Επιστροφή στην τρέλα!
Μετά από 2 μήνες στην Χαλκιδική γεμάτους βόλτες, βουτιές, εξόδους, παιχνίδια με σκυλιά, γατιά, χελώνες, παιδάκια και τη γιαγιά με τον παππού να μη χαλάνε χατήρι στο μικρό τους εγγονάκι, η επιστροφή στην καθημερινότητα της Αθήνας της έπεσε λίγο βαριά!
Από τότε που γυρίσαμε σπίτι είναι λες και είναι σε διαρκή υπερένταση. Καταρχάς ανακαλύπτει το σπίτι από την αρχή. Τώρα, βλέπετε, περπατάει, έχει ψηλώσει κιόλας και έτσι μπορεί και φτάνει σε μέρη που πιο πριν της έπεφταν πολύ ψηλά, βαθιά, στριμωγμένα. Ειλικρινά όλη μέρα συμμαζεύω και λίγα λεπτά αργότερα όλα είναι γκρεμισμένα. Σαν το γιοφύρι της Άρτας ένα πράγμα.
Εκτός αυτού, η Αθηνά αποφάσισε να κάνει… δίαιτα και ξαφνικά δεν τρώει σχεδόν τίποτα. Τρώει δυο μπουκιές και μετά «Άντε γεια σας!». Έχω ταίσει τον Μάνο, τον γάτο, την πλαστική ζέβρα, μέχρι και ένα παιδάκι σε βιντεάκι στο «Youtube» μπας και ζηλέψει και φάει και αυτή, αλλά… τζίφος!
Τελικά σήμερα αποφάσισε να μου κάνει το χατήρι και τσάκισε κάτι λεμονάτες πατατούλες της γιαγιάς Γεωργίας. Βέβαια, για να τις τσακίσει, έπρεπε να της φάει ΜΟΝΗ ΤΗΣ. Ναι, μάνα, μόνη μου, διότι μεγάλωσα πια και δεν σε έχω ανάγκη. Και αρπάζει το πηρουνάκι και τρώει τις πατάτες και εμείς να της λέμε «Μπράβοοο!» και αυτή να χαίρεται και να μπουκώνεται με την επόμενη πατάτα. Εν τω μεταξύ, εγώ να φοβάμαι μην βγάλει και κανένα μάτι με το πηρουνάκι -δεν είχα πάρει τα δικά της μαζί.
Λίγο πριν την επίσκεψη στη γιαγιά, βέβαια, πήρε ένα μολύβι ματιών (άνοιξε το νεσεσέρ και το πήρε κανονικότατα) και γυρνάω και τι να δω; Η Αθηνά βαμένη από πάνω μέχρι κάτω με μαύρο μολύβι. Βαμμένο και το πάτωμα και το πλαστικό γιογιό (το οποίο το πήραμε έτσι να το έχουμε, χαχα!) και το ολοκάθαρο φορεματίνι της. Και δώστου τρίψιμο με μωρομάντηλο και να μην βγαίνει το αναθεματισμένο μολύβι (είδατε ποιότητα και αντοχή, όμως;).
Τέλος πάντων, ρούχα αλλάξαμε, στην γιαγιά πήγαμε, πατάτες φάγαμε, αλλά και καρπούζι και καραμέλα, στο σπίτι κοιμηθήκαμε και όταν ξυπνήσαμε φτου ξανά μανά από την αρχή. Η Αθηνά να μην τρώει, εγώ να ταίζω τον γάτο, ταυτόχρονα αυτή να ανοίγει τα ντουλάπια, εγώ να την γαργαλάω, αυτή να πέφτει κάτω να κυλιέται στα γέλια, μετά να έρχεται και ο μπαμπάς και να παίζουμε κανονικό μαξιλαροπόλεμο πάνω στο κρεβάτι. Και δώστου καρ καρ το γέλιο…
Πολύ μπορεί να μην φάγαμε, αλλά πολύ γελάσαμε!
(Εν τω μεταξύ έχει τρομερά σάλια, λες και είναι 5 μηνών μπιζέλι… Μάλλον η ανορεξία οφείλεται σε κανένα παλιόδοντο πάλι)
Τώρα κοιμάται αποκαμωμένη και εγώ σας γράφω αποκαμωμένη επί δύο…
Το κορυφαίο της μέρας το είπε πάντως ο Μάνος, την ώρα που πάσχιζα να την καθαρίσω από τις μουντζούρες
«Αααααχ, πάντα ονειρευόμουν ένα παιδάκι να κάνει αταξίες!«
Τι του λες τώρα; 😛
ax se katalabeno apoluta....emeis eimaste 13 minon alla moni tis den troei akoma ..... fusika anigei sirtaria bgazei ta rouxa ola ta taper ...kai ginete enas xamos!!! faou skeftomai kai leo an xtipisei kapios tin porta mou kai tou anoixo tha leei ti ginete edo?? sinexeia apo piso tis trexo...ase pou den akouei...
Είναι μια ξανθιά κουκλίτσα!!!Πώς μεγάλωσεεε!Κ η μικρή μου τα ίδια ακριβώς κάνει,θέλει να τρώει μόνη της κ πιάνει όσα κομματάκια πεπόνι χωράει η χούφτα της κ τα χώνει ΟΛΑ ΜΑΖΙ στο στόμα κ τρελλαίνομαι κ της λέω να τα φτύσει κ όχι όλα μαζί κ θυμώνει....χαχαχα
Κούκλα η Αθηνά, παιδί σωστό! Πάντως μοιάζει στον μπαμπά της αλλά έχει το δικό σου βλέμμα, Ολίβια. Κι η δικιά μου παρόμοιες σκανταλιές κάνει, αλλά έχει πλάκα. Παιδιά είναι, όλα αυτά είναι στο πρόγραμμα.
αχ ολιβ αντρες δεν μπορεις με αυτους αλλα δεν μπορεις κιολας χωρις αυτους.εγω παντως εχω αναλαβει τον μικρο ταρζαν(αν κ ειναι ακομα 8μιση μηνων δειχνει απο τωρα οτι εγω θα τα τραβαω επι 3)κ ο αντρας μου την λατζα.
Ολίβια καλώς όρισες στον κόσμο ΤΩΝ ΝΗΠΙΩΝ!!! από τώρα δεν είναι τίποτα πλέον ίδιο και στη θέση του μέσα στο σπίτι! έπρεπε να στείλω τη Μελίνα σχολείο για να καταφέρω επιτέλους σήμερα να μαζέψω το σπίτι μετά από ένα μήνα (έλεος). περπατάμε κ πηδάμε πάνω από πράγματα (ουφ). όσο για το νάζι της Αθηνούλας....καλό κουράγιο το παιδί μεγάλωσε και θέλει ΝΑ ΤΑ ΚΑΝΕΙ ΟΛΑ ΜΟΝΟ ΤΟΥ, φαίνεται άλλωστε στο βλέμα της και μόνο! καλή υπομονή ....φιλική συμβούλη όταν με το καλό το θέλετε και εσύ και Ο Μάνος....γρήγορα σχολείο!!! φιλιά από την Κρήτη!
Γλυκα μου μεγαλωνει μορε και το Αθηνακι γινετε ζουζουνι και αυτο!!!!Τελεια !!!!!!!!
Σε αυτη την υπεροχη εικονα, προσθεσε και εναν μπεμπη που θελει να μπουσουλαει και οριστε και η δικη μας οικογενεια!!! Με εκπλησει καθε φορα η ΑνναΜαρια που ανακαλυπτει αταξιες και ζημιες που δεν μου ειχαν περασει καν απο το μυαλο!!! οσο για τα παιχνιδια απλως τα συνηθισα. το μονο που φροντιζω ειναι να μην ειναι εκει που περπαταμε μην τα πατησουμε και πεσουμε!!!!
Καλώς τους..... Επιτέλους γυρίσατε... και από οτι βλέπω κάνετε και επισκέψεις... Δεν μου τη γλυτώνετε λοιπον πιά.... Είμαστε kids friendly house...Ο κήπος είναι στα καλύτερά του, υπάρχουν και μερικά ξεμπαρκα γατιά και σας περιμένω όποτε μου πείτε για να φάμε , να πιούμε, και νηστικοί να κοιμηθούμε... αυτό αφορά τα καινούργια χούγια της Αθηνάς... χαχαχα.. και εχουμε και σύνεργα μακιγιαζ.... Πολλα φιλια και στους τρείς σας... Τζούτζη.
αχ!!τι μου θυμησες τωρα!!πραγματικα οταν υπαρχουν γιαγιαδες κ τπαππουδες τριγυρω ειναι λιγο δυσκολο για εμας τις μαμαδες να συνεχισουμε με τν ρυθμο τουυς..αλλα τα μωρουλινια καποια στιγμη ξανα προσαρμοζονται κ μεις ολο κανουμε κ καποια υποχωρηση ,πως να αντισταθεις??πραγματικα το αθηνακι σου μοιαζει καθως μεγαλωνει..κ στους 2..εχει μεγαλωσει πολυ, η φατσουλα!!
Πολύ απολαυστικό το κείμενό σου, Ολίβια.... και τόσο αληθινό... Σαν να έβλεπα τα παιδιά μου παλιότερα (όχι πως τώρα δεν κάνουνε τέτοια απλά... έχουν εμπλουτίσει τη φαντασία τους...) Εμείς σήμερα πήγαμε σ'ένα γάμο και μετά στο τραπέζι όπου είχε ζωντανή μουσική... Ξέρεις με τι ασχολήθηκε ο 4χρονος γιος μου σχεδόν όλη την ώρα;;; Με το να βγάζει το παπούτσι της καθισμένης τραγουδίστριας που ήταν σταυροπόδι... Τι τον έπαιρνα από εκεί... τι του μιλούσα... τι τον μάλωνα... τι τον έβαζα time out... η κοπέλα... αγανάκτησε!!!!!!!!! (συγνώμη κοπελιά αν με διαβάζεις... έχεις υπέροχη φωνή!!!) ΥΓ: Στον Μάνο δεν λες τπτ... Απλά επιβεβαιώνεσαι για άλλη μια φορά ότι έχεις διαλέξει το σωστό άντρα για πατέρα του παιδιού σου... ;)
ax olivia kai poy eisai akoma!!!!!h mpoympoy moy kontevei 22 mhnwn kai perasa akrivws ta idia otan gyrisame apo kerkyra poy eixame paei diakopes(apo kei einai h katagwgh moy)!h xrysostomia na kanei ta dika ths kai o pappoys kai h giagia pagwto.....xaxaxaxaxaxaxa!!!twra prospathoyme na prosarmostoyme pali sto diamerisma...opote se katalavainw!!!!kalo koyragio! an kai mas pedevoyn, mas aresei kai ligo !!!!!!!!eeeeeee?????
Oλιβιάκι μου, σου'χω πει ποτέ οτι εκτός από υπέροχη συζυγος, έρωτας, μαμά, γράφεις και υπέροχα posts;
Και όμως ο Μάνος έχει δίκιο.Τι το καλύτερονα βλέπεις το παιδάκισου να είναι όλο ζωντάνια και υγεία και ας κάνει και σκανδαλιές!!!! Και αφού διάβασα το κείμενό σου Ολίβια είπα, ευτυχώς που υπάρχουν και άλλα παιδάκια που κάνουν ακριβώς ότι και η δικιά μου.Είχα αρχίσει να αγχώνομαι λιγάκι,έλεγα οτι κάτι δεν πάει καλά με το Κατερινάκι μου.Που την βρίσκουν όμως τέτοια δύναμη και αντοχή, νυστικά?????
Και που είσαι ακόμα! Έχεις ακόμη να δείίίς... Α! και κάτι άσχετο! Σου έχουν πει, πως όσο μεγαλώνει η Αθηνά σου μοιάζει όλο και περισσότερο ;
Nαι... ναι.... τι καλά! Θα γίνει κούκλα δλδ!
ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΑ ΙΔΙΑ ΠΕΡΝΑΩ ΟΛΙΒΙΑΚΙ,ΕΝΑΜΙΣΗ ΜΗΝΑ ΕΚΤΟΣ ΣΠΙΤΙΟΥ Κ ΤΩΡΑ ΠΕΡΝΑΩ ΤΑ ΔΙΚΑ ΣΟΥ ΕΠΙ 2...ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΟΥΝ ΓΡΗΓΟΡΑ ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΒΛΕΠΩ ΣΤΟ''ΔΑΦΝΗ''.....
να τα καθαρισει μονος του?
Καθε μερα ολη μερα κανουμε αταξιες.ο μεγαλος κανει κ ο μικρος ακολουθει.μια απο αυτες ΣΗΜΕΡΑ κλειδωσε την πορτα του μπανιου κ εριξε απο κατω το κλειδι,στη γιαγια του γιατι εγω τα κλειδια τα εχω εξαφανισει.καθε λεπτο εχω το νου μου να προλαβω την επομενη κινηση του.
καλα ειναι μια κουκλα η αθηνουλα να μη τη ματιασω σκετη γλυκα.....αχ και μενα τα ιδια μου κανει ολιβια και τρεχω σαν τον βεγγο!!!!!καλα να ναι και γερα τα παιδακια μας κι εμεις ακομα καλυτερα να τα κυνηγαμε!!!!!
O Μάνος Aντώναρος ξανθός! αχαχαχαχα:))) Τελικά, τα γονίδιά σου αρχίζουν κι αναφαίνονται, Οliv!:)