Κάνοντας μια αναδρομή στα παιδικά μου χρόνια, τότε που ήμουν πολύ μικρό παιδάκι και μετά μαθήτρια, θυμήθηκα… Ήθελα να θυμηθώ! συναισθήματα, εικόνες, μυρωδιές, εμπειρίες… Αμέσως ζωγραφίστηκε ένα αβίαστο χαμόγελο και ένα καρδιοχτύπι! «Ωραία παιδικά χρόνια» σκέφτηκα. Αξέχαστα!
Από πού όμως προήλθε το χαμόγελο; Γιατί θεωρώ ότι είχα όμορφα παιδικά χρόνια;
Το μυαλό μου οδηγήθηκε σε μία ατάκα που είχε πει στη μητέρα μου η τότε λατρεμένη καθηγήτρια των αγγλικών μου και σημερινή πολυαγαπημένη φίλη… «Είστε μία υγιής οικογένεια και αυτό φαίνεται στο παιδί!»
Δεν το είχα καταλάβει τότε… ναι.. δεν πολυαρρωσταίναμε… ήμασταν υγιείς! Αλλά η οικογένεια; Γιατί χαρακτηρίστηκε ως τέτοια; Μου εξήγησε η μητέρα μoυ την έννοια, όμως και πάλι δεν το κατάλαβα 100%.
Με το πέρασμα των χρόνων και με τη δική μου εμπειρία ως εκπαιδευτικός, κατάλαβα ακριβώς την έννοια της υγιούς οικογένειας!
Προέρχομαι από μια κλασική οικογένεια που ο πατέρας μου ήταν «η κεφαλή» ( και λέω «ήταν», γιατί δυστυχώς μας άφησε πριν τέσσερα χρόνια) και η μητέρα μου η πιο κλασική μαμά που μπορείτε να φανταστείτε.
Ο πατέρας μου ήταν ο κουβαλητής μας, η στήριξη για όλους, το χιούμορ, το τραγούδι, η συμπόνια και η βοήθεια.. αυτή που ήταν ουσιαστική αλλά χωρίς να «φωνάζει».
Η μητέρα μου πάντα με ένα χαμόγελο, απαραίτητο τραγούδι, γλυκομίλητη, αυστηρή όταν έπρεπε και ανοιχτή αγκαλιά για όλους!
Ήταν ο «Λακούλης» της και η «Καιτούλα» του! Φυσικά υπήρχαν εντάσεις… Δεν ήμασταν «η οικογένεια βιτάμ» που λέει και μια λατρεμένη φίλη, αλλά ως το βράδυ όλα λύνονταν.
Τί θέλω να πω με όλα αυτά…
Θεωρώ πως το καλύτερο που μπορούν να διδάξουν οι γονείς στα παιδιά τους, είναι ο σεβασμός και η αγάπη μεταξύ τους. Είναι τόσο όμορφο ο μπαμπάς να μπαίνει το σπίτι και να αγκαλιάζει τη μαμά. Να της φέρνει ένα λουλούδι χωρίς ιδιαίτερο λόγο. Να ετοιμάζει εκπλήξεις με τα παιδιά για να την ξεκουράσουν! Να της λέει μια όμορφη κουβέντα «χωρίς τσιγκουνιές» στις εκφράσεις. ( φυσικά όλα αυτά πρέπει να γίνονται και από την πλευρά της μαμάς).
Η μαμά μου πάντα μου έλεγε «Με τον άνδρα σου μπορεί να μαλώσεις και είναι απόλυτα φυσικό και υγιές. Ποτέ όμως μην προβείς σε χαρακτηρισμούς όσο και να σου βγαίνει. Τα λόγια χαράσσονται βαθιά και δεν ξεχνιούνται εύκολα. Την κατάλληλη στιγμή, επανέρχονται και διπλασιάζουν την πληγή».
Ας μη μαλώνουμε μπροστά στα παιδιά, τουλάχιστον με χαρακτηρισμούς. Μένουν! Ο βραδινός ύπνος στο κρεβάτι δεν είναι ο ίδιος όταν τον άλλον τον έχεις μειώσει και στα μάτια σου και στα μάτια του.
Η εποχή μας είναι δύσκολη. Το ξέρω καλά. Όμως η αγάπη και ο σεβασμός δεν αλλάζουν και αντί να τα θάβουμε λόγω δύσκολης καθημερινότητας, ας τα ξεθάβουμε για να έρθει το χαμόγελο. Όσο και όπως δύναται ο καθένας.
Υγιής οικογένεια λοιπόν, είναι οι δυνατοί δεσμοί, οι λεπτομέρειες στην καθημερινότητα και ο παραγκωνισμός του εγωισμού.
Μπαμπάδες, μη ξεχνάτε να δείχνετε μπροστά στα παιδιά την αγάπη σας για τη μαμά. Αυτή είναι ο σύντροφός σας. Τα παιδιά θα πάρουν κάποτε το δικό τους δρόμο!
Μαμάδες, μην ξεχνάτε να προκαλείτε τη διοχέτευση συναισθημάτων του συζύγου σας! Είναι ό,τι καλύτερο μπορούν να έχουν ως εικόνα τα παιδιά σας!
Αυτή είναι η ταπεινή μου άποψη που όμως θα είναι για πάντα ο οδηγός μου!
Είμαι η Νεκταρία Γεροβασιλείου και είμαι νηπιαγωγός. Γεννήθηκα και ζω στη Θεσσαλονίκη και σπούδασα στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου στη Ρόδο. Έχω κάνει διάφορες δουλειές, όμως η δουλειά της παιδαγωγού είναι η μεγάλη μου αγάπη... Για 7 χρόνια ήμουν εκπαιδευτικός σε ένα υπέροχο σχολείο, στον ιδιωτικό τομέα, λίγο έξω από τη Θεσσαλονίκη. Το δεύτερο σπίτι μου... το 98% των γνώσεών μου πάνω στο κομμάτι της εκπαίδευσης (και όχι μόνο) το έμαθα μέσα εκεί και είμαι ευγνώμων. Μαζί θα μπορούμε να ανταλλάσσουμε απόψεις σχετικά με την εκπαίδευση και όχι μόνο.. όσο μπορώ, βάσει της εμπειρίας μου, θα σας δίνω τα φώτα μου. Και μην ξεχνάτε ότι τα λάθη, οι αμφισβητήσεις και οι διαφωνίες έχουν εξελίξει τον άνθρωπο, αρκεί να υπάρχει σεβασμός στο διαφορετικό. Καλό μας ταξίδι!
Κανένα σχόλιο ακόμη
Γράψτε πρώτος ένα σχόλιο