Διαλέγοντας παιδίατρο..!
Περιμένεις παιδί και ξαφνικά συνειδητοποιείς ότι εκτός από το κρεβατάκι και τα ρουχάκια, πρέπει να βρεις και παιδίατρο!
Με τι κριτήρια, όμως, μπορεί να επιλέξει κανείς παιδίατρο;
Διαλέγουμε τον παιδίατρο μιας φίλης μας; Έναν παιδίατρο για τον οποίο διαβάσαμε στο Internet; Κάποιον γνωστό του γυναικολόγου μας; Κάποιον που συναντήσαμε στο μαιευτήριο;
Η αλήθεια είναι πως όσο είναι μια γυναίκα έγκυος, δεν έχει το χρόνο και τις αντοχές να περάσει παιδιάτρους από casting, όπως θα έκανε, ίσως, αν είχε να επιλέξει νταντά. Άλλωστε το αν ένας παιδίατρος σας ταιριάζει, θα φανεί κυρίως στην πορεία, όταν θα έχει γεννηθεί το παιδί. Παρ’ ολ’ αυτά σε πρώτη φάση μπορείτε να διαλέξετε με βάση τα παρακάτω κριτήρια:
1. Να έχει ιατρείο κοντά στο σπίτι σας
2. Να είναι ενημερωμένος για θέματα που σας ενδιαφέρουν (π.χ. θηλασμός)
3. Να σας εμπνέει ο τρόπος του (κάποιοι προτιμούν τους χαμογελαστούς γιατρούς, άλλοι τους πιο σοβαρούς)
4. Nα έχει τουλάχιστον μία καλή σύσταση από κάποιον γιατρό που εμπιστεύεστε ή από κάποιο φίλο σας που ταιριάζετε στις απόψεις
Αυτά είναι μόνο η αρχή, γιατί, όπως είπα, στη συνέχεια καταλαβαίνει κανείς πόσα… απίδια χωράει ο σάκος.
Ήμασταν από τους τυχερούς που πετύχαμε με την πρώτη την παιδίατρο των ονείρων μας. Καταρχήν είναι πολύ γλυκός άνθρωπος, κάτι που προσωπικά μου αρέσει πολύ, δεν είμαι fan των αυστηρών γιατρών που φοβάσαι να τους ρωτήσεις μία διευκρίνηση παραπάνω. Το ιατρείο της είναι κοντά στο σπίτι μας. Απαντάει το τηλέφωνό της ΠΑΝΤΑ ότι ώρα και να ‘ναι και αν δεν απαντήσει, παίρνει αυτή μόλις μπορέσει. Απαντάει στις χιλιοειπωμένες μου ερωτήσεις με χαμόγελο και όχι με «Τα είπαμε αυτά, ΟΛΙΒΙΑΑΑΑΑ!«. Φέρεται στο παιδί μας γλυκά, λες και είναι το μόνο παιδάκι που ξέρει. Στηρίζει το θηλασμό, δεν κάνει άσκοπα εμβόλια και το πιο σημαντικό: ενημερώνεται συνεχώς. Για ένα γιατρό είναι πολύ σημαντικό να μην μένει στα 6 χρόνια Ιατρικής + x χρόνια ειδικότητας, αλλά να συνεχίζει τη διά βίου εκπαίδευση.
Η φίλη μου, η Όλγα, γέννησε πριν λίγες μέρες ένα όμορφο -και πολύ ψηλό!- αγοράκι. Όσο ήταν ακόμα έγκυος, μου ζήτησε να της δώσω τα στοιχεία της παιδιάτρου μας. Μου άρεσε πολύ που πριν ακόμα γεννήσει, κανόνισε με τον σύζυγό της και πέρασαν από το ιατρείο της να την γνωρίσουν. Θεωρώ πολύ σημαντική μια τέτοια συνάντηση γονιών-παιδιάτρου, πριν ακόμα γεννηθεί το παιδί. Έτσι μπορείς να εξηγήσεις στον γιατρό τον τρόπο σκέψης σου και τις απόψεις σου για το μεγάλωμα του παιδιού και να κρίνεις αν τελικά ταιριάζετε!
Η φίλη μου, η Μαρία, ήταν από αυτές που διάλεξε παιδίατρο όταν γέννησε. Συγκεκριμένα επέλεξε μία από τις παιδιάτρους του μαιευτηρίου. Τις πρώτες μέρες όλα πήγαιναν καλά. Όταν, όμως, η μικρή της άρχισε να κλαίει άπειρες ώρες την ημέρα, άρχισε να αναζητά απάντηση στο πρόβλημα. Η τότε παιδίατρός της υποστήριζε ότι είναι υπερβολική, ότι έτσι είναι τα μωρά και ότι πρέπει να κάνει ΥΠΟΜΟΝΗ. Όσο, όμως, το παιδί συνέχιζε να δείχνει ότι υποφέρει, η Μαρία άρχισε από μόνη της να ψάχνει στο internet να βρει πληροφορίες για το τι μπορεί να φταίει. Παράλληλα συνέχιζε να επικοινωνεί με την παιδίατρο, η οποία επαναλάμβανε με όλο πιο τσατισμένο ύφος ότι είναι υπερβολική, ότι έτσι είναι τα μωρά και ότι πρέπει να κάνει ΥΠΟΜΟΝΗ. Τελικά η Μαρία έκανε μόνη της τη… διάγνωση. Με βάση τα όσα διάβασε από εμπειρίες άλλων γυναικών με τα μωρά τους, κατέληξε στο ότι το παιδί της μάλλον υπέφερε από γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση. Η παιδίατρος –πάντα διά τηλεφώνου– επέμενε ότι δεν υπάρχει αυτή η περίπτωση. Τελικά, αφού ο κόμπος έφτασε στο χτένι, η Μαρία πήρε την μικρή αγκαλιά και πήγε με δική της απόφαση να της κάνει υπέρηχο. Το πόρισμα; Ω τι έκπληξη! Το παιδί, όντως, υπέφερε από καραμπινάτη παλινδρόμηση που είχε οδηγήσει σε οισοφαγίτιδα, εξού και τα κλάμματα χωρίς σταματημό.
Η απάντηση της παιδιάτρου; «Ok, έχει παλινδρόμηση, πώς κάνεις έτσι;«. Φυσικά την άλλαξε. Και όταν η νέα παιδίατρος ήρθε στο σπίτι να δει τη μικρή, η φίλη μου με έκπληξη παρατήρησε ότι στην εξέταση ρουτίνας της, συμπεριλαμβανόταν έλεγχος των αυτιών, των ματιών και διάφορα άλλα που η πρώτη παιδίατρος δεν είχε μπει καν στον κόπο να κάνει.
Η φίλη μου, η Νίνα, τέλος, άλλαξε τέσσερις γιατρούς (ναι, τέσσερις!!) μέχρι να βρει έναν που σηκώνει το τηλέφωνο όποτε τον χρειάζεται, αλλά και που να στηρίζει την απόφασή της να θηλάσει αποκλειστικά, χωρίς γκουκ μουκ. Οι δικοί της την κατηγορούσαν ότι είναι υπερβολική, αλλά σκασίλα της μεγάλη, αυτή ήθελε να βρει τον τέλειο παιδίατρο. ΤΕΛΟΣ.
Πολλοί γονείς αισθάνονται άβολα με το να αλλάξουν παιδίατρο. Ακόμα χειρότερα: αισθάνονται άβολα να του τηλεφωνούν, όταν έχουν κάποια απορία. Ή ακόμα χειρότερα: δεν πείθονται από αυτά που τους λέει ο γιατρός τους (για αυτό και καταλήγουν στο internet, κάτι που μπορεί να τους προκαλέσει πλήρη σύγχιση, αφού οι πληροφορίες είναι διάσπαρτες χωρίς κανένα φίλτρο ελέγχου). Έλλειψη εμπιστοσύνης; Απότομος τρόπος του γιατρού; Δεν ξέρω τι από αυτά συμβαίνει, πάντως το μόνο σίγουρο είναι πως αν για οποιονδήποτε λόγο ο παιδίατρος δεν σου κάνει τελικά κλικ, κάνεις μεταβολή και αλλάζεις.
Το ότι κάποιος γιατρός, βέβαια, ακολουθεί μια τακτική που εσένα δεν σε εκφράζει, δεν τον κάνει απαραίτητα κακό γιατρό. Κάθε πρόβλημα έχει συνήθως πολλές λύσεις. Το θέμα είναι η λύση που προτείνεται να ταιριάζει σε εσένα (για παράδειγμα, αν δεν είσαι fan του να δίνεις φάρμακα με το παραμικρό, ε μάλλον ένας γιατρός που ακολουθεί αυτή τη μέθοδο, δεν είναι για σένα!)
Δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία για τους γιατρούς που τσατίζονται με τις απορίες των γονιών: όταν επιλέγεις ειδικότητα, οφείλεις να ξέρεις τι σε περιμένει. Δεν μπορείς να γίνεσαι παιδίατρος και να έχεις την απαίτηση να είναι οι πελάτες σου… cool και χαλαροί. Όπως για παράδειγμα, δεν μπορείς να γίνεσαι γυναικολόγος και να ελπίζεις να κάνεις διακοπές Πάσχα, Χριστούγεννα και δύο μήνες το καλοκαίρι κάθε χρόνο. Εκτός πια, αν έχεις την πολυτέλεια να διαλέγεις τις πελάτισσές σου με βάση την πιθανή ημερομηνία τοκετού τους.
Οπότε, αν για κάποιο λόγο είστε δυσαρεστημένοι με τον γιατρό σας, μην περιμένετε καθόλου. Ευτυχώς για όλους μας, υπάρχουν πολλοί γιατροί που τιμούν τον όρκο του Ιπποκράτη. Σίγουρα κάποιοι από αυτούς θα είναι κομμένοι στα δικά σας μέτρα!
Α και πού είστε; Δεν είναι καθόλου ντροπή, να ζητάτε μια ΔΕΥΤΕΡΗ γνώμη. Και τρίτη μην σας πω! Εδώ το κάνουμε, όταν πρόκειται να αγοράσουμε αυτοκίνητο, δεν θα το κάνουμε για την υγεία του παιδιού μας;
Φιλιά
Ολίβια
>εμεις αργησαμε λιγακι να το καταλαβουμε οτι ο παιδιατρος αυτος δεν μας ταιριαζε... ξεκινησα να πηγαινω στον γιατρο του ικα για τα εμβολια της μικρης μου και τα συνεχισα εως και τον 6ο μηνα της μεχρι μπου ο κομπος εφτασε στο χτενι, δεν θα σχολιασω το γεγονος οτι παρολο το γεγονος οτι του ειπα πως δεν με πειραζει να πηγαινω συχνα, συνεχισε να κανει τα εμβολια στην μικρη μου δυο -δυο. η καημενη μεχρι να συνελθει απο το πρωτο της εκανε το δευτερο και εκανα να την ηρεμησω μετα ωρες (ασεπου μολις τον εβλεπε αρχιζε να ουρλιαζει). δυστυχως ουτε η συμπεριφορα του ηταν καλη, καμια απαντηση στις ερωτησεις μου, για να μην σχολιασω οτι μου ειπε πως θα πρεπει να κανω διαιτα σε ενα μωρο 4 μηνων γιατι (οπως ελεγε)το μωρακι μου ηταν υπερβαρο, οπως η μαμα του.... ναι ετσι μου ειπε... οταν αρχισα ομως καποια στιγμη πηγα στο ιατρειο(για εξεταση και εμβολια) μετα λυπης μου διαπιστωσα οτι η αναπνοη του μυριζε αλκοολ.... τρελαθηκα, αρχισα να φωναζω οτι θα επρεπε να ντρεπεται και αυτος να προσπαθει να μου εξηγησει οτι δεν εγινε και τιποτα και οτι ηταν ιδεα μου. νομιζω οτι μας ακουσε ολο το ικα....
αρπαξα το μωρο και εφυγα τρεχοντας.
μετα απο αυτα τα γεγονοτα οπως καταλαβαινεται βγηκα στην αναζητηση παιδιατρου με την σκεψη αυτη την φορα να μην κανω καμια υποχωρηση...
ευτυχως για ολους μας δεν χρειαστηκε... μια γνωστη μου μου συστησε τον γιατρο της... νομιζω οτι δεν χρειαζεται να σας πω οτι η Αιμιλια μολις βλεπει τον γιατρο τρελενεται απο τη χαρα της... (ακομη και τωρα στα 2 της χρονια) τον φωναζει "γιατρουλη", ευγενικος, ανεκτικος με τις ιδιοτροπιες μου, γλυκομιλητος, με απεριοριστες διευκρινησεις, παντα σηκωνει το τηλεφωνο και παει λεγοντας... συν το γεγονος οτι δεν σε κλεβει (περνει 30 ευρω και σου δινει και αποδειξη χωρις γκρινιες και παρακαλια - ο αλλος οταν πηγα στο ιατρειο του μου πηρε για 5 λεπτα 50 ευρω)
>@octarin Η ομοιοπαθητική είναι μια μεγάλη κουβέντα, την έχω μελετήσει και σπουδάσει κι εγώ η ίδια, για να προσφέρω καλύτερες υπηρεσίες στους δικούς μου ασθενείς. Ειδικά για τα παιδιά, είναι εντυπωσιακά τα αποτελέσματα, γιατί βασίζεσαι, μεταξύ πολλών άλλων, στη νοοτροπία του να δυναμώνεις την άμυνα του οργανισμού με φυσικό τρόπο και να μη περιμένεις να αντιμετωπίσεις τις αρρώστιες. Επίσης, ένας ομοιοπαθητικός γιατρός είναι πάντα πολύ φειδωλός με τα φάρμακα και στην εποχή μας αυτό είναι τεράστιο προτέρημα. Υπάρχουν ιοί και μικρόβια που ισχυροποιούνται και παθαίνουν μεταλλάξεις, μόνο και μόνο απ τη πολυφαρμακία που μας δέρνει!!
>Γιατί καλά και σώνει θες ομοιοπαθητική παιδίατρο Μαρία; Θα δυσκολευτείς να βρείς, εδώ εμείς δυσκολευόμαστε με τους γιαλατζί παιδίατρους, πολώ μάλλον με τέτοια ειδικότητα.
Εγώ είμαι αμφιλεγόμενη για τη γιατρό μου. Αρχικά είναι συστημένη από φίλη της οποίας το κοριτσάκι είχε και μια άσχημη περίπτωση και βγήκε σπαθί η γιατρός. Από την άλλη είναι μια γυναίκα που η ίδια έχει τρεις γιούς, μεγάλους τώρα, και είναι πολλά χρόνια στο επάγγελμα, ψημένη που λένε. Επίσης κάνει από μόνη της εθελοντική δουλειά σε χώρες του τρίτου κόσμου, και έχει και ένα κολαζ από φωτογραφίες της με παιδάκια και μωράκια από όλη την Αφρική και την Ινδία, Μεξικό, κλπ. Δεν μπορώ να πω πως δεν της έχω εμπιστοσύνη, αν δεν της είχα καθόλου θα είχα πάει προ πολλού αλλού. Του Γαβριήλ του γελάει του δίνει και καραμελίτσες και μπαλονάκι κάθε φορά, και με τα εμβόλια είναι και ελαφροχέρα. Αλλά κάποια στιγμή το παιδί έβγαλε ένα μεγάλο σπυρί κάτω από τον πισινό του και όταν το είδε μού είπε πως δεν ήταν τίποτα, ενώ αποδείχθηκε τελικά δοθιήνας που έπρεπε να εγχειρηστεί, πήγαμε και τον βγάλαμε στο Παίδων. Δεν ξέρω αν φταίω εγώ, γιατί έπρεπε να της τον έχω πάει όταν μεγάλωσε το σπυράκι για δεύτερη φορά αντί να τον πάω κατευθείαν στο Παίδων... ίσως φταίω εγώ που δεν της τον πήγα, μπορεί και να το είχε πει και η ίδια, γιατί και οι γιατροί στο νοσοκομείο είπαν πως δεν το ξεχωρίζεις από σπυρί απλό στην αρχη...
Τέλος πάντων, επειδή πάντα ψάχνω για ένα δεύτερο γιατρό, αν κάποια γνωρίζει κανέναν της προκοπής σε περιοχή Κουκάκι, Νέα Σμύρνη, Πετράλωνα, παρακαλώ ενημερώστε με.
>Εγώ άλλαξα 5, μάλιστα θα σας πω και την ιστορία μου την τραγική με αυτούς. Τον πρώτο τον συνέστησε φίλος, καλός αλλά δεν του έπαιρνες κουβέντα. Δεν μου είχε πει ούτε καν πόση ώρα πρέπει να αποστηρώνω το νερό στο βραστήρα! Το έτρεχα το παιδι στο ιατρείο του στην Πεντέλη μες στο κρύο και το ιατρείο το είχε με ανοιχτό παράθυρο γιατί πριν ήταν μέσα άλλο παιδίκαι έπρεπε να αεριστεί! Είχε ήδη παλινδρόμηση και δεν μου έλεγε τί έχει όταν ρωτούσα γιατί δεν μπορεί να φάει και κλαίει σε κάθε γουλιά! δεύτερη μια από τα ίδια..., η τρίτη ήταν γνωστή (ο άντρας της συνάδελφος του πατέρα μου), ερχόταν στο σπίτι και εφύυρε μια αρρώστια για το παιδί για να μου παίρνει λεφτά! Είχε λέει υγρό στο αυτί της από τη μήτρα και της έδωσε αντιβίωση! Υπόψιν, ότι το παιδάκι δεν είχε ούτε πυρετό ούτε τίποτα! Ευτυχώς το πρόλαβα το παιδί γιατί μου έπαισε σε λίθαργο από την αντιβίωση! Το έτρεχα στο Ιασώ στην παιδιατρική κλινική...και με ρωτούσαν με απορία γιατί παίρνει αντιβίωησ! Η τέταρτη!!!!! Πάω στο ιατρείο (κι αυτή από σύσταση στο Ιασώ, δεν ερχόταν σε σπίτι) και φορούσε μάσκα και μιλούσε πολύ βαριά σαν άρρωστη. Ε, λέω θα είναι από τα τσιγάρα και φοράει μάσκα από υπερβολικό ζήλο(την είχα δει να καπνίζει έξω από το ιατρείο της πριν μπούμε). Ε, τί είχε? Την καινούρια γρίπη, την οποία και κόλησα!!! και μου επιβεβαίωσε από το τηλέφωνο ότι την είχε αυτή και την κόλησα, γιατί εγώ αναρρωτιόμουν από πού, αφού δεν έβγαινα ποτέ έξω!!! Στο τέλος θυμήθηκα τη διπλανή μου στο μαιευτήριο, που είχε τρία παιδάκια και μου είχε πει το όνομά της τωρινής μου παιδιάτρου που είναι καταπληκτική επιστήμονας!!! ε, την κάλεσα (από το τηλέφωνο δεν με τράβηξε καθόλου μπορώ να πω) αλλά, επιτέλους! μου γράφει τα πάντα, είναι τρομερά προσεχτική, και ενδιαφέρεται εκτός από την υγεία του παιδιού και για την ψυχοκινητική του ανάπτυξη. Μου γράφει ακόμα ότι πρέπει να του διαβάζουμε παραμύθια κάθε βράδυ με τον μπαμπά της, αν της βάζουμε μουσική κλπ., αναλυτικά γράφει επίσης το πρόγραμμα φαγητού της.Εξηγεί τα πάντα και δεν δίνει φάρμακα χωρίς λόγο, ούτε κάνει εμβόλια άσκοπα... Ενημερώνεται και πηγαίνει σε συνέδρια στο εξωτερικό συνέχεια! Αυτό θα πει επιστήμονας, όχι πήραμε το πτυχίο πριν 40 χρόνια και εξασκούμε επιστήμη... Η επιστήμες εξελίσσονται! Ιδίως η παιδιατρική που βασίζεται και στην παρατήρηση, αφού τα μωρά δεν μπορούν να μιλήσουν!
>θα συμφωνήσω απόλυτα σε όλα και ειδικά στο να απαντά στο τηλέφωνο. Είχα ακούσει για μια πολύ καλή ομοιοπαθητικό παιδίατρο αλλά της τηλεφώνησα πολλές φορές στο κινητό, ποτέ δεν απάντησε και ποτέ δε με πήρε πίσω! Τί να το κάνω που είναι καλή αν μπορώ να τη βρω μόνο 5-9 που έχει ιατρείο? Στα έκτακτα και στην ανάγκη είναι που φαίνεται η διαφορά σε τέτοιες ειδικότητες. Το εμβόλιο ξέρω να το κάνω και μόνη μου... Εδώ εγώ, που είμαι οδοντίατρος, δηλαδή ειδικότητα που δεν είναι άμεσης ανάγκης και δεν εξαρτάται η ζωή σου απ' αυτό, και θεωρώ οτι πρέπει να είμαι διαθέσιμη στους πελάτες μου τηλεφωνικώς. Πόσο μάλλον μια παιδίατρος. Προς το παρόν έχουμε μια παιδίατρο που παρακολουθεί το μωρό, αλλά ξέρω οτι δε με καλύπτει, ψάχνω για κάτι πιο ενελλακτικό. Αν ξέρει κάποια μαμά που μας διαβάζει, ομοιοπαθητικό παιδίατρο σε Νέα Σμύρνη-Παλαιό Φάληρο, παρακαλώ να μας πει!!!