Η πρώτη νύχτα στο δωματιάκι της!
Χθες ήταν μια δύσκολη νύχτα και ας προσπάθησα να το κρύψω: η Αθηνά κοιμήθηκε για πρώτη φορά στο δωμάτιό της.
Ήταν κάτι που το είχαμε αποφασίσει από καιρό, αλλά όλο το αφήναμε «από Δευτέρα» και ως γνωστόν, ότι ξεκινάει από Δευτέρα, σπάνια γίνεται, χαχα. Χθες, όμως, ήταν η ώρα της: έχει ψηλώσει τόσο πολύ που το πρωί την βρήκα στην κάτω μεριά της καλαθούνας με τα πόδια σε ορθή γωνία πάνω στο «τοίχωμα» της άκρης. Κάθε βράδυ την έβαζα πάνω πάνω στο στρωματάκι και κάθε πρωί, λες και γλιστρούσε σαν σαλιγκαράκι, έφτανε κάτω κάτω.
Σας έχω ξαναπεί ότι η Αθηνά από πολύ νωρίς άρχισε να κοιμάται σερί το βράδυ. Στις 12 πίνει το τελευταίο της γάλα και μετά παραδίνεται στην αγκαλιά του Μορφέα μέχρι τις 8 το πρωί.
Σήμερα, βέβαια, ξύπνησε ξαφνικά στις 4 και άρχισε να κλαίει. Δεν ξέρω αν έφταιγε το ότι κοιμήθηκε σε άλλο δωμάτιο, ή αν έχει φτάσει πάλι σε άλμα ανάπτυξης, πάντως, ξύπνησε, άρχισε να κλαίει, εκσφενδονίστηκα από το κρεβάτι (κοιμόμουν με την ενδοεπικοινωνία αγκαλιά, από άγχος μήπως δεν την ακούσω, χαχα) και την ταίσαμε παρέα με τον Μάνο -έφαγε μάλιστα αρκετά, γύρω στα 150 mL.
Για να δούμε τι θα κάνει απόψε το βράδυ… Θα τον πάρει σερί τον ύπνο ή θα κάνει πάλι ουά ουά και μαμ μαμ;
Δεν ξέρω αν υπάρχει ιδανική ηλικία για να αποχαιρετήσουν τα μικρά το δωμάτιο των γονιών τους… Κάποιοι γονείς τα βάζουν απευθείας στο παιδικό δωμάτιο, άλλοι τα αφήνουν για πολλούς μήνες στην κρεβατοκάμαρα. Η αλήθεια είναι ότι, πριν γεννήσω, έλεγα ότι θα την είχαμε μόνο 40 μέρες κοντά μας, αλλά μου καλοάρεσε να κοιμάμαι κοντά της και έτσι κάπως φτάσαμε σχεδόν στους 3 μήνες… Δεδομένου ότι το κρεβάτι της δεν χωράει στην κρεβατοκάμαρά μας, η μεταφορά ήταν πια αναγκαία!
Έχω διαβάσει, πάντως, ότι η ιδανική περίοδος «μετακόμισης» του παιδιού στο δωματιάκι του είναι εκεί γύρω στους τρεις με τέσσερις μήνες, γιατί από εκεί και έπειτα το παιδί αρχίζει και «συνειδητοποιεί» και αντιδρά αν ξαφνικά βρεθεί σε ένα δωμάτιο μακριά από τον μπαμπά και τη μαμά…
 |
| Πατουσάκι!! |
 |
| Εδώ ήταν πολύ πολύ μικρούλα! |
 |
| Μιαμ, μιαμ η πιπίλα!
Μικρή μου, ελπίζω να τα περνάς πάντα όμορφα στο δωματιάκι σου!
|
>ΕΜΕΝΑ Η ΜΙΚΡΗ ΑΚΟΜΑ ΜΑΖΙ ΜΑΣ ΚΟΙΜΑΤΑΙ.ΕΙΝΑΙ 6,5 ΜΗΝΩΝ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΑΕΙ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΤΗΣ ΓΙΑΤΙ ΞΥΠΝΑΕΙ ΤΟ ΠΡΩΙ Κ ΠΟΥ ΝΑ ΤΡΕΧΩ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΣ ΒΑΛΩ ΤΗ ΠΙΠΙΛΑ ΣΤΟ ΔΙΠΛΑ ΔΩΜΑΤΙΟ. ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ Κ ΜΙΑ ΣΙΓΟΥΡΙΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΔΙΠΛΑ ΜΑΣ ΑΚΟΜΑ. ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ ΟΜΩΣ ΘΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΑΥΤΟ . ΘΑ ΠΑΕΙ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΤΗΣ Η ΚΥΡΙΑΚΗ.
>Ο Κωνσταντίνος ήταν για 3 και κάτι χρόνια στην κούνια του που την είχαμε ενώσει με το κρεββάτι μας.Ηταν η καλύτερη λύση γιατί θήλαζε πολύ τα βράδια και μας αρεσε να είναι κοντά μας. Όταν του φέραμε το κρεββάτι του (παιδ. δωμάτιο δεν είχαμε, του φτιαξαμε μια δική του γωνιά στο καθιστικό)φανταζόμουν ότι θα του πάρει καιρό η αλλαγή αλλά ήδη από το επόμενο βραδυ ήταν χαρουμενος που κοιμόταν στο κρεββάτι του.
>Τον πρώτο μου γιο τον είχα στο δωμάτιο μας περίπου 8 μήνες λόγω έλλειψης χώρου. Μετά μετακομίσαμε σε μεγαλύτερο σπίτι κι απόκτησε κι αυτός το δωματιάκι του. Ποτέ δε σκέφτηκα ότι θα κακομάθει ή ότι θα κρέμεται από τη φούστα μου - βέβαια δεν τον έβαζα στο κρεβάτι μας να κοιμηθεί επειδή ξύπνησε ή για να μην κλαίει και τέτοια. Κοιμήθηκε στο κρεβάτι μας όταν ήταν άρρωστος, όταν έβγαζε δόντια και ξυπνούσε κάθε τέταρτο, κάποιες φορές που ξύπνησε με λυγμους μέσα στη νύχτα προφανώς από κακό όνειρο... Κοινώς, κρίνουμε κατάλληλα ανά περίπτωση. Από την άλλη, το παιδί πάντα κοιμόταν σερί όλη τη νύχτα εκτός από συγκεκριμένες περιπτώσεις που προανέφερα, δεν ξέρω πώς θα το αντιμετώπιζα αν εκανε ανήσυχο ύπνο, και αν συνεχως ήθελε να είναι στο κρεβάτι μας, αν έκλαιγε όλη νύχτα κι εγώ έπρεπε να πάω στη δουλειά το πρωί..
Τώρα με το δεύτερο, που θηλάζω κιόλας, εννοείται ότι το έχω στο δωμάτιό μας, ειδικά τον πρώτο καιρο που όλη τη νύχτα την έβγαζα με ένα μωρό να κρέμεται από το στήθος.. Θεωρητικά θα μετακομίσει στο παιδικό δωμάτιο κατα τα χριστούγεννα, και θα είναι μαζί με τον αδερφό του. Από την άλλη θέλω να βεβαιωθώ ότι και ο μεγάλος δεν 8α αποτελεί κίνδυνο για το μωρό, που ξέρεις, μπορεί να ξυπνησει ξημερώματα και να του έρ8ει να ανεβει στην κούνια...
Κοινώς, βλέποντας και κάνοντας, όντως το κάθε μωρό είναι διαφορετικό, ο κάθε γονιός είναι διαφορετικός, οι καταστάσεις είναι διαφορετικές...
>Θεωρώ την καλαθούν ακατάλληλη γενικώς, και γιατί φοβάμαι επειδή δεν είναι σταθερή, αλλά και γιατί πιστεύω πως το καλύτερο για το μωρό είναι να κοιμάται σε κανονικό στρώμα. Χρησιμοποίησα όμως καλαθούνα για 2 μήνες περίπου. Ειδικά στην κόρη μου αναγκαστικά έγινε έτσι μια που το σπίτι είναι διώροφο και ήθελα τη διάρκεια της ημέρας να την έχω κοντά μου. Μέχρι 8 μηνών κοιμόταν δίπλα μας, στο κρεβάτι της φυσικά. Μετά πήρε το δρόμο της ανεξαρτησίας.
>:)