Έξω από το χορό, πολλά τραγούδια λέμε!
Είμαι η εκνευρισμένη μαμά Α. που προσπαθεί να ανταπεξέλθει απεγνωσμένα στις ανάγκες τις καθημερινότητας και τις χαλάνε το κέφι όλοι εκείνοι οι φωτεινοί παντογνώστες, που ξέρουν τα πάντα καλύτερα, κάνουν τα πάντα καλύτερα και δεν χάνουν ευκαιρία να κριτικάρουν ακόμα και τη μύγα που πετάει!!! Ας μη γελιόμαστε! Όλοι έχουμε τουλάχιστον έναν τέτοιο τύπο τριγύρω μας!
Και για να μπω στο θέμα: έχω δύο αγοράκια, δουλεύω πολλές ώρες και δυστυχώς (λόγω συνθηκών) δεν έχω ιδιαίτερη βοήθεια από γιαγιάδες και παππούδες. Από τότε που έγινα μανούλα έχω αφιερωθεί σε αυτό, το απολαμβάνω, το χαίρομαι και έχω προσαρμόσει τη ζωή μου στα νέα αυτά δεδομένα. Λάθη κάνω πολλά, αλλοίμονο αν δεν το παραδεχόμουν, δεν ανήκω στους Θεούς του Ολύμπου, είμαι μάνα – άνθρωπος και όπως όλοι οι άνθρωποι έχω κι εγώ τις αδυναμίες μου. Δεν είμαι κουρδισμένη, δεν είμαι κάποιο προϊόν υψηλής τεχνολογίας που το έχουν προγραμματίσει άψογα να εκτελεί τις εντολές που του δίνουν. ΕΙΜΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ!!
Σχολάω από τη δουλειά μου 9 το βράδυ. Το νωρίτερο που θα φτάσω στο σπίτι μου είναι 9.30 με 10 παρά. Η μόνη μου λαχτάρα την ώρα εκείνη είναι να ανοίξω την πόρτα του σπιτιού μου και να γεμίσει η αγκαλιά μου παιδάκια!!! Πεθαίνω για εκείνη την ώρα που ζουζουνίζουμε!! Έτσι, τα παιδάκια μου (που είμαι σίγουρη ότι και γι’ αυτά η ώρα εκείνη είναι το ίδιο σπουδαία και μοναδική) καταλήγουν να κοιμούνται λίγο αργοπορημένα. Και έρχονται οι ξερόλες σε κάθε σχετική συζήτηση και σου λένε : «τα παιδιά πρέπει το αργότερο 9 η ώρα να είναι στο κρεβάτι τους. Αυτό που τους κάνεις είναι καταστροφικό!!! Πρόσφατες μελέτες έδειξαν μπλα μπλα μπλα….» Και τι να κάνω εγώ η άσπλαχνη μάνα που η τύχη με θέλει να δουλεύω με το συγκεκριμένο ωράριο; Πότε θα βλέπω τα παιδιά μου αν αυτά κοιμούνται πριν γυρίσω εγώ; Πότε θα βλέπουν τα παιδιά τη μάνα τους; Οι σύγχρονες μελέτες τι έχουν να μας πουν για αυτό;
Και μετά έρχεται εκείνο το ύφος το απαξιωτικό, που σου λέει εμμέσως πλην σαφώς ότι η γειτόνισσα νοιάζεται περισσότερο από εσένα για τα παιδιά σου και συ θέλεις να πάρεις τα βουνά και να αρχίσεις να ουρλιάζεις!
Μετά αρχίζουν τα πικρόχολα σχόλια «όταν αποφασίσεις να κάνεις οικογένεια, πρέπει να είσαι με τα παιδιά σου, στο σπίτι σου. Την καριέρα την ξεχνάς!!»
Χαίρω πολύ!!! Ποια μάνα δεν θα το ήθελε αυτό; Να ρουφάει το κάθε λεπτό με το παιδί της; Όμως, δεν είναι όλοι οι άνθρωποι το ίδιο τυχεροί.. ΚΑΙ ΓΙΑ ΠΟΙΑ ΚΑΡΙΕΡΑ ΜΙΛΑΜΕ; ΔΟΥΛΕΥΩ ΓΙΑ 550 ΕΥΡΩ ΤΟ ΜΗΝΑ!!!!! Όμως δεν μπορώ να κάνω αλλιώς, γιατί τα χρειαζόμαστε αυτά τα λεφτά!! Και τι να κάνω εγώ, φωτεινοί μου παντογνώστες, στη συγκεκριμένη περίπτωση; Έχει πολλές δουλειές που δουλεύεις 3-4 ωρίτσες, πληρώνεσαι αδρά και γυρνάς σπίτι σου κυρία και εγώ δεν τις έχω πάρει χαμπάρι;
Δεν μπορεί κανένας σε αυτόν τον πλανήτη να πονάει περισσότερο από εμένα για τα παιδιά μου!! Και έχω κλάψει πολύ όταν κάποια βράδια τα πήρε ο ύπνος πριν γυρίσω στο σπίτι και δεν πρόλαβα να ακούσω τα γελάκια τους… Όμως, αυτή είναι η ζωή και αυτός είναι ο προσωπικός μας αγώνας….
Βέβαια, οι γνώσεις αυτών των ανθρώπων δεν σταματούν μόνο εδώ… Έχουν άποψη επί παντός επιστητού!! Όταν βγαίνουμε με τα παιδιά, γιατί δεν βγαίνουμε και λίγο μόνοι μας; Νέο ζευγάρι είμαστε. Όταν βγαίνουμε μόνοι, γιατί δεν παίρνουμε και τα παιδιά; Αυτά ψυχή δεν έχουν; Όταν τρώνε κρέας, γιατί δεν τρώνε λαχανικά; Τόσες βιταμίνες έχουν!! Όταν τρώνε λαχανικά, το κρέας έχει ανυπολόγιστα οφέλη! Όταν τα ντύνω καλά, τα ταλαιπωρώ με άβολα ρούχα. Όταν τα ντύνω πρόχειρα, δεν τα προσέχω αρκετά. Το σχολείο που στέλνουν αυτοί τα παιδιά τους είναι πάντα το καλύτερο, τα κατορθώματα των παιδιών τους είναι πάντα μοναδικά, ο προγραμματισμός τους άψογος. Ακόμη και αυτοί που δεν έχουν παιδιά ακόμη, ξέρουν καλύτερα από σένα τα πάντα!!
Όμως εγώ, πολύ θα ήθελα μια φορά να παρακολουθήσω αόρατα ένα 24ωρο αυτών των ανθρώπων και να δω τι ακριβώς συμβαίνει στην άψογη καθημερινότητά τους!! Πόσο αψεγάδιαστοι είναι τελικά; Και ξαναλέω… Λάθη κάνω πολλά! Όμως δεν πιστεύω ότι αυτά τα λάθη θα σκοτώσουν τα παιδιά μου! Ο αναμάρτητος πρώτος το λίθο βαλέτω!
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Ποσο με τσατιζουν αυτοι οι ανθρωποι...παντα καλυτεροι απο σενα σε ολα ακομη και στον πονο και στη φτωχεια!!!!!Παραδειγμα εγω γεννησα ετσι και ετσι και η πρωτη μου εβδομαδα ηταν κολαση λογο της μαστιτιδας με πυρετο καταθλιψη πονο κλαμα κτλ....εεε οχι ρε παιδι μου δεν πονεσα οσο εκεινη που γεννησε ετσι και ετσι και δεν μπορω να καταλαβω τι εζησε και ολα της πηγαν πιο χειροτερα απο μενα κτλ κτλ....ΕΛΕΟΣ!!!!Αλλο παραδειγμα...εγω μεγαλωσα με καποιες δυσκολιες οι γονεις μου ζορισμενοι πολλα χρονια ανεργος ο μπαμπας κανα 2χρονια κ η μαμα και ζουσαμε με παππουδες να μας ταιζουν...εεεε οχιιιι...εκεινη θα λεει πως εχει ζησει πιο φτωχα ακομη και δεν καταλαβαινω εγω πως μπορει να ειναι να μεγαλωνεις χωρις να εχουν οι γονεις σου λεφτα και εχει παντα ζησει πιο γ@ματες εμπειριες και γνωριζει καλυτερα παντα τα παντα!!!!Και αποκορυφωμα ενω δεν εχει παιδια (εγω εχω)μου λεει τι κανω σωστα και τι οχι αφου εχει μεγαλωσει τα ανηψια της(εκεινη 10 και κεινα 7) και ξερει αυτη καλυτερα παλι και εγω παλι δε μπορω να καταλαβω πως ειναι να μεγαλωνεις παιδια...και αι σιχτιρ τελοσπαντων συνχηστηκα τωρα....(ολα τα παραπανω δεν τα λεει μια συγκεκριμενη αλλα διαφορες που συναναστρεφομαι ειτε κατ αναγκη ειτε παρεα) Το θεμα ειναι πως παντα θα κανουν τα παντα ωστε να αισθανομαστε υπο...στο χερι μας ειναι ειτε ευγενικα ειτε με χιουμορ ειτε με ξεκατινιασμα να μη το επιτρεπουμε οταν το αντιλαμβανομαστε.Χουι ειναι και αυτο πιστευω και οπως και η ψυχη ετσι κι αυτο φευγει λενε τελευταιο...
Λίγο αργοπορημένη απάντηση... Έχω την τύχη (ατυχία;;;) να έχουμε με τον άντρα μου δική μας επιχείρηση, και από τότε που έγινα μανούλα, δεν πηγαίνω τόσες ώρες όπως πριν (ήμουν εκεί 8:00-21:00 κάθε μέρα, ενώ τώρα μόνο 3-4 ώρες τα πρωινά). Επειδή δεν υπάρχει κανείς να μας κρατήσει έστω για αυτές τις 3-4 ώρες το παιδάκι μας, αυτό μας ακολουθεί παντού (και στη δουλειά) από 6 μηνών, και από επιλογή δεν τον στείλαμε παιδικό σταθμό πριν τα 2 χρόνια του, γνωρίζοντας ότι η δική μου απουσία από τη δουλειά θα είχε και το ανάλογο οικονομικό (επιχειρηματικό) κόστος για εμάς. Ωστόσο, τα βράδια, αφού ο μικρός μας κοιμηθεί, θα πρέπει να δουλέψω και 2-3 ώρες στον υπολογιστή, κάνοντας δουλειά που θα γινόταν στη δουλειά, αν ήμουν εκεί τις ώρες που έπρεπε, και φυσικά καταλήγω να κοιμάμαι μετά τη 1 τη νύχτα, και να ξυπνάω κάθε μέρα στις 7. Ετσι, είμαι μαμά 24 ώρες και εργαζόμενη 4-6 ώρες την ημέρα και όλα τα υπόλοιπα (νοικοκυρά, σύζυγος κτλ κτλ). Ουσιαστικά, ελεύθερος χρόνος με το παιδί μου είναι 2-3 ώρες το απόγευμα (αφαιρώ το πρωινό, πηγαιν'-έλα - μαγαζί - μαγείρεμα - τάισμα - ύπνος - δουλειές σπιτιού κτλ) Τα σχόλια που εισπράττω είναι ποικίλα... Γιατί παίρνεις μαζί το παιδί στη δουλειά; Γιατί δεν το στέλνεις παιδικό; Γιατί δεν παίρνεις μια γυναίκα να σου το κρατάει; Γιατί δεν παίρνετε υπάλληλο; Γιατί, γιατί, γιατί...;;; Αυτό που ακούω πιο συχνά απ' όλα, όμως είναι ότι είμαι τυχερή που ΔΕΝ δουλεύω (!) και γι' αυτό μπορώ να αφιερώνω τόσο χρόνο στο παιδί μου, κυρίως από άλλες μαμάδες που είναι μισθωτές, οπότε δεν έχουν τη δική μου ευελιξία (;) στο ωράριο, και το κυριότερο, αφού ΔΕΝ δουλεύω και το μόνο που κάνω είναι να προσέχω ΕΝΑ μόνο παιδί, πως τα καταφέρνω να μην έχω ποτέ χρόνο και το σπίτι μου να μην είναι απαστράπτον; Στην αρχή προσπαθούσα να δικαιολογηθώ, αλλά πια απαξιώ ακόμα και να απαντήσω... Δεν θέλω να φανώ αχάριστη, ξέρω πως είμαι τυχερή που βλέπω όλη μέρα το παιδί μου, έστω και με δυσκολίες και πως πολλές μανούλες δεν είναι αρκετά μαζί με τα παιδιά τους - όσο θα ήθελαν - και τα οικονομικά δεν βοηθάνε (άλλωστε ποια θα ήθελε να δουλεύει τρελά ωράρια και να μη βλέπει τα παιδιά της αν δεν ήταν τα οικονομικά στη μέση;), αλλά όταν ακούω αυτό το "δεν δουλεύει αυτή, γι' αυτό τη βλέπεις κάθε μέρα στις κούνιες" και άλλα... Αυτό που κατάλαβα, είναι ότι δεν είναι μόνο ξερόλες αλλά και προσπαθούν να παρουσιάσουν πάντα τη δική τους κατάσταση ως πιο δύσκολη από όλων των υπολοίπων, οπότε πρέπει να τους θεωρούμε και ήρωες που τα καταφέρνουν τόσο καλά (καλύτερα από εμάς!!!) και φυσικά να μας πούν πόσο καλύτερα θα τα έκαναν όλα αν ήταν στη δική μας ("ευκολότερη") θέση! Ευτυχώς για μένα, μεγάλο μέρος από αυτούς τους ανθρώπους απομακρύνθηκαν από μόνοι τους όταν γέννησα, πρώτον γιατί κατάλαβαν ότι δεν θα μπορούσα να τους αφιερώνω πια το χρόνο μου και δεύτερον, μην τυχόν και τους ζητήσω καμιά βοήθεια!!! Κάνε αυτό που θεωρείς καλύτερο για την οικογένειά σου και τα παιδιά σου και όλα τα άλλα είναι δευτερεύοντα...
αυτοι δεν θα σταματησουν ποτε να το ξερεις..... κατηγορησαν τη μητερα μου οτι εχει τις κορες της παρατημενες στην αθηνα (οι γονεις μου ειναι μονιμα σε νησι) επειδη δεν ερχοταν καθε μηνα να μας πλυνει να μας μαγειρεψει και να κανει γενικη οσο εμεις δουλευουμε και σπουδαζαμε. 20 φευγα χρονων γαιδουρες εμεις κατα τη γνωμη τους επρεπε να περιμενουμε τη μανα μας να μας μαγειρεψει οπως κανουν ολες στα βλασταρια τους κοριτσια-αγορια που ουτε καν δουλευαν ουτε ειχαν καθε μερα μαθημα. για ολους αυτους -γονεις και παιδια- επειδη ειμαστε ολη μερα στους δρομους σχολη- δουλεια κι επειδη για ολες τις υποχρεωσεις και χαρτουρα που εχει ο καθενας τρεχουμε μονες μας και δεν περιμενουμε τη βοηθεια κανενος ειμαστε παρατημενα στη μοιρα μας. η μαμα μου στεναχωριοταν απιστευτα και τους ελεγε "για να παω θελω 100 ευρω εισητηρια. γιατι να μην τους τα στειλω μα καλυψουν κανενα λογαριασμο να τους μεινει και λιγο χαρτζιλικι?" λες και δεν της λειπουμε λες και δεν εχει τυψεις που μας βλεπει 3 φορες το χρονο εχει και τους "καλοπροαιρετους" να την κατηγορουν και απο πανω που δεν ειμαστε ακομα στο βρακι της.... πολυ θα ηθελα να τους πω κανα δυο φωνηεντα σε ολους αυτους τους "αλανθαστους" που βλεπουν εμας ως ελλατωματικους οικογενειακως αλλα χαλαλι στη μαμα μου που δεν θελει να ασχολειται...
Βιώνουμε ακριβώς τα ίδια! Κι'εγώ ρίχνω μαύρο δάκρυ για τις ώρες που λείπω. Κράτα γερά! Θα σε έχω στο μυαλό μου!
ψιτ! τα δικά μου ολο τον χειμώνα κοιμόταν στις 11, 15 μηνών και 4 ετών, λες να μου στείλουν την πρόνοια? εγώ όμως ήθελα να τα βλέπω, και εκείνα εμένα. τους ξερόλες τους έκανα πέρα πριν καιρό!
Γλυκιά μου πόσο δίκιο έχεις... καλά κάνεις κ σχολιάζεις τους "ξερόλες" αλλά ουσιαστικά καταλαβαίνω πως πληγώνεσαι πολύ από τα λόγια τους κ σου χαλάνε τη διάθεση... έτσι αντιδρούσα κ εγώ μέχρι που βρήκα τη λύση... απ όταν έγινα μιανούλα έβαλα τις σχέσεις μου σε διαδικασία αξιολόγησης... με αποτέλεσμα να βγάλω εντελώς από τη ζωή μου 2 πολύ "καταστροφολόγους" που μόνο κακό μου έκαναν κ δεν υπήρχε ελπίδα διόρθωσης κ από τότε ηρέμησα. Βγάλε από τη ζωή σου ότι σε χαλάει γιατί έχουμε τόσα πολλά στο κεφάλι μας πια που να μας λείπουν τα πικρόχολα σχόλια...
Όσο πιο μακριά γίνεται από τέτοιους τύπους. Είναι τοξικοί και σε δηλητηριάζουν. Γύρισέ τους την πλάτη και άσε τους πίσω σου γιατί αυτό τους αξίζει. Και αν δεν μπορείς για διάφορους λόγους ότι και να σου λένε εσύ να δηλώνεις πως είσαι από ...τα Κουφονήσια....
dikio exeis kai mi to psaxneis katholou... einai dunaton na ta koimizeis apo nwris kai n mi vlepesai katholou me ta paidakia sou.... oses ta lene auta einai akardes... paragmatika den mporoun na katalavoun pws niwtheis... eleos.. mi kathesai kai xaliesai gia to ti sou leei o enas ki o allos. exallou pan metron aristo lene.... oute se guala prepei na ta kleisoume ta paidakia mas kai na ginoun robotakia oute kai anexelegta.
Σε καταλαβαίνω απόλυτα. Ειδικά εμείς οι πιο καινούργιες, μέσα στην κούραση, το σόκ και την ασχετοσύνη μας, ψάχνουμε μια συμπαράσταση -κάτι να μας ανεβάσει βρε παιδί μου- και όταν παίρνουμε κακοπροαίρετη κριτική, ανάβουν τα λαμπάκια μας γιατί, αντί να γίνουμε καλύτερα, γινόμαστε χειρότερα και μπερδευόμαστε, χάνουμε το στόχο και κάνουμε λάθος πάνω στο λάθος. Επειδή με ενδιαφέρει το θέμα, διάβασα τα σχόλια και πιστεύω οτι καλή προσέγγιση είναι αυτή του Αντώνη. Μάλλον θα πρέπει να αποκτήσουμε ανοσία στη μαλακία του καθενός, και να ακολουθούμε τις καλοπροαίρετες συμβουλές. Οι άνθρωποι δε θα πάψουν ποτέ να ψάχνουν επιβεβαίωση μέσα από την κριτική προς τους άλλους -και βάζω και τον εαυτό μου μέσα για τί έχω υποπέσει πολλές φορές στο αμάρτημα αυτό- και πρέπει να το πάρουμε απόφαση οτι ό,τι λένε δεν πάει σε εμάς, αλλά συνήθως στον εαυτό τους.
Πόσο δίκιο έχεις!!!
Άκου τώρα να δεις τι ανάλυση θα σου κάνω επί του θέματος (και από προσωπικές εμπειρίες). Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που έχουν τόσο μεγάλη αυτοπεποίθηση που θεωρούν ότι οι γνώσεις τους και οι επιλογές τους είναι ανώτερες από των υπολοίπων. Αυτό τους κάνει να θέλουν διαρκώς να εκφράζουν αυτές τις γνώσεις με άποψη επί παντός επιστητού, σαν να έχουν αποστολή τους να διαφωτίσουν τους χαζούς αυτού του πλανήτη (δηλαδή όλους τους υπόλοιπους)!!! Αν βέβαια τους παρατηρήσεις από πολύ κοντά (αόρατη όπως είπες) θα διαπιστώσεις ότι και λάθος επιλογές κάνουν ενίοτε (ή επιλογές που δεν θα έκανες ποτέ εσύ), και λάθος απόψεις έχουν (ή απόψεις διαφορετικές από τη δική σου) και όλα δεν τα ξέρουν (γιατί αυτό είναι αδύνατο στην τελική)! Υπάρχει επίσης και μια άλλη κατηγορία ανθρώπων που είναι το άλλο άκρο αντίθετο. Λόγω χαμηλής αυτοπεποίθησης/αυτοεκτίμησης και έλλειψης εμπειριών, αισθάνονται τόσο μειονεκτικά απέναντι σε άλλους, που έχουν την ανάγκη να δηλώνουν διαρκώς το αντίθετο! Πχ. έχω φίλη που δεν οδηγεί. Είναι 40 χρονών και δεν έχει πιάσει ΠΟΤΕ τιμόνι στη ζωή της. Σε πληροφορώ ότι όχι μόνο έχει άποψη για την οδήγηση, αλλά έχουμε αρχίσει να αποφεύγουμε να την βάζουμε στα αυτοκίνητά μας γιατί μας σπάει τα νεύρα από τις παρατηρήσεις!!! Γενικότερα έχει την τάση να προσπαθεί να πείσει ότι αν το έκανε εκείνη θα το έκανε καλύτερα σίγουρα! Και αυτό δεν περιορίζεται στην οδήγηση αλλά ισχύει για όλα. Ο ξερόλας γενικά, είναι πολύ ενοχλητικός και κουραστικός να τον κάνεις παρέα. Ειδικά αν έχει γίνει και γονιός (ή και να μην έχει γίνει όπως η φίλη που ανέφερα παραπάνω) είναι ακόμα χειρότερος. Όμως αν είναι φίλος, προσπαθείς όσο μπορείς να τον ανέχεσαι!
....μάλλον κάνεις παρέα με λάθος ανθρώπους. Όποιους δεν κατανονούν την υπέροχη κ υπεράνθρωπη προσπάθειά σου, κάντους πέρα. κράτα ένα - δύο και καλούς. αρκετά με τους τέλειους, βρες αληθινούς.
Αγαπημένη Μαμά Α., Μήπως ασχολείσαι περισσότερο από ότι θα έπρεπε με το τι λένε οι άλλοι? Πάρε παράδειγμα τον μικρόκοσμο των "Ελληνίδων Μαμάδων".... Καθημερινά μαμάδες "σφάζονται" (άλλοτε με το γάντι κι άλλοτε απροκάλυπτα), υποστηρίζοντας ένθερμα η κάθε μία τον δικό της τρόπο διαπαιδαγώγησης ως σωστότερο και φορές φορές ελλείψει τακτ και σεβασμού και δίχως να υπολογίζουν τα συναισθήματα των άλλων "στήνουν στον τοίχο" κυριολεκτικά οποιαδήποτε άποψη τυχαίνει να είναι διαφορετική από τη δική τους..... Αυτό και μόνο αποτελεί ένα ατράνταχτο παράδειγμα της κοινωνίας που ζούμε, οπότε το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να ΜΗΝ ΑΣΧΟΛΕΙΣΑΙ με το τι λένε οι άλλοι, κλείσε αυτιά και πόρτες και σήκωσε το παράστημά σου εάν χρειαστεί χωρίς να σκέφτεσαι ότι θα σε χαρακτηρίσουν "κακιά". Να ακούς ΜΟΝΟ ΤΙ ΣΟΥ ΛΕΕΙ ΤΟ ΕΝΣΤΙΚΤΟ ΣΟΥ, διότι πίστεψέ με, αυτό ΕΙΝΑΙ ΑΛΑΝΘΑΣΤΟ!! Έτσι θα ζήσουν όλοι καλά κι εσύ και η οικογένειά σου καλύτερα!! Φιλικά Εβελίνα
Πόσο δίκιο έχεις!!! Πόσο!!! Έχω ένα κοριτσάκι 5 μηνών. Άποψη μου είναι ότι δεν πρέπει να πολυχρησιμοποιώ μετρό και αστικά γιατί υπάρχουν πολλά μικρόβια και δεν θα ήθελα να κολλήσει κάτι το παιδί μου. Την ίδια άποψη έχει και η παιδίατρος μας και φυσικά την σέβομαι. Έρχεται λοιπόν η αδερφή μου, που δεν έχει παιδιά, και μου λέει ότι αυτό είναι λάθος. Μου συγκρίνει την καφετέρια, την ταβέρνα με το μετρό και το αστικό. Μα είναι δυνατόν??? Και δεν λέω να μην έχει την άποψη της ή να μην την πει, απλώς να μην την επιβάλλει ή να μην με βγάζει τρελή που θέλω να προστατέψω το παιδί μου με τον τρόπο που εγώ θεωρώ σωστό. Κάνε κούκλα μου αυτό που νομίζεις σωστό κι αν χρειαστεί βάλτους στην θέση τους. Όσο για την ώρα που κοιμούνται τα παιδιά σου, εμάς η παιδίατρος μας έβαλε τελευταίο γεύμα στις 22:00 και μετά ύπνο! Και εμάς ο μπαμπάς μας γυρίζει στις 21:30. Πότε θα δει το παιδάκι του? Κι αφού επιτρέπει την ώρα και η γιατρός..... Να χαίρεσαι τα αγγελούδια σου και να τα δεις όπως επιθυμείς!!!
Και ποιος γονιός δεν ακούει τέτοια; Και τσιγκούνηδες ως προς τις ανάγκες του παιδιού μας έχουν χαρακτηρίσει (γιατί δε βάζαμε το καλοριφέρ στους 23 (!) όταν ήταν λεχούδι...) και ότι τη ντύνω ελαφρά και ότι δεν την πιέζω να τρώει αρκετά και ότι την έβγαλα βόλτα από πολύ μωρό (το ότι έχει αρρωστήσει ελάχιστα στα 3,5 χρόνια της ζωής της είναι άλλο θέμα...). Λίγο-πολύ έχω ακούσει όσα γράφεις, αλλά ένα από τα κουρυφαία το έχω ακούσει από τη μαμά μου: σε οικογενειακή συγκέντρωση η ξαδέρφη μου με ρωτούσε γιατί δεν ενθαρρύνω τη μικρή μου να ζωγραφίζει με το δεξί και η μαμά μου απαντάει "δεν κάνει τέτοια η Εύα, είναι πολύ δημοκρατική με το παιδί"... Όχι, δεν είμαστε ξερόλες. Άπειρες φορές έχω μπει στη διαδικασία να σκεφτώ μήπως αυτό που μου λένε είναι σωστό και κάποια πράγματα τα έχω όντως αλλάξει. Έχω αποδεχτεί το ότι θα κάνουμε και λάθη, όπως επίσης έχω καταλάβει ότι για ορισμένα πράγματα το σωστό και το λάθος είναι σχετικά, καθώς το κάθε παιδί έχει διαφορετικό χαρακτήρα και ορισμένες ανάγκες διαφέρουν. Οπότε, μη σκας καθόλου. Συμβουλές και υποδείξεις θ' ακούς πάντα. Πέρνα τες από "φίλτρο" και για ό,τι δεν αξίζει, απλά μην ασχολείσαι...
Πίστεψε με υπάρχουν πολλά ίδια παραδείγματα σε όλες τις οικογένειες. Καταλαβαίνω ότι όσο και αναίσθητη να είσαι όταν έχεις κάποια άτομα από πάνω σου και νιώθεις ότι, ότι και αν κάνεις θα σχολιάστεί, είναι πάρα πολύ ψυχοφθόρο. Τι να κάνουμε..αυτή είναι η κοινωνία μας. Εγώ το μόνο που σε συμβουλεύω είναι να αδιαφορείς, και να μη μπαίνεις καν στη διαδικασία να προσπαθείς να υπερασπιστείς την επιλογή σου...και αυτό κουραστικό είναι.. Γι'αυτό κοίτα τα παιδάκια σου και τον άντρα σου και άστους να λένε...κάθε οικογένεια έχει τους δικούς της ρυθμούς. Όσο για την ώρα που κοιμούνται τα παιδάκια σου, οκ καλό ειναι να κοιμούνται νωρίς αλλά πολύ καλύτερο είναι να χαίρονται τη μανούλα τους εφόσον λείπει όλη μέρα.
Στο ίδιο καζάνι βράζουμε... χιχι!! Εγώ την έβαζα αργά για ύπνο από μωρό, πρώτον γιατί δε μου έβγαιναν αλλιώς τα ταΐσματα, δεύτερον γιατί ο άντρας μου γυρνούσε κι αυτός 9 η ώρα - οπότε δεν υπήρχε άλλη ώρα μέσα στη μέρα που να την έβλεπε, συν ότι ήθελα βοήθεια με το μπανάκι της, συν ότι ήθελε κι εκείνος να έχει την ευκαιρία να την φροντίσει... Κι είχα κι εγώ την αδερφή μου να μου λέει τα ίδια. Άσχετα που κατέληξε κι εκείνη να κάνει τα ίδια, μιας και μεγαλώνοντας το παιδί αλλάζει... Κι έχει και τις γκρίνιες του, και τα "δε θέλω νάνι!" και τα "στο δικό σας κρεβάτι!" κτλ κτλ κτλ.... Μη σε νοιάζει... Όλοι αυτοί που τα λένε -για μένα προσωπικά- είναι οι μεγαλύτεροι υποκριτές του κόσμου. Αρκεί μία βόλτα στο Mall, στο Escape, στο Πάρκο του Τρίτση, στην παιδική χαρά της κάθε γειτονιάς, στο Allou Fan Park, στις παραλίες (ειδικά τώρα το καλοκαίρι) και θα καταλάβεις τι εννοώ.... Ποτέ δεν μπόρεσα να καταλάβω, πώς κάποιοι έρχονται για μπάνιο στις 7 το απόγευμα με το μωρό τους και στις 20:30 (κατά τα λεγόμενά τους πάντα) το βάζουν για ύπνο.... Πότε προλαβαίνουν καλέεεεε???? Μην ακούς κανέναν. Πίστεψέ με, υπάρχουν πολλά "ξενυχτάκια", είτε σε ηλικίες σχολείου - που υποτίθεται ότι πρέπει να ξυπνήσουν νωρίς, είτε πιο μικρά. Κι αν ξαναμπλέξεις σε τέτοιου είδους συζητήσεις, μία είναι η λύση: πες τους αυτό που θέλουν να ακούσουν. Μόνο έτσι θα τους ξεφορτωθείς. Χαιρετισμούς από μία ξενύχτισσα μάνα και μία μόλις 2,5 ετών ξενύχτισσα κόρη! χαχα!!
δεν πιστεύω ότι υπάρχει μαμά που να μην έχει πέσει θύμα ξαφνικής κριτικής και τόσο βαριάς και προσωπικής που σοκάρει... διαβάζω το αρθρο σου και βλεπώ παρα παρα πολλά κοινά με τη ζωή μου. στην αρχη στεναχωριόμουν με τα σχόλια, μετά προσπαθούσα να απαντησω με επιχειρήματα (λαθος μου) αλλά τώρα γελάω. γελάω αληθινά με την καρδιά μου!!! για πολύ λίγο σκέφτηκα ότι αν αρχίσω να κάνω και εγώ κριτική θα ανακουφιζόμουνα αλλά το δοκίμασα και δεν είναι ωραίο, απορώ με όλους αυτούς που το παίζουν ξερόλες, τι είδους ικανοποίηση αντλούν... είναι εύκολο όμως να τους κριτικάρεις αμεσα αφου είμαστε όλοι ανθρωποι και παρα πολλά απο αυτα που κάνουμε δεν είναι σωστα ή λαθος αλλά κάτι στο ενδιάμεσο. η συμβουλή μου: φτασε σε ένα σημείο ζεν που να μη σε νοιάζει και γελα γιατι είναι όντως γελοιοι όλοι όσοι νομίζουν ότι ξέρουν καλύτερα απο τη μανα τι είναι καλύτερο για το παιδι της!!! οι καλοπροαίρετες συμβουλες είναι ευπρόσδεκτες όταν ζητηθουν!
Η γνώμη μου είναι ότι όλοι μας είμαστε "φωτινοί παντογνώστες". Όλοι μας έχουμε γνώμη για όλα (ένας τέτοιος είναι και ο γράφων) και την λέμε (όπως τώρα καλή ώρα!!!). Πρέπει να μάθουμε να ξεχωρίζουμε όμως το "πώς" , το "γιατί" και το ποιόν σε μια "συμβουλή". Η "συμβουλή" που δίνεται από αγάπη, δίνεται με αγάπη (το πώς) και έχει μοναδικό σκοπό να μας βοηθήσει να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι, καλύτεροι γονείς κλπ (το γιατί). Η συμβουλή που δίνεται από μίσος, από ζήλια, από φθόνο κλπ (το πώς), έχει μέσα της όλα αυτά (μίσος, ζήλια, φθόνο) και έχει σκοπό να μας μειώσει, να μας τσακίσει τα νεύρα, να μας εξουδενώσει, να μας εξευτελίσει (το γιατί).ΟΙ διαφορές είναι τεράστιες μεταξύ τους. Μερικές φορές όμως δεν φαίνονται, δεν ξεχωρίζουν και κάνουμε λάθη.Ακολουθούμε λάθος συμβουλές σαν σωστές, μέσα τους όμως κρύβουν μίσος και είναι για το κακό μας, και την πατάμε βεβαίως.Ή και αντιθέτως συμβουλές που δίνονται από αγάπη και ενδιαφέρων,δεν τις ακούμε, και χάνουμε πολλά. Πάντως ένας που σε αγαπάει, ποτέ δεν θα σε μειώσει με την συμβουλή του. Όπως και ένας που θα σε μειώσει, θα σε εξευτελίσει, για ένα λάθος σου, ποτέ δεν το κάνει από αγάπη, από ενδιαφέρων. Υπάρχουν βεβαίως και οι "συμβουλάτορες" που η γνώμη τους δεν έχει μίσος κλπ, αλλά είναι "τρία πουλάκια κάθονται" (συγνώμην για την έκφραση) οι συμβουλές τους(το ποιόν). Καλόν είναι λοιπόν να μάθουμε να ξεχωρίζουμε την αγάπη από το μίσος, την κακία, την ζήλια κλπ. Όπως επίσης την μυαλομένη και σοφή συμβουλή, από τα "λογια του αέρα". Και καλόν είναι να μάθουμε να ακούμε και κανέναν άλλον, κάπου - κάπου. Υπάρχουν γυναίκες που μόλις γίνουν μαμάδες, ως δια μαγείας, έμαθαν τα πάντα για το παιδί τους. Ότι κάνουν αυτές είναι "τέλειο" και δεν επιδέχεται καμμία αμφισβήτηση καμμία πράξη τους, δεν δέχονται κουβέντα για τίποτα και από κανέναν (θα έχεις γνωρίσει πιστεύω τέτοιες, γιατί είναι αρκετές!).Εμείς, βλέπεις, δεν μεγαλώσαμε παιδιά, μεγαλώσαμε κατσίκια, πρόβατα, ίσως και ..μαρούλια(συγνώμην για την ειρωνία). Μόνον αυτές μεγαλώνουν παιδιά. Εξ ου και η παροιμία "Μόνον η Μαρία του Γιάννη έχει παιδί" . Ας περνάμε από το φίλτρο της αγάπης τα λόγια των άλλων και ας κρατάμε αυτά που είναι γεμάτα αγάπη και λέγονται για το καλό μας, και στην πραγματικότητα είναι πάρα πολλά. Αν όμως περνάμε τα λόγια των άλλων από το φίλτρο του εγωισμού μας και της παντογνωσίας μας, τότε σίγουρα θα τα θεωρούμε όλα, μα όλα τα λόγια των άλλων ή ηλίθια, ή κακίες. Τις κακίες τις απορρίπτω και τιςπροσπερνώ, με τις ανοησίες σπάω χαμόγελο και την αγάπη και το ενδιαφέρων τα κάνω κτήμα μου, τα ακολουθώ. Δεν χρειάζεται λοιπόν στεναχώρια, διάκριση χρειάζεται. . Ώσπου να μάθω, έχω κάνει και 'γω λάθη, ατέλειωτα και ακόμη κάνω. Καλόν είναι να μαθαίνουμε και από τα λάθη μας και από τα λάθη των άλλων (είναι οι συμβουλές τους). Δεν πρέπει να είναι όλες οι συμβουλές απορριπτέες, ούτε βεβαίως καλοδεχούμενες.Διαλέγεις και παίρνεις. Ευχαριστώ.
Σωστότατος ο Αντώνης!
Αστους να λενε.. τι σκασας? εσυ κοιμασαι με την συνειδηση σου ησυχη οτι κανεις οτι ειναι ανθρωπινως δυνατον για την οικογενεια σου? αυτο αρκει.. Ασε τους ξερολες που τα κανουν καλυτερα να τα εφαρμοζουν στα παιδια τους.. Τοσα προβληματα και αγχη βιωνουμε καθημερινα.. μ αυτους θα ασχολουμαστε? μη χειροτερα..
Συμφωνώ απόλυτα!
Πες τα χρυσόστομη!!! Πήξαμε πια στους ξερόλες και τους συμβουλάτορες!!! Η μάνα ξέρει καλύτερα απ' όλους τι είναι καλό για το παιδί της, πάει και τελείωσε!!!
Αχ κοριτσάκι μου!! Είσαι αξιέπαινη που μπορείς και τα κουλαντρίζεις όλα! Αυτό σημαίνει ότι είσαι τόσο δυνατή που κάνεις τους άλλους να σε φοβούνται! Είσαι τυχερή που δουλεύεις τέτοια εποχή (δε συζητάμε για την ύπαρξη των δύο άγγελων σου βέβαια που από μόνο του το γεγονός σε κάνει ευλογημένη)! Αυτό σημαίνει ότι κάνεις τους άλλους να σε ζηλεύουν! Ο φόβος και η ζήλια προκαλούν πικρόχολα σχόλια που σε προβληματίζουν! Αυτό σημαίνει ότι εισαι ευαίσθητη! Να είσαι λοιπόν ευαίσθητη με τα παιδιά σου και μόνο! Όχι με κάθε άξιο κριτή, δικαστή, καθηγητή, φωτεινό παντογνώστη! Γράφ' τους όλους! Αν σου συνέβαινε κάτι , Θεέ μου φύλαγε. άσχημο, όλοι αυτοί θα σε λυπούνταν! Καλύτερα λοιπόν να σε φοβούνται και να σε ζηλεύουν παρά να σε λυπούνται! Είναι σκληρό αλλά όχι περισσότερο από αυτό που σου κάνουν εκείνοι! Να χαίρεσαι τα παιδάκια σου, να είσαι πάντα γερή και να αδιαφορείς για αυτούς που ούτε σε ταΐζουν για να τους έχεις ανάγκη, ούτε μπήκαν ποτέ στα παπούτσια σου για να δουν πως περνάς εσύ την καθημερινότητά σου! Όπως διεπίστωσες και μόνη σου ότι και να κάνεις πάντα κάτι θα βρουν να πουν! Άντε γεια λοιπόν!
Τοξικοί άνθρωποι. Κράτα τους μακριά σου!
Πολλή σημασία δίνετε όλες στους πικρόχολους... Εγώ τους αντιμετωπίζω με ειρωνεία και το βουλώνουν μια και καλη... Και πώς να κοιμηθούν 9 τα παιδιά;;; Εγώ δεν έχω δει παιδί να κοιμάται πριν τις 10, ειδικά το καλοκαίρι... ΈΛΕΟΣ !!! Mη δίνεις σημασία, αγνόησέ τους, ειρωνεία κυρίως-θα σε σώσει!!! Και καλό κουράγιο... Και εγώ σταμάτησα τη δουλειά για να μεγαλώσω το μωρό μας, αλλά μπορούσα να το κάνω γιατί βγαίναμε οικονομικά, λίγο στριμωγμένα αλλά δε μας λείπει τίποτα, αν δεν βγαίναμε όμως θα έπρεπε να δουλεύω.. Οπότε μη νοιώθεις τύψεις γι αυτό ! Να τους λες οτι αμα σας βοηθήσουν εκείνοι με χρήματα, ευχαρίστως θα σταμάταγες τη δουλειά... Θα το βουλώσουν!!!!!! ΕΙΡΩΝΕΙΑ ΦΟΥΛ !!! Καλή δύναμη <3
Το καλυτερο που εχεις να κανεις ειναι να μην συζητας τα παντα με τριτους γιατι ηθελημενα η οχι θα παρεις κριτικη. Κ οσον αφορα αυτα που φαινονται προσπαθησε να μη δινεις τοση σημασια γιατι θα τρελαθεις. Να ξερεις οταν προσπαθεις κ θες να βελτιωνεσαι κανεις οτι καλυτερο για τα παιδια σου. Αλλα παν μετρο αριστον κ στο τι αφηνουμε να μας επηρεασει αλλα κ στο τι κανουμε. Για μενα ειναι χρυσος κανονας.
kakoproeraitoi pantognwstes polloi!!!!!!!goneis k mi....kseroun ta panta k einai anamartitoi!!!!egw zw anamesa se pollous tetoious...k tha sou pw 1 pragma!!!!graftous k apomakrunsou!!!!auti den tha allaksoun alla esy tha xaliesai...!!!!
Πιστεύω ότι αγχωνεσαι χωρις λόγω, μόνο εσυ βάζεις κανόνες και προγραμμα στο σπίτι σου οποίος έχει πρόβλημα "απο εδώ παν και οι άλλοι" εμένα η Μαμα μου δούλευε απο όταν ήμασταν πολυ μικρά 4 αδέρφια βλέπεις ο μπαμπάς ελαιοχρωματιστης δεν μας έλεγες εύπορους ουτε φτωχούς αλλά η ώρα που σχολαγε η μαμα μας ήταν ιερή ότι ώρα και να ήτανε ακόμα και αν είχαμε σχολείο την επόμενη. Είμαι πολυ περήφανη για τους γονείς μου για όσα στερήθηκαν ώστε να μας μεγαλώσουν σωστά. Ετσι ειναι και τα παιδια σου ΠΕΡΗΦΑΝΑ δεν θα στο πούνε ακόμα, βαθειά μέσα τους το ξέρουν και κάποια στιγμη οταν θα κάνουν δικά τους παιδια θα στο λένε συνέχεια!!! Είσαι μανούλα και σύζυγος μα πάνω απο ολα άνθρωπος! Σου εύχομαι να χαίρεσαι τα παιδάκια σου και να σε χαίρονται οι άνθρωποι που σε αγαπάνε.
Τζάμπα στεναχωριέσαι και αγχώνεσαι!Οτι κι αν κάνουμε πάντα θα βρεθεί ενας ξερόλας που θα προσπαθεί να μας βγάλει λάθος!!Να χαίρεσαι τα παιδάκια σου και να κάνεις πάντα αυτό που θεωρείς ΕΣΥ το καλύτερο για αυτά!
νομιζω πως δεν νοιαζονται για τα παιδια σου αλλα για το πως θα πληγωσουν εσενα...γιατι σιγουρα σε ζηλευουν για την ευτυχια που εχεις...και ειδικα οσοι σχολιαζουν που δεν εχουν παιδια....να τους δω τι θα κανουν οταν ερθει η σειρα τους...σε ποοοοσα θα κανουν πισω και ποοοσο νερο θα ριξουν στο κρασι τους!
Glikia mou kopela!! Ti kathesai k asxoleisai? Esi kaneis to kalitero gia to spitiko sou k tin familia sou! Ti se noiazi ti leei o kathe tritos? Apo kosmotheories eimaste plireis...