Η λάμψη της μαμάς μου!

Η μαμά μου σήμερα κλείνει τα 53!

Δεν ασχολείται και πολύ με το internet και πιθανότατα δεν θα διαβάσει αυτό το κείμενο, αν δεν της το δείξω εγώ. Πιστεύω όμως πως πρέπει να γράφουμε τις σκέψεις μας για τους ανθρώπους που αγαπάμε και να λέμε τι νιώθουμε με κάθε τρόπο.

Η μαμά μου είναι ένας άνθρωπος χαρούμενος και θετικός έτοιμος να δώσει αγάπη κάθε στιγμή. Ακόμα και τώρα που τα πράγματα είναι δύσκολα γι΄αυτήν, είναι τόσο χαμογελαστή που παρακαλάω κάποια μέρα να είμαι τόσο δυνατή για τα παιδιά μου.

Η μαμά μου ποτέ δε γκρίνιαξε και δεν παραπονέθηκε για τίποτα. Ακόμα και σήμερα πιστεύω πως οι μαμάδες δεν αρρωσταίνουν ποτέ. Εργαζόμενη μητέρα τριών παιδιών με maximum 5 ώρες ύπνο το 24ωρο και πάντα ευδιάθετη. Πόσο μαγικό!

Έχει μια δική της λάμψη αυτή η γυναίκα λες και τη λούζει με φως κάποιος αόρατος προβολέας . Και την αγαπώ παθολογικά. Την αγαπώ παράφορα.

Γιατί δεν έχω ούτε ένα παράπονο από αυτήν. Ούτε ένα. Δεν της έχω βρει ούτε ένα στραβό στις σκέψεις και τη συμπεριφορά της. Σίγουρα έχει κάνει τα λάθη της, αλλά δε θυμάμαι κανένα σημαντικό. Σίγουρα τα ‘χει βρει σκούρα πολλές φορές στη ζωή της, αλλά εμένα δε μου έμεινε καμιά τέτοια εντύπωση.

Την αγαπώ σαν μάνα, σαν εαυτό μου, σαν τη ζωή την ίδια. Κι απ’ όταν άρχισα να το συνειδητοποιώ καθώς ωρίμαζα, γιορτάζω αυτή τη μέρα σαν δικά μου γενέθλια.

Η μαμά μου που λέτε, με συγκινεί πολύ. Βέβαια!! Γιατί είναι καλός και αγνός άνθρωπος. Ατόφιος! Και μέχρι να καταλάβω πόσο σημαντικό είναι αυτό στις μέρες μας την αδίκησα πολλές φορές. Με συγκινεί, γιατί χτες στο τηλέφωνο μου είπε πως το μεσημέρι που κοιμήθηκε αγκαλιά με τον 8μηνο γιο μου, πήρε λέει 10 χρόνια ζωής παραπάνω. Α ρε μάνα!

Όταν στα 28 έπαθα κατάθλιψη, η δική της αύρα, βοήθεια και στήριξη ήταν αυτή που με έκανε να το ξεπεράσω και να μη φοβάμαι τίποτα. Αφέθηκα σαν μωρό ξανά και τα βγάλαμε πέρα. Κι αυτό την κάνει ιδανική. Είναι ο πρώτος άνθρωπος που αντίκρισα στον κόσμο. Ακόμα και το παιδί μου στο χειρουργείο, αυτήν είδε κι ένιωσε για πρώτη φορά γιατί εγώ ήμουν ναρκωμένη. Κι αυτό από μόνο του την κάνει μοναδική για μένα.

Αν δεν είχα την ευκαιρία να γράψω όλο αυτό το κατεβατό κι έπρεπε να πω με δυο λέξεις τι πήρα και παίρνω από τη μαμά μου, θα έλεγα πολλή ΑΓΑΠΗ. Άπειρη αγάπη, σιγουριά και ζεστασιά. Αν κάποια μέρα μου το πει αυτό ο γιος μου.. Θεέ μου, θα ξέρω πως πέτυχα σαν μάνα.

Είναι η πόρτα στη ζωή μου που είναι πάντα ανοιχτή κι αν στη ψυχή μου έχει χειμώνα ξέρω που θα βρω την γωνιά με το αναμμένο τζάκι.

Χρόνια πολλά Μαμά. Αν δεν ήσουν εσύ, δε θα ήξερα τι μαμά θα ήθελα να είμαι κι εγώ τώρα.

Ράνια, 31 ετών, Μαμάκιας.

[divider]

Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;

Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com