Η μητρότητα είναι ευλογία, όχι καταναγκαστικό έργο
Είμαι η μαμά Μ, έχω δίδυμα παιδάκια (ενα αγοράκι και ενα κοριτσάκι ) 3 χρονών. Εγώ τον Ιούλιο γίνομαι 35. Διαβάζω συνεχώς σχόλια μαμάδων στο ιντερνετ και παρατηρώ κάτι που με προβληματίζει.
Γιατί, κορίτσια, κάποιες έχετε ταυτίσει την μητρότητα με την απόλυτη παραίτηση απο την γυναικεία φύση μας; Διαβάζω σχόλια του τύπου »πήγες για καφέ χωρίς το μωρό; τι το ήθελες το παιδί για να το παρκάρεις; ή » δεν κοιμάσαι μαζί με το μωρό σου; εεεεε βέβαια θέλεις την βολή σου αλλά η μητρότητα θέλει θυσίες» ή » άφησες το μωρό σου για να πας κομμωτήριο; εγώ δε θα το εκανα ποτέ αυτό «κλπ κλπ που είμαι σίγουρη πως όλες τα έχετε δει κατα καιρούς. Και λέω εγώ τώρα… Mήπως ζηλεύετε κάποιες τις μαμάδες που έχουν καταφέρει να είναι και με τα παιδάκια τους καλά αλλά και με τον εαυτό τους; (εμφάνιση, επαγγελματική καταξίωση, προσωπική ζωή) Μήπως όλο αυτό το Life style της μαμάς 24/7 δεν είναι τίποτα παραπάνω απο την δικαιολογία της καταπιεσμένης γυναίκας που δεν αντέχει να βλέπει κάποια άλλη να τα έχει καταφέρει καλύτερα απο την ίδια;
Κορίτσια, όλες λατρεύουμε τα παιδιά μας. Αλλά είμαστε και γυναίκες, νέες γυναίκες που το αίμα μας βράζει. Κανένα παιδί δεν θέλει μια μαμά γατζωμένη πάνω του που να μην κάνει τίποτα για τον εαυτό της. Είναι μεγάλο βάρος για ενα παιδί αυτό. Μην νιώθετε τύψεις αν θελετε να πάτε για ενα καφεδάκι με μια φίλη σας, ούτε να νιώσετε άσχημα αν βγείτε για ενα ποτο με τον άντρα σας οι δυο σας. Και το κυριότερο μην προσπαθείτε να προκαλείτε τύψεις στις μαμάδες που το κάνουν. Η μητρότητα δεν είναι καταναγκαστικό έργο, είναι ευλογία. Και μια μαμά οφείλει να είναι και γυναίκα και άνθρωπος με προσωπικότητα, όχι ενα μίζερο πλάσμα που το μόνο που κάνει είναι να κατηγορεί όποια αγαπά ΚΑΙ τον εαυτό της.
Αυτό το κείμενο το γράφω για τα κορίτσια που κατά καιρούς αισθάνονται άσχημα και έχουν φτάσει στο σημείο να απολογούνται «και εμείς αγαπάμε τα παιδιά μας». Βρε κορίτσια μην τσιμπάτε…. δεν είναι τόσο τέλειες αυτές που σας κρίνουν ΖΗΛΙΑΡΕΣ και δυστyχισμένες είναι και για αυτό δεν αντέχουν χαρούμενους ανθρώπους. Δείτε και στον κύκλο σας….ο ι μεγαλύτερες κουτσομπόλες ποιές είναι; Aυτές που έχουν άδεια ζωή…..
Με εκτίμηση
μαμά Μ
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Ν'αγιασει το στομα σου
Είμαι μία μαμά που δεν έχω κανεναν να κρατήσει τα παιδιά ν α κάνω κάτι για μένα. Όπως κομμωτήριο ένα καφέ με τον άντρα μου λίγη ωωρα να ξαπλωσω για μένα . Ναι τα παιδιά μου είναι ή προτεραιότητα μου αλλά ναι ζηλεύω με την καλή έννοια τις γυναίκες που τα καταφέρνουν και τα δύο.
Είμαι μια μαμά 24/7. Αρχικά γιατί προς στιγμήν μού δίνεται η δυνατότητα και έπειτα γιατί το επέλεξα τελικά. Ήρθαν και έρχονται στιγμές που ζορίστηκα και ζορίζομαι. Όμως, στα αλήθεια, αισθάνομαι τη μητρότητα ευλογία στη ζωή μου. Δεν με παραμελώ εξαιτίας της ώστε να βαραίνουν οι ώμοι μου. Άρα λοιπόν σεβαστή και θεμιτή η επιθυμία για λίγο ξελαμπικάρισμα από αυτή την ευλογία, σεβαστή και θεμιτή και η απόλυτη αφοσίωση. Σκοπός είναι να γεμίζεις και να μεγαλώνεις γεμάτα παιδιά. Μεγάλη κούραση αυτός ο πόλεμος της αποκλειστικά κακής κριτικής μεταξύ μας.
Συμφωνώ! Πάντως Κατερίνα, δεν νομίζω ότι η μαμά Μ αναφέρεται σε γυναίκες σαν εσένα. Το πρόβλημα δεν είναι να είσαι μαμά 24/7, αλλά το να θεωρείς ότι μόνο ο δικός σου τρόπος είναι ο σωστός τρόπος. Εγώ για παράδειγμα εργάζομαι, και οι ώρες που λείπω από το σπίτι λόγω εργασίας, είναι οι μοναδικές ώρες που περνάω μακρυά από το παιδί μου. Γιατί έτσι νιώθω εγώ καλά. Δεν μπορώ όμως να κατηγορήσω μια άλλη εργαζόμενη μητέρα η οποία μπορεί να λειτουργεί διαφορετικά από εμένα και να αφήνει το παιδί της και κάποιες ώρες πέραν της εργασίας της για να τις αφιερώσει στον εαυτό της. Ο καθένας πράττει όπως κρίνει καλύτερα.
Αυτό ακριβώς εννοώ! Κατάλαβα ότι το post δεν αναφέρεται σε μητέρες της "κατηγορίας" μου. Ο λόγος που σχολίασα ήταν γιατί τελικά ότι "είδους" μάνα κι αν διαλέξεις να είσαι, θα κριθείς και πανεύκολα θα κατηγορηθεις κιόλας!!! Αηδία πλέον όλο αυτό! Και όχι μόνο για το πόσο χρόνο αφιερωνεις στο παιδί σου...για τα πάντα! Από το θηλασμό, την πιπίλα, την πάνα, τον ύπνο του παιδιού και και και... Δε συμφωνώ απαραίτητα με τις επιλογές όλων των μαμαδων γύρω μου. Όμως δε με αφορά! Το δικο μου παιδί μεγαλώνω! Ούτε το δικό σου ούτε της φίλης μου ούτε της γειτόνισσας. Και έπειτα θέλουμε να φτιάξουμε καλύτερες κοινωνίες από τις προηγούμενες γενιές. Θα 'λεγα τώρα τί είμαστε ικανοί να φτιάξουμε... Μαμάδες που φαγωνονται όλη την ώρα, ευγενικά πάντα, μπροστά στα παιδιά τους για το σωστό και το λάθος. Άμα έχεις τρόπο να αποτελεις πρότυπο γονέα, έχει άλλη χάρη! Αχ συγχηστηκα πάλι!!!!
Πόσο δίκιο έχεις σε αυτά που γράφεις!!! Έχω καταλάβει ότι μερικές κατακρίνουν "ασυναίσθητα" απλά έτσι έμαθαν!! Δεν είμαστε και ούτε πρόκειται να είμαστε τέλειες σε όλα. Τη μία θα πάει πίσω το ένα και θα προχωρήσει το άλλο, την άλλη θα πάει πίσω κάτι άλλο για να προχωρήσει κάτι άλλο πάλι. Πάρτε το απόφαση και βρείτε τα πρώτα με τον εαυτό σας, ρωτήστε τον: τι με νοιάζει εμένα τι θα κάνει η διπλανή μου με το παιδί της? Ίσως έτσι σταματήσουν οι αιώνιες διαμάχες. Τη γνώμη μας τη λέμε αλλά δεν είναι υποχρεωμένος ο άλλος να την ακολουθήσει!!