνά και άσε να λένε όλοι γύρω σου το μακρί τους και το κοντό τους. έχουν γίνει όλοι ξερόλες πια................έλεος. δεν έχουμε άλογα σε κούρσα, έχουμε παιδάκια, που το κάθε ένα έχει τη μοναδικότητά του και το κάθε ένα έχει τους δικούς του ρυθμούς............ηρέμησε και όλα θα πάρουν το δρόμο τους όταν έρθει η ώρα τους
Καλησπέρα μανούλες...Μαμά Γ.μην ανησυχείς για τη μικρή σου.Κιεμένα η κόρη μου-6 ετών σήμερα- περπάτησε 18 μηνών.Κι εγώ είχα αγχωθεί πολύ και παρά τις αντίθετες συμβουλές της παιδιάτρου την είχα πάει και σε αναπτυξιολόγο και σε ορθοπεδικό.Αν η ανάπτυξη της είναι φυσιολογική όλα είναι καλά!Η δική μου πήγαινε πιο γρήγορα μπουσουλώντας και γι'αυτό δεν περπατούσε.Έτσι, η παιδίατρος με συμβούλευσε να την πηγαίνω σε χώρους με πολλά μεγαλύτερα παιδάκια που περπατούν ώστε να αισθανθεί μειονεκτικά "εκεί στα χαμηλά".Πράγματι!Μετά την 3η φορά που επισκεφθήκαμε έναν παιδότοπο η Έλενα σηκώθηκε, έπεσε, ξανασηκώθηκε και...αυτό ήταν!!
μην ανησυχεις καθολου οντως τα μεγαλοσωμα και ψηλα παιδια αργουν περισσοτερο να περπατησουν εμενα οι κορες μου 7 και 2,5 σημερα περπατησαν 18 και 19 μηνων αντιστοιχα...
Καλησπέρα κι απο μένα. Εχω 2 μωρά 21 μηνών. Μέχρι και τους 16 μηνες μπουσουλούσαν. Μια μέρα σηκώθηκε η κόρη μου και έκανε βηματάκια και μέχρι το βράδυ είχε ζηλέψει κι ο μικρός και έκανε το ίδιο. Απ'ότι κατάλαβα μέχρι τότε βαριόταν απλά να σηκωθεί και να δοκιμάσει. Οσο για την παιδίατρο, αν κατα τα άλλα δεν έχεις πρόβλημα μαζί της, δε καταλαβαίνω γιατί να την αλλάξεις. Δεν είπε και κάτι τρομερό. Μπορεί όντως να μη της είχε ξανατύχει μωρό σε αυτή την ηλικία να μη περπατάει και να ήθελε να σου "κρούσσει" τον κώδωνα. Δεν σημαίνει ότι το έκανε από κακό. Αλλά θα σου έλεγα να μην αγχωθείς. Κάθε μωράκι έχει τους ρυθμούς του.
η δικια μου η παιδιατρος μου ειχε πει πως αν το παιδι μετακινειται με αλλο τροπο(μπουσουλημα, βαρελακια κλπ), βολευεται και ισως να μην ενδιαφερεται να περπατησει συντομα...καλου κακου ομως, για να σου φυγει και η ιδεα, πανε σε καποιον αναπτυξιολογο....
καλησπέρα να χαιρεσαι τα παιδάκια σου.. λοιπον το κάθε παιδί είναι διαφορετικό. η παιδίατρος κακώς σε αγχωσε τι πραγματα ειναι αυτά... το ότι το μωρό σου αργει να περπατησει δεν πάει να πει κάτι.. αλλά αργουν να μιλήσουν αλλά αργουν να βγάλουν την πανε κλπ. το κάθε παιδάκι εχει το ρυθμό του,,, απο την στιγμή που δεν υπάρχει κάποιο κινητικό πρόβλημα τότε όλα ειναι οκ.. αλλά μπορεί να περπατάνε απο 8 μηνων και αλλά απο 2 χρονων.. το παιδάκι σου ειναι μια χαρα.. μην στεναχωριεσαι
Η μικρή μου κόρη άργησε και εκείνη να περπατήσει...... Έφτασε κοντά 15 μηνών και σχεδόν τίποτα.... Κρατιόταν από τα έπιπλα και έκανε βηματάκια. Ένα βράδυ αποφασίσαμε με το σύζυγο να κάνουμε το εξής... Καθίσαμε στο χαλί ο ένας απέναντι από τον άλλο και με την προτροπή μας η μικρή πήγαινε πότε στον έναν και πότε στον άλλον. Ήταν ένα παιχνίδι, στο οποίο συμμετείχε και η μεγάλη μας κόρη, που και περάσαμε τέλεια ως οικογένεια αλλά και βοηθήσαμε τη μικρή να μάθει να περπατάει χωρίς να κρατιέται!!!! Για δοκίμασε το και εσύ.
H κόρη μου περπάτησε ακριβώς 15 μηνών χωρίς να έχει μάλιστα περάσει από το στάδιο του μπουσουλίσματος!! Δεν αγχώθηκα ποτέ ούτε και με άγχωσε ποτέ ο γιατρός μας. Κάθε παιδί έχει τους χρόνους του σε όλα!
Σας ευχαριστω πολυ ολες για το χρονο που αφιερωσατε να διαβασετε τις ανησυχιες μου και να μου δωσετε τις απαντησεις σας. Καποιο προβλημα δεν εχει, ολα ειναι φυσιολογικα. Στη συνεχεια θα κινηθω ως εξης 1) αλλαζω παιδιατρο οποσδηποτε, 2) περιμενω μεχρι να κλεισει τους 18 μηνες, που οπως καταλαβα απο τα σχολια σας ειναι φυσιολογικο, και αν δεν εχουμε καποια εξελιξη θα απεφθυνθω τοτε σε καποιον εργοθεραπεφτη ή αναπτυξιολογο για μια πιο ειδικευμενη αξιολογιση. Και παλι σας ευχαριστω, τα σχολια σας με ανακουφισαν αρκετα, να ειστε ολες καλα, εσεις και οι οικογενειες σας
Eμάς που έκανε πρώτο βήμα 17 μηνών, για να περπατήσει κανονικά του πήρε άλλους 2 μήνες (είχε μπει για καλά 19 μηνών). Δύο παιδίατροι μου έχουν πει πως σημασία έχει να γίνει το πρώτο βήμα χωρίς υποστήριξη, μετά είναι ζήτημα χρόνου να περπατήσει κανονικά. Πριν πας σε εργοθεραπευτή, ρώτα και τον παιδίατρο. Μπορεί να σου πει ότι δε χρειάζεται. Και επειδή είναι και το δεύτερο παιδάκι σας μπορεί κι εσείς άθελά σας να μην του δίνετε πολλά ερεθίσματα. Εγώ το 2ο το είχα συνέχεια στο καρότσι γιατί με βόλευε να μην κυνηγάω δύο παιδιά στο δρόμο, το έπαιρνα συνέχεια αγκαλιά και πιστεύω πως κι αυτά ίσως έπαιξαν κάποιο ρόλο στο ότι άργησε να περπατήσει περισσότερο από το πρώτο.
συμφωνω πριν κάνεις κάποια κινηση μιλά πρώτα με παιδίατρο.. οπως επίσης συμφωνω απολυτα στο να αλλάξεις παιδιατρο..
kata tin gnomo mou apo ola osa exo akousei den einai afisiko to oti den exei perpatisei akoma o ksadelfos tou antra m perpatise 4 xronon episis gnorizo ki alla paidakia pou kathisterisan na perpatisoun,eidikos den eimai esi tha akouseis ton giatro sou, alla auto pou thelo ego na sou po einai pos an ston giatros sou tou simvainei proti fora tote den exei empiria
Θα συμφωνήσω πως κάθε παιδί έχει τους δικούς του ρυθμούς. Άν δεν υπάρχει κάποια άλλη ανησυχητική ένδειξη τότε δεν υπάρχει λόγος να αγχώνεσαι. Η αδερφή μου είχε περπατήσει πολύ γρήγορα, 8 μηνών, αλλά δε μίλαγε σχεδόν καθόλου! Μόνο λίγες κραυγούλες έβγαζε! Είχαν τρομάξει οι γονείς μου, ο γιατρός έλεγε όλα καλά ότι ήταν. Και τελικά μία μέρα αφού έκλεισε τα 2, άρχισε να μιλάει σαν ενήλικας, ολα καθαρότατα και σωστά...
Καταλαβαινω την αγωνια και το αγχος που θα εχεις.. ετσι ημουν κι εγω με το μεγαλο μου γιο ο οποιος ειναι τωρα 8 ετων. Δεν μπουσουλησε καθολου και αργησε να περπατησει ( 18 μηνων ) σε σχεση με τα αλλα μου 2 παιδια που μπουσουλησαν και περπατησαν 13 μηνων!! Μου ειχαν μπει διαφορες ιδεες θυμαμαι τοτε οτι ισως το παιδι να εχει καποιο προβλημα με τα ποδαρακια του .Ο παιδιατρος που ειχα τοτε μου ελεγε οτι επειδη ειναι μεγαλοσωμος και ψηλος ειναι ψηλα και το κεντρο βαρος του με αποτελεσμα να μην τον βοηθα αυτο!! Ευχομαι να πανε ολα καλα και σε εσενα !!
Ωχ, μη μου λες τέτοια!!!! Επειδη με αφορά το θέμα "μεγαλόσωμος & ψηλός", εσένα πότε περπάτησε στηριζόμενος σε επιπλα ή στο πάρκο του; Γιατί εμένα 10,5 αρχισε να σηκώνεται μόνος του από καθιστός και κάνει γύρους στο παρκο όταν κρατιέται. Είναι 11 μηνών και κάτι τώρα. Αυτό δεν είναι σημάδι οτι μπορεί να μην αργήσει πολύ να περπατήσει; Η είναι άσχετο; Περιμένω πως & πως να περπατήσει γιατί ήδη τα βρίσκω σκούρα με την αγκαλιά. Ακόμη και ο μάρσιππος δε βοηθάει πολύ πια. Ο γιος μου ειναι 82 εκατοστα και περίπου 11,5 κιλά, ενώ εγώ είμαι 1,50 και 51 κιλά. Οπως καταλαβαίνεις εχει αρκετά πάνω από το μισό του ύψους μου και κουμαντάρεται δύσκολα, και περίπου το 1/4 του βάρους μου. Αν αργήσει πολύ και πάρει κι άλλο βάρος, δεν ξερω τι θα κάνω!
Εμένα πάντως ο γιος μου περπάτησε στους 18 μήνες. Μην αγχώνεσαι καθόλου. Η παιδίατρός μου μου έλεγε ότι εάν κάθε μήνα βλέπω το παιδί να εξελίσσεται να μην αγχώνομαι καθόλου. Μην ακούς κανένα....Θα περπατήσει. Το ανώτερο που δίνουν για να περπατήσει ένα παιδί είναι μέχρι 18 μηνών.
Καταλαβαίνω τι σε ωθεί να θέτεις το ερώτημα εδω που διαβάζουν χιλιάδες μαμάδες, αλλά στη θέση σου δεν θα υσηχαζα με τις απαντήσεις. Αν δεν εμπιστεύεσαι την παιδίατρο άλλαξε γιατρό. Αλλά μην το αφήσεις. Ψάξε το. Θεωρητικώς 17 μηνών δεν είναι τόσο αργά, αλλά δεν είναι και το σύνηθες. Μην βασίζεσαι στο ότι και αλλά παιδάκια άργησαν. Ασχολήσου με το δικό σου, (Προσπαθώ να σε "αγχώσω" εποικοδομητικά!)
Δεν εχω αναλογη εμπειρια,αλλα θα σου προτεινα να ξε-αγχωθεις και να κοιταξεις να το απολαυσεις οσο μπορεις...καθε παιδι εχει τους δικους του ρυθμους.θα περπατησει οταν το θελησει αυτη!!ηρεμησε λοιπον γιατι οπως γνωριζουμε ολες οι μανουλες,τα αγχη μας και τις ανησυχιες μας τα μεταδιδουμε στα παιδια μας με αποτελεσμα να αγχωνονται και αυτα χωρις να ξερουν το λογο.... Ολα θα πανε καλα!!!
κι εμένα ο γιός μου άργησε. είχε κλείσει τους 16 μήνες και μετά. η παιδίατρος μου είπε ότι αφού δεν υπάρχει ορθοπεδικό θέμα μάλλον είναι τεμπέλης και δεν πρέπει ν'ανησυχώ.
Έχω δύο ανίψια που περπάτησαν 20 μηνών. Ο παιδίατρος μας είχε παιδί που περπάτησε 23 μηνών. Μην αγχώνεσαι καθόλου.
Παρατηρείς και κάτι άλλο που σε ανησυχεί; πάντως καλό θα ήταν να κάνεις μια εργοθεραπευτική ή φυσιοθεραπευτική αξιολόγηση ή να επισκεφτείς έναν αναπτυξιολόγο, δεν θέλω να σε τρομάξω αλλά δεν είναι κακό να πάρεις βοήθεια από κάποιον ειδικό, που μπορεί να εντοπίσει τα αίτια (να πάρει ιστορικό κτλ)και να σου προτείνει την κατάλληλη λύση.
Η κορη μου περπατησε 19 μηνων κ ο γιος μου 18... Παντως νομιζω πως θα πρεπει να συμβουλευτεις αλλον παιδιατρο απο δω κ περα :Ρ
Καλησπέρα μανούλα να σου ζήσουν τα παιδάκια σου, εγώ έχω μια μπεμπούλα 3,5 μηνών και έναν άντρακλα 4 χρονών, λοιπόν ο γιός μου όταν έκλεισε τον πρώτο χρόνο στο πάρτυ του έτρεχε όχι απλά περπάταγε, αλλά το κάθε παιδί είναι διαφορετικό επειδή έχω πολλά ανήψια το κάθε ένα περπάτησε όποτε του ήρθε. Και άλλωστε και το πρώτο σου παιδάκι περπάτησε σχεδόν την ίδια ηλικια και η μικρούλα κάνει κανονικά βηματάκια μην αγώνεσαι κατά την γνώμη μου ο παιδίατρος σου είπε έτσι γίατι όντως μπορεί να μην το είχε ξαναδεί αλλά αν ήταν κάτι ανησυχιτικό θα σου έλεγε να το ψάξεις. Οπότε γλυκιά μου μην αγχώνεσαι !! ΟΎΦ ΟΛΟ ΑΓΧΟΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΕ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΗΛΙΚΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΝΑΛΟΓΟ ΑΓΧΟΣ!!!!!! ΦΙΛΑΚΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!
Πάντως η δική σου αναφορά "12 μηνών έτρεχε όχι απλά περπάταγε" σίγουρα την ξε-άγχωσε!
Για να σε ξε-αγχώσω: η κόρη μου περπάτησε 15+ μηνών και ο γιός μου 17+ μηνών. Η κόρη μου μπουσουλούσε κανονικά (στα τέσσερα, δηλαδή, όχι το κομάντο) από 7 μηνών και της άρεσε προφανώς πολύ. Ο γιός μου κυλιόταν και σέρνοταν και αυτός από τους 7-8 μήνες, κανονικά μπουσούλισε στα πρώτα του γενέθλια, και μετά από πέντε μήνες αποφάσισε να προσπαθήσει να περπατήσει. Κάθε παιδάκι διαφορετικό και με τους ρυθμούς του!
O gios mou perpathse 18 mhnwn. De nomizw oti prepei na anhsuxeis..
Καλησπέρα, να χαίρεσαι τα παιδάκια σου εμένα ο γιος μου περπάτησε μόνος του χωρίς να τον κρατάω καθόλου περίπου 18 μηνών η Παιδιατρος που θεωρώ από την στιγμή που το παιδι δεν έχει κανένα αναπτυξιακό ή κινητικο πρόβλημα σε αγχωσε τσάμπα και είναι και μεγάλο λάθος της, εμένα λόγω ότι ήταν και το πρώτο και πρόωρος την είχα τρελαίνει στις ερωτήσεις για το παραμικρό και είχα αγχωθει πάρα πολύ που δεν είχε περπατήσει είχα και όλους τους καλοθελητές να μου λένε ότι τα παιδιά τους περπατησαν από 9 μηνών και να τραγωδία το παιδι σε γιατρούς γιατί έχει πρόβλημα, ευτυχώς δεν άκουσα κανέναν παρά μόνο την παιδιατρο που μου είπε ότι από την στιγμή που το παιδι ανταποκρίνεται μια χαρά να μην ανησυχώ και όταν θα αισθανθεί εκείνος έτοιμος θα περπατήσει, όπως και έγινε ένα απόγευμα απλά άφησε την καρέκλα που στηριζόταν στην κουζίνα και πήγε στο δωμάτιο του... Καλή επιτυχία λοιπόν. Επίσης ο αδερφός μου που έχουμε 4 χρόνια διαφορά περπάτησε στα 2 γιατί κάθε φορά που πήγαινε να κάνει ο κακομοιρουλης ένα βήμα πήγαινα εγώ από πίσω του και τον εσπρωχνα...που να περπατήσει με είχε πάρει από φόβο( όλα μια χαρά όμως εξελίχθηκαν )
Σε μενα. Ακριβώς το ίδιο. Το ένα έκανε το πρώτο βήμα 15,5 μηνών και το άλλο 17. Δεν μιλάω για κανονικό περπάτημα, αλλά για το πρώτο βηματάκι.