Η πρώτη νύχτα στο δωματιάκι της!
Χθες ήταν μια δύσκολη νύχτα και ας προσπάθησα να το κρύψω: η Αθηνά κοιμήθηκε για πρώτη φορά στο δωμάτιό της.
Ήταν κάτι που το είχαμε αποφασίσει από καιρό, αλλά όλο το αφήναμε «από Δευτέρα» και ως γνωστόν, ότι ξεκινάει από Δευτέρα, σπάνια γίνεται, χαχα. Χθες, όμως, ήταν η ώρα της: έχει ψηλώσει τόσο πολύ που το πρωί την βρήκα στην κάτω μεριά της καλαθούνας με τα πόδια σε ορθή γωνία πάνω στο «τοίχωμα» της άκρης. Κάθε βράδυ την έβαζα πάνω πάνω στο στρωματάκι και κάθε πρωί, λες και γλιστρούσε σαν σαλιγκαράκι, έφτανε κάτω κάτω.
Σας έχω ξαναπεί ότι η Αθηνά από πολύ νωρίς άρχισε να κοιμάται σερί το βράδυ. Στις 12 πίνει το τελευταίο της γάλα και μετά παραδίνεται στην αγκαλιά του Μορφέα μέχρι τις 8 το πρωί.
Σήμερα, βέβαια, ξύπνησε ξαφνικά στις 4 και άρχισε να κλαίει. Δεν ξέρω αν έφταιγε το ότι κοιμήθηκε σε άλλο δωμάτιο, ή αν έχει φτάσει πάλι σε άλμα ανάπτυξης, πάντως, ξύπνησε, άρχισε να κλαίει, εκσφενδονίστηκα από το κρεβάτι (κοιμόμουν με την ενδοεπικοινωνία αγκαλιά, από άγχος μήπως δεν την ακούσω, χαχα) και την ταίσαμε παρέα με τον Μάνο -έφαγε μάλιστα αρκετά, γύρω στα 150 mL.
Για να δούμε τι θα κάνει απόψε το βράδυ… Θα τον πάρει σερί τον ύπνο ή θα κάνει πάλι ουά ουά και μαμ μαμ;
Δεν ξέρω αν υπάρχει ιδανική ηλικία για να αποχαιρετήσουν τα μικρά το δωμάτιο των γονιών τους… Κάποιοι γονείς τα βάζουν απευθείας στο παιδικό δωμάτιο, άλλοι τα αφήνουν για πολλούς μήνες στην κρεβατοκάμαρα. Η αλήθεια είναι ότι, πριν γεννήσω, έλεγα ότι θα την είχαμε μόνο 40 μέρες κοντά μας, αλλά μου καλοάρεσε να κοιμάμαι κοντά της και έτσι κάπως φτάσαμε σχεδόν στους 3 μήνες… Δεδομένου ότι το κρεβάτι της δεν χωράει στην κρεβατοκάμαρά μας, η μεταφορά ήταν πια αναγκαία!
Έχω διαβάσει, πάντως, ότι η ιδανική περίοδος «μετακόμισης» του παιδιού στο δωματιάκι του είναι εκεί γύρω στους τρεις με τέσσερις μήνες, γιατί από εκεί και έπειτα το παιδί αρχίζει και «συνειδητοποιεί» και αντιδρά αν ξαφνικά βρεθεί σε ένα δωμάτιο μακριά από τον μπαμπά και τη μαμά…
 |
| Πατουσάκι!! |
 |
| Εδώ ήταν πολύ πολύ μικρούλα! |
 |
| Μιαμ, μιαμ η πιπίλα!
Μικρή μου, ελπίζω να τα περνάς πάντα όμορφα στο δωματιάκι σου!
|
>Έχω εντελώς διαφορετική άποψη λόγω διαφορετικής εμπειρίας. Εγώ κοιμόμουν με την κόρη μου όχι μόνο στο ίδιο δωμάτιο αλλά και στο ίδιο κρεββάτι για 3 ολόκληρα χρόνια. Δεν μπήκα ποτέ στη διαδικασία να σκεφτώ αν κάλυπτα δικές της ανάγκες, δικές μου αναγκες αν θα συμφωνούσε ή θα διαφωνούσε ο οποιοσδήποτε. Απλά ένιωθα πως αυτό ήταν σωστό, αυτό ταίραζε σε εμάς. Τώρα πλέον η κόρη μου που, είναι πια τεσσάρων, κοιμάται όπου εκείνη επιλέγει: στο κρεββάτι της, στη σκηνή της, στο δικό μας κρεββάτι, στο χαλί με το πάπλωμα.
Συμφωνω κι επαυξανω! Ελεος πια με τη μοδα οτι με το που θα παει σπιτι το παιδι πρεπει να παει στο δικο του δωματιο. Παιζουν πολλα ρολο οπως οι χωροι κι οι αναγκες που υπαρχουν οπως και το πως το βλεπει ο καθε γονιος. Η κορη μου θα κλεισει τα 3 σε ενα μηνα και ναι κοιμαται διπλα μου στο κρεβατι της γιατι εχουμε θεμα χωρου. Δε με χαλαει καθολου ουτε κι εκεινη. Στις διακοπες κοιμηθηκε χωρια απο μας μια χαρα. Υπαρχει περιπτωση σε μερικες μερες να μετακομισει πλεον σε δικο της δωματιο γιατι τωρα μπορει να γινει αυτο και να πω την αληθεια μου απο τη μια θελω κι απο την αλλη οχι. Για μενα κανει ο καθενας οπως νιωθει και μπορει!
>Καλησπέρα Ολίβια! Η μικρή μας που είναι σχεδόν 6 μηνών σήμερα, κοιμήθηκε στο δωμάτιο της και μάλιστα στο κρεβατάκι της (τεράστιο για το μέγεθος της ειδικά στην αρχή) από την .....πρώτη νύχτα!
Το δωμάτιό της είναι ακριβώς δίπλα στο δικό μας και τις πρώτες μέρες επειδή πίστευα ότι δεν θα την άκουγα, έβαζα ...ξυπνητήρι κάθε δύο ώρες. Όμως το αυτί μου ακούει και τους πιο αναπαίσθητους ήχους οπότε δεν υπήρχε πρόβλημα. Θηλάζω ακόμη και ξυπνάει ακόμη 1 με 2 φορές κάθε βράδυ οπότε είμαι μαζί της όποτε ξυπνήσει και κανένα πρωινό που αποφασίζει να ξυπνήσει από τα άγρια χαράματα την παίρνω στο κρεβάτι μας.
Για δύο πράγματα είμαι υπερήφανη: που τα κατάφερα (κι εγώ κι αυτή) να κοιμάται από την αρχή μόνη της και που θηλάζω ακόμη!
>Αχ Ολίβια πολύ σε ζηλεύω που η μικρή σου πήγε τόσο εύκολα στο δωμάτιό της...
Εγώ την έχω κρατήσει στο δωμάτιό μου ακόμα (5 μηνών) λόγω του θηλασμού,για να μη σηκώνομαι από το κρεβάτι κάθε 3 και λίγο.
Τώρα που δίνω μόνο μπιμπερό και κοιμάται όλη τη νύχτα ε νομίζω πως ήρθε ο καιρός να πάει στο κρεβάτι της και στο δωμάτιό της,περιμένω να μάθει να γυρίζει από ανάσκελα μπρούμυτα και...έφυγε!!
>αχ τσουκου τσουκου ειναι στις φωτογραφιες της πως να την αποχωριστειτε?!!!
δεν εχω καν παιδια αλλα εδω ειναι πολυ δυσκολο να αποχωριστω τις ξαδερφουλες μου...χαχα...
μαλλον ομως καλα κανατε κ για σας κ για την Αθηνουλα σας!!!
φιλακια
>Καλά τι μου θύμισες!! Εκμεταλλεύτηκα όλο τον χρόνο που χωρούσε στην καλαθούνα ο μικρούλης μου!! Οριακά ήταν όταν πλέον τον έβαλα στο κρεβατάκι του! Πριν γεννήσω, δήλωνα κατηγορηματικά ότι στις 40 μέρες θα πάει στο δωμάτιο του!! Ναι καλά!! Κι ευτυχώς όταν ερχόμαστε Αθήνα κοιμόμαστε στο ίδιο δωμάτιο! Κατά τ'άλλα ο μικρός δέχτηκε το δωμάτιο του καλά! Κοιμάται, απλώνεται στην κρεβατάρα του και το πρωί ξυπνάει και βλέπει τα κουκλάκια του και χαίρεται!