Έχω αρχίσει να έχω δεύτερες σκέψεις για αυτή την εγκυμοσύνη…
Όταν γέννησα το πρώτο μου παιδί, ανυπομονούσα να κάνω δεύτερο. Σήμερα είμαι έγκυος ξανά και δεν μπορώ να το χαρώ…
Ο γιος μου θα κλεισει τα τρία τον άλλο μήνα και είναι ένα ΠΟΛΥ ζωηρό παιδί. Δεν ξέρω αν κάνω λάθος εγώ, δεν ξέρω αν τον κακομαθαίνουμε, ξέρω πως έχω δοκιμάσει τα πάντα και αυτός απλά δεν σταματά ποτέ. Κλαίει με το παραμικρό, πειράζει τα πάντα, κάνει ταρζανιές και δεν έχει πρόγραμμα σε τίποτα. Ξεκίνησε παιδικό και ελπίζω να δω κάποια αλλαγή αλλά ακόμα τίποτα.
Με τον άντρα μου η σχέση μας δεν είναι στα καλύτερα της. Φταίω και εγω. Αυτο το ξέρω. Δεν έχω πια όρεξη για τίποτα. Είμαι στο πρώτο τρίμηνο και δεν έχω κεφι, ενέργεια μηδέν, κάνω εμετούς και γενικά όλα πάνε στραβά.
Εχω αρχίσει να έχω δεύτερες σκέψεις για αυτή την εγκυμοσύνη. Ισως έπρεπε να περιμενω να μεγαλώσει λίγο ο μικρός. Ισως έπρεπε να περιμένουμε να δούμε γενικά τι θα γινει μεταξύ μας.
Δεν ξέρω γιατί τα γράφω όλα αυτά… Ισως απλά για να ακουσω μια καλη κουβεντα, μια θετική σκεψη.
Νιωθω χαλια…
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Τίποτα δεν έπρεπε απλά χαλάρωσε και απόλαυσε την εγγυμοσύνη σου και ας μην πάνε όλλα καλά στη ζωή σου.Προσπάθησε να τα βρείς και με τον σύζηγό σου κανένας δεν είναι τέλειος.Και εγω στο πρώτο τρίμηνο χάλια αισθανόμουν και τώρα πλέω απο ευτυχία.Σου εύχομε ολλα καλά να σου πάνε να προσέχεις τα παιδάκια σου!!
Εχω 2 παιδακια,οταν ο γιος μου ηταν 9 μηνων εμεινα εγγυος ξανα.. Οταν το καταλαβα επεσε ο ουρανος να με πλακωσει.. κλαμα στεναχωρια (η μαμα μου μενει 200χλμ μακρια) και δεν ημουν ετοιμη για αλλο μωρακι,νομιζα πως δεν μπορουσα να αγαπησω ξανα τοσο δυνατα... Το ριχα παρει τοσο στραβα.. με τον αντρα μου νεχρι να γεννησω ημασταν χαλια.. και εφταιγα εγω,λογο της κακης μου διαθεσης... Σκεφτομουν οως θα αντιδρασει ο μικρος μου γιος. Αν θα ζηλεψει αν στεναχωρεθει.. Τωρα ο γιος μου ειναι 21 μημων και η κορη μου 3 μηνων.. Τους λατρευω τοοοοσο πολυ! Η αγαπη δεν μοιραζεται πολλαπλαζιαζεται.. Τους λατρευω και τους 2 τοσο πολυ... που ουτε εγω η ιδια δεν το περιμενα αυτο... Κουραζομαι πολυ με 2 μωρα η αληθεια ειναι αλλα δεν θα το αλλαζα με τιποτα.. Στην αρχη της 2ης εγγυμοσυνης ειχα και ργω αμφιβολιες τωρα πια το εχω ξεχασει κι ολας.. Ειμαι 22 χρονων με δυο νινακια..
Καλημερούδια! Μην αγχώνεσαι τόσο πολύ...αυτή περίοδος της εγκυμοσύνης είναι αρκετα δύσκολη και σε επιρεάζει πολύ ψυχολογικά. Προσπάθησε να ξαναβρείς την πρότερη επικοινωνία σας με τον άντρα σου ....(καθόλου εύκολο με το ζιζάνιο σας αλλαπρεπει να τα βρείτε για να ξαναγίνεις ευτυχισμένη). όσον αφορά τώρα τις δεύτερες σκέψεις σου για την εγκυμοσύνη. Καλώς ή κακώς έχει δημιουργηθεί μια νέα οντότητα μέσα σου, και δε ξέρω κατά πόσο έχεις το δικαίωμα (αν και ο νόμς στο δίνει) να πάρεις απόφαση να μην υπάρχει πλέον μέσω άμβλωσης. Μην ξεχνάς οτι η άμβλωση δεν σε καθιστά μη έγκυο αλλά μητέρα ενός αγέννητου παιδιού ( με προτοβουλία της μαμας του να είναι νεκρό).Οπότε επικεντρώσου στη σχέση με τον άντρα σου, αυτό μόνο μπορείς να αλλάξεις τώρα. Καλή σου μέρα! Πάντα φιλικά!
Κοπελα μου. Σε καταλαβαινω που προβληματιζεσε. Τωρα ομως εισαι κοντευεις και δεν εχεις αλλη επιλογη. Θα τα καταφερεις ειμαι σιγουρη. Πρωτα πρωτα πρεπει να τα βρειτε με τον αντρα σου. Μετα να βαλετε.και δυο σε.προγραμμα το παιδι. Ολα εχουν τον τροπο τους και ολα τη σειρα τους. Αν θες να μιλησεις σε καποιον myrielnic@ gmail.com
Καταρχήν θα συ πρότεινα να ηρεμισεις και να αντιμετωπίσει ένα ένα τα θέματα που σε απασχολούν! 1. Ο γιός σου...σίγουρα με τον παιδικό θα μπει σε μία ρουτίνα το παιδί, το κακό είναι ότι κανένα παιδάκι δεν υποδεχετε ένα αδερφακι χωρίς κάποια ζήλεια. Έχε από κοντά τον γιοκα σου και σε συνεννόηση με το σχολείο δες μήπως θα βοηθούσε να μιλήσεις με κάποιον ειδικό κυρίως για το πώς θα ήταν ιδανικότερο να αντιδράσεις στη συμπεριφορά του! 2. Ο άντρας σου........όλα τα ζευγάρια περνάνε φάσεις, και σίγουρα ένα ζωηρό παιδί χειροτερεύει την κατάσταση. Θα πρότεινα να περάσετε λίγο χρόνο οι δυο σας. Πηγαίνετε μία βόλτα, αν μπορείτε μία εκδρομή.Ξεχαστε για λίγο τη ρουτίνα και τις έγνοιες της καθημερινότητας. Οι άντρες να θυμάσαι δε μπορούν να αντιληφθούν την κούραση μας για ένα τακτοποιημένο σπίτι κτλ. 3. Για τον ερχομό του δεύτερου παιδιού σου θα σου πω με το καλό να το υποδεχτεί! Και επειδή πιστεύω στον Θεουλη και τυχαίνει να μεγαλώνω και εγώ ένα θυριακι και πρόσφατα απέκτησαν και μία μπουμπού, λοιπον πιστεύω ότι ο Θεός μας δίνει όσα αντέχουν...και επειδή μάλλον εγώ δεν άντεχαν πολλά ακόμα το δεύτερο παιδάκι μου είναι πιο βολικό χωρίς πολλά ξενύχτια. Εύχομαι να σου πάνε όλα καλά!
να σου πω την αληθεια και εγω οταν εμεινα εγκυος στο δευτερο μου παιδακι εχασα την γη κατω απο τα ποδια, δεν το ηθελα με τιποτα και αυτο ηταν λογο της πρωτης μου γεννας που ταλαιπωρηθηκα ηταν και πολυ κοντα η αποσταση μεσα σε 9 μηνες, δεν ηξερα πως θα ηταν ο μεγαλος με το μωρο αν θα ζηλευε αν θα το αντεχα,τελος παντων ομως τα καταφερα το κρατησα και με τον αντρα μου ημαστε μια χαρα και με βοηθησε πολυ πανω στο να αποφασισω! τωρα ο μικρος μου ειναι 22 μηνων και η μικρη μου 4 μηνων για καλη μου τυχη ειναι σχεδον ησυχα και τα 2!!!! καλυτερα να το συζητησεις με τον αντρα σου μονο μαζι του πιστευω θα καταλαβεις τι ειναι αυτο που θα σε βοηθησει, ελπιζω να παρεις τη σωστη αποφαση και να μην μετανιωσεις για τιποτα αργοτερα!