Έχει σημασία που γέννησα με καισαρική;
(Η Μαρία γέννησε με καισαρική και επισκληρίδιο στο Αρεταίειο)
Γεια σε όλες τις μαμάδες! Διαβάζω εδώ και ώρα όλες τις ιστορίες και για άλλη μια φορά διαπιστώνω την μοναδικότητα κάθε μιας από εμάς… Κάθε περίπτωση διαφορετική, μοναδική, ξεχωριστή. Το μόνο κοινό που έχουν όλες οι περιπτώσεις είναι η ανάγκη να δώσεις ΑΓΑΠΗ. Αυτό δεν αλλάζει ποτέ.
Ετσι και η δική μου ιστορία. Μετά από μερικές μικροπεριπέτειες έφτασα στην… 41 εβδομάδα κύησης. Ο γιατρός μου με παρακολουθούσε, έβλεπε τους παλμούς του μωρού και με άφηνε με την ελπίδα να γεννήσω φυσιολογικά. Το μωρό το άκουγα, η πίεσή μου ήταν χαμηλή, κιλά είχα πάρει μόνο 9, οπότε… περιμέναμε!!!
Στις 41 εβδομάδες και 3 ημέρες ξαναπάω στον γιατρό μου και μου λέει ότι το μωρό είναι ακόμα ψηλά, οι παλμοί του είναι φυσιολογικοί, αλλά για καλό και για κακό να πάω και αύριο στο Αρεταίειο να το ξανακούσουμε. Πήγα την επόμενη μέρα και νόμιζα πως θα με δουν και θα φύγω και θα γεννήσω… κάποια στιγμή στο μέλλον!!!!!!!!! Αμ δε!!!!
21 Ιανουαρίου 2004 ημέρα Τετάρτη κάνουμε υπέρηχο και βλέπει ο γιατρός πως έχει τελειώσει το αμνιακό υγρό και το μωρό θα πάθει αφυδάτωση. Εκανα εισαγωγή (σιγά μην με άφηναν να φύγω!!!!) και μου έβαλαν τεχνητούς πόνους για 4 ώρες… Δεν συνέβη τίποτα. Διαστολή 0, πόνοι 0. Την επόμενη ημέρα, τα ίδια ακριβώς. 4 ώρες στον ορό, διαστολή 0, πόνοι 0!
Στην αίθουσα για τις ωδίνες, διάβαζα περιοδικά και με πήρε ο ύπνος. Κάποια στιγμή ήρθε ο γιατρός και μου είπε, «Δεν περιμένουμε άλλο! Πάμε για καισαρική!«
Μου έκαναν μια ωραιότατη επισκληρίδιο, μια ακόμα ωραιότερη καισαρική και έτσι στις 41 εβδομάδες και 5 ημέρες, ο γιός μου είδε το φως του… χειρουργείου!!!!!! Μόλις τον άκουσα να κλαίει, έκλαιγα κι εγώ και έκλαιγε και ο αναισθησιολόγος μαζί μου.
Και ερωτώ: Εχει σημασία που γέννησα με καισαρική;;;;; Αφου δεν γινόταν διαφορετικά. Με κάνει λιγότερο μαμά αυτό;;;;; Και για σκεφτείτε λίγο….. Είναι λιγότερο μαμά μια κοπέλα που μετά από πολλές αποτυχημένες προσπάθειες αποφασίζει να υιοθετήσει ένα παιδάκι και στην ουσία να το αναστήσει με την αγάπη της;;;; Είναι λιγότερο μαμά μια γυναίκα που αφιερώνει όλη της την ζωή για να γίνει μαμά στα χωριά SOS;;;;; Είναι λιγότερο μαμά μια γυναίκα που φροντίζει σε νοσοκομεία και ιδρύματα παιδιά άρρωστα, καταδικασμένα από ανίατες ασθένειες;;;; Η μητρότητα είναι ΜΟΝΟ ΑΓΑΠΗ και ΑΦΟΣΙΩΣΗ. Δεν έχει σημασία τίποτε άλλο.
Μαρία
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Γεννησα το πρωτο με καισαρικη και το δευτερο φυσιολογικα. Ειμαι ο ιδιος ανθρωπος. Εχω δυο παιδια. Μαντεψτε ποιο αγαπαω περισσοτερο και σε ποιο ενιωσα περισσοτερο μανα.. Ακριβως! και στα δυο!
δεν μπορω να καταλαβω τα κοριτσια που γεννουν με καισαρικη νιωθουν ντροπη και ενοχη για την γεννα με την καισαρικη.Εγω γεννησα και τα δυο μου παιδια 4300,4500 φυσιολογικα ...Ελα ομως που στο δευτερο δεν περπατουσα ουτε να αλλαξω θεση στο κρεβατι δεν μπορουσα.Στην τουσλετα ορθια οι πονοι αφορητοι και με τασεις εμετου γιατι η μητρα μου οπως μου ειπαν ενιωσε σαν γεννησε διδυμα .τα μωρακια μου να ειναι καλα και ολα τα αλλα...φιλακια να σου ζησει το μωρουλινι σου
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. είσαι φοβερή ..
>Να σου ζησουν τα παιδακια σου!!!!
Η ιστορια σου ειναι σχεδον ιδια με την δικη μου πηρα παραταση 41 βδομαδες+2μερες με συσπασεις κτλ αλλα 0 διαστολη και οταν μπηκα με τεχνιτους πονους και παλι 0 διαστολη δεν αντεχα αλλο(πονος) και μπηκα καισαρικη.Ηθελα φυσιολογικο αλλα δεν εκατσε και με το γιατρο που το συζητησα τι θα γινοταν αν δεν εκανα καισαρικη και επαιρνα κι άλλη παραταση μου ειπε 2 πραγματα η θα γενναγα φυσιολογικα οποτε και οπως(με ολες τις αρνητικες συνεπειες για το παιδι)η θα παθαινα ριξη λογω συσπασεων.Εννοειται δεν ρισκαρεις και μολις ειδα και εγω το μπεμπη εκλαιγα απο συγκινηση γιατι δεν εχω νιωσει πιο τελειο συναισθημα στην ζωη μου γιατι ειναι η ζωη μου!
>ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ ΤΑ ΕΙΠΕΣ ΜΑΡΙΑ ΜΟΥ..ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΣΟΥ ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΤΗΚΑ,ΔΙΟΤΙ ΕΙΜΑΙ 23 ΧΡΟΝΩΝ ΕΧΩ ΕΝΑ 3ΧΡΟΝΩΝ ΑΓΟΡΑΚΙ Κ ΕΝΩ ΕΙΧΑ ΠΑΕΙ ΜΕ ΣΠΑΣΜΕΝΑ ΝΕΡΑ Κ ΛΙΓΟΥΣ ΠΟΝΟΥΣ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΝΑ ΓΕΝΝΗΣΩ(ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ ΔΙΟΤΙ ΟΛΑ ΗΤΑΝ ΤΕΛΕΙΑ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ)Ο ΜΙΚΡΟΥΛΗΣ ΜΟΥ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΡΚΕΤΕΣ ΩΡΕΣ ΔΕΝ ΕΒΓΑΙΝΕ Κ ΑΦΟΥ ΑΡΧΙΣΑΝ ΟΙ ΠΑΛΜΟΙ ΜΑΣ ΝΑ ΠΕΦΤΟΥΝ Μ ΕΚΑΝΑΝ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ...Κ ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΑΤΑΛΗΞΩ ΠΩΣ ΑΚΟΜΑ Κ ΤΩΡΑ ΠΟΛΛΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΣΑΝ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΓΥΡΝΑΝΕ Κ ΜΟΥ ΛΕΝΕ "Κ ΤΙ ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ ΕΣΥ??ΕΚΑΝΕΣ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ.."ΣΑΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΩ ΠΩΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ ΑΝ Κ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΓΕΝΝΗΣΩ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ(Κ ΑΚΟΜΑ ΘΕΛΩ ΑΝ ΜΠΟΡΕΣΩ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ..)ΠΑΡΟΛΑΥΤΑ ΗΜΟΥΝ 20 ΧΡΟΝΩΝ ΓΕΝΝΗΣΑ ΜΕ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ Κ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΗΜΟΥΝ ΠΙΟ ΜΑΜΑ ΑΠΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΕΣ ΜΕ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ ΤΟΚΕΤΟ..ΠΟΥ ΤΙΣ ΠΡΩΤΕΣ ΜΕΡΕΣ Η ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΤΟΥ ΜΩΡΟΥ ΤΟΥΣ ΗΤΑΝ ΣΕ ΑΛΛΑ ΧΕΡΙΑ..
>ΕΤΣΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΚΙ ΕΓΩ !!! ΚΑΙ ΑΥΤΑ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΛΕΓΑ ΚΑΙ ΛΕΩ ΟΤΑΝ ΜΕ ΡΩΤΑΝΕ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ ..ΜΠΡΑΒΟ ΜΑΡΙΑ ΠΟΛΥ ΧΑΙΡΟΜΑΙ !!
>Σωστά!
Η καισαρική είναι ένας τρόπος να σώσεις μια ζωή (ή και περισσότερες). Τα υπόλοιπα είναι κουραφέξαλα.
Ο πόνος της μητρότητας είναι ο ίδιος για όλες, και δε μιλάω για ωδίνες ή ράμματα, μιλάω για το καρδιοχτύπι που νιώθει κάθε μάνα.
Αν το έχεις, είσαι μάνα, κι ας μην έχεις γεννήσει ούτε κολοκύθι!
>Κοριτσια μου σας ευχαριστώ πολύ. Χαίρομαι πολύ που μοιράστηκα την ιστορία μου μαζί σας. Τώρα ο Βαγγέλης μου είναι 6,5 ετών, η Αθηνά μου 3,5 ετών και αν δεν εργαζόμουν θα έκανα και τρίτο! Καλή δύναμη σε όλες και να χαιρόσαστε τα παιδάκια σας.
Φιλιά, Μαρία
>Να σου ζήσει το μωρό σου!
Βγάζεις μια δύναμη και μια αυτοπεποίθηση πολύ όμορφη.
Νίκη από Θεσσαλονίκη
>Πολύ σωστά αυτά που λες για τη μητρότητα, Μαρία! Είμαι και γω μαμά ενός αγοριού που γεννήθηκε Χριστούγεννα του 2004 και έκανα τεχνητούς πόνους. Να τον χαίρεσαι και να είστε καλά!
>MAria i istoria sou me sugkinise para polu kai theteis epitelous to erwtima gia to ti kanei mia gunaika mama sti swsti tou vasi.
Na sou zisei to bebaki sou!!!
>Να σου ζήσει να τον χαίρεσαι και να είναι πάντα ευτυχισμένος.Φαίνεται ότι θα του δώσεις υπερβολική αγάπη γιατί πραγματικά έχεις καταλάβει τη σημασία της λέξης ΜΑΜΑ...
>Να σου ζήσει και να το καμαρώσεις όπως επιθυμείς. Σου εύχομαι να το μεγαλώσεις σωστά ως μία ολοκληρωμένη γυναίκα που εισαι. Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου . Κι εγώ το έχω πει πως η λέξη μαμα δεν είναι μία ιδιότητα αλλά ένας τίτλος τιμής που κερδίζεται όχι μόνο από το γεγονός ότι μία γυναίκα έφερε στον κόσμο ένα παιδί , αλλά αξίζει να απονέμεται σε όποια αγαπάει τα πάιδιά , θυσιάζεται γι αυτά , είτε είναι φυσικώς δικά της είτε όχι