Τι; Δεν θα ξαναγίνω μάνα;
Είναι 12:30 το βράδυ. Η Αθηνά και ο Μάνος κοιμούνται. Εγώ γράφω αυτο το κειμενο με το ένα χέρι, μιας και με το άλλο κρατάω τον Αρχέλαο που θηλάζει.
Φοράει το φορμακι τιγράκι που του πήρε η Λίλη και χαμογελάει, καθώς έχει κοιμηθεί πάνω στο στήθος μου. Είναι πολύ… μακρύς για την ηλικία του. Χθες μάζεψα τα ρουχάκια του 0-3, 1-2 φορμάκια θα τα κρατήσω για ενθύμιο και τα άλλα θα χαριστούν σε άλλα αγοράκια. Με επιασε μια μελαγχολία.
Αυτό ήταν; Τερμα οι τζουρες νεογέννητου αρώματος; Τερμα τα τοσοδούλικα φορμάκια; Τέρμα; Ποτε ξανά τοσο δα νινάκι δικό μου; Ποτέ ξανά φουσκωμένη κοιλιά;
Πώς θα θελα να ειχα ενα και δύο και τρία και τεσσερα παιδιά, τραγουδάω στους δικούς μου και αυτοί με κοιτούν και μου λένε «Έχεις δύο, είσαι μια χαρά».
Ο καθενας κάτι φοβάται… Κυριως την κατάσταση της χωρας. Τα οικονομικά. Τα λεφτά. (o Μάνος είναι ο μόνος που δεν ανησυχεί για αυτό, αλλά λέει ότι είναι πια μεγάλος για τρίτο παιδί!) Και ναι, έχουν δίκιο. Η αγάπη μεγαλωνει τα παιδια, όμως κακα τα ψεματα, δεν αρκεί μόνο αυτη. Από την άλλη, όλα τα λεφτά του κόσμου να έχεις, όλα τα ρηλάξ, τις κουδουνίστρες, τα παιχνίδια, τις πάνες, τα ρούχα, τα κολλέγια, αν δεν έχεις αγάπη, είναι σαν να μην έχεις τίποτα.
Ο Αρχέλαος μεγαλώνει με την ταχύτητα του φωτός. Όπως και η Αθηνα που σε τρεις μήνες κλείνει τα 3. Όπως και εγώ που σε 3 μέρες κλείνω τα 29. Όπως όλοι μας.
Ευχαριστω καθημερινα το Θεό και τη ζωή που έγινα μαμά. Δύο μάλιστα φορές. Και θαυμάζω απεριόριστα οσους με αγάπη γεννούν παιδια. Ένα, δύο, τρία, πέντε, δεκαπέντε, δεν έχει σημασία. Και εύχομαι σε οσους επιθυμούν ένα και δύο και τρία παιδιά, να τα αποκτήσουν…
Είναι τόσο υπέροχο να μεγαλώνεις ενα παιδί… Μακάρι να μπορούσα να κανω και ένα και δύο και τρία και τέσσερα παιδιά. Αλλά τι να κάνω που όλοι μου λένε «Έχεις δύο, είσαι μια χαρά»;
Να, θα μαζεύω τα ρουχάκια που είναι πια μικρα, θα συγκινούμαι και θα αναρωτιέμαι ξανά και ξανά «Μα πώς περνάει έτσι ο καιρός;»
Αν και ποτέ δεν ξέρεις… Μπορεί τελικά να κάνω και ένα και δύο και τρία και τέσσερα… Και ας με λένε τρελή! 🙂
Εγώ που έχω 4 κσι θα ήθελα άλλο ενα? Παω για Δαφνί κατευθείαν χαχαχα.....Ετσι σκευτομαι και εγω λοιπόν παρόλο που εχω 4 παιδια ( 11 , 10 ,7 χρονων και εναν μπεμπη 11 μηνών).Είμαι 31 χρονών και ολοι μου λένε φτάνει ζήσε την ζωη σου τώρα και αναρωτιέμαι δεν θα ξανα ζησω εγκυμοσύνη κτλ....?
Κι εγώ τώρα τελευταία αρχίζω να σκέφτομαι για τρίτο παιδάκι... Παρόλο που ακόμα δεν πρέπει να προσπαθήσουμε λόγω χημειοθεραπειων που έκανε ο άντρας μου, παρόλο που δεν ξέρουμε αν μπορούμε να κάνουμε κι άλλα παιδιά... Αρχίζει να μου λείπει ένα μωράκι... Μου λείπει να μεγαλώνει μέσα μου, να γεννιέται, να μεγαλώνει... Κι ας λέω σε όλους μου φτάνουν ένα και ένα είμαστε καλά... Πότε δεν ξέρεις...
Mazi sou kai ego, eko 2 pedakia ala nai an eitan sto xeri mou tha ekana kai 1,2,3 ,4 trelenome na eko megali ikogenia
Όποτε διαβάζω κείμενά σου σκέφτομαι πόσα κοινά έχουμε...Ιωάννα 30, Μυρτώ:3, μπέμπης(Γιαννάκος):2 μηνών..Κι εγώ τι?Δε θα ξαναγίνω μάνα? Δεν είναι το οικονομικό, παρόλο που με αγώνα κ δουλειά τα βγάζουμε πέρα..Ωστόσο οι συνθήκες της ζωής μας που δυστυχώς καθορίζονται από το επαγγελματικό κομμάτι υπαγορεύει στη λογική να σταματησουμε εδώ (Σκέψου ότι γύρισα στη δουλειά στις 17 μέρες αφού γέννησα γιατί είμαι οδοντίατρος κ το ελεύθερο επάγγελμα σε δεσμεύει τελικά...)Όμως η καρδιά μου κυριεύεται από ένα ρίγος στη σκέψη ότι δε θα ξανανιώσω την αγωνία του τεστ εγκυμοσύνης και του υπέρηχου που ακούγεται το ρυθμικό κ γρήγορο τικτακ, την αναμονή της αυχενικής διαφάνειας, το γέλιου στην ανακοίνωση του φύλου, τη β επιπέδου, την αίσθηση των λακτισμάτων, την κοιλίτσα να φουσκώνει, τον πόνο (ναι, τον πόνο!!!) του τοκετού, το συναίσθημα ότι είμαστε μονάδα ως οικογένεια(ιδιαίτερα έντονο μόλις γεννιέται το παιδί σου και έχεις τον άντρα σου να σε σφίγγει στη αγκαλιά του)....Και άλλα πολλά που συνδέονται με τη μητρότητα..Μήπως είμαι αθεράπευτα ρομαντική ή όπως λένε οι φίλες μου γεννημένη μανούλα?Βρε λες? ΥΓ Ολίβια πρέπει να σε γνωρίσω!
Εγώ πάντως ΘΑ ΚΑΝΩ & ΤΡΙΤΟ!!!! ΧΟΧΟΧΟΟΟΟ…. Το γράφω μπας και το πάρω απόφαση. Θέλω πολύ ένα τρίτο παιδί. Το μόνο που με προβληματίζει είναι ο "Χρόνος". Οχι η ηλικία. Ο περιορισμένος χρόνος για το σπίτι, & τα παιδιά! Ευτυχώς έχω μια πολύ καλή δουλειά (Σε ευχαριστώ πολύ Θεούλη μου γι αυτό!!!!), δυστυχώς όμως δουλέυω αρκετές ώρες. Για να κάνω και τρίτο πρέπει & να μπορώ να ανταπεξέλθω σε όλες τις υποχρεώσεις πρέπει να πάρω εσώκλειστη (!), καθώς δεν υπάρχει βοήθεια από πουθενά. Δυστυχώς όμως… δεν είμαι ΚΡΟΙΣΟΣ! Βγάζω κάποια χρήματα αλλά όπως έχουν γίνει τα πράγματα τα φέρνουμε ίσα ίσα βόλτα!! ο φόβος μου είναι μηπως το τρίτο παιδάκι, μεγαλώσει όχι απλά στον αυτόματο αλλά και στο περιθώριο της οικογένειας!!! όταν υπάρχουν τόσες υποχρεώσεις & απαιτήσεις για τα μεγαλύτερα παιδιά, το τρίτο τι θα πάρει; Θέλω η πίτα να κοπεί σε ίσα κομμάτια για όλους… Τέλος πάντων, θα δείξει.. το αφήνω και λίγο στη Μοίρα!! Αν θέλει να έρθει… ΘΑ ΕΡΘΕΙ!!!
τα 4 δεν κλεινει η αθηνουλα το φεβρουαριο?
Περσινό είναι το κείμενο Ελένη μου
ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΚΡΙΒΩΣ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΦΑΣΗ....Η ΜΙΚΡΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ 2ΜΙΣΗ Ο ΜΙΚΡΟΣ 10 ΜΗΝΩΝ ΚΑΙ ΜΟΥ ΚΑΚΟΦΑΙΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΕΜΕΝΑ......ΘΕΛΩ 3ΑΛΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ...........ΟΤΙ ΠΕΙΣ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΤΕΛΙΚΑ..........
στο ευχομαι απο καρδιας να γινει πραγματικοτητα το τραγουδακι αυτο!!!!
Να πω την αλήθεια ποτέ δεν κατάλαβα τα σχέδια. Εγώ το αφήνω ελεύθερο, "όσα θέλει ο Θεός" που λέμε. Άλλωστε 2 1/2 χρόνια μου πήρε για να κάνω το πρώτο, δεν ξέρω πότε κι αν θα μου ξαναδώσει άλλο! Όπως κι αν έχει, όντας η 4η και μικρότερη από τα αδέρφια μου, πάντα λάτρευα τις μεγάλες οικογένειες και τα πολλά παιδιά γιατί το έχω ζήσει από πρώτο χέρι. Μπορεί να μην είχαμε δικό μας δωμάτιο και να φορούσαμε όλοι τα ρούχα του προηγούμενου καθώς μεγαλώναμε, αλλά την ενότητα και τη συμπαράσταση που παίρνεις από τα αδέρφια σου δεν πρόκειται να τη βρεις ποτέ και πουθενά στη ζωή σου. Γιατί να αρνηθώ αυτό το υπέροχο δώρο στο παιδί μου; Προτιμώ να του αρνηθώ να μάθει 2-3 ξένες γλώσσες!
ποτέ δεν σκέφτηκα να κάνω πολλά παιδιά. Έλαεγα ΄΄ενα και γερό και την κατάλληλησ τιγμη΄΄ . Το πρωτο δευτερόλεπτο που έπιασα τον μικρό μου είπα΄΄ θα κάνω τρία .θα το ξανάζήσω σίγουρα αυτο το συναίσθημα΄΄ 7 χρόνια μετά είμαι με τρία παιδιά ,κουρασμένη και απόλυτα πλήρης. Κι όμως τώρα που μαζεύω και εγώ παιδικά ρουχάκια σκέφτομαι ΄΄Ποτέ ξανά? Τελείωσε?'' Είναι απίστευτο συναίσθημα η μητρότητα.
OTAN PANE NA SOU FOROLOGISOUN TO ENA PAIDI 200e EISAI MENAN MISTHO 1000e EXEIS PAIDIKOUS ENOIKIA KAI ALLA EKSODA DEN NOMIZW OTI PSAXNOUME DIKIOLOGIES KAI OSO KAI NA THELOUNE TO SKEFTONTE POLU!!! EXW ENA KORITSAKI 2 XRONWN KAI SKEFTOMAI GIA 2o OXI GIA TRITO KAI TETARTO PAROLO POU EGW THA ITHELA 4 PAIDIA...
Χα,χα!ε λοιπόν αυτό δεν σου το χα, να σταματήσεις στα δύο και εξεπλάγην!η συμβουλή μου είναι ένα ακόμα :-) !
Κι εγώ εξεπλάγην! Αποθέματα αγάπης έχετε; Έχετε! Δεν βλέπω το λόγο να μην κάνετε τρίτο!!!
όσα παιδιά και να κάνεις μεγαλώνουν και νοστλγείς αυτη την μυρωδιά την λατρεμένη αλλά τι να κάνουμε μετά παίρνουμε μια γεύση από παιδιά γνωστών που γιεννιούνται και αναπολούμε τα δικά μας... κάθε ηλικία έχει όμως τις δικές της χαρές και αγωνίες ♥
Συμφωνώ απόλυτα καμία κρίση, κανένα τεκμήριο δεν είναι ικανά να σταματήσουν τις γέννες τα παιδιά μεγαλώνουν με αγαπη όχι με κολέγια. Οι γιαγιάδες και οι μάνες μας μεγάλωσαν σε πιο δύσκολες συνθήκες από μας και αν εμείς μεγαλώσαμε στα εύκολα καιρός να μάθουμε και στα δύσκολα και να τα διδάξουμε κιόλας ίσως αυτό μας κάνει πιο σοφούς
Eγώ ένα θα πω!! ΟΠΟΙΟς ΘΕΛΕΙ ΒΡΙΣΚΕΙ ΤΡΟΠΟΥς.... ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ (ΑΡΚΕΤΑ) ΒΡΙΣΚΕΙ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΕς... οπότε κάντε παιδάκια κορίτσια!!! ουτε το οικονομικό μπορεί να μας σταματήσει ..ούτε τίποτα!! Υ.Γ. μου κανει εντύπωση πόσες μανούλες θα ήθελαν και άλλα παιδάκια...αλλά ποσο ΄΄ρατσισμός΄΄ και προκατάληψη υπάρχει για αυτές που τελικά εχουν 4 και 5 και 10 παιδακια.. και πως αντιμετωπίζει η κοινωνία μας τούς πολύτεκνους... δεν σας προβληματίζει αυτό? ειναι τελικά όλα θέμα ζήλιας?
Πόσο με εκφράζεις... Πόσο θα ήθελα και 3ο και 4ο παιδί... Και μένα φοβάται ο άντρας μου λόγω κρίσης, όχι άδικα.... Την υγειά μας να έχουμε να πάνε καλά όλα.... Και πού ξέρεις.. Μπορεί να κάνουμε και 3ο και 4ο παιδί... Καλά να είμαστε και να αντέξουμε και εδώ θα είμαστε πάλι... Τα ρουχάκια θα ξαναβρεθούν...
Αντέχεις στο καπάκι τρίτο?????????? Noway, girl!!! Μια χαρά είστε!!! Να μεγαλώσουν να χαρείς και τη νηπιακή ηλικία, που θα σε μαγέψει πολύ περισσότερο!!! ;-)
“σουπερ ντουπερ γυναικα-καριερα,πολυασχολη και ενδιαφερουσα που δεν εχει αυτοσκοπο την μητροτητα” σε ενα site μαμαδων?? την πιο σωστη παρατηρηση την εκανε η zoe. ειμαστε ιστοσελιδα μαμαδων και μας αρεσει να τα λεμε! επίσης, καποιες απο εμας εχουν σπουδασει, καποιες δουλευουν, καποιες παλι οχι αλλά στο σπιτι προσπαθουν να τα εχουν ολα ετοιμα για την οικογενεια τους και ειναι αξιεπαινες κι αλλες παλι δεν βρισκουν πολυ απλα δουλεια! Μα ολες μα ολες τρεχουμε απο το πρωι μεχρι το βραδυ σαν τον Βεγγο για να τα προλαβουμε ολα, ομως αυτο που μενει καθε βραδυ πριν κοιμηθουμε ειναι μερικες τεραστιες αγκαλιες και φιλια απο τους ερωτες της ζωης μας, τα παιδια μας!!!! και αυτο δεν μπορει να μας το παρει κανεις! και μονο fail δεν ειναι!!!!!!
η αλήθεια είναι ότι δεν το λες και fail κορίτσι μου το να έχει κάποιος οικογένεια πρώτη φορά το ακούω! εγώ απλά διαβάζοντάς το απόρησα λίγο με το πώς γίνεται κάποιος που έχει σπίτι ένα μωράκι (δεύτερο κιόλας) να σκέφτεται από τώρα το τρίτο ή το τέταρτο - αυτή την απορία την έχω για όλες τις μανούλες που το πρώτο δίμηνο ενός μωρού σκέφτονται το επόμενο! χωρίς να το κατηγορώ απλά δεν ταιριάζει στο σκεπτικό μου δεν το διανοούμαι ακόμη να μην έχω βρει τις ισορροπίες μου με ένα νέο μέλος στη ζωή μας και να σκέφτομαι και άλλα παιδιά - επίσης για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους κορίτσια - για να σκέφτεσαι ένα ή δύο ή τρία παιδιά στην Ελλάδα του σήμερα σόρυ αλλά πρέπει με κάποιο τρόπο να έχεις λυμένα τα οικονομικά σου προβλήματα - γιατί τα νέα παιδιά δεν έχουν ούτε για να συζήσουν όχι για γάμους και παιδιά - ωραία τα όνειρα αλλά υπάρχει και η πραγματικότητα - καλά να είναι όσοι τα έχουν λύσει αλλά αν μένει ο άλλος σε κάνα δυάρι δεν μπορεί να κάνει 3 και 4 παιδιά!!! γιατί ωραία τα κείμενα εδώ μέσα αλλά καμιά φορά νομίζω ότι ο καθένας μας ζει σε άλλο κόσμο! κατά τα άλλα απολαμβάνω και εγώ το να είμαι μαμά μιας κόρης που θα χρονίσει σε λίγο καιρό και ενίοτε τη θαλπωρή των κειμένων της Όλίβιας ή του Μάνου.....
πωπω ζηλια!!Εγω δν θα "υπερασπιστω" την Ολιβια,μπορει να το κανει πολυ καλα μονη της.Ενα εχω να πω μονο : οσες φορες ακουσα "πωπω εισαι 28 κ εχεις ΠΑΙΔΙ??!?!?!" ήταν πάντα απο "φιλες" που προσπαθουσαν ΑΠΕΓΝΩΣΜΕΝΑ να κανουν παιδακι κ δεν μπορουσαν!!και δν ειναι οτι δεν μπορουσαν λογω υγειας,γιατι σε αυτο δινω κ ενα ελαφρυντικο...Η δν ειχαν το καταλληλο συντροφο η δεν ειχαν καθολου κ το επαιζαν ανεξαρτητες και υπερανω για να καλυψουν τον φθονο!!Βοηθεια σου κοπελα μου!! Αραγε τι στο καλο να θελει μια "σουπερ ντουπερ γυναικα-καριερα,πολυασχολη και ενδιαφερουσα που δεν εχει αυτοσκοπο την μητροτητα"σε ενα site μαμαδων??Αυτα.-
"Αραγε τι στο καλο να θελει μια “σουπερ ντουπερ γυναικα-καριερα,πολυασχολη και ενδιαφερουσα που δεν εχει αυτοσκοπο την μητροτητα”σε ενα site μαμαδων??" Σωστή παρατήρηση!!! Μάλλον ψάχνει να βρεί επιβεβαίωση της δυστυχίας που προκαλούν τα παιδιά και η Ολίβια της χάλασε την συνταγή!!!
Πράγματι η πιο σωστή παρατήρηση. Faye, ως επιτυχημένη γυναίκα που προφανώς είσαι, καλόν είναι να τσεκάρεις πρώτα που μπαίνεις. Δεν είσαι στο eimai_moni_kai_troo_ta_lisaka_mou.gr αλλά στο eimaimama.gr. Επομένως ρε κοπέλα μου τι γυρεύεις εδώ μέσα, τον μπελά σου; Ασχολήσου με κάτι που σε ενδιαφέρει και άσε μας εμάς στην "αποτυχία" μας.
eimai 25 kai exw 3 paidia....
Ξύνεις πληγές Όλιβ... Έχω 1 μικρούλα και πάντα το όνειρό μου ήταν μα αποκτήσω 4 γερές κόρες. Δύσκολο το βλέπω όμως. Κλασικά προβλήματα δουλειές, λεφτά κτλ κτλ. Εγώ όμως θέλω. Θέλω τουλάχιστον ακόμα ένα παιδάκι. Όσο σκέφτομαι μια πρόσφατη συζήτηση με την πεθερά μου, που ούτε λίγο ούτε πολύ μας αποκάλεσε αναγκέφαλους, επειδή ο γιος της και εγώ θέλουμε να κάνουμε ένα αδελφάκι στη μικρή, μου ανεβαίνει η πίεση 189. Τι να κάνουμε όμως αυτοί όλοι οι γύρω γύρω είναι εκείνοι που μας επιρρεάζουν. Εγώ πιστεύω πως ένα παιδί χρειάζεται αγάπη και τα απολύτως απαραίτητα για να μεγαλώσει. Δεν θα τρελαθώ κιόλας αν δε μπορώ να του προσφέρω ιδιωτικό, μπαλέτα κ καράτε. Και εγώ σε δημόσιο πήγα και η μόνη εξωσχολική δραστηριότητα που είχα ήταν οι 2 ξένες γλώσσες που πήγαινα. Τίποτα άλλο. Τι έπαθα; Μια χαρά μεγάλωσα. Κάνε κορίτσι μου και τρίτο και τέταρτο άμα γουστάρεις. Γερά να είναι.
egw pou 8elw kai tria alla exw kollhsei sto ena epeidh agxonome me ta oikonomika....kai pernoyn ta xronia...
ΚΙ ΕΓΩ ΕΤΣΙ ΕΝΟΙΩΘΑ ΣΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ...ΑΛΛΑ ΝΑ ΠΟΥ ΣΤΑ 36 ΜΟΥ ΑΠΕΚΤΗΣΑ ΚΑΙ ΤΡΙΤΟ ΖΟΥΖΟΥΝΙ ΚΑΙ ΤΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΜΑΙ ΑΦΑΝΤΑΣΤΑ. ΠΟΤΕ ΜΗ ΛΕΣ ΠΟΤΕ.
ετσι ακριβώς νιώθω κι εγώ! Αλλά που ξερεις, μπορεί στα 40 να κάνουμε ένα νινι ακόμη, να ξανανιώσουμε!
Αφήνει γλυκόπικρα συναισθήματα η σκέψη ότι μεγαλώνουν τα παιδιά μας και δεν θα ξαναγίνουν ποτέ τόσο μικρά που να χωράνε στα μικροσκοπικά φορμάκια των νεογέννητων... Αχ! Νομίζω ότι και τρία και τέσσερα παιδιά να κάνει κανείς (και στο εύχομαι ολόψυχα αν το επιθυμείς) δεν θα αποφύγει το συναίσθημα της μελαγχολίας όταν συνειδητοποιεί ότι δεν θα είναι ποτέ ξανά τόσο μωρά... Το να μεγαλώνουομε παιδιά κρύβει και ένα μικρό πένθος για κάθε βήμα που κάνουν ανεξαρτησίας γιατί τα φέρνει όλο και πιο μακριά μας. Άφησε που για κάθε ένα από τα παιδιά μας μπορεί να βιώνουμε τέτοια συναισθήματα, όσα κι αν έχουμε. Πιστεύω ότι όσα παιδιά και να κάνω πάντα θα έχω μία γλυκόπικρη αίσθηση για το ότι ο Δημητράκης μου μεγάλωσε και δεν χωράει πια στα νεογέννητα φορμάκια του... Για κάθε ένα από τα παιδιά μου θα το νιώθω.. Πάντα θα νοσταλγούμε στιγμές που ζήσαμε με τα μικρά μας. Αργότερα θα νοσταλγούμε τα πρώτα τους ασταθή βήματα, τις πρώτες τους λεξούλες, τα ναζάκια τους κτλ.. Ανάμεικτα όμορφα συναισθήματα χαράς και μικρής πολύ μικρής λυπης! Αυτή είναι η μητρότητα!
ΖΝΤΟΥΠ! Εισαι ΜΟΛΙΣ 29 και εχεις ΗΔΗ 2 παιδι'α?? :Ο Το απολυτο fail. Εχεις προλαβει να ζησεις τπτ στη ζωη σου ή η ιδιοτητα της μανας ειναι για σενα αυτοσκοπος?
Faye γιατί είσαι τόσο αγενής και μικρόψυχη?? Το απόλυτο fail είσαι εσύ η ίδια! Που μιλάς σε μια αξιόλογη γυναίκα και μάνα 2 μωρών έτσι. Εσένα ο αυτοσκοπός σου ποιός είναι?? Να Βγάζεις τη ζήλια σου με αυτό τον τρόπο? Μάλλον θα περνάς κανένα δράμα και σου έχει βγει σε κακια ε? Η είσαι κακια απο τη φύση σου?? οτι και να εχεις πάντως μη γραφεις στα site. Αντε γιατι πρέπει να σκεφτόμαστε και λιγο πριν γράψουμε κατι.
ΖΝΤΟΥΠ Είσαι πάνω από 29 και έχεις ακόμα IQ τυρόπιτας? Σοβαρα ρε κοπελιά? κι εγώ είχα δύο παιδιά στα 29 σιγά το fail. Fail είναι να βγάζεις τη μικροψυχία σου στο Internet που είσαι απρόσωπος και ανώνυμος. Αν σου βαστάει πεστα αυτά πρόσωπο με πρόσωπο σε όσες έχουν δύο παιδιά στα 29 όχι κρυμμένη πίσω από ενα πληκτρολόγιο
Φαίη..μπααααααααα, τίποτα δεν έχει καταφέρει η Ολίβια..Εκτός από μία υπέροχη οικογένεια έχει και το πιο δημοφιλές blog μαμάδων αυτή τη στιγμή στο ελληνικό ιντερνετ, τη μεγαλύτερη σελίδα κοινωνίκής δικτύωσης μητέρων και την αγαπούν χιλιάδες μητέρες. Κατά τ'αλλα μπααααααααααα, τίποτα δεν έχει καταφέρει. Αααα και όλα αυτά αφού έχει σπουδάσει στην Ιατρική Σχολή Θεσσαλονίκης. Θέλεις να μας πεις τα δικά σου επιτεύγματα;
Πίσω από αυτό το σχόλιο κρύβεται μια ζήλια!!! Μετά από 12 χρόνιας δουλειάς στον ιδιωτικό τομέα ναι το παραδέχομαι θα ήθελα να είμαι νοικοκυρούλα στο σπίτι μου , να μεγαλώνω τα παιδάκια μου και να φροντίζω τον άνδρα μου...Νοιώθω ασφάλεια στο σπίτι μου και το έξω είναι μια ζούγκλα πλέον. Χάνω τόσο πολλά από το παιδί μου. Φανταστείτε ότι το παιδάκι μου λέει γιαγιά και όχι μαμά ( να είναι καλά η πεθερούλα μου και ο πεθερούλης μου που την προσέχουν). Ναι πρέπει να κάνουμε παιδιά γιατί αυτό που θα μείνει είναι η αγγλική έκφραση mother of two or three or four!! ΦΙΛΑΚΙΑ
αχ τί γλυκούλα μου τη Faye...Πιστεύει ότι είναι απόλυτο fail να έχεις 2 παιδιά στα 29. Εγώ πάλι πιστεύω το εξής: Το να θεωρεί κάποιος ότι ζει τη ζωή του κ μόλις γίνει μάνα/πατέρας καταρρέει το σύμπαν την καλοπέρασης κ της εμπειρίας, είναι EPIC FAIL.
ειμαι 37 χρονων. εχω 2 κορες, 17 και 15 χρονων. ο αντρας μου ειναι 39χρονων. δεν ξερεις ποσο απιστευτα περναμε με τις κορες μας! απο διασκεδαση, συντροφικοτητα, τα παντα!!!το "χασμα των γενεων" ειναι σχεδον μηδενικο! επειδη ομως δεν εχουμε ολοι τις ιδιες αποψεις και δεν μας ευχαριστουν τα ιδια πραγματα, σου ευχομαι να αργησεις πολυ να τεκνοποιησεις για να μπορεσεις να εισαι successful .προσεχε ομως μην σου γινει συνηθεια,μετα δεν θα μπορεις να φροντισεις κανεναν παρα μονο τον εαυτο σου!
αγαπητη faye.... μην μετρας τον χρονο με χρονια αλλα με στιγμες... δεν μπορεις να ξερεις το παρελθον καθε γυναικας. μπορει μεχρι να παντρευτει και να κανει οικογενεια να εχει γυρισει ολο τον κοσμο, να εχει παει με τον μισο ανδρικο πλυθησμο ή να την ξερουν ολα τα club με το μικρο της ονομα. αυτο ο καθενας το ξερει απο μονος του. κι εμενα η μαμα μου παντρευτηκε 39 και με γεννησε στα 40 της. οντως ειχε γυρισει ολη την ελλαδα και διασκεδασε πολυ.. δεν ηταν ανυπαντρη απο επιλογη... απλα δεν εκατσε νωριτερα.. εκτος αυτο μιας και ειχε μεινει τελευταια μεγαλωσε ολα τα ξαδερφια μου.. οχι δεν το εκανε απο αγγαρεια και δεν εχασε τη ζωη της με ξενα παιδια απλα τα αγαπαγε και της αρεσε. κ ερδισε στιγμες που μονο αν εισαι προθυμος να δωσεις λιγο απο το ειναι σου σε ολους τις κερδιζεις... μαλλον εισαι πικραμμενη με καποια φιλη που εγινε μαμα και δεν σε συνοδευει στα club.. δοκιμασε ομως να περασεις χρονο με παιδια και θα καταλαβεις αυτη την επιλογη...
Είναι θαυμαστό στην εποχή μας να λαχταρούν οι μανούλες να κάνουν πολλά παιδιά. Είναι πολύ ενθαρρυντική αντιμετώπιση και για όσες δεν έχουν παιδάκι και το σκέφτονται. Δε θα ταν ωραίο όμως να χάνει μια μανούλα στιγμές χαράς με τα παιδάκια της, έχοντας στο μυαλό της ότι κάτι της λείπει. Οι γενιές μας μεγάλωσαν με το να κηνυγούν πάντα το κάτι παραπάνω. Και όπως δείχνουν τα πράγματα, δε μας βγήκε και πολύ σε καλό. Τη στιγμή που είναι να σταθούμε και να απολαύσουμε αυτά που έχουμε, εμείς πολλές φορές έχουμε ένα αγκάθι στην ψυχή γιατί ξέρουμε ότι υπάρχουν κι άλλα, κι άλλα, κι άλλα που δεν έχουμε κατακτήσει. Πότε σταματάει άραγε αυτό;; Είναι ο άνθρωπος ποτέ πραγματικά χορτάτος;; Εγώ εύχομαι σε όλες να περνάμε πιο πολύ χρόνο στη ζωή μας απολαμβάνοντας αυτά που έχουμε κατακτήσει και πολύ λιγότερο μελαγχολώντας για αυτά που ίσως και να μην έρθουν στη ζωή μας. Άλλωστε, θα συμφωνούμε φαντάζομαι ότι είναι τόσα που μπορεί να δημιουργήσει ένας άνθρωπος, που μια ζωή δεν είναι αρκετή για να τα υλοποιησει. Μπορεί όμως να την αξιοποιήσει απολαμβάνοντας π.χ. τα ένα και δύο παιδάκια του κάθε στιγμή, τόσο που να μην πηγαίνει παραπέρα. Και αν είναι να ρθουν και 3 και 4 παιδιά...τότε καλοδεχούμενα.
Εμ, βασικά είσαι ήδη μάνα. Νομίζω πως το δεν θα ξαναγίνω μάνα δεν παίζει. Δεν θα ξαναγεννήσω, δεν θα ξαναέχω νεογέννητο οκ αυτό παίζει. Και ναι δεν θα ξαναέχεις νεογέννητο αλλά σκέψου τι θα έχεις. 1) Αρχικά θα έχεις δύο παιδιά που θα κοιμούνται όλη νύχτα (το ίδιο και εσύ) και δεν θα ξυπνάνε κάθε δύο ώρες για γάλα. 2)Σε μερικά χρόνια θα έχεις δύο παιδιά που ΔΕΝ θα φοράνε πάνες. 3)Μετά θα πηγαίνουν μόνα τους στην τουαλέτα, θα ντύνονται και θα φτιάχνουν μόνα τους το πρωινό τους. 4)Μετά θα διαβάζουν μόνα τους και θα βγαίνουν με τους φίλους τους (Πως το περιμένω αυτό δεν λέγεται) 5)Μετά θα πάνε για σπουδές και θα στέλνεις τάπερ με κεφτεδάκια στην επαρχία (Ξεκίνα προπόνηση)6)Μετά θα σου φέρουν στο σπίτι το αγόρι/κοπέλα τους και θα περάσετε στιγμές αμηχανίας όταν θα δείχνεις τις φωτογραφίες που είναι γυμνούλικα στη μπανιέρα και θα σχολιάζεις τα γλυκούτσικα πωπουδάκια τους. 7)Μετά θα ζήσεις την εμπειρία της "ελεγχόμενης" μωρουδίλας (αυτής που την απολαμβάνεις και μετά τα επιστρέφεις στους γονείς τους που ξυπνάνε το βράδυ για το γάλα) Και πάει λέγοντας. Δεν τελειώνει η μητρότητα στα νεογέννητα συνεχίζεται σε όλη σου τη ζωή και κάθε στάδιο έχει διαφορετικά θαύματα που μπορείς να ανακαλύψεις στην πορεία.
Αναστασια με κερασες ενα μεγαααλο χαμογελο!να εισαι καλα!
Αχ ! Ολίβια μου, μέσα στο μυαλό μου είσαι!!!!! Έχω ήδη τρία παιδάκια (το μικρότερο είναι 6 μηνών) και από τη 1η στιγμή που την κράτησα στην αγκαλιά μου σκεφτόμουν το 4ο μωράκι μου και πότε θα το κάνω!!!! Όλοι μου λένε πόσο τρελλή μπορεί να είμαι που θέλω και 4ο, πόσο πολύ με θαυμάζουν και πως τα καταφέρνω με τα τρία.... Αγάπη, κατανόηση , υπομονή και υγεία να έχουμε και όλα γίνονται.... Σίγουρα το οικονομικό είναι αυτό που με απασχολεί περισσότερο αλλά από την άλλη σκέφτομαι και τους γονείς μου που μας είχαν τέσσερα και εργαζόταν μόνο ο πατέρας μου και πάλι τα κατάφεραν τόσο καλά. Οπότε πίστη να έχουμε και όλα γίνονται.... Φιλιά
ΑΧ κι εγω θα θελα ενα τριτο μωρακι! εχω δυο κοριτσακια και μου λειπει να χα ενα μωρακι. η αληθεια ειναι ομως οτι θα θελα να μπορουσα να υιοθετησω ενα μωρακι, ενα απο αυτα που οι ''μαμαδες'' τους δεν τα θελουνε και τα παρατανε στα ιδρυματα. απλα, δεν γινεται. και για οικονομικους λογους αλλά και γιατι δεν σου δινουνε ευκολα, σχεδον ποτε μαλιστα δεν δινουν σε ζευγαρια που εχουν ηδη παιδια. οποτε απλα ονειρευομαι, δινω τα (σε αριστη κατασταση) ρουχαλακια και τα παιχνιδακια των παιδιων μου σε αυτα που τα χουν αναγκη και περιμενω τη μερα που θα μεγαλωσουν οι κορες μου για να γινω εθελοντρια σε καποιο απο αυτα τα ιδρυματα... :)
Ολιβια εγώ λέω μάζεψε τα ρουχαλακια του γιου σου, δωστα σε κάποιο παιδάκι που τα έχει ανάγκη κι αν με το καλό έρθει και τρίτο παιδάκι το μόνο που δεν θα σε απασχολεί θα είναι που έδωσες τα ρούχα του! Οσο για τους άλλους γύρω σου ασ´τους να λένε ότι θέλουν. Οι μόνες γνώμες που μετράνε είναι η δική σου και του Μανου. ( και μεταξύ μας η λύση είναι στο συμβιβασμό: εσύ θέλεις τέσσερα, ο Μάνος θέλει δυο: απλά μαθηματικά)
Αχ Ολιβιάκι, όλες το περνάμε αυτό. Αλλες λίγο νωρίτερα, άλλες λίγο αργότερα.... Εγώ το σοκ το έπαθα, την ημέρα που η κόρη μου (το δεύτερο παιδί) πήρε το "απολυτήριο" από τον παιδικό σταθμό και κάναμε την εγγραφή στο νηπιαγωγείο !
Ολίβια Καλημέρα!! Εγώ είμαι από αυτές που έχουν ένα παιδάκι 6 χρόνων και θα ήθελα όχι μόνο ένα, αλλά και δύο και τρία.. Δυστυχώς όμως δεν ξέρω αν θα μπορέσω να κάνω και δεύτερο! Για να μείνω έγκυος ξανά θα πρέπει να πάω μέσω "εξωσωματικής" και μόνο και ο λόγος είναι ότι δεν έχω καθόλου κύκλο και χρειάζεται ορμονοθεραπεία και επίσης, θα πρέπει να γίνει στοχευμένα μόνο με ένα ωάριο γιατί λόγω και ενός καρδιολογικού προβλήματος που έχω είναι επικύνδυνο να κυοφορήσω πάνω από ένα έμβρυο! Το καλοκαίρι που μας πέρασε έκανα μία προσπάθεια και έμεινα έγκυος!! Τί χαρά!! Δυστυχώς όμως, μία μέρα μετά την αυχενική, δημιουργήθηκε ένα μικρόβιο εσωτερικά και από το πουθενά και όχι μόνο έχασα το μωρό αλλά κόντεψα να χαθώ κι εγώ γιατί το μικρόβιο που αναπτύχθηκε πήγε και κόλλησε στη βαλβίδα της καρδιάς και έπαθα ανακοπή! Για καλή μου τύχη την έπαθα ενώ ήμουν στο νοσοκομείο και να ναι καλά ο γυναικολόγος μου που είναι κάτι παραπάνω από εξαιρετικός (σε όλα τα επίπεδα!!) την έβγαλα καθαρή και γλύτωσα και τη μήτρα μου! Το θέμα όμως τώρα είναι ότι ενώ δεν έχω κανέναν ενδοιασμό να προσπαθήσω ξανά (μετά τον Ιανουάριο έχω το "πράσινο" φως από το γιατρό), τα οικονομικά μας είναι άθλια! Νοσηλέυθηκα 10 μέρες στο ΙΑΣΩ (δεν έχω ιδιοτική ασφάλεια), ο άντρας μου πρόκειται να κάνει εγχείριση στο γόνατό άμεσα (πάλι ιδιοτικά!) και το κόστος για μια νέα εξωσωματική είναι εκτιμηταίο!!! Και σημείωση.. ο γιατρός μου δε μου παίρνει καθόλου χρήματα όσον αφορά τον ίδιο! Δουλεύουμε και οι δύο αλλά με χαμηλούς μισθούς και φυσικά με το φόβο από μέρα σε μέρα να μείνουμε χωρίς δουλειά (όπως και ο περισσότερος κόσμος βέβαια!)! Εγώ είμαι ήδη 36 και ο άντρας μου 49! Θέλαμε και νωρίτερα να κάνουμε δεύτερο παιδάκι αλλά όταν ο γιος μου ήταν 2 ετών και είπαμε να κάνουμε πάλι προσπάθεια για δεύτερο, ο άντρας μου έμεινε στο κρεββάτι με τη μέση του ενάμιση χρόνο και στο τέλος έκανε και εγχείριση - και σαν να μην έφτανε αυτό, μόλις επέστρεψε στη δουλειά μετά την εγχείριση, απέλυσαν εμένα από την τότε δουλειά μου!! Όλα αυτά, αν και εξωτερικοί ως επί το πλείστον παράγοντες, δε μας έχουν αφήσει να κρατήσουμε στα χέρια μας ξανά ένα μωράκι, το οποίο όχι μόνον εμείς το θέλουμε, αλλά το ζητάει και σαν τρελλός και ο γιος μας τουλάχιστον δύο χρόνια τώρα! Ειδικά η αγωνία του μικρού για αδερφάκι μας κάνει κομμάτια! Τί να πω λοιπόν κι εγώ! Προσπαθώ να μη το βάζω κάτω, να είμαστε πάνω από όλα γεροί και αγαπημένοι μεταξύ μας και εύχομα πραγματικά, όσο τίποτα, να μπορέσω να χαρίσω ένα ακόμα παιδάκι τόσο στον γιό μου, όσο και σε εμάς! Όσες λοιπόν έχετε τα παιδάκια σας, πάνω απ'όλα να έχετε υγεία στις οικογένειές σας και αγάπη και να χαίρεσται την καθημερινότητα των παιδιών σας! Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευλογία από αυτό...!
Αχ, πόσες φορές μου έχει περάσει και εμένα αυτή η σκέψη από το μυαλό, εγώ έχω ακόμα μόνο 1 παιδάκι 18μηνών και θα ήθελα να κάνω 3 (ή και 4...) παιδάκια. Το ξέρω ότι είναι δύσκολα τα πράγματα, το βλέπω στην καθημερινότητά μας και σε όλους γύρω μου, ξέρω όμως επίσης ότι δεν θα ήθελα ένα μάτσο παλιόχαρτα (ναι τα λεφτά εννοώ!) να είναι αυτά που θα μου πουν τι θα κάνω στην ζωή μου. Πολλοί θα μου πουν ότι είμαι εκτός πραγματικότητας, άλλοι ίσως θα με χαρακτηρίσουν ρομαντική ή και ουτοπική, αλλά ξέρετε κάτι; ΔΕΝ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ!! Η χαρά που νιώθω όταν βλέπω το παιδί μου να μεγαλώνει μέρα με την μέρα είναι αρκετή για να με κάνει να παλέψω για το καλύτερο! Και που ξέρουμε ότι αυτή η παλιοκρίση δεν θα τελειώσει σε 5 ή 10 χρόνια, ή ότι αύριο δεν θα κερδίσουμε το λαχείο ή ότι οποιαδήποτε στιγμή μπορεί να γίνει κάτι άλλο αναπάντεχο, καλό ή κακό, που θα μας αλλάξει για πάντα την ζωή!! Γι'αυτό λοιπόν είμαι αισιόδοξη, δέχομαι τα πράγματα όπως έρθουν, τα αντιμετωπίζω με τον καλύτερο τρόπο που μπορώ και πάνω από όλα: ΔΕΝ ΑΦΗΝΩ ΚΑΝΕΝΑΝ ΚΕΡΑΤΑ ΝΑ ΜΕ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΝΑ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΟΥ!! Σας εύχομαι λοιπόν τα καλύτερα και είμαι σίγουρη ότι θα έρθουν!! ;-)
Καλλιόπη και Ολίβια και άλλες μανούλες... Εγώ έχω δύο παιδάκια 5,5 & 2,5... Θα ήθελα πολύ ένα τρίτο, αλλά δεν το επιχειρώ λόγω κρίσης κλπ... Το κακό είναι ότι σε σχέση με εσάς είμαι πολύ μεγαλύτερη... κλείνω σε λίγους μήνες τα 39... Σκεφτείτε το, εσείς ίσως μπορέσετε αργότερα... Εγώ δεν το νομίζω... Πάρτε δόση μωρουδίλας και για μένα!!!
mporeis k allo. dwsto sou lew. sto lew apo proswpiki empeiria. hehehe
εγώ έχω δύο παιδάκια και τώρα εν καιρώ κρίσης έχω και την μεγαλύτερη ανάγκηγια ένα τρίτο παιδί. Όταν είχαμε μόνο τον γιο μου, ο οποίος είναι σήμερα 5 χρονών και τα πράγματα ήταν ουτοπικά καλά δεν είχα την ανάγκη ούτε και για δεύτερο παιδί...την κόρη μου την γέννησα εν μεσω κρίσης είανι 18 μηνών..και περνάμε πολύ δύσκολα παρ΄'ολα αυτά συναισθηματικά με τον άντρα μου έχουμε έρθει τόσο κοντά που νιώθω ότι η αγάπη μέσα στο σπίτι μασ ξεχυλίζει!!τώρα λοιπόν συνειδητοποιώ ότι στα δύσκολα μια μεγάλη και δεμένη οικογένεια είναι το παν αλλά και η λύση...Τώρα συνειδητοποιώ τι φάρμακο ενάντια στην κατάθλιψη είναι το φιλί και η αγκαλιά των παιδιών μας...Θα ήθελα πολύ ένα τρίτο παιδί και θα ευχόμουν να ξεπερνούσε ο άντρας μου τις ανασφαλειές του ώστε να κάναμε ακόμα ένα... Αλλά ακόμα αυτό και να μην συμβεί χαίρομαι για αυτά τα δύο αγγελούδια που είναι όπως για κάθε μάνα ο θησαυρός όλος του κόσμου...
κ εγω κλαψ τα ιδια σκεφτομαι.ειναι η κορη μου 24 μηνων κ ο γιος μου 6,5 μηνων κ ενω δεν εκανα την υπερβολη στον γιο με τις ντουζινες τα ρουχα κ παλι εχουμε...ουουουουουυου ενα καρο!τα μαζευω κ εγω κ θα τα παω στην πεντελη http://www.facebook.com/photo.php?fbid=230409277090739&set=a.225014710963529.55040.194465394018461&type=1&theater
μια απο τα ιδια κ εγω..εχω 3 κοριτσακια!οι μισοι λενε κανε ενα γιο κ οι αλλοι μισοι εισαι τρελη 3 παιδια θες τεταρτο?πραγματικα δεν με νοιαζει αν κανω γιο ή οχι..αλλα αυτη η ασυναγωνιστη μπεμπεδιλα,με τζακιζει που δεν μπορω να την ξαναβιωσω.σκεφτομαι τα 3 μικρα και λεω οτι θα ηταν μεγαλος εγωισμος να κανω κ αλλο απο την στιγμη που μεγαλωνοντας δεν θα χω να τους προσφερω οτι λαχταραει η ψυχη τους!τωρα ειναι καλα ,αργοτερα τι?τοσα φροντιστηρια που ειλικρινα δεν ξερω αν μπορουμε να ανταπεξελθουμε!στεναχωριεμαι μ αυτη την κατασταση της χωρας,στεναχωριεμαι που δεν εχω δουλεια για να τους χαριζω καθημερινα οτι ονειρευονται.ειμαι ευτυχισμενη ομως που το βιωσα 3 φορες,μολις 25 χρονων.κ ειμαι αισιοδοξη λογω ηλικιας κ λεω ισως στα 35 μπορεσω ξανα!αχ βρε ολιβιακι , σ αγαπαμε γιατι εισαι ανθρωπος της διπλανης πορτας!
Βλέπω τελικά οτι πολλές μαμάδες εδώ ανησυχούν για την κρίση. ΜΗ ΣΑΣ ΠΑΙΡΝΕΙ ΑΠΟ ΚΑΤΩ! Η κρίση -αν το σκεφτείτε- ήταν τελείως φτιαχτή ΟΜΩΣ γινεται αληθινή όταν μας παίρνει από κάτω. Κι αυτο γιατί ο κόσμος δεν αγοράζει επειδή έχει φοβηθεί, μαγαζιά κλείνουν, κόσμος μένει άνεργος και άρα δεν αγοράζει όχι πλέον γιατί φοβάται, αλλά γιατί δεν έχει και φτου κι απ την αρχή ο κύκλος και η κριση βαθαίνει βαθαίνει κι εμεις κατρακυλάμε... Εγώ προσωπικά ανήκω σε κλάδο (ελευθερος επγγελματίας) που χτυπήθηκε πολύ. Ο άντρας μου άνεργος, αλλά δεν τρελαίνομαι. Ρόδα είναι και γυρίζει κορίτσια... Μπορεί εγω τώρα να κάνω πλάκα οτι δε θελω να ξαναμεινω έγκυος αλλά σε καμια περίπτωση δε θα σκεφτόμουν την κρίση αν ένιωθα οτι ειχα τη σωματική δυναμη να κάνω κι άλλο παιδι. Στο κάτω-κάτω σκέφτομαι τη γιαγιά μου απ' τη Σμύρνη που έφυγε το '22 όπως-όπως χωρις βρακί να βάλει, μέχρι να φτιαχτει πηγε 37 και παντρευτηκε 38 χρονών. Και ξαφνικά τσουπ! Εκανε τη μάνα μου το '43 (40 χρονων) μεσα στην πεινα και στην Κατοχή!! Αυτοί οι άνθρωποι τι να πουνε τοτε ρε παιδάκια; Να μην κάνανε παιδια;;; Το ένστικτο της επιβίωσης είναι δυνατό, και πάντα θα βρει κάποιος τρόπο να επιβιώσει και να φέρει στον κόσμο παιδάκια. Και πρέπει να φερει στον κόσμο παιδάκια, γιατι τα παιδακια ειναι η ελπίδα για εναν καλύτερο κόσμο, με την προυπόθεση οτι κι εμεις θα τα μεγαλώσουμε με αρχές ουσιαστικές.
Ολιβια.... Πολυ καιρο τωρα διαβαζω τις μαμαδοιστοριες και δε σου κρυβω πως κι εγω θα ηθελα να σου στειλω τη δικη μου για να την δημοσιευσεις αλλα πολυ φοβαμαι πως θα ειναι πολυυυυ μεγαλη... Μπορει και καποιες μανουλες να φοβηθουν...η να στενοχωρηθουν... Θα ηθελα πολυ να επικοινωνησεις μαζι μου για να το βγαλω απο μεσα μου και να το μοιραστω με ολες σας... Ειμαι μαμα ενος αγοριου σχεδον 10 μηνων και η μοιρα αποφασισε να μην κανω δευτερο παιδακι... Οσο για σενα, αργοτερα θα αλλαξει γνωμη ο συζηγος και θα κανετε κι αλλα παιδακια!!! Ολοι ετσι σκεφτονται αυτο το καιρο!!!
Καλημέρα Ολίβια, δεν γνωριζόμαστε, δεν έχουμε μιλήσει ποτέ όμως "σε διαβάζω" πολύ καιρό. Έχω μια κορούλα 5μιση μηνών και διαβάζω το blog σου απο την εγκυμοσύνη. Όλα τα θέματα σου είναι καταπληκτικα όμως αυτό με άγγιξε ιδιαίτερα. Ταυτίστηκαν οι σκέψεις μας. Είναι το πρώτο μου παιδί η μικρούλα, προσπαθώ να χαρώ κάθε μου στιγμή μαζί της, δεν βάζω στο μυαλό μου τίποτα απο τα δυσάρεστα της εποχής και την μεγαλώνω με όλη μου την αγάπη...και ας μήν έχει τόσα πολλά ριλαξ, κούνιες και κουδουνίστρες! Σκεφτόμασταν με τον άντρα μου για δεύτερο παιδάκι, οι γύρω μας μας λένε για τα οικονομικά αλλά τους έλεγα πως είμαι ανένδοτη!!Δεν μπορώ να δεχτώ πως δεν θα έχω άλλο παιδί και δεν μπορώ να δεχτ'ω πως θα μεγαλώσει αυτό και δεν θα ξαναζήσω αυτήν την περίοδο..."μωρουδίλας"!!Και σκέφτομαι πως καλώς εχόντων των πραγμάτων και αν θέλει ο Θεός θα κάνουμε άλλο ένα παιδάκι...δεν μας παίρνει κι εμάς για περισσότερα..στην σκέψη αυτ'η απο τώρα μελαγχωλώ. Μόνο μια ακόμη φορά θα γίνω μανα λέω στον εαυτό μου...πρέπει να το απολαύσω...ξέρεις όμως κάτι?Νομίζω πως τα αγγελούδια μας μεγαλώνοντας θα μας δώσουν τόσες μα τόσες χαρές που όλα θα πάρουν την φυσική τους εξέλιξη και δεν πιστεύω να μας λείπει αυτό γιατί θα έχουμε κάτι άλλο...θα τα μεγαλώνουμε, θα τα καμαρώνουμε, θα ανησυχούμε, θα χαιρόμαστε....Θα είμαστε μια ζωή μανούλες!!Μεγάλη ευλογία!!Ας την απολαύσουμε!!!Πολλά πολλά φιλάκια και χαίρομαι πολύ που σε γνωρίζω έστω και απο εδώ! :)
egw koritsia eimai 26 kse liges meres perimenw ton trito mou gio den htan programmatismenos mas hrthe ligo ksafnika klogw oikonomikwn den kserame an eprepe na to krathsoume dhl.egw mesa mou hksera gia na mou to esteile o theos kati kserei opote kalws na erthei....an koloi mou lene oti den paw kala koti exw parathsei entelws thn zwh mougia na kanw paidia na sas pw ena mustiko tha hthela ktetarto oxi twra argotera polu argotera alla tha hthela.poios kserei an einai tuxero tha erthei...pantws euxaristw ton theo giauta ta tria pou mou esteile ta tria agoria mou...opote olivia ki as se lene trelh na kaneis osa thes esu..
Εδώ εγώ που έχω 4 και θέλω κι άλλο....μάλιστα σήμερα το βράδυ έβλεπα στον ύπνο μου ότι είμαι έγκυος.... Ολιβια...αν θες τόσο πολύ να κάνεις ένα ακόμη παιδάκι μετά από 6-7 μήνες, βάλτε το μπρος μέσα στο καλοκαίρι.... έχω διαπιστώσει ότι το να έχεις πολλά παιδιά είναι πολύ πιό ξεκούραστο από το να έχεις ένα ή δύο....Δε μπορώ να διανοηθώ τη ζωή μου χωρίς τα 2 τελευταία ζουζούνια μου. Και άσε στην άκρη τις προκαταλήψεις όλων και τα μη και τα όχι. Αργότερα μπορεί να το μετανιώσεις αν δεν το κάνεις και το θες...
Σαν να ακουω την ψυχη μου!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!Αχ!!!!!!!!!Σκεψου οτι το Ματινακι εγινε προχθες 4 και ακομα εξω απο την πορτα εχω το τελευταιο καροτσι ομπρελα δεν το χρ πια αλλα αδυνατο να το δωσω αχ βαχ και εγω θελω ηθελα θα ηθελα κι αλλο μωρακι αχ!!!!!!!
Ολιβια μου καθε φορα που σε διαβαζω νιωθω σαν να λες για μενα. Ειμαι 27 χρονων ο μεγαλος μου γιος τον απριλιο θα κλεισει τα 4 κ ο μικρος μου τον φεβρουαριο θα κλεισει τα δυο. Ακομα κ τωρα καθε φορα που μαζευω ρουχαλακια σκεφτομαι οπως κ εσυ.Θελω να κανω 3 μωρακι απο τοτε που γεννησα το δευτερο.Δυστηχως ομως λογω οικονομικης καταστασης δεν το προσπαθουμε.Ειμαι ευλογημενη που εχω αυτα τα δυο αγγελουδια στην ζωη μου (αν και περναει πολυ γρηγορα ο χρονος).Μακαρι καποια στιγμη να το κανουμε κ το τριτο ζουζουνακι.Οσο για τους υπολοιπους που σου λενε <> να μην δινεις καμια σημασια, δεν τα μεγαλωνουν αυτοι τα παιδια σου. εσυ θα αποφασισεις εαν θα κανεις κ αλλο ή οχι. Φιλια πολλα στα ζουζουνακια σου και να ειστε παντα καλα.
Ποτε να προλαβεις να τα ευχαριστηθεις ολα βρε παιδι μου?την αγωνια του θετικου τεστ?τον πρωτο υπερηχο με το ακουσμα της καρδουλας?τη φουσκωμενη κοιλια?την πρωτη κλοτσια?την πρωτη συναντηση?.....και εφτασες στα ξενυχτια,στα κλαματα,στα ξεσκατισματα....χωρις να το καταλαβεις,αλλα ειναι κι αυτα τοοοσο ωραια τελικα και περνανε τοοοοσο γρηγορα.... Προσπαθω για δευτερο παιδακι,αλλα παντα σκεφτομαι οτι θα περασει κι αυτο πολυ γρηγορα και δεν θα προλαβω να το ευχαριστηθω,θα ηθελα μια εγκυμοσυνη που κραταει πανω απο ενα χρονο(αν βεβαια εχω την ιδια καλη εγκυμοσυνη με τη πρωτη)Η κορουλα μου ειναι ενος ετους και οταν τη βλεπω στη κουνια της,μου ερχονται εικονες που την εβαζα και ηταν μιση σε μεγεθος...ποτε περασε ο καιρος?καταλαβαινω τη μελαγχολια σου,το σκεφτομαι απο τωρα τι θα παθω...θα ηθελα 3 παιδακια αλλα και τα δυο στη σημερινη εποχη,με αυτα τα οικονομικα ειναι πολλα,ζοριζομαστε πολυ αλλα δε θελω να αφησω μονη της τη κορη μου,θελω να εχει ενα αδερφακι στη ζωη της...μπορει να ζοριστουμε κι αλλο αλλα θα τα καταφερουμε...
ΕΧΩ ΔΙΔΥΜΑ ΑΓΟΡΑΚΙΑ 27 ΜΗΝΩΝ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΕΓΚΥΟΣ ΣΤΟ ΤΡΙΤ, ΓΕΝΝΑΩ ΣΕ 2 ΒΔΟΜΑΔΕΣ. ΟΤΑΝ ΕΜΕΙΝΑ ΕΓΚΥΟΣ ΣΤΑ ΔΙΔΥΜΑ ΜΕ ΕΙΧΑΝ ΑΠΟΛΥΣΕΙ ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ ΠΡΙΝ. ΟΤΑΝ ΗΡΘΕ ΤΟ ΤΡΙΤΟ( ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΔΕΝ ΕΤΥΧΕ ΑΛΛΑ ΠΕΤΥΧΕ) ΔΕΝ ΣΚΕΦΤΗΚΑΜΕ ΠΟΤΕ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΛΥΣΣΑΞΑΝΕ ΟΤΙ ΓΙΑΤΙ ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ. ΤΡΟΧΟΝΟΜΟ ..... ΣΠΙΤΙ ΤΟΥΣ!!!! ΑΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΘΑ ΕΚΑΝΑ ΚΑΙ ΤΕΤΑΡΤΟ
Έλα πες αλήθεια... διάβασε τη σκέψη μου έτσι; χα χα! Πάντως το πέρασα κι εγώ αυτό το στάδιο και μάλιστα αρκετά έντονα, όμως τελικά κατάλαβα ότι από το να κάθομαι να μιζεριάζω (γιατί κακά τα ψέματα νιώθεις ότι δεν είσαι πια "παραγωγικός") το καλύτερο που έχω να κάνω είναι να προσπαθήσω ακόμα περισσότερο για τα 2 παιδιά που ήδη έχω. Ναι, έχω αποθέματα αγάπης και για 3ο ή 4ο παιδί, όμως έχω και 2 υπέροχα παιδιά που περιμένουν να τη μοιραστούν!
Μόλις ξυπνησα, όχι οτι είχα κατι να κάνω , έτσι από το άγχος μου και τις διάφορες σκέψεις που γυρίζουν στο μυαλό μου. Μήπως και κοιμάμαι καθόλου πια? Ανοίγω τον υπολογιστή και βλέπω το άρθρο σου Ολίβια.... αχ η ριμάδα η οικονομική κρίση. Είμαι εγκυος 4 μηνών , ο άντρας μου απολύθηκε από την δουλειά του και εγώ το μόνο που σκέφτομαι ειναι πως θα μπορέσω να πάρω τα πράγματα του μωρού και φυσικά πως θα κάνω τις απαιτούμενες εξετάσεις μιας και δεν έχουμε ούτε ασφάλεια και δουλειά πουθενά...
akrivos ta idia skeftomai k go kai nomizo oti den tha stamatisei auti i skepsi pote osa kai na kano nomizo panta tha thelo ena akomi moro alla kati tha mas empodizei na to pragmatopoiisoume to oikonomiko,to oti exoume idi 2,to oti einai diskoloi kairoi kai se pion kosmo ta fernoume,ouououou apo logia kai dikaiologies uparxoun xiliades gia na prospathisoun na me peisoun oti ftanoun ta 2 eisai kala!pantos to xeirotero pou akouw einai otan mou lene e kai ti to theleis to trito?ti na apantiseis?mporei arage na se katalavei kanenas allos ekto apo mia gunaika pou exei ginei mana eidi pano apo duo fores(giati to ithele)oxi kanenas opote stamatas ti sizitisi otan anoigei kai elpizeis gia trito se autin tin katalathos fora pou tin exw akousei apo tosa zeugaria kai panta tin fovomouna prin kano paidi!!!
Δεν ξέρω αν σου λείπει κι άλλο ενα μωράκι, αλλά αν σου λείπει η εγκυμοσύνη, είμαι ο άνθρωπός σου! απ' ό,τι βλέπω στα 2,5 χρόνια μας πιανει τις μαμαδες κατιτις να κάνουμε και δεύτερο και μετα 3ο. Σαν εξάρτηση ενα πραμα... Ακυ λοιπόν πρόταση: Σε 2,5 χρόνια που θα είμαι 39 και μισό (πωπω σαν πυρετός ακούγεται) και θα με πιασει κι εμενα ο ιος του 2ου παιδιου θα κανουμε μια εξωσωματικούλα, θα σε κάνω παρένθετη μητέρα κι εγώ θα έχω άλλο ένα ζουζούνι έτοιμο, ροδαλό-ροδαλό και φρέσκο, γιατι πραγματικά αυτο που προσ το παρον δε μου λειπει καθόλου-καθόλου μα καθόλου όμως είναι η εγκυμοσύνη... Αν μπορούσα να πατήσω ένα κουμπί και να βγεί και το δεύτερο παιδί ευχαρίστως να το έκανα... Μπας και φταίει η ηλικία; Η μήπως ειμαι γεννημένη για ...μπαμπάς;;; (που ως γνωστόν η πλειοψηφία των μπαμπάδων θέλει τα παιδάκια έτοιμα, "ψημένα" και να γεννιούνται 5 χρονών)
Αχ!!! Πόσο θέλω κι εγώ ένα δεύτερο παιδάκι!! Πόσοοοοο πολύ!! Η κόρη μου ειναι σχεδον 2. Πέρα από το μαύρο οικονομικό μέλλον όμως, δυστυχώς με τον άντρα μου είμαστε δυο ξένοι μέσα στο ίδιο σπίτι και δεν διορθώνεται πια.....
Γιατι δε το βλεπεις απο την αναποδη? Εισαι 29 κι εχεις ΗΔΗ 2 παιδια.. για τα δεδομενα της εποχης τα εκανες αρκετα νεα τα παιδια σου. Για την επομενη 10ετια και βαλε θα εισαι επισης σε θεση να φερεις στο κοσμο ενα παιδι εαν το θελησεις... η κατασταση μου φαινεται win-win :)
Μα πόσο ταυτίζομαι κάθε φορά μαζί σου. Είναι σαν να διβάζεις τη σκέψη μου. Η μικρή μου θα κλείσει τα 3 σε τρείς μήνες και ο μικρός είναι τώρα 9 μηνών. Και αυτό που σκέφτομαι καθημερινά είναι οτι δεν θέλω να μεγαλώσει, θέλω να έχω για πάντα μωρό στο σπίτι να μπουσουλάει και να θηλάζει... Κι εγώ δεν θα το επιδιώξω, επειδή όμως ο Θεός κανονίζει τα παντα, ίσως κάποια μέρα βρεθώ με τρία και τέσσερα παιδιά...
Εγω το μονο που εχω να προσθεσω ειναι: ΖΝΤΟΥΠ! (χαχαχα εγω παντως μετα απο το 1 και καλο, ουτε να διανοηθω και 2ο....)
χαχαχα! συμφωνώ μαζί σου Αρετή. και μόνο η ιδέα για δεύτερο παιδί μου φαντάζει σαν απανωτό χτύπημα! θαυμάζω απεριόριστα τις δίτεκνες, τρίτεκνες κλπ μητέρες!!!!!
Έχω 2 υπέροχα παιδάκια,8 ετών κ 4, θέλω να κάνω μεγάλη οικογένεια τουλάχιστον 3 παιδια,ίσως κ 4 αλλα μας φοβίζει το αυριο,αν θ έχω ένα μπουκάλι γάλα να τα δώσω,μέχρι στιγμής είμαστε καλα,δόξα τον Θεό λέω. Απ την μια θέλω σήμερα κιόλας να μείνω έγκυος ( έχω κρατήσει ολα τα ρούχα των παιδιών μου ) και απο την άλλη όμως φοβάμαι!!!!., δν ξερω τι πρέπει να πω σε "μας" και να πάρουμε την απόφαση για τρίτο παιδάκι!!. Θέλω να "φουσκωσω" ξανα,να γέννησω ξανα φυσιολογικά,να έχω τον άντρα μου την ώρα της γέννας να τραβάει video κ να χω στα χέρια μου αυτο το απίστευτο DVD ,να μυρισω ξανα μωρουδιλας,να περάσω ξανα τα τρελά ξενύχτια θυλαζοντας παίζοντας.....αχχχχχχχ απίστευτα τρομερά κ μοναδικά συναισθήματα που δεν αλλαζονται με ΤΊΠΟΤΑ !!.,
ποσο συμπασχω μαζι σου! ειναι τοσο υπεροχο να εγκυμονεις, να γεννας και να μεγαλωνεις τα παιδακια σου! αλλα δυστυχως οπως αναφερεις ειαι δυσκολα τα πραγματα! μακαρι να γινεουν καλυτερα τα πραγματα και τοτε πολυ ευκολα να λεμε θα κανουμε και 2 και 3 και 4 παιδακια! παντως στο ευχομαι ολοψυχα!!! καλο βραδυ!
Και εγώ ετσι ακριβώς μελαγχολώ και λεω θέλω πάλι νινί! Να μου λένε έχεις, και μου δείχνουν τον 2,5 χρονών γιό μου και τον 7 μηνών αδερφούλη του. Ναι αλλά εγω πότε θα ξαναγίνω μάνα!? Γιατί θα ξαναγίνω, καλά να είμαστε! Το έκλεισα με τον άντρα μου την πρώτη μέρα που γεννήθηκε το μικρούλι μου! Οπότε εγω τα μικρούλια μας τα μαζεύω για τον/την επόμενη! Δεν μπορω να σκεφτώ οτι δεν θα ξανανιώσω ένα ανθρωπάκι να κινείτε μεσα μου!!! Σίγουρα, πρώτα ο Θεός, θα το ξανανιώσω!!! Και όταν το λέω οχι μόνο με λένε τρελή αλλα γουρλώνουν και τα μάτια! :)
" Εγώ γράφω αυτο το κειμενο με το ένα χέρι, μιας και με το άλλο κρατάω τον Αρχέλαο που θηλάζει" ΧΑ ΧΑ κάτι μου θυμίζει !!!!
Γιατι να μην κανεις κ 3 κ 4; Καλα δε σου βγηκαν τα δυο πρωτα; Αφου την πετυχατε τη συνταγη! Να τα χαιρεστε!
eyxomai na kaneis osa pedakia thelis. ise mesa sto mialo moy. fobomoyn poli na kano pedi kai mono stin idea me epiane tromos alla prin apo 7 mines efera sto kosmo ena iperoxo mikro koritsaki kai xafika egina.. mama .. pios ego?? kai efygan ola dia magias.... tora stenaxorieme poy logo ikonomikon ine diskolo na kano allo pedaki..kai an kapia stigmi moy dinotan mia eyxi tha ekana.. omos opos ipes kai esi.. ena ..dio..tria kai tesera pedakia... me poli poli agapi...stenaxorieme para poli... elpizo apla se ena thayma..
σου ευχομαι Ολιβιακι μου να κανεις οσα παιδακια θελεις και να εισαστε μια υπεροχη οικογενεια!!!!! οταν υπαρχει θεληση και δυναμη ολα γινονται!!! φιλια σε ολους!
και γιατι να μην κανεις ;;;;; οοοοχιι...αγαπη μου !!!! μην σε παιρνει απο κατω ! ποτε δεν ξερεις και ποτε μην λες ποτε...δεν ξερεις τι γινεται οσως αυριο να αλλαξεις γνωμη και να πεις το ναιιιιιιιι..... !!!! τσαμπα ξελαρυγγιάστικε ο καημενος ο Καρβέλας ;;;; Εμπρος λοιπον.....εναντια στις προβλέψεις κούφανέ τους όλους .......και όταν λεω όλους εννοω ΟΛΟΥΣ !!!!
polu gluko to keimeno sou...zw gia th stigmh pou tha to zhsw olo ayto, mias k akomh den exw kataferei na kanw ena mwraki..
Γειά ου ρε Ολίβια!!! Μη ξεχνάς ότι εσύ ορίζεις τη ζωή σου και αν το αισθάνεσαι να τα κάνεις και τα 3 και τα 4. Κανείς δε ξέρει τι είναι καλύτερι για εμάς, από εμάς τους ίδιους. Να σου ζήσουν τα παιδάκια σου:)))