Συναισθήματα μιας μαμάς λίγο πριν τις υπογραφές διαζυγίου….
Ανάμεικτα συναισθήματα δεν με άφησαν να κλείσω μάτι όλο το βράδυ. Και να ‘μαι σήμερα, λίγες ώρες πριν υπογράψω το «με κοινή συναίνεση» διαζύγιό μου.
Νομικό το θέμα, μετά από πολύ καιρό άγχους και διαπραγματεύσεων ως προς την επιμέλεια-επικοινωνία με τα παιδιά. Το συναισθηματικό κομμάτι της υπόθεσης ακόμη υπάρχει. Και ας ήμουν εγώ που είπα το μεγάλο «τέρμα, ως εδώ«.
Μια ζωή μαζί με τον από σήμερα πρώην σύζυγό μου, συνήθειες που με το χρόνο έγιναν κοινές σε σημείο που ο ένας σκεφτόταν και ο άλλος έπρατε, σε κάποια θέματα. Αλλά και ασυμφωνίες που με τα χρόνια μεγάλωναν, θυμοί που πνιγόταν καθημερινά, εξηγήσεις που ποτέ δεν δόθηκαν, συγνώμες που ποτέ δεν ειπώθηκαν, ατέλειωτες προσβολές από εκείνον, αντοχές και ανοχές εξαντλημένες. Ο ερχομός των λατρεμένων μου παιδιών, το κερασάκι στην τούρτα μιας σχέσης με πολλές δυσκολίες, όπως μας είπε και η οικογενειακή σύμβουλος που επισκεφτήκαμε, έφτασε τα πράγματα στο απροχώρητο.
Και φτάσαμε στο σήμερα. ΧΑΡΜΟΛΥΠΗ το λέω εγώ, χαρά γιατί ανακουφίζομαι και ξέρω ότι θα κλείσω την πόρτα μου και δεν θα έχω πια τον έλεγχο, τις φωνές, τη δυσθυμία και την κριτική. Λύπη για τα πάρα πολλά χρόνια που ήμουν «σε καταστολή», μια γυναίκα δυναμική, δραστήρια, που περνούσαν τα περισσότερα πράγματα από τα χέρια μου και άκουγα και κριτική για το παραμικρό. Λύπη και για τα παιδιά, και ενοχές που δεν «κατάφερα» να τους προσφέρω μια «σωστή» οικογένεια με τον μπαμπά και τη μαμά μαζί και αγαπημένους. Λύπη και σε προσωπικό επίπεδο, γιατί το συνασθηματικό διαζύγιο δεν έχει ακόμη οριστικοποιηθεί.
Το ευτύχημα σε όλη την κατάσταση είναι πως ενώ εμείς δεν τα βρήκαμε, ο μπαμπάς είναι παρόν, είναι εκεί για τα παιδιά και μπορούμε να «συνεργαστούμε» ως ένα βαθμό παραμερίζοντας όσο γίνεται τα προσωπικά μας συναισθήματα. Ελπίζω μελλοντικά πως θα είναι ακόμη καλύτερα τα πράγματα προς όφελος των παιδιών. Και όλα αυτά, με πολλή δουλειά δική μου, με χρόνια αναζητήσεων επάνω σε θέματα ψυχολογίας και συμπεριφοράς που ικανοποιούσαν την ανάγκη μου για αυτοβελτίωση και για επίλυση θεμάτων.
Όλοι έχουμε τα θέματά μας, άλλοι λίγο, άλλοι πολύ. Κάποιοι κλείνονται στο καβούκι τους, κάποιοι άλλοι επαναστατούν, πληρώνοντας φυσικά το τίμημα. Όπως και να έχει το θέμα, ένα διαζύγιο είναι μετά τον θάνατο αγαπημένου προσώπου, το πιο σημαντικό-δύσκολο γεγονός στη ζωή ενός ανθρώπου. Είναι ένας μικρός θάνατος, με όλα τα στάδια του πένθους, που καλείσαι να ξεπεράσεις με το χρόνο και να προχωρήσεις.
μαμά Τ.
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Εγώ έχω να πω.....στο καλό και να μην μας γράφουν......αυτοί οι άντρες είναι απίστευτοι κ πρέπει να είναι μακριά μας.....αρρωστησες καταστάσεις που με τον καιρό τις περνάς κ στον χαρακτήρα σου κ έχεις χάσει τον εαυτό σου......ρε αντε γειά....
Να είσαι καλά και εσύ και τα παιδάκια σου!Ευτυχισμένοι γονείς=ευτυχισμένα παιδιά!Είτε μαζί είτε χώρια.Η αρχή είναι πάντα δύσκολη. Εχει συγκρούσεις,ασυνεννοησία...αλλά απο την στιγμή που προχωρήσατε τελικά σε ένα διαζύγιο με κοινή συναίνεση στην πορεία οι σχέσεις σας όλο και καλυτερεύουν.
Δυστυχως εγω θα πω οτι σε ζηλευω. Γλιτωσες και θα ξαναβρεις τον εαυτο σου! Εγω ζω με εναν ανθρωπο που πλεον ειναι ειναι ενα θηριο. Οσες φορες του κανω κουβεντα για χωρισμο και οτι θα ειναι καλυτερα για ολους μου λεει "η πορτα ειναι ανοιχτη", "το σπιτι του παιδιου ειναι εδω". Αυτο σκεφτομαι οτι θα με κυνηγησει μεχρι τελους για το μωρο. Πως να αντεξω ολο αυτο;
Απειλες απειλες για να μην τον χωρισεις!!!και εμενα με απειλουσε και πολεμαει ακομη κ τωρα μεσω των παιδιων!!Ομως δεν με πτοησε τιποτα!Το καλο του παιδιου ειναι να εχει γονεις που αγαπιουνται και ειναι ενωμενοι!Ποσες απο μας παρειχαμε ενα μη υγιες περιβαλλον στα παιδια μας μενοντας στον προβληματικο γαμο!!!Μεχρι που ξυπνησαμε!!!Ομως δεν σου λεω οτι ολα ηταν ευκολα!!Αλλα ειναι μεγαλο πραγμα να μπαινεις σπιτι σου κ να μη σε βριζει κανεις ,να μη φοβασαι να κανεις λαθη ,να μπορεις να γελας γιατι ξερεις οτι εισαι ελευθερη και απεγκλωβηστικες απο τοξικους ανθρωπους !!!Σου ευχομαι να βρεις την δυναμη μεσα σου (γιατι την εχεις,απλα δεν το ξερεις ακομη) να κανεις το σωστο πανω απο ολα για το παιδι σου !Σκεψου το υγιες περιβαλλον!!!
Απλα πνιγομαι. Για τα παιδια. Μια τελευταια προσπαθεια για τα παιδια. Ετσι λεει. Λ εγω μπαινω καθε μερα κ πιο βαθια στην φυλακη της ψυχης μου... Προσπαθεις για κατι που φτιαχνει οχι για κατι που δεν υπαρχει πια. Ομως τον λυπαμαι κ προσπαθω. Και πνιγομαι
afoy brikes to koyragio kai taktopoiises ta panta mpravo soy ! sou eyxome kali zoi me ta paidia sou apo edo kai pera ! otan megalosoyn tha se katalavoyn ta paidia !
Κορίτσια,ναι, είναι μια δύσκολη φάση, η οποία όμως περνάει. Έχουν περάσει 10 χρόνια απ' το διαζύγιο, ακόμα νιωθω πικρία και απέχθεια για τον πρώην , ακόμα μου βγάζει την ψυχή για να καταβάλει εστω ένα μικρό ποσό ως διατροφή του παιδιού του, ακόμα πονάω για το ΄ότι δεν κατάφερα να προσφέρω στο παιδί μου μια "σωστή" οικογένεια, αλλά ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ, ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΠΟ ΠΡΙΝ, ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΚΑΛΑ. Έκανα καινούρια αρχή, καινούρια οικογένεια και μια αδερφούλα για τον γιο μου !! Είμαι χαρούμενη και δοξάζω τον θεό, που παρά τις τεράστιες δυσκολίες από τον περίγυρό μου, πήρα τότε την σωστή απόφαση... να χωρίσω ...
ΜΑΜΑ Τ. ΠΟΣΟ ΣΕ ΝΙΩΘΩ...ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΦΑΣΗ, ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ. ΞΕΡΕΙΣ ΤΙ ΜΕ ΠΑΡΗΓΟΡΕΙ ΚΑΙ ΤΙ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ... "ΟΚ, ΣΗΜΕΡΑ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ, ΙΣΩΣ ΟΥΤΕ ΑΥΡΙΟ,ΑΛΛΑ ΜΕΘΑΥΡΙΟ, ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ , ΤΟΝ ΕΠΟΜΕΝΟ ΧΡΟΝΟ ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΛΥΤΕΡΑ. ΘΑ ΤΟ ΧΩ ΞΕΧΑΣΕΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΜΕ ΠΟΝΑΕΙ. Κ ΓΩ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ". ΑΥΤΟ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ΚΑΙ ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ. ΜΙΑ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΕΙΝΑΙ, ΟΙ ΤΙΤΛΟΙ ΤΕΛΟΥΣ ΕΧΟΥΝ ΗΔΗ ΠΕΣΕΙ. ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΚΚΡΕΜΟΤΗΤΑ ΠΡΙΝ ΑΛΛΑΞΕΙΣ ΣΕΛΙΔΑ. ΔΕΣ ΤΟ ΜΕ ΤΗΝ ΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ. ΥΠΟΜΟΝΗ, ΔΥΝΑΜΗ, ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ ΚΑΙ ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΕΣΥ ΘΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΟΥ. ΣΕ ΣΥΜΠΟΝΩ ΚΑΙ ΣΕ ΦΙΛΩ.
Κουράγιο σου εύχομαι απο εδώ και πέρα. Εχει βγει ένα χρόνο το δικο μου διαζύγιο, το αγοράκι μου κοντεύει 3ων και ο πρώην μου εμφανίζεται μια φορά στις 15 και φυσικά διατροφή ή έστω ένα μπουκάλι γάλα ούτε για αστείο. Προσπάθησε να είσαι καλά να σκέφτεσαι ότι πήρες την σωστή απόφαση για τα παιδιά σου, να είσαι δυνατή ακόμα και όταν το παιδι σου θα σε ρωτάει " Μαμα είσαι μάγισσα;" " Μαμα αν κανείς άλλο παιδάκι εμένα θα με διώξεις;" Γιατί δυστυχώς όσο κοινή συναίνεση και να είναι το διαζύγιο υπάρχουν και οι γύρω καλοθελητές που ρίχνουν δηλητήριο. θα βρεις τον τροπο και θα τα λύσεις όλα, προέχει η δική σου ψυχική ηρεμία και μετά όλα τα άλλα.
To διαζύγιο ξεπεράστηκε μπορώ να πω από την πλευρά μου....είσαι τυχερή που τουλάχιστον ο δικός σας μπαμπας είναι εκεί για τα παιδιά του. Αντίθετα ο δικός μας υπάρχει ως εξαίρεση του κανόνα και μόνο για να τα δείχνει στον κόσμο.....με εκδικείται μέσω αυτών....κρίμα. Κουράγιο ....κάθε μέρα θάναι καλύτερη από την προηγούμενη. Φιλιά
Ομοιοπαθούσα....άλλα δυστυχώς με έναν μπαμπά απών που οσους μήνες είμαστε σε διάσταση δεν έχει ενδιαφερθεί να δώσει ένα ευρώ για τα έξοδα του μωρού. Δε θέλω να σκέφτομαι τι θα έπρεπε να κάνω και να υποστώ αν δεν με βοηθούσαν οικονομικά οι δικοί μου, μια και δε δουλεύω ακόμα. Πώς θα τάιζα αυτό το παιδί. Αλήθεια πώς? Πώς γίνεται ένας άνθρωπος που ζητάει παιδί και δείχνει να το θέλει διακαώς να παίρνει την εκδίκηση για το τέρμα που είπες (επειδή αυτός σε έφερε ως εκεί) μην προσφέροντας στο παιδί του? Δε θα το καταλάβω ποτέ. Ελπίζω να το ξεπεράσουμε γρήγορα κι εμείς και τα παιδιά μας....
Μακάρι να σε είχα κοντά να σου κάνω μια αγκαλίτσα... δύσκολα, πολύ δύσκολα... προσέξτε τις ψυχούλες!!! Αχ, ποτέ δεν μου άρεσαν αυτά, αλλά εύχομαι καλή τύχη και να μιλάς με φίλες, με μάνα-πατέρα, όποιον σου κάνει κέφι! Να τα βγάζεις από μέσα σου μη σε κάψουν...
Θα συμφωνήσω με την Athanasia!είναι όμως πραγματικα λυπηρό όταν σκεφτείς την αρχή της σχέσης,τα όνειρα,τον γάμο,τα παιδιά κ πως τελικα καταλήγεις!καλό κουράγιο εύχομαι κ να έχετε μια καλή,τυπική σχέση για χάρη των παιδιών!!να είσαι καλά!!
Καθε φορα που μαθαινω για ενα διαζυγιο λυπαμαι ειλικρινα.Ομως αφου ειναι οριστικο κι εχετε εξαντλησει ολα τα περιθωρια,ευχομαι να πανε ολα καλα απο εδω και περα!
μπραβο που ειχες το κουραγιο να παρεις αυτην την αποφαση. κ μπραβο κ στον μπαμπα των μικρων που παρα τα προσωπικα σας ειναι εκει γι αυτα... σιγουρα ειναι δυσαρεστο και θελει χρονο να συνερθεις κ εσυ και τα παιδια σου αλλα αν εισαι σιγουρη μεσα σου πως επραξες σωστα θα τα καταφερεις.
κοιταξε τον εαυτό σου να εισαι καλα και τοτε θα ειναι και τα παιδακια σου. και μην κανεις το τραγικο λαθος που εκανε η μαμα μου και κλειστηκε στο καβουκι της.μην 'κατεβασεις ρολλα'΄ως γυναικα. θα το χαρουν τα παιδια σου οταν μεγαλωσουν να εισαι χαρουμενη και γελαστη. καλη δυναμη!
Σε καταλαβαίνω το έχω περάσει...Ξεπερνιετε και αυτό χωρις να καταλάβεις!!!!!!