Ο Αρχέλαος έγινε 19 μηνών!

Βρε μουτράκι, πού τη βρίσκεις τόση ενέργεια όλη μέρα; Δώσε λίγη και σε εμάς! Όλη μέρα σκαρφάλωμα, όλη μέρα παιχνίδι, τούμπες, χορός, τραγούδι και ξανά σκαρφάλωμα. Δεν σταματάς ποτέ!

Βρε στοματάκι που έχεις αρχίσει να λες κουβεντούλες, λες να μας βγεις τραγουδιστής τόσο όμορφα που τραγουδάς; Μπαααα, ίσως αθλητής; Τόση γυμναστική και δύναμη, δεν μπορεί!

Ίσως πάλι εξερευνητής; Ή εφευρέτης; Δεν ξέρω, όλα σου ταιριάζουν!

Και είσαι ένας τσαχπίνης, πανάθεμά σε! Και μην δεις γυναίκα… να σου τα φιλάκια, τα ματάκια και τα πονηρά!

Μεγαλώνεις! Τόσο γρήγορα! Τρως μόνο σου, πας για ύπνο μόνος σου, σε λίγο θα ντύνεσαι και μόνος σου.

Λατρεύεις τα λαχανικά, τα φρούτα, το ψάρι, δεν συμπαθείς το κρέας. Σήμερα έφαγες λίγο παγωτό και τρελάθηκες με τις γαριδούλες!

Και έτσι για τα μηνογενέθλιά σου, σού κάναμε δώρο ένα κούρεμα και εσύ καθόσουν κύριος να γίνεις όμορφος.

Καμιά φορά ξέρεις αγχώνομαι μήπως σε έχω αδικήσει. Μήπως δεν προλαβαίνω να σου δείξω πόσο μα πόσο πολύ σε αγαπώ.

Το βράδυ που ξαπλώνεις στο κρεβάτι σου και η αδερφή σου και εγώ σου τραγουδάμε το ολόδικό σου νανούρισμα και εσύ μας γνέφεις με χαμόγελο, η καρδιά μου πάει να σπάει από αγάπη. Είσαι τόσο καλός… Τόσο υπέροχος! Πώς μπορείς και είσαι τόσο ζωηρός και τόσο καλόβολος ταυτόχρονα; Το νιώθεις ότι σ’ αγαπώ;

Όταν το πρωί έρχομαι στο δωμάτιό σου και τα χειλάκια σου είναι πρησμένα από τον ύπνο και μου λες «Γάλα μαμά!», λιώνω για σένα.

Όταν με αγκαλιάζεις, λιώνω για σένα.

Σήμερα που με είπες «μαμά μου;», έλιωσα σαν το παγωτό σου.

Συγχώρεσέ με που καμιά φορά μπορεί να σου φωνάζω. Είναι που φοβάμαι μην μου χτυπήσεις, μικρέ μου ακροβάτη! Και σε ευχαριστώ που δεν δαγκώνεις πια την Αθηνά.

Σ’ αγαπώ. Σε λατρεύω! Μακάρι να νιώθεις το πόσο!