Ο Αρχέλαος έγινε 15 μηνών!

Και ξαφνικά μια μέρα ανοίγει το στόμα του και έχουν βγει άλλα 4 δοντάκια. 12 στο σύνολο, αν εξαιρέσεις τους κυνόδοντες που ακομα δεν έχουν βγει, το χαμόγελό του είναι πια σχεδόν κομπλέ. Και τι χαμογελο! Καίει καρδιές!

Ακολουθώντας τα βήματα της αδερφής του, είναι ένα μωρό που σπάνια παραπονιέται. Ούτε που καταλάβαμε ότι έβγαιναν αυτά τα δόντια. Και μάλιστα όλα μαζί.

Μόλις 15 μηνών και ήδη αυτοεξυπηρετείται σε φοβερό βαθμό. Θα φέρει μόνος του πάνα όταν πρέπει να τον αλλάξω, θα φάει μόνος του το φαγητό του, σε λίγο θα ανοίγει και το πλυντηριο πιάτων να βάλει το πιατο του μέσα (αν το βρει πάντως ανοιχτό, το βάζει χεχε)

Ένας μικρός σίφουνας όλη μέρα στο σπίτι, ένας υπέροχος άγγελος μόλις φτάσει η ώρα για νάνι το βράδυ.

Γελάω πολύ όταν σκέφτομαι τον εαυτό μου έγκυο στον μικρό να αγχώνομαι για το πόσο θα μπορούσα να αγαπήσω ένα δεύτερο παιδί. Τον λατρεύω με κάθε κύτταρο της ύπαρξής μου. Μου φαίνεται απίστευτο ότι βρίσκεται μόλις 15 μήνες ανάμεσά μας και είναι λες και ήταν από πάντα εδώ. Με το τραγούδι του, τις σκανδαλιές του, τον χορό και το τραγούδι του. Τις τεράστιες αγκαλιές του. Πόσο ναζιάρης Θεε μου!

Δεν ξέρω… Αισθάνομαι τόσο ευλογημένη που έχω αυτούς τους δυο αγγέλους στη ζωή μου. Ακόμα και τις φάσεις που τσιρίζει ο ένας στο δεξί μου αυτί και ο άλλος στο αριστερό «Μαμααααααααα» και εγώ θέλω να κάνω ΠΟΥΦ! να εξαφανιστώ, ακόμα και τότε… ΤΑ ΛΑΤΡΕΥΩ!

Χρόνια σου πολλά, μικρούλη ομορφούλη μου!