Η εργασία του παιδιού στο σπίτι και γιατί το παιδί δεν αποδίδει στο σχολείο
Η εργασία του παιδιού στο σπίτι και γιατί δεν αποδίδει στο σχολείο
της Κατερίνας Καλιμικεράκη*
Αισθάνομαι την ανάγκη να επικοινωνήσω με τις μαμάδες κάποιες σκέψεις μου σχετικά με το διάβασμα του παιδιού στο σπίτι, μιας και ξεκινάει μια δύσκολη σχολική χρονιά για όλους μας και είναι βέβαιο ότι κάποιες από εσάς θα έχετε τις γνωστές απορίες:
«’Μα έκτη τάξη και να τον βοηθάω στο διάβασμα;«’
«Πότε πια θα μάθει να διαβάζει μόνος του;’«
«Ε, είπαμε τώρα που θα πάει στην Πέμπτη είναι πια καιρός να την αφήσουμε να τα καταφέρει μόνη της, έτσι δεν πρέπει;«
Καλές μανούλες, δεν υπάρχουν δυστυχώς συνταγές για την ακριβή ηλικία που πρέπει ο γονιός να σταματήσει να βοηθάει ή να ελέγχει το παιδί του στο διάβασμα. Δεν πιστεύω να είπατε ποτέ: «Α, είναι ενός έτους άρα θα σταματήσω να το ταΐζω, είναι πέντε άρα θα σταματήσω να το πλένω και να το λούζω ή έγινε έξι άρα σταματάω να το ντύνω«
Αν το παιδί έχει την ανάγκη σας, θα συνεχίσετε να το ταΐζετε, να το πλένετε και να το ντύνετε όσο χρειαστεί. Γιατί όχι και να το βοηθάτε στην εργασία του;
(Δίνω άλλοθι και σε κάποιες μανούλες που είναι παντοτινοί κρυφο-βοηθοί και παντοτινά το αρνούνται)
Αν πάλι εσείς έχετε από μόνες σας βάλει κάποιο όριο ηλικίας που το παιδί σας πρέπει να τα κάνει όλα αυτά μόνο του, τότε είναι ΔΙΚΗ ΣΑΣ ευθύνη και υποχρέωση να το μάθετε ΠΩΣ να τα κάνει και να το ανεξαρτητοποιήσετε στους συγκεκριμένους τομείς σιγά-σιγά.
Αν, για παράδειγμα, το παιδί σας δεν έχει τα κατάλληλα εφόδια και την απαραίτητη οργάνωση και προγραμματισμό για να δουλέψει μόνο του, τότε αυτό σημαίνει ότι εσείς δεν του τα προσφέρατε (και όχι ο δάσκαλος στα σίγουρα).
Πώς λοιπόν αποφασίζετε μια ωραία πρωία ότι: «Από φέτος τέρμα η βοήθεια στο σπίτι, α, όλα κι όλα πρέπει να μάθει να εργάζεται μόνος του, αυτή είναι η δουλειά του, η υποχρέωσή του, όπως κι εγώ κι ο πατέρας του έχουμε τις δικές μας δουλειές!«
Μα πώς θα το μάθει; Έτσι ξαφνικά; Επειδή απλά άλλαξε τάξη; Και αν προσπαθήσει μόνος του, θα τα καταφέρει; Και θα είναι αυτή η προσπάθεια ανώδυνη ή θα είναι εις βάρος κάποιων άλλων πραγμάτων;
Για αυτή την εργασία του παιδιού στο σπίτι θα ήθελα να πούμε δυο λόγια γιατί επιθυμώ να επισημάνω τη σημαντικότητά της και γενικότερα τη σημασία της για την εξέλιξη και την επίδοση του παιδιού στο σχολείο.
Να αρχίσω με 3 πολύ βασικά ΠΡΕΠΕΙ αν επιθυμείτε το παιδί να μελετάει στο σπίτι με άνεση και χωρίς περισπασμούς:
1. ΗΡΕΜΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ: Τα μέλη της οικογένειας πρέπει να βρίσκονται σε καλές σχέσεις μεταξύ τους και με κοινές παιδαγωγικές αντιλήψεις έτσι ώστε αυτό που λέει ο ένας να μην ανατρέπεται από τον άλλο.
2. ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΑΡΚΕΤΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΧΡΟΝΟΣ: Το καθημερινό πρόγραμμα του παιδιού δεν γίνεται να είναι υπερφορτωμένο με εξωσχολικά απογευματινά μαθήματα διότι όταν θα έρθει η ώρα να μελετήσει τα μαθήματά του θα είναι πτώμα στην κούραση και το μυαλό του δε θα δουλεύει ως προς τα σχολικά του καθήκοντα.
3. ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΔΩΜΑΤΙΟ/ ΧΩΡΟ ΜΕΛΕΤΗΣ: Είναι καλό να έχει το παιδί μια γωνιά εντελώς δική του όπου θα έχει το γραφείο του με τα βιβλία του και όπου θα μπορεί να εργάζεται χωρίς φασαρία και χωρίς να ενοχλείται από την κίνηση των άλλων.
Θα σας γράψω κι άλλα σύντομα αλλά τώρα πρέπει κι εγώ να ετοιμαστώ για την καινούρια σχολική χρονιά.
Εύχομαι σε όλους ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ και ΚΟΥΡΑΓΙΟ για να αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες που έχουμε μπροστά μας.
Επίσης ΥΠΟΜΟΝΗ γιατί χωρίς σχολικά βιβλία τα πράγματα περιπλέκονται ακόμα περισσότερο!
* H Kατερίνα Καλιμικεράκη είναι δασκάλα με σπουδές και μελέτες πάνω σε θέματα παιδοψυχολογίας
Oγιος μου ειναι 13 χρονων και εχω σοβαρο προβλημα με τη συμπεριφορα του και μαθησιακα εινα το πρωτο πιδι στα τρια της οικογενειας τον θεωρω μεγαλο μυαλο αλλα ειναι τεμπελης εγωιστης ισχυρογνομων ...αλλα ο εγωισμος αυτος βγαινει μονο μεσα στην οικογενεια εξω ειναι το καλυτερο παιδι εχω χρησιμοποιηση ολες τις μεθοδους με το καλο με το αγριο τιποτα θελει να γινετε το δικο του .προσπαθω να τον αντιμετωπιζω πλεον σαν μεγαλο και να του μιλαω ανοιχτα αλλα τιποτα δεν εχει προγραμμα και δεν υπολογιζει τιποτα νιωθω οτι με εκμεταλευεται.στο σχολειο μετρια πωσ να τον βοηθησω πιστευω πωσ υποφερει και γω μαζι του αλλα? θα ηθελα τη βοηθεια σασ ειμαι πολυ μπερδεμενη και μου χουν σπασει τα νευρα
Αν το παιδί δεν μπορεί να πάρει τις σωστές βάσεις από το σχολείο ,τι να κάνουμε και εμείς οι γονείς.τα παιδιά μου στην περσινή τούς σχολική χρονιά που πέρασε δευτέρα δημοτικού είχαν να αντιμετωπίσουν ενα αναμορφωμένο "πιλοτικό"σχολείο με καθημερινό 7ωρο μάθημα με μπουφάν λόγο ελλυψεις παετρελαιου . πάλεψα περίπου 1 ολόκληρο χρόνο να καταλάβω γιατί ο γιος μου δεν τα πάει τόσο καλά όπως η δίδυμη αδερφή του, επέμενα για μαθησιακές δυσκολίες στο παιδί και η απάντηση που επερνα από το σχολειό ήταν "είναι τεμπέλης"μέχρι που το πίστεψα και έλεγα μα τι λάθος κάνω. Μετά απο αρκετούς μήνες αναμονής και χάνοντας μια ολόκληρη σχολική χρονιά ο γιος μου διαγνώστηκε δυσλεκτικός και οχι τεμπέλης !!!!!!!!! δεν εφτεγε το οτι δεν είχε λοιπόν δικό του χώρο διαβάσματος. Η συμβουλή που που έδωσαν απο το κέντρο είναι να έχει αρκετές εξωσχολικές δραστηριότητες επιβράβευση καθημερινά για ότι και να κάνει και να μην ξεχνάμε ότι είναι ΠΑΙΔΙ ..... Μανούλες να ακολουθητε το ένστιχτο σας κανένας δεν ξέρει το παιδί όπως το ξέρει η μαμα του.Ο γιος μου έχασε έναν ολόκληρο χρόνο από μαθήματα ιδικής αγωγής εξαιτίας κάποιον δασκάλων που απλά τον χαρακτήρισαν "ΤΕΜΠΕΛΗ"
Γιατί κάθε χρονιά που ξεκινούν τα σχολεία εγώ έχω περισσότερο άγχος? Γιατί κάθε μεσημέρι που είναι η ώρα του διαβάσματος με πιάνει πονοκέφαλος? Σας μιλάω ειλικρίνά ώρες ώρες νιώθω οτι εγώ πάω πιο πολύ σχολείο παρά ο γιος μου.... Ευτυχως δεν του έχω, προς το παρόν, μεταφέρει αυτό το μεγάλο μου άγχος! Ξέρω οτι πρέπει να βρω τη λύση μόνη μου γιατί μόνο έτσι θα βοηθήσω το γιο μου να έχει καλύτερη οργάνωση στο διάβασμά του!!! Και η δασκάλα του αυτό μου είπε, οτι εφόσον με χρειάζεται να μην τον παρατήσω αλλά να τον βοηθώ όσο μπορώ!!!! Καλή σχολική χρονιά!!!
Αυτά που αναφέρει η κ.Κατερίνα είναι πολύ σωστά τοποθετημένα, και αποτελούν την βάση για να δημιουργήσουμε εναν μαθητη με ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ στο διάβασμα. Απλα θα ηθελα να συμπληρώσω 2-3 πραγματάκια που θεωρώ εξίσου σημαντικά, και που πιστεύω πως πάνε αγκαζέ με τα παραπάνω. --ΕΠΙΒΡΑΒΕΥΣΗ- μην ξεχνατε να ενθαρρύνετε τα παιδιά σας επιβραβεύοντας την προσπάθεια τους- τους δίνετε ενα υπέροχο κινητρο για να αγαπήσουν το διαβασμα> την ατομική προσπάθεια> το σχολείο --Μην μαλώνετε τα παιδιά όταν παραμελούν κατι που σχετίζετε με την μελέτη- 'σπρώξτε' τα εσείς - καθοδηγήστε τα --ΠΟΤΕ ΜΑ ΠΟΤΕ ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΚΑΝΕΤΕ ΕΣΕΙΣ ΤΙΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ. μην ενδίδετε σε τυχων 'δεν μπορώ'- βοηθήστε τα - καθοδηγηστε τα αλλα μην τους προσφερετε έτοιμες απαντησεις. Οι γονείς οφείλουμε (αν θελουμε να λεμε οτι παιζουμε ουσιαστικο και μαλιστα ΘΕΤΙΚΟ ρόλο στην ανατροφη των παιδιων μας) να τους αφιερώσουμε οσο πιο πολυ χρονο μπορουμε, ειδικα στα πρωτα χρονια της σχολικης τους ζωης- να παρουν γερες βασεις που θα οδηγησουν στην Αυτονομία. Ισως προκειτε για την πιο σημαντικη προσφορα απο πλευρας γονεα προς το παιδι του!
αυτά που γράφει η κα Κατερίνα, νομίζω πως είναι τα αυτονόητα!!! Κανείς δεν μπορεί να εργαστεί χωρίς ησυχία,χωρίς ηρεμία, και δίχως προγραμματισμό. Για μένα το βασικό είναι να μην ξεχνάμε σε τί ηλικίες απευθυνόμαστε και τί απαιτήσεις έχουμε... ένα παιδάκι 7 χρονών μπορεί να συγκεντρωθεί σ'αυτό που κάνει μόνο 15 λεπτά!! Δεν μπορούμε, λοιπόν εμείς να το βάζουμε στην καρέκλα και να λέμε "σε 1 ώρα θα έχεις τελειώσει!", γιατί πάμε ενάντια στη φύση... χρειάζεται ενημέρωση στους γονείς, για να καθοδηγηθούν σωστά τα παιδιά! :-)
ΕΓΩ ΟΤΑΝ ΠΗΓΑ ΠΡΩΤΗ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΑΡΝΙΟΜΟΥΝ ΠΕΙΣΜΑΤΙΚΑ ΝΑ ΣΥΝΕΡΓΑΣΤΩ! ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΚΑΤΣΩ Κ 6 ΩΡΕΣ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΜΙΑ ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ! ΤΗΝ ΤΑΛΑΙΠΩΡΙΑ ΤΗΝ ΕΤΡΩΓΕ Η ΜΑΜΑ ΜΟΥ ΓΙΑΤΙ Ο ΜΠΑΜΠΑΣ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΥΠΟΜΟΝΗ ΦΩΝΑΖΕ Κ ΕΓΩ ΕΚΛΑΙΓΑ... ΑΛΛΑ ΤΟ ΠΕΙΣΜΑ ΠΕΙΣΜΑ!!!! ΚΙ ΟΜΩΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΜΟΝΗ ΤΗΣ ΜΑΝΟΥΛΑΣ ΜΟΥ ΠΡΙΝ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΔΙΑΒΑΣΑ ΠΡΩΤΗ ΣΤΟ ΤΜΗΜΑ ΜΟΥ! (ΔΕΝ ΗΜΟΥΝ ΚΑΝ 6!) Κ ΑΠΟ ΤΡΙΤΗ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ ΑΚΟΜΑ ΔΙΑΒΑΖΑ ΜΟΝΗ ΜΟΥ. ΑΠΛΑ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΤΟ ΠΗΡΑ ΑΠΟΦΑΣΗ Κ ΣΤΑΜΑΤΗΣΑ ΝΑ ΤΑΛΑΙΠΩΡΩ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ... ΜΙΑ ΦΙΛΗ ΜΟΥ ΠΑΛΙ ΔΙΑΒΑΖΕ ΜΕ ΤΗ ΜΑΝΑ ΤΗΣ ΜΕΧΡΙ ΤΙΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ.... ΠΙΣΤΕΥΩ ΠΩΣ ΕΧΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΜΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ Κ ΠΩΣ ΤΟ ΧΕΙΡΙΖΕΤΑΙ Ο ΚΑΘΕ ΓΟΝΕΑΣ.....
μπραβο κατερινα!!!!εχεις απολυτο δικιο!!!!!!πρεπει να ειμαστε διπλα στα παιδια μας οσο μας εχουν αναγκη με αγαπη κ υπομονη!!!
Μπορώ να πω ότι ... μ'απογοήτευσε το κείμενό σας... Όχι επειδή αυτά που γράφετε δεν είναι σωστά αλλά γιατί είναι πλέον ουτοπικά...Δεν μπορούν όλοι οι γονείς να προσφέρουν προσωπικό χώρο μελέτης στα παιδιά τους.... Νομίζετε ότι εγώ δεν θα το ήθελα; Δεν γίνεται όμως... Όσον αφορά στις εξωσχολικές δραστηριότητες... το παιδί μου που φέτος θα πάει Α Δημοτικού, διαγνώστηκε από συνάδελφό σας (και μετέπειτα από ειδικούς)με διάσπαση προσοχής... Όπως καταλαβαίνετε, απασχολείται 2 φορές την εβδομάδα με συνεδρίες εργοθεραπείας κι ειδικής αγωγής και άλλες 3 φορές πάει κολυμβητήριο το οποίο τον βοηθάει σημαντικά στο συντονισμό των άκρων του! Μπορείτε να πείτε λοιπόν πως είναι παιδί με ιδιαίτερα φορτωμένο πρόγραμμα... Αλλά τι μπορεί να γίνει; Καλές όλες οι οδηγίες των εκπαιδευτικών (... κι εγώ συνάδελφος της Αγγλικής γλώσσας είμαι)αλλά πλέον είναι μόνο για τους λίγους....
Εγώ πάντως πιστεύω ότι δεν εννοεί απαραίτητα να έχει το παιδί ένα δικό του δωμάτιο για μελέτη. Μπορεί να κάτσει να διαβάσει στο υπνοδωμάτιο σας ας πούμε. Το θέμα είναι να μην υπάρχει κόσμος ή τηλεόραση εκεί που διαβάζει το παιδί. Για παράδειγμα εμένα όταν ήμουν μικρή οι γονείς μου με έβαζαν να διαβάσω στο σαλόνι αφού είχα το ίδιο δωμάτιο με τον αδερφό μου. Επιπλέον, τι εννοείς όταν λες "αλλά πλέον είναι μόνο για τους λίγους"; Ότι οι γονείς έχουν σταματήσει να στέλνουν πλέον τα παιδιά τους αγγλικά;;
Aleka όχι και ουτοπικά! Ίσα ίσα τα βρίσκω αυτονόητα όλα αυτά που προτείνει η Κατερίνα. Αν δεν μπορούμε να εξασφαλίσουμε στα παιδιά έναν ήρεμο χώρο για να μελετούν τότε δεν μπορούμε να περιμένουμε τίποτα. Επίσης βρίσκω πολύ σωστή και τη 2η παρατήρησή της περί ελεύθερου χρόνου. Τα τελευταία χρόνια προ κρίσης είχε καθιερωθεί τα παιδιά να τρέχουν ολημερίς σε εξωσχολικές δραστηριότητες, γιατί φυσικά ένα άθλημα είναι απαραίτητο, όπως και μια δεύτερη γλώσσα,όπως και η καλλιτεχνική καλλιέργεια του παιδιού με ζωγραφική, μουσική κτλ. με αποτέλεσμα όλο το απόγευμα να τη βγάζει το παιδί στους δρόμους και στο τέλος να μην έχει αντοχές για τα πιο σημαντικά. Εσείς μπορεί να ζοριστείτε λίγο παραπάνω με τις εργοθεραπείες και την κολύμβηση αλλά το μέσο παιδάκι που δεν έχει κάποια μαθησιακή δυσκολία δε χρειάζεται να γίνεται εκατό κομμάτια για να τα προλάβει όλα!