Χειρουργείο και αγωνία (Στένωση πυελοουρητηρικής συμβολής)
Αποφάσισα κι εγώ να μοιραστώ την εμπειρία μου, γιατί υπάρχουν σίγουρα πολλά παιδάκια που έχουν το ίδιο θέμα και πολλοί γονείς που πέρασαν ή περνούν την ίδια αγωνία με εμάς.
Η ιστορία μας λοιπόν ξεκινάει από την εγκυμοσύνη. Η 2η εγκυμοσύνη για μένα, με μία μεγάλη δυσκολία… το αγοράκι μου ήταν βιαστικό και δημιουργούσε συνέχεια συσπάσεις γέννας. Έμεινα στο κρεβάτι από τα μέσα του 4ου μήνα μέχρι την ημέρα που μπήκα στον μήνα μου. Τρεις φορές νοσηλείας με την σιγουριά ότι γεννάω πρόωρα..!
Κάπου σε όλα αυτά ήρθε η ώρα να κάνουμε την Β επιπέδου. Όλα καλά, μα ξαφνικά βλέπω τον γιατρό να επιμένει με τον υπέρηχο κάπου. Ένιωσα ότι κάτι δεν πάει καλά..
»Μην ανησυχείς, το μωρό έχει υδρονέφρωση (δηλαδή το νεφράκι του κρατάει ούρα και είναι πιο μεγάλο από το φυσιολογικό). Υπάρχει η πιθανότητα να φύγει με την γέννα, υπάρχει πιθανότητα να χρειαστεί χειρουργείο… Δεν είναι κάτι ιδιαίτερα δύσκολο, το θέμα είναι ότι ακόμα και στην χειρότερη περίπτωση είναι κάτι που διορθώνεται με χειρουργείο (μου εξήγησε ακριβώς και το τι κάνουν στο χειρουργείο). Σε κάθε περίπτωση εσύ με το που θα γεννηθεί θα του κάνεις υπέρηχο και θα το παρακολουθείς..»
Η λέξη μου ήταν γνωστή, ναι ήμουν από τις μαμάδες που διάβαζε με τις ώρες στο ίντερνετ. Μέσα σε όλα αυτά που διάβασα, κάπου πήρε το μάτι μου ότι η αυχενική διαφάνεια και η β επιπέδου πρέπει να γίνονται σε εξειδικευμένους γιατρούς κι αυτοί είναι πολλοί λίγοι στην Ελλάδα.. Βρήκα κάποιον κι εγώ από τους »κορυφαίους»και αποφάσισα να πάω και εκεί να κάνω έναν υπέρηχο. Δεν του είπα κάτι…
– Όλα καλά μου λέει
– Τα νεφράκια του τα είδατε;
– Φυσικά, έχει ελάχιστη διάταση, με το που θα βγει από την κοιλιά σου θα κατουρήσει και θα του φύγει… Δεν το γράφω καν στις παρατηρήσεις… Επειδή σε βλέπω αγχωμένη όμως, αν θες κάνε και έναν υπέρηχο, εγώ πάντως θα το άφηνα.
«Μπα» λέω «μα τόσο έξω έπεσε ο γιατρός μου; Γιατί εκείνος δεν μου τα είπε τόσο απλά;»
Η εγκυμοσύνη μου συνεχίζεται, ας είναι καλά ο γυναικολόγος μου, κατάφερε και μου κράτησε το μωράκι μου 3 φορές να μην γεννηθεί πρόωρα, και στις 36 +2 εβδομάδες γεννιέται ο μάγκας 2970γρ υγιέστατος! Κάνουμε και τον υπέρηχο, η διάταση συνεχίζει να υπάρχει, ξεκινάμε χημειοπροφύλαξη και παρακολούθηση.
Αρχικά πήγαμε σε νεφρολόγο. Επικρατεί μία σύγχυση γενικά για το ποιας ειδικότητας είναι αυτό το θέμα. Εμείς ξεκινήσαμε σε νεφρολόγο αλλά τελικά χρειαζόμασταν ουρολόγο. Από τον νεφρολόγο δεν ήμασταν πολύ ευχαρισημένοι για πολλούς και διάφορους λόγους.
Αρχικά ήταν σταθερός και τον παρακολουθούσαμε κάθε τρεις μήνες με υπέρηχο και παίρναμε και χημειοπροφύλαξη. Στον χρόνο επάνω η διάταση μεγάλωσε αρκετά κι έτσι μας παρέπεμψε να κάνουμε κυστεογραφία να δούμε αν έχει παλινδρόμηση και σπινθηρογράφημα να δούμε ακριβώς το πρόβλημα και να κοιτάξουμε και την λειτουργία του νεφρού. Η κυστεογραφία έδειξε ότι δεν έχει παλινδρόμηση, το σπινθηρογράφημα έδειξε »Στένωση πυεελοουρητικής συμβολής» αλλά η λειτουργία των νεφρών σχεδόν φυσιολογική.
Κάπου εκεί αποφασίσαμε να αλλάξουμε γιατρό. Έτσι κι αλλιώς αν χρειαζόταν χειρουργείο, σε ουρολόγο θα απευθυνόμασταν οπότε είπαμε να ξεκινήσει παρακολούθηση ουρολόγος. Μετά από έρευνα μέσω γνωστών, ίντερνετ κλπ η παιδίατρος μου (καλή της ώρα) μου σύστησε έναν καταπληκτικό ουρολόγο στο Αγ. Σοφία.
Από την πρώτη επίσκεψη μείναμε ενθουσιασμένοι.. παρόλο που μας είδε στο νοσοκομείο και όχι σε ιατρείο ήταν απίστευτα αναλυτικός, μας έξήγησε όλες τις λεπτομέρειες του προβλήματος αυτού, μας έκοψε την χημειοπροφύλαξη γιατί η συγκεκριμένη πάθηση κάνει πολύ σπάνια ουρολοιμώξεις (ναι, πήρε τζάμπα σχεδόν 1 ½ χρόνο χημειοπροφύλαξη, ενώ έπρεπε να πάρει τους δύο πρώτους μήνες μόνο), από τρίμηνη η παρακολούθηση με υπέρηχους έγινε 6μηνη και έτσι συνεχίσαμε εκεί.
Όλα λοιπόν πήγαιναν καλά… Στα 2 του χρόνια ο υπέρηχος έδειξε μία μικρή μείωση της διάτασης και ο επόμενος υπέρηχος στα 2 ½ ήταν σχεδόν φυσιολογικός! Ο γιατρός τότε μας είπε »Μην αποκλείσετε ότι μπορεί να ξανανέβει η διάταση, αν όμως και ο επόμενος υπέρηχος είναι το ίδιο καλός, το ξεχνάμε το πρόβλημα αυτό!» Η χαρά μας τεράστια!
Περνάει και το επόμενο εξάμηνο, πάμε κεφάτοι κεφάτοι για υπέρηχο, σίγουροι πια ότι όλο αυτό θα αποτελεί παρελθόν… Ποιος να περίμενε όλο αυτό που θα ακολουθούσε.
Ραγδαία επιδείνωση. Διάταση μεγαλύτερη από ποτέ! Το νούμερο της διάτασης πολύ παραπάνω από αυτό που ξέραμε εμείς ότι αποτελεί όριο για χειρουργείο. Είχαμε ραντεβού με τον γιατρό μία βδομάδα μετά.. Η αγωνία μας πολύ μεγάλη αλλά κάπου μέσα μου είχα και μία ελπίδα μήπως μου πει ότι ίσως να έγινε λάθος, ότι ίσως οφείλεται κάπου αλλού ότι τέλος πάντων δεν χρειάζεται χειρουργείο..
Η εβδομάδα πέρασε και μπαίνουμε σχεδόν τρέμοντας στον γιατρό.
– Γιατί είστε έτσι ρε παιδιά;
– Χάλια ο υπέρηχος, γιατρέ, απαντάμε εμείς.
Τον κοιτάει μαζί με τον προηγούμενο και λέει: τον πο@στη στα 3 βρήκε να το βγάλει; Λοιπόν πάμε για χειρουργείο.
Εκείνη την ώρα έβγαλα έναν αναστεναγμό, σηκώνει το κεφάλι ο γιατρός και μου λέει αυστηρά «Θα το γρουσουζέψουμε ή θα με ρωτήσεις εάν διορθώνεται;’‘
»Εντάξει, βρε γιατρέ, τι θες να κάνω, να πάω στα μπουζούκια να το γιορτάσω;»
Βγάζει χαρτί και στυλό και αρχίζει να μου εξηγεί όλες τις λεπτομέρειες και πιθανότητες του χειρουργείου… Όχι ότι άκουγα και πολλά εκείνη την ώρα, γιατί κόλλησα στην εξής ατάκα: »Στην χειρότερη περίπτωση δεν πάμε για πυελοπλαστική (διόρθωση της στένωσης δλδ) αλλά για ημινεφρεκτόμη«
«Μα καλά, πως φτάσαμε ως εδώ;» αναρωτιόμουν. Έξι μήνες πριν λέγαμε ότι τελειώσαμε και τώρα υπάρχει ακόμα και η πιθανότητα να χάσουμε το μισό νεφρό; Σπάνιο να γίνει αλλά υπάρχει… Και ναι ζεις και με μισό και με ένα νεφρό, αλλά γιατί θα πρέπει εγώ να το δεχτώ όλο αυτό χωρίς να στενοχωρηθώ;
Αυτές οι σκέψεις ήταν στο μυαλό μου, από τον γιατρό μου έμεινε μόνο αυτό το βλέμμα που μου έλεγε »δεν έχεις να φοβάσαι τίποτα, θα κάνω το καλύτερο…» και αυτό ήταν και το μόνο που μου έδινε την όποια ηρεμία θα μπορούσα να έχω…
Σηκώθηκα να φύγουμε και μου λέει «Κάτσε κάτω, μην βιάζεσαι, ρώτα με ότι θες!«
Τώρα που τα σκέφτομαι με ηρεμία και μετά τα όσα ακολούθησαν, λέω πόσο μεγάλο ρόλο παίζει ο γιατρός να είναι άνθρωπος, να καταλαβαίνει ακριβώς πως νιώθεις και να το χειρίζεται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Αφού είπαμε κι άλλα κι άλλα φεύγουμε. Ήθελα απλά να καταρεύσω… Προσπάθησα να είμαι χαμογελαστή, να εξηγήσω στον μικρό τι θα γίνει… Αλλά πόσα να εξηγήσω και σε αυτόν; Τι να καταλάβει ένα τρίχρονο που δεν νιώθει καν πόνο, τουλάχιστον να του πεις ότι «θα κάνεις αυτό και μετά δεν θα πονάς»; Πώς να εξηγήσεις στον μικρό ταλιμπανάκο ότι θα κάτσει 5 μέρες στο κρεβάτι με σωληνάκι από το νεφρό, με ορό και καθετήρα; Και ερχόταν πάλι η σκέψη…
«Και εντάξει να πάνε όλα καλά, αν βγει ο γιατρός και μου πει ότι χάσαμε το μισό νεφρό;»
Πέρασαν λοιπόν 2-3 μέρες και μας ειδοποιεί ο γιατρός ότι σε μία εβδομάδα μπαίνουμε. Αυτή η αναμονή νομίζω ότι ήταν το πιο δύσκολο κομμάτι. Οι μέρες περνούν και έρχεται η Κυριακή που θα μπαίναμε. Η κόρη μου η μεγάλη ενώ ήταν σχετικά χαλαρή με όλο αυτό, λίγο πριν φύγουμε, τον αγκάλιασε και άρχισε να κλαίει. Όχι δεν επιτρεπόταν ούτε τότε να καταρρεύσω.
Φτάνουμε στο νοσοκομείο, πάμε να του πάρουν αίμα (κλασσικά χωρίς να είμαστε εμείς μέσα, του το είχα πει ευτυχώς) κάθεται ακούνητος δηλώνοντας ότι είναι »ατρόμητος ήρωας Μπάτμαν» και δεν φοβάται! Κάποια στιγμή έρχεται και ο γιατρός, από το άγχος μου άρχισα να του κάνω απανωτές ερωτήσεις. Τον βομβάρδισα στην κυριολεξία και μετά όταν το συνειδητοποίησα του είπα »Δεν είμαι καλά, φαίνεται ε;» ‘
«Λογικό. Δεν είσαι η μόνη μαμά που έχω δει, το καταλαβαίνω..» και μετά έπιασε μια ωραία χαλαρή συζήτηση περί ανέμων και υδάτων και κατάφερε για ακόμα μία φορά να μας κάνει να χαλαρώσουμε λίγο.
Και φτάνει η μεγάλη μέρα! Περνάει η αναισθησιολόγος, υπογράφουμε (προτίμησε να δώσει το χαρτί στον άντρα μου, αφού τον προειδοποίησε να μην τρομάξει..). Θα έκανε επισκληρίδιο με μία μικρή μέθη.
Όποιος έχει περάσει από χειρουργείο μπορεί να καταλάβει πόσο δύσκολες είναι αυτές οι ώρες πριν το χειρουργείο. Ετοιμάζω το αντράκι μου και έρχεται η ώρα να κατέβουμε. Μπαίνω στο προθάλαμο του χειρουργείου για να του δώσουν ένα σιροπάκι, κρατιέμαι με νύχια και με δόντια να μην κλάψω, δεν θέλω να τον αφήσω, θέλω να τον πάρω και να πάμε σπίτι μας..με όλες αυτές τις σκέψεις πίνει το σιροπάκι του, τον παίρνουν από την αγκαλιά μου, τον αποχαιρετώ, τον σταυρώνω και φεύγω… Τα ματάκια του είναι όλο ερωτηματικά αλλά ταυτόχρονα και κουρασμένα μιας και έχει αρχίσει να επιδρά το φάρμακο της προνάρκωσης… Βγαίνω πάω στην αγκαλιά του άντρα μου και επιτέλους μπορώ να κλάψω. Και είναι τόσο λυτρωτικό αυτό το κλάμα! Αφού ηρεμώ ξεκινώ να διαβάζω την παράκληση στην Παναγία.
Στην μία ώρα και κάτι βγαίνει ο γιατρός…
«ΟΛΑ ΚΑΛΑ» μας λέει χαμογελώντας. ‘
– Γιατρέ έχουμε όλο το νεφρό;
– Ναι καλέ αφού σου λέω όλα καλά! Θα έρθετε να σας τα πω επίσημα
Ενιωσα σαν να έχασα 20 κιλά! Ήθελα να χοροπηδάω, έκλαιγα και γέλαγα ταυτόχρονα. Αυτό ήταν! Όλα πήγαν καλά! Ένιωσα απίστευτα δυνατή για να αντιμετωπίσω το μετά.
Ναι ήταν δύσκολο, το αντράκι μου ήταν κάτι παραπάνω από δυνατό και συνεργάσιμο για την ηλικία του, περάσαμε όμως και ώρες που πραγματικά ήταν πολύ δύσκολες. Αλλά στη σκέψη και μόνο ότι όλα είχαν πάει καλά έπερνα δύναμη και τα αντιμετώπιζα όλα..
Από την Δευτέρα που χειρουργήθηκε μέχρι και την Παρασκευή ήταν ξαπλωμένος. Ήρθε η ώρα να βγάλουμε τα σωληνάκια και να σηκωθεί. Η άλλη αγωνία ήταν εάν θα έβγαζε ούρα από την νεφροστομία που είχε οπότε και θα τον παίρναμε σπίτι με σακουλάκι. Ευτυχώς δεν έβγαζε οπότε μας έμεινε μόνο ένα σωληνάκι το οποίο ήταν καλλυμένο με γάζα. Όταν τον σηκώσαμε δεν μπορούσε να πατήσει τα πόδια του. Τρόμαξα στην αρχή αλλά μετά μου είπαν ότι είναι φυσιολογικο… Μετά από 45 λεπτά περίπου είχε σχεδόν επανέλθει το βήμα του και έλεγε όλο χαρα »Κοιτάξτε, μπορώ τώρα να περπατήσω!» Αυτό ήταν λοιπόν! Βγήκαμε και σε μία εβδομάδα ξαναμπήκαμε να βγάλουμε το σωληνάκι και μείναμε μέσα άλλο ένα 24ωρο για ενδοφλέβια αντιβίωση.
Δεν είχε απολύτως τίποτα, ήταν σαν να μην είχε περάσει χειρουργείο. Ήταν όπως πριν!
Το πρόβλημα αυτό δεν κάνει ουρολοιμώξεις (μία ουρολοίμωξη σε μωρό, ακόμα και να μην ξέρεις από την εγκυμοσύνη ότι υπάρχει κάποιο θέμα, είναι αυτό που σε κάνει να το μαθαίνεις) γι’ αυτό και είναι πολύ σημαντικό να το ξέρεις από νωρίς και να το παρακολουθείς. Τις περισσότερες φορές μπορεί να μην χρειαστεί καν χειρουργείο. Μπορεί όμως ξαφνικά σε μεγαλύτερη ηλικία να χάσει από αυτό το νεφρό του… Οπότε καταλαβαίνετε τι θα γινόταν εάν είχα ακούσει τον έναν από τους πέντε εξειδικευμένους γιατρούς στους υπέρηχους στην Ελάδα και το άφηνα έτσι το παιδί.
Τελειώνοντας λοιπόν την ιστορία μου, θέλω να πω ότι πάντα θα ευγνωμονώ τον γυναικολόγο μου, σ’ αυτόν χρωστάω το ότι ξέραμε από την αρχή το πρόβλημά του παιδιού και το παρακολουθούσαμε, την παιδίατρο μου που με στήριξε και με στηρίζει πάντα και που μας έστειλε σε αυτόν τον καταπληκτικό ουρολόγο και φυσικά τον ουρολόγο για όλη την συμπεριφορά και την αντιμετώπιση όλο τον καιρό που τον παρακολουθούσε και ακόμα περισσότερο πριν και μετά από το χειρουργείο. Πέρα του ότι είναι ένας καταπληκτικός επιστήμονας (τέτοιοι υπάρχουν πολλοί), είναι ένας καταπληκτικός ΆΝΘΡΩΠΟΣ και αυτό για μένα είναι είναι το πιο σημαντικό.
Επίσης να δώσω πολλά μπράβο σε όλες τις νοσηλεύτριες και νοσηλευτές του τμήματος που ήμασταν γιατί πραγματικά στην πλειοψηφία τους ήταν άψογες/οι δουλεύοντας κάτω από αντίξοες συνθήκες, χωρίς να χάνουν το χαμόγελό τους και τους ευγενικούς τρόπους τους.
Εύχομαι κανένα παιδάκι να μην ταλαιπωρείται με νοσηλείες, χειρουργεία κλπ.ακόμα όμως και αν έρχονται τέτοια προβλήματα, πρέπει να φροντίζουμε να έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά και να κάνουμε τις σωστές επιλογές γιατρών.
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Θα ήθελα εάν είναι εφικτό να μου πείτε το όνομα του γιατρού διότι έχω κ εγώ το αγοράκι μου με το ίδιο πρόβλημα 40 ημερών. Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων
Γειά σας, έχω κ εγώ το μωράκι μ 45 ημερών κ θα χρειαστεί χειρουργείο. Ήταν εύκολη η επέμβαση; πιο πολύ το μετά σκέφτομαι
Και εμένα ο γιος μου, 16 μηνών , έχει στενωση και κάνουμε υπέρηχος κάθε 3 μήνες. Θα ήθελα να μου πείτε το όνομα του νεφρολογου και του ουρολόγο. Email: bkoukia21@gmail.com Ευχαριστώ.
ΕΧΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΤΟ ΙΔΙΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΤΟ 4 ΜΗΝΩΝ ΠΑΙΔΑΚΙ ΜΟΥ ΚΑΙ ΨΑΧΝΩ ΕΝΑ ΚΑΛΟ ΠΑΙΔΟΟΥΡΟΛΟΓΟ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΠΕΜΒΑΣΕΙ .ΕΣΕΙΣ ΠΙΟΝ ΠΑΙΔΟΟΥΡΟΛΟΓΟ ΕΧΕΤΕ?ΝΑ ΠΑΝΤΑ ΥΓΕΙΑ ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΣΑΣΣΣ.....
Ανακάλυψα ότι έχω στένωση πυελοουρητηρικης συμβολής στα 38 μου,καθώς είχα τοτε τους πρώτους κολικούς λόγω πέτρας στους νεφρούς.ο δεξιός νεφρός έχει πέσει ελαφρώς σε λειτουργικότητα,όμως είμαι στο 100% καθώς έχουν την δυνατότητα να "αλληλοβοηθιουνται".κάνω σπινθηρογράφημα κάθε 3 χρόνια και θα κρίνει ο ουρολόγος μου αν και εφόσον θα χρειαστεί να χειρουργηθώ.η στένωση υπάρχει εκ γενετής,δεν είχε ποτέ αναφέρει κάποιος κάτι.....
Σε ποιον γιατρό το κάνατε?? Έχουμε ακριβώς το ίδιο πρόβλημα και πρέπει να κάνουμε χειρουργείο πριν κλείσει 1 έτους.. Σε παρακαλώ απάντησε μου στο andronikiliberi1993@gmail.com
Πως λέγεται ο γιατρός??? Κάναμε κ εμείς χειρουργείο στο Αγίας Σοφίας με παιδοχειρουργο.τωρα περιμένουμε να δούμε αποτελέσματα .μόλις 16 ημερών έκανε ο μικρός μου τ χειρουργειο
Μια από τα ίδια διάβασα την ιστορία σου και έκλαιγα... Να είναι γερό και δυνατό το παιδάκι σου... Μπορείς σε παρακαλώ να μου πεις το όνομα του ουρολόγου αλλά και του νεφρόλόγου για να δω αν ο δεύτερος είναι ίδιος με τον δικό μου? Andronikiliberi1993@gmail.com Ευχαριστώ πολύ εκ των προτέρων
Περνάμε ακριβώς τα ίδια μόνο που εμείς πάμε για χειρουργείο από 1 χρόνων!! ??? Σε παρακαλώ πολύ το όνομα του γιατρού αν εργάζεται ακόμα.
Πραγματικά όταν διάβασα τον τίτλο της δημοσίευσης , άγγιξες την ψυχή μου. Περνάμε ακριβώς την ίδια κατάσταση με την κόρη μου που είναι 5,5χρονών και το διαπιστώσαμε εντελώς τυχαία πριν 2 χρόνια. Βρισκόμαστε σε μια διαδικασία ελέγχου ανά 6μηνο και κάθε φορά που πάμε στον γιατρό εχώ το ίδιο αγχος για το εάν το νεφρό συνεχίζει να λειτουργεί και εάν θα γλιτώσουμε το χειρουργείο. Ελπίζω η Παναγία να είναι κοντά σε όλα τα παιδάκια του κόσμου και να δίνει δύναμη σε εμάς τις μανούλες !!!
Σήμερα κλείνουμε 2 μήνες από την επέμβαση... μια επέμβαση 3,5 ωρών στο ίδιο νοσοκομείο με εσάς αλλά από γενικό χειρούργο. Εμείς όμως δεν το είχαμε δει προγεννητικά (παρόλο που είχαμε κάνει εξειδικευμένες εξετάσεις ακόμη και στο Λονδίνο) αλλά ούτε και μετά... Το εντοπίσαμε μετά από ταλαιπωρία αλλά όλα πήγαν καλά! Νοσηλεύτηκε ο μικρός (6,5 ετών) 24 ημέρες στο παίδων και πραγματικά τώρα μόνο η τομή-παράσημο έμεινε να μας θυμίζει αυτή τη μάχη!!! Η αλήθεια είναι ότι ο γιατρός είναι το Α και το Ω, γιατί αν δεν γνωρίζει όντως τα αποτελέσματα μπορεί να είναι δυσάρεστα (φαντάσου ότι ακόμα περιμένω να με ειδοποιήσουν απο το εδώ νοσοκομείο για χειρπυργική εκτίμηση)! Να ‘ναι καλά όλα τα παιδάκια και υγιή!!!
Ειμαι 33 χρονων και εκανα το ιδιο χειρουργειο(στενωση)οταν ημουν 11.ειχα πολλους κολικους νεφρου χωρις να εχω καμια ουρολοιμωξη.επειδη αργησαμε να το βρουμε ειχε μεγαλη διαταση ο νεφρος.ειχε αρχισει να υπολειτουργει.μετα το χειρουργειο επανηλθε πληρως και δεν ειχα ποτε ξανα κανενα θεμα!μην αγχωνεστε!διορθωνεται!κι εγω ειχα πολυ καλο ουρολογο και απο οτι εχω μαθει ειναι ακομη απο τους καλυτερους.
Γειά σας μήπως μπορείτε να μου πείτε το όνομα του ουρολόγο έχω ίδιο πρόβλημα
Θα ήθελα κ εγώ το όνομα του ουρολόγου παρακαλώ γιατί έχω σοβαρό πρόβλημα με την κόρη μου.ευχαριστω εκ των προτερων
παρακαλω θα ηθελα το ονομα του ουρολογου. Θα σας ημουν ευγνωμων αν μου το λέγατε. σας ευχαριστώ
Τα ήθελα όμως τα πάρω άλλη μια γνώμη, τετάρτη μαθαίνουμε ότι μεγάλωσε κ μάς είπανε σε ένα χρόνο υπέρηχο!Χτες είχαμε πόνο στην κοιλιά ανεβασμένα λευκά άστα μεγάλη ιστορία. . .!Αν μπορείς θα μου πεις το γιατρό τον ουρολο .
Θα ήθελα κ εγώ το όνομα του ουρολόγου σε παρακαλώ. 'Εχουμε Το ίδιο πρόβλημα με την εγγονούλα μου.
Σε παρακαλώ δωσε μου το όνομα του γιατρου γιατί εχουμε το ίδιο πρόβλημα
παρακαλω θα μου δωσετε το ονομα του ουρολογου, εχουμε και εμεις θεμα και ανησυχουμε πολυ..ευχαριστω, να ειστε ολοι καλα παντα
Καλησπέρα σας. Θα ηθελα κι εγω το ονομα του ουρολογου γιατι εχουμε κι εμεις ενα θεμα με τη μικρη μας
Θα ηθελα το ονομα του γιατρού παρακαλω.. voulaki_20@yahoo.gr
Θα ηθελα παρακαλω πολυ το όνομα του γιατρού. Να ειναι γερο..δυνατο..τυχερό το αντρακι σας!!! Σας ευχαριστω προκαταβολικά!!! voulaki_20@yahoo.gr
Θα μπορούσατε να μας στείλετε το όνομα του γιατρού στο kagiali@hotmail.com; Ευχαριστούμε πολύ καθώς εχουμε ένα παρόμοιο περιστατικό με τη Μπέμπα μας.
Ποσο με συγκινήσες ,ειναι σαν να διάβαζα την δικη μας ιστορία .Ετσι κ εγω στην εγκυμοσύνη το βρήκε ο γυναικολόγος μου υδρονεφρωση . Παλινδρόμηση κ διάταση όλα μαζί. Όταν γέννησα μετα απο δυο μήνες έκανα την μικρή υπέρηχο ο γιατρός που την παρακολουθούσε μας είπε όταν γίνει τεσσάρων μηνών θα πρέπει να χειρουργηθεί εννοείται πως έπαιρνε χημιοπροφθλαξη . Λοιπόν να μην σας κουράζω. Χειρουργειτε η πριγκίπισσα μου κ μας λέει όλα καλα πήγαν το σώσαμε το νεφρό σε 7 μήνες επανέλεγχο.Στους πέντε μήνες την ξαναπάω για επανέλεγχο το ένστικτο της μάνας κάνουμε εξετάσεις κ βλέπουμε οτι το νεφρό της μικρής λειτουργεί μονο 8% δηλαδή καθολου . Περιττό να σας πω τι εγινε με τον γιατρό αυτός δεν ήξερε τι να πει ο άντρας μου κόντεψε να τον κάνει μαύρο στο ξύλο κ το μονο που έλεγε ο γιατρός ήταν οτι θα το διορθώσω.Πηγσμε μετα σε πέντε έξι γιατρούς όλοι μας έλεγαν οτι έπρεπε να βγάλουμε το νεφρό να μην δημιουργήσει πρόβλημα και στο καλο μας νεφρακι. Μονο ένας μας είπε να κάνουνε νεφρό στόμια για 8 μήνες μήπως κ το σώσουμε .Τζσμπα το τσλαιπωρησαμε το παιδάκι μου με το σωληνάκι το βάλαμε όταν ήταν 9 μηνών και τελικά το βγάλαμε 18 μηνών ήταν. Δυστυχώς δεν εγινε τιποτα κάναμε αφαίρεση νεφρού 19 Οκτωβρίου δε θα την ξεχάσω ποτε εκείνη την μερα όπως κ εσενα την πήραν μεσα απο την αγκαλιά μου με κοιτούσε φοβισμένη κ δε με άφηνε.Εχουν περάσει περιπου 6,5 χρονια έχουμε ένα νεφρακι κάθε χρόνο κάνουμε εξετάσεις αίματος κ υπέρηχο ειναι μια χαρά. Τα βάζω με τον εαυτό μου που δεν έκανα καλη επιλογή γιατρού ίσως το σώζαμε το νεφρακι μας. Συγνώμη που σας κούρασα υγεία σε όλα τα παιδάκια εύχομαι .
Σοφια,πολυ στεναχωρηθηκα για την κστσληξη,μπορεις να μου στειλεις αν θες τα ονοματα των γιατρων σε μειλ,ευχαριστω πολυ,κι ευχομαι να ναι μια χαρα η μικρη σου. marirena@gmail.com
καλησπέρα. θα ήθελα και εγώ αν μπορείτε να μου στείλετε το όνομα του ουρολόγου στο Παίδων. Το mail μου είναι efyber@gmail.com. ευχαριστώ πολύ. Να χαίρεστε τα παιδάκια σας
Αν μπορείτε να μου στείλετε και εμένα το όνομα του γιατρού..Ευχαριστώ εκ των προτέρων
Όλα συνεχίζουν να πηγαίνουν καλά! Ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σας! Κάναμε και τον πρώτο μετεχγειρουργικό υπέρηχο και ήταν πολύ πολύ καλός! Να είστε όλες καλά!
Θα ηθελα κι εγω σε παρακαλω το ονομα του παιδοουρολογου σας..lena7854@hotmail.com ευχαριστω!
Θα ηθελα κι εγω το ονομα του παιδοουρολογου σας!lena7854@hotmail.com ευχαριστω!
Γεια σου Μαρια, Μπορεις να μιυ στελειε κι εμενα τα στοιχεια Ουρολογου και νεφρολογου ,γιστι εχει ιι ο γιος μου στενωση.Πως παει το παιδι μετα απο τοσο καιρο?Ευχαριστω mxagorari@gmail.com
Μια απο τα ίδια κ εμείς... Ακριβώς όπως τα περίεγραψες. Εμείς ακόμα δεν έχουμε συνέλθει ψυχολογικά. Είμαστε ακόμα αρκετά αγχωμένοι. Ειναι μια πολυ δυσάρεστη εμπειρία..όχι τόσο για μας όσο για τα μωρακια μας. Κ εμείς κάναμε το χειρουργείο στο Αγια Σοφια με έναν εξαιρετικό παιδοουρολογο ο οποίος πραγματικά ειναι πάνω απ όλα άνθρωπος! Εύχομαι να ειναι καλα τα παιδάκια μας κ να μην χρειαστεί να περάσουν ξανά τέτοια ταλαιπωρία!
Kι εγώ μια από τα ίδια με τη Λένα! Στα 18 μου άρχισα να το ψάχνω μετά από συνεχείς ουρολοιμώξεις και κολικούς νεφρών.Εμένα το πρόβλημα ήταν και στους 2 νεφρούς και η ανωμαλία ήταν συγγενής, αλλά δυστυχώς το ανακάλυψα στα 18 κι έκανα 2 πλαστικές. Άλλαξα 7 ουρολόγους μέχρι να βγάλω άκρη για το τι γίνεται. Περαστικά εύχομαι και συγχαρητήρια στο γιατρό σας.
Περαστικά στον μικρούλη σας, επείδη έχουμε ένα αντίστοιχο πρόβλημα και θα ήθελα το όνομα του ουρολόγου σε παρακαλώ το email μου είναι tg2604@gmail.com. Ευχαρίστώ
Εγω ανακαλυψα οτι εχω αυτο το συνδρομο στα 24 μου οταν ειχα συνεχομενους κωλικους νεφρου....ευτυχως το γλιτωσα το νεφρο μου-εκανα πυελοπλαστικη και τωρα πια που ειμαι 35 απλα το παρακολουθω καθε 6 μηνες με υπερηχο...μου ειπαν τοτε οτι το ειχα μαλλον εκ γενετης αλλα επειδη δεν κανει ουρολοιμωξεις δεν το ειχαμε ανακαλυψει...ευτυχως τοσα χρονια που το παρακολουθω ολα πανε καλα!!και επειδη ειμαι και μανουλα πια παντα ειχα το αγχος μηπως ειναι κληρονομικο,ευτυχως τα μικρα μου ομως ειναι μια χαρα....σιδερενιος να ειναι μικρος σου και να ειναι αυτη η τελευταια του ταλαιπωρια....
Σιδερένιος ο μικρός σας και ποτέ ξανά να μη βρεθείτε σε νοσοκομεία. Είναι αλήθεια ότι τα παιδάκια αντέχουν περισσότερα από εμάς, έχουν περισσότερη υπομονή και το πιστεύουν ότι είναι "ατρόμητοι μπατμαν που δε φοβούνται τίποτα". Έκανες πάρα πολύ καλά που μοιράστηκες αυτή την ιστορία για να δώσεις κουράγιο και σε άλλες μαμάδες που έχουν ανάλογα προβλήματα και νιώθουν ότι είναι μόνες. Αν μπορούσες θα ήθελα να μου στείλεις με κάποιο τρόπο το όνομα του γιατρού σου. Εμείς νοσηλευτήκαμε 4 μηνών με ουρολοίμωξη στο Αγλαία και είδαμε ότι έχει μικρή παλινδρόμηση. Μας είπαν ότι έπρεπε στα 2 περίπου να του κάνουμε ξανά κυστεογραφία αλλά αφενός μας έτυχε ένα άλλο ατύχημα αφετέρου τον λυπάμαι γιατί είναι μια άβολη και επίπονη εξέταση. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να μιλήσω με κάποιο καλό γιατρό. Θα το εκτιμούσα αν με βοηθούσες. Σου γράφω το μειλ μου: korina-argi@hotmail.com.
Εμεις που εχουμε κατι παρομοιο κ χρειαστηκε να κανουμε κυστεογραφεια, την καναμε εξω σε παιδοακτινολογο με υπερηχους κ σε 5 λεπτα ειχαμε τελειωσει. Σε αντιθεση με το νοσοκομειο που μας βγηκε η ψυχη μεχρι να βγει η ακτινογραφια. Μιλαω για θεσ.νικη βεβαια αλλα φανταζομαι υπαρχει καποιος κ στην αθηνα που θα κανει την ιδια δουλεια.
Θα το ψάξω σίγουρα. Εμείς που την κάναμε στο Παίδων κράτησε 20 λεπτά, ο μικρός είχε πλαντάξει στο κλάμα. Φαντάσου τώρα που είναι και 2 χρονών. Ευχαριστώ πολύ!
Μπραβο σας...κι ευχαριστουμε που μοιραστηκες την ιστορια σου μαζι μας..να ειναι παντα σιδερενιο το αντρακι σου..μηπως θα σου ηταν ευκολο να μας δωσεις το ονομα του ουρολογου?
Επειδή δεν ξέρω εάν επιτρέπεται να το δώσω δημόσια εάν θέλεις δώσε μου ένα email να σου το στείλω
Γεια σας, θα μπορουσατε να μου δωσετε και εμενα το ονομα του ουρολογου? Ευχαριστω πολυ, mike.sw.199@gmail.com
Καλημέρα! Σας παρακαλώ αν μπορούσατε να μου στείλετε και μένα το όνομα του γιατρού. Έχω ένα μωρό2 μηνων με στενωση 17mm και μας μιλάνε για χειρουργειο evateini@yahoo.gr
Περαστικα και σιδερενιος να ειναι ο πριγκιπας σας!!! Πραγματικα εκλαψα διαβαζοντας σε, ειδικα εκει που περιεγραφες την φαση λιγο πριν μπει στο χειρουργειο!!! Μπραβο σε σας ως αξιοι γονεις, μπραβο στους σωστους γιατρους, ασχολιαστοι οι και καλα μεγαλογιατροι, και ενα μεγαλο μπραβο στον μικρουλη μπατμαν!!!!! Να τα αφησετε ολα πισωσας ως ενα κακο ονειρο!!!! Να χαιρεστε τα παιδακια σας!!! Καλο και ξεγνοιαστο καλοκαιρι γεματο με υγεια σας ευχομαι!!!!
Το άρθρο με συγκίνησε, ειδικά στο σημείο που ήσασταν στο στάδιο προετοιμασίας της εγχείρισης. Ευτυχώς τέλος καλό, όλα καλά! Πόσο μα πόσο σε καταλαβαίνω, γιατί αντιμετωπίζουμε ένα παρόμοιο πρόβλημα. Ευτυχώς και εμείς έχουμε έναν πολύ καλό γιατρό-ουρολόγο που πάνω από όλα είναι άνθρωπος. Να χαίρεαι τα παιδάκια σου και να είναι πάντα καλά και τυχερά!!!
Καλημέρα....Μια από τα ίδια Το δεύτερο αγοράκι μας ,το ξέραμε από το Β επιπέδου γεννηθηκε 36+1 εβδομάδων,χημειοπροφύλαξη και τελικά χειρουργήθηκε στο ΑΓΛΑΐΑ ΚΥΡΙΑΚΟΥ στις 27/5/2012 σε ηλικία 6 1/2 ετών...Εμείς μείναμε 10 δύσκολες μέρες μέσα με σωληνάκια και στομίες αλλά όταν βγήκαμε δεν χρειάστηκε να ξαναπάμε παρά μόνο για εξετάσεις. .Δόξα τω θεω έχουμε και τα δυο νεφράκια μας και όλα βαίνουν άριστα Τώρα ο μικρός είναι 8 1/2 ετών και απόλυτα υγιής....Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου για την άψογη συμπεριφορά και γιατρών και νοσηλευτών που πραγματικά κάνουν ΕΡΓΟ κάτω από πραγματικά πολύ δύσκολες συνθήκες...Εύχομαι να είναι γερά τα πλασματάκια μας και να μην ταλαιπωρηθούν ποτέ ξανά!!!!!!!!!!!!!!