Δύο μήνες μαζί..!

Πότε πέρασαν δυο μήνες από τη μέρα που -γεμάτη άγχος!!- μπήκα στο Αρεταίειο αγκαλιά με τον Μάνο για να φέρω στον κόσμο την κόρη μας… Μου φαίνεται τόσο κοντινό και τόσο μακρινό ταυτόχρονα. Θυμάμαι έτσι όπως ήμουν ξαπλωμένη στο κρεβάτι του χειρουργείου και κοίταζα αμήχανα τα φώτα στο ταβάνι, την αναισθησιολόγο να σκύβει προς το μέρος μου και να μου λέει «Τώρα έρχεται η μικρή σου!«… Ένιωσα κάτι να βγαίνει από μέσα μου και για μερικά δευτερόλεπτα που μου φάνηκαν αιώνες, δεν ακούστηκε τίποτα… Ξαφνικά τρία «Γκουχ!» από την Αθηνά που προσπαθούσε να πάρει την πρώτη της ανάσα και μετά ένα σύντομο «Ουαααα!«, τόσο διακριτικό, όσο διακριτική είναι και η ίδια. 

Έτσι είναι το μωρό μας: το πιο ήσυχο μωρό του κόσμου! Ένας άγγελος! Από τη μέρα που γεννήθηκε, η ζωή μας άλλαξε, χωρίς να… αλλάξει! Οι ρυθμοί μας μένουν οι ίδιοι, οι βόλτες μας οι ίδιες, οι συνήθειές μας οι ίδιες. Μόνο που τώρα πια μας συνοδεύει η Αθηνά μας, η μικρή μας θεά!

Έγινε δύο μηνών και πλέον μας χαμογελάει, μας κοιτάει με ακόμα μεγαλύτερη λαχτάρα και αρχίζει σιγά σιγά να ανακαλύπτει τον κόσμο γύρω της.