Το μικρόβιο της αγορομάνας
Δεν μπορούσα με τίποτα να καταλάβω τις γυναίκες που δήλωναν ότι ο γιος τους είναι ο άντρας της ζωής τους. Για να είμαι 100% ειλικρινής, ήταν μια ατάκα που μισούσα να ακούω. Αυτόματα κάτι με έκανε να μη θέλω περισσότερα πάρε δώσε με τη μαμά αυτή.
Σήμερα πια έχοντας στην αγκαλιά μου μέρα νύχτα τον 3 μηνών γιο μου, την ακούω με περισσότερη κατανόηση. Όχι, δεν πιστεύω ότι κάποια μέρα θα την ξεστομίσω, θέλω να πιστεύω πως ο άντρας της ζωής μου είναι ο Μάνος και μόνο αυτός και ελπίζω πως μόνο ο θάνατος θα μας χωρίσει. Ο γιος μου όμως ήρθε και από την πρώτη μέρα με έκανε να παραμιλάω. Στην αρχή το απέδωσα στο ότι αυτή τη φορά ήμουν πιο «έτοιμη», πιο συνειδητοποιημένη. Η κόρη μου μού άνοιξε το δρόμο προς τη μητρότητα και μαζί της πέρασα απ’ όλα αυτά τα ανάμεικτα συναισθήματα (φόβος, άγχος, αγωνία, χαρά, ευτυχία, αγάπη) για να καταλήξω στο πιο δυνατό: τη λατρεία! Το δεύτερο παιδάκι μου λοιπόν ήταν λογικό και επόμενο να το υποδεχτώ με λιγότερο άγχος, σχεδόν καθόλου φόβο και καμία αγωνία και να περάσω με τη μία στην αγάπη.
Όμως… σε δεύτερη σκέψη… κάτι άλλο παίζει εδώ. Είναι τα αντίθετα που έλκονται; Μπορεί. Αυτό το αγόρι με έχει κάνει ήδη να κάνω σαν χαζογκόμενα και ας είναι ακόμα τόσο δα μικρό. Μπορεί να φταίνε τα ασταμάτητα χαμόγελά του… Ίσως είναι ο τρόπος που με κοιτάζει ναζιάρικα, λες και με φλερτάρει. Αλήθεια κορίτσια… 3 μηνών σκατούλι και μου ρίχνει κάτι τσαχπίνικες ματιές με ένα στραβό χαμογελάκι που λιώνω η μάνα.
Κάθε πρωί με το που ξυπνάω, βλέπω δυο μάτια να με κοιτούν με λατρεία. Θα μου πείτε «Και η κόρη σου έτσι δεν σε κοιτούσε;» Δεν ξέρω, εδώ μιλάμε για κάτι διαφορετικό… Μιλάμε για τη φάση «Μαμά μου, είσαι η πιο όμορφη γυναίκα στον κόσμο» που πολλές από εσάς με μεγαλύτερα αγόρια έχετε ακούσει. Τι στο καλό; Τόσα κομπλιμέντα μου έχουν κάνει στη ζωή μου, παράπονο δεν έχω… Από τον 3 μηνών γιο μου έφαγα την πετριά;
Κόλλησα αγορομανίτιδα; Τι έχω πάθει; Γιατί τον κοιτάζω και λιώνω; Και σαν να μην εφτανε αυτό, έχω αρχίσει και κάνω διάφορες σκέψεις… Για παράδειγμα: ως γνωστό, ο Μάνος είναι φαλακρός, κατά συνέπεια και ο γιος μας φαλακρός θα γίνει κατά 90%. Τι σκέφτηκα λοιπόν η άτιμη; Μήπως φάει κάποια στιγμή χυλόπιτα από καμιά μουσίτσα και την αποδώσει στη… φαλάκρα του και κομπλάρει το παιδί μου! Ντροπή δηλαδή, τι είναι αυτά; Για την κόρη μου που είναι και κορίτσι, ακόμα δεν έχω αγχωθεί και με έπιασε η βλακεία για το μωρό;;;
Δεν ξέρω τι λέτε εσείς, πάντως εγώ το ομολογώ: αλλιώτικη είναι η αγάπη με την κόρη και αλλιώτικη με το γιο. Και για τους δυο είναι εξίσου τεράστια. Ίσα κομμάτια, ούτε ψίχουλο παραπάνω για τον έναν από τους δύο. Αλλά το βλέπω… Όπως η Αθηνά αγκαλιάζει τον μπαμπά της με λατρεία και τον κοιτάζει στα μάτια λες και είναι και εγώ δεν ξέρω ποιος, έτσι και ο Αρχέλαος με έχει κάνει θεά, μου χαιδεύει το πρόσωπο με τα χεράκια του που τώρα έχουν αρχίσει να εξερευνούν τον κόσμο και σαν να μου… κλείνει το μάτι.
Τι να λέμε τώρα… Έχω κόρη, έχω γιο, πόσο πιο κομπλέ να νιώθω… Είναι η πριγκίπισσα και ο πρίγκιπας της ζωής μου!
(Μήνυμα προς τον άντρα μου: Σταμάτα να λες σε τρίτους ότι είμαι ερωτευμένη με το γιο μου. ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ. Παιδί μου είναι, να μην τον αγαπώ; χαχα)
ΕΧΩ ΔΥΟ ΜΩΡΑ ΜΙΑ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΘΕΑ ΚΑΙ ΕΝΑΝ ΟΜΟΡΦΑΝΤΡΑ ΑΛΛΑ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ .Ο ΓΙΟΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΓΙΟΚΑΡΙΝΙ ΜΟΥ.Η ΚΟΡΑΚΛΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΚΟΡΑΚΛΑ ΜΟΥ ΑΛΛΑ ΠΑΝΤΑ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ.
Εγώ κορίτσι δεν εχω κ δεν ξέρω πως ειναι αλλα εχω 2 άντρακια 2 κ 4 χρόνων το τι κομπλιμεντα κ γλυκόλογα εχω ακούσει κ απο τους δυο δεν λέγεται,μανούλα όμορφη μανούλα μου αγαπη μου μεγάλη,η τελευταία ατάκα του μεγάλου μου,ήταν προχτές που μου είπε:μαμά εσυ εισαι η πιο χαμογελαστή μαμά απο όλες στο σχολείο,αγκαλιές κ φιλια όλη μέρα τι να να πω έχουμε κι τις δυσκολίες μας ως αγόρια αλλα αγαπιόμαστε βρε αδερφε πολυ.να μας ζήσουμε μανο υλιστές τα μικρά μας κορίτσια κ αγορια
ποσο σε καταλαβαινω!!!!!!!!!!!!!!!!
Η κόρη ειναι στολίδι! Ο γιος ειναι καμάρι!!! Και ναι!! Θα ειναι ο άντρας της ζωή σου! και μην το πεις ποτέ θα το νιώσεις 100% θα ειναι ο άντρας που θα σε αγαπάει όπως εισαι!!! Ας μην γελιόμαστε... Αν γίνουμε 100 κιλά ο άντρας μας δεν θα χαρεί... Ο γιος μας θα μας αγαπάει ακομα το ιδιο δεν θα αλλάξει τιποτα προς εμάς!!! Ο άντρας μας μπορεί να αλλάξει και εμάς....και μην τον ειδατε τον Παναγή......
ΟΛΙΒΙΑ ΕΧΕΙΣ ΑΠΟΛΥΤΟ ΔΙΚΙΟ ΚΑΙ ΝΟΜΙΖΑ ΠΩΣ ΜΟΝΟ ΕΓΩ ΗΜΟΥΝ ΕΤΣΙ....ΕΙΝΑΙ ΟΝΤΩΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ Η ΣΧΕΣΗ (ΟΧΙ Η ΑΓΑΠΗ Η ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΑ)ΑΛΛΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΡΗ ΣΥΝΕΝΟΗΣΕ ΑΛΛΙΩΣ ΕΙΣΤΕ ΦΙΛΕΝΑΔΕΣ ΕΝΩ Ο ΓΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΟ ΠΡΑΓΜΑ ΑΛΛΗ ΣΧΕΣΗ ΤΡΕΛΗ
εχω 2 κοριτσακια κ 1 αγορακι. είναι ο αντρούλης μου ! τέλος! ποτε δεν το καταλαβαινα αλλα τι να σας πω οταν με κοιταζει με παιρνει αγκαλια κ λεει μαμά μου είμαι ερωτευμενος μαζι σου ή το τελειο που μου είπε πριν λιγο μαμά με πονάει η κοιλιά μου αλλά οταν σε παιρνω αγκαλια μου περνάει, είσαι το φάρμακό μου! και λιώνει η κακομοίρα η μανούλα!!!
Εχω και αγορι και κοριτσι αλλα ΟΧΙ δεν την εχω νιωσει ποτε αυτη τη διαφορα....Προσωπικα δεν την καταλαβαινω την αγορομανιτιδα!
όταν έμεινα έγκυος μετά από πολλές προσπάθειες δεν μπορούσα να φανταστώ να είμαι μάνα ενός αγοριού, στο μυαλό μου είχε καρφωθεί ότι θα έκανα κορίτσια γενικώς. Ωσπου ο γιατρός μου ανακοίνωσε στον υπέρηχο ότι έχω αγόρι και με έποιασε σπαστικο γέλιο, ήταν κάτι που δεν μπορούσα να συνειδητοποιήσω. Τώρα ο γιος μου είναι 15 μηνών και εγώ συνέχεια "αντρα μου, αντρούλη μου!". Αν μπορέσω να κάνω κι άλλα παιδιά, δε με πειράζει καθόλου ας είναι όλα αγόρια. Βαθειά μέσα μου είναι όντως ο άντρας της ζωής μου, και το σύζυγο δεν τον πειράζει καθόλου, και για τον ίδιο αυτό ισχύει...
Εχω ενα κοριτσακι και ειμαι υπερ ευτυχισμενη-σαν ολες τις μαμαδες-.Εχω φοβερη αδυναμια στα κοριτσια και στη σκεψη οτι μπορει να εκανα αγορι,με επιανε αδιαφορια,μετα σκεφτομουν οτι ειναι ντροπη να λεω οτι θελω κοριτσι,ενα γερο παιδακι να ειναι και θα ειμαι μια χαρα!Τωρα οταν ερθει δευτερο παιδακι,ελεγα οτι θελω παλι κοριτσι αλλα μαλλον εβγαλα το αχτι μου και δεν με πειραζει να ειναι αγορι.Ξερω οτι η κορη μου θα εχει αδυναμια στο μπαμπα της οπως κι εγω στον δικο μου,αλλα λιωνω για την αγκαλια της,και παρακαλαω για ενα φιλι.Δε νομιζω οτι ενα αγορακι ειναι το ιδιο χαριτωμενο με ενα κοριτσακι με φουστακι και κορδελα στα μαλλια-οπως και να το κανουμε ειναι πιο ατσουμπαλα τα αγορια-.Παντως να ειναι ολα τα παιδακια καλα,υγιη και ας ειναι αγορια ή κοριτσια....
Και για τα δύο παιδιά η αγάπη είναι ίδια και εξ'ίσου δυνατή αλλά μόνο όταν κάνεις αγόρι καταλαβαίνεις τη διαφορά. Οταν παίρνεις τα κοπλιμέντα σου από το αντίθετο φύλλο, όσο μικρά κι αν είναι ανεβαίνεις ψυχολογικά. Δεν είπαμε σε καμία κοριτσομάνα "Μαράκι" αν θα άλλαζε το παιδί της γιατί εννοείτε ότι δεν θα το έκανε απλά είναι τελείως διαφορετική η σχέση μάνας και γιού, όπως και πατέρα με κόρη.
Τα κόπλιμεντα απο το αντιθετο φυλο που μας ανεβάζουν ψυχολογικά τα περνούμε απο τους συντρόφους μας κυριως πιστεύω..Για ένα παιδάκι η μαμα του ειναι πολυ σημαντική οπότε ειναι λογικό να μιλάει όμορφα για εκείνη κ να την θαυμάζει αλλά αυτο δεν το κάνει μόνο το αγόρι αλλά κ το κορίτσι...αυτή η διάφορα στην σχέση που λες μάλλον ειναι κάποιο άλυτο οιδιποδειο της μητέρας ή τα στερεότυπα κ η νοοτροπία που έχουμε ,ιδιαίτερα στην Ελλάδα..
Kalhspera,na soy zhsoyn ta paidakia soy kai na einai gera kai eseis me ton syzhgo kala gia na ta kamaronete!Eimai kai ego mama kai exo ena koritsaki kai gia mena einai ta panta opos ki o mpampas ths.Opote eite agori eite koritsi einai to idio!!Giati kathe paidi einai monadiko,na prosexeis mono pos ekfrazeis thn agaph soy ston gio soy gia na mhn zhleyei h korh soy.
ΣΚΕΨΟΥ ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΜΟΛΙΣ ΑΚΟΥΣΕΙΣ ΤΟ “Μαμά μου, είσαι η πιο όμορφη γυναίκα στον κόσμο”...... ΕΓΩ ΤΟ ΑΚΟΥΩ ΣΥΧΝΑ (παρολά τα 41 χρόνια μου και τα 62 κιλά μου....) ΤΟΣΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΝΝΙΑΧΡΟΝΟ ΟΣΟ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΡΙΧΡΟΝΟ ΓΙΟ ΜΟΥ ΠΟΥ ΜΕ ΧΑΙΔΕΥΕΙ ΜΕ ΛΑΤΡΕΙΑ ΚΑΙ ΜΟΥ ΦΩΝΑΖΕΙ : "ΩΡΑ ΓΙΑ ΑΓΚΑΛΙΤΣΕΣ ΟΜΟΡΦΟΥΛΑ"
χαααχαχαχαχα κορυφαίος ο μικρός!
Εγώ έχω μια κόρη κ δεν την αλλάζω με κανένα αγοράκι!
Αυτό είναι και το φυσιολογικό!!! Ανεξάρτητα από το φύλο, τα παιδιά μας είναι αναντικατάστατα, είτε πρόκειται για ένα, είτε για δέκα, είτε για αγόρια, είτε για κορίτσια. Στενοχωριέμαι πάρα πολύ όταν ακούω μαμάδες να μιλούν διαφορετικά για τα αγόρια και διφορετικά για τα κορίτσια. Μεγαλώνοντας, δεν ένιωσα ποτέ να με ξεχωρίζει ο πατέρας μου ή να ξεχωρίζει η μητέρα μου τα αδέρφια μου. Και μου άρεσε πολύ αυτό! Τι να πω... μπαίνω στη θέση των παιδιών και θεωρώ ότι είναι θλιβερό να συμβαίνει κάτι τέτοιο... Δηλαδή οι πεθερές που έχουν κόλλημα με τους γιους τους και οι άντρες που είναι μαμάκηδες είναι φυσιολογικοί;;; Γιατί κάπως έτσι θα ξεκίνησαν αυτές οι καταστάσεις!
Ο ΜΙΚΡΟΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥΒΛΟ! ΧΕΧΕ!(ΑΥΤΟ ΛΕΙΠΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ)
ΝΙΩΘΩ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΙΔΙΟ. Η ΚΟΡΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ 4 ΚΑΙ Ο ΓΙΟΣ 2,5. Ο ΜΙΚΡΟΣ ΔΕΝ ΞΕΚΟΛΛΑΕΙ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΜΟΥ.. ΟΛΟ ΜΕ ΧΑΙΔΕΥΕΙ ΟΛΟ ΑΓΚΑΛΙΤΣΕΣ ΟΛΟ ΦΙΛΑΚΙΑ. ΑΣΕ ΠΟΥ ΘΗΛΑΖΕΙ ΑΚΟΜΗ! ΠΙΣΤΕΥΑ ΟΤΙ ΔΕ ΘΑ ΑΓΑΠΟΥΣΑ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΟΠΩΣ ΤΟ ΠΡΩΤΟ. ΜΕ ΤΟ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΟΜΩΣ ΤΟΝ ΛΑΤΡΕΨΑ! ΣΙΓΟΥΡΑ ΗΜΟΥΝ ΚΑΙ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΑΓΧΩΜΕΝΗ(ΤΗΝ ΚΟΡΗ ΜΟΥ ΔΕΝ ΗΞΕΡΑ ΚΑΝ ΠΩΣ ΝΑ ΤΗΝ ΚΡΑΤΗΣΩ ΟΤΑΝ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ, ΝΑ ΝΑΙ ΚΑΛΑ Η ΜΑΝΑ ΜΟΥ)ΑΛΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΚΑΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΜΕ ΤΑ ΑΓΟΡΙΑ. ΩΡΕΣ ΩΡΕΣ ΜΕ ΣΤΕΝΟΧΩΡΕΙ ΑΥΤΗ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΦΟΒΟΥΜΕΝΗ ΜΗΝ ΑΔΙΚΗΣΩ ΤΗΝ ΚΟΡΗ ΜΟΥ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΕΞΥΠΝΗ ΚΑΙ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑΡΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΛΑΤΡΕΥΩ ΕΠΙΣΗΣ (ΟΜΟΛΟΓΩ ΟΤΙ Ο ΜΙΚΡΟΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ) ΑΛΛΑ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΚΡΑΤΑΩ ΤΙς ΙΣΟΡΡΟΠΙΕΣ ΚΑΛΑ Ως ΤΩΡΑ. ΤΟ ΣΙΓΟΥΡΟ ΠΑΝΤΩΣ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΚΑΤΙ ΤΡΕΧΕΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΙΟΥΣ...
Αν δεν εχεις γιο, δεν μπορεις να καταλαβεις ολο αυτο που συμβαινει...Σιγουρα τα κοριτσια εχουν αλλες χαρες και μαλλον για το μπαμπα τους θα ισχυει κατι αντιστοιχο με αυτα που ισχυουν με τα αγορια μας και εμας. Αλλα το μεγαλειο της μανας γινεται και χοντροκαψουρα για μια αγορομανα!
δεν μπορείς να καταλάβεις πόσο σε νιώθω ...... είναι ακριβώς έτσι οπως τα λες με τα αγοράκια....
Ο μικρουλης μου κοντευει πλέον τα 3 και μόλις μπαίνω μεσα στο σπίτι φωτίζεται το πρόσωπό του -δεν το λεω μονο εγω το παραδεχεται και ο μπαμπάς του.Τρεχει μ' αγκαλιάζει, με φιλαει σε όλο μου το προσωπο, στα χερια, με κοιταζει και μου λεει "σ'επιθύμησα" ή "σ'αγαπώ" και ξέρω πόσο το εννοεί.Όταν η μαμα μου ειναι μπροστά και βλέπει όλες αυτές τις εκδηλώσεις λατρείας μου λεει "εγω ποτέ δεν τα είδα αυτά απο εσάς" εννοώντας εμενα και τις 2 αδερφές μου που ποτέ δεν τα κάναμε αυτα στη μαμά μου.Δεν ξέρω, νομίζω οτι τα κοριτσια δεν ειναι τόσο εκδηλωτικά απέναντί στις μαμάδες τους.Τα αγόρια ειναι σαν να "κλέβεις εκκλησία"!
και όπως είπε μια ψυχολόγος τα μισά προβλήματα τα έχουν δημιουργήσει οι μαμάδες στους γιούς :) :) :) :) βρε κορίτσια .. γελάω λίγο με εσάς τις αγορομάνες.. βλέπω δηλαδή τις φίλες μου ... πως μεταλάσονται.. Από εκεί που τα λέγαμε μια χαρά.. και κατηγορούσαμε τις πεθερές :) ξαφνικά αρχίζουν τα.. και εσύ δεν ξέρεις γιατί έχεις αγόρια.. και να τα αγόρια είναι πιο ευαίσθητα.. και "ναι είδα αυτή (η κόρη) πόσο γρήγορα προσαρμόστηκε στο σχολείο ενώ ο γυιός που είναι πιο ευαίσθητος.." (αν ήταν κορίτσι μπορεί να το λέγανε και δυσκολία προσαρμογής απλώς :) ) έως και έχω ακούσει και πιο χοντρά από γυναίκες για κορίτσια.... δικά τους ή μη. Πλζ ηρεμία και αυτοσυγκράτηση για να μεγαλώνουμε όλοι παιδιά σωστά.
επίσης να πω ότι εγώ έχω δύο κορίτσια και όπως λες για το δεύτερο έτσι νοιώθω και εγώ.. και είναι 100% ότι είμαι πιο μαμά από ότι ήμουν στο πρώτο, με λιγότερες ενοχές.. και ότι έμαθα να παίζω με αυτό το μωρό και να μην το φοβάμαι και να το κοιτάω με δέος.. και δεν είναι θέμα φύλου απαραίτητα
Έχω ένα αγοράκι 3,5 χρονών μόνο ένα παιδάκι για πάντα (από επιπλοκή στην γέννα ολική αφαίρεση) δεν υπάρχει, το κείμενο σου όσον αφορά το αγοράκι σου, σαν να το έγραψα εγώ. Εγώ το τελευταίο που άκουσα... "Μαμά μου εγώ εσένα θέλω να γίνεις γυναίκα μου"... τι να πω έλιωσα, δάκρυσα, ένιωσα αυτό που λένε τα αγόρια με τις μάνες έχουν άλλο δέσιμο; δεν ξέρω. Φυσικά μπήκα στην διαδικασία με απλά λόγια για την ηλικία του να του εξηγήσω ότι αυτό δεν γίνεται κ.τ.λ... και στο τέλος μου λέει "Καλά όχι εσένα αλλά μία σαν εσένα..." Είναι τέλειο συναίσθημα νιώθεις το απόλυτο. Μπορεί να μην είναι ο άντρας της ζωής μου με την κυριολεκτική ένοια... αλλά είναι κάτι άλλο, όπως λες και εσύ... Είμαι μαζί σου σ' αυτά που νιώθεις και φυσικά να χαίρεσαι όλη σου την οικογένεια με απέραντη υγεία σε όλους σας...
ΕΧΕΙΣ ΑΠΟΛΥΤΟ ΔΙΚΙΟ ΘΑ ΔΕΙΣ ΟΤΙ ΜΕΓΑΛΩΝΟΝΤΑΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ Η ΑΘΗΝΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΦΙΛΕΝΑΔΑ ΣΟΥ ΑΛΛΑ Ο ΑΡΧΕΛΑΟΣ Ο ΕΡΩΤΑΣ ΣΟΥ. ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΕ ΔΩ ΟΤΑΝ ΘΑ ΣΟΥ ΦΕΡΕΙ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΤΟΥ ΚΟΠΕΛΛΑ ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΨΕ ΜΕ ΟΣΟ ΚΑΙ ΑΝ ΣΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΜΑΚΡΙΝΟ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΚΥΛΑΕΙ ΠΟΛΥ ΓΡΗΓΟΡΑ. ΑΝ ΚΑΙ ΕΓΩ ΕΙΧΑ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΟΡΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΣΤΟ ΓΙΟ ΜΟΥ ΑΚΟΜΑ ΜΕ ΚΟΡΟΙΔΕΥΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ(ΕΙΧΑ ΜΙΑ ΕΚΦΡΑΣΗ ΠΑΝΙΚΟΥ ΚΑΙ ΑΜΗΧΑΝΙΑΣ).
χαιρομαι με τη χαρα σου αλλα ερχομαι να διαφωνησω καπου.. εχω κ γω ενα αγορακι 6 μηνων τωρα κ εννοειται το αγαπαω, το λατρευω κ λιωνω οταν απλα με κοιταει! αλλα αυτο που περιγραφεις δεν το εχω νιωσει... ισως επειδη κ γω παντα ηθελα κοριτσακι, ισως απλα δε μου'χει ερθει ακομα αυτο το συναισθημα? δεν ξερω, αλλα πιστευω πως ειναι η αναγκη μας καμια φορα να νιωσουμε καποια πραγματα κ ισως λιγο τα φανταζομαστε περισσοτερο παρα συμβαινουν.. εννοειται πως το παιδακι κοιταει τη μαμα του μες τα ματια ειτε ειναι αγορι ειτε κοριτσι κ αναζηταει την αγκαλια της, τα χαδια της, την αγαπη της με πολυ ιδιαιτερο τροπο αλλα δεν πιστευω πως εχει να κανει με το φυλλο αλλα καθαρα κ μονο με τον χαρακτηρα του καθε παιδιου!!
ΕΧΩ ΤΡΕΙς ΑΔΕΡΦΕς ΜΙΚΡΟΤΕΡΕς ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΥΑ ΠΩς Η ΖΩΗ ΜΟΥ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕς ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΟΤΑΝ ΕΜΕΙΝΑ ΕΓΓΥΟς ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΟΥΝ ΡΟΖ ΚΟΡΔΕΛΑΚΙΑ ΟΜΩΣ ΟΤΑΝ ΓΕΝΝΗΣΑ ΤΟΝ ΓΙΟ ΜΟΥ ΕΙΠΑ ΠΩς ΗΜΟΥΝ ΓΕΝΝΗΜΕΝΗ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΑΓΟΡΙ!ΤΟΝ ΓΙΟ ΜΟΥ ΔΕΝ ΤΟΝ ΑΛΛΑΖΩ ΜΕ ΔΕΚΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ!!Ο ΓΙΟς ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΕΝΤΑΜΟΡΦΟς ΠΑΝΕΞΥΠΝΟς ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟς!!!
Έκκληση προς όλες τις αγορομάνες: Να μάθετε στους υιούς σας ότι η πιο σημαντική γυναίκα στον κόσμο τους θα είναι η μάνα των παιδιών τους κι όχι η δικιά τους! Ευχαριστώ!
Χλωμό, γιατί δεν ισχύει κιόλας. Η κόρη τους μάλιστα, αλλά η μητέρα των παιδιών τους γιατί να είναι η πιο σημαντική γυναίκα;; Πιστεύω πάει ως εξής: Μανα (ή κόρη, εξαρτάται από τη μάνα που έχει ο καθείς) Κόρη (ή μάνα) . . . . . μάνα των παιδιών τους...
Θα συμφωνήσω με την Trikori. Η πιο σημαντική γυναίκα της ζωής ενός άντρα πρέπει να είναι η γυναίκα του και το αντίστοιχο ισχύει και για τη γυναίκα. Η οικογένεια θεμελιώνεται στη σχέση μεταξύ των συζύγων και από την ποιότητα αυτής της σχέσης επωφελούνται τόσο οι σύζυγοι όσο και τα παιδιά. Πώς αλλιώς θα σταθεί η οικογένεια;;; Και δε μιλάμε απλώς για τον "πατέρα" ή τη "μητέρα" των παιδιών μας, μιλάμε για τον/την σύντροφο της ζωής μας!
ετσι η μητερα των παιδιων τους γιατι να ειναι η πιο σημαντικη? ας φτιαχτει μια ακομα καλη γενια αντρων με τετοιες πεποιθησεις. αλλα μετα μην κλαιμε που ο αντρας μας ειναι ολιγον τι μαμακιας ;)
Πιστεύω ότι όταν γενναμε μας βάζουν τσιπακι να γινόμαστε υστερικες με τα αγοράκια μας!!!! Δεν εξηγείται αλλιώς!!!!!:)))
Βρε βρε βρε...καλώς την Ολιβια στο κλαμπ...και που είσαι ακόμη... Εγω φέτος άκουσα το θεϊκό... Μαμα είσαι πριγκίπισσα...το ξέρω οτι ειναι λιγο αργά για να με νοιάζει που το ακούω, οτι δε ξέρει καλα καλα τι λέει στα 2,5...πείτε οτι θέλετε ΕΓΩ είμαι η πριγκίπισσα...
:) :) :)
Hθελα σαν τρελή να κάνω κόρη. όταν έμαθα πως θα κάνω αγόρι..έκλαιγα!δεν ξέρω πως μεγαλώνουν ένα αγόρι έλεγα. μέχρι που γεννήθηκε!Τον πήρα κατευθείαν αγκαλιά και η μαία μου τον έχωσε μέσα στην μούρη.ήταν ότι καλύτερο μπορούσε να κάνει.ήταν τόσο όμορφος...Τον φίλησα στο στόμα και στα μάτια..ένοιωσα ανείπωτη αγάπη, ανείπωτη ευτυχία. .όσο πονούσα από την ρημάδα την καισαρική τον ονειρεύοουν να τρέχουμε σε μια κατηφόρα..Τώρα είναι 3 ετών. Κάνουμε τόσο πολύ παρέα. πηγαίνουμε κάθε κυριακή θέατρο μαζί..., μαζί βόλτες στην αθήνα αλλά όταν είμαστε με κόσμο ποτέ δεν με αναζητά-δεν γκρινιάζει.παίζει με τα άλλα παιδάκια και εγώ ποτέ δεν είμαι δίπλα του. τον παρακολουθώ από απόσταση.ναι ναι είναι άλλο πραγμα το αγόρι..η πιο τέλεια σχέση που ε΄'ιχα και έχω.μετά τον μπαμπά..γκουχου γκουχου..
κ εγω ετσι ελεγα!!!τι θα κανω τωρα,τα αγορια ειναι δυσκολα,δεν ξερω πως...ασε που ονειρευομουν φιογκους κ ροζ φρου φρου,μεχρι κ ονομα ειχα βρει ενω για αγορακι τιποτα!!!βεβαια τωρα δεν αλλαζω τον κουκλο μου για τα κοριτσια ολου του κοσμου!!!να τους χαιρομαστε!!
Και εγώ στο ίδιο club, ήμουν ΤΟΣΟ σίγουρη οτι θα κάνω κορίτσι. Αφού είμαστε κοριτσο-σοι εμείς, ΔΕΝ κάνουμε αγόρια. Και όνομα, και το δωμάτιο της και τη βάφτιση της ονειρευόμουν. Και τώρα που έχω τον μπουμπούκο μου σκέφτομαι οτι θα ήταν πολύ περίεργο αν είχα κορίτσι!
Δεν νομίζω να παίζει ρόλο ότι είναι αγόρι αλλά το ότι κάθε παιδάκι είναι διαφορετικό με άλλο χαρακτήρα. Εμείς το ίδιο πάθαμε με τη δεύτερη κόρη η οποία είναι ναζιάρα και χαμογελάει πιο πολύ και κάνει ντροπές και ματοκλαδίτσες από 5 μηνών και χουλουλιάζει στην αγκαλιά μας περισσότερο από την μεγάλη.
εγ'ω 'εχω ένα γιο και περιμένω τον 2ο. δεν έχω μέτυρο σύγκρισης λοιπόν για να πω πως θα ένοιωθα αν είχα και κόρη. ξέρω πως ο γιος μου ήρθε και άλλαξε όλη μου τη ζωή. ανακάλυψα πράγματα που δεν είχα ικανό τον εαυτό μου να κάνει ή να ΝΟΙΏΣΕΙ. είμαι ερωτευμένη με τον άντρα μου αλλά η αγάπη που νοιώθω για το γιο μου νομίζω πως είναι αανεπανάληπτη δεν πιστεύω όμως πως θα ένοιωθα διαφορετικά αν είχα κόρη, αντιθέτως θεωρώ τυχερούς τους γονείς που έχουν και γιο και κόρη
Σορρυ, αλλα ο γιος σου ΕΙΝΑΙ ο αντρας της ζωης σου...δεν ειν΄κακο...θα ελεγα οτι ειναι νομοτελειακης φυσης το ζητημα και δεν χωρα καμια αναλυση. Enjoy!
Εγώ πιστεύω Ολίβιά μου οτι όλα αυτά τα νιώθεις επειδή είναι το δεύτερο παιδάκι σου, έτσι νιώθω και εγώ για το δεύτερο παιδάκι μου, που είναι κόρη, ενώ το πρώτο είναι αγόρι... Οσο για τη φαλάκρα, που λες, να σε πληροφορήσω οτι απο στατιστικές που έχουν γίνει, κληρονομείται απο την πλευρά της μαμάς, ψάξε λοιπόν απο το δικό σου σόι!!!! χιχιχιχι
Βασικά, για να μην λέμε πράγματα που δεν στέκουν επιστημονικά, η φαλάκρα προέρχεται από γονίδιο που κληρονομείται από κάποιον από τους 2 γονείς (δεν έχει σημασία ποιον). Απλά οι άντρες αν κληρονομήσουν το γονίδιο εμφανίζουν φαλάκρα, ενώ οι γυναίκες πρέπει να κληρονομήσουν και από τους 2 γονείς για να έχουν πρόβλημα (συνήθως έντονη αραίωση). Ο μικρός έχει 50% ποσοστό. Δεν είναι και τραγικό.
Εντάξει αγαπητή Ρούλα, ότι πείτε, αλλά το θέμα μας δεν είναι αν θα κάνει ή όχι ο Αρχέλαος φαλάκρα....δεν νομίζω οτι είναι αυτό που τόσο πολύ θα άγχωνε την Ολίβια.
Κοπελιές.... μόνο ένα θα σας πω : εγώ έχω δυο τέτοιους άντρες στη ζωή μου και τα φιλιά, οι αγκαλιές και τα σ΄αγαπώ τους είναι μοναδικά. Ακούγονται αλλιώς ότι κι αν λένε..... Τους λατρεύω και επειδή μέγαλώνουν γρήγορα το απολαμβάνω γιατί μετά θα είναι διαφορετικά .....
σημερα ο Απολλωνας μου εγινε 2 μηνων κ ηδη μου γελαει κ με κοιταζει μεσα στα ματια!ειναι το πρωτο μου παιδι κ εχω τρελαθει!!!κ ναι μπορω να σου πω με βεβαιοτητα οτι ειμαι πολυ ερωτευμενη με τον γιο μου!!!!φιλακια στα αγγελουδια σου!
Καλημερα! Εχω ενα γιο 3 ετων. Ειμαστε μαζι στην κουζινα, εκεινος τρωει τοστ κι εγω κανω δουλειες. Με ρωταει "μαμα, ολα καλα?", "Ναι αγορι μου, γιατι ρωτας?" "Γιατι σε αγαπαω!" Γινεται να μην ειναι ο αντρας της ζωης μου?????
olivia kalohrthes sto club.10 mines tora milao gia ton gio mou kai einai san na milao gia ton ENA kai monadiko antra pou yparxei sthn zoi mou.eidika otan ton akouo na fonazei mama liono h gynaika.milame gia trelo erota,
Καλημέρα σε όλες τις μαμάδες! Και εγώ αγορομάνα είμαι, έχω έναν γλυκό τύρανο στη ζωή μου εδώ και 4 χρόνια σχεδόν.Είναι αλήθεια ότι το δέσιμο μεταξύ μάνας και γιού είναι κάτι το ιδιαίτερο. Όταν σε παίρνει αγκαλιά και σου λέει: "Μανούλα μου σε αγαπώ πάρα πολύ" και σε σφίγει στα δυο του χεράκια και σε γεμίζει με φιλιά είναι ένα συναίσθημα που δεν περιγράφεται! Ο άντρας μου βέβαια έχει αρχίσει και ζηλεύει με την καλή έννοια βέβαια και έχει αρχίσει να ζητάει να κάνουμε και δεύτερο παιδάκι με την ελπίδα να βγεί κόρη αυτή τη φορά για να έχει και αυτός την χαρά ( να τονίσω ότι στη πρώτη εγκυμοσύνη ήθελε γιο!) Καλό κουράγιο σε όλες τις αγορομάνες και να χαιρόμαστε όλες τα παιδάκια μας!
Δεν ξερω ακομα πως ειναι να εχεις κορη κ δεν μπορω να πω...Αυτο που ξερω ειναι οτι εχω ενα αντρα στη ζωη μου που με εχει τρελλανει οπως κανενας ως τωρα δεν τα καταφερε!!!χαχαχα!!!Κ τον πατερα του εννοειται τον ερωτευτηκα κ τον αγαπω αλλα δεν μπορω να συγκρινω την αγαπη που νιωθω για το παιδι μου με την αγαπη που εχω για τον αντρα μου. Κ οταν του τραγουδαω ερχεται μου πιανει το προσωπο να τον κοιταζω!!!Κ οταν του λεω σ'αγαπω ερχεται κ βγαζει την πιπιλα να τον φιλησω...Κ καθε τρεις κ λιγο ερχεται κ με φωναζει μαμα ... Ε ενταξει δεν ημουν απο τις γυναικες που ημου ετοιμη για παιδι,δεν ειχα ανυπομονεσια δεν το ενιωσα ολο αυτ με το πρωτο κλαμα...Απλα δεν ημουν ετοιμη!!! Ηταν ολα αυτα που εγραψες ισως φοβος αγχος μια καισαρικη που ενω ολη περιμεναν να ζησω την ομορφοτερη στιγμη της ζωης μου εγω στην ιδεα κ μονο οτι ημουν ανοιγμενη στα 2 ετρεμα.... Αλλα τωρα....Τωρα ολα βρηκαν το ρυθμο τους ολα μπηκαν στη θεση τους κ ο γιοκας μου το καμαρι μου το σπλαχνο μου κερδισε την πρωτη θεση!!!! Οταν με το καλο κανω δευτερο (που το θελω κοριτσακι το ομολογω) θα σας γραψω την εμππειρια μου !!!!χαχαχα!!!!!
Ολίβια αν και έχω μόνο γιο (για την ώρα!), καταλαβαίνω απολύτως αυτό που λες!!! Η σχέση μητέρας-γιού είναι καμιά φορά τόσο δυνατή που είναι σχεδόν ερωτική, δεν ξέρω πως να το εκφράσω αλλιώς! Σίγουρα έχει σχέση το ότι είμαστε αντίθετα φύλα, δεν εξηγείται αλλιώς. Και πραγματικά αυτό μεγαλώνει μέρα με τη μέρα, χρόνο με το χρόνο, ετοιμάσου!! :)
ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ ΜΑΖΙ ΣΟΥ.ΤΑ ΙΔΙΑ ΛΕΩ ΚΙ ΕΓΩ....Ο ΓΙΟΣ ΜΟΥ ΟΤΑΝ ΜΕ ΚΟΙΤΑΕΙ ΛΙΩΝΩ.ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΜΟΥ ΛΕΕΙ "ΕΙΜΑΙ ΚΑΨΟΥΡΗΣ ΜΑΖΙ ΣΟΥ".Η ΚΟΡΗ ΜΟΥ ΕΤΣΙ ΚΟΙΤΑΕΙ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΗΣ.ΤΕΛΙΚΑ ΤΑ ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΕΛΚΟΝΤΑΙ...ΑΥΤΟ ΣΟΥ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΙΝΑΙ ΛΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΓΡΑΨΑΝ ΟΛΕΣ ΟΙ ΑΓΟΡΟΜΑΝΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ!
Τωρα ο γιος μου ειναι 10 χρονων και περιμενω το δευτερο...ειναι κοριτσακι, δεν μπορεις να καταλαβεις τι συναισθηματα ειχα νιωσει κι εγω οταν ο γιος μου περιπου στα 2 του ειχε δει τον πατερα του να με χαιδευει και του ειπε οχι απλα με πυγμη αλλα με σχεδον μισος ΔΙΚΙΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ!!! Και αργοτερα περιπου στα 5 του να λεει μεσα απο τα δοντια ...ΜΑΜΑ ΟΠΟΙΟΣ ΣΕ ΠΕΙΡΑΞΕΙ ΕΓΩ ΘΑ ΤΟΝ ΚΑΝΩ ΚΟΜΜΑΤΙΑ!!! Ενιωσα σαν να ειχα διπλα μου ολοκληρο τον στρατό να με προστατευει ....δεν ξερω τι συναισθηματα θα μου φερει η κορη μου αλλα η αγαπη μανας και γιου ειναι απεριγραπτη!!!
χαχα μου θύμισες ένα γνωστό μου αγοράκι που είπε στον άγιο τον πατέρα του "Εξω από το σπίτι ΜΟΥ!!!"
Επανειλημμένα λέω στο σύζυγο μου ότι είμαι ερωτευμένη με άλλον άντρα κι αυτός μου απαντάει ότι δεν τον νοιάζει γιατί είναι κι αυτός ερωτευμένος με τον ίδιο άντρα.
Έγραψε αυτό! Να σας ζήσει!
Δεν μπορούσα να φανταστώ το κόλλημα που θα έτρωγα με τον γιο μου! Δεν είναι επειδή είναι το πρώτο μου παιδί...Τα πρώτα παιδιά που μπήκαν στον κόσμο μου ήταν του άντρα μου και ο έρωτας με χτύπησε πρώτα εκεί, αλλα....οστώσο, το "βλέμμα" αυτο που περιγράφεις οταν το είδα και το ένοιωσα επαθα ΣΟΚ!!!!! Τα 2 μεγάλα μου εκδηλώνονται με τελείως διαφορετικό τρόπο. Έβλεπα τον μεσαίο μου με ΠΟΣΗ λαχταρα και αγάπη μιλούσε και περιέγραφε την μαμα του και σκεφτόμουνα αραγε, οταν κάνω παιδί έτσι θα είναι;;;; πόσο μαλλον και αγόρι! ΤΡΕΛΛΑ ΣΕ ΛΕΩ!!!!
...2005 Δεκέμβριο γεννιέται η κόρη μου ...ήθελα πάντα κορίτσι !!!φανατικά !όταν δε όλο το σόι του "συζύγου" αναφωνούσε από την 8η εβδομάδα της εγκυμοσύνης μου ¨:"να ο διάδοχος !" , πείσμωσα ακόμα περισσότερο με το θέμα κορίτσι λες και αν το πίστευα πολύ μπορούσα να αλλάξω τη δοσολογία στην κοιλιά μου και να πετύχω την συνταγή ! τρελό κόλλημα με την κόρη λέμε! κοιμόμασταν μαζί,μέχρι τα 3,5....στόμα με στόμα ! ίδια ρούχα ίδια σανδαλάκια , ...( και ίδια μυαλά μπορώ να πώ γιατί το έχασα τότε !) 2010 Μάρτιο έρχεται και ο "πολυαναμενόμενος διάδοχος" αφού ήδη έχω ξενερώσει από τον υπέρηχο β΄επιπέδου που μάθαμε το φύλλο....ήθελα πάλι κορίτσι για να παίζει η πριγκίπισσα μου ....λογάριαζα χωρίς τον ξενοδόχο! ( ο γιατρός για να μου χρυσώσει το χάπι μου είπε : "αυτός ο μικρός άντρας θα σε ολοκληρώσει, θα κλείσει και θα γεμίσει έναν κύκλο, ....άσε που σε λίγο καιρό θα του βάζεις το καλύτερο κομμάτι μπουτάκι από κοτόπουλο...." Έρωτας!...όχι πιο πολύ όχι πιο λίγο αλλά αλλιώς !.... είμαστε τρία παρά , θηλάσαμε μέχρι 2,5..., έχει κόλλημα μαζί μου και το γουστάρω , ναι με φλερτάρει , μπορώ πλέον να το πω με σιγουριά!, με θαυμάζει και δεν ντρέπομαι να πω ότι είναι ο άντρας της ζωής μου ! έρωτας με την πρώτη ματιά στο χειρουργικό τραπέζι της καισαρικής που πρωτοσυναντηθήκαμε και αγκαλιαστήκαμε ! Φιλάει και αγκαλιάζει υπέροχα και με λιώνει..... Μαζί με την αδερφή του πλέον είναι το αχτύπητο πριγκιπικό δίδυμο της ζωής μου !!! Ευτυχώς δεν κάνω "βαθιες" σκέψεις περί του ποια θα "τον τυλίξει"...ίσως γιατί έχω κορίτσι και το ελέγχω..... ακόμα....η αδερφή του όμως ήδη μπήκε στο ρόλο της μεγάλης και κακιάς κουνιάδας δηλώντας : εγώ θα διαλέξω την γυναίκα του !και εννοείται ότι κόλλησε με τον μπαμπά της έκτοτε ! η προέκταση μου προσκολλήθηκε αλλού ...( άλλο κεφάλαιο αυτό , άλλη ήττα ....) ίσως είναι η αίσθηση ότι έχουμε έναν δικό μας άντρα που "τον φτιάξαμε εμείς", ίσως τα αντίθετα που έλκονται ,ίσως είναι νομοτελειακό να δημιουργείται αυτό το δέσιμο ...who knows? Όπως και να ' χει θεωρώ ότι είμαι και τυχερή και ευλογημένη που έζησα και ζω την πριγκίπισσα μου και τον πρίγκηπα μου!!!
Αχ... σε καταλαβαίνω απόλυτα! Τρελαίνομαι για το μικρό μου αγοράκι και είναι μόλις 2 μηνών. Τώρα δε που άρχισε και να ανταποκρίνεται όταν του μιλάω και να χαμογελάει και να με κοιτάει στα μάτια με λατρεία ΛΙΩΝΩ ΛΕΜΕ !!
ΟΛΙΒΙΑΚΙ ΜΟΥ ΕΓΩ ΟΤΑΝ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ Ο ΓΙΟΣ ΜΟΥ ΕΒΑΛΑ ΤΑ ΚΛΑΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΙΠΑ ΤΗΝ Ν ΠΑΤΗΣΑΜΕ ΕΙΧΕ ΕΝΑ ΒΛΕΜΜΑ, ΕΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΠΟΥ ΜΕ ΣΚΛΑΒΩΣΑΝ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΛΕΩ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΜΑΣ ΦΕΡΝΕΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΠΟΥ ΤΟ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ ΑΠΟ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΜΕ ΤΟΥΜΠΑΡΕΙ ΣΕ ΕΝΑ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΦΗΝΕΙ ΑΝΘΡΩΠΟ ΝΑ ΜΕ ΑΚΟΥΜΠΗΣΕΙ Η ΝΑ ΠΕΙ ΛΕΞΕΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΤΙ ΝΑ ΠΩ ΤΑ ΕΧΩ ΧΑΣΕΙ ΑΛΗΘΕΙΑ!!!!!!!ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΕΑΝ ΛΕΓΕΤΑΙ ΕΡΩΤΑΣ ΠΟΥ ΛΕΣ ΚΑΙ ΕΣΥ ΑΛΛΑ ΕΓΩ. ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΩΣ ΝΑ ΤΟ ΕΚΦΡΑΣΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΣΟΥ ΓΡΑΦΩ ΕΙΜΑΙ ΣΤΟΝ 7ο ΜΗΝΑ ΓΙΑ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΩΡΑΚΙ ΜΑΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΓΟΡΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟ!!!!! <3
(y) (y) (y) ..........
Λένε πως οι γιοί έχουν αδυναμία στις μαμάδες και οι κόρες στους μπαμπάδες!! Μου άρεσε πολύ το κείμενο γιατί ώς αγορομάνα καταλαβαίνω κάθε σου αράδα!!! Οταν σε πλησιάσει και σου πεί Σε αγαπάω μανούλα εκεί νομίζω πως θα νιώσεις ακόμα πιο υπέροχα!!!!! Εχεις πολύ όμορφα ακόμα να ζήσεις!!
... told you so...!!! :P
αχαχαχα! καλά κάνεις και έχεις τρελαθεί! αν δεν τρελαθούμε με τα παιδιά μας, με τί θα τρελαθούμε! Φιλάκια να του δώσεις και στην Αθηνούλα <3
Δεν ξέρω για εσάς κορίτσια αλλά τέτοιο τρελό έρωτα για 17 συνεχόμενους μήνες δεν έχω νιώσει ποτέ πριν .Και ΝΑΙ, ο άντρας της ζωής μου είναι ο γιός μου.(ορίστε το έβγαλα από μέσα μου και ησύχασα).
Ολιβιάκι οιδιπόδειο το λένε αυτό που έπαθες!!! Δεν έχω κόρη για να συγκρίνω αλλά από την εγκυμοσύνη (ναι ναι από τόσο νωρίς) πήρα γραμμή τι γίνεται (ψυχοθεραπεύτρια γαρ). Και αφού μέσα στην προσωπική μου θεραπεία ανέλυσα το οιδιπόδειο με τον μπαμπά μου, ήρθε ο καιρός να το ξαναζήσω με τον γιο... Και όταν λέμε για οιδιπόδειο περί έρωτος μιλάμε με μία ευρύτερη έννοια όμως όχι με σαρκική έλξη. Και η αλήθεια είναι πως καμαρώνω σαν γύφτικο σκερπάνι, σαν να μην έχει κάνει άλλη μάνα γιο!!! Και λέω ο γιος μου και στάζουν πετιμέζια στα πατώματα!!!! Αλλά είναι τόσο όμορφο συναίσθημα και τόσο φυσιολογικό και αναμενόμενο που σας λέω να το ζήσετε ανεπιφύλακτα!! Με τη μόνη συμβουλή να μη φυλακίσετε ποτέ τα παιδιά σας γιους και κόρες στις δικές σας επιθυμίες...
Εχω κορη και γιο.Λατρεια και ερωτα νιωθω και για τα 2 και ακριβως το ιδιο.Δεν μπορω να ξεχωρισω ,αν και μερικες φορες η αδυναμια μου ειναι η μικρη μου που ειναι πιο ναζιαρα και καταφερτζου.Δεν ξερω ,και εγω δεν μπορω να καταλαβω καποια διαφορα. Ο αντρας της ζωης μου παραμενει ο ανδρας μου και τα παιδια μας η αιτια της υπαρξης μας.
Περίμενε Ολίβια...ακόμη δεν είδες τίποτα. Περίμενε να σου λέει "Σ'άγαπώ μανούλα μου" και να σε φιλάει με πάθος, να σε αγκαλιάζει και να σου φωνάζει "αγάπη", αλλά και να μην αφήνει τον μπαμπά του να σε χαϊδεύει και να του λέει με πυγμή "ΔΙΚΙΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ". Και όλα αυτά λίγο μετά τα 2. Τότε να σε δω... Θα περιμένω νέο κείμενο!!!
Μα κοίτα τον τρόπο που σε κοιτάει...Αυτό και μόνο τα λέει όλα για τα σχέση που έχετε μεταξύ σας!! Κι εγώ έτσι είμαι με το γιο μου, όλο ζουζουνιές και αγκαλιές...Ωστόσο, θέλουμε και την κόρη...Πέρα από τις κοινές εμπειρίες, υπάρχουν και διαφορετικά πράγματα που θα μοιραστεί με το γιο και διαφορετικά πράγματα που θα μοιραστεί με την κόρη τόσο ο πατέρας όσο και η μητέρα ;) Ίσως έλξη για τον καθένα γονέα να υπάρχει μόνο με το αντίθετου φύλου παιδί, αλλά αγάπη υπάρχει κι απο τους δύο και προς τα δύο...
Εχω ενα παιδακι, ενα γιο 7 μηνών και ξέρω μόνο αυτή την αγάπη. Ειναι απόλυτος έρωτας για ενα. Παρ' όλο που ειναι το πρώτο και είχα και γω στην αρχη όλα αυτά που λέτε (άγχος, φοβίες ), όταν πέρασε ο λίγο ο καιρός και βρήκαμε τους ρυθμούς μας, τότε με χτύπησε! Σήμερα πρώτη φορά άνοιξε τα χέρια του και με πήρε αγκαλιά. Ενοιωσα ο πιο σημαντικός άνθρωπος του κόσμου! Ξέρω οτι θα έρθει κάποια στιγμή όταν μεγαλώσει που δεν θα μπορω να τον παίρνω καθε μερα αγκαλια και να τον γέμιζω φιλια. Μέχρι τότε όμως θα απολαμβάνω καθε στιγμή λατρείας!
ο γιος μου ειναι περιπου ενος ετους!οχι απλα ειναι ο ερωτας της ζωης μου,ειναι τοοοο απεριγραπτοοοο!!!αλλο παιδακι δεν εχω!η αρχη και το τελος της ζωης μου ειναι ο γιος μου μακραν!τον ερωτα τον καταλαβαινω απολυτα!ετσι νοιωθω και εγω for sure!
Αχ σε καταλαβαίνω!! 9 μηνών ο μπόγος μας και απλά τον λατρεύω! Σαν χαζογκόμενα...και λίγα λες!!! Και να δεις και τώρα που άρχισε να με διεκδικεί κ απο τον πατέρα του, Προχθές το βράδυ τον θήλαζα και έχει ξαπλώσει δίπλα μας ο άντρας μου κ του χαιδευω τα μαλλιά. Τσαντίζεται το μικρό κ αρχίζει να τον σπρώχνει(δεν θέλει να του φάνε το φαγητό ο χοντρούλης!) κ δεν έτρωγε μέχρι να σιγουρευτεί ότι η μαμά του δεν ακουμπάει τον μπαμπά του. Εγώ λοιπόν να σκέφτομαι πόσο πολύ με αγαπάει το μωράκι μου που μόνο για εκείνο με θέλει!!! Τι αντράκι είναι αυτό! Μα το σκατό να με κάνει να λιώνω;;; Πάντως στους άντρες της ζωής μου λέω: ''Ο μπαμπά είναι η μεγάλη μου αγάπη και ο Μπόγος η μικρή μου αγάπη. Μετά ο Μπόγος θα είναι η μεγάλη μου αγάπη και ο μπαμπάς η πιο μεγάλη μου αγάπη. Και όταν ο Μπόγος θα είναι η πιο μεγάλη μου αγάπη, ο μπαμπάς θα είναι η αγάπη μου η παλιόγρια΄΄ και χασκογελάει το μωρό!
Καλησπέρα μανούλες και Ολίβια. Με έβαλε σε μεγάλες σκέψεις το κείμενο αυτό , έχω δίδυμα γιο και κόρη και για τα συναισθήματα μου προς τα παιδιά δεν το συζητώ προσπαθώ να συγκρατιέμαι η μάνα να μην τα φιλάω όλη την ώρα . Ο γιος αν και έχει εμφανώς αδυναμία στον μπαμπά του , είναι το πιο τρυφερό πλάσμα που θα μπορούσα να φανταστώ. έρχεται και μου δίνει φιλάκι εκεί που δεν το περιμένω και όταν δεν είναι καλά μου πιάνει το χέρι . Ο άνδρας της ζωής μου είναι ο άνδρας μου , αλλά ο γιος μου είναι ίσως το πιο τρυφερό κομμάτι μου και επειδή ήδη αισθάνομαι τύψεις που δεν έγραψα κάτι για την κόρη θα πω ότι όσο δεν μου μοιάζει καθόλου εξωτερικά είναι το ψυχικό μου αντίγραφο , δεν ξέρω αν είναι καλό ή κακό αυτό απλά την κόρη μου αν και τόσο μικρούλα νομίζω ότι την ξέρω σε όλη μου την ζωή . φιλιά
και που εισαι ακομα,εμενα ειναι τρισιμιση,,και πραγματικα αυτα που μου κανει και λεει δεν τα εχω ακουσει απο μεγαλους αντρες,καταρχην δεν του ξεφευγει τιποτα απο μια μπλουζα καινουργια απο βαψιμο στο μαλλι και στο προσωπο,,ο θαυμασμος του οταν με βλεπει,,θα του αρεσουν τα μαλλια σου τα φαγητα σου ο καλυτερος κριτης για σενα θα ειναι...θασε μυριζει συνεχεια και θα σου το λεει παντα τι ωραια που μυριζεις μανουλα μου...και αλλα πολλα θα σε τρελανει,,και πραγματικα το πιστευω το περισσοτερο ναζι θα το δεις απο αυτον και οχι απο την κορουλα σου,,να εισαι καλα και να τον χαιρεσαι και να αναμενεις τα καλυτερα ερχονται!!!!!!1
καλε κ εγω δηλωνω τρελα ερωτευνεβη με τον γιο μου!!! σε 4 μηνεσ που περιμενω την κορη τοτε θα καταλαβω αν υπαρχει διαφορα
το βλέμμα λατρείας υπάρχει κυρίως λόγω θηλασμού. Είσαι το φαγητό του... Ετσι με κοιτά και η 8,5 μηνών κόρη μου και έτσι με κοίταζε κι ο γιός μου.Τα θήλασα και τα δύο...
Ως κοριτσομανα (δις) και μελλουσα μαμα ενος γιου,μισω να ακουω οτι με τον γιο θα παθω...ερωτα!!! Μα παντα κοριτσακια ηθελα...τις κορες μου τις λατρευω...τις θεωρω τα πιο χαριτωμενα πλασματα στον κοσμο...αντιθετως τα αγοια τα θεωρω λιγο βαρια να το πω,λιγο τα ζα μου αργα...δεν ξερω..παντως σαν τα κοριτσια δεν ειναι....λετε με το που γεννησω τον γιο μου να μεταλλαχθω κι εγω;;;χαχαχα
επειδη εχω και εγω γιο σε καταλαβαινω απολυτα!!!!βεβαια ειναι τρελα αυτη που αισθανεσε οταν ειναι και το πρωτο παιδακι σου....με τρελαινει με καθε τι που κανει και οταν γυριζω κομματια απο τη δουλεια και τον ακουω να φωναζει ''μανουλα μου'' πεθαινω....με φιλαει,λεει, οπως ενας αντρας μια γυναικα!!!!(τα 3 τα κλεινουμε τον φεβρουαριο να φανταστεις)και εγω του λεω πως προς το παρον ειμαι η πρωτη του γκομενα!!!!α!!!και για να ηρεμησεις δεν εισαι η μοναδικη που σκεφτετε αν πληγωσει καποια μαμουνα το αντρακι σου.....προσθεσε μια ακομα.....
όπως τα λες είναι για τον ΥΙΟ!!!μεγάλος έρωτας!!!ειδικά όταν έλεγε "μαμούλα απώ πολύ" έπεφτα στα πατώματα...τώρα είναι 4,5 χρονών και η τρέλα μου μεγαλώνει!!!και δεν τον έχω θηλάσει!για την κόρη δεν ξέρω ακόμα.είναι μόλις 2,5 μηνών, τη θηλάζω,είμαι χαλαρή σαν 2ο και νιώθω μεγάλη αγάπη,λατρεία όλα μαζί...να ναι γερά και τυχερά όλα τα παιδάκια του κόσμου...αυτό εύχομαι όταν κοιτάζω τα δικά μου...
Καλώς ηρθες στο κλαμπ...
τα αγορια ειναι μαλαγανες σε αυτη την ηλικια...μετα βεβαια...καποιοι γινονται μα@@κες (χα)...απολαυσε την αγαπη που σου δινει, και φυσικα και της κορης σου! καθε παιδι ειναι μοναδικο...οσους γιους η κορες κ αν εχεις...
εγω παλι νομιζω οτι στους γιους μας βλεπουμε την αρσενικη εκδοχη μας..
Ο γιος ειναι λατρεια και εγω δεν ντρεπομαι να λεω οτι ειναι ο αντρας της ζωης μου και μαλιστα ο αντρας μου το δηλωνει παντου!!!1 η γυναικα μου ειναι με τον ερωτα της........
Ολίβια,έτσι είναι όπως τα λες.Η αγάπη μοιράζεται το ίδιο,αλλά είναι διαφορετική για τα 2 φύλα.Αυτό που θέλω να σου πω είναι να μην ανησυχείς για τη φαλάκρα, γιατί τα αγόρια παίρνουν τα μαλλιά απο τους άντρες συγγενείς της μαμάς τους και τα κορίτσια από τις γυναίκες συγγενείς του μπαμπά τους.Εκτός αν και ο μπαμπάς σου έχει φαλακρίτσα,οπότε ο μικρός Αρχέλαος δεν την γλιτώνει!Φιλιά να είστε καλα!
Αχ κι εγώ έτσι έλεγα στην αρχή ότι είναι το ίδιο αλλά τελικά υπάρχει κάτι... δε βγήκε τυχαία αυτή η "φήμη". Και που είσαι ακόμα δηλαδή... μέχρι 1,5 έτους υπήρχε μία ισορροπία μεταξύ μαμάς και μπαμπά τώρα που κοντεύει τα 2,5 με κοιτάει στα μάτια και λιώνει κι εγώ μαζί του φυσικά. Συμπεριφέρεται σαν "άντρας" με προστατεύει και αρχίζει να ζηλεύει κάθε αρσενικοθύλικο που υπάρχει στα περίχωρα.... λέει μαμάκα με τόση γλύκα... ναι και την κόρη μου την αγαπώ το ίδιο φυσικά, με εκείνη κάνω άλλα πράγματα, καταλαβαινόμαστε σαν "γυναίκες" και έχουμε άλλον κώδικα επικοινωνίας. Όπως είπες κι εσύ είναι διαφορετική η αγάπη. Έχεις να δεις ακόμα πολλά οπότε μην "αποπαίρνεις" τον Μάνο που λέει ότι είσαι ερωτευμένη με το γιο... πίστεψε με ακόμα δεν έχεις καταλάβει πόσο πολύ!
100% χαζή αγορομάνα εδώ!!! Δεν είναι μόνο θέμα φύλλου, είναι και αυτό που λες ότι στο δεύτερο έχεις ξαναβιώσει τα συναισθήματα και τα καταλαβαίνεις από την πρώτη στιγμή, δεν έχεις το άγχος του πρώτου, δεν τρως φρίκες με το παραμικρό γκουκ... Αλλά πάνω από όλα είναι θέμα χαρακτήρα του παιδιού... Και εμένα ο δεύτερος είναι πιο αγαπησιάρης,πιο αγκαλίτσας, πιο... Με φιλάει και κρατάει το στόμα του σφιχτά στο δικό μου... Ο μεγάλος με έχει τρελάνει στα γλυκόλογα αλλά ποτέ δεν ήταν τόσο αγαπησιάρης όσο ο μικρός...Αλλά μιλάμε για τρελή αγάπη!!!!!!!!!!! Εγώ έχω 3 άντρες της ζωής μου!!!!!!!!!
Στο είχα πει!!!!!!!!!!! ο γιοςείναι ΕΡΩΤΑΣ (κ ας μην το παραδεχεσαι,ΑΚΟΜΗ) αλλάάάά΄κ η κόρη ΛΑΤΡΕΙΑ!!!!!! ομοιοπαθούσα!!! που να μιλήσει κ να σου πει "μανούλα μου σ΄απαπώ"!!!!!
Εγω δεν έχω κόρη για να ξέρω τη διαφορά, δύο γιους έχω. Αλλά τον πρώτο δεν τον θήλασα και τον δεύτερο τον θηλάζω. Αυτή η ματιά λατρείας που περιγράφεις μου θύμισε τον δεύτερο γιο. Αρα μάλλον είναι λόγω θηλασμού κι όχι λόγω φύλου...λλέω τώρα, ξέρω γω;