Όλα ξεκίνησαν με αυτή τη σπάνια ψυχούλα…

Αθηνά μου,

κάθε 24 του μήνα προσπαθώ να γράφω ένα μικρό κείμενο αφιερωμένο σε εσένα… 24 Φλεβάρη του 2010 γεννήθηκες και γιορτάζοντας τα «μηνογενέθλια» σου, νιώθω ότι κάνω ένα κάτι λίγο για να σε ευχαριστήσω που ήρθες στη ζωή μου ως πρώτο μου παιδί και με έκανες έτσι καλύτερο άνθρωπο!

Αθηνά μου, χθες έφερα στη ζωή το δεύτερο αδερφάκι σου, αυτό το μωρό που τόσο μου ζητούσες. Τον κοιτάω τωρα που κοιμάται και δακρύζω για το πόσο τυχερός είναι που θα είσαι η μεγάλη του αδερφή. Βλέπω καθημερινα την αγαπη και τη φροντίδα σου προς τον Αρχέλαο μας και ξερω πως τα ίδια θα λάβει και ο Αγγελος! Τυχερά τα αγόρια, πραγματικά ΠΟΛΥ τυχερά!

Κυρίως τυχερή όμως εγώ, η μαμα σου… Που μου επέτρεψες να «μάθω» τη μητρότητα μαζί σου, μου συγχώρεσες αγωνίες, λάθη και φόβους και με έκανες να ωριμάσω έτσι και ως μάνα, αλλά και ως άνθρωπος. Η σοφία των ματιών σου παραμένει ίδια και απαράλλαχτη όπως την πρωτοεντόπισα και έμεινα άναυδη από δέος εκείνο το μεσημεροαπόγευμα στο Αρεταίειο.

Να είσαι πάντα καλά, κορούλα μου! Είμαι το λιγότερο ευλογημένη που ήρθες στη ζωή μου! Σε λίγες ώρες θα είμαστε αγκαλιά!