Όλα στη ζωή χρειάζονται επιμονή και υπομονή

Αποφάσισα κ εγω να σας στείλω την δικια μου ιστορία, ετσι γιατι ηθελα να μοιραστώ μαζι σας τις σκέψεις μου απόψε.

Ειμαι μια μαμά, σύζυγος, κορη, αδελφη και γενικά ειμαι ένας ευτυχισμένος άνθρωπος.

Και πιο πολυ τα τελευταία τρία χρονια που ήρθε στον κοσμο η κορη μας. Ό,τι πιο σημαντικό εχω σε αυτη την ζωη!

Κουραστήκαμε πολυ για να αποκτήσουμε αυτο το παιδι, γιατι για αλλα ζευγάρια ειναι ευκολο αλλα για αλλα φαντάζει βουνό. Ποιο πράγμα; Το πιο φυσιολογικό σε αυτη την γη, η μητρότητα! Κι όμως… υπάρχουμε και εμείς, αυτη η κατηγορία.

Έπειτα απο 2 σπερματεγχυσεις, 3 εξωσωματικες, μια υπερδιέγερση ωοθηκών (τελευταίου σταδίου, ο Θεός με προστάτευσε κι έζησα) και μια παλινδρομη, ναι, εχω στην αγκαλια μου ότι πιο ιερό υπάρχει… την ΚΟΡΗ ΜΟΥ!

Και θα το ξαναέκανα ετσι ακριβώς παλι, τιποτα δεν θα άλλαζα.

Και θα το ξανακάνω κ για δεύτερο παιδάκι, με οποιο κόστος.

Ευχαριστώ που διαβάζοντας τις αποψινές μου σκέψεις, κάποιες ταυτιστηκατε, κάποιες με καταλάβατε και σε κάποιες ισως έδωσα κάποια δύναμη…

Για αυτο ηθελα να μοιραστώ την ιστορία μου, ετσι απλα κι αναφορικά.

Για να σας πω ότι αξίζει! Μην το βάζετε ποτε κατω! Για όλους εχει ο ΘΕΟΣ!

Στο τελος ο επιμένων νικά!

Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;

Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com και εμείς θα τη δημοσιεύσουμε!