Η μαμά μου με έχει κάνει να ντρέπομαι που υπάρχω…
Έχω διαβάσει όλες τις ιστορίες οι περισσότερες με συγκινούν ιδιαίτερα. Είμαι 16 χρονών και πηγαίνω Β’ Λυκείου. Εχω έναν αδερφό 3 ετών τον οποίο λατρεύω και ζητούσα χρόνια!!
Οι γονείς μου παντρεμένοι 18 χρόνια από έρωτα.
Μετανάστες στην Ελλάδα ξεκίνησαν από το 0 και έχτισαν την ζωή τους φτιάχνοντας 2 σπίτια και κάνοντας 2 παιδιά.
Με την μητέρα μου ανέκαθεν δεν τα πήγαινα καλά, αλλά τον τελευταίο χρόνο έχει παραγίνει το κακο.
Τον αδερφό μου τον ήθελα από πολυ μικρή αλλά υπήρχαν άλλες προτεραιότητες. Τελικά μετά από πες πες πες στον πατέρα μου, έμεινε έγκυος η μάνα μου. Ναι, τους πίεσα αλλά και αυτοί το θελανε.
Οι γονείς μου κοκορευονταν από δω και απο κει για την βοήθεια που θα έχουν από μένα όντας μεγάλη κ υπεύθυνη. Η εγκυμοσύνη όλο αϋπνίες, όλο στρες και γενικά ένα χαλί μαυρο.
Γεννήθηκε το αγγελούδι μου και άρχισαν τα όργανα. Στην πρώτη εβδομάδα πάνω άρχισαν οι τσακωμοί ανάμεσα σε εμένα και την μαμά μου. Χωρίς σταματημό.
Τελικά ηρεμουμε και για 1.5 περίπου χρόνο είμαστε μια χαρα.
Κάποια περιοδο ξανά εντάσεις στο σπίτι ΤΌΣΟ που σκεφτόμουν να φύγω. Ο πατέρας μου να παίρνει μόνο το μέρος της.
Τους τελευταίους 10 μήνες δεν μιλάμε η μια στην άλλη.
Την μια φταίνε τα κιλά μου (είμαι αρκετά κιλα πάνω από το μεσο ορο, αλλά ψυχολογικά είμαι ράκος και δεν μπορώ να ασχοληθώ με αυτο), την άλλη οι βαθμοί, την παραλλη η φίλη μου.
Με έχει βρίσει, με έχει δείρει και δεν αντέχω αλλο.
Ο πατέρας μου με υποστηρίζει Αλλά μου λέει να κάνω υπομονή.
Δεν μπορώ, κουράστηκα!!
Το παιδί μιας και περνάει μερικές ώρες την ημέρα μαζί μου με ακούει λίγο παραπάνω και η μάνα μου ζηλεύει.
Τον βάζω τιμωρία, νευριάζει.
Του κάνω την καλή, πάλι νευριαζει.
Νευριάζει πλέον και που ασχολούμαι μαζί του.
Πλέον κάθε μέρα λέει στον πατέρα μου ότι θα πάρει το παιδί και θα φυγει.
Δεν θα το αντέξει ο μπαμπάς αυτο.
Έφυγα 2 μέρες από το σπίτι να την κανω να τρομάξει και με έγραψε.
Μόνο ο πατέρας μου νοιάστηκε.
Και δεν είναι η πρώτη φορά που φεύγω από το σπίτι.
Έχω τόση μειωμένη αυτοπεποίθηση εξαιτίας της που ντρέπομαι που υπάρχω.
Μόνο μια φίλη έχω και αυτή όχι και κολλητή.
Και 3 καλοκαίρια που δουλεύω ένα μπράβο δεν μου έχει πει.
Έναν καλό λόγο δεν έχω ακούσει από το στόμα της.
Δεν θέλω να ζητήσω βοήθεια από φίλους/συγγενείς γιατί σε 2 μαμάδες μίλησα και αυτές με πρόδωσαν.
Έχω σκεφτεί να πιάσω κάπου δουλειά και να νοικιάσω κάποιο σπίτι, γιατί νιώθω ότι καταρρεω!
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Κοριτσάκι μου γλυκό, ξέρω πως έχει περάσει καιρός που έκανες την ανάρτηση κι ελπίζω να είναι τα πράγματα καλύτερα. Αν όμως δεν είναι θα σου πώ τα εξής: η μητέρα σου ανήκει στην κατηγορία των τοξικών γονέων που βλάπτουν το παιδί τους άλλα προσπαθούν να δείχνουν παραέξω ότι είναι πρότυπα γονέων και ότι το παιδί τους είναι "δύσκολο". Τα ψυχολογικά θέματα είναι δικά της και δεν πρόκειται να λυθούν αν δεν θέλει η ίδια να δουλέψει για να τα λύσει. Πήγαινε μόνη σου σε κάποιον ψυχολόγο, ξεχωριστά από αυτόν που πατε μαζί (ή και στον ίδιο αν σου εμπνέει εμπιστοσύνη) ώστε να ξεπεράσεις τα θέματα που σου έχει δημιουργήσει. Να ξέρεις ότι όσο εσυ θα είσαι καλύτερα στην ζωή σου, τόσο θα σου επιτίθεται. Μην πτοείσαι από την συμπεριφορά της γιατί δεν έχει να κάνει με σένα. Ότι και να κάνεις στραβό θα το βρίσκει, και νόμπελ να κερδίσεις, θα βρει κάτι να πει. Βοήθησε τον εαυτό σου και συμβούλεψε και τον μπαμπά σου να κάνει το ίδιο γιατί και ο αδελφός σου είναι δική του ευθύνη και πρέπει να τον προστατέψει. Δεν πρέπει κι εκείνος να κάνει πως δεν βλέπει, ας πάνε μαζί κι εκείνοι σε ψυχολόγο να λύσουν τα θέματα τους. Φρόντισε πρώτα την ψυχολογία σου κι από εκεί θα βελτιωθούν πολλά για σένα. Όσο για τα κιλά, όταν βελτιωθεί η αυτοεκτίμηση σου με τον καιρό θα βρεις την υπομονή να τα χάσεις. Υπάρχει και μια ομάδα που λέγεται "ανώνυμοι υπερφάγοι", μπορείς να απευθυνθείς. Κουράγιο και δύναμη!
αχ ποσο σε νοιωθω, κανε αποταμιευση και μολις ενηλικιωθεις φυγε, μην γυρισεις ποτε, καλυτερα στα παγκακια !!
Σε παρακαλώ να τηλεφωνήσεις είτε στο 1056 ( https://www.hamogelo.gr/gr/el/paidia-thimata-vias:sos-1056/) είτε στο 15900 (http://womensos.gr/15900-24ori-tilefoniki-grammi/). Αν ο πατέρας σου δεν μπορεί να σε προστατέψει από τη συμπεριφορά της, πρέπει να το κάνεις εσύ.
Δεν είναι''μάνα''αυτή που έχεις κορίτσι μου,δυστυχώς!!Ένας άνθρωπος που σ'έχει φέρει στον κόσμο και ν'ασκεί σωματική βία επάνω σου,αποκλειέται να λέγεται''μάνα''!Εσύ κάνε κουράγιο για τον αδερφό σου και τον πατέρα σου!!!
Κοριτσακι μου δεν ξερω πως θα σε βοηθησουν οσα σου πω.. Καταρχην ασε τη μαμα σου κ ξεκίνα απο τον εαυτό σου.. Με αυτο πρεπει να δουλέψεις πρωτα απ ολα.. Να αγαπησεις πραγματικα κ βαθια εσενα την ιδια ακριβως ετσι οπως εισαι κ γι αυτο που εισαι.. Τοτε πραγματικα δεν θα θες το "μπραβο" απο κανενα.. Δεν λεω οτι ειναι σωστο αυτό απο τη μανα σου αλλα απλα δεν θα το χεις αναγκη.. Δευτερον κοιτα τη ζωη σου κ τα μαθηματα σου γιατι ειναι καλο ΓΙΑ ΣΕΝΑ.. Μετα οταν αισθανθεις οτι μπορεις, προσεξε κ λιγο τη διατροφή σου η κανε καποιο αθλημα κ ολα θα πανε καλα.. Το προβλημα της μαμας σου ειναι βαθυτερο κ δεν διορθώνεται οτι κι αν κανεις εσυ, αρα κοιτα να κάνεις το καλυτερο ΓΙΑ ΣΕΝΑ.. Κ το οτι ισχυρίζεται οτι θα φυγει παλι δεν εχει να κανει με σενα, ειναι δικα της θεματα.. Αφου σου κανει καλο να εισαι με τον αδερφο σου μεινε εκει κ προσπαθησε να μην δινεις οσο γινεται σημασια.. Αλλα μολις δουλεψεις με τον εαυτο σου κ τον αγαπησεις, πιστεψε με θα αλλαξει κ η ψυχολογία σου.. Πιστεψε στον εαυτο σου κ θα κανεις τα παντα.. Ισως σε βοηθουσε ενα βιβλιο αυτοβοηθειας.. Μην μαυριζεις τη ζωη σου με αυτολυπηση.. Εισαι μικρη, το φως ολοκληρο.. Με αγαπη φτιαχνονται ολα κ για να αγαπαμε τους αλλους πρεπει πρωτα να αγαπησουμε τον εαυτο μας.. Ελπίζω να βοηθησα..
Χίλια ευχαριστώ αλλά εγώ την μαμά μου πάντα την ένιωθα ως ένα άγνωστο πρόσωπο. Ναι μεν είχα πάντα τα απαραίτητα όπως ρούχα μόρφωση κτλ αλλά ποτέ δεν κάθισε να μου μιλήσει η να δει τι συμβαίνει μαζί μου. Του πατέρα μου του ζητάει διαζύγιο χωρίς λογο. Μόνο και μόνο επειδή τσακωνόμαστε εμείς οι 2. Του ρίχνει πάντα ευθύνες και βγάζει την ουρά της απέξω. Ο καημένος είναι της υπομονής και γίνεται χίλια κομμάτια να μας ευχαριστήσει όλους. Σκέφτομαι παράλληλα με το σχολείο να βρω δουλειά κ να νοικιάσω κάποιο δωμάτιο να μένω.
Αχ κορίτσι μου γλυκό, θα σου πρότεινα να δεις κάποιον ψυχολόγο, ώστε να βοηθηθείς σχετικά με τη χαμένη αυτοπεποίθηση και όλο αυτό το λούκι που περνάς. Ξέρω ότι γενικά κοστίζει, αλλά μπορείς να απευθυνθείς και σε κέντρα ψυχικής υγείας που παρέχουν δωρεάν υποστήριξη. Ψάξε το και γενικά προσπάθησε να "βγεις" από αυτό που σε χαλάει. Εύχομαι να έχεις καλή τύχη. Να σου ζήσει ο αδερφός σου και να τον προσέχεις. Κατάλαβα από όσα γράφεις, ότι η μητέρα σου ασκεί βία τόσο ψυχολογική (ύπουλη μορφή) όσο και σωματική. Πιθανόν να χρησιμοποιεί βίαια μέσα και στην ανατροφή του αδερφού σου. Ψάξε το και δες τι μπορείς να κάνεις ώστε να προστατέψεις και τον εαυτό σου και την αθωότητα του μικρού. Επιμένω στην ψυχολογική στήριξη, μόνο έτσι θα βρεις λύσεις.
Ευχαριστώ πάρα πολυ. Πηγαίνουμε αλλά λέει μόνο όσα την συμφέρουν και το παίζει θυμα.