Καθώς μεγάλωνα, θυμάμαι ελάχιστες –πραγματικά σπάνιες- φορές που η μαμά μου δεν ξύπνησε πριν από όλους μας το πρωί. Και όταν αυτό συνέβαινε, ένιωθε στ’ αλήθεια αδιάθετη και μάλιστα ήταν κάτι σοβαρό.
Απορούσα πάντοτε με τις “ειδικές” δυνάμεις που κρύβουν οι μανούλες. Μέχρι που έγινα κι εγώ μία και συνειδητοποίησα ότι η μαμά αντέχει. Και τη νύστα και την κούραση και την ψυχική κόπωση που φέρνει η έλλειψη προσωπικού χρόνου, αλλά και το σωματικό πόνο! Αυτά που κάποτε με έριχναν κατευθείαν στο κρεβάτι τώρα δεν το κάνουν! Πονάω λιγότερο; Όχι! Απλώς η ζυγαριά γέρνει προς τους μικρούς πρωταγωνιστές της ζωής μου, που εκ των πραγμάτων είναι πιο αδύναμοι και χρειάζονται τη φροντίδα μου.
Όλες οι μανούλες το κάνουν αυτό. Για να κάτσουν στο κρεβάτι, θα πρέπει πραγματικά να μην έχουν τη δύναμη να σταθούν στα πόδια τους. Μόνο τότε δε θα σηκωθούν. Και γι’ αυτό, ακόμα και οι μπαμπάδες που παραδοσιακά δεν συμμετέχουν στις καθημερινές δουλειές, σε αντίστοιχες περιπτώσεις, μπαίνουν ενεργά στο παιχνίδι και δίνουν ένα χρησιμότατο χέρι βοηθείας.
Οφείλω να παραδεχτώ ότι στο πίσω μέρος του δικού μου (ψυχαναγκαστικού) μυαλού, υπάρχει το άγχος του νοικοκυριού, που δε με αφήνει να απολαύσω το χουζούρεμα και την ανάρρωση σε οριζόντια θέση… Όσο σκέφτομαι τις δουλειές που μαζεύονται και θα πρέπει να αντιμετωπίσω μετά, τόσο σφίγγω τα δοντάκια και στέκομαι όρθια.
Ευτυχώς, υπάρχει και το “μαγικό” φίλτρο που όλες ξέρετε: χαμογελάκια, ναζάκια, γλυκές φάτσες όλο νόημα, έξυπνες ατάκες και άλλα παρόμοια…
Νομίζω πως οι περισσότερες θα ταυτιστείτε μαζί μου. Αλλά αν διαβάζετε αυτό το κείμενο χωρίς ακόμα να έχετε παιδάκι, τότε μία συμβουλή έχω να σας δώσω και ακολουθήστε τη.
Ναι, ναι, αυτό το κλισεδιάρικο, αυτή η ατάκα που πιο βαρετή δεν μπορεί να γίνει, κρύβει μέσα της όλη την αλήθεια της μαμαδοσύνης. Κοιμηθείτε και κοιμηθείτε βαριά, χωρίς έννοιες! Γιατί με τον ερχομό ενός παιδιού, ο ύπνος αλλάζει σε ποσότητα αλλά και ποιότητα!!! Ποτέ μα ποτέ δε θα ξανακοιμηθείτε όπως μετά τα νεανικά ξενύχτια και νυχτοπερπατήματα, σαν να μην υπάρχει αύριο. Ή μάλλον με τη σιγουριά ότι αν γίνει σεισμός θα σας βγάλει κάποιος έξω! Από τη μέρα που θα αποκτήσετε παιδάκι, θα κοιμάστε σαν το λαγό, με τα μάτια μισάνοιχτα!
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
''Γιατί με τον ερχομό ενός παιδιού, ο ύπνος αλλάζει σε ποσότητα αλλά και ποιότητα!!! Ποτέ μα ποτέ δε θα ξανακοιμηθείτε όπως μετά τα νεανικά ξενύχτια και νυχτοπερπατήματα, σαν να μην υπάρχει αύριο.''......τα ειπες ΟΛΑ!!!!!
Εχεις τοοοοοοοοοσοοοοοοοοοοοοοοοο δικιο. Ακριβως τα ιδια σε ολα και στον υπνο του λαγου και στον ψυχαναγκασμο του νοικοκυριου, υπέροχη τρέλα!
Σαν πιο παλιά ένα έχω να σας πώ...Υπομονή. Βέβαια για να λέω την αλήθεια η δικιά μου αστερένια είναι πια 14 ετών. Ευτυχώς από 20 ημερών κοιμόνταν 7ωρα σερί. Σπάνια μας ξυπνούσε. Όλη μέρα όμως λόγω πολύ ύπνου ήταν σε εγρήγορση. Είχα παρακαλέσει τον καλό Θεούλη να την αφήνει να κοιμάται γιατί εγώ σαν άνθρωπος είμαι του πολύ ύπνου. Πρέπει να με είχε ακούσει ο Παντοδύναμος. Κατά τις 8¨30 κάθε βράδυ και για τα πρώτα 5 χρόνια την έκανα μπάνιο, απαλό μασσαζ γάλα και ύπνο. 10:30 μμ με 11:30 p.m της επομένης μέρας.Κοιμόμουν εγώ αλλά όχι ξεγνοιαστα αλλά δεν πειράζει...τώρα που μεγαλώνει και σε λίγα χρόνια θα έχει νυχτερινές εξόδους εκεί να δείτε ξενύχτια εγώ μέχρι να ακούσω το κλειδί στη πόρτα...Άρα μην ανησυχείτε για τις αύπνες νύχτες σας τώρα...οι άλλες θα σας έχουν πιο ανήσυχες...Φιλιά
Λοιπόν χρυσοστομη συνεχώς το λέω αυτο! Ακόμα κ τωρα που οι μικρές έστρωσαν και δεν μας ξυπνάνε καθε βράδυ,παρά μονο 1-2 φορές την εβδομάδα παρόλα αυτά.....εκείνος ο ύπνος ¨Λιωωωωωωωνω¨ παει! Δεν κοιμόμαστε πια ξέγνοιαστα,γιατι δεν ειμαστε πλέον ξέγνοιαστοι, ειμαστε γονείς κ έχουμε ευθύνη μεγάλη.......αλλα....χαλάλι τους μωρε!
αχχχχχχ ποσο δικιο εχεις???υπνεεεεεεε..... ειμαι νεα μαμα και το καταλαβαινω απολυτα!!!!!