Φοβάμαι, μαμά!
– Φοβάμαι, μαμά! Μην φύγεις!
Από τότε που πήγαμε στο νέο σπίτι, η Αθηνά λέει ότι φοβάται το βράδυ. Προσπαθώντας να θυμηθώ τον εαυτό μου στην ηλικία της, το βρίσκω απολύτως λογικό. Νέο δωμάτιο, νέο περιβάλλον, νέες λεπτομέρειες και σκιές στο σκοτάδι.
Έτσι και εγώ κατέφυγα σε μια δοκιμασμένη λύση: της έδωσα το σκυλάκι το οποίο συντρόφευε και εμένα στον ύπνο για πολλά πολλά πολλά χρόνια. Σας είχα γράψει κάποτε για αυτό. Βρίσκεται σε εξαιρετική κατάσταση, είναι καθαρό καθαρό, το μόνο που μαρτυρά ότι είναι παλιό είναι ο λαιμός του που μοιάζει πια να μην έχει γέμισμα, λογικό αφού το σφιχταγκάλιαζα κάθε βράδυ όταν ήμουν μικρή. Του δώσαμε ένα από τα ονόματα που του είχα δώσει και εγώ κάποτε: Φούφη. Ο Φούφη συντροφεύει εδώ και δύο βράδια την Αθηνά και μάλιστα παίρνει μέρος σε όλη τη βραδινή μας ιεροτελεστία: παίζει μαζί μας επιτραπέζιο (παραλίγο μάλιστα να κερδίσει χθες!!) και μετά κάθεται μαζί μας στο κρεβάτι και διαβάζουμε βιβλία.
Πριν κοιμηθώ χθες, έριξα όπως πάντα μια ματιά στα κρεβάτια των παιδιών. Ο Αρχέλαος κοιμόταν όπως πάντα χουχουλιασμένος κάτω από το πάπλωμά του. Η Αθηνά είχε αγκαλιά της τον Φούφη και κοιμόταν ήρεμα και ατάραχα. Ο Φούφη άλλωστε την προστατεύει από κάθε κακό όνειρο. Της το εξήγησα και φάνηκε να πείστηκε. Και αλήθεια σας το λέω… Είναι μαγικός!
Update: Ω Θεέ, θα κλάψω! Κουτάβι μας ορφανό!!
Καλησπέρα σας..Ακριβώς το ίδιο σκυλάκι το ειχε η μαμά μου όταν ηταν μικρούλα και με συντρόφευε και εμένα στα παιδικά μου χρόνια...τι μου θυμήσατε τωρα..ηταν απο τα αγαπημένα μου...ελπίζω να το έχω και να το δώσω και εγώ αργότερα στα δικά μου παιδιά....
https://www.facebook.com/pages/%CE%86%CE%BD%CE%BF%CE%B9%CE%BE%CE%B5-%CE%B1%CF%85%CF%84%CF%8C-%CF%84%CE%BF-%CE%BA%CE%BF%CF%85%CF%84%CE%AF/227747827331295?fref=ts Oλίβια δες εδώ!!! Έχει το σκυλα΄κι κ πολλά άλλα !!!
Και εμείς μετακομίσαμε σε νέο σπίτι πριν τέσσερις μήνες και τους δύο πρώτους η δίχρονη κόρη μας δεν πήγαινε με τίποτα στο καινούριο δωμάτιο και κοιμόταν μαζί μας. Τελικά σιγά σιγά το συνήθισε, αλλά τώρα για να κοιμηθεί το βράδυ θέλει στο κρεβάτι τέσσερα -πέντε κουκλάκια... ένα σκυλάκι, ένα γουρουνάκι, μιά τίγρη, μια καμηλοπάρδαλη και τον φωτεινό αγκαλίτσα! Τα βάζουμε στο κάτω μέρος του κρεβατιού , τα σκεπάζουμε με μια κουβερτούλα και όλοι μαζί νάνι...
..αχ Ολίβια σε θαυμάζω για το θάρρος σου(πόπο και μόνο η σκέψη "κούτες" +2 παιδία=φρίκη), δεν ξέρω για ποιον λόγο μετακόμισες, αλλά θα ήθελα να το κάνω και εγώ αλλά φοβάμαι, ότι θα χάσουν τον χώρο τους, την ηρεμία τους κτλ. δεν λένε άλλωστε ότι η μετακόμιση είναι μια από τις ποιο επώδυνες παιδικές εμπειρίες...
Σε μια αντίστοιχη φάση που περάσαμε με τη μικρή μου είχαμε φτιάξει τα "μαγικά λογάκια" που διώχνουν το φόβο, και μιας και περνούσε της φάση του Γουίνι, τα μαγικά λογάκια ήταν "γουίνι-γουάνι-γου"! Πριν λίγο καιρό, ενώ παίζαμε θεατράκι, της λέω "Μη, Μαιρούλα, φοβάμαι"! Η απάντηση; "Γουίνι-γουάνι-γου, μαμά!" :-)
Ο αγαπημένος Φούφης των 28 ετών. Η γιαγιά σου η Ολυμπία και η αδελφή της η θεία Φούλα θα κοιτάζουν την κόρη σου από ψηλά και θα χαμογελούν. Καλούς και ήρεμους ύπνους να έχεις καρδιά μου αγκαλιά με τον Φούφη της μανούλας σου!!
Καλορίζικο το σπίτι! Τι εύκολα φαινονται όλα βρε Ολίβια με τόσο συνεργάσιμα παιδιά? Εμένα το μεγάλο δε φοβάται το βράδυ αλλά λέει ψέματα ότι φοβάται για να βρίσκει αφορμή να γυρνάει από κρεβάτι σε κρεβάτι. Αφού πάει και έρθει 20 φορές κατά τις 2 κοιμάται αφού σε έχει κάνει πύραυλο. Δεν τη διώχνω όταν έρχεται σε μενα αλλά θυμώνει από μόνη της και φεύγει γιατί δεν της διαβάζουμε παραμύθι την ώρα που κοιμόμαστε ή γιατί δε βάζουμε τηλεόραση. Και ξαναέρχεται μετά και πάλι τα ίδια. Επειδή αυτή δε νυστάζει μας κρατάει όλους στο πόδι. Έδωσα κι εγώ μια μερα ένα πρόβατο να κοιμηθεί μαζί της και της είπα να το προσέχει και να μην το αφήσει μόνο του και κλαίει και ήρθε μέσα στη νύχτα και μου το πέταξε στο κεφάλι. Ωραία πράγματα. Αυτή η αϋπνία δεν αντέχεται. Πόσες φορές εύχομαι να κοιμόντουσαν από τις 9 για να είχα 3-4 ώρες ησυχίας να κάνω ό,τι θέλω με ηρεμία και δεν το έχω ζήσει ποτέ αυτό!
Πω πω τί τραβάς κι εσυ...κι ο δικός μου είχε φοβίες και του έχω κι εγω αρκουδάκι αλλά θέλει εμένα, ούτε καν το μπαμπά του. Όμως μίλα-μίλα, έπιασε και πλέον κοιμάται μόνος του και δεν θέλει ούτε νανούρισμα! Ούτε εγω δεν το πιστεύω!
πόσο μα πόσο σε καταλαβαίνω.......
Άχου μωρέεεεε !!! Το κουταβάκι της Ελ Γκρέκο δεν είναι ο Φούφης ;;; Τι καλός !!! Είναι όντως μαγικός και είμαι σίγουρη ότι η Αθηνά αισθάνεται απόλυτη σιγουριά έχοντάς τον στην αγκαλιά της !!! Είχα κι εγώ ένα τέτοιο, αλλά δυστυχώς δεν το 'χω πια :-( Πόσο μου άρεσαν τα Κουταβάκια της Ελ Γκρέκο !!! Το τραγουδάκι της διαφήμισης το τραγουδάω ακόμα στα μικρά μου (τραγουδιέται στο ρυθμό του Γιούπι-για-για, για όποιον δεν το έχει ακούσει) :-) 'Ελα μέσα κουταβάκι μου γλυκό Και κανείς δεν θα σου κάνει πια κακό Τίποτα δεν θα σου λείπει Δεν θα ξανανιώσεις λύπη Κουταβάκι, φιλαράκι μου γλυκό
Ω ναι, αυτός είναι... Κουταβάκι της Ελ Γκρέκο! Τη διαφήμιση δεν τη θυμάμαι :D αλλά με συγκίνησε, χεχε!
Αχ, ήταν πολύ συγκινητική διαφήμιση !!! Αν την βρω στο YouTube θα στην στείλω να την δεις !!! :-)
AX nai!!!!αυτό είναι!!!! τι μου θύμισες....
Ναιιιι κι εγω τη θυμάμαι τη διαφήμιση!!! Το καημένο το κουταβάκι!!! Καλορίζικο το νέο σπίτι Όλιβ.
Κι εμείς έχουμε το "σκουλίκι" μας είναι ένα απο αυτά που βάζουμε κάτω απο την πόρτα.Απο μικρός βούταγε το μανίκι μου και το έτριβε στη μύτη του.Τού έδωσα κι εγώ ένα κουρελάκι.Οταν "κόψαμε" την πιπίλα,δεν ήθελε άλλο το κουρελάκι αλλά "βούτηξε" το σκουλίκι το οποίο το είχα στο κρεβάτι του ανάμεσα σε αυτόν και τον τοίχο.Απο τότε δεν το αποχωρίζεται με τπτ.Το έχω χιλιοράψει,χιλιοπλύνει,χιλιοσουλουπώσει αλλα δεν θέλει με τπτ ένα καινούριο.Ολόιδιο.Θέλει αυτό το συγκεκριμένο με τον άδειο πιά λαίμο όπως λές κι εσύ...
Το είχα κι εγώ..... <3 είναι επίσης σε άριστη κατάσταση στο πατρικό μου και τους κάνει παρέα όταν πηγαίνουμε στους γονείς μου (μένουν σε Κρήτη). Δεν είναι απλά μαγικός, θυμάμαι ότι εμένα με είχε παρηγορήσει αφάνταστα τότε που ζητούσα επίμονα ένα κατοικίδιο (σκυλάκι ή γατάκι δεν με πείραζε....) αλλά τελικά απέκτησα το κουταβάκι αυτό το μαγικό και αξιολάτρευτο!!! Πολύ καλή επιλογή Όλιβ! <3