Θηλάζοντας με… αποτυχία!
Θέλω μέρες τώρα να γράψω για το πώς τα πήγα με το θηλασμό, όλο το ξεκινάω και όλο το αφήνω. Είναι μια ιστορία που με πονάει πολύ. Επειδή, όμως, πολλές με ρωτάτε, θα τη γράψω και ας με πάρουν τα ζουμιά (ευτυχώς το πληκτρολόγιο δεν είναι χαρτί να μουτζουρωθεί, χιχι).
Έφτασα στο μαιευτήριο να γεννήσω άψογα ενημερωμένη σχετικά με το θηλασμό. Στο χειρουργείο παρακάλεσα την προισταμένη να κανονίσει να μου φέρουν το μωρό, αμέσως μόλις θα έβγαινα από την ανάνηψη. Η μικρή μου θεά έπιασε αμέσως σωστά το στήθος, σαν να το είχε κάνει άλλες χίλιες φορές πιο πριν. Αισθάνθηκα το κορμί μου να ηλεκτρίζεται, καθώς ένιωθα το παιδί μου να παίρνει ζωή από το δικό μου σώμα. Απίστευτες στιγμές.
Το βράδυ έκανα «σαματά» για να μου την αφήσουν δίπλα μου. Λόγω καισαρικής, δεν ήθελαν να το κάνουν, παρά το ok από τον γυναικολόγο μου και την παιδίατρό μας. Βρήκα τη χρυσή τομή με τη μαία της βραδινής βάρδιας και έτσι μου την έφερε πολλές φορές μέσα στο βράδυ να τη θηλάσω. Μάλιστα, συμφιλιωθήκαμε τελείως, ηρέμησα και εγώ και δέχτηκα τις συμβουλές της για το πώς να τη θηλάσω στο πλάι, για να μην επιβαρύνω την τομή μου. ΣΟΥΠΕΡ!
Οι μέρες περνούσαν, μαμά και κόρη είχαμε γίνει αυτοκόλλητες. Οι μαίες μας έφτυναν να μην μας ματιάξουν, κάθε φορά που περνούσαν από το δωμάτιο και μας έβλεπαν να θηλάζουμε με… επιτυχία! Και τότε ήρθε η μέρα να πάμε επιτέλους στο σπίτι μας. Έχοντας μείνει μια μέρα παραπάνω στο μαιευτήριο, μετά από συμβουλή του γιατρού μου, καταλαβαίνετε ότι είχα μπαιλντήσει και δεν έβλεπα την ώρα να πάω σπίτι μας με την Αθηνά.
Εκεί που έκλεινα τη βαλίτσα, ήρθε μια παιδίατρος για την καθιερωμένη επίσκεψη. Και ενώ το παιδί είχει πάρει ήδη από την προηγούμενη μέρα το ok να πάει σπίτι, η γιατρός μου ξαφνικά μου τα άλλαξε, «Θηλάζεις αποκλειστικά; Το παιδί έχει χάσει πολύ βάρος! Πρέπει να μείνετε άλλη μια μέρα μέσα, να πάρει ξένο και να κάνει κάποιες εξετάσεις«.
Δεν θέλετε να σας περιγράψω τι ακολούθησε… Ειλικρινά δεν θέλετε. Ποιος με είδε και δεν με φοβήθηκε!!! Πρώτα άρχισα να κλαψουρίζω, ζητώντας να μου πουν για ποιο λόγο το παιδί την προηγούμενη μέρα είχε πάρει εξιτήριο, εφόσον τελικά χρειαζόταν παρακολούθηση (απάντηση δεν πήρα). Ταυτόχρονα έπαιρνα τηλέφωνο τον γυναικολόγο μου και την παιδίατρό μου, οι οποίοι προσπαθούσαν να με πείσουν να μην αγχώνομαι, να πάρω το παιδάκι μου και να πάω σπίτι μου και ότι όλα θα πήγαιναν καλά. Έλα, όμως, που δεν μου έδιναν εξιτήριο από το μαιευτήριο!
Κλαίγοντας με λυγμούς μπήκα στο θήλαστρο να δω αν έχω γάλα (παρότι η παιδίατρός μας επέμενε να μην το κάνω κάτω από τέτοιες συνθήκες στρες!). Έβγαλα τρεις σταγόνες!! Δίπλα μου μια κοπέλα γέμισε το μπιμπερό σε χρόνο dt και εγώ τίποτα. ΤΙ-ΠΟ-ΤΑ.
Έφτασε και ο Μάνος πανικόβλητος, προσπαθώντας να καταλάβει για ποιο λόγο έκλαιγα σαν τρελή στο τηλέφωνο. Τα πνεύματα ηρέμισαν, βγήκαν μερικές εξετάσεις που έκαναν στη μικρή -δόξα τω Θεώ φυσιολογικές- και πήραμε το δρόμο για το σπίτι, αφού πρώτα η γιατρός του μαιευτηρίου μου συνέστησε να δώσω στο μωρό ξένο γάλα.
Στο σπίτι δεν είχα ούτε μπιμπερό, ούτε αποστειρωτή, ούτε φυσικά γάλα. Έχοντας υποστεί πλήρη πλύση εγκεφάλου απ’ όσα είχα διαβάσει σε βιβλία και στο internet, είχα αποφασίσει να μην βάλω τον… πειρασμό στο σπίτι μου για να κάνω focus στον αποκλειστικό θηλασμό όσο ζόρικος και αν μου φαινόταν.
Νοικιάσαμε και μια ζυγαριά. Η τραγική αλήθεια ήταν μπροστά στα μάτια μου: το παιδί μου ζύγιζε 2.700, ενώ είχε γεννηθεί 3.170. ΣΟΚ!
Τις επόμενες μέρες πλακώθηκα στις σούπες, στη μαγιά μπύρας και κρατούσα το μωρό στο στήθος 20 ώρες το 24ωρο. Είχα ανοίξει ένα αρχείο excel και σημείωνα πόση ώρα θήλαζα, τις πάνες που άλλαζα, τα πάντα. Ταυτόχρονα, συνομιλούσα με e-mail με τη Λαμπρινή στη Γερμανία, η οποία αν και δεν με ήξερε προσωπικά -την είχα εντοπίσει σε ένα forum- σκίστηκε η κοπέλα να με βοηθήσει. Της χρωστάω τεράστια ευγνωμοσύνη. Η παιδίατρός μας μου τόνωνε το ηθικό συνέχεια, μου έλεγε να μην στεναχωριέμαι, να θηλάζω όσο μπορώ και να μην τη ζυγίζω κάθε τρεις και λίγο, γιατί θα τρελαινόμουν στο τέλος. Εννοείται, βέβαια, ότι η ζυγαριά είχε γίνει κολλητή μας. Την έβαζα συνέχεια και περίμενα με κομμένη ανάσα να δω τα γραμμάρια αυξημένα: τζίφος, το παιδί έμενε εκεί, στα 2.700, άντε 2.710. Μια μέρα που πήρε λίγο τα πάνω της, τσουπ, τα ξαναέχασε.
Με πόνο ψυχής -είπαμε, η πλύση εγκεφάλου υπήρξε τεράστια!- αρχίσαμε να της δίνουμε ένα γεύμα ξένου το βράδυ, μπας και κατάφερνα λίγο και εγώ να ηρεμίσω. Φανταστείτε τον πόνο μου και την απογοήτευση, κάθε φορά έφτανε το γεύμα του μπιμπερό και παρά τις 5 ώρες non stop θηλασμού που είχαν προηγηθεί, το παιδί έπινε το γάλα μονορούφι.
Τα κιλά κολλημένα!!! Αυξήσαμε τα γεύματα ξένου σε δύο. Σε ώρες πανικού, έπαιρνα την παιδίατρο και της κλαιγόμουν ότι θα κόψω τον θηλασμό και αυτή μου έδινε κουράγιο να συνεχίσω. Αποφάσισα να φωνάξω στο σπίτι σύμβουλο θηλασμού.
Η σύμβουλος προσπάθησε και αυτή να καταλάβει γιατί το παιδί δεν έπαιρνε βάρος, εφόσον η θηλαστική του κίνηση ήταν τέλεια. Κάτι έφταιγε και κουράζονταν στο στήθος. Γάλα, όπως φαινόταν, είχα -πώς να μην έχω με ένα μωρό 20 ώρες στο στήθος!- τότε τι έφταιγε; Μου πρότεινε να νοικιάσω νοσοκομειακό θήλαστρο, να αντλώ γάλα ανά τρεις ώρες (σύνολο 8 αντλήσεις ημερησίως) και ανά τέσσερις να δίνω στη μικρή πρώτα στήθος και μετά ξένο γάλα, μέχρι να αυξηθεί η παραγωγή μου και να κόψω τελείως το ξένο. Πρόγραμμα άκρως εξουθενωτικό, αλλά είπα να το κάνω!
Παράλληλα μου σημείωσε κάποια συμπληρώματα, αλλά και κάποια χάπια που αν και είναι για άλλο σκοπό, έχουν σαν αποτέλεσμα και την αύξηση προλακτίνης. Αποφάσισα να μην πάρω τίποτα από αυτά. Έκοψα και τη μαγιά της μπύρας, γιατί μου είπε ότι κόντρα σε ότι λέγεται, δεν κάνει τίποτα. Μου είπε επίσης να θηλάζω και από τα δύο στήθη, ενώ το περιβόητο βιβλίο θηλασμού που είχα ξεκοκαλίσει μιλούσε για ένα στήθος της φορά. ΧΑΟΣ!
Για να μην τραβάω μακριά την ιστορία… Το θήλαστρο με έκανε να κλαίω με λυγμούς. Δεν το γούσταρα και δεν με γούσταρε και μεταξύ μας, δεν έβγαζα και τίποτα. Αυτό δεν ήταν γάλα για να ταίσω μωρό, ήταν ίσα ίσα μερίδα για… καφέ! Η κούρασή μου μετά από 3 μέρες είχε φτάσει στο μέγιστο όριο, την ίδια στιγμή που η Αθηνά έδειχνε σαφή προτίμηση και αγάπη στο ξένο γάλα.
Ένα μεσημέρι που με πέτυχε ο άντρας μου να μουρτσοκλαίω πάνω από το θήλαστρο, το συζητήσαμε και κατάφερα να χαλαρώσω. Αποφάσισα πως δεν θα μου επέτρεπα να πάθω ξαφνικά επιλόχειο κατάθλιψη από του πουθενά και έτσι έκανα πέρα το θήλαστρο και αποφάσισα να απενεχοποιήσω το ξένο γάλα το «κακό» και να συνεχίσω συνδιαστικά μέχρι το παιδί να πάρει τα πάνω του.
Και το παιδί, όντως, άρχισε να παχαίνει και να ομορφαίνει! Από μια μικρή, εύθραυστη κουκλίτσα, άρχισε να γίνεται κοριτσάκι, έκανε μαγουλάκια! Από εκεί που έβριζα το κουτί με το γάλα (ναι το έκανα!) και παρακαλούσα από μέσα μου κάθε φορά που της έδινα μπιμπερό «Μη πιεις, μη πιεις!» για να πειστώ ότι εγώ της ήμουν αρκετή, έφτασα να το ευγνωμονώ.
Και ξέρετε πώς πάει… Όταν θηλάζεις για ώρα και στο καπάκι το παιδί σου αδειάζει το μπουκάλι, αρχίζεις να ξεκολλάς από τη ρετσινιά της «κακιάς μάνας που δίνει μπιμπερό». Παρ’ ολ’ αυτά συνέχισα τον παράλληλο θηλασμό μέχρι που…
Μέχρι που ανακαλύψαμε ότι το μικράκι μας έχει φύσημα! Δεν είναι από τα φυσιολογικά-λειτουργικά, αλλά οφείλεται σε μια μετρίου βαθμού στένωση μια αρτηρίας της καρδούλας της. Πρόκειται για μία πολύ ελαφριά καρδιοπάθεια. Παρά το αρχικό σοκ -ότι έχει να κάνει με την καρδιά του παιδιού σου σε τροκοκρατεί- ηρεμίσαμε πολύ γρήγορα, όταν ο γιατρός μας εξήγησε ότι δεν είναι τίποτα σοβαρό. Θέλει παρακολούθηση και ίσως κάποια στιγμή αντιμετώπιση με μπαλονάκι (που είναι τόσο εύκολη όσο το να φτιάξεις κορμό σοκολάτα – εμ ok, περίπου :D).
Ο γλυκύτατος παιδοκαρδιολόγος (να ΄ναι καλά και αυτός) με ρώτησε αν θηλάζω, όταν του εξιστόρησα το θέμα του βάρους και μου εξήγησε ότι τα παιδάκια με στένωση δυσκολεύονται πάρα πολύ στο θηλασμό όταν είναι τόσο μικρούλια. Για αυτό και το μωρό μου, όπως αποδείχτηκε τελικά, ρουφούσε στην αρχή με πάθος και ύστερα από λίγο κουραζόταν.
 |
| ΓΙΟΥΠΙΙΙΙΙΙ!!!!! |
Δεν χρειαζόμουν να ακούσω τίποτα άλλο. Άρχισα σιγά σιγά να αποθηλάζω και πλέον τρεφόμαστε αποκλειστικά με ξένο γάλα. Σήμερα, μάλιστα, φτάσαμε τα πέντε κιλά και όπως καταλαβαίνετε έχουμε πάρτι!!! Ήρθε η ώρα, μάλιστα, να επιστρέψω τη ζυγαριά! Δεν τη χρειάζομαι πια!
Αν αναρωτιέστε, τι γεύση μου άφησε ο θηλασμός… Παρά τις αντίξοες συνθήκες, ήταν από τα πιο μαγικά πράγματα που έχω ζήσει ποτέ. Αν κάνουμε και άλλο παιδάκι, εννοείται πως θα επιδιώξω να το θηλάσω αποκλειστικά, no matter what.
Πολλές μητέρες που θηλάζουν «καυχιούνται» για την επαφή που αναπτύσσουν με τα μωρά τους. Ξέρετε τι έχω καταλάβει ως μανούλα που δοκίμασα και τα δυο; Την επαφή την πετυχαίνεις, όταν είσαι focused στο παιδί σου την ώρα που το τρέφεις, είτε το τρέφεις με μπιμπερό, είτε από το στήθος σου. Το γεγονός ότι δεν κατάφερα να τη θηλάσω όσο θα ήθελα, με έκανε να αναζητώ καθημερινά τρόπους για να έρχομαι πιο κοντά στην κόρη μου: μασάζ, μεσημεριανές αγκαλιές δίχως τελειωμό, παιχνίδια, τραγούδια…
Με πληγώνει όταν διαβάζω μητέρες να μιλούν για «μωρά μπουκωμένα με μπιμπερό» ή «μαμάδες που κατέφυγαν στην εύκολη λύση«, γιατί και εγώ με μπιμπερό μεγαλώνω την κόρη μου. Και μην μου πείτε, «Μα εσύ είσαι ειδική περίπτωση, μην στεναχωριέσαι!«, γιατί αυτές οι δηλώσεις παίρνουν και εμένα μπάλα.
Αυτό που θα ήθελα είναι να αποφασιστεί κάποια στιγμή παγκοσμίως τι συστάσεις θα δίνονται στις μητέρες που θέλουν να θηλάσουν. Να δίνουν ένα στήθος τη φορά ή και τα δύο; Να θηλάζουν όσο πάει ή ανά τακτά χρονικά διαστήματα; Να ξυπνούν το παιδί για να το ταίσουν ή όχι; Να παίρνουν συμπληρώματα και αν ναι ποια; Με λύπη παρατηρώ ότι ο καθένας έχει τη δικιά του θεωρία.
Κλείνοντας, θέλω να ευχαριστήσω όλες τις κοπέλες στο Αρεταίειο που με βοήθησαν στο θηλασμό, την παιδίατρό μας για τη βοήθειά της, ιδίως όταν σκέφτηκα να τα παρατήσω τελείως από νωρίς και φυσικά τη Λαμπρινή που χωρίς να μου έχει καμία υποχρέωση ήταν πάντα εκεί για να απαντάει τα e-mails μου.
Ουφ! Δεν το πιστεύω ότι κατάφερα να τα γράψω! Μεταξύ μας, τα έβγαλα από μέσα μου και ηρέμισα!!! Σαν κάθαρση ένα πράγμα!! Να είστε όλες καλά! 😀
Φιλιά
Ολίβια
Υ.Γ. Κάποια στιγμή υπόσχομαι να σας γράψω για το φύσημα στα μωράκια και σε τι μπορεί αυτό να οφείλεται, γιατί είναι κάτι που απασχολεί πολλές μανούλες!
Ενημέρωση 3/6/11:
Σχεδόν ένα χρόνο μετά, οφείλω να προσθέσω μερικές παραπάνω πληροφορίες στο κείμενο αυτό.
Γιατί τελικά ΔΕΝ κατάφερα να θηλάσω; Με ένα μωρό με ελαφριά καρδιοπάθεια, η οποία όμως άργησε να διαγνωστεί (όχι από λάθος ή αμέλεια γιατρών, αλλά επειδή ακριβώς είναι ελαφριά δεν μπορούσε εκ των πραγμάτων να φανεί από την αρχή), κανείς δεν μπορούσε να εξηγήσει γιατί το παιδί μου δεν έπινε τελικά το γάλα που έπρεπε. Η θηλαστική του κίνηση ήταν σωστή, γάλα είχα στο στήθος, τότε… ΤΙ;
Όταν πια διαπιστώθηκε ότι το μωρό μου ήταν πολύ αδύναμο για να ρουφήξει όσο γάλα χρειαζόταν από το στήθος, ήταν πια αργά για την γαλουχία μου. Το γάλα, δηλαδή, είχε αρχίσει να μειώνεται.
Η μόνη λύση θα ήταν από το σημείο εκείνο και μετά, να πλακωθώ στις αντλήσεις με το νοσοκομειακό θήλαστρο, μέχρι να την εδραιώσω, μέχρι, δηλαδή, να φτάσω να παράγω αρκετό γάλα για να ταίσω το μωρό μου. Ίσως χρειαζόταν να αντλώ και να της το δίνω με μπιμπερό μέχρι το τέλος.
Δυστυχώς είχα την ατυχία να γνωριστώ με τον θηλασμό από την… ειδική του μεριά. Τώρα όμως ξέρω. Και την επόμενη φορά, θα είμαι ΑΚΟΜΑ πιο έτοιμη!
Παράκληση: Δεν θσ ήθελα να θεωρηθεί μέσα από την ιστορία μου πως το ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟ (φυσιολογικό) φύσημα αιτία για να μην καταφέρει να θηλάσει το παιδί. Το φύσημα που ακούστηκε στην καρδιά του παιδιού μου δεν ανήκει στην κατηγορία των φυσιολογικών. Στην πλειοψηφία τους όμως, τα «φυσήματα» είναι φυσιολογικά και δεν δημιουργούν κανένα πρόβλημα στο παιδί.
μερες, τη ζυγισε και δεν ειχε ανακτησει ουτε το βαρος γεννησης..3740 με αποκλειστικο θηλασμο..μου ειπε συνεχισε μεχρι τις 40 και μετα μιλαμε για ξενο..στις 40 φωναξα αλλον γιατι αυτος μου μιλησε για ξενο και πανικοβληθηκα..στις 40 το μωρο 3840..μεσα σε 20 μερες μολις 100 γραμμαρια..ειπαμε να βαλουμε μονο 60 μλ ξενο να δουμε αν παρει βαρος και σε μια βδομαδα τη ζυγιζουμε παλι..τοτε σα να ακουγα καποιες φορες να καταπινει..ουτε πρησμενο στηθος..ουτε γαλα να τρεχει, ουτε πονο ουτε τιποτα απο αυτα που ακουγα..σε μια βδομαδα αλλα 100 γρ..δηλαδη σε 47 μερες ανεκτησε το βαρος γεννησης..ο γιατρος ανησυχησε..μας ειπε για 600 μλ ξενο τη μερα..χωρις συζητηση και εξετασεις..ουτε τις εκανα..επεφτε σκ και δε μπορουσα αλλα σε δυο μερες με φουλ ξενο γαλα εκανε αμεσως μαγουλα η μπουμπου που ειχε γινει σαν τον οσιο ονουφριο..γεννηθηκε κουκλα και την εκανα σκιαχτρο!!σε μια βδομαδα 700 γραμμαρια..συνεχιζω το θηλασμο γιατι καθε φορα που της δινω το μπουκαλι θελω να κλαψω..πηρα κ μαγια..νοικιασα και νοσοκομειακο θηλαστρο..με το ζορι 10 μλ..ειπα τελευταια προσπαθεια..για να πω οτι τα εχω κανει ολα..οτι περναει απο το χερι μου..σημειωταιον τις πρωτες 45 μερες το μωρο ηταν στο στηθος 20 ωρες το 24ωρο..ουτε πληγωμενες θηλες ουτε τιποτα..επιανε μια χαρα..αλλα κοιμοταν γρηγορα..μολις την αφηνα στην καλαθουνα ομως ξυπνουσα αμεσως..υπεφερα εναμιση μηνα..ακομα το παλευω..αλλα δε βλεπω αυξηση..μονο εμενα να ταλαιπωρουμαι και να μην ξεκουραζομαι καθολου..εχω απελπιστει...
πόνεσε η ψυχή μου μόλις το διάβασα..κα λιώσει στο κλάμα φυσικά!!γέννησα φυσιολογικά..όλα πήγαν καλά..η μπουμπού γεννήθηκε 3940 και με αυτά που έχασε πήγε στα 3740..έφυγα το πρώτο 24ωρο από την κλινική.ούτε εγώ είχα τίποτα στο σπίτι από μπιμπερό γάλα κλπ.στην κλινική όμως δε με ρώτησε κανεις δεν ήξερα κι εγώ κάι της έδωσαν ξένο γάλα.σε εμένα την έφερναν για βόλτα..με αποτέλεσμα στις 4 το πρωί που το μωρό έσκασε στο κλάμα να πάει O άντρας μου να πάρει.την Τρίτη μερα που ήρθε η μαια μου είπε να το κόψω μαχαίρι αν θέλω να θηλάσω.τO έκανα..έφερα την αδερφή μου δύο μέρες να τη θηλάσει για να μην ξανά δώσω ξένο..O παιδίατρος ήρθε τη ζύγισε στις 20
Ολιβια θα χαιρομουν πολυ αν εγραφες και για θηλασμο με τον Αρχελαο!!!! Ειναι σημαντικες τετοιες ιστορίες για τις νέες μανουλες!!!
μπράβο σου για την προσπάθεια να θηλάσεις αποκλειστικά. Πιστεύω πως είναι χρέος της κάθε μανούλας να προσπαθήσει και να θέλει να θηλάσει, εφόσον είναι το καλύτερο για το παιδί της. Από εκεί και πέρα το τί θα γίνει είναι άλλη ιστορία, αλλά και εγώ για να είμαι ειλικρινής σαστίζω όταν ακούω μάνες που με την πρώτη δυσκολία (τύπου με πόναγε η θηλή μου) τα παρατάνε, ή που δεν είναι ενημερωμένες και δίνουν συμπλήρωμα χωρίς να χρειάζεται, ή που απλώς "δεν θέλουν" να θηλάσουν γιατί τους φαίνεται "αηδιαστικό" ή κάτι αντίστοιχο... Στη δική σου περίπτωση εννοείται πως εκανες το καλύτερο, δεν χρειάζεται να το κρίνω εγώ ή κανένας άλλος. Μετά τη γέννα βέβαια να ξέρεις κάθε μάνα έχει δεκάδες λόγους να νιώθει άσχημα, είναι και το ορμονικό στη μέση, άσχετα με τον θηλασμό!
οι πρωτες μερες με το μωρο ειναι δυσκολες! εφυγα απο την κλινικη κ επειδη τις 2 τελευταιες μερες θηλαζα μονο μ ειπαν το ιδιο να κανω κ στο σπιτι.τους ειπα για ξενο γαλα κ μου ειπαν δε χρειαζεται τα πατε μια χαρα εμεις ειμαστε υπερ του θηλασμου.χαρουμενη επεστρεψα σπιτι κ προσγειωθηκα αποτομα-ημουν μονη πια δν ειχα βοηθεια δεν ελεγχε καποιος αν τα κανω ολα σωστα εφτανε το γαλα?χορταινε?μηπως επρεπε να δωσω ξενο?κ ποιο?ποσο? αχ ο μικρουλης μ δν εκλαιγε ποτε! δν ηξερα αν πεινουσε η αν ηθελε αλλαγμα!εκανα οτι μ ειπαν καθε 2 ωρες στο στηθος κ το βραδυ καθε 3-4 ωρες πεταγομουν να τον ταισω.ευτυχως ετρωγε αν κ δε με προειδοπουσε! 2 φορες συγκαηκε γτ εκανε κακακια κ κοιμοταν αταραχος! μετα τον ελεγχα συνεχεια γτ καταλαβα το μωρακι μ παραηταν βολικο! κ το χειροτερο?οσοι ερχονταν να μας δουν μ λεγαν τι?μονο θηλαζεις?το΄χεις νηστικο το παιδι δωστου κ κανα μπουκαλι! τωρα θα πας στην παιδιατρο κ θα στα ψαλλει! μπροστα τους ημουν ψυχραιμη να τους δειξω οτι ξερω τι κανω αλλα οταν εφευγαν εκλαιγα κ ελεγα μηπως εχουν δικιο?μηπως ειναι νηστικο?ευτυχως με ηρεμουσε ο αντρας μου ελεγε αν πεινουσε δε θα μας το εδειχνε? πηραμε τηλ για παιδιατρο στο κεντρο υγειας να μας δει κ μου ειπαν κανε οτι σου ειπαν στην κλινικη στις 20 μερες θα το φερεις.αχ τι αγχος περασα μεχρι να περασουν οι μερες! ευτυχως οταν πηγαμε ολα καλα το μωρακι μου ειχε βαλει βαρος ηταν μια χαρα! αλλα δε θα ξεχασω ποτε το αγχος που περασα! η δικια μ περιπτωση ειναι η αντιθετη συνηθως αποσα ακουω-θηλασα αποκλειστικα αναγκαστικα γτ δν ηξερα τι αλλο να δωσω!
Συμφωνώ απόλυτα με κάποιες μανούλες που υποστηρίζουν ότι ο θηλασμός δεν είναι αποτέλεσμα του αν είσαι καλή μάνα ή όχι! Αν το παιδί δένεται μαζί σου ή όχι. Υπάρχουν χίλιοι τρόποι που αποδεικνύεσαι το πόσο καλή μάνα είσαι και φυσικά άλλοι τόσοι που μπορείς να δεθείς με το παιδί σου! ΟΚ συμφωνώ ότι προσφέρεις στο παιδί πολλά πράγματα και φυσικά εξοικονομείς πολλά χρήματα με το θηλασμό....αλλά δεν ήρθε δα και το τέλος του κόσμου βρε κορίτσια αν στο φινάλε δεν μπορείς να τα καταφέρεις!! Κι εμείς με ξένο γάλα μεγαλώσαμε όπως και τόσα άλλα παιδιά....πάθαμε τίποτα?? Είδαμε και αυτά μεγαλώνοντας με αποκλειστικό θηλασμό κατά πόσο αρρωσταίνουν!! Η μικρή μου γεννήθηκε στην 37η με 38η εβδομάδα επείδή ήταν ζωηρούλα και φρόντισε να μου σπάσει τα νερά. Χρειάστηκε να μείνει 10μέρες στη μονάδα με τα πρόωρα διότι από την πρώτη ώρα που την είχα μαζί μου έβλεπα ότι γενικώς ζοριζόταν στην κατάποση και στήθος ούτε για αστείο. Το αποτέλεσμα?? Να πνιγεί χωρίς λόγω και να μελανιάσει στα χέρια μου. Με δυσκολία τη συνεφέρανε οι μαίες. Την επόμενη μέρα έκανε πάλι το ίδιο οπότε θεωρήσαμε και εμείς αλλά και ο παιδίατρος που την είδε ότι καλό θα ήταν να μπει στην μονάδα πρόωρων για παρακολούθηση! Οπότε και έμεινε εκεί 10 ημέρες που αυτό σημαίνει ότι τρεφόταν με μπουκαλάκι ή καθετηράκι και από εμένα μισή ώρα το πρωί και μισή ώρα το απόγευμα. Πόσο αρκετό να με βοηθήσει να αυξήσω την ποσότητα γάλακτος? Αν και κατέφυγα κι εγώ στο θήλαστρο δε βοήθησε αρκετά και παράλληλα με το άγχος και το φόβο που ένιωθα, την αγωνία που είχα για την πορεία της μου κοβόταν σιγά σιγά η έστω και λίγη ποσότητα που είχα! Το αποτέλεσμα ήταν όταν την πήραμε επιτέλους στο σπίτι η μικρή είχε καλομάθει με το μπουκάλι και κάθε φορά που την έβαζα στο στήθος να κουράζεται και να την παίρνει ο ύπνος χωρίς να φάει! Και έρχεται και ένας άλλος λόγος που έμαθα μετά!!!! Είχε ένα φύσημα όταν γεννήθηκε που όπως όλοι υποστηρίζουν είναι το αθώο φυσηματάκι που έχουν τα περισσότερα νεογέννητα και που κλείνει από μοναχούλι του το πολύ σε 2-3 μήνες. Επειδή την είχα ξαναπάει για έλεγχο στο Νοσοκομείο που γεννήθηκε μετά από 1 μήνα, η καταπληκτική παιδίατρος που την εξέταση απλά μου είπε ότι το φύσημά μας κλείνει και να μην ανησυχούμε αλλά ευτυχώς η παιδίατρός μας επειδή είναι πολύ υποχόνδρια μας σύστησε ένα παιδοκαρδιολόγο να πάμε να δούμε αν όντως έκλεισε για να είμαστε τελείως ήσυχη! Και φυσικά την πήγαμε! Το πόρισμα: στένωση βαλβίδας στην πνευμονική αρτηρία! Αντιμετωπίσιμο μεν ανησυχιτικό για τους γονείς δε! Φυσικά μεγάλο το σοκ γιατί πήγαμε με την προϋπόθεση ότι το φυσηματάκι μας έκλεισε(όπως μας πληροφόρησε η κυριούλα. Μάλλον μέσω internet θα το πήρε το διπλωματάκι της?. Θα πρέπει να είναι σε παρακολούθηση μήπως από μέτρια στένωση που είναι μεγαλώσει ώστε να μπούμε σε διαδικασία "μπαλονάκι". Κάτι το οποίο ανέφερε η Ολίβια στην αναφορά της! Οπότε αυτά τα μωράκια δυσκολεύονται με τη διαδικασία θηλασμού γιατί τους προκαλεί ταχύπνοια και κουράζονται με αποτέλεσμα να είναι ανήσυχα γιατί δεν μπορούνε να φάνε και να μην παίρνουν το βάρος που χρειάζονται! Οπότε καλό θα είναι σαν μανούλες να μην επιμένουμε σε κάτι που βλέπουμε ότι το μωρό δεν μπορεί να καταφέρει μόνο και μόνο για να λέμε ότι εμείς θηλάσαμε!! Και όπως είπα και από πριν κι εμείς όπως και τόσα άλλα παιδάκια μεγαλώσαμε με ξένο γαλατάκι!! Πάθαμε τίποτα???
pes ta kopela moy!kai iparxoyn distixos ginekes poy toys irthan sxetika efkola me ton thilasmo kai se katakrinoyn,den ise kali mana kai poles ales teties theories! kai gia na min parexigitho,den ine efkola stin arxi gia kamia gineka o thilasmos alla xerete ine poli diskolo na pernas ateliotes ores me to moro sto stithos ,na prospathis kai otan pas ston pediatro gia tin programatismeni exetesi na soy kovi ta ftera legontas oti to pedi soyn den perni varos??????????kai xekinas mia diadikasis me exetasis oyron stin arxi kai meta pas se exetasis ematos kai ola kala!!!!!!!!!kai go anagastika na doso xeno gala kai arxise to pedi na perni varos kai na perni ta pano toy afoy to taleporisa me exetasis kontra exetasis.nai kalos o thiloasmos alla oxi panta,iparxoyn kai oi exeresis ti na kanoyme??????
Ο θηλασμός είναι μια μεγάλη και παρεξηγημένη ιστορία. Όταν έμαθα ότι είμαι έγκυος ξεκίνησα να διαβάζω κι εγώ, όπως τόσες άλλες μέλλουσες μητέρες όλες αυτές τις ευεργετικές ιδιότητες του θηλασμού. Θεωρούσα ότι θα ήταν ό,τι καλύτερο μπορούσα να προσφέρω στο παιδάκι μου. Όταν η μικρή γεννήθηκε, την έβαλα μόλις πήγαμε στο δωμάτιο στο στήθος μου. Το γάλα μου ποτέ δεν ήταν αρκετό για να χορτάσει με αποτέλεσμα κι εγώ και αυτή να ταλαιπωρούμαστε. Μετά από πολλές συζητήσεις με τον παιδίατρό μας κατάλαβα ότι καλό θα ήταν να σταματήσω τον αποκλειστικό θηλασμό και να δίνω και κάποια γεύματα ξένου γάλακτος. Δυστυχώς δεν έχουν όλες οι μανούλες το απαιτούμενο γάλα για αποκλειστικό θηλασμό, ακόμα κι αν καταναλώσουν τόνους από σούπες κρέμες και προϊόντα με μαγιά. Μετά από ένα χρόνο είμαι κι εγώ απόλυτα πεπεισμένη ότι η μητέρα αποκτά δέσιμο με το παιδί της όχι μόνο επειδή είναι μια επαρκής τροφός, αλλά επειδή αφιερώνει ουσιαστικό και ποιοτικό χρόνο μαζί του.
Αγαπητή Ολίβια, συμπάσχω μαζί σου.... Αισθάνομαι ακριβώς όπως εσύ.... Είναι η πρώτη φορά που γράφω, αλλά ταυτίστηκα τόσο μαζί σου... Κι εγώ διάβαζα όλα όσα λέγανε όλοι για τον θηλασμό. Ήμουν φανατική και σίγουρη ότι θα θηλάσω τα παιδάκια μου και τα δύο, όσο δυνατόν περισσότερο. Λάτρευα την ιδέα. Η πρώτη μου κορούλα, λόγω ζαχάρου που είχα ήρθε στην αγκαλιά μου 24 φρικιαστικές ώρες μετά τη γέννα, λόγω της παρακολούθησης που έπρεπε να έχει. Γεννήθηκε 2470 και ήταν τόσο μικρούλα που δεν είχε δύναμη να πιάσει τη ρόγα και να θηλάσει. Παρά τις αποτυχημένες προσπάθειές μου, τίποτα δεν κατάφερα. Μόνο έκλαιγε από την πείνα. Ξεκίνησα θήλαστρο και επί 4 ολόκληρους μήνες της έδινα το λιγοστό μου γάλα που ζέσταινα μόλις ξυπνούσε και μετά και το ξένο. . Όταν όμως βγάζεις το γάλα με το θήλαστρο και το μωρό δεν θηλάζει, το γάλα λιγοστεύει. Έτσι δεν είχα πολύ γάλα, περίπου 50 γραμμάρια τη φορά. Φαντάσου κούραση, να ξυπνάει μες στα κλάμματα, να πρέπει να ζεστάνεις το δικό σου γάλα, μετά να ετοιμάσεις ξένο και αφού κοιμηθεί να ξαναβγάλεις με το θήλαστρο. Μόνο εσύ καταλαβαίνεις τι τραβούσα. Να μην σου αναφέρω τις σούπες που είχα φάει εκείνη την περίοδο. Αυτό που μου έλειπε δε, περισσότερο ήταν ο καφές.... Να πρέπει να ξυπνήσεις και να μην μπορείς να πιεις και μια κούπα αχνιστό καφέ.... Το ίδιο επαναλήφθηκε με τη δεύτερη κορούλα μου που γεννήθηκε 2370. Με αυτήν άντεξα δύο μήνες θηλασμού. Κι εγώ αισθάνομαι λίγο άσχημα, όταν διαβάζω ότι όλες οι μητέρες που θέλουν μπορούν να θηλάσουν, αρκεί να το θέλεις.... Εγώ το ήθελα... όμως δεν τα κατάφερα...
Γεια σας και απο μενα,οταν γεννησα τη κορη μου επιασε αμεσως και πολυ καλα το στηθος και στο μαιευτηριο θηλασα σχεδον αποκλειστικα,οταν γυρισαμε σπιτι ειχα παρει νοσοκομειακο θηλαστρο με δυο μπουκαλια,δεν ηξερα ποτε θα γυρισω στη δουλεια και με το φοβο οτι το μωρο δεν θα μπορει να προσαρμοστει ευκολα στο μπιμπερο,αντλουσα το γαλα και εδινα απο το μπουκαλι.Με βοηθησε παρα πολυ ο αντρας μου που την ταιζε σχεδον αποκλειστικα,εγω εβγαζα γαλα και εκεινος ταιζε.Γαλα ειχα παρα πολυ,και στο στηθος να την ειχα βαλει σιγουρα θα χρειαζομουν και το θηλαστρο...Εβγαζα τουλαχιστον το διπλασιο απ'οτι επινε η μικρη μου και το εβαζα στην καταψυξη.Πηρε μητρικο γαλα ενα μηνα παραπανω απο την ημερα που σταματησα το θηλαστρο.Μια παρα πολυ δυσκολη διαδικασια(οπως γραφει και η Ολιβια πιο πανω),καθομουν στο θηλαστρο ανα 3ωρες,αποστειρωνα,εγραφα και κολλαγα σημειωματα πανω στα μπιμπερο με την ημερομηνια και την ωρα αντλησης και το χειροτερο νομιζω οτι ηταν οτι τελικα δεν προλαβαινα να ταισω εγω τη μικρη μου,ημουν τοσο κουρασμενη...χωρια οτι επεφτε το ταισμα την ιδια ωρα που επρεπε να βγαλω γαλα,και το ξερετε καλα οτι τα ταισμα στα μικρακια κραταει καμια ωρα μαζι με το ρεψιμο και με το συπληρωμα που ισως χρειαστουν.Α!τωρα που ειπα συμπληρωμα....επινε η μικρη ας πουμε 60ml και μετα απο 20λεπτα ηθελε ενα συμπληρωμα 20-30ml για να κοιμηθει,ελα που δεν ξεραμε ποσο θα πιει και το λυπομασταν,να ζεστανουμε δηλαδη 50 και να πεταξουμε 30ml,πιστεψτε με οποια το εχει κανει με καταλαβαινει,σου εχει βγει η παναγια να τα βγαλεις αυτα τα 30ml...και να τα πεταξεις?Παντως ειχε πλακα οταν γυρισαμε στη σκονη γαλα,λεγαμε ο ενας στον αλλο "φτιαξε μωρε εκει περα λιγο παραπανω και το πεταμε,δε θα σκασουμε κιολας". Τωρα περιμενω το δευτερο μωρο και θα ηθελα να θηλασω αποκλειστικα,παλι δεν ξερω τι θα γινει με τη δουλεια αλλα μαλλον θα το προσπαθησω εστω και για 40 μερες,κατι ειναι κι αυτο...
Ολίβια γεια σου, γράφεις "Αυτό που θα ήθελα είναι να αποφασιστεί κάποια στιγμή παγκοσμίως τι συστάσεις θα δίνονται στις μητέρες που θέλουν να θηλάσουν. Να δίνουν ένα στήθος τη φορά ή και τα δύο; Να θηλάζουν όσο πάει ή ανά τακτά χρονικά διαστήματα; Να ξυπνούν το παιδί για να το ταίσουν ή όχι; Να παίρνουν συμπληρώματα και αν ναι ποια; Με λύπη παρατηρώ ότι ο καθένας έχει τη δικιά του θεωρία." Θα ήταν πάρα πολύ βολικό για όλους μας, να υπήρχε μία οδηγία που να εφαρμόζεται σε όλες τις καταστάσεις, σε όλες τις μητέρες και σε όλα τα μωρά. Όμως υπάρχουν μητέρες με υπερπαραγωγή, τόσο μεγάλη που ενώ έχουν ένα μόνο μωρό, έχουν γάλα για τρία μωρά. Αυτές οι μητέρες θα πρέπει να θηλάζουν από το ένα στήθος όχι μόνο για ένα γεύμα, αλλά ίσως και για δύο ή και για τρία συνεχόμενα γεύματα. Η τεχνική αυτή (block feeding) θα βοηθήσει την παραγωγή να μειωθεί και να προσαρμοστεί στις ανάγκες του μωρού. Και υπάρχουν μωρά που είναι πολύ απαιτητικά (πχ βάζον 1,5 κιλό το μήνα) για τη συνήθη παραγωγή της μητέρας τους. Αυτά θα πρέπει να κάνουν πολλές εναλλαγές στο στήθος στο ίδιο γεύμα, να κάνουν πιο συχνούς θηλασμούς, να θηλάζουν πιο πολύ ώρα για να καταφέρουν να φέρουν την παραγωγή της μητέρας τους στα μέτρα τους. Υπάρχουν φυσιολογικά μωρά που βάζουν 600 γραμμάρια το μήνα και φυσιολογικά μωρά που βάζουν 1,5 κιλό το μήνα. Υπάρχουν μωρά που ανήκουν στην καμπύλη 3% και άλλα που ανήκουν στην 97% και είναι όλα φυσιολογικά. Υπάρχουν μητέρες με υψηλή, μέτρια και χαμηλή παραγωγή, με μεγάλη, μέτρια και χαμηλή αποθηκευτική ικανότητα που μπορεί να επηρεάσει την παραγωγή, ανάλογα με τον τρόπο που θηλάζει το μωρό. Αν μέσα σε αυτά συμπεριλάβουμε και όλους τους διαφορετικούς τρόπους με τους οποίους θηλάζει ένα μωρό, τότε θα καταλήξουμε τουλάχιστον σε μερικές δεκάδες περιπτώσεων. Υπάρχουν μωρά που δεν ζητάνε να φάνε και αν δε τα ξυπνήσουμε, δεν θα ξυπνήσουν μόνα τους, ή θα ξυπνήσουν και θα ζητήσουν τόσο λίγες φορές που μπορεί να είναι κρίσιμο για την υγεία τους. Υπάρχουν όμως και μωρά που θηλάζουν πολύ αποτελεσματικά και κάνουν μόνο 5 γεύματα το 24ωρο και η πρόσληψη βάρους είναι πολύ μεγαλύτερη από τον αναμενόμενο μέσο όρο. Επίσης υπάρχουν ανατομικές διαφορές της μητέρας ή/και του μωρού που επηρεάζουν το θηλασμό. Καταλήγουμε σε μερικές εκατοντάδες περιπτώσεων, οι οποίες θα ήταν αδύνατο να καλυφθούν από πέντε πανομοιότυπες οδηγίες. Κάθε δυάδα μητέρας-μωρού είναι μοναδική και οι οδηγίες που δίνουμε σε αυτή τη δυάδα θα πρέπει να είναι ανάλογα μοναδικές, αρκεί αν μπορούμε να διακρίνουμε τις ιδιαίτερες εξατομικευμένες συνθήκες της μητέρας, του μωρού και της αλληλεπίδρασης μεταξύ τους. O θηλασμός ως φαινόμενο έχει μελτηθεί αρκετά τις τελευταίες δεκαετίες τόσο στα ζώα όσο και στον άνθρωπο. Υπάρχει λοιπόν, αρκετή επιστημονικά τεκμηριωμένη γνώση η οποία παρέχεται απλόχερα από φορείς και διεθνείς οργανισμούς. Οι συμβουλές που αφορούν την υγεία, θα πρέπει (σύμφωνα με το νόμο) να βασίζονται μόνο σε επιστημονικά τεκμηριωμένες γνώσεις και όχι σε θεωρίες, υποθέσεις, συνήθειες και συμφέροντα... Με εκτίμηση Αγλαΐα Παπαδήμα IBCLC
Πριν δυο χρόνια γέννησα τον μικρό Ιασονάκο...ήξερα απ την ημέρα που έμεινα έγκυος οτι το παιδί μου θα το είχα δίπλα μου οτι κι αν γινόταν για να το θυλαζω αποκλειστικά! Ολοι μου έλεγαν οτι ειναι χαζό να πάρω το παιδί στο δωμάτιο αφού δεν θα μπορω να ξεκουραζομαι και γιατί να το εχω αφού με το που εφευγα απο το μαιευτήριο θα το είχα συνέχεια δίπλα μου...(δεν μπορω να σου περιγράψω πόσο νευριαζα όταν τους άκουγα να μου λένε τέτοιες βλακείες...και όχι μόνο για το room in αλλά και για το θυλασμό!) Οταν ήρθε ο μικρούλης μου στον κόσμο και room in τον είχα και αποκλειστικό θυλασμό εννοείτε! Ο μικρός γεννήθηκε 3.000kg και βγήκαμε απο το μαιευτήριο 2.700kg...κανένας δεν μου είπε μην τον θυλάζω γιατί εχει χάσει αρκετά...μέχρι που ήρθε την πρώτη φορά ο νεογνολογος στο σπίτι για να τον δει, να τον ζυγίσει και να μας πει δυο τρία πραγματάκια. Επειδή πάνω στην εβδομάδα αφού γυρίσαμε σπίτι ο Ιασων είχε παρει μόλις 20gr αυτός άρχισε να μου φωνάζει οτι είμαι απαράδεκτη και οτι πρέπει να δώσω στο παιδί ξένο γάλα για να παρει τα πάνω του...ποιος είδε την ΑΝΝΑ και δεν την φοβήθηκε, αφού δεν τον πεταξα απο τον τέταρτο ήταν πολύ τυχερός! Εννοείτε οτι αλλαξα επιτόπου νεογνολογο (και ευτυχώς ήμουν τυχερή γιατί βρήκα έναν φοβερό! για τα δικά μου δεδομένα παντα) Και επίσης τυχερή ήμουν γιατί εχω μια εκπληκτική μαια που ευτυχώς είχε φροντίσει να με ενημερώσει για όλα σχετικά με το θυλασμό, αλλά και για την φροντίδα των θυλών μου έτσι ώστε να μην πλησιάσουν οσο θυλαζω! Μου είχε πει οτι επειδή είχα γεννήσει πρόωρα το κανονικό γάλα θα κατέβαινε αφού έκλεινα τις σαράντα εβδομάδες (γέννησα στις 37, άρα είχα τρεις εβδομάδες για να ερθει το κανονικό γάλα) και να μην αγχωθώ αν το παιδί δεν παίρνει βάρος αυτές τις τρεις εβδομάδες!( να σημειώσω πως ο ιασων ήταν πολύ ζωηρος άρα δεν αγχωθηκα καθόλου με το βάρος του) Εννοείτε οτι θυλαζα 24 ώρες το 24ωρο, αφού ο μικρούλης μου δεν χορταινε με τίποτα (δεν με εννοιαζε καθόλου που τρεις εβδομάδες δεν κοιμομουν σχεδόν καθόλου) ...αλλά θέλω τελειώνοντας να σου πω πως στις σαράντα μέρες ξεκίνησα γιογκα και επειδή και γω δεν είχα καθόλου καλη σχέση με το βρωμοθυλαστρο, ενώ είχα πολύ γάλα (σκέψου οτι ειναι δυο χρονών τώρα και τον θυλαζω ακόμα!!!) του έδινε ενα γεύμα με ξένο ο άντρας μου εάν και εφόσον πινουσε! Θα συμφωνήσω μαζί σου στο οτι η επικοινωνία με το παιδί μας δεν εχει να κάνει με το αν θυλαζουμε ή όχι, αλλά με το να "βρίσκεσαι" εκεί την ώρα που το ταΐζεις! Γι αυτό μανουλες μην το βάζετε κάτω και μην ακούτε τι σας λένε! Παλεψτε το και πάρτε και δεύτερη και τρίτη γνώμη εάν χρειαστεί! Και αν ο γιατρός που έχετε δεν σας κάνει αλλαξτε τον, ΔΕΝ ΚΆΝΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ!
Σε καταλαβαίνω απόλυτα καισυμφωνώ μαζί σου Ολιβια. Κάποια στιγμή θα ήθελα να γράψω και την δική μου εμπειρία. Αυτή την στιγμή το μόνο που θέλω να προσθέσω είναι ότι: για να είναι το παιδί - μωρό καλά, πρέπει να είναι και η μάνα καλά!
ΔΕΝ ΘΗΛΑΣΑ ΔΕΝ ΗΘΕΛΑ ΕΞ ΑΡΧΗΣ. Ο ΓΙΑΤΡΟς ΜΕ ΕΒΑΛΕ ΜΕ ΤΟ ΖΟΡΙ ΝΑ ΤΟ ΔΟΚΙΜΑΣΩ. Ο ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΚΑΙ ΠΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΔΟΥΛΕΙΑ ΣΟΥ. ΤΟ ΔΟΚΙΑΜΑΣΑ ΤΟ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑ ΑΛΛΑ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΤΗ ΜΙΣΟΥΣΑ ΤΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ. ΓΑΛΑ ΑΠΕΙΡΟ ΝΑ ΘΗΛΑΣΩ ΚΙ ΑΛΛΑ ΠΑΙΔΙΑ. ΕΙΧΕ ΚΑΥΣΩΝΑ ΤΟ ΓΑΛΑ ΕΤΡΕΧΕ ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΗΘΟς. ΑΠΟ ΤΟ ΕΝΑ ΘΗΛΑΖΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΑΛΛΟ ΜΑΖΕΥΑ ΜΕ ΠΑΙΤΣΕΤΕς.ΤΟ ΜΩΡΟ ΜΟΛΙς ΤΟ ΕΒΑΖΑ ΣΤΟ ΣΤΗΘΟς ΤΑΡΑΖΟΤΑΝ ΡΟΥΦΟΥΣΕ ΔΕ ΡΟΥΦΟΥΣΕ. ΑΜΕΣΩΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΩΡΑ ΘΗΛΑΣΜΟΥ ΑΝ ΤΟΥ ΕΔΙΝΕς ΜΠΟΥΚΑΛΙ ΤΟ ΚΑΤΑΒΡΟΧΘΗΖΕ. ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΣΑ ΜΕ ΣΕΡΒΙΕΤΕΣ ΣΤΟ ΣΤΗΘΟς.ΜΙΣΗ ΩΡΑ ΜΕΤΑ ΤΟ ΘΗΛΑΣΜΟ ΤΟ ΣΤΗΘΟς ΠΡΗΣΜΕΝΟ ΓΕΜΑΤΟ ΠΟΝΟΥΣΕ ΚΑΙ ΕΤΡΕΧΕ ΒΡΟΜΟΥΣΑ ΤΡΑΓΙΛΑ. ΕΝΙΩΘΑ ΧΑΛΙΑ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΜΕΝΗ ΚΑΙ ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΜΙΣΩ ΤΟ ΓΙΑΤΡΟ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ ΤΟ ΜΩΡΟ. ΜΕΤΑ ΑΠΟ 5 ΜΕΡΕς ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΚΑΙ ΜΕ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΕΠΙΛΟΧΕΙΑΣ ΠΕΤΑΞΑ ΤΟ ΜΩΡΟ ΣΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ ΚΑΙ ΕΙΠΑ. ΠΑΡΤΕ ΤΟ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΩΣΤΕ ΤΟ. ΕΓΩ ΤΟ ΚΑΘΗΚΟΝ ΜΟΥ ΤΟ ΕΚΑΝΑ ΤΟ ΓΕΝΝΗΣΑ. ΜΟΝΟς ΣΥΜΑΧΟς Ο ΠΑΙΔΙΑΤΡΟς ΚΑΙ Η ΜΑΝΑ ΜΟΥ. ΠΑΙΔΙΑΤΡΟς ΟΠΟΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΔΕΝ ΚΑΤΑΦΕΡΝΕΙ ΝΑ ΘΗΛΑΣΕΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΙΑ ΜΑΝΑ. Ξ ΜΑΝΑ ΜΟΥ ΞΕΝΟ ΓΑΛΑ ΕΦΑΓΕς ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΔΕΝ ΕΠΑΘΕς ΤΙΠΟΤΑ. ΣΤΑΜΑΤΑ ΤΩΡΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΟΥ ΘΕΛΕΙ ΜΑΝΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΙΑ ΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΗ. ΠΗΡΑ ΧΑΠΙΑ ΕΚΟΨΑ ΤΟ ΓΑΛΑ ΤΑΙΣΑ ΤΟ ΜΩΡΟ ΜΟΥ ΜΠΟΥΚΑΛΙ. ΤΟ ΜΩΡΟ ΗΡΕΜΗΣΕ ΚΑΘΟΤΑΝ ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΜΟΥ ΓΙΑΤΙ ΗΡΕΜΗΣΑ ΚΑΙ ΕΓΩ. ΕΙΝΑΙ ΕΝΑς ΠΑΙΔΑΡΟΣ 5,5 ΧΡΟΝΩΝ ΤΡΩΕΙΑ ΠΑΟ ΟΟΟΛΛΑ ΤΑ ΦΑΓΗΤΑ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΜΠΑΜΙΕς ΠΟΥ ΚΑΝΕΝΑ ΠΑΙΔΑΚΙ ΔΕΝ ΤΡΩΕΙ. ΤΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ΤΩΝ ΒΙΤΑΜΙΝΩΝ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΨΟΓΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΑΙΔΙΑΤΡΟ ΤΟΝ ΞΕΡΟΥΜΕ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΤΑ ΕΜΒΟΛΙΑ. ΑΥΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΧΑΛΑΡΩΣΟΥΝ ΟΡΙΣΜΕΝΕς ΜΑΝΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΠΕΡΙ ΘΗΛΑΣΜΟΥ. ΑΚΟΜΗΑ ΜΑ ΣΗΜΕΙΩΣΩ ΟΤΙ ΤΟΑ ΜΩΡΟ ΜΟΥ ΑΠΟ 8 ΜΗΝΩΝ ΕΚΟΨΕ ΤΕΛΕΙΩς ΚΑΙ ΤΟ ΞΕΝΟ ΓΑΛΑ. ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΑΝΧΩΘΗΚΑ ΑΦΟΥ ΗΔΗ ΚΡΑΤΟΣΕ ΨΩΜΙ ΚΑΙ ΤΥΡΙ ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΚΑΙ ΕΤΡΩΓΕ. ΚΑΙ Ο ΠΑΙΔΙΑΤΡΟς ΕΛΕΓΕ ΤΙ ΑΛΛΟ ΤΡΩΕΙ? ΦΑΚΕς. Ε Π[ΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΤΥΡΙ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΤΑΞΕΙ. ΜΑΘΕΤΕ ΛΟΙΠΟΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑς ΝΑ ΤΡΩΝΕ ΑΠΟ ΜΗΝΩΝ ΚΑΙ ΝΑ ΞΕΡΕΤΕ ΟΤΟ ΘΑ ΤΡΩΝΕ ΠΑΝΤΑ ΟΛΑ ΤΑ ΦΑΓΗΤΑ. ΚΑΙ ΜΗ ΑΜΣΑΤΕ ΜΕ ΤΟ ΘΗΛΑΣΜΟ ΑΝ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ . ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΘΕΛΟΝ ΜΑΝΕς ΜΕ ΣΩΑΣ ΤΑ ΦΡΕΝΑ
Μαρω συμφωνω απολυτα μαζι σου!!!Εγω αν και ηθελα να θηλασω δεν τα καταφερα με επιτυχια,ρουφουσε λιγο στην αρχη αν και ειχα παααααρα πολυ,και μετα αποκοιμιοταν και σε μια ωρα ξυπναγε και αν δεν του εδινα μπιμπερο του παιδιου εκλαιγε ασταματητα!!!!Το κοψα τελικα με χαπια γιατι απο το αγχος μου και την στεναχωρια οτι μηπως δεν ειμαι καλη μανα αδυνατισα πολυ γρηγορα και νομιζω οτι ημουν στα ορια της καταθλιψης!Ο αντρας μου με στηριξε πολυ,πηγε μου πηρα τα χαπια και γαζα και μου εδεσε το στηθος και μου πε νταξει τι να κανουμε,δοκιμαζουμε στο επομενο! Απο 4 μηνων αρχισαμε στερεες τροφες και τωρα 20 μηνων τρωει τα παντααααα και ειναι ολοκληρος αντρας ουτε αντιβιωση χρειαστηκε ποτε ουτε αρρωσταινει με το παραμικρο,και ηπιε σκονη μεχρι 1 και τωρα φρεσκο!Α! και εγω με σκονη μεγαλωσα!!!!
geia sas ..egw akoma thulazw to mwraki mou parolo pou paleuw akoma meta apo 4misi mhnes me thn kata8lipsh pou duskoleuomai arketa na diaxuristw...xtes apo to stress pali mou kophke to gala alla tha to palepsw toulaxiston mexri ton ekto mhna..to thema einai oti den paizei epilogh thelw den thelw ston thulasmo einai sthn fusikh poreia ths mhtrothtas na ginei alla kai na min ginei pali ena mwraki tha megalwsei swsta arkei h manoula tou na to prosexei..pantws tha sumfwnisw olivia mazi sou pws o thulasmos einai oti pio wraio exw kanei me to mwraki mou kai pername fantastika mias kai apo thn arxh phge teleia !
Πέσ'τα κοπέλα μου, πεσ'τα. Κι εγώ τα ίδια τράβηξα με το γιο μου, τελικά έδωσα μπουκάλι και θήλαζα παράλληλα αλλά μειώθηκε η υπερπαραγωγή που με πονούσε και χόρτασε κι αυτός που ζητούσε διαρκώς. Πέσ'τα και μας έχουν κάνει όλες ενοχικές.
ενω ειχα γαλα απ το 4ο μηνα μου κοπηκε γιατι μολις γεννηθηκε η εβιτα μπηκε 1 βδομαδα θερμοκοιτιδα και επειδη ηταν στα προωρα δεν εκανε να μπω με ορους και καθετηρες!και ετσι το ονειρο του θηλασμου τελειωσε γρηγορα! παρολο που επινα και γω μπυρα για να ξαναρθει! συμβουλη μαιας
Έφη δυστυχώς το όνειρο του θηλασμού για σένα τελείωσε νωρίς γιατί δεν είχες σωστή ενημέρωση. Και με πρόωρο μωρό μπορείς να διατηρήσεις γαλουχία ακολουθώντας το πρωτόκολλο αντλήσεων. όταν θα μπορούσε το μωρό να τραφεί θα ξεκινούσες να το βάλεις στο στήθος. Για τα περισσότερα προβλήματα θηλασμού υπάρχουν λύσεις αρκεί αν ξέρουμε από που να τις ζητήσουμε. Η μπύρα δεν μπορεί να σου επαναφέρει το γάλα. Μόνο το μωρό ή ένα καλό θήλαστρο. Στο επόμενο φρόντισε να ενημερωθείς σωστά. Είναι κρίμα να χάνεται ο θηλασμός από κακή ενημέρωση.
Θηλασα τη γυναικαρα (3,5) μου 17 μηνες και ειμαι στη 25η εβδομαδα στο "αδερφουλη-φιλο". Ειμαι φανατικη του θηλασμου και 24/24 7/7 μαμα... Θεορω οτι ειμαι καλυτερη μητερα μονο απο αυτες που, οχι απο αναγγη αλλα απο επιλογη, δεν μεγαλωνουν οι ιδιες τα μικρα τους και τα βλεπουν σα τροπαια για να λενε οτι καναν το χρεος τους στην οικογενια! Η καθε μαμα ειναι υπευθηνη για το παιδι της και ειναι η ΜΟΝΗ που μπορει να αποφασισει ΑΝ θα θηλασει ή οχι και για ποσο και θεωρω οτι ΟΛΟΙ γυρο της θα επρεπε να τη στηριξουν στην επιλογη της και ξαναλεω ειμαι φανατικη με το θηλασμο, για τα δικα μου μωρα, γιατι απλα δεν εχω (ουτε κανεις αλλος) δικαιομα να κρινω τις επιλογες της καθε μαμας. 1ον δεν ζω τη ζωη της, 2ον δεν εχουμε ιδια ενημερωση-στηρηξη απο τον συντροφο-οικογενια και 3ον δεν ξερω τις δυσκολιες-ανχοι που μπορει να αντιμετοπιζει η καθε μαμα! Ο θηλασμος για μενα ηταν ευκολια, οπως για καπια αλλη μπορει να ειναι στρες και ζορισμα. Δυσκολευτικα να τα καταφερω με τη μικρη, λογο θηλων και επελεξα να βασιστω στο ποσες ωρες ηταν ηρεμη και ξυπνια η μικρη για το αν τρεφετε σωστα και απεφυγα το ανχος της ζυγαριας και των συμβουλων, με την αποφαση να... μου μαθει η μικρη το σωστο, οπως και εγινε με ΠΟΛΥ ζορι. Αντιμετωπισα (πιθανων λογο επαρχιας) ακριβος το αναποδο απο εσας που δε θηλασατε! Λατρευω το γιατρο μου που μετα απο μια εντονη συζητηση δεχτικε να ΜΗ δωσει στο μωρο οταν γεννηθικε σκονη και σιχαθηκα νοσοκομες-μαιες και λοιπους "εξυπνους"! Με... ειπαν ανευθηνη που δεν ειχα μπιμπερο,σκονη και πιπιλα μαζι μου οταν γεννησα, μου ειπαν επανηλημενα και με υποτιμητικο υφακι (ιατρικο προσωπικο) οτι δεν εχω γαλα και δεν προκιτε να φτασει λογο μεγεθους του στηθους μου (απο 0,5 νουμερο ημουν στο 4 και "ετρεχε" πριν γεννησω). 3 ωρες μετα τη γεννα και με αποτυχιμενη πρωτη προσπαθια να "πιασει" βαλαν τη μαμα μου να... ζητιανεψει σκονη γαλα και να αγορασει μπιμπερο κι ας η μικρη ΗΤΑΝ χορτατη γιατι μπορει να μην "επιανε" αλλα της εδωσα πιεζοντας στο στηθος να κυλισει στο στομα της, μια μεγαλη ποσοτητα γαλα και το μπιμπερο το εφτισε ΧΑ! Προσπαθησαν να μου αδιασουν το στηθος με πιεσεις τελειος για να μην παθω μαστιτηδα κι ας λεγαν οτι ΔΕΝ ΕΧΩ ΓΑΛΑ! Η μικρη μου με οδηγισε στο ποτε ηθελε μονο το 1 ή και τα 2, ματωσα, πονεσα μεχρι να βρω τη σωστη σταση και ελυσα μονη το προβλημα της υπερπαραγωγης που ειχα, με την παιδιατρο να λεει οτι τελικα η μικρη περνει βαρος σαν να τρωει σκονη κι ας επελεξε να κοιματε 8ωρο(!) απο 3ων ημερων, ζωηρη ηταν, αλλα και ξυπνια πολλες ωρες και ηρεμη οποτε εδιωξα καθε ανχος. Εφτασα στο σημειο να μην ακουω ΚΑΝΕΝΑΝ μεχρι να την παω στην παιδιατρο και ειπα και στον αντρα μου "ή με στηριζεις ή τραβα στη μαμα σου" και με στηριξε (ειμαι τρελη το ειπα?). Οσοι μου ειπαν "μπραβο που θηλασες" τα ακουσαν για τα καλα και ΔΕΝ θελω μπραβο απο κανεναν! Θελω μονο σωστη ενημερωση για ΟΛΕΣ τις μαμαδες ανεξαρτητα απο το τι θα επιλεξουν και αν θα το καταφερουν. Φιλη μου, σχεδον αδερφη μου δεν τα καταφερε να θηλασει και ας ηθελε και πρωτη εγω της ειπα "δεν πειραζει! Εκανες μια επιλογη και την στηριξες οσο μπορουσες-ηθελες", το ιδιο ειπα σε αλλη φιλη που της τα ζαλιζαν που δε θηλασε και ενιωθε ασχημα κι ας ηταν επιλογη της και το ιδιο θα πω σε καθε μαμα που θα τυχει να μιλησω! Ο θηλασμος ή η σκονη ΔΕΝ κανουν τη μαμα, η αγαπη για το μωρο την κανει. Οσο πιο πολυ στηριξη εχει (σε οπιαδηποτε επιλογη της) τοσο πιο ευκολα θα νιωσει πιο ανετα με το μωρακι και ΟΛΟΙ θα περνανε καλυτερα χωρις νευρα! Τα μονα ατομα που δεν αντεχω (γεννησαν αλλα μαμαδες ΔΕΝ ειναι, για μενα) ειναι αυτες που μου ζητανε συμβουλες και κλαιγοντε οποτε με βλεπουν "Δεν ευχαριστιεμαι αρκετη ωρα το μωρο μου" και το βλεπουν μονο κοιμησμενο στο σπιτι της μανας-πεθερας-νταντας γιατι ειναι στη δουλεια οι καιμενουλες (με 6 ωρες δουλεια και καθε μερα καφε*2 και ποτακια το βραδυ) και τα βγαζουν πρωτη φορα (με συνοδια οοολο το σοι για βοηθεια) στους 6 μηνες γιατι οι γιαγιαδες εχουν να δουν τις φιλες τους 6 μηνες και η νταντα εχει ρεπο! Συγνωμη για το ξεσπασμα στο τελος αλλα το ιδιο πραγμα μου εχει... τυχει με 3(!) μαμαδες στο κοντινο μου περιβαλλον (οι 2 μονο στην ιδια πολη) και μετα μου κλαιγοντε "δε θηλασα" και τα νευρα μου γινονται κροσια! Γιατι ειδες και ποτε το μωρο σου?!?!?
Για να μη παρεξιγηθω... δεν εχω προβλημα με τις μαμαδες που πηνουν μονες τους καφε-ποτο ή ξεσκανε με οποιδηποτε τροπο απο τη φροντιδα του μωρου-παιδιου και δεν θεωρω καμια υποχρεωμενη να ειναι 24/24 με το μωρο της (αν δεν το επιλεξει η ιδια φυσικα) και ουτε με αυτες που ειναι μακρια λογο αναγγης! Μονο με αυτες που επιλεγουν να ΜΗΝ τα βλεπουν για μερες (οχι λογο καταθληψης) και μετα κλαιγοντε και απο πανο!!!
kalispera!molis diavasa tin istoria!kata tin apopsi mou ola ta morakia eite ta 8ilasan oi manoules toys eite oxi tis agapane opos ta agapane k ekeines!k ego logo mi isos sostis enimerosis k mi antoxis gia 20 ores opos polles manoules (mpravo sas) den evgala arketo galataki!isos k apo poly agxos idios apo tin stigmi pou o antras otan evlepe oti evgainan mono liges stagones eixe ena vlema apogoiteysis toso apogoiteyomoyn k agxonomoun k klama k kako!!!den peirazei pou den petyxe simasia exei i prospa8eia gia to moraki!!!na eisaste oles kala k na sas zisoyn ta aggeloudia sas!!!
ε λοιπον...αυτό ειπε και η δική μου παιδιατρος...αλλά ΔΕΝ ΤΗΝ ΑΚΟΥΣΑ ΜΕ ΕΥΘΥΝΗ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ! και τωρα η ξαδέρφη μου που γεννησε...και ο δικος της παιδιατρος ειπε τα ιδια...και δινοντας ξένο, της κόπηκε! Να τονισω πως τα παιδια μας γεννηθηκαν σχεδον 4 κιλα!!!!!!!
>Αναρωτιέμαι Ολίβια γιατί λες το εξής: " Αυτό που θα ήθελα είναι να αποφασιστεί κάποια στιγμή παγκοσμίως τι συστάσεις θα δίνονται στις μητέρες που θέλουν να θηλάσουν"...αν απορείς ακόμα μπορείς να απευθυνθείς στο Σύλλογο Πιστοποιημένων Συμβούλων Γαλουχίας IBCLC Ελλάδος (http://www.thilasmosonline.info/ibclc.html καθώς και στη la leche league international (http://www.llli.org) όπου υπάρχει κοινή γραμμή καθοδήγησης και ενημέρωσης!! Κάνουν καταπληκτική δουλειά, μάλιστα η la leche league Greece πραγματοποιεί και ενημερωτικές συναντήσεις σε διαφορα μέρη της Ελλαδας δυστυχώς σε λίγα, όπου παρέχει καταπληκτική ενημέρωση και καθοδήγηση σε μαμάδες αφιλοκερδώς! Εγώ βοήθηθηκα απίστευτα από τη συμβουλο θηλασμού της la leche league η οποία με στήριξε να καταφέρω να θηλάσω (είχα αρκετά προβλήματα στην αρχή) και ακόμα και τώρα με στηρίζει με τηλεφωνική επικοινωνία σε κάθε πρόβλημα θηλασμού που προκύπτει...είναι ήδη 5 μηνών ο γιος μου και συνεχίζουμε.
Βέβαια υπάρχουν και παρα πολύ άσχετοι στο χώρο που το παίζουν ειδήμωνες και δυστυχώς δεν είναι...θέλει προσοχή και σωστή ενημέρωση!
>ego thilasa 1 xrono apoklistiko thilasmo sthn arxh htan ligo dyskola eixa matosei kiolas omws meta mia xara thn taiza ana 2 wres mera nyxta meta ton pempto mhna ksekinise kremes siga siga faghta...kai go thilaza akomh! kai synexize na ksypnaei ta bradia ana dyo wres gia gala den mporoysa na toy to kopso me tipota omws!gia ena xrono! froso
>Agapiti mou Olivia !!
Egw pali pistevw oti ka8e mana se afton ton kosmo agapaei to idio to pedi tis me 8ylasmo h oxi !! Tin kori mou den mporesa na tin 8ilasw ka8olou giati eitan apo afta ta pedia pou den 8eloun oute na to doune to sti8os !! Oti kai an ekana den kataferna tipota kai den ta katafera na katevasw gala Alla dwksa o 8eos koukla mou einai 7 xrwnon twra kai ygeiestati !! Ton gio mou 2 xronia meta to mono pou katafera na ton 8ylasw eitan 2 mines kai eprepe na to kopsw giati arxisa na pernw farmaka !! Kai aftos dwksa to 8eo einai polly kalla kai zwiro pedaki !!! Na sou zisei h kouklitsa sou na les kai na min se noiazei an tin 8ylases h oxi !! Pistepse me den agapas to pedi sou pio ligo h pio polly me to 8ylasmo !! Na eise kalla Filakia kai stis 2 sas Magdalena Germania :)
>και λιγες δικες μου σκεψεις σχετικα με τον θηλασμο... θηλασα το γιο μου 7 μηνες αποκλειστικα. Γεννηθηκε με καισαρικη 2800 και σε σαραντα μερες ηταν 6 κιλα! Ημουν λοιπον απο τις τυχερες που και γαλα πολυ ειχα (μεχρι 6,5 μηνων) και το μωρο μου ηταν πολυ ξεκαθαρο στο ποτε ηθελε να φαει και στο ποτε να σταματησει. ειχα πληγωμενες θηλες, θηλαζα καθε 1,5 ωρα (στην αρχη και απο τα δυο μετα μονο απο το ενα) αλλα εκανα κουραγιο ακριβως για τους παραπανω λογους. Νιωθω ευτυχισμενη, ευλογημενη που τα καταφερα οσο τα καταφερα.
Καταλαβα ομως οτι το σημαντικο δεν ειναι μονο ο θηλασμος. Εξισου σημαντικο θεωρω και την ψυχικη υγεια της νεας μητερας. Το μωρο θελει και μια μητερα χαλαρη, γλυκια που να τη νιωθει κοντα του, να εξακολουθει να ειναι φωλια του. Τωρα αν αυτο γινεται με μπιμπερο η στηθος, οκ. Γι αυτο γνωμη μου ειναι να μην θεωποιουμε κατι ή να μην ριχνουμε στα ταρταρα κατι αλλο. Ας προσπαθουμε για το καλυτερο ακομη και αν ειναι λιγο διαφορετικο απο αυτο που 'πρεπει' ή αυτο που λενε τα 'περιοδικα' (ή ακομα χειροτερα απο αυτο που λεει η καθε 'θεια'). Η μαμα μου ελεγε και λεε: το μωρο θα σου δειξει ποιο ειναι το καλο του, τι θελει. Ακου το' και ετσι χτιζεται μια σχεση.
Και κατι για τους γυρω απο τη νεα μαμα. Ας μην ξεχνουν οτι ειναι εκει για να υποστηρηξουν και να αγκαλιασουν, οχι για να κατακρινουν. kisses!
>Κάθε φορά που μιλάω για το θηλασμό μου βγαίνει ασυνείδητα ενας αναστεναγμός…..η ιστορία μας είναι σχεδόν ίδια ετσι και εγώ προσπαθούσα αλλα η μικρή μου ούτε βάρος έπαιρνε ούτε χόρτενε καθόμασταν ατελείωτες ωρες αγκαλιά όμως τίποτα μετα από 3,5 μήνες και αφου είχα κανει και εγώ όλα τα σχετικα (θύλαστρα,ματζούνια κλπ) σταματήσαμε. Περιμένω και εγώ το δεύτερο παιδάκι για να νιώσω «καλή» μάνα.
>ΓΕΙΑ ΧΑΡΑ! ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ! ΕΧΩ ΔΥΟ ΠΑΙΔΑΚΙΑ- Ο ΓΙΟΣ ΜΟΥ 4.1/2 ΧΡΟΝΩΝ ΚΑΙ Η ΚΟΡΗ ΜΟΥ 3 ΜΗΝΩΝ ...ΠΡΩΤΟΓΑΛΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΔΥΟ ΜΟΥ ΠΑΙΔΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ 4ο ΜΗΝΑ ΤΗΣ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗΣ ΜΟΥ ΑΛΛΑ.... ΘΥΛΑΣΜΟΣ ...ΑΣΤΑ ΝΑ ΠΑΝΕ...{ΜΕ ΕΙΣΕΧΟΥΣΕΣ ΘΗΛΕΣ} ΣΤΟ ΓΙΟ ΜΟΥ ΜΕ ΨΕΥΤΟΘΗΛΕΣ ΚΑΙ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΜΠΟΥΚΑΛΙ...ΑΛΛΑ 30 ΗΜΕΡΩΝ ΕΠΑΘΕ ΟΥΡΟΛΗΜΩΞΗ ΚΑΙ ΝΟΣΗΛΕΥΤΗΚΕ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΟΠΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΑ ΜΟΥ ΚΟΠΗΚΕ ΤΕΛΕΙΩΣ (ΟΣΟ ΗΤΑΝ ΚΙ ΑΥΤΟ) ΤΟ ΓΑΛΑ ! ΣΤΗΝ ΚΟΡΗ ΜΟΥ ΕΝΗΜΕΡΩΘΗΚΑ ΠΙΟ ΚΑΛΑ (ΑΠΟ INTERNET) ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ ΜΟΥ, ΑΚΟΜΑ, ΓΙΑ ΝΑ "ΒΓΑΛΩ" ΙΣΩΣ ΤΙΣ ΘΗΛΕΣ ΜΟΥ ΕΞΩ ΑΛΛΑ ΣΤΟΝ 5ο ΜΗΝΑ ΕΙΧΑ ΑΙΜΟΡΑΓΙΑ (ΑΠ'ΟΤΙ ΕΙΠΑΝ ΛΟΓΩ ΣΥΣΠΑΣΕΩΝ ΑΣΧΕΤΑ ΠΟΥ ΕΓΩ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ...ΑΛΛΟ ΘΕΜΑ ΑΥΤΟ)ΚΙ ΕΤΣΙ ΔΕΝ ΤΟ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΕΙΧΑ ΣΥΣΠΑΣΕΙΣ (ΜΑΛΛΟΝ). ΟΤΑΝ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ(ΟΛΑ ΚΑΛΑ ΕΥΤΥΧΩΣ ΤΕΛΙΚΑ)ΕΠΟΙΑΣΕ ΠΙΟ ΚΑΛΑ ΤΟ ΣΤΗΘΟΣ ΑΠΌΤΙ Ο ΓΙΟΣ ΜΟΥ ΑΛΛΑ ΦΩΝΑΖΕ ΠΟΛΥ..ΠΑΡΑΠΟΛΥ ΚΑΙ ΤΟ ΑΦΗΝΕ ...ΚΑΙ ΑΠΌΤΙ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΤΕΛΙΚΑ ΟΤΑΝ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΦΑΕΙ ....ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΦΑΑΑΑΑΑΑΑΑΕΙ(ΕΧΩ ΑΝΟΙΞΕΙ ΤΙΣ ΤΡΥΠΕΣ ΤΩΝ ΜΠΟΥΚΑΛΙΩΝ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙ..ΓΚΛΑΚ ΓΚΛΑΚ....ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΤΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΤΑΙ!!! . ΚΑΙ ΕΤΣΙ 40 ΜΕΡΕΣ ΟΤΙ ΠΗΡΕ ΑΠΟ ΕΜΕΝΑ ΜΕ ΨΕΥΤΟΘΗΛΕΣ ΚΑΙ ΑΝΤΛΗΣΗ ΜΕ ΘΥΛΑΣΤΡΟ(40ml ΜΟΝΟ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ). ΕΤΣΙ ΚΑΙ Η ΚΟΡΗ ΜΟΥ ΠΕΙΝΕΙ ΤΟ ΕΤΟΙΜΟ! ΕΑΝ ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΚΑΝΩ ΚΑΙ ΤΡΙΤΟ ...ΠΑΛΙ ΘΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΩ...ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΟΧΟ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΜΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ! ΦΥΣΙΚΑ ΤΟ"ΔΕΣΙΜΟ" ΥΠΑΡΧΕΙ ΓΙΑΤΙ ΑΠΛΑ ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΑΑΑΑΑΓΓΓΓΓΓΓΓΓΑΑΑΑΑΑΑΑΑΠΠΠΠΠΠΠΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗ!!! ΦΙΛΙΑ ΑΠΟ ΧΡΙΣΤΙΝΑ (ΣΕΡΡΑΙΕΣ ΜΑΝΟΥΛΕΣ)!
>Τελικά το θέμα του θηλασμού παραείναι καυτό!!!!!!
Για την ιστορία θα πω πως είμαι από τις τυχερές θηλάζω τον γιό μου εδώ και 16,5 μήνες.
Το θέμα είναι να δοθούν οι σωστές συμβουλές στα ερωτήματα που συμπλήρωσες σήμερα.
Βέβαια να μην ξεχνάμε πως κάθε μαμά και κάθε μωρό είναι άλλη περίπτωση και πως ακόμα και ο ειδικός αν δεν είναι ενημερωμένος (όπως στην περίπτωση της Αθηνάς μας)μπορεί να μην έχει αποτέλεσμα....
Πάντως 1 θα πω:Συγχαρητήρια σε όλες τις μανούλες είτε θήλασαν 1 μέρα είτε 1 χρόνο...
Το σωστό μεγάλωμα των παιδιών δε προσδιορίζεται ΜΟΝΟ από την διατροφή!!
>ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΟΛΥ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΕΣ ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΣΑΣ. ΕΓΩ ΗΜΟΥΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΥΧΕΡΕΣ,ΘΗΛΑΣΕ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΟΚΕΤΟΥ ΠΡΙΝ ΜΕ ΡΑΨΟΥΝ ΚΑΝ ΚΑΙ ΤΣΑΝΤΙΣΤΗΚΕ ΚΑΙ ΠΟΥ ΕΦΥΓΕ ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΗΘΟΣ. ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΔΥΣΚΟΛΟ ΤΟΚΕΤΟ ΟΠΟΥ ΕΡΧΟΤΑΝ ΜΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΠΑΝΩ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΑΡΓΑ ΓΙΑ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ ΑΦΟΥ ΗΤΑΝ ΣΤΟ +2,ΕΙΧΑ ΦΑΕΙ 2 ΦΟΡΕΣ ΒΕΝΤΟΥΖΑ,ΠΑΝΩ ΑΠΟ 40 ΕΞΩΘΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΚΑΙ ΚΟΨΙΜΟ ΣΤΕΓΝΑ ΧΩΡΙΣ ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΕΠΙΣΚΛΗΡΙΔΙΟΥ ΜΠΑΣ ΚΑΙ ΣΠΡΩΞΩ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΚΑΙ ΒΓΕΙ ΟΠΩΣ ΜΟΥ ΕΙΠΑΝ ΚΑΙ ΑΦΗΣΑΝ ΤΗΝ ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΣΚΛΗΡΙΔΙΟΥ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ,ΜΕ ΚΟΨΙΜΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΧΑΣΩ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΤΡΙΑ ΑΤΟΜΑ ΣΤΗΝ ΚΟΙΛΙΑ ΜΟΥ (ΑΛΛΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΥΤΗ ΘΑ ΤΗ ΓΡΑΨΩ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ.) ΣΤΟ ΘΕΜΑ ΟΜΩΣ ΤΟΥ ΘΗΛΑΣΜΟΥ Ο ΚΟΥΚΛΟΣ ΜΟΥ ΗΤΑΝ ΥΠΕΡΟΧΟΣ,ΘΗΛΑΖΕ ΤΑΚΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΔΥΟ ΣΤΗΘΗ ΑΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΠΑΡΑ ΤΙΣ ΣΑΦΕΙΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΜΟΥ Η ΜΑΜΑ ΜΟΥ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΜΗ ΜΕ ΞΥΠΝΗΣΕΙ, ΕΙΧΕ ΠΕΣΕΙ ΔΡΑΜΑΤΙΚΑ Ο ΑΙΜΑΤΟΚΡΙΤΗΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΖΑΛΙΖΟΜΟΥΝ ΚΑΙ ΚΑΘΙΣΤΗ ΑΛΛΑ ΕΓΩ ΕΚΕΕΙ ΣΤΟ ΣΤΟΧΟ ΜΟΥ, ΠΗΓΕ ΝΑ ΤΟΥ ΔΩΣΕΙ ΞΕΝΟ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΤΟ ΕΦΤΥΣΕ ΔΕΙΧΝΟΝΤΑΣ ΠΡΟΤΙΜΗΣΗ ΣΤΗ ΜΑΝΟΥΛΑ. ΘΗΛΑΖΕ ΒΕΒΑΙΑ ΑΝΟΡΘΟΔΟΞΑ ΩΣ ΣΤΑΣΗ ΑΛΛΑ ΟΛΑ ΠΗΓΑΝ ΚΑΛΑ ΣΕ ΟΤΙ ΑΦΟΡΑ ΤΟ ΒΑΡΟΣ, ΜΗΝ ΠΩ ΥΠΕΡΑΝΩ ΠΡΟΣΔΟΚΙΩΝ ΑΦΟΥ ΕΠΑΙΡΝΕ 450KG ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ.ΤΟΤΕ ΓΙΑΤΙ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΟΥ Σ'ΑΥΤΟ ΤΟ FORUM? ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΟΝΙΣΩ ΑΠΛΑ ΑΝ ΚΑΙ ΕΓΩ ΤΟ ΕΖΗΣΑ ΠΟΛΥ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΚΑ ΠΟΣΟ ΛΙΓΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΕΧΟΥΝ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΠΟΥ ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΝ ΝΑ ΘΗΛΑΣΟΥΝ ΑΛΛΟΤΕ ΑΠΟ ΑΓΝΟΙΑ ΚΑΙ ΑΛΛΟΤΕ ΜΕ ΕΛΑΦΡΙΑ ΚΑΡΔΙΑ,ΟΠΩΣ ΠΧ Ο ΠΡΩΤΟΣ ΠΑΙΔΙΑΤΡΟΣ ΠΟΥ ΕΙΔΕ ΤΟ ΜΠΟΥΛΟΥΚΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΜΟΥ ΣΥΝΕΣΤΗΣΕ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΡΩΤΗΣΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ ΝΑ ΤΟΥ ΔΩΣΩ ΚΑΙ ΞΕΝΟ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΣΥΝΤΡΕΧΕΙ ΛΟΓΟΣ, ΝΑ ΤΟΥ ΔΙΝΩ ΓΑΛΑ ΚΑΘΕ ΤΡΕΙΣ ΩΡΕΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΠΟ 15 ΑΝΑ ΣΤΗΘΟΣ. ΕΓΩ ΑΠΛΑ ΑΚΟΥΣΑ ΤΟ ΕΝΣΤΙΚΤΟ ΜΟΥ, ΑΛΛΑΞΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΑΙΔΙΑΤΡΟ, ΤΕΛΙΚΑ ΑΦΟΥ ΣΤΕΝΑΧΩΡΗΘΗΚΑ ΠΡΩΤΑ ΜΠΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΔΕΝ ΤΡΕΦΕΤΑΙ, (ΕΙΧΕ ΓΕΝΝΗΘΕΙ 3260 ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΗΡΑΜΕ ΣΠΙΤΙ 3080, ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΤΡΗΣΗ ΕΚΑΝΑ ΣΤΙΣ 10 ΜΕΡΕΣ.), ΕΚΛΑΙΓΕ ΣΥΝΕΧΩΣ ΚΑΙ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΠΑΡΩ ΤΟ ΘΗΛΑΣΤΡΟ ΘΕΩΡΟΥΣΑ ΟΤΙ ΔΕΝ ΤΡΩΕΙ ΑΠΛΑ ΚΑΘΕΤΑΙ ΣΤΟ ΣΤΗΘΟΣ,ΕΠΕΙΤΑ ΗΡΘΑΝ ΟΙ ΘΕΩΡΙΕΣ ΠΕΡΙ ΜΗ ΘΡΕΠΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΓΑΛΑΚΤΟΣ ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΜΕ ΚΑΤΗΓΟΡΗΣΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΣΟΤΗΤΑ 180GR ΑΝΑ ΤΡΙΩΡΟ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΠΟΛΛΕΣ ΓΝΩΜΕΣ,ΘΕΩΡΙΕΣ ΚΑΙ ΣΥΓΚΡΙΣΕΙΣ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΟΧΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ.ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΤΟΥ ΕΦΤΑΝΕ ΤΟΥ ΕΔΙΝΑ ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΞΕΝΟ ΠΟΥ ΟΜΟΛΟΓΩ ΟΤΙ ΔΕ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΚΑΙ ΑΙΣΘΑΝΟΜΟΥΝ ΕΝΟΧΗ. ΤΕΛΙΚΑ Ο ΘΗΛΑΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΩΡΑΙΑ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΚΑΙ ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ ΟΛΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΟΚΙΜΑΖΟΥΜΕ ΝΑ ΘΗΛΑΖΟΥΜΕ ΤΑ ΜΙΚΡΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΤΑΘΕΤΟΥΜΕ ΤΑ ΟΠΛΑ ΕΤΣΙ ΑΠΛΑ,ΟΥΤΕ ΝΑ ΧΑΛΑΛΙΖΟΥΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΔΩΡΟ ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ,ΑΝ ΩΣΤΟΣΟ ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΟΜΑΣΤΕ ΟΤΙ ΤΟ ΒΑΣΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΤΡΕΦΟΝΤΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΜΑΣ,ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΑΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΟΣΟΙ ΑΛΛΟΙ ΤΡΟΠΟΙ ΝΑ ΤΗ ΔΕΙΞΟΥΜΕ!Η ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΑΠΟ ΚΑΛΑ ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΑ ΑΤΟΜΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ΚΑΙ ΤΟ ΣΘΕΝΟΣ ΜΑΣ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΜΕ ΤΟ ΕΝΣΤΙΚΤΟ ΜΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΓΙΑ ΤΑ ΜΙΚΡΑ ΜΑΣ!
>γεια σε όλες.. έχω και εγώ μια κορούλα 21 μηνών και τη θήλασα για 1 χρόνο και κάτι..ήθελα και εγώ πάρα πολύ να τη θηλάσω που για τρεις ολόκληρους μήνες το μόνο που έκανα ήταν φαγητό,μπάνιο,θηλασμός και πότε πότε κανένα υπνάκο... τίποτα μα τίποτα άλλο.(εδώ να πω ότι είχα απεριόριστη βοήθεια και από τον άνδρα μου και από τη μανούλα μου αλλά και από τις αδερφές μου-αλλιώς δεν φαντάζομαι πως θα μπορούσα να τα καταφέρω). Όταν η μικρή μου χρόνισε άρχισε σιγά σιγά να κόβει μόνη της το θηλασμό και δεν κρύβω ότι αυτό με έκανε να νιώσω λίγο άχρηστη..αυτό ήταν όμως και αυτό που με έκανε να καταλάβω ότι καμία μα καμία μανούλα δεν κρίνετε για το αν είναι καλή μανούλα από το αν θηλάζει ή όχι. Όταν η μικρούλα μου αποφάσισε ότι ήταν καιρός να σταματήσει να θηλάζει και να περάσει στο ξένο γάλα εγώ έπρεπε - σαν καλή μανούλα - να σεβαστώ την προτίμηση της. Από προσωπική μου εμπειρία θεωρώ τον θηλασμό κάτι πάρα μα πάρα πολύ δύσκολο αλλά και συνάμα πολύ ωφέλιμο. Αν θα κάνω και άλλο παιδί και πάλι θα προσπαθήσω να το θηλάσω χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αν δεν τα καταφέρω δεν θα είμαι καλή μαμά. Ποτέ δεν κατέκρινα και ούτε κατακρίνω κάποια που δεν θηλάζει αλλά συγχρόνως πάντα θαύμαζα και θα θαυμάζω αυτές που το καταφέρνουν. Το πάν είναι να αγαπάμε τα μωράκια μας και να προσπαθούμε το καλύτερο για αυτά!!
>δεν ειχα καν σκεφτει πως επρεπε να νιωθω τυψεις και ενοχες που γεννησα τα διδυμα με καισαρικη και δεν τα θηλασα καθολου, μεχρι που μπηκα σ'αυτη την ομαδα με τις μαμαδες και αρχισα να διαβαζω ολα αυτα περι θηλασμου και τοκετου. Εγω η "Ρουλα" που δεν θηλασα και που γεννησα με καισαρικη, αγαπαω και φροντιζω τα παιδια μου το ιδιο με τη "Ζωη" που γεννησε φυσιολογικα και θηλασε το παιδι της μεχρι ενος ετους. Τα παιδια μου επισης μου δειχνουν την ιδια αγαπη με αυτη που δειχνουν τα παιδια της "Ζωης" σ'αυτην, και παρολες τις προσπαθειες καποιον καλων μητερων, εξακολουθω να μη νιωθω κανενα ασχημο συναισθημα για τον τροπο που γεννησα, ταισα και φροντισα τα παιδια μου.
>pesta xrisostomi pesta. mazisou. oust de les tipota!!!maria xarami.
>Αυτό που θα ήθελα είναι να αποφασιστεί κάποια στιγμή παγκοσμίως τι συστάσεις θα δίνονται στις μητέρες που θέλουν να θηλάσουν. Να δίνουν ένα στήθος τη φορά ή και τα δύο; Να θηλάζουν όσο πάει ή ανά τακτά χρονικά διαστήματα; Να ξυπνούν το παιδί για να το ταίσουν ή όχι; Να παίρνουν συμπληρώματα και αν ναι ποια; Με λύπη παρατηρώ ότι ο καθένας έχει τη δικιά του θεωρία.
ΠΕΣ ΤΑ ΚΟΠΕΛΑ ΜΟΥ ΠΕΣ ΤΑ!!!!!!Έχω έναν μπέμπη σχεδόν δύο μηνών.Ότι κι αν λένε σχετικά με την εμπορευματοποίηση που υπάρχει γύρω απ΄το ξένο γάλα εγώ προσωπικά περισσότερη ψυχολογική πίεση δέχτηκα από υπέρμαχους του θηλασμού παρά από το Frisolac.Ποιός λέει πώς επειδή ο θηλασμός είναι ωφέλιμος δεν έχει γύρω του στημένο ολόκληρο μηχανισμό μάρκετινγκ; Θήλαστρα, θηλές, επιθέματα, σύμβουλοι (πώς προέκυψε αυτή η ειδικότητα και μάλιστα την συμβουλευόμαστε χωρίς καν να υπάρχουν σπουδές στο αντικειμενο δεν ξέρω αλλά ίσως γι΄αυτό ο καθένας λέει ότι να'ναι και δεν υπάρχει κάτι στάνταρ).Να του λες του συμβούλου-μη-χέσω "Δεν έχω γάλα ρε φίλε" και να σου λέει "Κάτι κάνεις λάθος αποκλείεται"!Ναι κάνω κάτι λάθος...που δεν δίνω ένα γεύμα ξένο στο παιδί να πάρει τα πάνω του.Ποιός σύμβουλος παίρνει την ευθύνη αν το παιδί μου χάσει βάρος πάνω στην ανάπτυξη; Ναι ο θηλασμός είναι ότι καλύτερο.Αλλά το κάλλιστο είναι να έχεις ένα γερό μωρό κι αν αυτό μπορεί να συμβεί συνδυαστικά ή στη χειρότερη μόνο με ξένο γάλα ας είναι.Δεν θα πεθάνουμε κι όλας επειδή κάτι ψυχωτικές φανατίζονται σε σημείο να θέτουν σε κίνδυνο την υγεια ενός μωρού.Να βλέπω τις θηλές μου να στάζουν ελάχιστο γάλα και δίπλα το μωρό να τσιρίζει για να λέω ότι είμαι υπέρ του θηλασμού.Ρε ουστ! (ουφ τα' πα!!)
>Είμαι κι εγώ μια απο τις μαμάδες που δε κατάφεραν να θηλάσουν όσο θα ήθελαν. Με έχει πειράξει πολύ ένιωθα και νιώθω τύψεις.
Ομως δε θα πρέπει να προχωρήσω παρακάτω;Δηλαδή να το αφήσω να με κυνηγάει συνέχεια; Μόνο ο θηλασμός σε κάνει αληθινή μάνα;
Ολες μας νομίζω ότι καταλαβαίνουμε ποιά είναι η απάντηση.
Συμφωνώ με το παραπάνω σχόλιο οτι ακούγονται υπερβολές για συναισθηματικά ανάπηρα παιδια που δε θήλασαν.Πως αποδεικνύεται αυτό;Να μας δημοσιοποιήσουν τις έρευνες αυτές(αριθμός παιδιών,για πόσο χρονικό διάστημα τα παρακολούθησαν κ.λ.π).
Τώρα τελευταία διάβασα κιόλας ότι η διατροφή με μπιμπερόν και η πιπίλα κάνουν άσχημα τα πρόσωπα των παιδιών!
Καλά είναι δυνατόν να λέγονται τέτοια ακραία πράγματα;Πως το αποδεικνύουν πάλι αυτό;
Ολοι το ξέρουμε οτι ο θηλασμός είναι το καλύτερο για τα μωρά μας,αλλά αν δε θηλάσουν ικανοποιητικά θα γίνουν άσχημα και γεμάτα ψυχώσεις;;;
Έλεος.
>Πονεμένη ιστορία ο θηλασμός και για μένα. Η ιστορία μου μοιάζει με πολλές που έχουν προαναφερθεί. Αυτό που θέλω να καταθέσω είναι ο θυμός και η πίκρα μου για γιατρούς (άντρες μάλιστα) που περιγράφουν τα παιδιά που δεν θήλασαν μέχρι τα πέντε τους χρόνια (υπερβολή) ανάπηρα σωματικά και συναισθηματικά. Ε, όχι και ανάπηρα! Ανάπηροι είστε εσείς που θεωρείτε ότι όλοι άνθρωποι είναι ίδιοι και λειτουργούν σαν μηχανές. Εσείς δεν πορείτε να καταλάβετε τις λεπτές ισορροπίες που δεν είναι καθόλου εύκολες. Εσείς που δεν αναγνωρίζετε το δικαίωμα στις διάφορες νόμιμες, τίμιες και καλές για τα παιδιά και τις μαμάδες τους, επιλογές που δίνει η σημερινή εποχή, ευτυχώς.
>Εχω πραγματικα βαρεθεί πάρα πολύ αυτην την πολυμασημένη καραμέλα με το θηλασμο...
Πόσο καλη επιλογη ειναι όμως οταν προέρχεται απο μια απρόθυμη μάνα??
Εγω ήμουν και ειμαι ακομα μια απροθυμη να θηλασω μητερα.
Αντιλαμβανόμουν το θηλασμο σαν μια καταπίεση. Οχι δεν θα καπνίσεις, όχι δεν μπορεις να εισαι χώρια απο το μωρο για παραπάνω απο 3 ωρες (το πολύ), όχι δεν μπορεις να φας οτι θέλεις οχι οχι οχι....
Ε, ΟΧΙ ΛΟΙΠΟΝ.
Οταν νιώθεις καταπιεσμένος με κάθε μόριο του κορμιού σου πόσο καλής ποιότητας τροφή μπορείς να παράγεις? Και τι σου φταιει το δόλιο μωρο να του την ταίζεις με το στανιο?
Δέχτηκα πολλες πιέσεις και σε κάθε μια απο αυτές ήμουν εντελώς ανυποχώρητη...ΟΧΙ!ΤΕΡΜΑ!θα μεγαλώσει με γάλα κουτιού που στην τελική αναλυση και μπορω να μετρήσω πόσο τρώει και να εχω άποψη αν ηταν πολυ ή λίγο, και πιο πολύ τ χορταίνει και μπορει να την ταίσει και καποιος άλλος εκτός απο εμένα και επιτέλους το σώμα μου θα ξεκινήσει και πάλι να ανήκει ΜΟΝΟ ΣΕ ΜΕΝΑ!
Καταλαβαίνω (γιατι πολυ καλα το θυμαμαι) πόσο ευαίσθητη ειναι η ψυχολογία της λεχώνας, αλλα έχω να δηλώσω το εξής...
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΟΝΕΙΔΟΣ ΝΑ ΜΗΝ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΘΗΛΑΣΕΤΕ ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΘΕΛΕΤΕ!
Αν δεν υπήρχαν εναλλακτικες λύσεις δεν θα ηταν δικαιωμα σας να το αφήσετε να πεθανει της πεινας επειδη δεν θα θέλατε. Αλλα τώρα υπάρχουν και ειναι και πολυ καλής ποιότητας γάλατα που μεγαλώνουν γερά και ανθεκτικα παιδια.
Είναι δικαιωμα της αυτοδιάθεσης και κατα τη γνώμη μου πρεπει πρώτα απο ολα να ειμαστε εμεις καλα για να μπορουν και οι αλλοι να ειναι καλα κοντα μας...
Άσπα
>Το αγοράκι μου γεννήθηκε 3470 γρ, μια χαρά βάρος δηλαδή, με καισαρική, σε δημόσιο νοσοκομείο (το αναφέρω για συγκεκριμένο λόγο). Ξεκίνησα την ίδια στιγμή θηλασμό, και τις πρώτες δύο μέρες όλα πήγαιναν καλά, με εξαίρεση την αϋπνία. Ευτυχώς που είχα συνέχεια μαζί την αδελφή μου να με βοηθάει. Η πολιτική λοιπόν στο μαιευτήριο είναι αποκλειστικός μητρικός θηλασμός. Ο μικρός μου όμως (κατά γενική ομολογία) ήταν τόσο λαίμαργος και τεμπελάκος που ήθελε το γαλατάκι του αμέσως και όλο, δεν ήθελε να κουραστεί για να θηλάσει. Πήρε κανονικά βάρος ωστόσο, βγήκαμε, γυρίζουμε σπίτι ... και αρχίζει το κλάμα... Η πρώτη μου κουβέντα ήταν: το manual πού είναι??? Από το άγχος μου δεν κατέβαινε αρκετό γάλα. Μας είχαν πει οι παιδίατροι τί γάλα να πάρουμε σε περίπτωση ανάγκης, σηκώνεται λοιπόν ο μπαμπάς μας μέσα στη νύχτα, πάει και βρίσκει διανυκτερεύον φαρμακείο και μας φέρνει ένα κουτί γάλα. Δίνω του παιδιού, κοιμάται κανονικά. Συνέχισα λοιπόν με μητρικό στη διάρκεια της ημέρας γιατί είχα πάρα πολύ γάλα, μάζευα και με θήλαστρο, και τη νύχτα είχαμε το κουτί. Μαντέψτε τί έγινε στην πορεία... Το ξένο γάλα βάρυνε το στομάχι του μωρού και άρχισαν οι κολικοί. Δόξα τω Θεώ, η παιδίατρός μας τότε (πανέξυπνη γυναίκα, καλή της ώρα) ψάχνει και μας βρίσκει έναν συνδυασμό γαλάτων και σωθήκαμε. Κολικοί μόνο για τρεις μέρες, το μωρό είχε δυσανεξία στη λακτόζη και μπράβο της που το έψαξε τόσο άμεσα. Περνάει λοιπόν ο καιρός, μειώνεται σιγά σιγά το δικό μου γάλα, αρχίζω εγώ να νιώθω άσχημα και μιλάω συνέχεια με τη μαία μου, που με καθοδηγεί για να αυξήσω την ποσότητα χρησιμοποιώντας το θήλαστρο μετά το θηλασμό. Το γάλα δεν επανέρχεται ωστόσο, η κλεισούρα στο σπίτι, το ξενύχτι και η κούραση κάνουν τη δουλειά τους και αρχίζω να νιώθω ανεπαρκής μητέρα... παρόλο που ήδη έδινα ξένο γάλα και δεν είχα κανένα πρόβλημα μ' αυτό, ή τουλάχιστον, έτσι νόμιζα...
Συνειδητοποιώ στην πορεία ότι το αίσθημα ανεπάρκειας προέρχεται από τα διάφορα σχόλια που καθοδηγούν και υπονοούν ότι μόνο ο μητρικός θηλασμός είναι καλός, και το ξένο δεν το δίνουμε με τίποτα.
Το τελικό αποτέλεσμα? Μια μέρα έφαγα φασολάκια λαδερά, με σάλτσα ντομάτας, ξεχνώντας ότι με πειράζει και ότι το μωρό τρέφεται με ό,τι κι εγώ. Την επόμενη μέρα το παιδί είχε όλη τη μέρα διάρροια σε τέτοιο βαθμό που έτσουζε το πωπάκι του κι έκλαιγε. Την μεθεπόμενη μέρα, από τη στενοχώρια μου, κόπηκε το γάλα μου τελείως, από κει που είχα 150γρ σε κάθε στήθος.
Το συμπέρασμά μου? ΚΑΜΜΙΑ ΑΛΛΗ ΜΗΤΕΡΑ Ή ΓΥΝΑΙΚΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΟΝΕΣΕΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΜΕΝΑ. Ό,τι κι αν συμβουλέψει οποιοσδήποτε, καλοπροαίρετα ή όχι, το ακούμε και κρατάμε ό,τι προσαρμόζεται στη δική μας ζωή και συνήθειες. Μια χαρά είναι ο γιος μου, στα δύο χρόνια είχε μόνο ένα συνάχι. Καλώς καμωμένο το ξένο γάλα, εφόσον λύσουμε η κάθε μία από μας τα προσωπικά μας προβλήματα και ησυχάσουμε από ενδοιασμούς και ενοχές, κυρίως υποσυνείδητες.
Αυτά από μια μαμά...
>Νομίζω τελικά ότι όλες περάσαμε από μια τέτοια κατάσταση! Εγω με την σειρά μου θήλασα την Μαρία μου σχεδόν 5 μήνες με τεράστια δυσκολία. Στην αρχή όπως ήταν φυσικό πληγώθηκαν οι θηλές μου και ήμουν συνέχεια με κρέμες, πόνο και πολύ κλάμα... Στους τρείς μήνες και μετά από μεγάλη υπομονή και καθόλου βόλτες (μαζί με όλα αυτά είχα και επιλόχεια κατάθλιψη με αποτέλεσμα να μην θέλω να πάω πουθενά) αρχίσαμε να τα βρίσκουμε με την μικρή μου..
Εφτασε Ιούνιος και είπαμε να πάμε διακοπούλες στην γιαγιά, την μαμά του άντρα μου που παρεπιπτώντος τα κάνει όλα "τέλεια"!! Εγώ συνέχιζα να θhλάζω αλλά η Μαρία μου αποφάσισε να μην τρώει. Κάθε φορά που την έβαζα στο στήθος μου έκλαιγε σαν τρελή. Έτρωγε 5 λεπτά και μετά σταματούσε. Φώναξαν τα πεθερικά μου τον παιδίατρο τους στο σπίτι και μου είπε απλά πως το μωρό μου κάνει νάζια, ότι δεν είναι τίποτα, να μην τολμήσω να δώσω ξένο γάλα και να συνεχίσω γιατί ο αποκλειστικός θηλασμός είναι το παν.Δεν μπορούσα βέβαια να πω εγώ κάτι, με προλάβαιναν όλοι οι άλλοι!!! Ωστόσο εμένα κάτι με έτρωγε. Το βράδυ που ακολούθησε ήταν γεμάτο κλάματα. Δεν θυμάμαι αν είχε καλά καλά ξημερώσει, ξύπνησα τον αντρά μου και φύγαμε άρων άρων..Πήγαμε στον παιδίατρο μας (άγιος άνθρωπος) εξέτασε το παιδί σχεδόν 2 ώρες, μου έδειξε πως να θηλάζω και μας έδωσε 5 διαφορετικά είδη γάλακτος για να δοκιμάσουμε στην μικρή μας. Η διάγνωση; Γαστροεισοφαγική Παλινδρόμηση σε οξεία μορφή! Η μικρή δεν μπορούσε να καταπιεί τίποτα! Εχασε σχεδόν μισό κιλό σε 10 μέρες και όλοι πίστευαν ότι απλά μου έκανε νάζια!!!!!!!
Το καλύτερο όμως που ακολουθήσε την εξέταση του γιατρού? Η κυρία τέλεια πεθερά μου τους έκανε όλους να στραφούν εναντίον μου γιατί άκουσε ότι εγώ έφταιγα που έπαθε έτσι το μωρό γιατί δεν το κρατούσα σωστά όταν το θήλαζα! (Αχ, όποια έχει την μαμά της μακριά θα με καταλάβει απόλυτα!)
Ήθελα να τους βρίσω όλους και να κλειστώ σε ένα δωμάτιο με το μωρό μου και μόνο!
Πάνω που τα είχαμε μπεί σε έναν ρυθμό άρχισε το μαρτύριο.. Τρείς φορές την μέρα σιροπάκι, κάθε μισή ώρα στο στήθος, μετά 30 γρ. γάλα, μετά θήλαστρο για να βγάλω όσο έμεινε και σε μισή ώρα ξανά το ίδιο! Παρεπιπτώντος όλα αυτά με 38 βαθμούς κελσίου έξω και εγώ στον 4ο όροφο μόνο με ανεμιστήρα! Σιγά σιγά πέρασαν οι μέρες, αρχίσαμε να γινόμαστε φουσκίσες και όπως καταλαβαίνεται το γάλα μου άρχισε να κόβετε..
Το ηθικό μου δίδαγμα μετά από όλη αυτή την ιστορία είναι πως άδικά ταλαιπωρήθηκα και ταλαιπώρησα και το μωρό μου! Και το ξένο γάλα μια χαρά είναι! Ο αδερφός μου δεν ήπιε σταγόνα μητρικού γάλακτος και είναι ένα παλικάρι 2 μέτρα σαν τα κρύα τα νερά (όπως λέει συνέχεια και η μαμά μου)!
Ωστόσο σε όλο αυτό το διάστημα εκτός το ότι και εγώ άκουσα όλα όσα αναφέρατε ότι "δεν είμαι καλή μαμά" κτλ ακούσα και το κορυφαίο
"Μήπως δεν μπορείς να θηλάσεις γιατί γέννησες με καισαρική και όσες δεν γεννάνε φυσιολογικά δεν μπορούν να νιώσουν τόσο κοντά με τα παιδιά τους?????"
Βγάλτε τα συμπεράσματα σας!!!!
>Σε καταλαβαινω απολυτα. Κι εγω πλυση εγκεφαλου για το θηλασμο, οχι ομως και πολυ καλα ενημερωμενη απ' οτι διαπιστωσα, παλευα 2 μηνες με το θήλαστρο και την καταθλιψη. Γαλα πολύ, περιπου 1 λίτρο την ημερα εβγαζα με το θηλαστρο, καλυπτα τα γευματα του μωρου ολα, αλλα δυστηχως ημουν απο τις περιπτωσεις που κοιταζα το δεντρο κι εχασα το δάσος. Απο τη στεναχωρια μου που δεν τα καταφερα με το στηθος, και μετα απο λίτρα χυμενων δακρυων, αποφασισα να σταματησω τις αντλησεις και να δωσω ξενο γαλα. Το ποσο εχω μετανοιώσει δεν λεγεται... Στερνή μου γνώση.
Η συμβουλη που δινω πια στις μελλουσες και νεες μαμαδες, ειναι να μην τις πιανει υστερια με αυτο το θεμα. Εμενα με ειχε πιασει και τι καταλαβα?
>Παρεπιμτόντως εγώ θήλαζα πρώτα από το ένα στήθος και όταν το ένιωθα να αδειάζει συμπλήρωνα από το άλλο, από το οποίο ξεκινούσα και τον επόμενο θηλασμό, έτσι θήλασα την κόρη μου για 15 και τον γιό μου για 11 μήνες, τον δεύτερο με γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση.... Αθηνά
>Τα παιδίά μου είναι μάλλον μεγαλύτερα απο τα δικά σας όμως η περίοδος του θηλασμού όπως και της εγκυμοσύνης είναι πράγματα που ακόμα αναπολώ όμως με την απόσταση που πια έχω πάρει, θεωρώ ότι ο ο καλύτερος τρόπος σίτισης για το παιδί είναι αυτός με τον οποίο η μαμά είναι στην καλύτερη δυνατή κατάσταση καθώς και ο καλύτερος τοκετός αυτός που θα αφήσει και τη μαμά αλλά και το παιδί υγιείς, γιατί πρέπει να καταλάβουμε ότι μόνο όταν είμαστε γερές σωματικά αλλά και ψυχικά, και μόνο τότε, μπορούμε να προσφέρουμε στα παιδάκια μας!!!!
Εύχομαι όλα τα παιδάκια να είναι καλά αλλά να ξέρετε ότι για να είναι αυτά καλά πρέπει να είμαστε εμείς καλά!!! Αθηνά
>Επειδή πέρασα παρόμοια εμπειρία με το μωρό στο μαιευτήριο αλλά τελικά είχαμε ευτυχή κατάληξη θα την μοιραστώ μήπως σε βοηθήσει την επόμενη φορά. Το μωρό μου έχασε 350γρ στο μαιευτήριο επειδή επέμενα να το θηλάσω αποκλειστικά και το πήρα στο σπίτι σε κατάσταση κωματώδη οπότε δεν μπορούσε καθόλου να θηλάσει. Κατέφυγα κατευθείαν στο νοσοκομειακό θήλαστρο και αντλούσα 25 γρ από κάθε στήθος δηλ. 50γρ συνολικά σε κάθε άντληση και έφτανα τα 500-550 γρ ημερησίως με 10-11 αντλήσεις. Το έκανα για 15 μέρες και τάιζα με μπιμπερό ανά δίωρο. Όλα με καθηδήγηση συμβούλου θηλασμού. Πήρε σε 15 μέρες 750 γρ βάρος και μετά μπήκε κανονικά στο στήθος μέχρι 13 μηνών.
Το θήλαστρο σώζει το θηλασμό όταν εμφανιστούν προβλήματα και δεν είναι και τόσο χρονοβόρο όσο να θηλάζεις 20 ώρες το 24ωρο γιατί συνολικά αντλούσα 2,5-3 ώρες το 24ωρο.
Ο γιος μου είναι τώρα 8,5 χρόνων και έχει ένα μικρό φύσημα που δεν διορθώθηκε. Αυτή η αναφορά σου με παρακίνησε να γράψω την εμπειρία μου και ελπίζω να σε βοηθήσει.
>να χαιρεσαι την μικρουλα σου και να εισαι παντα ετσι δυνατη και διπλα της να την μεγαλωσεις με τοση αγαπη που φαινεται οτι εχεις
ολα τα αλλα περισσευουν
εγω θηλαζω τη μικρη μου 19 μηνες και συνεχιζουμε
αλλα εχω τυψεις πολλες φορες οχι επειδη θηλαζω αλλα για καπιοα αλλα θεματα οπως του οτι μερικες φορες την αφηνω στη γιαγια επειδη θελω να κανω δουλειες η ετσι επειδη κουραστηκα και θελω να κανω μια βολτα μονη μου
θαυμαζω τις μανουλες που εχουν τα μωρακια τους 24 ωρες μαζι τους
και παλι μπραβο σου και ευχαριστουμε για αυτην την εξομολογηση που θα βοηθησει πολλεσ μανουλες να καταλαβουν πως δεν υπαρχει κακια μαμα
>Καλησπέρα και από εμένα. Από μέρα σε μέρα περιμένω να γεννησω.
Αυτό το forum που αναφέρεται πιο πάνω, κοντεύει να με τρελλανρι και εμένα. Είναι μάλιστα μια «σύμβουλος θυλασμου» που από τώρα με έχει βγάλει άχρηστη, γιατί τόλμησα να της πω να μην είναι απόλυτη με το θέμα θυλασμου. Και όλες οι περιπτώσεις δεν είναι ίδιες. Το τι μου «εσουρε» δεν λέγεται. Με έχουν τρελλανρι, με έχουν αγχωσει και ακόμα δεν έχει έρθει στον κόσμο ο μπεμπουλης μας.
Ένα συμπέρασμα έβγαλα, ο κόσμος είναι κακός και βγάζει τα κόμπλεξ του όταν ο άλλος είναι αδύναμος.
Ολιβια μου έδωσες πολύ θάρρος σήμερα. Δεν είχα διαβάσει την εμπειρία σου.
Να είσαι καλά.
>Τόσους μήνες μετά αυτό το ποστ και τα σχόλια του μου δίνει κουράγιο, γιατί τελικά δεν τα κατάφερα και δεν έχει υπάρξει μέρα ούτε στιγμη που να μην το σκέφτομαι με πόνο και θλίψη.
Μακάρι κάποιες μαμάδες που γράφουν ανώνυμα να είχαν αφήσει τα στοιχεία τους για να μπορούσα να επικοινωνήσω μαζί τους.
>Κακή μαμά είναι αυτή που δεν ταίζει το παιδί της!!! Όχι αυτή που το ταίζει με μπιμπερό.... Εγώ 6 μήνες του έδινα το δικό μου γάλα αντλώντας το πάντα με το θήλαστρο. Βλέπεις δεν είχα θηλές... Ήθελα μπορούσα και το έκανα. Αυτό δεν με κάνει καλύτερη ή χειρότερη μάνα. Καλή με κάνει το γεγονός ότι προσπάθησα με κάθε τρόπο να ταϊσω το παιδί μου και να του παρέχω αυτό που του χρειαζόταν. Κι ας το έδινα με μπιμπερό!!!
>Τελικά πολλές ταυτιζόμαστε μαζί σου! Και γω γέννησα στο Ελενα στις 15/4/2010 ένα κοριτσάκι το οποίο τις 2 πρώτες μέρες της ζωής του έμεινε θεονήστικο γιατί δεν έπιανε τις επίπεδες θηλές μου και όλοι στο νοσοκομείο επέμεναν να προσπαθήσω και άλλο και άλλο ...όταν το τρίτο βράδυ η μπέμπα μου κόντευε να πλαντάξει από το κλάμα και την πείνα, τους απείλησα ότι θα φέρω ξένο γάλα, μπιμπερό, αποστειρωτή κλπ εκείνη τη στιγμή (!) και θα την ταϊσω, ο παιδίατρος βάρδιας επέτρεψε να της δώσω γαλατάκι το οποίο ήπιε και κοιμήθηκε ωε το πρωί!! Προσπάθησα πολύ για να τη θηλάσω αλλά τα κατάφερα μόνο 40 ημέρες και πάντα με συμπλήρωμα ξένο...δεν νιώθω καθόλου άσχημα για αυτό...ίσα ίσα είμαι περήφανη διότι έκαν ό,τι περνούσε από το χέρι μου για να της παρέχω τα καλύτερα!!
Να μας ζήσουν τα παιδάκια μας!!!!!
>Πες τα χρυσοστομη!!!Τα ιδια περασα και εγω!!!Και συμβουλο φωναξα που της τα εσκασα χοντρα και τα συμπληρωματα εγω ηπια μονορουφι αλλα τζιφος...Δεν την παλεψα με τις αντλησεις!!!!Τι εφιαλτης my god!!Και επερνα τηλ την συμβουλο και μου ελεγε keep pumping keep pumping!!!Ελα εσυ να pumping ελεγα απο μεσα μου να δεις τι ωραια που ειναι!!!!Να εβγαζα γαλα ρε παιδακι μου να εκανα pumping αλλα εγω εβγαζα 10 μλ αντληση!!!Δεν ηξερα τι να το κανω τοσο γαλα!!!!Αφηστε που επαθα καταθλιψη στην κυριολεξια γιατι ειχα τρελαθει απο το μακρυ και το κοντο του καθενος...Μονο το ενα στηθος την φορα οχι συμπληρωμα και μετα ερχεται η συμβουλος και μου λεει εναλλαξ τα στηθη και δωσε και συμπληρωμα!!!!Αλλα ειχα διαβασει εγω και αλλα μου ελεγε να κανω μετα η ιδια η συμβουλος...Ναι θα μου πειτε τα ελεγε αυτα για να αυξησω την παραγωγη αλλα πειτε και απο πριν οτι δεν πειραζει να πινει και απο τα 2 στηθη ντε!!!Εγω τελικα δεν θηλασα απο την πλυση εγκεφαλου που ειχα υποστει απο ενα φορουμ που διαβαζαγια τον θηλασμο αλλα και απο το περιβοητο βιβλιο!!!Αν δεν ειχα διαβασει ολα αυτα τα απολυτα ισως και τωρα να θηλαζα...Αλλα οταν εδωσα 1η φορα συμπληρωμα και εκλαιγα με λυγμους φανταζεσται την συνεχεια....
>Γεννησα στις 23 Ιουνίου 2010, στο 'Ελενα το πρωτο μου παιδι. Ημουν και εγώ από τις άριστα καταρτησμενες μανουλες, που στη θεωρια τα ξερουν ολα περι θηλασμου. Ειχα παρακολουθησει τα σεμιναρια ανωδυνου τοκετου, τα σεμιναρια θηλασμού με εφαρμογη πανω στην κουκλα, καθως νοσηλευομουν παρακολουθησα και το σεμιναριο μητρικης τεχνης... οπως βλεπετε απτα πολλα σεμιναρια κολλησε το μυαλο μου! Ελεγα πως εγω οταν γεννησω δε θα δωσω ξενο γαλα για κανενα λογο.... αλλα λογαριαζα χωρις τον ξενοδοχο...
Η λαχταρα μου να θηλασω ηταν απεριγραπτη! Ελα όμως που το μωρό δεν έπιανε το στηθος μου. Εκανε δυο-τρεις θηλαστικες κινησεις και το εφτυνε, λες και ειχε κονιο! Το πρωτο βραδυ υποφέραμε με τον συζυγο να την κανουμε να θηλάσει. Όλο το βράδυ έκλαιγε με αποτέλεσμα να αποκοιμιέται κοντά στη θηλή μου, απλά όταν με μύριζε. Την δευτερη μέρα πάλι ο γολγοθάς... το παιδί είχε να φάει 2 μέρες... τα νευρα μου ειχανε σπάσει συν του οτι ημουν ανήμπορη απο την καισαρική ακόμα και να αγκαλιάσω το παιδί μου..ο συζυγος την άλλαζε και την κανακευε...
Το ξημέρωμα της τρίτης μέρας άρχισα να κλαίω λέγοντας πως το παιδί μου δεν τρώει και πως φταίω εγω γιαυτό. Οι κοπέλες του ορόφου με καθησυχασαν και είπαν πως θα φερνανε βοηθεια απο το τμημα θηλασμου. Μεσα στα κλαμματα και το αγχος που ειναι 3 μερες νηστικη (ειχε παρελθει και το διαστημα που τρεφονται απο το μυκωνιο...) της εδωσα μπουκάλι. Ρουφηξε με ευχαριστηση 40ml ξενο γαλα, σταματησε να κλαιει και κοιμηθηκε.
Να μη σας τα πολυλογω ηρθαν 8 διαφορετικα ατομα απο το τμημα θηλασμου καθολη τη διαρκεια της βαρδιας τους.Μια μαια έκατσε αποπανω μου 2 ωρες για να βαζει ξανα και ξανα την μικρη να πιασει το στηθος. Εξαντληθηκα εγω πιο πολυ απο ότι το μωρο και η μαια! Το παιδακι μου δεν ηθελε με ΤΙΠΟΤΑ να θηλασει. Αποφανθηκαν λοιπόν οτι έχει τεμπελικη κατω γναθο και δε μπορει να κανει ολοκληρωμενη θηλαστικη κινηση συν το γεγονος οτι η δεξια μου θηλη ηταν επιπεδη. Κατα τις 9 το βραδυ, και μετα απο μια ολοκληρη ημερα προσπαθειων, μια μαια μου προτεινε να δοκιμασω τις θηλες σιλικονης. Ετρεξε ο συζυγος να βρει διανυκτρευον φαρμακειο και αποστηρωτη απο φιλους... καταληξαμε να ξεκινησουμε την δοκιμη με την ψευτικη θηλη στις 12 τα χαραματα. Ως δια μαγειας η κορη μου αρπαξε την ψευτικη θηλη και αρχισε να ρουφαει. Ενιωσα η πιο ευτυχισμενη γυναικα του κοσμου που θηλαζα!!
Γυρνωντας σπιτι μας, το γαλα μου εφτασε στα κανονικα επιπεδα για ενα μικρο στηθος. Η μικρη θηλαζε κανονικα (παντα με την θηλη σιλικονης μεχρι και σημερα που ειναι 2 μηνων) και μετα απο καμποση ωρα εβαζε τα κλαμματα. Το στηθος μου αδειαζε σε χρονο ρεκορ και αυτη πεινουσε ακομα. Ετσι, παραολο που δεν το ηθελα, αρχισα να δινω και ξενο γαλα ως συμπληρωμα, με τα χιια ζορια...
Δεν φανταζεστε ποσες φορες καθυστερουσα το μπιμπερο και ενισχυα το θηλασμο, αλλα το παιδι μπλανταζε στο κλαμμα. Τι θηλαστρα, τι μπυρες χωρις αλκοολ, τι μαυροματικα φασολια, πληγουρι, μακαρονια... ολα τα δοκιμασα... ακομα δεν ξερω εαν ολα αυτα ειναι μυθος. Ξερω πως το παιδι ποτε δεν καταφερε να παρει ενα πληρες γευμα απο το στηθος μου την ημερα. Παντα του δινω συμπληρωμα με ξενο γαλα. Μονο το βραδυ την θηλαζω αποκλειστικα, και με ξυπναει καθε 2 ωρες για το απομενο γευμα, αλλα χαλαλι..
Και εγω ενιωσα αχρηστη και κακια μανα. Ολα μου φταιγανε, εκλαιγα και αναριωτιομουν γιατι το παιδι δεν χορταινει απο το δικο μου γαλα μονο. Μέχρι με επισκεφτηκε μια θεια μου ετων 87, η οποια εκανε 7 παιδια. Μου ειπε "Μαριάννα, εγω 7 παιιδια εκανα και δε θηλασα κανεναν, γιατι δεν ειχα γαλα... ας ειναικαλα το Βλάχας!" Και οταν ξαφνιασμενη την ρωτησα εαν ειχανε γαλα εβαπορε εκεινη την εποχη, μου απαντησε πως οποια δεν ειχε τα λεφτα να παρει, αρμεγε την γαιδουρα του γειτονα και εδεινε στο παιδι..
Τελικα φαινεται πως ο θηλασμος ειναι ενα αιωνιο προβλημα.. ..
Σας ευχαριστω για το χρονο σας.
Μαριάννα
>ΞΕΚΙΝΗΣΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΤΡΕΛΛΗ ΧΑΡΑ ΝΑ ΘΗΛΑΖΩ ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΚΟΥΡΑΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΞΑΝΤΛΗΣΗ.............ΤΟ ΠΑΛΕΨΑ ΑΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΚΑΛΗ ΘΗΛΗ......ΤΟ ΠΑΛΕΨΑ ΚΑΙ ΜΕ ΘΗΛΑΣΤΡΟ ΚΑΙ ΜΕ ΟΤΙ ΘΕΛΕΤΕ........Η ΜΙΚΡΗ ΜΟΥ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΤΟΣΟ ΦΑΓΑΝΗ....ΤΡΩΓΑΜΕ ΑΝΑ ΔΕΚΑ ΛΕΠΤΑ ΚΑΙ ΑΝΑ ΠΕΝΤΕ.......ΕΠΑΘΑ ΓΑΛΑΚΤΟΣΥΜΦΟΡΕΣΗ ΜΕ ΖΑΛΑΔΕΣ ΤΑΣΗ ΓΙΑ ΕΜΕΤΟ ΚΑΙ ΣΑΡΑΝΤΑ ΠΥΡΕΤΟ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΤΟ ΠΑΛΕΥΑ....ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΙΠΑΝ ΟΤΙ ΤΟ ΜΩΡΟ ΜΟΥ ΕΙΧΕ ΜΙΑ ΠΑΡΑΞΕΝΗ ΠΑΛΛΙΝΔΡΟΜΙΣΗ...ΗΤΟΙ ΜΙΑ ΤΡΥΠΑ ΣΤΟ ΣΤΟΜΑΧΑΚΙ ΤΗΣ ΠΟΥ ΑΝΕΒΑΙΝΑΝ ΤΑ ΟΞΕΑ ΤΟΥ ΣΤΟΜΑΧΟΥ ΤΗς ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΑΙΓΑΝ ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ ΜΗΝ ΤΡΩΕΙ ΤΙΠΟΤΑ.....ΑΡΧΙΣΑΜΕ ΤΑ ΞΕΝΑ ΓΑΛΑΤΑ ΕΙΔΙΚΑ ΓΙΑ ΠΑΛΛΔΙΝΔΡΟΜΙΣΗ
ΑΠΟ ΔΙΑΡΡΟΙΑ ΣΕ ΔΥΣΚΟΙΛΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΠΑΕΙΛΕΓΟΝΤΑΣ,
ΤΡΙΩΝ ΧΡΟΝΩΝ ΣΗΜΕΡΑ ..ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΜΟΥ ΖΗΤΑΕΙ ΓΑΛΑ......ΤΟ ΣΥΧΕΝΟΤΑΝ....
ΤΕΛΙΚΑ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ........ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΙ ΜΑΛΑΚΕΣ.
ΟΛΙΒΙΑ,
ΟΛΑ ΤΑ ΜΩΡΑ ΧΑΝΟΥΝ ΒΑΡΟς ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΕΝΝΗΣΗ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΒΓΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟ ΜΑΙΕΥΤΗΡΙΟ.
ΕΖΗΣΑ ΤΟ ΙΔΙΟ ΜΕ ΣΕΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΙΔΙΑΤΡΟ ΤΟΥ ΙΑΣΩ.
ΕΙΧΑ ΖΗΤΗΣΕΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ ΘΗΛΑΣΜΟ ΚΑΙ ΜΕ ΞΕΧΕΣΕ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΕΧΑΣΕ ΒΑΡΟΣ.
ΝΤΡΟΠΗ ΤΟΥΣ. ΔΕΝ ΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΜΑΝΟΥΛΑ ΜΕ ΤΟ ΜΩΡΟ ΤΟΥΣ,
ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΣΤΗΡΙΞΟΥΝ ΤΙΣ ΦΑΡΜΑΚΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΕΣ.....
ΝΤΡΟΠΗ ΤΟΥς.
ΝΑ ΜΑΣ ΕΧΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΓΕΡΕΣ ΝΑ ΤΑ ΜΕΓΑΛΩΣΟΥΜΕ ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΣΤΟΡΓΗ.....
ΑΝ ΤΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΝΑ ΝΙΩΘΟΥΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑ , ΚΑΙ ΘΑ ΦΑΝΕ ΣΩΣΤΑ ΚΑΙ ΘΑ ΚΟΙΜΗΘΟΥΝ ΣΩΣΤΑ ΚΑΙ ΘΑ ΜΕΓΑΛΩΣΟΥΝ ΣΩΣΤΑ.....
ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
ΦΙΛΑΚΙΑ
ΛΙΝΑ
>ΟΛΙΒΙΑ,ΣΕ ΚΑΠΟΙΟ ΣΧΟΛΙΟ ΑΝΑΦΕΡΕΙΣ ΟΤΙ ΠΑΛΙΑ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΘΗΛΑΖΑΝ.ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΟΛΕΣ ΓΑΛΑ!ΓΙ'ΑΥΤΟ ΠΡΟΣΛΑΜΒΑΝΑΝ ΠΑΡΑΜΑΝΕΣ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΠΟΛΥ ΓΑΛΑ ΚΑΙ ΘΗΛΑΖΑΝ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟ "ΞΕΝΟ" ΠΑΙΔΙ!ΑΥΤΟ ΓΙΝΟΤΑΝ ΠΡΙΝ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 90 ΧΡΟΝΙΑ,ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΝ ΠΑΠΠΟΥΔΩΝ ΜΟΥ!!Ο ΘΗΛΑΣΜΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΕΥΚΟΛΟ ΚΑΙ ΑΠΛΟ ΟΣΟ ΤΟ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΥΝ!! Η ΜΗΤΕΡΑ ΜΟΥ ΔΕ ΘΗΛΑΣΕ ΚΑΘΟΛΟΥ,Η ΑΔΕΡΦΗ ΜΟΥ ΔΕ ΘΗΛΑΣΕ ΚΑΘΟΛΟΥ,ΕΓΩ ΜΟΝΟ 20 ΜΕΡΕΣ!ΒΙΚΥ
>ego genisa me kesariki.. exontas diabiti kihshs piran to mikro stin entatiki gia elenxo ipoglikemias.. genithike 2.450. katebena kai ton eblepa 3 fores tin imera.. ebgala to stithos kai prospathisa na ton thilaso. ksekinise to gala kanonika alla autos eixe mathei sto mpimpero..
parolo ton pono tis kesarikis prospathousa prota me to stithos kai meta tou edeina kseno dioti eklege me apognosi epeidi den mporouse na piasei kala to stithos.. mia fora mono ta katafera se mia stasi somatos pooooooli periergi pou ponage friktaaaaaaaaaa
pantos mexri pou reutike....... eniosa megalo megalio!!!!!!!!!! pantos to eriksa sto thilastro oti ebgaza tou to edeina ma mpimpero tou edeina kai simpliroma....... simperasma
simasia exei to moraki na anaptisete na megaloni na einai gero kai fisika na einai kai h manoula tou geri na to prostateuei!!!!!!!!!!!!!
>oliviaki mou polla sygxarhthria gia thn apisteuth prospa8ia sou me th mikroula sou... sas 8ewro polu dynates manoules .. o 8ulasmos eine sthn arxh 10min sto ena sth8os k 10min sto allo..vazeis sto sth8os opou teleiose to geyma to morouli sou ena kordelaki k arxizeis to epomeno geuma apo auto ... k ana dyo h 3 wres analogos ...egw 8ulasa peripou 2 xronia den ante3a allo .. to diko mou provlhma htan oti de mporousa na paw pou8ena paroti evaza 2 k 3 kalhmata sto sth8os de mporousa na koimh8w epidh gynomoun mouskema ki ennow mexri k to eswrouxo papi apisteuto ki omos to perasa de prolavena na vazw to psixoulinh mou sto sth8os k to ekana mouskema k fysika eklaiga ..sthn arxh me phre ligo apo katw ... eperne varws 1,700kg to 1o mhna k meta 1kg-9oogr ,anti8etos epidh gennhsa mazi me thn aderfh mou.. h aderfh mou den eixe gala katafere na 8ulasei 10 meres ki ayto me symplhrwma 3eno.. de thn kathgorhsa pote k fysika ths prosfera to gala mou gia to mwraki ths an k lene oti to gala pou vgazeis eine gia to mwro pou genas ki oxi gia allo ..omos th mporousa na kanw .. evlepa thn aderfoula mou na klaiei k ponousa perhssotero ... (k sth klinikh pou gennhsa edeina gala se mwraki pou gennh8eike me iktero den antexa na vlepw th manoula pou molis gennhse na sparazei den antexaa!!! oi maies htan symfones ths efxarhstw gia ola)k to na exeis tosooo gala na mh mporeis na vgeis oute na dexths kosmo sto spiti k to na mhn exeis eine k ta dyo agxos gia ths manoules !! ase gia na to kopso allh ponemenh istoria ,den h8ela na parw farmaka gia na kopei k apofashsame na koph fysiologika allh taleporia de stamatouse to galataki evala 8ulastro k me ayto meta apo ligous mhnes stamathse afou h korh mou konteue ta 2,5 ki akoma diko mou gala epina syggnomh gia ayto pou 8a pw alla ntrepomoun na vgenw e3w k na 8elei na 8ulash eine paidaki poia ..twra eine 3,5 ki akoma to zhtaei oxi syxna alla to zhtaei... sas kourasa me tosa pou egrapsa .. se oles ths manoules euxome dynamh k na mh skeftonte tpt mono thn agaph tous gia ta paidakia tous na exoun ola ta alla gynonte <3
>ο θηλασμός δεν είναι το μόνο που φέρνει κοντά τη μάνα με το μωρό. Είναι η αγάπη, η θαλπωρή και η κατανόηση. Εγώ θήλασα μόνο 4 μέρες γιατί το γάλα ήρθε απότομα και παραλίγο να πάθω μαστίτιδα. Γύρισα σπίτι από το μαιευτήριο και ένοιωθα το στήθος μου πέτρα και είχα δέκατα. Φοβήθηκα για ίωση και τελικά πήρα το γυναικολόγο τηλέφωνο και μου είπε ότι το γάλα ήρθε απότομα και το μωρό δε μπορεί να τραβήξει, έτσι μου συνέστησε να βγάλω με ηλεκτρικό θήλαστρο ότι έχει μεινει και να το δώσω στο μωρό και σιγά σιγά με parlodel και lasix το γάλα θα κοπέι. Και έτσι έγινε. Εγώ είχα στεναχωρεθεί λίγο αλλά μόνο βλέπωντας το μπέμπη μου να ευχαριστιέται το ξένο γάλα και να παίρνει τα κιλάκια του ήμουν απόλυτα ικανοποιημένη.
>Σαν να με διαβαζω... κ σαν να ξερω κ που διαβασες αυτα τα περιβοητα κακιασμενα σχολια για τις κακες μαναδες που ταιζουν ξενο γαλα...
οταν γεννησα τον 2ο μου γιο, ξεκινησα το θηλασμο μια χαρα. στο μαιευτηριο μια μερα πριν φυγω -στο Ελενα- μου ειπαν οτι επειδη εχει χασει λιγο βαρος μαλλον επειδη δεν τραβαει καλα, θα του δωσουμε κ συμπληρωμα. οκ, δεν τρελλαθηκα μιας κ εγω ημουν "διαβασμενη" απο το φορουμ που αναφερεις κ ηθελα αποκλειστικο θηλασμο κτλ, κ να το παιξω ιστορια, αλλα τεσπα, εδωσα ξενο, το μωρο μου επανηλθε κ πηραμε εξητηριο. ελα ομως που οι θηλες μου μολις φυγαμε αρχισαν να πληγιαζουν. ουτε αλοιφες, ουτε το γαλα μου ουτε τιποτα να μην τις συνεφερει. να τηλεφωνω στο κεντρο θηλασμου του ελενα κ να μου λενε να αφηνω το στηθος μου ανοιχτο, να μην βαζω επιθεματα, να κανω μασαζ κτλ κτλ.. το δεξι στηθος αρχιζε να ποναει κ μεσα πολυ. οι πληγες ηταν στις θηλες τετοιες οπου οταν εφτανε η ωρα για ταισμα παρακαλουσα να αργουσε λιγη ωρα παραπανω α πεινασει... ειχα κ αλλη συγχιση με το φορουμ κ τους συμβουλους. να ταιζω ανα 3ωρο 'η οταν πεινασει? να τον ξυπναω 'η οχι? μεχρι που το μωρο εβγαζε γουλιτσες γαλα-αιμα.. οπου εκει ειπα στοπ. καλυτερα ξενο παρα να πινει αιμα. κ ναι εδωσα ξενο οπως ειχα δωσει κ στον μεγαλο μου γιο, οπως ειχε δωσει κ σ'εμενα η μανα μου, οπως κανουν τοσες μαναδες... γιατι δεν κανει ο θηλασμος την μανα, αλλα η αγαπη. γιατι οταν τρωει απο το μπιμπερο κ ακουμπαει το κεφαλακι του στην καρδια μου εμενα μου αρκει... γιατι το να θηλαζεις δεν σε κανει ανωτερο ον. το να αγαπας ναι. βαρεθηκα να διαβαζω για τις τελειες μαμαδες που ειναι αξιες να θηλαζουν κ σνομπαρουν ολες τις αλλες. εγω αν μπορουσα δεν θα θηλαζα? δεν θα ηθελα να προσφερω το γαλα μου στο παιδι μου? να γλυτωνω τοσα χρηματα απο το αγοραστο? ομως τα πραγματα δεν ερχονται οπως τα θες παντα. μην βαζουμε ομως τις μη θηλαζουσες σε κατωτερα επιπεδα... ειναι κριμα.
>ολιβια μου καλησπερα και απο μενα σε καταλαβαινω απολυτα και ενα εχω να πω χαιρομαι που εκανες το καλυτερο για την μικρη αθηνουλα
καθε μωρο ειναι διαφορετικο και καθε μανα επισης
εγω επειδη τυχαινει να εχω μεγαλο στηθος ελεγα οτι θα εχω αρκετο γαλα για να θηλασω αλλα επρεπε να περιμενω να γεννηθει ο μικρος μου στο νοσοκομειο η μαια μου με βοηθησε πολυ δεν ειχα γαλα τις πρωτες μερες αλλα ηταν φυσιολογικο λογω σοκ και καισαρικης εστω και το λιγο αυτο το πρωτογαλα ηταν καλο για τον μικρο ετσι τον θηλαζα λιγο οσο εβγαινε και ζηταγα να μου φερουν και συμπληρωμα ο μικρος μεχρι να βγουμε απο το νοσοκομειο μερα με την μερα εφτασε να πινει και τα 60 γρ απο το μπουκαλακικαι πηρε και 50 γρ επρεπε ομως να δειτε πως με κοιταζαν ολες οι αλλες μανες επειδη του εδεινα και συμπληρωμα αλλα δεν βλεπανε οτι τα μωρακια τους κλαιγαν συνεχεια γιατι πειναγανε δεν ηθελαν να παραδεχτουν οτι δεν ειχαν τοσο γαλα οσο θα επρεπε ετσι γυρισαμε σπιτι και συνεχισα την προσπαθεια με τον θηλασμο αλλα παραλληλα του εδινα και ξενο δεν ειχα πολυ γαλα και ετσι σιγα σιγα σε 3 μηνες κοπηκε ευτυχως μονο του και λεω ευτυχως γιατι δεν ειχα θεμα με το να πετρωσει το στηθος μου και να χω αλλα και ειχα ξεκινησει και την δουλεια ειχα ενοχες οτι δεν ειμαι καλη μητερα κτλ αλλα ο μικρος βγηκε τοσο ησυχος που κοιμοταν απο την αρχη παρα πολλες ωρες και ετσι μειωθηκε και το γαλα-οσο αυτο ηταν-μια χαρα μεγαλωσε και με το ξενο τωρα οταν θα ρθει το δευτερο παλι θα προσπαθησω και θα δουμε
η αθηνουλα εχει υπεροχη μαμα και οπως λες ο δεσμος δεν χτιζεται μονο με τον θηλασμο ειναι μια διαρκεις αφοσιωση στο παιδι .......αγγελικη
>Ax μωλε Ολιβιάκι :**
Tα φιλιά μας σε ολους σας :)
>Ολιβιάκι να σου ζήσει το μωρακι σου,εγω θηλάζω κανονικά και θέλω να σου πω πως και αυτό το λίγο που έζησες θηλάζοντας το μωράκι σου σε καθιστά τυχερή.Είναι απίστευτο συναίσθημα και είναι κάτι που δεν θα ξεχάσεις ποτέ.ΒΙΒΗ
>η εμπειρια μου ειναι παρομοια με πολλες που διαβασα.δε θα την επαναλαβω απλα θα σας γραψω αυτο που με ρωταγε συνεχεια ο αντρας μου'Προτιμας να τον θηλαζεις και να σε βλεπει να κλαις?Η να του δινεις μπιμπερο και να σε βλεπει να του χαμογελας?πολυ κουραγιο σε οτι και να κανετε....φιλια ΒΑΛΙΑ...
>Κοριτσάκι μου μην δίνεις σημασία σε κακόβουλα σχόλια. Δεν αξίζει!!!!Αν ασχολούμαστε με το τι μας λέει ο ένας και ο άλλος χάνουμε την ουσία. Είναι λογικό να πληγώνεσαι, ιδιαίτερα αν είσαι ευαίσθητος άνθρωπος, αλλά ο κόσμος μας δεν είναι αγγελικά πλασμένος. Κοίτα να ευχαριστηθείς το μωράκι σου και δεν πάνε να λένε οι άλλοι .....
>mou kopike to gala panw pou sarantize h mikrh mou..o logos?agnwstos..kai ekana ola ta provlepomena..ti soupes,ti matso ta xapakia magia mpyras..to apotelesma to idio..
kai otan leme kophke ennooume entelws!phga ston giatro mou kai epa8e..oute stagona!!oute xapia den mou edwse giati den yphrxe tpt apolytos..
parola ayta se kouventa mou me thn kouniada mou h opoia 8ylazei 1 xrono twra me kathgorhse ey8ews oti egw ftaiw kai oti oles oi gynaikes exoun gala arkei na prospa8ousa!
otan ti rwthsa me ti tropo mou eipe (h mh xesw empeirh!!)oti eprepe na vazw to mwro na 8ylazei kai as mhn eixa gala giati etsi 8a katevaza..
kai erwtw twra..posh wra menei ena mwro se ena sth8os pou den exei gala??
kai apantw giati to eixa kanei hdh fysika(hmoun plhrws enhmerwmenh gia ta panta)
oute 10 deyterolepta den ka8etai to mwro na roufa ena adeio sth8os..opote???
oles kanoun tis e3ypnes otan niw8oun oti yperteroun kapou se sxesh me alles mhteres..
parola ayta an kai h mikrh mou 8ylase toso ligo perpathse stous 10 mhnes (h mikrh ths einai 15 mhnwn kai molis arxise na mpousoula)h mikrh mou an kai 8ylase toso ligo eipe tis prwtes le3eis hdh apo ton 8o mhna (h mikrh ths molis arxise kai leei 2 le3oules)
h mikrh mou an kai 8ylase toso ligo einai ena paidi me ore3h kai trwei ta panta (h mikrh ths xreiazetai mia wra gia na kataferei na faei 3 koutalies apo thn akrws ygieinh krema pou ftiaxnei h mama ths me 80 laxanika tourlou mesa pou meta3y mas oute kai egw 8a etrwga..)
ti 8elw na pw me ola ayta?
oti eixa kai egw na ths apanthsw merika pragmata kai na thn plhgwsw alla den to ekana..isws etsi eniwsa kai kalyterh mhtera..egw toulaxiston mporw na ma8w sto paidi mou na mh plhgwnei tous allous..
kai as 8ylase toso ligo..
>Γιώτα, εγώ την κήλη στην μέση (και την μετατόπιση μεσοσπονδυλίου δίσκου 3 μήνες αργότερα) την έπαθα όταν έκανα το πάρτυ για τα γενέθλια των παιδιών και ήθελα να τα κάνω ΟΛΑ ΜΟΝΗ ΜΟΥ. Και την καθαριότητα και την διακόσμηση και τα μεζεδάκια και τα ψώνια και την τούρτα (να μην φάνε τα παιδιά σπιτική τούρτα, α πα πα) και τελικά έφαγα ένα επείγον χειρουργείο και το ευχαριστήθηκα. Μάθημα: Προτιμώ να περνώ χρόνο με τα παιδιά μου και ας μην είμαι η super μαμα νοικοκυρά σύζυγος εργαζόμενη (οικονομικό πακέτο). Πρέπει να προσέχουμε λίγο και την δική μας ψυχική και σωματική υγεία για να μπορούν και οι δικοί μας άνθρωποι να μας χαίρονται υγιείς και χαρούμενες.
ΜΑΡΙΑ
>Αχ αυτές οι μαμάδες...... (κι εγώ μαζί...)Τελικά δεν εξηγείται διαφορετικά. Εχει περάσει στο γονίδιό μας. Μα φυσικά μιλάω για την αιώνια μεν ανεξήγητη δε, κόντρα μεταξύ μαμάδων. Αυτή που σε κάθε φάση της μαμαδίστικης ζωής μας, μας "τσιγλάει" σαν διαβολάκι να δείξουμε πως "εγώ είμαι η καλύτερη μαμά". Ξεκινάει φυσικά από την επιλογή του γιατρού που θα παρακολουθήσει την εγκυμοσύνη μας, γιατί φυσικά ο "δικός μας ο γιατρός είναι ο καλύτερος", συνεχίζει στο μαιευτήριο (δημόσιο ή ιδιωτικό), καισαρική ή φυσιολογικός τοκετός), θηλασμός ή μπιμπερό, παιδίατρος (ναι, ναι Ο ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ Ο ΠΑΙΔΙΑΤΡΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο Κ Α Λ Υ Τ Ε Ρ Ο Σ), εμβόλια/αντιβίωση ή ομοιοπαθητική, παιδικός σταθμός ή νταντά στο σπίτι και φυσικά ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΤΟ ΠΑΙΔΙ είναι το πιο όμορφο - έξυπνο - ανεπτυγμενο - κοινωνικο και η λίστα δεν τελειώνει ποτέ....... Μην ξεχνάτε όμως πως όλα αυτά έχουν έναν κοινό παρονομαστή. Την λέξη ΜΑΜΑ. Και καμία μαμά δεν δέχεται πως αυτό που κάνει για το παιδί της είναι κακό. Να χαιρόσαστε όλες τα παιδάκια σας και να ζείτε την κάθε στιγμή μαζί τους γιατί είναι μοναδική. Κάθε μέρα μεγαλώνουν και είναι κρίμα να χάνετε μοναδικές στιγμές κάνοντας στενάχωρες σκέψεις.
>Καλημέρα σε όλους! Ολίβια το άρθρο είναι καταπληκτικό και πραγματικά αντιπροσωπεύει όλες εμάς τις "κακές" μαμάδες που δεν καταφέραμε να φτάσουμε την τελειότητα της μαμάς -αγελάδας και αυτό μας καθιστά κατάπτυστες, να μην σου πω οιονεί Μήδειες!!!Ο Χρήστος μου θήλασε 40 μέρες αποκλειστικά και μέχρι να γίνει 3 μηνών του έδινα ότι σταγονίτσα είχα (γιατί για σταγονίτσα επρόκειτο!) Σήμερα είναι περίπου 2 1/2 ετών και όλο αυτό το διάστημα από τότε που έληξε αυτή η δοκιμασία του θηλασμού (που πολύ άνετα δηλώνω ότι ήταν από τις κακές εμπειρίες της ζωής μου)ο Χρήστος δεν έχει αρρωστήσει ευτυχώς ποτέ σοβαρά, δεν έχει χρειαστεί ποτέ να πάρει αντιβίωση και απλά έχει εμφανίσει χαζοσυναχάκια και έχει κάνει μέτριο πυρετό 3-4 φορές όλες και όλες. Αυτά προς εφησυχασμό των μαμάδων που φοβούνται ότι αν δεν θηλάσουν το παιδί τους είναι υπαίτιες για την έλλειψη αντισωμάτων και τα τυχόν προβλήματα υγείας των παιδιών τους. Αξιόλογες φυσικά οι μαμάδες που θηλάζουν τα παιδάκια τους όσο μπορούν και κάνουν ότι καλύτερο για αυτά, αλλά δεν είναι και πυρηνική φυσική, μία φυσιολογική σωματική λειτουργία είναι και αυτή!
>Είναι τόσο περίπολοκο το θέμα, και όλοι εχουμε απο μια αποψη.
Εμένα δεν μου αρεσει ο θηλασμός!!!
Πετροβολίστε με.
Δεν κοίταξα την ευκολία μου,όυτε το να μη θελω να θηλασω με εκανε πιο ελευθερη στην κοινωνική μου ζωή.
Αλλά ποτε δενθα μπορούσα στην κατασταση που ημουν ν α θηλασω με χαρα.
Και αυτο το κάνει μόνο αν το κανεις με χαρα.
Εχω πολύ μεγαλο στηθος, στα κανονικά μου.
Στην εγκυμοσυνη, ειχα μεγαλυτερο στηθος απο την κοιλια μου!
Και οταν γεννησα η κατασταση ηταν τραγική.
Αγελαδα, το λιγότερο.Δεν όριζα το σώμα μου.
Με τα δύο χερια επιανα το ενα στηθος, και το μωρο χανόταν, δεν το έβλεπα καν.
Το νευρα μου ηταν χαλια.
Δεν αντεχα να με πασπατευουν,και να με κανουν να κλαιω.Για κανεναν λόγο.
Την πεθερα μου θα την σκότωνα, ακουγα πόσο θηλασε η μια, πόσο η αλλη, και τρελλαινόμουν.
Καθε φορα που ερχοταν μια φιλη στο σπίτι να με δει,
ηταν ευκαιρία να βοηθήσει στο "αρμεγμα".
Στις 20 μερες επανω, πηρα το χαπακι.
Την δευτερη κόρη μου δεν την θηλασα ουτε μια μερα.
Ουτε εκανα προσπαθεια.
Ειναι και οι δυο καταγερες, και δεν εχουν πάρει ποτε τους αντιβίωση ως τωρα (12 και 10)
Δεν εχουν λείψει απο το σχολειο ποτε ουτε απο παιδικους σταθμούε που πηγαιναν απο 2 χρονων.
Μόνο δυο φορες ως τωρα περασαμε γαστρεντεριτιδα.
Τις τυψεις που εχω τις εχω μόνο για το λόγο, οτι η μικρη μου πιπιλαει ακομη το δακτυλο της,
και το εχω συνδεση με το οτι τηξς στερισα το στηθος.
Ολα αυτα που ακούω όμως για καλες μανούλες που θηλαζουν,
με συγχωρητε, αλλα τα θεωρω βλακείες.
Αγαπάτε τα μωρα σας.Και τους εαυτούς σας.
ΤΕ.
>Διαβάζω όλες τις παραπάνω ιστορίες και πραγματικά δεν ξέρω τι να πω... Προσωπικά από τις πιο ευτυχισμένες ημέρες της ζωής μου ήταν όταν γεννήθηκε ο μικρός μου και η επόμενη πιο ευτυχισμένη ήταν νομίζω όταν σταμάτησα τον θηλασμό!!! Δεν πιστεύω ότι όσο τον θήλαζα δέθηκα περισσότερο μαζί του, από την αρχή ένιωθα κάπως "περίεργα" με το όλο σκηνικό και ποτέ μου δεν πίστεψα ότι το γάλα το δικό μου ήταν καλύτερο από το ξένο.Θυμάμαι την λαχτάρα του άντρα μου όταν τον τάισε πρώτη φορά με μπιμπερό. Εκεί ήταν που ένιωσα ότι ήταν το παιδί μας και όχι το παιδί μου, εκεί ένιωσα ότι είμαστε οικογένεια!! θυμάμαι ότι την επόμενη ημέρα που σταμάτησα τον θηλασμό, έκανα τις ανταύγειες μου, πήγα επιτέλους για καφέ, ήμουν χαρούμενη, καθόλου αγχωμένη και εκνευρισμένη, είχα πολλή περισσότερη υπομονή με το μωρό και επιτέλους άρχισα να νιώθω πάλι γυναίκα!!!Σήμερα όχι απλά δεν νιώθω τύψεις που δεν θήλασα για πολύ καιρό, το αντίθετο σκέφτομαι πόσο πιο ήρεμη και καλή θα ήμουν με τον μικρό εάν δεν το είχα επιχειρήσει καν...
>Θα ήθελα κ εγώ με τη σειρά μου να σας πω την δική μου εμπειρία, όσο μπορώ πιο σύντομα για να μη σας κουράζω. Κ εγώ ξεκίνησα με πολύ άγχος στην αρχή γιατί πίστευα ότι δεν είχα γάλα. Είχα πάρει ένα θήλαστρο που είχε η μάνα μου πριν 40 χρόνια - κάτι σαν κλάξον (!)- την πρώτη μέρα που γύρισα σπίτι για να δω αν έχω γάλα. 2-3 σταγόνες με τα χίλια ζόρια (κ πόνο). Τελικά το φαγανό μωράκι μου κάτι έκανε σιγά σιγά... Εντωμεταξύ πήρα κ ένα νορμαλ-σύγχρονο θήλαστρο για να αποθηκεύω γάλα για όταν θα γύριζα στη δουλειά μου. Από το ένα στήθος έδινα, από το άλλο άρμεγα κ τα έβαζα στην κατάψυξη σε έτοιμα μπιμπερό. (τέτοιο κόλλημα!!) Γύρισα στη δουλειά κ είχα κανονίσει να φεύγω μισή ώρα κάθε 3 ώρες. Μια τρελή στο δρόμο (εγώ) έτρεχε να πάει σπίτι, να θηλάσει κ ότι άλλο χρειάζεται κ να ξαναγυρίσει πίσω... Στους 6 μήνες έπαθα υπερκόπωση και μια κήλη στη μέση μου νέκρωνε σιγά σιγά το νεύρο στο δεξί μου πόδι!! Δεν δεχόμουν όμως με τίποτα να διακόψω τον θηλασμό και να πάρω φάρμακα που τα χρειαζόμουν επειγόντως!! Να δώσω ξένο γάλα στο παιδί?? Ποτέ!!! Μάταια μου λέγανε όλοι ότι δεν θα κατηγορηθώ ως κακή μάνα αν σταματήσω! Αποτέλεσμα?? Το πόδι μου παρέλυσε τελείως!! Ξύπνησα μια μέρα κ δεν μπορούσα να περπατήσω!! Ήμουν 2 μήνες στο κρεβάτι κ απλά κοιτούσα το μωρό στο δίπλα κρεβάτι χωρίς να μπορώ τίποτα να του προσφέρω κ πλέον πάλευα για μένα. Τελικά τα κατάφερα μετά από αρκετό καιρό να σηκωθώ να το πάρω αγκαλιά κ τώρα περιμένω το δεύτερο παιδί (που κ αυτό παραλίγο να μην ήταν εφικτό λογω του προβλήματος της μέσης). Αν με ρωτήσετε θα σας πω ότι πάλι θα κάνω τα πάντα για να θηλάσω. Απλά αυτή τη φορά ξέρω καλά ότι άμα πάρει κ ξένο γάλα το παιδί δεν θα πάθει τίποτα και πάνω από όλα ότι άμα δεν τα καταφέρω αυτό δεν θα με κάνει χειρότερη μάνα!!
Στηρίξτε το θηλασμό όσο μπορείτε αλλά προς Θεού όχι υπερβολές και κολλήματα!!!
Φιλιά και δύναμη σε όλες!!!!
Γιώτα
>Ολίβια,
διάβασα το άρθρο σου και μου φάνηκε πολύ συγκινητικό. Πραγματικά, είναι κρίμα να γινόμαστε μάμάδες και να αισθανόμαστε τύψεις για κάθε τι; Ειδικά σε θέματα που αφορούν το θηλασμό νομίζω ότι καμιά μαμά στην Ελλάδα δε θα πρέπει να νιώθει τύψεις. Σε μια χώρα στην οποία ο θηλασμός δεν προωθείται, που το μεγαλύτερο ποσοστό των μαιών και των γιατρών δεν έχουν τις στοιχειώδεις γνώσεις, που οι σύμβουλοι θηλασμού είναι ελάχιστοι και εκτός συστήματος πώς είναι δυνατόν να τα καταφέρουν οι μαμάδες;
Οι μαμάδες πλέον δεν έχουμε το ένστικτο του θηλασμού σε αντίθεση με τα βρέφη που το έχουν από το πρώτο λεπτό που γεννιούνται (αλλά δεν αξιοποιείται καθώς του χώνουν καλώδια για να βγάλουν το μηκώνιο, τα απομακρύνουν από τη μαμά, δεν τα βάζουν αμέσως για θηλασμό και μετά τα δίνουν και ένα μπουκάλι για να ξεκουραστεί η μαμά). Και το ένστικτο έχει χαθεί και έχει γίνει επίκτητο, καθώς δεν είναι όπως παλιά που μια μαμά είχε ήδη δει τη μαμά, θεία, ξαδέλφη, φίλη κτλ να θηλάζουν. Ο θηλασμός δημόσιος ή μη ήταν μέρος της ζωής. Εμείς εδώ πόσο συχνά έχουμε δει μαμά να θηλάζει και ειδικά δημοσίως; Θέλώ να πω ότι το γεγονός ότι στην Ελλάδα δε θηλάζουν οι μαμάδες αλλά στη Σουηδία το καταφέρνουν οφείλεται στο ότι είναι εικόνα της καθημερινής ζωής.
Ένα επιπλέον στοιχείο είναι ότι ειδικά όταν κάνεις το πρώτο παιδί πραγματικά είναι σαν δίνει εξετάσεις με ανοιχτά βιβλία και να μη βρίσκεις τη σελίδα. Για να θηλάσει μια μαμά πέρα του ότι θα πρέπει να έχει άδεια μητρότητας, θα πρέπει να έχει στο περίγυρό της ένα δίκτυο θηλάζουσων γυναικών για να καταλάβει ότι το χάος που ζει δεν το ζει μόνο αυτή, αλλά είναι φυσιολογικό στην αρχή, να έχει γιατρό που τη στηρίζει και έχει τις γνώσεις να τη στηρίξει (γιατί το μωράκι χάνει κιλά; ), ένα δίκτυο συμβούλων θηλασμού, τους οποίους να τους καλύπτει το σύστημα υγείας (δεν μπορούν όλοι να δώσουν λεφτά σε συμβούλους θηλασμού και επιπλέον υπάρχει επιφυλακτικότητα ειδικά από τους συζύγους: τι είναι αυτή η σύμβουλος;), στο εξωτερικό έρχονται στο σπίτι από το νοσοκομείο και σε παρακολουθούν κάθε μέρα και οι οδηγίες είναι συγκεκριμένες: αυτές του ΠΟΥ. Πείτε πόσες από εσάς είχατε οδηγίες βασισμένες στον ΠΟΥ από γιατρούς και μαίες; Φαντάζομαι κάτω του 10%.Επίσης, πόσες γυναίκες έχουν στηριχτεί ψυχολογικά τις 40 μέρες που οι ορμόνες είναι τρελαμένες;
Είναι κρίμα αυτό που μας συμβαίνει στην Ελλάδα. Καμιά μαμά δε φταίει. Καμιά μαμά δεν πρέπει να αισθάνεται άσχημα. Κάθε μια πρέπει να σέβεται την επιλογή της άλλης, απλά εγώ προσωπικά εύχομαι στο μέλλον να υπάρξει ένας επίσημος κρατικό υπολογισμός προώθησης του θηλασμού επι της ουσίας.
Πληροφοριακά, θήλασα τη μικρή μου αποκλειστικα μέχρι που αποθήλασε μόνη της κάπου στα τρία. Δούλεψα από την 38 μέρα και αντλούσα γάλα για τις ώρες πόυ έλειπα, αλλά είχα στήριξη ψυχολογική από την οικογένειά μου, το σύζυγο, είχα δίκτυο φίλων που όλες θήλασαν αποκλειστικά και παιδίατρο, η οποία με στήριξε ψυχολογικά και την εμπιστεύτηκα απολύτως και σαφώς είχα πάει πολύ προετοιμασμένη.
Πολλά φιλιά σε όλες τις μαμάδες θηλάζουσες και μη
Α. Θεσσαλονίκη
>Αχ καλή μου... κοντεύουν να με πάρουν τα ζουμιά...
Σε καταλαβαίνω γιατί κι εγώ παλεύω 43 μέρες και ακόμα δεν έχουν τελειώσει τα βάσανα μου... Για διαφορετικούς λόγους. Καταλαβαίνω όμως απόλυτα πόσο πολύ το ήθελες.
Ενώ θεωρητικά είναι το πιο εύκολο πράγμα και το πιο φυσικό, μπορεί να γίνει πολύ δύσκολο. Έχω καταλήξει οτι είναι.. ΑΝ ΣΟΥ ΚΑΤΣΕΙ. Αν όλα πάνε καλά από την αρχή είναι απλό. Αν όμως αντιμετωπίσεις πρόβλημα οποιασδήποτε φύσης, είναι χάος. Ο καθένας λέει τα δικά του. Φίλες μου που θήλασαν πολύ επιτυχημένα για καιρό, έκαναν πολλά "λάθη" από αυτά που απαγορεύουν τα βιβλία και οι σύμβουλοι κι όμως τίποτα δεν επηρεάστηκε. Άλλες που δεν τα κατάφεραν, είχαν προβλήματα πολύ απλά, αλλά δεν έιχαν καμία ενημέρωση (και κάποιες από αυτές δεν τις ενδιέφερε κιόλας να το παλέψουν).
Με εχεις συγκινήσει πολύ βρε Όλιβ, είσαι τόσο καλή.
>Γειά σου Ολίβια. Εγώ τον πρώτο μου γιό τον θήλασα 3+1/2 μήνες. Καλά ήταν. Αυτός που έρχεται οσονούπω θα δούμε για πόσο.
υγ. κι εγώ αρεταίειο :)
>Ολιβιακι και παλι να χαιρεσαι την κορακλα σου!!Ο θηλασμος νομιζω οτι θα συνεχισει να με πληγωνει οσος καιρος και να περασει..Δεν εχω σταματησει να νοιωθω τυψεις και στεναχωρια οσο και να λεω το αντιθετο.Δεν θα αναφερω τις απιστευτες δυσκολιες που ειχα κ την στεναχωρια που ενω ειχα το πλασματακι μου υγιεστατο στο σπιτι μια ωραιοτατη καταθλιψαρα με περιμενε στην γωνια!!Ευτυχως ξυπνησα μια ωραια ημερα και αποφασισα να βαλω τελος και στην καταθλιψη και στους ατελειωτους πονους που ειχα επι 2 ολοκληρους μηνες...Τωρα διασκεδαζω με τον γιοκα μου ο οποιος ειναι 2,5 μηνων και δεν σταματαω να ζουλαω τα αφρατα μαγουλακια του!!
>ολιβια γεια σου...εχω και εγω ενα αγορακι επταμιση μηνων.Οταν ξεκινησαμε την φιλια μας στο facebook σου ειχα στειλει ενα μηνυμα και σου εγραφα για το θηλασμο.Ειλικρινα ΣΥΓΝΩΜΗ δεν ηξερα...ισως επειδη και εγω ειχα μικροπροβληματακια με το θηλασμο και παραιτηθηκα απο αυτη τη διαδικασια δεν ηθελα να ακουω κι αλλες μανουλες να απορριπτουν το θηλασμο...Βεβαια στη συνεχεια καταλαβα οτι δεν ειναι μονο ο θηλασμος που σε κανει μανα...Ειναι ενα μικρο κομματι απο το ολο συνολο...και απο οτι εχω καταλαβει εισαι μια υπεροχη μητερα ΣΤΟ ΣΥΝΟΛΟ!!!!!!Να σου ζησει η πανεμορφη κορη σου και να ειναι παντα γερη και τυχερη.
>ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΟΛΙΒΙΑ
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΡΟΥΛΑ ΣΟΥ.ΜΕ ΛΕΝΕ ΜΕΛΙΝΑ ΚΑΙ ΕΧΩ ΕΝΑ ΑΓΟΡΑΚΙ 10 ΜΗΝΩΝ .ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΟΤΙ ΟΣΟ ΗΜΟΥΝ ΕΓΚΥΟΣ ΜΕ ΕΙΧΑΝ ΠΕΙΣΕΙ ΚΑΙ ΕΜΕΝΑ ΟΤΙ Ο ΘΗΛΑΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ Α ΚΑΙ ΤΟ Ω ...ΜΠΛΑ ΜΠΛΑ ΜΠΛΑ..ΞΕΡΕΙΣ ΔΕΝ ΑΜΦΙΒΑΛΛΩ ΓΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΑΛΛΑ ΜΙΑ ΜΑΙΑ ΜΟΥ ΕΙΧΕ ΠΕΙ ΟΤΙ ΑΝ Η ΜΑΝΟΥΛΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ Ή ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΘΗΛΑΣΕΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΛΦΑ Η ΒΗΤΑ ΛΟΓΟ Ή ΓΙΑΤΙ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΑΝ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΘΗΛΑΣΕΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕ Ή ΝΑ ΤΗΝ ΚΡΙΝΟΥΜΕ ΟΠΩΣ ΕΠΙΣΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΘΗΛΑΖΟΥΝ ΕΩΣ ΚΑΙ 2 ΕΤΗ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ (ΓΙΑΤΙ ΞΕΡΩ ΤΕΤΟΙΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ)ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΥΤΕΣ ΑΞΙΕΣ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΩΝ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΟ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΝΑ ΤΙΣ ΛΕΝ 1-1,5 ΧΡΟΝΩΝ ΤΙ;ΑΚΟΜΗ ΘΗΛΑΣΕΙΣ ΤΙ ΕΙΣΑΙ;ΛΕΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΛΟΓΟ Ή ΑΦΥΣΙΚΟ.ΤΕΛΟΣ ΠΑΝΤΩΝ ΕΓΩ ΕΚΟΜΗ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΘΗΛΑΖΩ ΔΕΝ ΝΟΙΩΘΩ ΑΝΩΤΕΡΗ ΑΠΟ ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΑΤΑΦΕΡΕ ΝΑ ΘΗΛΑΣΕΙ Ή ΘΗΛΑΣΕ ΛΙΓΟ , ΟΣΟ ΘΗΛΑΖΕΙ ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟ ,ΜΗΝ ΧΑΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ Η ΟΥΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΓΑΛΑ (ΜΗΤΡΙΚΟ Ή ΕΜΠΟΡΙΟΥ)ΝΑ ΤΡΕΦΟΥΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΜΑΣ ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΕΙΝΑ ΠΕΡΙΤΤΑ .ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΙΣΠΡΑΤΟΥΝ ΟΤΙ ΝΙΩΘΕΙ ΜΙΑ ΜΑΝΑ (ΟΛΑ ΟΜΩΣ) ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΑΝ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ Ή ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΘΗΛΑΣΕΙ ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΤΗΣ ΛΟΓΟΥΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΤΑΞΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΕΥΑΤΟ ΤΗΣ ΓΙΑΤΙ ΑΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΤΗΣ .ΟΙ ΜΗΤΕΡΕΣ ΠΟΥ ΥΙΟΘΕΤΟΥΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΗΛΑΖΟΥΝ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥΣ Ή ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΞΙΕΣ;(ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΞΙΕΣ ΜΕ ΤΟΝΟ).
ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ ΣΤΟ ΑΛΛΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΝΑ ΘΗΛΑΣΕΙΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΝ ΑΥΤΟ ΘΕΛΕΙΣ.
>ΣΚΕΨΟΥ ΟΤΙ ΕΧΕΙΣ ΕΝΑ ΥΠΕΡΟΧΟ ΜΩΡΟ Ο ΘΕΟΣ ΣΕ ΕΠΕΛΕΞΕ ΝΑ ΣΟΥ ΚΑΝΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΔΩΡΟ.ΜΗΝ ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΟΛΕΣ ΟΙ ΜΑΜΑΔΕΣ ΠΕΡΝΑΝΕ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ,ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΠΕΛΑΓΩΝΕΙΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ.ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΣΕ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΣΟΥ ΚΑΤΣΕ ΜΕ ΗΡΕΜΙΑ ΚΑΙ ΣΚΕΨΟΥ ΟΤΙ ΑΥΤΟ ΑΞΙΖΕΙ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΘΕΛΕΙ ΜΟΝΟ ΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΣΟΥ ΤΗΣ ΜΑΜΑΣ ΤΟΥ ΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ.ΣΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΝΑ ΚΛΕΙΝΕΙΣ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΟΥ.ΕΙΣΑΙ ΤΥΧΕΡΗ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΩΡΟ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΣΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΘΥΜΑΣΑΙ ΟΤΙ ΟΙ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΦΤΑΝΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΤΙΣ ΑΦΙΝΟΥΜΕ ΝΑ ΜΑΣ ΕΠΙΡΕΑΖΟΥΝ.ΠΑΡΕ ΤΟ ΜΩΡΟ ΣΟΥ ΑΓΚΑΛΙΑΣΕΤΟ ΠΕΣΤΟΥ ΣΑΓΑΠΩ ΟΜΩΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΝΟΙΘΕΙΣ ΚΑΠΩΣ ΠΕΡΙΕΓΑ.ΒΟΗΘΑΕΙ ΑΥΤΟ ΚΑΝΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΟΤΑΝ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ ΑΔΥΝΑΜΗ.
>ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΤΑΘΛΗΠΤΙΚΟΣ,ΝΑ ΓΕΝΝΑΣ ΜΕ ΚΑΙΣΑΡΗΚΗ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 6 ΜΗΝΕΣ ΑΝΑΓΚΑΣΤΗΚΑ ΞΑΠΛΑ(ΛΟΓΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ)ΝΑΜΗΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΘΗΛΑΣΕΙΣ ΤΟ ΠΛΑΣΜΑΤΑΚΙ ΣΟΥ(ΜΟΥ ΕΙΧΕ ΚΟΠΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ,ΑΝΧΟΣ ΚΑΙ ΣΤΕΝΑΧΟΡΙΑ ΤΟ ΓΑΛΑ)ΚΤΛ.ΚΑΙ ΝΑ ΣΗΝΕΧΗΖΗ Η ΚΑΤΑΘΛΥΨΗ ΚΑΘΕ ΛΕΠΤΟΣΧΕΔΟΝ ΤΗΣ ΜΕΡΑΣ ΝΑ ΜΟΥ ΤΡΕΛΕΝΕΙ ΤΟ ΜΥΑΛΟ.ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΟΡΑ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΚΑΙ ΔΥΣΤΗΧΟΣ ΤΗΝ ΚΑΘΕ ΜΟΥ ΣΤΙΓΜΗ ΕΙΜΑΙ ΧΑΛΙΑ.ΟΙ ΤΥΨΕΙΣ ΕΠΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΤΡΟΥΛΗ ΜΟΥ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΠΟΥ ΘΕΛΟ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΙ ΚΑΛΑ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΕΜΕΝΑ,ΘΕΕ ΜΟΥ Η ΤΗΝ ΠΡΙΓΚΗΠΗΣΑ ΜΟΥ ΠΟΣ ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟ,ΔΕΝ ΕΧΟ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΝΑ ΣΗΚΟΣΟ ΟΥΤΕ ΤΟ ΧΕΡΙ ΜΟΥ ΔΕΝ ΚΟΙΜΑΜΕ,ΔΕΝ ΤΡΟΓΟ ΚΑΙ ΨΑΧΝΟ ΑΠΕΓΝΟΣΜΕΝΑ ΒΟΗΘΕΙΑ,ΕΧΟ ΒΡΕΙ ΜΙΑ ΑΚΡΗ ΑΛΛΑ ΕΧΟ ΧΑΣΕΙ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΜΟΥ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΑ.ΠΟΣ ΝΑ ΣΗΝΕΧΗΣΟ..ΠΡΟΣΠΑΘΟ ΚΑΘΕ ΛΕΠΤΟ ΤΗΣ ΖΟΗΣ ΜΟΥ ΝΑ ΜΕΙΝΟ ΖΟΝΤΑΝΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥ,ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΠΑΟ ΝΑ ΠΑΡΟ ΤΑ ΠΑΝΟ ΜΟΥ ΝΑ ΧΑΡΟ ΤΟ ΜΟΡΑΚΙ ΜΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ ΟΛΟ ΠΕΦΤΟ ΚΑΙ ΞΑΝΑ ΚΑΙ ΞΑΝΑ ΚΑΙ ΞΑΝΑ ΤΑ ΙΔΙΑ ΓΙΑ ΧΡΟΝΙΑ Σ.Ο.Σ ΕΒΕΛΠΙΣΤΟ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΗΤΕΡΟ ΟΛΟΝ ΜΑΣ Ο ΘΕΟΣ ΜΑΖΙ ΜΑΣ
>ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ.ΕΜΕΝΑ Η ΜΙΚΡΟΥΛΑ ΜΟΥ ΛΟΓΟ ΕΠΙΠΛΟΚΗΣ ΣΤΗΝ ΓΕΝΝΑ ΕΝΩ ΤΗΝ ΓΕΝΝΗΣΑ 40 ΕΒΔΟΜΑΔΩΝ ΜΠΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΝΤΑΤΙΚΗ ΓΙΑ 40 ΜΕΡΕΣ.ΑΝ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΡΩΤΕΣ ΜΕΡΕΣ ΔΕΝ ΞΕΡΑΜΕ ΑΝ ΖΗΣΗ ΕΓΩ ΕΥΤΥΧΩΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΑ ΘΕΤΙΚΑ ΚΑΙ ΚΡΑΤΗΣΑ ΤΟ ΓΑΛΑ ΜΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΣΚΕΨΗ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΜΟΥ ΩΣΤΕ ΝΑ ΚΑΘΑΡΙΣΕΙ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΗΣ ΑΠΟ ΤΑ ΤΟΣΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΠΟΥ ΠΗΡΕ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ.ΔΥΚΟΛΟ ΠΡΑΓΜΑ ΝΑ "ΘΥΛΑΖΕΙΣ"ΑΝ 3 ΩΡΕΣ ΕΝΑ ΘΥΛΑΣΤΡΟ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΜΩΡΟ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ.ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΤΗΣ ΔΙΝΑΝΕ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΓΑΛΑ ΜΕ ΜΠΙΜΠΕΡΟ ΟΜΩΣ.ΟΤΑΝ ΓΥΡΙΣΑ ΣΠΙΤΙ ΜΕ ΤΗΝ ΜΙΚΡΗ ΑΜΕΣΩΣ ΤΗΝ ΕΒΑΛΑ ΣΤΟ ΣΤΗΘΟΣ ΚΑΙ ΝΑ ΣΑΝ ΘΑΥΜΑ Η ΜΙΚΡΗ ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΘΥΛΑΖΕΙ ΚΑΝΟΝΙΚΑ Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΜΟΥ ΔΕΝ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΤΕ.Η ΜΙΚΡΟΥΛΑ ΕΙΝΑΙ ΤΩΡΑ 5 ΜΗΝΩΝ ΕΧΩ ΕΚΟΜΑ ΓΑΛΑΤΑΚΙ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΙΝΩ ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΣΕ ΠΟΛΥ ΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΕ ΝΑ ΔΥΝΑΜΟΣΕΙ.ΠΑΝΤΟΣ ΘΕΩΡΩ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ ΑΝ ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙ ΝΑ ΘΥΛΑΣΕΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΧΩ ΟΥΤΕ ΚΑΛΕΣ ΘΥΛΕΣ ΚΑΙ ΠΡΙΝ ΓΕΝΝΗΣΩ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΟΛΟΓΟΙ ΜΟΥ ΛΕΓΑΝΕ ΟΤΙ ΜΑΛΛΟΝ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΩ.ΕΙΝΑΙ ΥΓΕΙΑ ΠΥΣΤΕΥΩ Ο ΘΥΛΑΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΚΝΕΒΡΙΖΟΜΑΙ ΟΤΑΝ ΑΚΟΥΩ ΜΑΝΕΣ ΝΑ ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΥΛΑΖΩ ΓΙΑΤΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΑΠΝΙΖΩ!
>εγώ θήλασα για 2,5 χρόνια... επειδή είχε πάρα πολλά σκαμπανευάσματα, δυσκολίες στην αρχή, σα σε όνειρο τα θυμάμαι τώρα πια... να πετρώνει το στήθος και να κάνω μαλάξεις και ζεστές κομπρέσες νυχτιάτικα... πολλά... ακόμα και η διάρκεια δεν ήταν στο χέρι μου... ήθελα να το κόψω πιο νωρίς αλλά η μικρή συνέχιζε...
τέλοσπάντων σε όλα αυτά δεν έχει καμμία θέση η αίσθηση επιτυχίας ή αποτυχίας... η μητρότητα είναι γεμάτη διλήμματα και αποφάσεις δύσκολες. Δεν τίθεται θέμα "είμαι/δεν είμαι καλή μαμά". Η κάθεμία κάνει τις επιλογές της με βάση τα δικά της δεδομένα και του παιδιού της. Και όπως ειπώθηκε και παραπάνω, υπάρχει και το ένστικτο της μάνας που σε καθοδηγεί.
Welcome to the club...
Λίλη
>ΟΣΟ ΚΑΙΡΟ ΘΗΛΑΖΑ,ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΣΧΕΣΗ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΜΕ ΤΟ ΜΩΡΟ ΓΙΑΤΙ ΠΟΝΟΥΣΑ ΤΡΕΛΑ!ΜΟΛΙΣ ΑΡΧΙΣΑ ΤΟ ΜΠΙΜΠΕΡΟ (ΣΤΙΣ 20 ΜΕΡΕΣ,ΔΕΝ ΑΝΤΕΞΑ ΠΑΡΑ ΠΑΝΩ!) ΑΠΟΛΑΥΣΑ ΤΗ ΦΑΤΣΟΥΛΑ ΤΗΣ ΝΑ ΤΡΩΕΙ!ΤΩΡΑ ΣΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΘΕΛΩ ΑΝ ΘΗΛΑΣΩ,ΚΥΡΙΩΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΩ ΝΑ ΠΛΕΝΩ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΣΤΕΙΡΩΝΩ ΜΠΙΜΠΕΡΟ!!ΠΛΕΝΩ ΗΔΗ ΤΟ ΜΠΙΜΠΕΡΟ ΤΗΣ ΜΙΚΡΗΣ!ΒΙΚΥ
>"Την επαφή την πετυχαίνεις, όταν είσαι focused στο παιδί σου την ώρα που το τρέφεις, είτε το τρέφεις με μπιμπερό, είτε από το στήθος σου."...ayth h frash soy ta leei ola!!!TELOS...kai episis telos ston psyxanagkasmo ths manas me ola ayta ta ratsistika gia gennes,thilasmoys,megaloma klp...h mana,h kathe mana PANTA kserei kalytera!!!!
ps.xairomai poy se polles anarthseis soy blepo dikes moy skepseis!!!!!
>Ολίβια καλημέρα
Θέλω να σου πω ότι έκανες προσπάθησες για το καλύτερο, όμως κάποια πράγματα είναι πάνω από εμάς.
Η μικρή μου Δανάη γεννήθηκε με καισαρική πριν από 1 χρόνο (3700kg) Ξεκίνησα να θηλάζω αμέσως. Συντονιστήκαμε από την 2η κιόλας μέρα. Βοήθησε και το γεγονός ότι ήταν μαζί μου στο δωμάτιο (νοσοκ.Αλεξάνδρα-ένας από τους πολλούς λόγους που το διάλεξα). Εννοείτε πως ο καθένας έλεγε ότι ήθελε «μήπως δεν χορταίνει με το δικό σου» «μήπως να της δώσεις και λίγο ξένο να μην πεινάει» κ.α. Εγώ απτόητη και αποφασισμένη να θηλάσω αποκλειστικά.
Την ημέρα που θα παίρναμε εξιτήριο η μικρή ανέβασε ίκτερο, όμως μας άφησαν να φύγουμε με την προυπόθεση ότι θα επιστρέφαμε για επανεξέταση 3 ημέρες μετά. Μου είπαν να τρώει καλά και να τη βλέπει φως. Όπως και κάναμε όμως ο ίκτερος δεν είχε πέσει και την κράτησαν για να μπει στη λάμπα. Έγω ένιωθα τρομερές τύψεις ότι δεν τάιζα το μωρό μου αρκετά.
Όσον καιρό ήταν στο Αλεξάνδρα (8 ημέρες) πήγαινα στις 8 και έφευγα μετά τις 3 το μεσημέρι για να τη θηλάζω κάθε 3 ώρες. Μαζί πήγαινα και 2 μπιμπερό με γάλα από το θήλαστρο που μάζευα τη νύχτα. Όπως ήταν φυσικό το γάλα ελαττώθηκε αφού το παιδί δεν θήλαζε όλη την ημέρα. Εγώ στεναχωριόμουν που δεν μπορούσα να του προσφέρω αυτό που θεωρούσα το καλύτερο. Κατά τη διάρκεια της νοσηλείας της μας ενημέρωσαν από το Παίδων ότι η μπεμπούκα είχε υποθυρεοειδισμό. Ψάχνοντας στο internet πάθαμε σοκ. (ο υποθυρεοειδισμός επιδρά στην σωματική και διανοητική ανάπτυξη του παιδιού, όμως αν διαγνωστεί νωρίς δεν υπάρχει κάποιο πρόβλημα.- το μόνο πρόβλημα είναι ότι το παιδί θα πρέπει να παίρνει Τ4 για όλη του τη ζωή κάθε μέρα και όσο είναι μικρό να κάνει αιματολογικές εξετάσεις σχεδόν κάθε μήνα.) Τώρα τα περιγράφω πολύ ψύχραιμα τότε να με έβλεπες. Όταν γυρίσαμε στο σπίτι ξεκίνησα πάλι να βάζω το μωρό για ώρες στο στήθος για κατεβάσω γάλα και τα καταφέραμε. Μετά από 3 ημέρες θήλαζε σχεδόν αποκλειστικά. Τότε ο καλός μου χτυπάει με τη μηχανή, μπαίνει χειρουργείο για το γόνατο και μένει ακίνητος στο κρεβάτι για 3 μήνες. Ήταν το τελειωτικό χτύπημα για το θηλασμό. Μεταξύ φροντίδας μωρού, κατάκοιτου ασθενή και τρέξιμο σε ΙΚΑ κτλ. που σωματική και ψυχολογική αντοχή για θηλασμό?
Αυτό που θα ήθελα να πω σε νεές μανούλες είναι να κάνουν ότι καλύτερο μπορούν τη δεδομένη στιγμή. Αν μπορούν να θηλάσουν ΟΚ. Αν όχι το παιδί θα είναι μια χαρά και έτσι. Να μην νιώθουν τύψεις για πράγματα που δεν είναι στο χέρι τους.
Έχει περάσει ένας χρόνος και ακόμα ταράζομαι που τα διηγούμαι.
FLORA
>Σημασια εχει η θεληση και η προσπαθεια!Προσπαθησες, εκανες οτι μπορουσες!Τυψεις να ειχες μονο αν δεν προσπαθουσες και εδινες ξενο απο "αποψη"!!Το πιο σημαντικο ειναι να ειναι γεματη η κοιλιτσα!!!!
Σοφια
ΥΓ. H LaLa σε βοηθησε?
>Ήμουν απο τις τυχερές μαμάδες που το μωράκι μου ακολούθησε τις "καταπληκτικές" οδηγίες του παιδιατρου του μαιευτηρίου: 10 λεπτά από κάθε στήθος κάθε 3 ώρες. Πώς λέμε δηλαδή 1 χάπι κάθε 8 ώρες;; Έ, κάπως έτσι! Τρομερές οδηγίες εεε;;;
Παρόλα αυτά λόγω έλλειψης ενημέρωσης και γνωσης (mea culpa)δυσκολεύτηκα. Το στήθος μου είχε πληγωθεί και κάθε φορά που ερχόταν η ώρα του θηλασμού ένιωθα απίστευτο άγχος και στεναχώρια.
Μόλις δε έβαζα το μωρό στο στήθος έκλαιγα από τον πονο. Όμως υπέμενα και επεμενα το παιδακι μου να θηλάσει και 10 μέρες μετά τα καταφέραμε.
Ο θηλασμός έγινε παιχνιδάκι μέχρι που ένα πρόβλημα υγείας με απομακρυνε απο το μωρό μου, ο θηλασμός διακόπηκε βίαια και η παραγωγή μου σταμάτησε με χάπια. Και τότε είχαμε άλλα δράματα και κλάματα.
Όταν όμως πέρασε ο καιρός, η κόρη μου έγινε ενα γλυκίτατο κοριτσάκι και εγώ αποστασιοποιήθηκα, κατάλαβα οτι σημασία είχε τελικά η προσπάθεια και ο ζήλος που έδειξα ωστε να τα καταφέρω.
Έδειχα την ίδια αφοσίωση στο μωρό μου είτε το τάιζα με μπιμπερό, είτε με στήθος.
Δεν αγαπώ λιγότερο το παιδάκι μου, ούτε το φροντίζω λιγότερο. Και το παιδάκι μου αυτό το καταλαβαίνει, γι' αυτό άλλωστε μ' αγαπά τόοοοοοοοοοτσι!!
Υ.Γ. Ελπίζω το επόμενο μωρό μου να είναι πιο τυχερό από την πολυαγαπημένη μου κόρη!
Φιλιά
Σίσσυ
>Αμάν πιά με τους τίτλους της ¨καλής μάνας" πόσο πόνο μπορεί να φέρουν στην ευαίσθητη λεχωνούλα!!
Καλή μου Ολίβια, μια τεράστια αγκαλιά από μένα. Είσαι πολύ καλή μαμά! Από τη στιγμή της σύλληψης ήσουν!! Ολα για το καλό των μωρών μας και μόνο. Ασε τους άλλους να λένε... δεν ξέρουν πόσο πληγώνουν. Οποια πλύση εγκεφάλου είναι παντα κακή, εστω και αν γίνεται για καλό σκοπό. Πρέπει να'μαστε ευέλικτοι σε κάθε ιδιαιτερότητα μας συμβαίνει.
Μια μεγάλη αγκαλιά φιλενάδα μου!!
(θα'ρθειτε για μπάνιο;;; σκάμε εδω!!)
>Ολιβια καταρχην να σοθ ζησει και να ειναι γερο και να ξεπερασετε χςρισ επιπλοκες το φυσημα!!!!!!!!
εγς ειμαι στην αλλη οχθη θηλασα τι μικρη μοθ 18 μηνες και ειμαι περιφανη γι' αυτο!!!!
δεν κρινω και δεν κατακρινς κανεναν για το πςσ μεγαλωνει το παιδι του. Ειναι αξιωμα οτι ολοι θελουμε το καλυτερο για τα παιδια μας κι απο εκει ξεκιναμε.!!!!!!! εγς λοιπον αντιμετωπισα το αλλο προσωπο τησ ενοχής ειχα επιλεξει να θηλασω για 6 μηνες, γιατι διαβαζοντασ βιβλια μεχρι τοτε μια σωστη μαμα επρεπε να θηλασει το παιδακι της γιατι μετα τοθσ 6 μηνεσ δεν εχει οθσιεσ το γαλα... προσπαθησα λοιπον να το κοψω τοτε αλλα η μικρη μου σπαραζε δεν αντεχα να την ακουω!!!!!!! και βεβαια δεν ηθελα καθολου ξενο γαλα. ειχαμε και παλινδρομηση αστα βραστα. με πιεζαν σχεδον ολοι ο γυναικολογος (οχι βεβαια τοσο σθεναρα οσο οι υπολοιποι!), η παιδιατρος, η μανα μου, η πεθερα μου, κ.α. οπως καταλαβαινεισ κοντεψα να τρελαθω, η μικρη να μην ειναι ετοιμη ακομα εγω να μην ειμαι σιγουρη για τιποτα, και να ακους το μακρυ και το κοντο του καθενοσ για το οτι το παιδι μου ειναι μαμακιας και φταιει ο θηλασμος και αλλες τετοιες "ομορφιες".. Για καλη μου τυχη βεβαια βρηκε η μανα μου τη δικη μου παιδιατρο και ευτυχως μου εδωσε καποιες κατευθυνσης που πραγματικα με χαλαρωσαν.!!!! Να ναι καλα!!!!!!!
Δεν ειμαι απο τις τρελαμενες με το θηλασμο για το θηλασμό ειμαι φανατικη υποστηρικτρια μονο για τις μελλοντικες βασης που εδςσα στο παιδι μου. Θεωρφω τον εαυτο μου απο τις τυχερες γυναικες γιατι ειχα τη δυναμη και την αντοχη να το προσφερω. Δεν κριφτηκα ποτε ωστοσο οτι θα ηθελα να ειχε παρει ξενο γαλα για να ειμαι εγς λιγο ξεκουραστη. Θαυμαζω τις μαμαδες που θηλαζουν οπως επισης θαυμαζω τις μαμαδες που αποφασιζουν να μη θηλασουν και απενοχοποιουντε και τραβανε το δικο τους γολγοθα για να ταϊσουν τα παιδια τους γιατι προσπαθησα να το κανς για 2 εβδομαδες οταν προσπαθουσα να αποθηλασω και ειδα τη "ΓΛΥΚΑ"!!! ξυπνα αποστειρωσε μετρα μεζουρες και αντε μετα να σε ξαναπαρει ο υπνος. Εγς παντως δεν το αντεχα το λεω κοριτσια. Ευχαριστω για το αρθρο σου και θελω να πω απο εμπειρια: "ΚΛΕΙΣΤΕ ΤΑ ΑΥΤΙΑ ΣΑΣ ΚΑΙ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΟ ΕΝΣΤΙΚΤΟ ΣΑΣ" αν σας αρεσει απλα διαβαστε λιγο και διαλεχτε μονες τα βιβλια που τεριαζουν στην ιδιοσυγκρασια σας. "ΟΛΕΣ ΞΕΡΟΥΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΩΝ ΜΙΚΡΩΝ ΜΑΣ"
>Ολίβια γεια κι από μένα,
σου έχω ξαναγράψει, είμαι σύμβουλος θηλασμού στη Θεσ/νίκη και διάβασα την ιστορία σου με μεγάλο ενδιαφέρον. Θέλω μόνο να πω μέσα απ'την εμπειρία μου (10 χρόνια τώρα) ότι ναι μεν η γενική οδηγία είναι να θηλάζουμε από ένα στήθος τη φορά, να θηλάζουμε το μωρό όσο θέλει και χωρίς πρόγραμμα και όλα αυτά που έχεις διαβάσει στα βιβλία, στην πράξη όμως υπάρχουν πολλές ιδιαιτερότητες αφού κάθε παιδί είναι διαφορετικό και κάθε μαμά επίσης και κάθε σχέση μητέρας-παιδιού είναι διαφορετική. Δεν είναι δυνατόν να ισχύει το ίδιο για όλα τα παιδιά και οι συμβουλές πρέπει να προσαρμόζονται ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες του κάθε παιδιού και τα συγκεκριμένα χαρακτηριστκά του, δηλαδή το βάρος του, τα ιατρικά προβλήματα που ίσως έχει, τον τρόπο που θηλάζει, κλπ. 'Ετσι λοιπόν, πραγματικά φαίνεται τρελό να λες άλλα στη μια μαμά κι άλλα στην άλλη, αλλά δεν γίνεται αλλιώς, μόνο έτσι λειτουργεί και μόνο αυτό μπορεί να φέρει αποτέλεσμα στην κάθε μητέρα ξεχωριστά.
Ευχαριστώ, Βίκυ
>το μονο σιγουρο ειναι οτι περασες δυσκολα κ εκανες οτι μπορουσες!!!και αυτο ειναι υπεραρκετο!!εγω εχω ενα αγορακι 8 1\2 μηνων και γενησα με καισαρικη.στο μαιευτηριο τις 2 πρωτες μερες δεν μου τον εβαλαν καθολου στο στηθος κ εγω σκεφτηκα οτι ισως δεν εκανε λογο των φαρμακων της επεμβασης του ορου κ αλλα τετοια!αυτο ειχε ως αποτελεσμα οταν τον εβαλα στο στηθος να μην το πιανει κ γιατι να κουραστει οταν ειχε μαθει το μπουκαλι του που ειχε ροη χωρις κοπο!!!μετα μου ειπαν οτι οι θηλες μου δεν ειναι καλες(μικρες τις σχολιασαν)και με εβαλαν να παρω αυτες τις πλαστικες!τιποτα~!!!την αλλη μερα η αλλη νοσοκομα μου ειπε οτι οι θηλες μου ειναι μια χαρα κ οτι το μωρο δεν πιανει το στηθος!!το θεατρο του παραλογου!!το αστειο ηταν οτι παντα ειχα μεγαλο στηθος κ πιστευα οτι θα ηταν ευκολο!!τελικα πηρα θυλαστρο!!!αλλο βασανο να βγαζω το γαλα πριν την ωρα του φαγητου να το βαζω στο ψυγειο και να του δινω ενα γευμα απο το δικο μου γαλα!!!!τελοσπαντων ολο αυτο κρατησε περιππου 40 μερες!μετα μου φαινοταν μεγαλη κοροιδια!!ετσι μονο ξενο γαλα!!!και δεν νιωθω καθολου κακια!!υποχρεωση μου ειναι να εχω το παιδακι μου γερο και να του παρεχω οτι χρειαζεται!!και αυτο το κανω !!!(ααα!!και να μην ξεχασω να αναφερω οτι μεχρι πριν 1 μηνα πιναμε αντιαλεργικο γαλα 30 Ε το κουτι ανα 3 μερες!!!!και τελικα μαθαμε οτι δεν εχει αλλεργια!!!!)οποτε μην το σκεφτεστε καν!!!δεν υπαρχει κακια μανα!!οταν κοιας αυτο το πλασματακι κ βλεπεις στα ματακια του ολη σου τη ζωη ειναι η επιβεβαιωση για το ποσο καλη μητερα εισαι!!φιλια σε ολες!δεσποινα!!
>Ολιβιάκι μου, κακές μανούλες δεν υπάρχουν όλες μας είμαστε οι καλυτερες μανούλες για τα παιδάκια μας, θηλάζουμε δεν θηλάζουμε!!! :) Μπράβο σου και πάλι για την προσπάθειά σου, σε τιμάει...δεν σου βγήκε, δεν γινόταν, εσείς να είσαστε καλά αυτό μετράει. Πάνω απ'όλα να είναι χαρούμενη η μανούλα για να είναι και το παιδάκι!!
Ξεκάθαρες οδηγίες από επαγγελματίες υγείας δυστυχώς δεν πρόκειτε να υπάρξουν εκτός σπάνιων περιπτώσεων γιατί υπάρχουν μεγάλα συμφέροντα...
Η σύμβουλος μπορεί να σου είπε να εναλλάσεις στηθος για να αυξηθεί κιάλλο η παραγωγή σου. Οταν γίνεται συχνή εναλλαγή για κάποιο διάστημα πετυχαίνουμε και μεγαλύτερη παραγωγή. Επισης κάποιες οδηγίες μπορεί να "παίζουν" γιατί κάθε παιδάκι και διαφορετικό, οπότε και κάθε μανούλα έχει και την δική της ρέγουλα και τον δικό της τρόπο που θεωρεί οτι τους βολεύει....
Μπράβο σου και πάλι. Στη μαγική σχέση μητέρας-παιδιού ενοχές δεν χωρούν!!!
Τους αγωνιστικούς μου χαιρετισμούς!!
>istoria mou amartia mou ejaitias tis protis empeirias paroligo na mi thilaso katholou tora. toso xalia perasa ti proti fora .asxetosini,kourasi o kathenas to makri kai to konto tou kai to moro na xtipietai.pros xara mou omos afti ti fora sto lito oi maies eixan alli antimetopisi kai voithousan para poli.pantos o thilasmos thelei kotsia.pollaaaaa kotsia.
>Θήλασα 4 μήνες παράλληλα με συμπλήρωμα. Από την αρχή οι μαίες στην κλινική μου έβαλαν ψευδοθηλή χωρίς ούτε καν να το προσπαθήσουμε καθόλου να πιάσει το στήθος η μικρή. Θήλαζα αποκλειστικά τις πρώτες 15 μέρες και όταν άρχισαν τα προβλήματα με την υγεία της μου είπαν να δώσω συμπλήρωμα ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ για να δυναμώσει!! Στο μήνα πάνω και χωρίς να ξέρω τι θα επακολουθήσει η γιατρός είπε να κόψω το συμπλήρωμα. Το έκανα για μια εβδομάδα και τότε κάνεμ εξετάσεις και είδαμε ότι το παιδί χρειάζεται μετάγγιση λόγω αναιμίας. Φυσικά η γιατρός μου είπε να δίνω συμπλήρωμα απαγορεύοντάς μου όμως να κόψω τον θηλασμό γιατί αυτό θα την βοηθούσε με την αναιμία. Χαρακτηριστικά ήμουν 5 μέρες στο νοσοκομείο όπου της έγινε μετάγγιση και ένα σωρό εξετάσεις και πήρε 500 γρ! κάποια στιγμή μετά τον τρίτο μήνα άρχισε η μικρή να δυσανασχετεί πολύ με τον θηλασμό (από την αρχή δεν της είχε καλοαρέσει) ώσπου τελικά το έκοψε μόνη της λίγο αργότερα.. και δεν χρειάστηκα ούτα καν αποθηλασμό. Σταμάτησα την μια μέρα και την επομένη ανακάλυψα πως δεν είχα σταγόνα!!! Το παιδί το προετοίμαζε καιρό!!! Σοφία
>εγω κοριτσια αντιμετωπισα το ακριβως αντιθετο προβλημα... θηλασα τον πρωτο μου γιο ...26 μηνες κανονικοτατα! και για πολλους αυτο 8εωρηθηκε μεγα σφαλμα! ολοι μου ελεγαν τι κακο κανω στο παιδι μου, 8α τον κανω μαμακια, 8α αναπτυχθουν τα οιδιποδεια, οτι το γαλα μετα τον 6ο μηνα δεν ειναι θρεπτικο, ειναι σκετο νερο, μια κυρια συγκεκριμενα που εγινε εξαλλη οταν το συζητησα μαζι της και της ειπα οτι ο παιδιατρος μου ειπε οτι κανω οτι καλυτερο για το παιδι, μου απαντησε ειρωνικα "αληθεια? και ο ψυχολογος τι λεει?" !!! εγω με πεισμα προς ολους τους κακεντρεχεις που με κοιταζαν με γουρλωμενα ματια, συνεχισα αυτο που θεωρησα οτι ειναι καλυτερο για το παιδακι μου, παροτι η αληθεια ειναι οτι αντιμετωπισα αρκετα προβληματακια οπως οτι ξυπνουσε πολλες φορες τη νυχτα γιατι ηθελε την "πιπιλα" του, και οτι ακομα και σημερα που ειναι 4 χρονων δεν θελει με τιποτα το ξενο γαλα, οποτε βολευομαστε με γιαουρτακια! ο δευτερος γιος μου τους πρωτους 6 μηνες μεγαλωνε με συμπληρωμα γιατι το δικο μου δεν του εφτανε, (μαλλον του το ειπιε ολο ο μεγαλος!!!) αλλα επειδη αναγκαστηκα να κατσω 5 μερες στο νοσοκομειο με τον μεγαλο για μια ιωση, μου κοπηκε και αυτο που ειχα με αποτελεσμα να πινει τωρα μονο ξενο. ΚΑΜΙΑ ΤΥΨΗ! στεναχωρηθηκα δε λεω αλλα το καλομαμομετρο δεν ανεβαινει αναλογα με το εαν και ποσο θηλασες!!! και το δεσιμο ειναι θεμα χρονου! το μικρο ζουζουνακι μου ειναι κολλημενο πανω μου ολη την ωρα! η αγαπη των παιδιων προς τους γονεις τους και το αντιστροφο ειναι περα απο τετοιες "λεπτομερειες". ειναι αγνη και ανιδιοτελης... αρκετη κουραση και αρκετες ανησυχιες εχει μια γυναικα απο το γεγονος και μονο οτι ειναι μητερα, μη φορτωνουμε τους εαυτους μας και με περιττες τυψεις! καλο κουραγιο σε ολες! ο θεος να μας τα φυλαει και να εχουν υγεια και ευτυχια!
>Γεννιόμαστε μάνες... δεν γινόμαστε!
Αφού έχουν περάσει 2 1/5 χρόνια από τότε που γέννησα την κόρη μου, καταλήγω στο συμπέρασμα ότι από τα αμέτρητα βιβλία που κυκλοφορούν, από τις δεκάδες φίλες-γνωστές με τις απόψεις τους, από παιδίατρο σε παιδίατρο, από γιατρό σε γιατρό... τελικά έχουμε χάσει τη μπάλα και δεν μπορούμε να επικεντρωθούμε στο ένα και μοναδικό : στο μωρό μας!!!
Η γιαγιά του άντρα μου (90 ετών) πριν γεννήσω μου είχε πει : Θα βρεις την άκρη μόνη σου... είσαι γεννημένη για αυτό! Και πόσο δίκιο είχε...
Εαν με ηρεμία και συγκέντρωση αφιερωθείς στο πλασματάκι που έχεις στην αγκαλιά σου τότε η φύση από μόνη της, θα σε οδηγήσει σε χιλιάδεις μονοπάτια!
Αλλά... αλλά... κι εγώ ανήκω στην κατηγορία των μπιμπερό... κατάφερα να θηλάσω τη Μαριάντα 25 μέρες μόνο. Όταν συνειδητοποίησα ότι το γάλα μου δεν ήταν επαρκές και ότι έπρεπε να προχωρήσω στη σκόνη με έπιασε πανικός, κλάματα και από εκείνη τη στιγμή και για περίπου 6 μήνες έπεσα όχι σε κατάθλιψη αλλά σε ΚΑΤΑΘΛΙΨΑΡΑ! Ήμουν τόσο απόμακρη από τον άντρα μου... με απίστευτα νεύρα, με ανεξήγητα κλάματα... να είναι καλά ο άνθρωπος που είχε ψυχραιμία και άντεξε όλη την υστερία!
Και όλα αυτά γιατί βομβαρδιζόμαστε με αμέτρητη ύλη και απόψεις που από το άγχος μας να είμαστε τέλειες μανούλες ξεχνάμε ότι η μάνα με το μωρό της έχουν αναπόφευκτα τον τέλειο σύνδεσμο χωρίς να χρειάζονται έξτρα μαθήματα!
Ολίβια, να σας ζήσεις η μικρή πριγκίπισσα! Μην αγχώνεσαι υπερβολικά... το ξέρω, είναι το πρώτο παιδί αλλά η φύση τα έχει όλα μελετημένα!!!
>Κορίτσια... Επιμένω στην πρόταση που έγραψα προς το τέλος:
Περιμένω κάποια στιγμή να υπάρχει σωστή και ενιαία καθοδήγηση των λεχώνων στο θέμα του θηλασμού. Νομίζω ότι το πρόβλημα οφείλεται σε τεράστιο ποσοστό στο ότι ο καθένας (μαίες, σύμβουλοι, γιατροί) λέει ότι θέλει.
Αν σκεφτεί κανείς ότι πριν κάποια χρόνια, οι μητέρες ΜΟΝΟ θήλαζαν, τότε δεν μπορεί, δεν στέκει να μην μπορούν να θηλάσουν τόσες γυναίκες το 2010.
>oliviaki the best article ever! san valsamo einai ta logia sou sthn kardia ths manas! kai egw idia istoria me sena sxedon, gennhsa me kaisarikh, to mwro mou gennh8hke 3700 exase apisteyto varos tis prwtes meres, mono pou egw (tromara mou) perimena 2 24wra na katevei kai kala to gala prin to valw sto sth8os mou. apotelesma? dyskoleythke na ma8ei na pianei to sth8os, gala den eixa (phga me to zori kai me 8hlastro stous 2,5 mhnes) na klaiw san trelh giati den katevaza gala kai sto nosokomeio na dinoun ena gala sto mwro pou to ahdiaze kai to ekane emeto kai na xoume pa8ei trelh laxtara... stous 2,5 mhnes pou 8hlasa mono mia fora to eftase to gala mou, tis ypoloipes fores, meta apo wres pou to eixa sto sth8os mou to paidi eklaige aparhgorhto giati peinouse kai etsi anagkazomoun ek twn pragmatwn na tou dino kseno. xwria to oti eixa kanei plhges kai ponousa frikta. to 8hlastro me voh8hse na dinw sto mwro mou to ligosto gala pou evgaza mexri pou kophke entelws meta apo molis 2,5 mhnes. nai, htan mia monadikh emepeiria o 8hlasmos, aperigrapto to desimo manas paidiou, nai einai kalytero to mhtriko gala, nai h8ela ki egw na 8hlasw to mikro mou apokleistika gia oso perissotero ginotan... ALLA DE MPOROUSA!!!! POLLES DE MPOROUME, OI PERISSOTERES MH SOU PW, TI NA KANOUME DHLADH?? NA AFHSOUME TA MWRAKIA MAS NA PE8ANOUN APO ASITIA, H NA PA8OUME KATA8LIPSH??? Htan kalo oso krathse, alla de 8a pe8anoume kiolas.. na nai kala ta aggeloudia mas ki emeis fysika, allwste, to apotelesma metraei. ki emena o mikros mou (ftou-ftou na xtyphsw ksylo) einai ena ygiestato mwraki me rodala magoulakia, den arrwsthse pote, pera apo mia elafra iwsh, den eixe kolikous kai den einai ypervaro..ouf! ta pa kai ksalafrwsa! aaa kai fyshmataki exoume kai meis, perimenw me laxtara to antistoixo 8ema. na sai kala koritsaki mou kai na xairesai to zouzounaki sou
elena
>olivia kala ekanes kai ta egrapses na fygoun apo mesa sou!ego thilazo apokleistika edo kai treis mines tora!gia simpliromata den mou exei milisei kaneis xsero mono oti ego stin arxi tis edina 10 kai 10 se kathe stithos tora tis dino misaoro alla apo to ena stithos mono ti fora giati to gala mou exei meiothei kata polu kai i mikri den bazei kila,tha to parakolouthisoume ki ayto to mina kai blepoume!!na sou po ki ego tin alitheia mou stenaxoriemai pou den exo gala :-(...kathos gia mena o thilasmos itan eukoli ipothesi!mou exoune pei kai mena gia tis antliseis alla,edo sti rodo pou eimai den exei akoustei kati tetoio kai den nomizo na enoikiazoun nosokomeiaka!exo parei tis nuk alla upofero den mporo na bgalo oute stagona apo ton pono!ayta ki apo mena ta eipa kai xselafrosa!filakia manoules!
>Ολιβιάκι μου, εγώ τον θήλασα 3 με 4 μήνες σχεδίν αποκλειστικά!! Παρόλο που ήθελα να θηλάσω αποκλειστικά,άρχισε το μαρτύριο και για μένα!! Αρχικά ποτέ δεν γιατρεύτηκαν οι πληγές στις ρώγες!! Δεν ξέρω αν έφταιγε η στάση του μωρού, πάντως ο μικρός έτρωγε σχετικά καλά!! Και εγώ σημείωνα σε τετράδιο, πόση ώρα θήλαζα, ποιο στήθος έγραφα και μου είχε κάνει εντύπωση που έγραφα: 5 η ώρα δεξί στήθος 30 λεπτά αφού έτσουζε άλλαξα κι έβαλα δεξί άλλο τόσο!! Στο μισάωρο έπινε 90 μλ ξένο και το άδειαζε!! Γιατί?? Τι δεν έκανα καλά?? Οι αντοχές μου είχαν φτάσει στον πάτο!! Η κούραση.. δεν μ'ένοιαζε!! Οινεύρα μου έσπαγαν σιγά ορμόνες όμως μ'είχαν τρελάνει!! Κι ο πόνος στο στήθος! Τα νεύρα μου έσπαγαν σιγά!! Έδινα ξένο γάλα και έκλαιγα από τύψεις γιατί έδινα "κακό" τεχνητό γάλα στο παιδάκι!! Έκλαιγα γιατί προσπαθούσα να πω στις "δήθεν" φιλενάδες μου από το φόρουμ που είχαμε γεννήσει μαζί -και λόγο λοχείας έλπιζα να με βοηθήσουν- τι να κάνω να μην πονάω, πως να βγάλω με το θήλαστρο και να τον φτάσει και λάμβανα ειρωνεία και σχόλια άσχημα από θηλάζουσες μαμάδες!
Όταν άρχισα μόνο το ξένο, κοντά στον 5ο μήνα πλέον γιατί είχα κουραστεί πάρα πολύ, όταν έκανα 1 ώρα να θηλάσω κι άλλα 10 λεπτά για το ξένο , κι άλλη μισή ώρα να ρευτεί... πότε κοιμόμουν εγώ οεο?? Ξύπναγε το μωρό να φάει κι έλεγα :Πάλι ρε γμτ?? ΤΙ??? Πάλι??Δηλαδή το αυτονόητο για το μωράκι μου.. έπρεπε εγώ να νιώθω ότι κάνω αγγαρεία?? Κι έτσι άρχισα μόνο το ξένο κι εγώ, το παιδί μου το έχω αρκετά αγκαλιά μου, τον χαϊδεύω συνέχεια, τον κανακεύω συνέχεια, του δίνω πολύ πολύ πολύ αγάπη!!!
Μαμάδες όσο μπορείτε θηλάστε τα μωράκια σας!! Είναι το καλύτερο που μπορείτε να προσφέρετε!!
Όσο για την γεύση που άφησε σε μένα ο θηλασμός?? Ανυπομονώ να κάνω άλλο ένα παιδάκι και να το θηλάσω το ίδιο, γιατί όχι και περισσότερο!!
>Ολίβια γεια σου
και μένα ο Νικόλας παρουσίασε φύσιμα το οποίο σχεδόν εξαφανίστηκε μετά τον 6 μήνα. Θήλασα ελάχιστα περίπου 40 μέρες αλλά ταυτόχρονα είχα και ξένο γάλα γιατί όσο και να προσπαθούσα σε δευτερόλεπτα κοιμότανε στο στήθος
Μετά έπαθα μαστίτιδα και πήρα αντιβιωση. Εκείνες τις μέρες τρεφόταν αποκλειστικά με ξένο και το μωρό είχε πάρει τα πάνω του κ εγώ τα κάτω μου. Έβγαζα το γάλα με θήλαστρο και είχα 40-60 ml συνολικά και από τα 2 στήθη όταν ο Νικόλας έπινε 40 ml το 2ωρο.
Στην αρχή στεναχωριούμουν πως θα γίνει όταν επιστρέψω στην δουλειά να πίνει ακόμα το γάλα μου και μετά όταν αποφασισα ότι δεν θα επιστρέψω στην δουλειά, με έπιασε το παράπονο που δεν μπορούσα να το θηλάσω
Την ώρα που το ταιζα με μπιμπερό, δεν έλειψαν οι αγκαλιές, τα φιλιά. Νομίζω ότι μπορουσα καλύτερα να δεθώ μαζί του, γιατί όταν τον θήλαζα είχαμε μια παράξενη στάση
Τώρα είναι 15 μηνων και είναι 12 κιλα
>Να σου ζήσει, να την χαίρεσαι και να μην στεναχωριέσαι για τίποτα, μονο για την υγεία του παιδιου σου και της οικογένειάς σου.
Εγώ θα ήθελα να απαντήσει μια κοπέλα που γνωρίζει απο θηλασμό που έγινε το λάθος στην περίπτωση της Ολίβια.
>Ολίβια, η προσπάθεια μετράει και η πρόθεση. Έβαλες τα δυνατά σου και αυτό έχει μεγάλη σημασία, και νομίζω ότι οι μαμάδες που σχολιάζουν τα "μωρά τα μπουκωμένα με μπιμπερό" το κάνουν γι αυτές τις γυναίκες που, ελαφρά τη καρδία, στερούν από τα παιδιά τους το δώρο αυτό της φύσης. Προσωπικά, ναι, θα το πω, με εξοργίζουν δικαιολογίες του τύπου "δεν μπορώ να κόψω το κάπνισμα", "θα μου χαλάσει το στήθος" και "δεν μπορώ να ξυπνάω τίς νύχτες, την ταίζει ο άντρας μου με το μπιμπερό". Σωστά, τι αξία έχουν τα θεμέλια του ανοσοποιητικού του παιδιού σου μπροστά σ'ένα τσιγαράκι?
Από την άλλη, νομίζω ότι δεν θα υπάρξει ποτέ παγκόσμια οδηγία για το θηλασμό, που να ταιριάζει και να καλύπτει τους πάντες, για τον πολύ απλό λόγο ότι κάθε μωρό και κάθε μαμά είναι απολύτως μοναδικά άτομα και οργανισμοί. Έτσι, άλλα μωρά χορταίνουν με λιγότερο ή περισσότερο γάλα και άλλα στήθη παράγουν πιο εύκολα ή όχι. Μόνο η γενική κατεύθυνση μπορεί να δοθεί σε μια μαμά -τις λεπτομέρειες της διαδρομής τις φτιάχνει εκείνη μαζί με το παιδί της. Γενικά ισχύει ο νόμος της "προσφοράς και ζήτησης" (όσο το μωρό ζητάει το στήθος παράγει), απλά εκεί που την πατάμε οι περισσότερες είναι στο ότι το στήθος θέλει 2-5 περίπου μέρες να ανταποκριθεί στην αυξημένη ζήτηση και επειδή μέχρι να δοθεί το περισσότερο γάλα το μωρό κλαίει πιο συχνά, σε απόλυτο πανικό, καταφεύγουμε στο μπουκάλι και το παιχνίδι χάνεται. Το πώς και πόσο, όμως, τρώει το κάθε μωρό είναι προσωπικό και μπορώ να το βεβαιώσω γιατί οι δυο γιοι μου θηλάσαν με ακριβώς αντίθετους τρόπους: ο πρώτος έτρωγε σαν γουρουνάκι ενώ ο δεύτερος αδιαφορούσε και με παίδεψε πάρα πολύ (κάποια στιγμή είχαμε κι εμείς απώλεια βάρους).
Το δυσάρεστο της υπόθεσης, όμως, είναι ότι ελάχιστοι τελικά υποστηρίζουν τις νέες μαμάδες στο θηλασμό. Το πρόβλημα δεν είναι η διαφορετική πληροφόρηση, αλλά η έλλειψή της ή η παραπληροφόρηση και η τρομοκρατία των λεχώνων ("κλαίει το παιδί? ε, δε χορταίνει, δος του ξένο" )η οποία, δυστυχώς, πλήττει και (για να μην πω κυρίως) τον ιατρικό χώρο. Μία γυναίκα που γίνεται για πρώτη φορά μαμά, όσο και να έχει διαβάσει, δεν ξέρει πού της πάνε τα τέσσερα όταν φτάσει στο δια ταύτα με το μωρό της, και εκείνη τη στιγμή, που χρειάζεται τη μεγάλυτερη υποστήριξη, τρώει τα μούτρα της. Αναρωτιέμαι καμία φορά ποιος να είναι ο λόγος που, αν υπάρχουν ομάδες υποστήριξης και διάδοσης θηλασμού, δεν προωθούν την ενημέρωση των γυναικών πιο ενεργά, με τον ίδιο τρόπο που και οι εταιρείες βρεφικού γάλακτος προωθούν τα δικά τους προιόντα...
Ευγενία
>Αυτο το εγραψα στο forum: Κορίτσια εμενα ο γιος μου είναι 7 μηνών και θηλάζει ακόμα;;; Μήπως αυτό με κανει καλυτερη η περισσοτερο μανα απο οσες δεν τα καταφεραν;; Αν ειναι δυνατον!!! Αυτα ειναι αστειοτητες... Ισα ισα που εγω σας θαυμαζω γιατι εσεις παλέψατε πολυ για κατι που ειναι και επιπονο...
>Έχω μια κορούλα σχεδόν 2 μηνών την οποία θηλάζω αποκλειστικά ακόμα, και για όσο μπορέσω. Όμως, και η διατροφή με μπιμπερό δεν κάνει μια μανούλα άχρηστη ούτε τεμπέλα, ούτε σημαίνει πως δεν αγαπάει το μωράκι της όσο μια μαμά που θηλάζει. Είναι κρίμα όμως κοπέλες που θα μπορούσαν και θα ήθελαν να θηλάσουν για πιο πολύ καιρό να θηλάζουν μόνο για λίγες μέρες επειδή λαμβάνουν λάθος οδηγίες. Αν περίμενα από αυτά που μου είπαν στο μαιευτήριο να θηλάσω... σώθηκα! Πάντως έχω καταλαβει ότι θηλάζεις και από τα δύο στήθη στην αρχή, και κάνεις εναλλαγές γενικά για να αυξήσεις την παραγωγή σου. Όταν αυξηθεί το γάλα σου, θηλάζεις από το ένα στήθος, και τότε το μωράκι χορταίνει από το ένα. Είναι προφανές ότι αν δε χορτάσει, τρώει και από το άλλο, ενώ αν χορτάσει πριν τελειώσει το ένα στήθος, δεν του δίνεις με το ζόρι το άλλο! Πάντως γενικά οι απόψεις ποικίλλουν, οπως σε όλα τα πράγματα - τίποτα δεν είναι άσπρο-μαύρο. Και δεν είναι και όλοι οι επαγγελματίες καλοί, όπως σε όλες τις δουλειές. Ο θηλασμός έχει πολλές δυσκολίες αλλά αξίζει. Όμως και η πώρωση δεν είναι καθόλου καλό πράγμα! Το πόσο αγαπάς την κορούλα σου φαίνεται και δεν έχει καθόλου να κάνει με το τι τρώει! Εύχομαι να σου ζήσει και να είναι πάντα γερή!
>αχ!!!!!ολιβια να ξερεις τη πληγη μου ανοιξες τωρα!!!!πιστευα πως το ειχα ξεπερασει αλλα ποτε δεν προκειται!!δεν καταφερα ουτε να γεννησω φυσιολογικα ουτε να θηλασω το μωρακι μου!!!!ημουν στα ορια καταθλιψης (μεταξυ μας πιστευω οτι την περασα) και το σημαντικοτερο???δεν ειχα απο κανεναν στηριξη!!!!!απο κανεναν ομως!!!!!περασα πολυ ασχημες ωρες μερες μηνες!!!!τωρα νιωθω καλυτερα!!!!εβελινα!!!!
>ΟΛΙΒΙΑ ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΕΙΜΑΙ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΚΑΚΕΣ ΜΑΝΑΔΕΣ ΠΟΥ ΤΡΩΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΗΣ ΜΠΙΜΠΕΡΟ !!ΕΜΕΝΑ Ο ΓΟΛΓΟΘΑΣ ΑΡΧΙΣΕ ΑΠΟ ΤΟ ΜΑΙΕΥΤΗΡΙΟ.. ΠΛΗΓΩΘΗΚΑΝ ΟΙ ΘΗΛΕΣ ΜΟΥ (ΟΙ ΑΝΥΠΑΡΚΤΕΣ ..ΜΕΓΑΛΗ ΑΛΩΣ ΚΑΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΘΗΛΗ) ΕΤΡΕΧΑΝ ΑΙΜΑ ..ΜΟΥ ΕΒΑΖΑΝ ΑΛΑΤΙ ΣΤΗΝ ΠΛΗΓΗ ..ΤΟ ΜΩΡΟ ΥΓΙΕΣΤΑΤΟ ΓΕΝΝΗΜΕΝΟ 3950 ΑΓΟΡΑΚΙ..ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΚΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟΣ ΤΟΚΕΤΟΣ..ΤΟ ΠΡΩΤΟΓΑΛΑ ΕΥΤΥΧΩΣ ΤΟ ΠΗΡΕ ..ΟΛΟ ΜΟΥ ΑΦΗΝΑΝ ΤΟ ΜΩΡΟ ΣΕ ΛΑΘΟΣ ΣΤΑΣΗ 2 ΩΡΕΣ ΤΗ ΦΟΡΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΡΟΥΦΑΓΕ ΟΤΙ ΕΒΡΙΣΚΕ ..ΙΚΤΕΡΟΣ ΛΑΜΠΑ 3 ΜΕΡΕΣ ΘΗΛΑΣΤΡΟ ΚΑΙ ΞΕΝΟ ΓΑΛΑ .. ΓΥΡΝΑΜΕ ΣΠΙΤΙ .. ΘΗΛΑΣΤΡΟ ΑΙΜΑ ΠΟΝΟΣ ΚΑΙ ΜΠΟΥΚΑΛΙ ...ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΘΗΛΑΣΜΟΥ ,ΜΑΓΙΑ ΜΠΥΡΑΣ ΣΟΥΠΕΣ ,ΚΛΑΜΑΑΑΑΑ,ΥΠΟΤΙΜΗΣΗ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΜΟΥ..ΟΙ ΠΛΗΓΕΣ ΕΓΙΑΝΑΝ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 1 ΜΗΝΑ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΗΤΑΝ ΑΡΓΑ ΣΤΙΣ 40 ΜΕΡΕΣ ΚΟΠΗΚΕ ΤΕΛΕΙΩΣ ΤΟ ΓΑΛΑ..ΕΠΑΙΡΝΕ ΑΠΟ ΜΕΝΑ 100 ΓΡΑΜΜΑΡΙΑ ΤΗ ΜΕΡΑ ΚΑΙ 600 ΑΠΟ ΜΠΟΥΚΑΛΙ ..ΟΙ ΘΕΙΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΓΝΩΣΤΟΙ ΝΑ ΛΕΝΕ ΜΑΜΑΚΙΕΣ..ΧΑΟΣ .. ΤΑ ΦΟΡΑ ΝΑ ΜΕ ΒΓΑΖΟΥΝ ΑΧΡΗΣΤΗ..ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΘΗΛΑΖΟΥΝ 3 ΧΡΟΝΙΑ...ΗΜΑΡΤΟΝ..ΕΤΡΕΜΑ ΝΑ ΠΑΡΩ ΤΟ ΓΙΑΤΡΟ ΜΟΥ ΝΑ ΤΟΥ ΠΩ ΟΤΙ ΚΟΠΗΚΕ ΤΟ ΓΑΛΑ ΜΟΥ..ΤΟΣΟ ΑΧΡΗΣΤΗ ΕΝΟΙΩΘΑ..ΕΥΤΥΧΩΣ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ, Η ΑΔΕΡΦΗ ΜΟΥ , Η ΜΑΜΑ ΜΟΥ ΗΤΑΝ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ...ΤΟΥΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΟΣΟΥΣ ΜΕ ΚΑΤΕΚΡΙΝΑΝ ΑΚΟΜΑ ΓΙΑΤΙ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΠΟΣΟ ΥΠΕΡΟΠΤΕΣ ΚΑΙ ΤΣΑΜΠΑ ΜΑΓΚΕΣ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΟΛΟΙ ΟΤΑΝ ΣΕ ΒΡΟΥΝ ΣΕ ΑΔΥΝΑΜΗ ΣΤΙΓΜΗ...Ο ΓΙΟΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ 8 ΜΗΝΩΝ 11 ΚΙΛΑ ΚΑΙ 80 ΠΟΝΤΟΥΣ ΚΙ ΕΧΕΙ ΜΑΘΕΙ ΝΑ ΠΙΝΕΙ ΓΑΛΑ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΤΟΝ ΑΓΑΠΟΥΝ... ΤΗΝ ΑΔΕΡΦΗ ΜΟΥ ,ΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΜΟΥ ,ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ,ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΤΟΥ ΓΙΑΓΙΑ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΟΟΟΟΟΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΑΣ ..ΕΙΝΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΤΑΤΟΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΥΣΤΕΡΕΙ ΑΓΑΠΗΣ ΕΠΕΙΔΗ ΤΟΝ ΤΑΙΖΟΥΝ ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΟΛΟΙ ΟΣΟΙ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΟΥ ΚΙ ΕΓΩ !!!ΘΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΩ ΣΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΩ..ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΑΝ ΔΕΝ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΩ ΔΕΝ ΠΕΙΡΑΖΕΙ..ΣΗΜΑΣΙΑ ΕΧΕΙ ΝΑ ΑΓΑΠΑΣ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΕ ΜΑ ΤΙΠΟΤΕ ΑΛΛΟ !!
>Ολίβια να σου ζήσει και να είναι τυχερό...
Χίλια ευχαριστώ γι'αυτή την εξομολόγηση.
Τον 1ο γιό μου δε μπορεσα να τον θηλάσω και μεχρι και τώρα, 6 χρόνια μετά το είχα βάρος. Σήμερα έμαθα ότι δε κατέβαζα γάλα πιθανότατα μάλλον του φυσήματος που έχει και είμαστε σε περαιτέρω εξετάσεις αυτό το καιρο. ΟΥΦ! Το 2ο γιό μου που είρθε 18 μήνες μετά, έκανα ότι μπορούσα για να θυλάσει και όντως τα κατάφερα και ισορόπισα σα μαμά λίγο. Βεβαια δοκιμάζοντας και τα 2 είδη, συμβουλεύω και προτίνω ένθερμα το θυλασμό, γιατί είναι η πιο ξεκούραστη και εύκολη και οικονομική λύση για τη μαμα! Συν του ότι είχαμε διάφορα θέματα με τη σκόνη και ψάχναμε να βρούμε υποαλλεργική, χχωρίς λακτόζη κλπ κλπ κλπ.
Χίλια ευχαριστώ Ολίβια που έδιωξες την ενοχή της "κακιάς" μαμάς.
Και πάλι να σου ζήσει και να τη χαιρεστε!
Βίκη Βογ
>Σαν να πειγραφεις την δικη μου Ιστορία και επίσης εχουμε και εμείς φυσιματάκι.Και εγω προσπάθησα όσο μπορούσα αλλά....
>στην πρωτη μου θηλασα σχεδον 40 μερες βαρια βαρια...δεν ειχα πολυ γαλα, δεν ηξερα, δεν επιανε καλα τη ρογα ολα αυτα μαζι τι να πω... στη δευτερη με την πρωτη επιασε...χωρις να κανω κατι το ιδιαιτερο....καταφερα κ θηλασα 4,5 μηνες (να φανταστεις οταν βγηκαμε απο την κλινικη μετα 2 μερες εκανε ικτερο κ την κρατησαν αλλες 2 μερες μεσα για θεραπεια κ πηγαινα τις ωρες φαγητου κ την ταιζα εγω..εττρεχε το γαλα μολις πλησιαζε η ωρα που επρεπε να ξαναφαει) και ξαφνικα αρχισε να κοβει το γαλα μονο του...η παιδιατρος ειπε οτι ηταν καθαρα ορμονικο δικο μου προβλημα κ ετσι ξεκινησαμε σιγα σιγα τον αποθηλασμο..παντως ειμαι χαρουμενη που τα καταφερα για περισοτερο... αλλα κ στις 2 περιπτωσεις ξερω οτι οποια αντισωματα ειχαν να παρουν τα μικρα εστω κ με αυτο το λιγο κατι εγινε.
Επισης οσα μωρα θηλαζουν παιρνουν λιγοτερο βαρος απο αυτα που τρεφονται αποκλειστικα με ξενο
και με ρη μεγαλη μου την κορη ειμαστε αυτοκολητες...εμενα εχει αδυναμια μεχρι τωρα που ειναι 6 χρονων, οποτε ολα ειναι σχετικα κ μην καθεσαι να στεναχωριεσαι με μικροπραγματα κ "ασημαντες"λεπτομερειες..απολασυε καθε στιγμη με την Αθηνουλα η οποια ειναι τελεια...ειναι η μασκοτ του ΙΝΤΕΡΝΕΤ..Πολλα πολλα φιλια
>Σου εχει τύχη ποτε να μην ξερεις εναν άνθρωπο προσωπικά και να τον νοιωθεις πραγματικα κοντα σου;; Αυτο νοιωθω εγω για σενα...Σε θαυμαζω κοριτσακι μου...
>@ Κατερίνα, και όμως η σύμβουλος θηλασμού μου είπε και τα δύο στήθη τη φορά... Και εγώ ακολουθούσα το ένα στήθος τη φορά... Τέσπα, δεν έπαιζε αυτό ρόλο!!
@ Μαριάννα, δεν ξέρω αν παίζει ρόλο το "λειτουργικό" φύσημα (τα εντελώς ακίνδυνα φυσήματα) στο θηλασμό. Ξέρω μόνο για την στένωση, θα μάθω λεπτομέρειες και θα επανέλθω! :D
>ποσο σε καταλαβαινωωωω!!!! και γω καταφερα να θυλασω την μικρη μου μονο 40 μερες και αυτό με τα χίλια ζορια. ειχα μικρες θύλες και ειχα παρει προσθετες με αποτελεσμα η μικρη από την λαιμαργία της να με πληγωνει και να βγαζω αιμα αντι γαλα. Εκλαιγα με μαυρο δάκρυ, λεγοντασ οτι δεν ειμαι αξια μανα και διαφορα τετοια.
Και η δική μου εχει φυσημα, αλλα δεν ηξερα οτι αυτο δυσκολευει στον θηλασμο. δεν μου το ειχε πει κανεις.
Οσο για αυτό που λένε για το δεσιμο των παιδιών, μην τουσ ακους καθόλου. Εμενα η μικρή μου είναι 2,5 χρονων τωρα και ειναι τρελή μαζί μου, οπωσ και γω βεβαια. Καποια στιγμη θα γραψω μια ιστορία στο forum (κάτι που μου έκανε η μικρη) και ηταν πολυ συγκηνητικη (τουλάχιστον για μένα)
Μεγαλώνοντας η Αθηνούλα, θα δεισ οτι θα γινεται αυτοκόλητες. Εξάλου είσαι τόσο καλή μάνα και αυτό φαίνεται από ολα.
Να μην νιώθεις τύψεις για τον θηλασμό.
Εύχομαι να είστε πάντα ευτυχισμένες και αγαπημένες.
>Γεία σου Ολίβια, ειμαι η Κατερινα 32 ετων και θηλαζω εδω και 10 μηνες τη Στελλιτσα μου......΄
Καταρχην να σου ζήσει η μικρουλα σου και να τη δεις όπως επιθυμείς!
Συγχαρητήρια για την προσπάθεια σου, η ιστορία σου με συγκινησε......
εγώ θήλαζω τη μικρη μου κάθε γεύμα ενα στηθος και αυτο γιατι το γαλα των 10 πρωτων λεπτων ειναι πολυ ελάφρυ για να ξεδιψαει το παιδι, μετα βγαινει το πιο λιπαρο γαλα, αυτό που θα δωσει το βαρος στο παιδι.....εμενα γεννηθηκε 2.500kg και τον πρωτο μηνα πήρε 1.000kg, τώρα ειναι 7,000kg. Να ξερεις επίσης ότι υπάρχει άλλη κλιμακα μετρησης του βαρους και του υψους των παιδιων που θηλάζουν απο αυτην που κοιταν ολοι οι παιδιατροι, γιατι αυτη που εχουν ειναι για τα παιδια που πινουν ξενο γαλα!