Πρόσεξε μην αρρωστήσεις!!

25/11/2009

Από τη μέρα που ανακοίνωσα την εγκυμοσύνη μου, όλοι μου υπενθυμίζουν καθημερινά ότι πρέπει να ντύνομαι καλά και να αποφεύγω να φιλάω ανθρώπους (σταυρωτά, όχι στο στόμα, καλέ άτιμα!). Έχουμε και τη γρίπη των χοίρων, οπότε καταλαβαίνετε… Η κατάσταση είναι εκτάκτου ανάγκης! Η μαμά μου είναι ικανή να μου στείλει δέμα με μάσκες από τη Θεσσαλονίκη. Όχι ότι ο σύζυγός μου πάει πίσω… Πολύ θα ήθελε να φοράω μάσκα 24/7. Εγώ που ντρέπομαι, απλά αποφεύγω τους κλειστούς χώρους με πολλά άτομα. Αλλά, ναι, στο μετρό, ας πούμε, τη φοράω τη μασκούλα μου. Κανονικά θα έπρεπε να κυκλοφορεί σε διάφορα σχέδια και χρώματα, έτσι για να γίνει fashion να φοράμε όλοι, χωρίς να αισθανόμαστε σαν alien και να πάψουμε να κολλάμε ο ένας τον άλλο.

Η αλήθεια είναι ότι αν τύχει να περνάω ξυστά από κάποιον (ε, τα πεζοδρόμια στην Ελλάδα δεν είναι και τα φαρδύτερα του κόσμου), κρατάω την αναπνοή μου, γιατί που ξέρω εγώ αν του έρθει να φτερνιστεί πάνω μου; Ναι, κοντεύουμε να το χάσουμε με όλα όσα ακούμε καθημερινά με τη γρίπη. Θες δεν θες, σε παίρνει η μπάλα της τρέλας.

Το άλλο φλέγον θέμα είναι το εμβόλιο για τον H1N1. Όλοι με ρωτούν αν θα το κάνω. Η απάντηση είναι όχι. Όχι, μέχρι νεοτέρας διαταγής. Πάντως, καμία από τις γνωστές μου εγκύους δεν το έχει κάνει.

Γιατί τα γράφω όλα αυτά θα μου πείτε… Σήμερα ο καλός μου ανέβασε δέκατα. Αφού τον ντάντεψα εξ αποστάσεως (πορτοκαλαδίτσα, θερμομετράκι, deponάκι), μου ανακοίνωσε ότι απόψε θα κοιμηθεί στο σαλόνι. Η αλήθεια είναι ότι δεν μου αρέσει πολύ η ιδέα του να κοιμηθούμε χωριστά, αλλά ξέρω ότι θα τον φάνε οι μαύρες τύψεις αν με κολλήσει. Οπότε, τουλάχιστον για σήμερα, θα κάνουμε sweet dreams σε διαφορετικούς χώρους.

Είναι, πάντως και ο καιρός, αδερφάκι μου, απίστευτος. Σήμερα βγήκα έξω σχετικά ελαφρά ντυμένη, αλλά την ένιωθα την άτιμη την υγρασία… Από την άλλη, όταν είσαι έγκυος, δεν είσαι για να φοράς πολλά πολλά… Οι εξάψεις από τις ορμόνες δίνουν και παίρνουν, οπότε και μείον είκοσι να έχει έξω, εσύ είσαι ικανή να βγεις και με το τιραντάκι.

Αυτά τα νέα μας… Μιλήσαμε σήμερα με το νέο μας γιατρό και μέσα στην επόμενη βδομάδα θα τον δούμε από κοντά. Η μικρούλα μου εξακολουθεί να δίνει σήμα μέσα στην κοιλιά μου… Όταν, όμως, σταματάει να πολυκουνιέται, εμένα με ζώνουν τα μαύρα φίδια ότι κάτι έπαθε. Μακάρι να με κλωτσούσε όλη μέρα. Ούτε ένα κιχ παράπονου δεν θα έβγαζα!!

Και φυσικά, πιστή στο ραντεβού μου, σας έχω τη φωτογραφία της εβδομάδας. Η κοιλιά πλέον δεν κρύβεται… :D:D (Πάντως, ακόμα ΔΕΝ έχω ζυγιστεί…)