Καρούμπαλο!
Χθες το βράδυ η Αθηνά ξύπνησε γύρω στις 2 το βράδυ για άγνωστη αιτία. Ήταν όρθια στο κρεβάτι της και παρακαλούσε να τη βγάλουμε. Την πήρα αγκαλιά και την έβαλα στο δικό μας κρεβάτι, κάναμε αγκαλιά και σε δευτερόλεπτα ξανακοιμήθηκε. Σκέφτηκα να την αφήσω να κοιμηθεί καλά καλά πριν τη μεταφέρω πίσω στο δωμάτιό της. Τι το ήθελα;
Σε είκοσι λεπτά ακούω ένα ΓΚΝΤΟΥΠ! Αμάν, έπεσε το παιδί!!!! Τρέχουμε πανικόβλητοι από μέσα μας, ψύχραιμοι απέξω μας στο δωμάτιο και βλέπουμε μια Αθηνά φαρδιά πλατιά στο πάτωμα. Ευτυχώς έπεσε μαζί με το μαξιλάρι και προσγειώθηκε πάνω του. Έλα όμως που δεν λογαριάσαμε ότι μπορεί να χτύπησε το κεφάλι της στο κομοδίνο!
Κλαίει για λίγα λεπτά, κάνουμε αγκαλιές και σβήνουμε το φως να ηρεμήσει. Εκεί που την χαιδεύω, πιάνω ένα ΤΕΡΑΣΤΙΟ εξόγκωμα στο μέτωπό της. Μου κόπηκαν τα πόδια, άρχισα να τρέμω. Ανάβω το φως και τι να δω; Ένα τεράστιο καρούμπαλο πάνω στο μέτωπό της. Έπαθα σοκ. Δεν έχω ξαναδεί καρούμπαλο σε παιδί και ειλικρινά τα ‘χασα. Κατευθείαν τηλέφωνο τη γιατρό μας (εννοείται πως την ξυπνήσαμε τη γυναίκα), η οποία με ρωτάει αν είναι σκληρό ή μαλακό σαν να έχει υγρό, σε ποιο μέρος του κεφαλιού εμφανίστηκε και τι μέγεθος έχει.
Μου λέει να βάλω βούτυρο και αν δω ότι σε δέκα λεπτά δεν υποχωρεί να βάλω για λίγη ώρα πάγο. Να παρακολουθώ τη διάθεσή της, αν θα κάνει εμετό, να παρατηρώ τις κόρες των ματιών της μήπως διασταλούν πολύ και να την ξυπνάω κάθε δύο ώρες να δω αν αντιδρά. Με καθησύχασε λέγοντάς μου ότι εφόσον είναι στο μπροστινό μέρος του κεφαλιού, σκληρό και δεν δείχνει να ενοχλεί ιδιαίτερα το παιδί, δεν χρειάζεται να τρελαίνομαι. Αν όμως δω κάτι ύποπτο να την πάμε στο νοσοκομείο να τη δει νευροχειρουργός.
Μέσα στη τρέλα φέρνω βούτυρο (και να ανησυχώ, μήπως παίζει ρόλο αν είναι λούρπακ και όχι βιτάμ, ναι, το είχα χάσει τελείως), της το βάζω στο καρούμπαλο κάνοντας ταυτόχρονα τον Καραγκιόζη, η Αθηνά έχει συνέλθει τελείως, της έφυγε η νύστα και έχει όρεξη για παιχνίδι. Της κάνουμε αστεία και γελάει, τι ανακούφιση, Θεέ μου!!
Το καρούμπαλο δεν μοιάζει να μικραίνει, ή μήπως με γελούν τα μάτια μου; Της βάζουμε λίγο πάγο, ούρλιαζε και δεν τον ήθελε καθόλου (την καταλαβαίνω και εγώ μισούσα τον πάγο όταν ήμουν μικρή). Τα ματάκια της είναι λαμπερά.
Φέρνω τις γαντόκουκλες μας, το αρνί και τη ζέβρα και αρχίζουμε το παιχνίδι! Μπορεί να παίζαμε και μία ώρα! Γελάσαμε πολύ! Η Αθηνά το κατα-ευχαριστήθηκε!! «Τάιζε» τις κούκλες με τα… καλλυντικά μου, προσέχοντας ταυτόχρονα να μην της φάνε τα δαχτυλάκια!
Και να! Το καρούμπαλο ξεφουσκώνει!! Θέε μου, ευχαριστώ!!!!
Πέφτουμε να κοιμηθούμε οι δυο μας, όμως αυτή θέλει και άλλο παιχνίδι και όλο σηκώνεται. Μέχρι που έρχεται και ο μπαμπάς και κοιμόμαστε όλοι μαζί αγκαλιά.
Έχει ήδη πάει 4 και το πρωί! Ξυπνάμε στις 6, όλα καλά, ξυπνάμε στις 8 1/2 όλα καλά!
Τώρα είναι εδώ δίπλα μου, έχει πιει τον χυμό της και παίζει με τα παιχνίδια της. Το καρούμπαλο σχεδόν δεν φαίνεται πια και μόλις περάσει και το σήμερα, θα έχω να λέω «Τέλος καλό, όλα καλά!«
Ότι τα χρειάστηκα, όμως… τα χρειάστηκα!!!
Ποτέ ξανά μόνη στο κρεβάτι!
Περαστικά μωρό μου!
Καλησπέρα. Εφυγε το καρούμπαλο εντελώς? Σε πόσες μέρες? Το παιδάκι μας έχει δύο μερες κ ειναι ακόμα πρησμένη. Το πολύ έφυγε την επόμενη μέρα αλλά έχει μείνει ένα μεγάλο πρήξιμο και μελανιά στο κέντρο του μετώπου. Ανησυχώ..
Olivia & loipes manoules exo parei ap to farmakeio mia ekpliktiki aloifi gia karoumpala k melanies!! Einai thavmatourgi!! An prolaveis k valeis amesos meta to xtipima einai oti kalitero!alla k argotera na valeis pali doulevei eksairetika!! Kai to onoma aftis: Choc Apaisyl Parte tin k tha me thimitheite!
Κ με το καρουμπαλακι κουκλίτσα είναι η Αθηνούλα. Εμες πριν 2 μήνες (13 μηνών) τότε αποφάσισε να σκαρφαλώσει ένα σκαμπό στην κουζίνα. 2" ξέφυγε απ τα ματιά μας κ πήγε στο παλιοσκαμπό κ χτύπησε. Έκανς ένα τεράστιο καρούμπαλο στο κούτελο (δόξα πατρί), που έτρεχε κ αίμα κ ενώ έκλαιγε που τον έιχα αγκαλιά με τον πάγο στο κούτελο τον επερνε κ ο ύπνος! Τρελαθήκαμε!!! Πήραμε τηλέφωνο τον γιατρό κ μες είπε να τον πάμε στα επίγωντα-εκεί είναι που είχαμε τρελαθεί τελείως!! Τελικά δεν ήταν τίποτα, ήταν επιφανειακό. Ουφ! Τελικά τώρα σκέφτομαι πιό ψύχραιμα ότι μάλλον ήταν το πρώτο απο πολλά που θα κάνει σαν αγοράκι παίζοντας μπάλα, τρέχοντας κτλ. Ο Θεός να τα φυλάει να είναι καλά τα ζουζουνάκια μας!
9 μηνών το Ελεαννάκι μου...στην αλλαξιέρα...εγώ ακριβώς μπροστά της...σηκώνω το χέρι να πάρω την κρέμα..και μπουπ..στο κενό!έπαθα τέτοιο σοκ που δεν θυμάμαι καν πως την είδα στο πάτωμα,σε ποια θέση...μπρούμητα;πλαγίως;ανάσκελα;δεν θυμάμαι!ο άντρας μου σε 10 λεπτά έφευγε για δουλειά!βράδυ μιλάμε!παίρνω την γιατρό, κάνουμε τα γνωστά γιατροσόφια(!) και τελικά βουρ στο Κρατικό της Νίκαιας για σιγουριά επειδή ήταν πολύ μικρή...!διανυχτερεύσαμε προληπτικά για παρακολούθηση και το Ελεαννάκι μέσα στην καλή χαρά!Εγώ τελικά χρειαζόμουν πιο πολύ παρακολούθηση απ'το μπεμπάκι!μου χε κοπεί το αίμα!όλα καλά λοιπόν!περαστικάααααααααα
Είναι 8-2-2010.έχει γεννεθλια η μαμα μου και ειμαστε στο πατρικό μου για να σβήσει το κερακι!εγω διανυω την 40η εβδομάδα κύησης!!!...σε δυο μέρες θα κατέβαινα Θεσσαλονίκη στον γιατρο μου για πρόκληση!παίζει η κόρη μου με τον αδελφο μου!έχουν έρωτα οι δυο τους και παίζουν με τις ώρες!κάποια στιγμή περνει φορα η μικρή και παει να πέσει στην αγκαλια του αδελφού μου ο οποίος κάθετε στον καναπέ ο οποίος καναπές ακουμπαει στον τοίχο...ο αδελφός μου κάνει στο πλάι για να μην πέσει η μικρή πάνω του.έχει πάρει όμως τόση φορα η μικρή και πέφτει πάνω στον τοίχο.εγω κοντευω να μείνω στον τόπο.η πενη μετα τα δυο-τρια πρώτα δευτερόλεπτα αρχίζει και κλαίει.και βλέπω το σημείο στο οποίο χτύπησε στο κεφάλι της να μεγαλώνει...το είδα σας λέω.νόμιζα ότι θα κάνει μπαμ και θα έτρεχαν αίματα παντού.σταματάει να πριζεται.εγω σε κατάσταση αμοκ.η κοιλιά πέτρα.βούρ για το νοσοκομειο.την έβγαλαν πλάκα.όλα καλα.μας κράτησαν ώρα για να δούνε αντιδράσεις.μήλαει και αν ναι τα λέει σωστά και λογικά ή αλλα αντί άλλων;έχει υπνηλια;θέλει να κάνει έμμετο;παραπαταει;ευτυχώς όλα καλα αλλα υπό παρακολούθηση.ξύπνημα κάθε τόσο το βράδυ και να την μιλάμε.μας αναγνωρίζει;πως μας λένε;ο μπομπιρας εν το μεταξύ είχε κουλουριαστει και ένιωθα δυσφορία.ευτυχώς δεν γεννησα εκείνη τη μέρα...ένιωθα τύψεις όμως λίγες ώρες αργότερα γιατί όλοι μου έλεγαν να ηρεμήσω και εγω αδιαφορουσα για το μωρακι που κουβαλούσα μέσα μου...τέλος καλο όλα καλα όμως.πέρασαν τα δυο κρίσιμα εικοσιτετράωρα και δυο μέρες αργότερα στις 10-02-2010 ήρθε στον κόσμο το αντρακι μου γερο και δυνατό!
Και μόνο που διάβασα την ιστορία μου σηκώθηκε η τριχα καγκελο !!!! Περαστικά της να είναι και ποτέ ξανά καρουμπαλάκι !!! Ουφ αγχωθηκα !!
Γέλασα πολύ με το Αθηνάκι. Το καρούμπαλο πιο μεγάλο απο το κεφαλάκι της. Ολιβια συγγνώμη έ? Να σου στείλω photo τον Νικόλα απο τις διακοπές μας να κλαίς. Μιλάμε για τρελό χτύπημα. Βασικά διάβασα όλα τα σχόλια και δεν είδα καμία κοπέλα να αναφέρει τον πάγο και ότι δεν κάνει καλό. Έχω διαβασει οτι δημιουργεί επιληψίες. Οπότε προτιμώ το βουτυράκι. Φιλιά μανούλες. Περαστικά Αθηνάκι!
Περαστικά Αθηνούλα! Αργήσατε κιόλας να πέσετε από το κρεβάτι αχ αχ εμένα ήταν μηνών όταν έπεσε!!! Ευτυχώς τα παιδάκια είναι γερά σε τέτοιου είδους χτυπήματα!!! Εμένα καμιά φορά κοιμάται στον καναπέ για λίγο μες τη μέρα και κάθομαι δίπλα της από φόβο μην ξαναπέσει!
Μα δεν ήταν η πρώτη φορά που έπεσε από το κρεβάτι! Απλά πρώτη φορά χτύπησε τόσο πολύ!
Δίκιο είχες βρε Ολίβια να πάθεις σοκ με αυτό το καρούμπαλο! Περαστικά!
Καταρχην περαστικούλια στην Αθηνούλα...Έμεις πριν εναν χρόνο ειχαμε παθει αλλη φρικη...14 μηνων τότε ο μικρος σηκώνεται ορθιος στο κρεββατι μας (και ειναι και υπερηψωμενο) και πριν τον προλαβουμες τρεχει και πεφτει με το κεφάλι. Τα χρειαστηκαμε για τα καλα.Τελικα εκλαψε λιγο και ολα καλα!!! Μια εβδομαδα μετα ομως και εκει που τον καναμε μπανακι το μεσημερι και τον χτενιζαμε ξαφνικα αρχισε να φουσκώνει ενα τεραστιο καρούμπαλο...Τα μαζεψαμε οπως ειμασταν και πηγαμε νοσοκομειο...Τελικα μας ειπαν οτι ειχα σπασει καποια αγγεια απο την πτώση και με το χτενισμα δημιουργήθηκε το καρουμπαλο....Ψαρώσαμε ομως για τα καλα!!!
A8hnoula eyxomai ayto na einai to xeirotero xtyphma pou 8a pa8eis!!! [afou telika den einai tipota...]. perastika sas!!! ...emeis den exoume xtyphsei akoma asxhma... ;)
eseis lete gia ta paidakia sas k ta karoumpala tous...egw tha sas pw ti epatha,eklaige h mpempa apo kolikous k thn eixa agkalia k kaname voltes sto saloni-mpalkoni-krevvatokamara klp...volta volta volta ospou zalistika apo to pera dwthe k phga k karfwthika egw me to kefali sthn gwnia tou toixou kathws estriva.paei to mati-frydi...toumpano se deyt...k to asteio einai oti eklaige h mpempa akoma k den hthele katholou na thn afhsw.opote afhsa to karoumpalo ennoeitai k egine to mati mple..pou na prolavw vitam...sidrokefalh athnoula...filakia!!!
Αθηνούλα πολλά περαστικούλια! Ολίβια φαντάζομαι την αγωνία σου! Κι εμένα όταν έπεσε ο μοκρούλης μου από το κρεββάτι έχασα τη μισή μου ζωή! Ειδικά σε εκείνα τα κλάσματα δευτερολέπτου που μεσολαβούν από το γκντουπ μέχρι τα κλάμματα πέρασαν από το μυαλό όλων των ειδών οι άσχημες σκέψεις!! Άντε βρε κορίτσια να είναι η πρώτη και η τελευταία φορά! ( όντως το βούτυρο κάνει θαύματα, το εφαρμόζουμε και στο σχολείο). Φιλάκια στο καρουμπαλάκι!
περαστικα , περαστικά, ψυχουλα μου δεν πειραζει και με το καρούμπαλο μια κουκλίτσα είναι.
A, και σόρυ που ενοχλώ ξανά, απλά το ξέχασα πριν: όσο κι αν σου φαίνεται ότι δεν έχει σημασία, το λούρπακ είναι πρώτο και με διαφορά. Τουλάχιστον για τα δικά μου παιδιά, χα χα! αλήθεια, αφού σκέφτομαι να το βάζω κι εγώ στους μαύρους κύκλους. Είστε θεές μαμά και κόρη. Μπράβο
περαστηκα σαs!!!αν και μπορω να πω οτι το αποκτησατε σε μεγαλη σχετικα ηλικια το πρωτο σαs καρουμπαλο,ο γιοs μου ηταν 7 μηνων και μπορω να σου πω οτι εκεινη τη στιγμη μου εφηγε η μιση μου ζωη!απο εκεινη την ημερα και για αρκετο διαστημα ειχαμε συχνα καρουμπαλακια αλλα το θαυματουργο βουτυρακι εκανε τη δουλεια του!!και εκει που ειπα οτι ξεμπερδεψαμε τωρα απεκτησε και η αδελφη του σε ηλικια 8 μηνων αλλα σαν πιο εμπηρη μανουλα τωρα αντεδρασα πιο ηρεμα και κατευθιαν βεβαια βουτυρακι!!!χε!χε!χε!
Είναι αγχωτικά αυτά τα πεσίματα, το ξέρω. Με τα δύο πρώτα παιδιά τα έχω "δει" όλα. Κι εμένα εκεί 15 μηνών άρχισαν να πέφτουν έξω από την κούνια. Τι να κάνουμε; Περαστικά της και μην ανησυχείς
Περαστικά στην Αθηνούλα!!! Δεν είναι τίποτα, τα πρώτα χρόνια είναι δύσκολα! Εγώ έχω πάθει ανοσία με αυτά τα θέματα!!! Δεν πέρασα και λίγα.... τώρα πια είμαι πολύ χαλαρή. πέφτουν ,χτυπάν, σηκώνονται... δεν ασχολούμαι και πολύ, αλλά έχω μάθει δύο-τρία πράγματα... ποτέ το μωρό μόνο του στο κρεβάτι, ποτέ στο ριλάξ χωρίς να είναι δεμένο και μάλιστα πάνω στον καναπέ και ποτέ μα ποτέ στο καρεκλάκι του φαγητού χωρίς επιτήρηση!!! Την έχω πατήσει και ξέρω!!!
λογω επαγγελματος εχω δει πολλα καρουμπαλα στη ζωη μου(βρεφονηπιαγωγος)μικρα και μεγαλα.ειχα εξοικειωθει λοιπον με την εικονα τους,οποτε οταν εγινα μανα ημουν πολυ ψυχραιμη με αυτο το θεμα.αυτος που δεν ηταν ψυχραιμος ηταν ο πατερας τους!μονο που δεν λυποθημησε οταν ειδε για πρωτη φορα την κορη του με καρουμπαλο.μεχρι και στο εφημερευων νοσοκομειο ηθελε να την παει.τελικα της εβαλα παγο και οταν ειδε πως ξεφουσκωσε αμεσως, ηρεμησε.τωρα μολις την μπουμπουνησουν καπου παιρνουν μονα του παγο και βαζουν.ολα μια συνηθεια ειναι...
Ελεάννα, υπάρχει περίπτωση να πέσει το ζούζουλό σου από το κρεββατάκι του, αλλά εμείς είχαμε πάντα μαξιλάρες κάτω, οπότε πέφταμε στα μαλακά. A! και επειδή ανεβοκατέβαιναν μόνες τους, το κάγκελο το είχα πάντα χαμηλά, οπότε και το ύψος αν έπεφταν να ήταν χαμηλό.
Ευχαριστώ Σίσσυ μου για την πληροφορία!!!!!!!!!! Γιατί να σου πω την αλήθεια μου νομίζα ότι δεν πέφτει γιατί δεν μπορώ να φανταστώ πως θα σκαρφαλώσει τα κάγκελα και να πέσει, γιατί μόνο το κεφαλάκι του προεξέχει από τα κάγκελα.
καταρχήν περαστικούλια.... κατά δεύτερον, πόσο χάρηκα που μία επιστήμων επιβεβαίωσε το γιατροσόφι με το βούτυρο!!!!!!!ω ναι!!!! Κι εμένα έπεσαν και οι 3 από το κρεβάτι μας, αλλά χωρίς σημάδια!! Πρέπει να τα είδε όλα το μωρό εκείνη την ώρα... ψυχούλα μου.... Τελικά τί βούτυρο έβαλες;;; χεχε!!!
TI NA ΠΩ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ....
Περαστικά στην Αθηνά...Όντως θέλουν προσοχή τα μωρά...στιγμή δεν μπορείς να πάρεις τα μάτια σου..
Πωπω, τι μου θύμισες...Πηγαίναμε σε μια ταβέρνα και ο μικρός μου, τριάμιση τότε, σκόνταψε και έπεσε στο πεζοδρόμιο με το κούτελο. Σας ορκίζομαι, είδα το καρούμπαλο να "δημιουργείται" και να μεγαλώνει μπροστά στα μάτια μου, σαν εφέ ταινίας! Αν τα χρειάστηκα... Αφού, ενώ είμαι τέρας ψυχραιμίας και δεν παίρνω την παιδίατρο αν δεν έχω διαπιστώσει πλήρως τι έχει συμβεί, σοκαρίστηκα τόσο πολύ με αυτή την...καρουμπαλογένεση (!!!) που την πήρα στο λεπτό και μου είπε λίγο-πολύ αυτά που είπε και σε σένα. Πράγματι, τα χτυπήματα στο μέτωπο δεν είναι τόσο επικίνδυνα, αλλά δεν παύουν να είναι χτυπήματα στο κεφάλι και χρειάζονται προσοχή. Και πράγματι, μετά από καμιά ώρα, ο Φάνης καταβρόχθιζε το φαϊ του στην ταβέρνα με δέκα μασέλες, ωστόσο το καρούμπαλο έκανε μέρες να φύγει. Άντε, περαστικά σας και...σιδεροκέφαλες!!!
Περαστικά Αθηνούλα μου!!!!!!!!!!!!! Ολίβιακι μπράβο για την εξωτερική ψυχραιμία :-) Έχω μία απορία, το μωρό μου είναι 11,5 μηνών και η κούνια του κανονικά σηκωμένα τα κάγκελα, υπάρχει πιθανότητα όταν σηκώνεται να κάνει βουτιά έξω από την κούνια?????????????????
Αγαπη μου γλυκεια περαστικα σου!!!πωπω δεν ξερω πως θα αντιδρασω αν μου συμβει κατι τετοιο...κ συγκινηθηκα με την αγωνια σου αν κανει το λουρπακ...ολα περαστικα!!καλα Ιωαννα ο συζυγος φοβερη ατακα...μηπως τα προκαλεις εσυ τα πεσιματα;;;φιλια!!!
logiko na agxw8eis kai na fovi8eis... oles to pa8ainoyme tin prwti fora ....... soy etixe na exeis koritsaki... kai isixo koritsaki....kai kapws to ka8isterises!!!! emena to agoraki mou(2.5) xronwn simera arxise tis toumpes apo 8misi minwn! pidage apo tin kounia toy, epefte poli paizontas(oso kai na etrexa apo pisw toy) klp klp ...kai fisika tsakizotan!!!!! twra pia kserw... opws ta eipes voutiraki , pagos (sto kefalaki me prosoxi), kai an kanei epimonous emetoys (3-4 mesa se mia wra),asini8isti gkrinia i ipnilia....kate8eian nosokomeio!!!
olivia να παριες απο το φαρμακειο αλουμινονερο.... θα με θυμηθεις εμενα τα παιδια ειναι 5 χρονο και το εχω ακομα μαζι μου!!!!
Ωωωω ναι ΞΑΝΑ ΜΟΝΗ ΣΤΟ ΚΡΕΒΒΑΤΙ!!! Τα κεφάλια των παιδιών είναι φτιαγμένα έτσι ώστε όταν πέφτουν να μην χτυπάνε σοβαρά. Δεν θέλω να σε στεναχωρήσω, αλλά θα πέσει και θα ξαναπέσει και θα ματώσει το ποδαράκι της και εσύ άλλες φορές θα είσαι μπροστά και θα αναρωτιέσαι "μα μπροστά στα μάτια μου;;; τι στο καλό έκανα;;;;" και άλλες φορές δεν θα είσαι εκεί. Επρεπε να έβλεπες την μικρή μου κόρη την άνοιξη, που ξαναανέβηκε στο ποδήλατό της και χτύπησε σε δύο διαδοχικές μέρες στο ίδιο σημείο. Τα πόδια της και τα χέρια της ήταν γεμάτο μελανιές, τόσο που έλεγα στον άντρα μου ότι θα μας καταγγείλουν για κακοποίηση ανηλίκου. χαχαχα. Οοοολα αυτά περνάνε και όλοι μας ευχόμαστε να είναι γερά τα παιδάκια μας. Ααα και το ποιο σημαντικό!!! Να μην μαθαίνουμε στα παιδιά μας να χτυπάνε το έπιπλο ή το πάτωμα, λες και έφταιγε αυτό που βρέθηκε μπροστά μας. Παρ' όλα αυτά περαστικούλια σας και την επόμενη φορά θα είσαι πιο προετοιμασμένη. Φιλάκια
Αχ μωρέ η ψυχούλα μου ..... δυστυχώς συμβαίνουν και αυτά. Η κόρη μου μια φορά χτύπησε και το καρούμπαλο ήταν ακριβώς στο κέντρο των φρυδιών. Σε δευτερόλεπτα φούσκωσε και έγινε μωβ. Αχ το παιδάκι μου για μέρες ήταν σαν γκρέμλιν. Περαστικούλια στην Αθηνούλα και μην ανυσηχείς.
Αχ βρε Ολίβια... Καθότι λίγο πιο μπροστά στα ατυχήματα εμείς ένα θ σ πω εχε το νου σου συνεχώς.. Εμάς ο Στάθης τα χει πάθει όλα ίσως να θυμάσαι .... Όσο κ ν προσπαθείς ν τ προφυλάξεις μπορει ν χτυπήσουν ενώ είσαι Διπλα τους κ παίζεις μαζι ! Περαστικά στην κούκλα μας! εμείς έχουμε αυτη τη βδομάδα ένα πράσινο σημάδι στο κουτελο αναμνηστικό απο την αναμέτρηση μας με την καρέκλα Με έκανες κ γέλασα μ το άγχος για τα βουτυρα χαχχχχχχ
Aplo kai thaumatourgo to boutiraki, ki an einai kai Lurpak akoma kalutera ;-)(plaka kanw) Perastika stin mikri kai na thumaste i prwti fora einai panta i duskoli tin epomeni kseroume !!!
Η ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΒΙΩΣΑ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΗΤΑΝ ΟΤΑΝ Ο ΓΙΟΣ ΜΟΥ ΗΤΑΝ 18 ΜΗΝΩΝ ΕΚΛΑΙΓΕ ΚΑΙ ΗΜΟΥΝ ΕΓΚΥΟΣ.ΕΠΕΙΔΗ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΔΕ ΚΟΙΜΟΤΑΝ ΚΑΘΟΛΟΥ ΤΟΝ ΑΦΗΣΑ ΜΟΝΟ ΤΟΥ ΜΠΑΣ ΚΑΙ ΗΡΕΜΗΣΕ ΚΑΙ ΜΠΟΥΜ ..... ΩΣΠΟΥ ΞΑΦΝΙΚΑ ΤΡΕΛΗ ΗΡΕΜΙΑ...ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΜΠΩ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΣΚΕΦΤΗΚΑ ΤΑ ΠΑΝΤΑ!!! ( ΜΗΠΩΣ ΤΟΥ ΕΣΠΑΣΕ Ο ΛΑΙΚΟΣ ,ΜΗΠΩΣ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΓΜΑ...ΔΙΑΣΕΙΣΗ ???? ) ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΚΑΤΕΒΑΣΑ ΤΟ ΚΑΓΚΕΛΑΚΙ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΠΑΤΩΜΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΛΕΓΑ ΝΑ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΠΟΤΕ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΚΑΤΕΒΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΘΕΙ. ΜΕΧΡΙ ΟΜΩΣ ΝΑ ΣΥΝΗΘΙΣΕΙ ΤΗΝ ΕΒΓΑΖΑ ΣΤΟ ΚΑΝΑΠΕ ΤΟΥ ΔΩΜΑΤΙΟΥ ....Ο ΣΒΕΡΚΟΣ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΠΑΡΕΙ ΣΧΗΜΑ "Γ" !!!! Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΦΟΡΑ ΗΤΑΝ ΠΡΙΝ ΜΙΑ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΜΕ ΤΟΝ ΜΟΛΙΣ 15,5 ΜΗΝΩΝ ΔΕΥΤΕΡΟ ΓΙΟ ΜΟΥ , Ο ΟΠΟΙΟΣ ΞΥΠΝΗΣΕ ΚΑΙ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΚΛΕΙΣΩ ΤΗΝ ΜΠΑΛΚΟΝΟΠΟΡΤΑ ΓΙΑΤΙ ΕΚΛΑΙΓΕ ΚΑΙ ΗΤΑΝ 2:30 ΤΟ ΠΡΩΙ ΒΟΥΤΗΞΕ ΣΤΟ ΚΕΝΟ ΤΟΥ ΠΑΤΩΜΑΤΟΣ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ . ΟΙ ΙΔΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΝΑΝΕ ΠΑΛΙ ΒΟΛΤΑ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ..ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΠΛΕΟΝ ΦΥΡΑΝΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΝΕΧΟΜΕΝΑ ΞΕΝΥΧΤΙΑ 3 ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ!!! ΤΟΝ ΣΗΚΩΣΑ ΤΟΝ ΕΛΕΓΞΑ ΔΕΝ ΕΚΑΝΑ ΚΛΗΣΗ ΣΤΟΝ DC ΔΙΟΤΙ ΤΟ ΞΕΡΩ ΑΠΟ ΜΙΑ ΦΙΛΗ ΜΟΥ ΤΟ ΚΟΛΠΟ ΜΕ ΤΟ ΒΟΥΤΥΡΟ (ΕΙΝΑΙ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟ ΣΤΑ ΠΕΣΙΜΑΤΑ ΣΤΟ ΜΕΤΩΠΟ,ΜΟΝΟ ΑΥΤΟ ΚΑΝΕΙ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΑ ΠΑΓΑΚΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΡΧΗΣΤΑ ) . ΕΛΑ ΜΟΥ ΝΤΕ ΠΟΥ ΞΑΝΑΚΟΙΜΗΘΗΚΕ ΚΑΙ ΕΓΩ ΟΛΟ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΕΚΑΝΑ ΤΗ ΚΟΥΚΟΥΒΑΓΙΑ "ΟΥ ΟΥ " ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΝ ΓΥΡΝΑΩ ΜΕΡΙΑ ( ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΑΤΡΟΥ) . ΤΟ ΩΡΑΙΟ ΗΤΑΝ ΠΟΥ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ ΑΝΤΙ ΝΑ ΜΟΥ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΘΕΙ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΤΥΧΗΜΕΝΟ "KAΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΕΦΤΟΥΝ ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΛΕΙΠΩ?" ΤΟ ΚΟΛΠΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΟΛΙΒΙΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΓΕΜΙΣΕΙΣ ΜΑΞΙΛΑΡΕΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗ ΚΟΥΝΙΑ ΤΗΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΝΑ ΧΑΜΗΛΩΣΕΙΣ ΜΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΤΟ ΚΑΓΚΕΛΟ.
Ax perastika sas!! K emena i dikia mou i Stellitsa 14 minon..perpataei edo k 3evdomades k xtes parapatise k anoixe to pano xeilaki tis...mexri na do apo pou vgainei to aima...myti? dontia? xeili? kontepsa na patho egefaliko!! k afou iremise meta k paizame kana 3oro...iremise to kardioxtypi mou stis 11 to vrady pou koimithike ....ax k mou lene oloi ..oti afta tha ta perasoume...vre nai..alla otan to pernas ekeini tin ora...einai DRAMA!!! perastika sta paidakia mas k na min xanaxtipisoun... :-)
Αχ Αννούλα..... 14 μηνών ε; Δεν φαντάζεσαι τι έχουν να δουν ακόμα τα μάτια σου. Εσύ να είσαι έτοιμη να λυποθημίσεις και να πρέπει να το παίζεις ψύχραιμη και άνετη για να μην τρομάξει το παιδί και κλαίει περισσότερο. Εμάς η Αθηνά ήπιε σχεδόν ένα μπουκάλι σιρόπι depon μονοκοπανιά και μετά μου έφερε το άδειο μπουκάλι.... Αφού πήρα βαθιά ανάσα, τη ρώτησα, δήθεν άνετη και δεν τρέχει τίποτα: Καρδούλα μου, δεν θα σε μαλώσω καθόλου, πες μου όπως αγάπη μου, το ήπιες ή το έχυσες;;;;;; "Το ήπια μανούλα" μου είπε το βλαστάρι μου και τρέχαμε στο Παίδων για πλύση στομάχου, λήψη άνθρακα με ρινοσωλήνα και εξετάσεις αίματος για να δούμε αν η δόση ήταν τοξική και χρειάζεται ΚΑΙ αντίδοτο !!! Ασε, από λαχτάρες τα παιδιά, άλλο τίποτα.
ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΩΤΗ ΣΑΣ ΦΟΡΑ Κ ΕΛΠΙΖΩ Κ Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ.Ο ΓΙΟΣ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΠΕΣΕΙ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ Κ ΚΑΝΕΙ ΚΑΤΙ ΚΑΡΟΥΜΠΑΛΑ ΤΕΡΑΣΤΙΑ.ΧΤΥΠΑΕΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΜΕΡΟΣ.ΤΟΥ ΒΑΖΩ CHOK APAISYL Κ ΦΕΥΓΕΙ ΠΟΛΥ ΓΡΗΓΟΡΑ.ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΟΥΛΑ ΘΑ ΠΟΝΑΕΙ ΛΙΓΟ.
Μ' αρέσει που το βγάλατε και φωτογραφία! Ήταν λίγο .... τεράστιο είναι η αλήθεια και φαντάζομαι την αγωνία σας. Το είχε πάθει ο Βαγγέλης μας 6 μηνών μωρό, έφαγε τούμπα από το καρότσι. Ήταν και βράδυ, νύσταζε και γλάρωνε και εμείς τόν βλέπαμε να αλληθωρίζει από τη νύστα και τρελαινόμασταν. Τώρα θα έχετε μια μελανιά που κάθε μέρα θα αλλάζει χρώμα από μελιτζανί σε μωβ λιλά, μπλέ, πράσινο και στο τέλος κιτρινάκι!!! Ευτυχώς μικρό το κακό. Το βουτυράκι όμως, θαυματουργό εεεεεε;;;;;. Πολύ καλό αποτέλεσμα έχει, αν σε συνδυασμό με το .... lurpak (!!!) πιέζεις ελαφρά το καρουμπαλο (αν σε αφήνει το ζιζανιάκι....) με την βέρα σου. Την κρατάς με τα δάχτυλά σου και κάνεις απαλές κυκλικές κινήσεις στο σημείο που έχει χτυπήσει το παιδί. Ξεφουσκώνει αμέσως!!!
E να μην έχουμε σε φωτογραφία το πρώτο καρούμπαλο να το θυμόμαστε; χεχε
Περαστικά της και σιδερένια.Πριν από ένα μήνα έπεσε η απλώστρα στο κεφάλι του μικρού και τα χρειάστηκα κι εγώ...
Περαστικούλια σας !!!!!!!!!! ..........ισχυει για το βουτυρο Βασιλικη μου.....το εφαρμοσα και εγω στον μικρού μου !
Περαστικά σου Αθηνάκι!! Πολλά παυσίπονα μάκια στο καρουμπαλάκι σου!!!
περαστικα αθηνακι!!ολιβια μου,υπομονη ολα καλα ειναι!!σκεφτομαι την τρομαρα που θα πηρατε!!
Περαστικά σας! Θυμάμαι το 1ο καρούμπαλο του γιού μου, ήταν κοντά στα 2 και ήμασταν έτοιμοι να φύγουμε από το σπίτι, τα κλειδιά στο χέρι και ο Νικόλας παραπατάει και πέφτει πάνω στο χαμηλό τραπεζάκι του σαλονιού. Και κάνει την εμφάνισή του ΕΝΑ καρούμπαλο...ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ!! Οπως ακριβώς το είπες, δεν είχα ξαναδεί καρούμπαλο σε παιδί και τα "είδα" όλα...βάλαμε βούτυρο, κλάψαμε αλλά μετά όλα οκ...ουφ!! Ποτέ ξανά..!!
Αχ μωρέ το ζουζουνάκι!!! Περαστικό ήταν και πάει...πέρασε!! Η αλήθεια είναι όμως ότι τα χτυπήματα στο κεφάλι είναι λίγο ...τζιζζζ!!! Τελικά αυτό με το βούτυρο ισχύει εε? Φιλάκια στο Αθηνάκι!!