Με αφορμή την αποβολή που βίωσε πρόσφατα η αδερφή μου, ένιωσα την ανάγκη να στείλω αυτό το μήνυμα σε όλες τις μανούλες που είχαν την ίδια εμπειρία για να τις στηρίξω ίσως λιγάκι.
Το να βιώσεις μια αποβολή, ειδικά όταν μένεις έγκυος για πρώτη φορά και το θέλεις πολύ, δεν είναι εύκολο πράγμα.
Θα πρέπει όμως όλες οι μανούλες που έχουν βιώσει μια τέτοια εμπειρία να γνωρίζουν ότι το έμβρυο έχει ψυχή απο τη στιγμή της σύλληψης και ότι η ψυχούλα του είναι αθάνατη. Οι ψυχούλες λοιπόν αυτές που δεν κατάφεραν τελικά να γεννηθούν, υπάρχουν! Όλες λοιπόν οι μανούλες που έχουν περάσει τη δοκιμασία της αποβολής θα πρέπει να γνωρίζουν ότι τα παιδάκια τους υπάρχουν, απλά είναι στον ουρανό!
Είναι και αυτές μανούλες και είναι και αυτές μοναδικές για τα μωράκια τους!
Καλή δύναμη σε όλες!
Εμμέλεια
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Σίγουρα υπάρχει καλή διάθεση για να γράψει μια γυναίκα κάτι τέτοιο, αλλά πραγματικά γέλασα με τον Αη Βασίλη, και ας έχασα και εγώ ένα μωράκι! Ούτε ούρλιαξα ούτε τίποτα η ζωή είναι σκληρή και κανένας δεν πρέπει να το βάζει κάτω. Λυπάμαι για την απώλεια όλων σας κ για τη δίκη μου αλλά για αγγέλους όχι δε θα πάρω, άνοιξα το άρθρο με μεγαλύτερες προσδοκίες! μακάρι να παρηγορεί κάποιες! Η καλύτερη παρηγοριά για εμένα, είναι τα μωρά γυναικών που τελικά τα κατάφεραν και μπράβο τους! Καλή συνέχεια δύναμη και όλα τα καλά να σας έρχονται!
δεν ξερω αν το παιδακι μου που τωρα θα ηταν 11 μηνων ειναι αγγελουδι και ολα τα τετριμενα που ακουω και δεν ξερω καν αν τα πιστευω ,ενα ξερω ο πονος μενει οσος καιρος κ αν περασει.Ξεχνιεσαι δεν ξεχνας....... αυτο....
Επειδή το εχω νιώσει το συναίσθημα να εισαι 'άδεια' και κυριολεκτικά και μεταφορικα, και που κανεις δεν μπορεί να σε καταλάβει, μόνο μια γυναίκα που έχει βιώσει κάτι παρομοιο, θα αρκεστώ στο να πω πως οτι η κάθε μία μας βρίσκει το δικό της τρόπο για να το ξεπεράσει όπως κι όποτε μπορεί. Φιλία και κουράγιο σε όσες απο μάς περνάνε τέτοιο γολγοθά.
Την αποβολη την βιωνεις με πενθος!! Εγω το εζησα 2 φορες! Αλλα ειμαι απο τις τυχερες που εχουν ενα παιδακι. Οι αποβολες ηταν 2η κ 3η εγκυμοσυνη! Ανυπομωνω για μια 4η τελειωμηνη εγκυμοσυνη! Δυναμη κ υπομονη σε ολες μας!!!
Σαν γυναικα που εχω κανει οχι αποβολη αλλα αποβολες εχω να πω οτι αν το πρωτο διαστημα πους ειχα χασει τα παιδια ερχοταν καποια να μου πει για αγγελακια,ουρανους , αστερακια και κολοκυθια με τη ριγανη θα την ξεμαλιαζα.Τωρα απλα θα συνεχιζα να πινω τον καφε μου και να σκεφτομαι απο μεσα μου ''οκ υπαρχει Αγιος. Βασιλης'' αλλο τοτε θα τα ακουγε τα καντηλια της η κυρια. Οταν κανετε τον κοπο να συμπαρασταθειτε σε μια γυναικα που εχει περασει κατι τετοιο αρκεστειτε σε πιο γενικα πραγματα. Δεν πιστευουν ολοι σε ''ουρανιες συναντησεις '' και σε αγγελακια με φτερα και τους πισινους εξω. Λυπηθειτε μας. Εχουμε τον πονο μας και τον καημο μας ακουμε και για τους αγγελους.......πολυ θελει ο ανθρωπος?
Αυτά ήθελα ακριβώς να πω αγαπητή Μαριλένα με ΑΠΟΛΥΤΗ συναίσθηση του πόνου των γυναικών με αποβολή. Αντ'αυτού είδα μια νέα ανάρτηση σχετικά με "πικρόχολα σχόλια" copy paste απαντήσεων σε μένα. Εσύ κατάλαβες τι εννοούσα. Μάλλον μόνον εσύ!
Κορίτσια ένα θα σας πω ,πέρασαν 4 χρόνια από την αποβολή που είχα και είναι σαν χτες ,ναι ο Θεός μου έδωσε ένα υγιέστατο αγοράκι ,άλλα δεν μπορώ να μην αναρωτιέμαι ....γιατί να φτάσω στον έκτο μηνά για να χάσω τα μωράκια μου ?θα είχα ένα αγοράκι και ένα κοριτσάκι τώρα διδυμάκια !!! Αναρωτιέμαι πως να ήταν τα προσωπάκια τους.....τα μωράκια μου είχαν έρθει με εξωσωματική ....εκεί να δείτε χαρά ,αγωνία κτλ. και μετά την αποβολή ήρθαν και τα αποτελέσματα ότι είχα ένα αγοράκι και ένα κοριτσάκι.....εκεί να δείτε κλάμα .......άλλα 3 μήνες μετά πήγα και πάλι για εξωσωματική και έκανα τον γιο μου .Κάθε βράδυ λέω στον γιο μου αφού κάνει την προσευχή του ,ότι έρχονται τα αδερφάκια του να τον προσέχουν !!!! και το πιστεύω ,είναι άγγελοι στον ουρανό και μια μέρα θα τα δω !!!!!!ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ Ο ΠΟΝΟΣ ΜΟΥ ΚΑΙ Η ΠΑΡΗΓΟΡΙΑ ΜΟΥ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΘΑ ΔΩ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΆΚΙΑ ΤΟΥΣ !!
Αυτό ακριβώς!!! Σκέφτομαι συνέχεια πως θα ήταν το προσωπακι της!!! Την έχασα την 27η εβδομάδα!!! Δεν έχω κλείσει μήνα ακόμα!!! Πρώτη εγκυμοσύνη!!! Λαχτάρα κ φόβος για την επόμενη φορά! Σκέφτομαι τους υπερήχους, τα χερακια,όλα!!! Λυπάμαι που το λέω αλλά κλονιστηκε η πίστη μ!!! Μία γέννα κ μία άδεια αγκαλιά...
αποβολη ειναι και οταν χανουμε το μωρο στις 36 εβδομαδες?οχι ακριβως αλλα σας γραφω για να ακουστουν και χειροτερα μηπως λιιιιγο απαλυνουν το πονο μιας μαμας που χανει το μωρο στο 1ο τριμηνο....οπως υπαρχουν και τα χειροτερα απο τα δικα μου,μαμαδες που πηραν τα μωρακια σπιτι και τα εχασαν μετα απο 10μερες....ναι δεν μπορει να απαλυνει ο πονος καμιας μαμας επειδη καποια αλλη επαθε κατι χειροτερο,αλλα ολες στη τελικη μαλλον εχουμε αναγκη να ακουσουμε τα ιδια πανω κατω.δεν μπορω να κανω αλλο μωρο λογω υγειας αλλα ποτε δεν ξεχνας εστω και αν ο χαμος ηταν πολυ νωρις,εχεις δικαιωμα να κλαψεις και να χτυπηθεις οσο χρειαζεσαι.ναι μπορει να ερθει αλλο μωρο μπορει και οχι.πρεπει να βιωνουμε αυτο που μας συμβαινει εκεινη τη στιγμη,και κανενας δεν μπορει να σου πει "πότε" θα "πρεπει" να το ξεπερασεις.συμβαν που χαραζει τη καρδουλα καθε μαμας.ευχες σε ολες για τα καλυτερα!!!
Ειχα 2 παιδια οταν απεβαλα για πρωτη φορα κι ακομα κλαιω για αυτα τα μωρακια που φανταστειτε το ενα ηταν κενος σακος και το 2ο εξωμητριο δεν ακουσα καρδια κτλ ολα εγιναν γρηγορα αλλα για παντα θα κλαιω εκεινες τις μερες...θελω πολυ να χαρισω αδερφακια στα 2 μου αγορια φοβαμαι πολυ μην ξανααποβαλλω ο γιατρος μου πε ηταν τυχαιο γεγοονος εκανα εξετασεις ολα οκ ......ισως η φυση, ο Θεος οπως θελετε πειτε το επελεξε να μην ερθουν σε αυτο τον κοσμο εκεινη τη στιγμη....οποτε ο πονος ειτε εχεις παιδια ειτε οχι ειναι δυνατος της αποβολης κοριτσια ,,,,ευχομαι οσα κοριτσια εχουν βιωσει αυτη την εμπειρια συντομα να βρεθουν με πολλα μωρακια στην αγκαλια τους ειναι ομορφο να εισαι μαμα
Τα πικρόχολα σχόλια Ζούμε σε μια κοινωνία που οι άνθρωποι πλέον εκτονώνονται με το να ρίχνουν χολή ακόμη και σε άτομα που απλώς θέλουν να πουν μια καλή κουβέντα ή να δώσουν κάποια στήριξη σε άλλα άτομα που περνούν κάποια δυσκολία. Έχω βαρεθεί να διαβάζω κακίες και άθλια σχόλια σε άρθρα και προσωπικές ιστορίες. Και αναρωτιέμαι γιατί τόση κακία μεταξύ μας; Τι θα κερδίσουμε στην τελική ρίχνοντας χολή ο ένας στον άλλο; Είναι διασκεδαστικό μάλλον για κάποιους! Συμφωνώ ότι κάποια άτομα δεν γνώρισαν στοργή και αγάπη από το οικογενειακό τους περιβάλλον και γι’αυτό φέρονται έτσι αλλά πιστεύω ότι από κάποια ηλικία και μετά όλοι πρέπει να κάνουμε μια «αυτοεξέταση» και να προσπαθούμε να διορθώνουμε ότι στραβό έχουμε μέσα μας είτε το έχουμε κληρονομήσει είτε όχι. Όλοι έχουμε ανάγκη από μια καλή κουβέντα και μια παρηγοριά όταν βρισκόμαστε σε δυσκολίες. Και κάποιοι είναι τόσο μόνοι που περιμένουν ένα γλυκό σχόλιο έστω και μέσω ενός υπολογιστή. Γιατί τόση επιθετικότητα; Όλοι έχουμε προβλήματα αλλά καλό θα ήταν να βρούμε άλλους τρόπους να εκτονώνουμε την οργή μας και όχι να πληγώνουμε ο ένας τον άλλον! Λίγο έλεος επιτέλους!
καλα τα σχολια πλεον δεν ειναι μονο συμπτωμα του ιντερνετ στα λενε και στη μαπα πλεον καφριλα στο μεγαλειο!!!!
Δυο παλίνδρομες κυήσεις σε διάστημα 2 ετών αλλά τελικά το αγοράκι μου ήρθε στην αγκαλιά μου και σήμερα κλείνει αισίως τους 14 μήνες ζωής.. Θλίβομαι για τις απώλειές μου, σκέφτομαι την πιθανότητα ύπαρξής τους κάπου εκεί ψηλά αλλά τώρα ζω για το παιδάκι μου και χαίρομαι την ύπαρξή του με όλη μου την ψυχή...
Τι κρίμα! Ξεκινάς να γράψεις κάτι που ίσως απαλύνει έστω και στιγμιαία κάποια ψυχή και κατευθείαν ειρωνείες και κατακριτική διάθεση!
Και έγω πριν γεννήσω την κόρη μου είχα δύο αποβολές....Δεν υπάρχουν λόγια....
Πείτε ότι το τραύμα επουλώνεται, ότι τελειόμηνη εγκυμοσύνη θα έρθει, ότι το παιδί δε θα ξεχαστεί ποτέ και πώς να το θυμόμαστε με κάποια ίσως οικογενειακή τελετή, ένα γράμμα στο αγέννητο μωρό, κάτι τέλος πάντων πέραν αυτών των απλοϊκών συλλογισμών...
Έχοντας περάσει μια παλλίνδρομη πολύ πολύ πρόσφατα θα σου πώ οτι το γράμμα της Εμμέλειας με άγγιξε πολύ περισσότερο απο τη δική σου επιθετική στάση. Και μιας και η δική μου πληγή είναι πολύ πρόσφατη αν και έχω ήδη ένα παιδάκι θα σου πώ οτι πραγματικά τα λόγια που εσύ νομίζεις οτι θα στηρίξουν π.χ. θα κάνεις άλλο παιδάκι, θα έχεις μια τελειόμηνη εγκυμοσύνη κτλ κτλ μόνο βοηθητικά δεν τα βρίσκω. ΄Ναι έγραψα γράμμα και το βρήκα πολύ ανακουφιστικό αλλά κάθε στιγμή που ακούω αυτά τα τυπικά έλα νέα είσαι, θα έρθει και το δεύτερο, κτλ ΔΕΝ τα βρίσκω καθόλουυυυυυυ στήριξη. Ίσα ίσα θέλω να φωνάξω οτι οκ!!! Ναι Θα έρθει ναι θα κάνω άλλο ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΟΜΩΣ ΕΧΩ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΠΕΝΘΗΣΩ ΑΥΤΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ !!!! και όσα κι αν έρθουν δεν νομίζω να επουλωθεί τελείως το τραύμα αυτό.
Οχι δε θέλω να είμαι επιθετική αλλά δεν πιστεύουν όλοι στο ότι τα παιδάκια υπάρχουν "στον ουρανό". Δέχομαι αυτά τα λόγια να ειπωθούν στα αδερφάκια για το μωράκι που δεν ήρθε, αλλά όχι σε έναν ενήλικα. Σε ό,τι αφορά το πένθος που χρειάζεσαι να βιώ΄σεις προτού σου πουν για άλλη εγκυμοσύνη, έχεις απόλυτο δίκιο. Δυστυχώς την έχω ξανακάνει την πατάτα με γυναίκα που απέβαλε (με καλή πρόθεση πάντα)...
simfono mazi sou apolita niotho to idio, kai ego ehasa to moraki mou kai itan to proto mou kai to prospathousa ena hrono den me voithousane katholou auta pou mou legane tha kaneis allo , mikri eisai , mehri kai mporei arosto na itane mou legane me trelene kai ponousa parapano , to mono pou me iremse itan otan i mama mou mou eipe , - eisai manoula to moro sou einai se poli kala heria tora kai mia mera tha to deis!!!!!!!!!! auti einai i elpida mou kai auto mono me iremei kai den me apasholei katholou an to pistevoun kapoies i oxi ego pisteuo oti to pedaki mou einai poli kala kai mia mera tha eimai mazi tou! :)
βρε παιδιά σοβαρά αυτό έχετε να μας πείτε? ότι η ψυχή τους είναι αθάνατα κι άρα υπάρχουν στον ουρανό? ναι, υπάρχει κι ο Αη Βασίλης…αν είναι να κάνετε τον κόπο να γράψετε πείτε κάτι πιο ουσιώδες να στηρίξετε τις γυναίκες αυτές…
Οχι μια αλλα τρεις αποβολες!! Η τελευταια μαλιστα απο εξεταση καρυοτυπου μας εδειξε οτι θα ηταν αγορακι... Παντα σκεφτομαι τις ψυχουλες μου κ μονο τωρα που η αδερφουλα τους ηρθε στην αγκαλιτσα μου ο πονος εχει μετριασει αλλα η αναμνηση τους δεν θα φυγει ποτε... Καλη δυναμη στην αδερφη σου κ συντομα με μια τελειομηνη εγκυμοσυνη!!