54 μήνες μαζί!

(Για όσους τώρα αρχίσατε να διαβάζετε το eimaimama, δεν είμαι τρελή και μετράω την ηλικία της κόρης μου ακόμα σε μήνες. Όμως έχω αποφασίσει να τους αφιερώνω κάθε μήνα μία ολόδική τους αφιέρωση. Έτσι, για κάθε ένα μήνα που ζούμε μαζι!)

Διαβάζουμε και ξαναδιαβάζουμε, λέμε και ξαναλέμε, αγχωνόμαστε και ξανααγχωνόμαστε για τα όσα πρέπει να διδάξουμε ως γονείς στα παιδιά μας. Μα σχεδόν πάντα αφήνουμε στην άκρη, λες και δεν είναι εξίσου αν όχι δέκα φορές σημαντικότερο, το πόσα έχουν ΑΥΤΑ να μας μάθουν. Οι αγνότερες μορφές ανθρώπων πάνω στη γη μπορούν να μας θυμίσουν, να μας διδάξουν, να μας οδηγήσουν.

4 1/2 χρόνια τώρα ακούω στενά το μεγάλο μου παιδί (και εδώ και 2 χρόνια το μικρό μου) και πιστέψτε με, μόνο κερδισμένη βγαίνω… Κάποιες φορές υπερισχύει η ενήλικη λογική μου, μα όποτε στο τέλος τα αφήνω να με οδηγούν, βγαίνω πάντα σε σωστά μονοπάτια.

Η Αθηνά είναι ήδη 4 1/2 ετών και εγώ δυσκολεύομαι να πιστέψω πως εκείνο το ζαρωμένο μωρό έχει μεταλλαχτεί σε αυτό το ανθρωπάκι που -μεταξύ μας- ολοένα και λιγότερο με χρειάζεται για να τα βγάλει πέρα.

Καμαρώνω που είναι ένα παιδί που όλοι λατρεύουν. Και της εύχομαι να είναι πάντα ευτυχισμένη!

Σ’ αγαπώ, νεράιδα μου όμορφη!