Το «παιδί» και το «κορίτσι»
Θα μπορούσε να ήταν και τίτλος βιβλίου αλλά είναι μια πραγματικότητα που ισχύει, δυστυχώς, ακόμη και στις μέρες μας. Και για να γίνω πιο σαφής. Δυστυχώς, υπάρχουν ακόμη και σήμερα αντιλήψεις, ειδικά στην μακρινή περιφέρεια ως προς το φύλο του παιδιού. Ευχές στα νιόπαντρα ζευγάρια του τύπου «άντε και με ένα γιο«, δυσανασχέτηση και «δεν πειράζει» αν γεννηθεί κορίτσι, διάκριση σε «παιδί» που είναι το αγόρι και σε κορίτσι, λες και τα κορίτσια δεν είναι παιδιά. Και δυστυχώς υπάρχουν αγόρια που έχουν νουθετηθεί τόσο πολύ σε αυτό τον τρόπο αντίληψης των πραγμάτων που θέλει τη γυναίκα υποζύγιο, άβουλο ον δίχως άποψη, με αποτέλεσμα να φέρονται με παρόμοιο τρόπο και στη δική τους γυναίκα. Και γνωρίζω αρκετές τέτοιες περιπτώσεις.
Περιπτώσεις που ο πατέρας γαλουχεί τον γιο να θεωρεί οικογένειά του την πατρική, να παντρεύει τις αδερφές του και να τις προικίζει κιόλας ενώ ο ίδιος δεν έχει «στον ήλιο μοίρα» και παίρνοντας χρήματα «κρυφά» από κοινό με τη σύζυγό του λογαριασμό, περιπτώσεις που η πεθερά λέει στη νύφη της που προσπαθεί να κάνει παιδί «κορίτσι μου, εμείς τις Αθηναίες δεν τις θέλουμε… και τις γυναίκες που δεν μπορούν να γεννήσουν τις λέμε στείρες«. Και μιλάμε για την Ελλάδα του 2013!!!!! Όπου το «τι θα πει ο κόσμος» υπερισχύει, όπου φράσεις όπως «μας πήραν και τα σώβρακα» εκφράζει μια συμπεριφορά όπου ο άντρας μιλά «κανονικά» και δεν υποτιμά τη γυναίκα του, ή αντίθετα το «έσκισες τη γάτα» δείχνει την ανωτερότητα του συζύγου. Λες και ο γάμος είναι ένας ανταγωνισμός ανάμεσα σε δυο σόγια.
Δεν είναι υπερβολές αυτά που γράφω, θα μπορούσα να αναφέρω αρκετά παραδείγματα, λυπάμαι όμως για τους γάμους που διαλύονται εξαιτίας τέτοιων αντιλήψεων της προηγούμενης γενιάς, ειδικά όταν υπάρχουν και παιδιά. Θλίψη με πιάνει όταν «μπαίνουν τρίτοι συγγενείς» προσπαθώντας να υποδείξουν στο ζευγάρι τον τρόπο ζωής του. Λυπάμαι και για τα παιδιά που ανατράφηκαν μέσα σε τέτοιες οικογένειες τα οποία ωστόσο έχουν και τη δική τους ευθύνη στην συνέχεια για την πορεία της ζωής τους. Λυπάμαι για τις αντιλήψεις του τύπου άντρας-αφέντης, λυπάμαι για τις κατά πρόσωπο προσβολές όταν η νύφη τους τυγχάνει να έχουν έναν διαφορετικό τρόπο ανατροφής και αντίληψης των πραγμάτων. Φράσεις όπως «εμείς σας γεννήσαμε» που υποννοεί αυτόματα σεβασμό είναι για μένα άτοπες.
Ο σεβασμός κερδίζεται, δεν είναι αυτονόητος για κανέναν απολύτως!
Σας ευχαριστώ που με «διαβάσατε».
Μαμά Μαρία
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
ΕΓΩ ΠΑΝΤΩς ΑΠΟ ΠΡΙΝ ΜΕΙΝΩ ΕΓΚΥΟς ΚΟΡΙΤΣΙ ΗΘΕΛΑ ΚΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ Κ ΔΕΥΤΕΡΟ ΝΑ ΚΑΝΩ ΠΑΛΙ ΚΟΡΙΤΣΙ ΘΕΛΩ ΟΧΙ ΟΤΙ ΘΑ ΣΤΕΝΑΧΩΡΗΘΩ ΑΜΑ ΕΙΝΑΙ ΑΓΟΡΙ ΑΠΛΑ ΛΕΩ ΤΙ ΘΕΛΩ. ΕΥΤΥΧΩΣ ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΟΛΛΗΜΑ ΤΟΥ ΦΥΛΟΥ ΟΥΤΕ Ο ΑΝΤΡΑς ΜΟΥ. ΑΠΛΑ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΕΙΧΑ ΒΓΕΙ ΒΟΛΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΜΙΚΡΗ ΚΑΙ ΜΕ ΣΤΑΜΑΤΑΕΙ ΕΝΑΣ ΠΑΠΠΟΥΣ ΚΑΙ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΑΓΟΡΙ Ή ΚΟΡΙΤΣΙ( ΑΛΛΟ ΑΥΤΟ ΝΑ ΤΑ ΒΛΕΠΟΥΝ ΟΛΑ ΡΟΖ Κ ΝΑ ΡΩΤΑΝΕ) ΛΕΩ ΚΟΡΙΤΣΙ ΚΑΙ ΜΟΥ ΑΠΑΝΤΑΕΙ ΔΕΝ ΠΕΙΡΑΖΕΙ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΓΟΡΙ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΕΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΜΠΑ ΚΑΙ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΘΕΛΩ .... ΣΑΝ ΧΑΝΟς ΜΕ ΚΟΙΤΑΖΕ Ο ΠΑΠΠΟΥΣ!!!!!
Η ίδια η αδερφή μου που είναι 38 χρόνων κοπέλα και όχι καμία γριά, όταν της είπα ότι και το δεύτερο παιδάκι μου θα είναι κορίτσι, μου είπε το γνωστό ´´δεν πειραζεί´. Και αυτή έχει δυο αγόρια και φυσικά αυτές τις βλακείες τις λένε συνήθως αυτές που έχουν αγόρια! Οπότε απο τους ξένους τι να περιμένω; Και μια άλλη όταν τις είπα ότι και το δεύτερο θα είναι κορίτσι μου είπε ότι ο Θεός δεν μας δίνει πάντα αυτό που θελουμε!!! Και όταν της απάντησα ότι εγώ ήθελα να είναι κορίτσι και το δεύτερο, γουρλωσε τα ματιά απο την απορία!!! Μα είναι δυνατόν;
Στην περίπτωσή μου, έγινε το αντίθετο απο τις περισσότερες περιπτώσεις. Και μάλιστα απο τον ίδιο μου τον άντρα! Ήθελε 3 κόρες!!!!!!! Αυτό ήταν το όνειρο του για την οικογένεια μας... Εγώ πάλι πάντα νόμιζα οτι είμαι αγορομάνα.... Στην πρώτη μου εγκυμοσύνη με αποκαλούσε " τα κορίτσια μου" . Ήταν σίγουρος πως ήταν κόρη... " Δεν ξερω εγω τι έκανα;;;" ελεγε. Δεν ξέραμε το φύλο του μωρού , δεν θέλαμε να ξέρουμε ΧΑ!!!!!! Μόλις η μαία του είπε : ' Να σας ζήσει . Αγόρι" , έμεινε άγαλμα!!!!!! Ήρθε κοντά μου και μου λέει : "Δεν πειράζει κοπέλα μου, το επόμενο κορίτσι θα είναι" . Γέλασα πολύ!!!!!!!!!!! Και μετά το δεύτερο γιό που αποκτήσαμε, έλεγε σε όλους με αστείο ύφος, πως δεν είναι καλός μάστορας και κάνει μαντραχαλάδες. Τα λατρεύει φυσικά τα παλικάρια μας και ευτυχώς έχει ανιψιές να δει τσαχπινιές.... Ευτυχώς που παπούδες και γιαγιάδες δεν είχαν ποτέ προτίμηση στο φύλο των εγγονών τους... Ευτυχώς!!!!
Το κορυφαίο κορίτσια!!! Στον γάμο της κουνιάδας μου όπου ήμασταν κ εγώ κ αυτή σε ενδιαφέρουσα έρχεται μια θειά τους ( του άντρα μου κ της κουνιάδας) κ με ρωτάει: -εσύ είσαι η γυναίκα του Θανασάκη?( Θάνος, ο άντρας μου 100 κιλά γομάρι Θανασάκης ακόμα για την θείτσα τεσπα) -ναι θεία εγώ είμαι.. -έμαθα ότι η μία έχει αγόρι κ η άλλη έχει κορίτσι, εσύ ποιο έχεις? (η μία είμαι εγώ η άλλη η κουνιάδα μου) -εγώ θα κάνω το αγόρι κ η Μαίρη θα κάνει κοριτσάκι θεία. - μπράβο κορίτσι μου τι νύφη κάναμε εμείς!!!!!!!! (με φιλάει κ με αγκαλιάζει) εε δεν πειράζει που θα κάνει η Μαίρη μας κορίτσι μικρή είναι ακόμα θα κάνουν κι άλλο!!!!!!!!!!!! τα σχόλια δικά σας
Χα'!! Εγω έχω ένα γιο. Και στην δεύτερη εγκυμοσύνη Όλοι περίμεναν την κόρη (τους είχε κάτσει όλων όμως). Και το 2ο γιος τελικα. Το σοκαριστικό ήταν ότι από γνωστούς και άγνωστους μόλις το έλεγα ότι θα έχω 2 γιους μου έλεγαν " Ε..δεν πειράζει" " η κόρη μπορεί να γίνει την Τρίτη φορά" λέω δεν μπορεί πλάκα μου κάνουν....παλιά το κάνεις "ΑΓΟΡΙΑ-ΠΑΙΔΙΆ" ήταν σοβαρό γεγονός. Εδώ παιδιά θέλουμε να κάνουμε ΓΕΡΑ!!!! Θα έχουμε προτίμηση???!??!!
Είναι τραυματικός, για τη μέλλουσα μανούλα, ο τρόπος που αντιμετωπίζουν τα παιδιά της (κορίτσια) σαν να είναι κάτι "παραφύση". Το πιο ωραίο το είχα ακούσει από τον φίλο μας και μετέπειτα κουμπάρο μας, όταν γέννησε την πρώτη του κόρη που όλοι του έλεγαν "δεν πειράζει" και εκείνος τους απαντούσε: "Κορίτσι σας είπα ότι είναι , όχι ότι είναι άρρωστο!!!!" και τους αποστόμωνε! Έτσι και εγώ πήγα να επηρεαστώ από την αντιμετώπιση της πεθεράς μου (με την οποία σημειώστε ότι τα πάμε υπέροχα, δεν έχω κανένα πρόβλημα και είμαι τυχερή που την έχω) αλλά έχει ένα τρελό κόλλημα με τους γιούς. Η ίδια με άλλες δύο αδερφές, τέσσερις γιούς και όλα της τα ανήψια αγόρια. Ο άντρας μου δεν έχει ξαδέρφες από τη μεριά της μαμάς του... Όταν γεννήθηκε η κόρη του κουνιάδου μου, η απογοήτευση της ήταν εμφανής και το βάρος/άγχος που έπεφτε πάνω μου ακόμα μεγαλύτερο. "Έπρεπε" το πρώτο μου παιδί να είναι αγόρι και επειδή και εγώ ήθελα να την ευχαριστήσω, υποσυνείδητα ήθελα αγόρι. Όταν ο γιατρός είπε κορίτσι, απογοητεύτηκα... στενοχωρήθηκα ( η ηλίθια και εγώ) και μόνο όταν μου βρήκε ένα, μικρό ευτυχώς, προβληματάκι, ταρακουνήθηκα και είπα ΔΕΝ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ παρα μόνο να γεννηθεί γερό το κοριτσάκι μου!!! Και ήρθε η ευλογημένη στιγμή που γέννησα και όλα πήγαν καλά και στο δωμάτιο του μαιευτηρίου εγώ κορίτσι η διπλανή μου αγόρι. Η πεθερά μου να λέει για το παιδί της διπλανής "Άχου ένας άντρακλας!!!!!" και να βλέπω στα μάτια της, όχι ότι δεν αγαπούσε το δικό μου, αλλά λαχταρούσε το διπλανό και από μέσα της είμαι σίγουρη ότι ευχόταν να ήταν το δικό μας!!!! Όταν αποφασίσαμε να κάνουμε δεύτερο παιδί, άρχισα να διαβάζω όλα τα site για να βρω τον τρόπο όπου η ημερομηνία και η ώρα της σύλληψης θα μεγάλωναν την πιθανότητα του αγοριού. Τρελό άγχος και πάλι, μην τυχόν και χάσουμε την ώρα που ήταν η ιδανική. Βέβαια δεν το έλεγα στον άντρα μου για να μην τον επηρεάσω (γιατί όπως και να το κάνουμε, η στιγμή της σύλληψης είναι και ευχαρίστηση ταυτόχρονα και όχι μόνο άγχος) Εγώ όμως μέσα στο άγχος με αποτέλεσμα να κάνω 6 μήνες προσπάθειες και να μην πιάνω (χωρίς κανένα παθολογικό πρόβλημα) Βλέποντας την κοιλιά μου να μεγαλώνει, όλο έλεγε: αυτή η κοιλιά δείχνει ότι είναι αγόρι. Την πείραζαν όλοι και έλεγαν : τι κάνει η αδερφή της Κάτιας (η κόρη μου); και τους έλεγε: αδερφός, αδερφός είναι!!! Εμένα και πάλι το άγχος μου τεράστιο, να ανυπομονώ να δει ο γιατρός και να μου πει τι είναι. Όταν εντέλει και αυτό μας βγήκε κορίτσι, τρελή απογοήτευση γιατί η απάντηση της ήταν: ε, δεν πειράζει γερό να είναι και το τρίτο θα είναι αγόρι (και εγώ ακόμα δεν είχα γεννήσει το δεύτερο). Όμως εμένα πια δεν με ένοιαζε γιατί το μόνο που ήθελα ήταν το μωρό μου να είναι υγιές και τίποτα άλλο όπως και έγινε και τώρα έχω δύο κοριτσάρες που τις καμαρώνω και χαίρομαι κάθε στιγμή που έκανα κορίτσια και εγώ και ο άντρας μου δεν θα τις αλλάζαμε για 1000 αγόρια... για την πεθερά μου δεν ξέρω :p
ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΘΑ ΠΩ ΕΧΩ ΤΡΙΑ ΑΓΟΡΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΟΙ ΤΟΥ ΑΝΤΡΑ ΑΝ ΚΑΙ ΜΑΝΙΑΤΕΣ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΔΕΝ ΤΑ ΕΧΟΥΝ ΔΕΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ 6 ΦΟΡΕΣ!!!!
δεν μου κανει καμια εντυπωση...και εδω στην επαρχια που ζουμε εμεις ετσι ειναι...εχω ενα παιδι και μια κοπελα...ετσι λενε! Θελω να ελπιζω πως η τελευταια γεννιά "της μαντηλας" (ετσι τους λεω εγω, γιατι οι γυναικες φορουσαν την μαντηλα κουβαλουσαν τα ξυλα στην πλατη και ο αντρας πανω στον γαιδαρο ξεκουραστος) τελειωνει καπου εδω...φυσικα υπαρχουν πατριαρχικες οικογενειες ακομα, που ο αντρας κανει κουμαντο στο οικονομικο ή ακομα χειροτερα ο πατερας του αντρα, αλλα θελω να ελπιζω πως σιγά σιγά σβηνουν. Τωρα οι μητερες δεν ειναι αγραμματες, δεν εχουν κλειστό μυαλο, δινουν στα παιδια τους αγαπη ξεπερνώντας το κατοχικο συνδρομο της προηγουμενης γενιας, που δουλευαν μερα νυχτα στα χωραφια για να κανουν τα λεφτα μασουρι στο στρωμα για "μια δυσκολη στιγμη". Η δικη μας γεννια μπορει να αντιμετοπιζει άλλα προβληματα αλλά τα παιδια μας τα αντιμετοπιζουμε με στοργη, αγαπη και ισσοτητα.
Χαχα ειναι τόσο αστείο, μετα την κόρη μου ήρθαν 3 αγόρια, Εγω στις εγκυμοσύνες μου δεν ήθελα να ξέρω το φύλο, όλες οι μεγάλες γυναίκες λοιπόν τους έλεγα δεν ξέρω το φύλο μάλλον αγόρι σε κάποιες μάλλον κορίτσι σε κάποιες άλλες και ναι μου έλεγαν δεν πειράζει, γερό να ναι! Χαχαχαχα τόσο αστείο!
Υπάρχει και η εξής απάντηση στο "Έχετε παιδία;" "Έχω ένα παιδί και μία κόρη -με το συμπάθειο-". Το έχω ακούσει με τα ίδια μου τα αυτιά και μου έχουν πεταχτεί τα μάτια έξω... Το κακό είναι πως συνήθως τα παιδιά τέτοιων οικογενειών (για να μην πω τέτοιων πατεράδων) μεγαλώντας θεωρούν πως αυτό είναι το σωστό, και γίνονται ίδιοι και χειρότεροι, αφού έχουν τις πλάτες των γονιών τους..