Αισθάνομαι ευγνώμων που την είχα στη ζωή μου
Δεκαεπτά χρόνια κλείνουν σήμερα απο τότε που έγινα για πρώτη φορά μητέρα! Κι έγινα μητέρα όχι επειδή έτυχε ή έπειτα απο μια νύχτα πάθους ή όπως τέλος πάντων συμβαίνει στις περισσότερες γυναίκες. Έγινα μητέρα μετά απο 6 χρόνια συνεχούς ταλαιπωρίας με φάρμακα, με επεμβάσεις, με αποτυχημένες προσπάθειες, με φοβερό άγχος, με επιμονή όμως και με μοναδικό στόχο και πόθο να σφίξω ένα παιδί στην αγκαλιά μου.Όσοι ήταν κοντά μου εκείνο το διάστημα ξέρουν…
Κι αξιώθηκα τελικά τη μεγαλύτερη ευτυχία της ζωής μου! Ήρθε σαν χριστουγεννιάτικο δώρο η Νίκη μου, το κοριτσάκι μου! Πως να περιγράψω την πλημμύρα των συναισθημάτων της πρώτης επαφής μας, το μεγαλείο που αισθάνθηκα όταν την κράτησα στα χέρια μου, όταν άνοιξε τα ματάκια της, όταν άγγιξε για πρώτη φορά το στήθος μου, την ανάσα, το κλάμα της, τη μυρουδιά της, ένα ολόκληρο θαύμα στα χέρια μου! Ένιωθα ότι κατάφερα το δυσκολότερο και σημαντικότερο »έργο» στον κόσμο! Μια »καινούρια ζωή», μια ζωή κομμάτι απο μένα και τον αγαπημένο μου. Αίμα απ’ το αίμα μας, ανάσα απ’ την ανάσα μας, σάρκα απ’ τη σάρκα μας, η »απόλυτη ευτυχία» που μπορεί να μην κράτησε πολύ, όμως η αξία της στη ζωή μας είναι ανεκτίμητη….
Δυστυχώς δεν μπορώ να ευχηθώ στο παιδί μου »χρόνια πολλά», ούτε »να τα εκατοστήσει», έχει περάσει πριν απο καιρό στην αιωνιότητα… Αυτό όμως δεν αλλάζει την ιδιότητά μου σαν »μάνα», δεν με εμποδίζει να θυμάμαι και να χαίρομαι για όσα μου έδωσε, να αισθάνομαι ευγνώμων που είχα στη ζωή μου ένα τόσο ξεχωριστό πλάσμα, ένα παιδί διαφορετικό απο τα άλλα… Έναν » Άγγελο»!
μαμά Έφη
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ. ΑΞΙΩΘΗΚΑ ΝΑ ΓΙΝΩ ΜΗΤΕΡΑ ΠΡΙΝ 7 ΜΗΝΕΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΕΡΑΣΕΙ ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΟΤΙ ΖΩ ΤΙΣ ΟΜΟΡΦΟΤΕΡΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΣ ΜΕΡΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ. ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΜΑΣ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΚΑΙ ΕΜΦΑΝΙΣΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΥΓΕΙΑΣ. ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΑ ΣΤΟ ΝΟΟΚΟΜΕΙΟ, 7 ΜΗΝΕΣ, ΕΝΩ ΕΧΕΙ ΕΡΘΕΙ ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ ΜΟΝΟ 18 ΗΜΕΡΕΣ. ΕΧΩ ΑΚΟΥΣΕΙ 4 ΦΟΡΕΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΝΑ ΛΕΝΕ "ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΜΕ ΑΝ ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ ΑΠΟΨΕ". Η ΜΙΚΡΗ ΑΚΟΜΑ ΠΑΛΕΥΕΙ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΤΗΣ ΚΑΙ ΔΕΙΧΝΕΙ ΝΑ ΘΕΛΕΙ ΠΟΛΥ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΜΑΖΙ ΜΑΣ. ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ... ΝΙΩΘΩ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΞΕΧΩΡΙΣΤΟ ΠΛΑΣΜΑ ΑΠΟ ΑΛΛΟ ΠΛΑΝΗΤΗ, ΟΠΩΣ ΛΕΜΕ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ. ΕΙΝΑΙ ΣΑΣ ΑΓΓΕΛΟΥΔΙ... ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΣΕ ΛΑΤΡΕΥΟΥΜΕ!!!
ΟΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΠΩ ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΟ..
ΣΥΝΗΘΩΣ ΔΕΝ ΣΧΟΛΙΑΖΩ,ΜΟΝΟ ΔΙΑΒΑΖΩ. αυτό με ξεπέρασε. Σε μερικούς ανθρώπους ,συνήθως καλούς τίποτα δεν δίνεται εύκολα στη ζωή.Ελπίζω να έχεις ή να κάνεις κι άλλο παιδί πιο τυχερό και να γίνεις γιαγιά να το χορτάσεις και να φύγεις πρώτη από τη ζωή όπως θα έπρεπε. Θυμήθηκα μια μαμά από το ογκολογικό ΕΛΠΙΔΑ που μετά από 10 εξωσωματικές αν δεν κάνω λάθος έκανε 2 κοριτσάκια δίδυμα που στα 3 τους χρόνια αρρώστησαν και τα 2 μαζί από λευχαιμία. Μέχρι πρόσφατα,περίπου έναν χρόνο ήταν καλά.Τώρα πρέπει να είναι 6-7 χρονών.Δενείδα ποτέ αυτή την γυναίκα χωρίς χαμόγελο. Δεν μπορώ να πιστέψω γιατί συμβαίνουν κάποια πράγματα στη ζωή,αλήθεια! Φαντάζομαι ότι κάπως έτσι πρέπει να είσαι κι εσύ-έτσι δειχνεις,χαμογελαστή... Να είσαι πάντα καλά στο εύχομαι μέσα από την καρδιά μου... Someone...
Συγκλονιστηκα.Μανουλα μου.......σημερα εγινε μολις 1 ετους η κορη μου,η Νικη.Και παρα τα οσα δυσκολα περναω-στεναχωριες-δυσκολιες-χωρισμους -πικριες,ξερω οτι πρεπει να χαιρομαι την καθε μερα,το καθε λεπτο μαζι της........χαστουκι ηταν το γραμμα σου,σε μενα την αχαριστη.....σου ευχομαι να ζησεις κ αλλες στιγμες αγαπης και ευτυχιας.Σου ευχομαι να αγαπηθεις πολυ κ να αγαπησεις....και αν πιστευεις σε κατι,καπου...τοτε σιγουρα να ξερεις οτι η ανταμωση δεν ειναι μακρια.
Και ειμαστε κ εμεις που γκρινιαζουμε επειδη ξυπνανε την νυχτα...Οτι κ να πω ειναι λιγο,υγεια σε ολους κ καλες γιορτες...εισαι Μανα με "Μ"κεφαλαιο!
Μανούλα μου γλυκιά...
και ετσι ξαφνικα σημερα σκεφτηκα αυτο το αγγελουδι που δεν γνωρισα....χωρις να το ξερω....και τωρα ειδαμε αυτο...!σ'αγαπαμε πολυ!
Οτι και να πω είναι λίγο.....εύχομαι να είσαι πάντα δυνατή
ΣΟΚ..κλαίω....
ΣΕΒΑΣΜΟΣ σε μια ΜΑΝΑ σαν κ σένα........
κάθομαι τόση ώρα με τον κέρσορα να αναβοσβήνει και δεν ξέρω τι να γράψω... θέλω όμως κάτι να σου γράψω.. θα σου πω μόνο ότι το αγγελούδι σου είναι πολύ περήφανο για σένα!
Δεν έχω λόγια....................................
Πόση δύναμη έχει η ψυχή σου για να γράψεις αυτές τις γραμμές......!! λυπάμαι για όσα σου συνέβησαν
Θέλω να γράψω κάτι και δεν μπορώ να πω τίποτα... Σαστισμένη από το μεγαλείο ψυχής... Έχεις για πάντα το αγγελάκι σου...
Είσαι ΜΑΝΑ.....απλά...
Απ τη μια τσαντίζομαι με την αδικία να μην την έχεις περισσότερο κοντά σου!!! Απ την άλλη μπράβο στη δύναμη κ το κουράγιο σου!!! Να σε φυλάει πάντα το αγγελάκι σου!!!
Τι να σου πω και εγω τώρα...τα λόγια μου φαίνονται μικρά και ασήμαντα...με συγκίνησε πολυ το κείμενο σου και τα λόγια της ψυχής σου...το κοριτσάκι σου θα ειναι για παντα ο φύλακας αγγελος σου...να είσαι παντα καλα γλυκιά μανούλα!καλα Χριστούγεννα σε σένα και στην οικογένεια σου!
Mαμά Έφη, πολύ συγκινητικά τα λόγια σου. Αν σε ήξερα θα σου έλεγα ότι σε αγαπάω. Τόσο όμορφα συναισθήματα μου δημιούργησες.
Λυπάμαι για την απώλεια σου...ήθελα μόνο να σου γράψω ότι είσαι πολύ ωραίος Ανθρωπος.... σου εύχομαι τα καλύτερα!
ΕΦΗ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΣΑΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΣΑΣ. ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΙ ΑΝ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΔΕΝ ΞΕΧΝΙΕΤΑΙ !!!! ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΑΛΛΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΣΟΥ ΑΠΑΛΥΝΟΥΝ ΛΙΓΟ ΤΟΝ ΠΟΝΟ. ΦΙΛΙΑ ΠΟΛΛΑ!!