Όλοι πίστευαν ότι η κόρη μου δεν θα τα κατάφερνε…
Η ιστορία της Γιώτας
(Η Γιώτα γέννησε με καισαρική και επισκληρίδιο)
Είμαι η Γιώτα και έχω δυο κορούλες, την Ειρήνη, 4 ετών και την Ελπίδα, 2.5 ετών. Θέλω να σας διηγηθώ την ιστορία της Ειρήνης από τη σύλληψή της μέχρι 40 μέρες μετά τη γέννησή της. Από τη στιγμή που παντρεύτηκα επιδίωκα να μείνω έγκυος. Η αλήθεια είναι ότι έμενα έγκυος, αλλά πάντα απέβαλα στην 9η εβδομάδα. Αυτό έγινε 4 φορές. Ο γιατρός μου, καλός μου φίλος και στη συνέχεια κουμπάρος μου (νονός της Ειρήνης μου) άρχισε να με βομβαρδίζει με εξετάσεις για να βρει το λόγο που απέβαλα συνεχώς.
Να μην τα πολυλογώ, μετά από άπειρες εξετάσεις τον ανακάλυψε. Μου είπε ότι δεν ήταν σοβαρό το πρόβλημα, ότι υπήρχε λύση, αρκεί να κάναμε τη σωστή θεραπεία. Το μόνο που μου τόνισε ήταν να μην μείνω έγκυος αμέσως, να είμαι προσεκτική και να κινούμαι αργά και με σταθερά βήματα. Σαν να μου είπε «Πήγαινε και μείνε έγκυος!«…
Παραμονές Χριστουγέννων του 2005, μια κυρία στη δουλειά μου μου έφερε σε ένα κομμάτι αλουμινόχαρτο ένα μαύρο πράγμα και μου είπε: «Γιώτα μου, δεν ξέρω αν συνειδητά ακόμα δεν απέκτησες παιδί ή αν υπάρχει κάποιο πρόβλημα. Συγνώμη που παίρνω την πρωτοβουλία, αλλά σου έφερα λίγο μήλο από την Αγία Ειρήνη τη Χρυσοβαλάντω. Αυτό το κομμάτι ήταν στο εικονοστάσι της μητέρας μου εδώ και 40 χρόνια. Αν πιστεύεις σε αυτά και θέλεις, θα σου το δώσω να το φας αού νηστέψεις πρώτα τρεις μέρες»
Πήρα το μήλο την ημέρα των Χριστουγέννων και ήμουν πολύ σίγουρη ότι η Αγία Ειρήνη θα βοηθούσε.
Στις 21 Ιανουαρίου έκανα τεστ και ΝΑΙ ήταν θετικό. Τηλεφωνώ το γιατρό μου, του λέω τα νέα και αμέσως αρχίσαμε θεραπεία, ενέσεις, χάπια κτλ. Ήμουν 4 εβδομάδων και η σύλληψη έγινε όπως τα υπολόγισα την ημέρα των Χριστουγέννων, την ημέρα δηλαδή που έφαγα το μήλο.
Εξετάσεις, άγχος, αγωνία, πανικό αισθάνονταν όλοι. Εγώ ήρεμη απολάμβανα την εγκυμοσύνη μου.
Στην 24η βδομάδα μου ήρθε αίμα. Εκεί έπαθα και εγώ πανικό. Νοσηλεύτηκα λίγες μέρες στο νοσοκομείο, πήρα τα χαπάκια μου, έμεινα στο κρεβάτι μου για αρκετό καιρό και όλα καλά.
22 Αυγούστου (37η βδομάδα) με την κοιλιά τούρλα διασκεδάζω στη Θεσσαλονίκη στην Πέγκυ Ζήνα. Η ώρα ήταν 2:30 και πάνω στο «Πάλι μωρό μου λείπεις, πάλι με εγκαταλείπεις» άρχισα να αισθάνομαι τα πρώτα πονάκια. Ο άντρας μου και η αδερφή μου πανικοβλήθηκαν. Εγώ ατάραχη.
Πήγαμε στο σπίτι της αδερφής μου, ετοιμάστηκα, πήραμε τη βαλιτσούλα μου και καρφί για την (κωλο)κλινική. Γύρω στις 6:30 το πρωί με πονάκια με τακτοποίησαν στην αίθουσα τοκετού και απλά περιμέναμε.
Και τώρα θα γεννήσω, ύστερα θα γεννήσω και τίποτα… Να κοιλοπονάω, να ακούω τις άλλες γυναίκες να μπαίνουν σε διπλανές αίθουσες τοκετού με πόνους «ΑΑΑΑΑΑ!!» και σε λίγο «Ουα ουα!«. Είχα γίνει έξαλλη… «Εγώ πότε θα γεννήσω;«
Κάποια στιγμή που μπήκε ο άντρας μου μέσα στην αίθουσα που ήμουν (γιατί έμπαιναν όλοι με δόσεις) του ζήτησα το μωρό να το ονομάσουμε Ειρήνη στην Αγία Ειρήνη τη Χρυσοβαλάντω. Ευτυχώς το δέχτηκε και ήμουν διπλά χαρούμενη.
22:00 η ώρα και μου λέει ο γιατρός μου, «Γιώτα, δεν έχουμε διαστολή! Έχει φτάσει στο 5. Εξαντλήσαμε όλες τις πιθανότητες. Πάμε για καισαρική!«
«Όπου θέλεις πάμε«, του είπα, «αρκεί να τελειώνουμε!«
22:35 άκουσα το μωρό μου να κλαίει. Μου το δείξανε μέσα στα αίματα (ήταν πολύ ζαρωμένη και πολύ ταλαιπωρημένη), της έδωσα ένα φιλάκι στον ποπό και μου την πήρανε.
Από εκεί και πέρα άρχισε ο Γολγοθάς και για το μωρό μου, αλλά και για εμάς. Αφού με ετοιμάσανε, γύρω στις 00:30 με ανέβασαν στο δωμάτιο να ξεκουραστώ.
2:30 τη νύχτα μπουκάρει ένας κύριος στο δωμάτιο, ο οποίος μου είπε ότι είναι παιδίατρος και ήθελε να με ενημερώσει ότι το μωρό μου είχε ένα προβληματάκι με την αναπνοή του και την έβαλαν λίγο στο οξυγόνο. Μου είπε να μην ανησυχώ, δεν ήταν τίποτα σοβαρό, αλλά ήταν υποχρεωμένος να με ενημερώσει.
Με έπιασε ανησυχία, έφυγε και η νάρκωση και άρχισα λίγο να πονάω. Δεν ήμουν γενικά πολύ καλά.
5:30 το πρωί ξαναμπουκάρει ο ίδιος παιδίατρος και μου λέει (ακούσατε, ακούσατε!):
«Ενημερώστε τον σύζυγο και τον γιατρό σας. Το μωρό σας είναι πολύ χάλια. Χειροτέρεψε η κατάστασή της, τη διασωληνώσαμε και τη στείλαμε στο Ιπποκράτειο«
ΚΑΓΚΕΛΟ εγώ!!!
Τηλεφώνησα αμέσως στον άντρα μου και στον γιατρό μου. Αγωνία, πανικός. Οι ώρες περνούσαν και κανένας δεν με ενημέρωνε για την κατάσταση του μωρού μου. Κάποια στιγμή ήρθε η μαμά μου και μου είπε να μην ανησυχώ, γιατί το μωρό είναι μια χαρά. Απλά ανέβασε πολύ ίκτερο για αυτό την πήγαν στο Ιπποκράτειο. Κοινώς μαλακίες… Προσπαθούσαν να μου χρυσώσουν το χάπι…
Μέσα στο θάλαμο ήμουν με άλλες δυο κοπέλες. Τα κορίτσια μέσα στη χαρά με τα μωρά τους. Εγώ απελπισμένη χωρίς δικό μου μωρό. Κάποια στιγμή μου άλλαξαν δωμάτιο, μου πήραν το κινητό μου και βέβαια εκτός από την οικογένειά μου κανένας δεν με επισκεπτόταν. Ούτε καν ο γιατρός μου. Με έζωναν τα φίδια…
Την 4η μέρα επιτέλους ήρθε ο γιατρός μου. «Πού είσαι; Ούτε εσύ ήρθες να με δεις καθόλου! Τι έγινε; Πώς είναι το μωρό μου;«
Όσο ψύχραιμος μπορούσε να είναι μου είπε, «Δεν ήρθα να σε δω γιατί το μωρό σου με έχει μεγαλύτερη ανάγκη από σένα. Δεν είναι καλά το μωρό, Γιώτα. Κόλλησε ένα μικρόβιο από την κλινική όταν γεννήθηκε και έπαθε ολική συψαιμία. Θα τα καταφέρει, όμως, Γιώτα μου, γιατί είναι πολύ δυνατή και πολύ όμορφη!«
Εγώ στα μαύρα τα πανιά.
Εκείνο το απόγευμα, κατεβαίνοντας με τη μαμά μου στο κυλικείο, κάποια μαία μου είπε «Εκείνος ο κύριος (ήταν ένα κύριος με άσπρη ποδιά και έπινε καφέ) είναι ο παιδίατρος που συνόδευσε το παιδί σου στο Ιπποκράτειο«.
Τον πλησιάζω όλο λαχτάρα και τον ρωτάω σε τι κατάσταση είναι το μωρό μου. Και ξέρετε τι μου είπε;
«Α! Και σας έψαχνα! Μου οφείλετε 300 Ευρώ επειδή συνόδευσα το μωρό σας με το ασθενοφόρο στο Ιπποκράτειο!«
Ήθελα να τους σκοτώσω όλους. Όλους τους μισούσα. Ήθελα να πάω σπίτι μου με το μωρό μου!!
Περνούσαν οι μέρες, βγήκα από την (κωλο)κλινική και το μωρό μου δεν το είχα δει ακόμη. Μόνο σε φωτογραφίες από τη στιγμή που γεννήθηκε. Ένα πρωί ενώ είχαν φύγει από το σπίτι ο άντρας μου με τον πατέρα μου, μ’ έπιασε υστερία, ήθελα να φύγω και εγώ, ήθελα να πάω δίπλα της.
Μου τηλεφώνησε ο άντρας μου κάποια στιγμή και μου είπε «Γιώτα μου, πρέπει να κάνεις κουράγιο. Το μωρό δεν πάει καθόλου καλά. Μου είπαν ότι πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για όλα. Κόλλησε και άλλο μικρόβιο εδώ«
Το πρώτο που μου ήρθε στο μυαλό ήταν «Αεροβαφτίστε την! Μην φύγει έτσι το μωρό… Σας παρακαλώ!!«
Και έτσι και έγινε. Ο γιατρός μου μπήκε στην εντατική (παρεμπιπτόντως ο γιατρός μου δεν έφυγε λεπτό από δίπλα της) και την αεροβάπτισε. Το όνομα αυτής «Ειρήνη»!
Η κατάστασή της παρέμενε σταθερή από εκείνη τη στιγμή. Ούτε καλύτερα, ούτε χειρότερα. Εγώ είχα φτάσει στα όριά μου. Την 15η μέρα από τη γέννηση της Ειρήνης με έπιασε κρίση. Ούρλιαζα και φώναζα «Θέλω ΤΩΡΑ να πάω στο μωρό μου!!» και τελικά -ναι!- με πήγαν να δω την Ειρήνη μου.
Φτάνοντας στο Ιπποκράτειο στον 5ο όροφο, στην εντατική νεογνών μας περίμεναν ο γιατρός μου και ένας νεογνολόγος (όλοι οι άνθρωποι εκεί δίνουν την ψυχή τους!! Με πόση αγάπη περιθάλπτουν τα τα μισόκιλα μωράκια που βρίσκονται εκεί και με πόση κατανόηση και ηρεμία αντιμετωπίζουν τους γονείς!).
Μπαίνουμε στην εντατική, με πάνε σε μια θερμοκοιτίδα και μου λένε «Αυτή είναι η κόρη σου!«
«Χριστέ μου! Το παιδάκι μου!!«. Ήταν όντως τόσο όμορφη όσο μου έλεγε ο γιατρός μου.
Και αρχίζει ο νεογνολόγος να μου εξηγεί: «Καταρχήν η κόρη σου είναι σε καταστολή«. Είχε πολλά σωληνάκια στο κεφάλι της και ο γιατρός μου εξηγούσε τι δουλειά έκανε το καθένα από αυτά. Κάποια στιγμή μου δείχνει ένα μικρό μανταλάκι στο δαχτυλάκι του μωρού και μου λέει
«Αυτό μετράει το οξυγόνο της καρδιάς της. Αυτή τη στιγμή έχει 140 παλμούς. Μίλησέ της λίγο!«
«Μα πώς να της μιλήσω; Αφού είναι σε καταστολή!«
«Μιλησέ της, θα νιώσει ότι είσαι διπλα της!«
Σκύβω, λοιπόν, στη θερμοκοιτίδα, Ολίβια και μανούλες και αρχίζω να της μιλάω, της έλεγα να κάνει υπομονή, ότι γρήγορα θα γίνει καλά κτλ. Και ξαφνικά αρχίζει να σφυρίζει το μηχάνημα. Γυρνάω και τι να δω; Οι παλμοί της καρδιάς της είχαν φτάσει τους 210!
«Γιατρέ το μωρό μου!!!! Τι έγινε;;«
«Γνώρισε τη φωνή σου, Γιώτα!«, μου είπε, «9 μήνες την κουβαλούσες!«
Το πιστεύετε ότι ένα βρέφος μόλις 15 ημερών αναγνώρισε τη φωνή της μαμάς του και ανέβασε τους καρδιακούς παλμούς;
Από εκείνη τη μέρα πήγαινα και την έβλεπα κάθε μέρα, 5 λεπτά το πρωί, 5 λεπτά το απόγευμα. Σιγά σιγά συνήλθε. ‘Ετρωγε 5-5 τα γραμμάρια…
40 ημερών βγήκαμε από το νοσοκομείο με βάρος μόλις 2 κιλά. Φεύγοντας από το νοσοκομείο ο νεογνολόγος μου είπε «Παίρνεις ένα μωρό που από τη στιγμή που γεννήθηκε αυτό που έμαθε είναι να αγωνίζεται και να κάνει υπομονή!«
Και έτσι είναι. Τώρα είναι 4 χρονών και μονίμως κάνει υπομονή για τα πάντα. Είναι κάτι που έχουν παρατηρήσει και οι δασκάλες της στο σχολείο.
Είχαμε βέβαια αρκετά προβλήματα, αλλά δόξα το Θεό, όλα αντιμετωπίστηκαν. Η αλήθεια είναι ότι εγώ για αυτό το παιδί ακόμη και τώρα νιώθω μόνιμο τρόμο. Δεν θέλω, όμως, να παραπονιέμαι. Έχω ένα όμορφο και γερό κοριτσάκι τώρα.
Ευχαριστώ μέρα νύχτα τον Θεό πρώτα που μου την χάρισε και όλο το προσωπικό της εντατικής νεογνών του Ιπποκρατείου για όσα έκαναν.
[Σημείωση Ολίβιας: επειδή έτυχε φέτος να γνωρίσω αυτή την υπέροχη μανούλα, σας λέω ότι αυτό το κοριτσάκι είναι σήμερα ένα από τα πιο γλυκά παιδιά που έχω γνωρίσει ποτέ! Και πανέμορφη! Και αυτή και η μικρή της αδερφούλα!]
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
ΥΠΕΡΟΧΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΑ ΠΕΡΑΣΑΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ 42 ΜΕΡΕΣ ΣΤΗΝ ΕΝΤΑΤΙΚΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ 30 ΣΤΟ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ ΛΟΓΩ ΔΥΣΚΑΤΑΠΟΣΙΑΣ ΕΥΤΥΧΩΣ ΕΙΜΑΣΤΕ 100% ΚΑΛΑ ΤΡΩΜΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΣΕ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΑΠΟ 15 ΜΗΝΩΝ ΠΑΡΟΛΟ ΠΟΥ ΤΡΕΦΟΜΑΣΤΑΝ ΜΕ ΡΙΝΟΓΑΣΤΡΙΚΟ 13 ΜΗΝΕΣ ΜΟΥ ΘΥΜΗΣΕΣ ΠΟΛΥ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΤΑΛΑΙΠΩΡΙΑ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΧΑΙΡΕΣΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΣΟΥ ΕΓΩ ΕΧΩ ΤΑΞΕΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΠΑΙΔΑΚΙ ΚΑΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑΣΑ ΝΕΚΤΑΡΙΟ
Να σου ζήσουν γερά και καλοφωτισμενα Έχουμε και εμείς 1 Μάριο (Μεγαλόχαρη ) ΧΡΥΣΟΒΑΛΑΝΤΗΣ (ειρηνη χρυσοβαλαντου ) μόλις 4ον μηνών
ΝΑ ΣΟΥ ΖΗΣΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΣΟΥ ΝΑ ΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ ΚΑΙ.ΓΕΡΑ!!! ΠΕΡΑΣΑΜΕ ΣΧΕΔΟΝ ΤΑ ΙΔΙΑ ΠΕΡΣΙ ΤΟΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟ ΜΕ ΤΟΝ ΜΙΚΡΟ ΜΑΣ ΚΑΙ ΣΕ ΝΙΩΘΩ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ. ΟΛΟ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΣΤΙΣ ΜΕΝ ΝΟΜΙΖΩ ΠΩΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΜΟΝΟ ΜΕ ΑΥΤΟΘΥΣΙΑ. ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΜΑΣ ΒΟΗΘΗΣΕ ΚΙ ΕΜΑΣ ΜΕ ΤΗ ΧΑΡΗ ΤΗΣ. ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΑΠΟ ΠΙΣΩ ΣΑΝ ΓΟΝΕΙΣ ΝΑ ΤΑ ΧΑΙΡΟΜΑΣΤΕ.
na tin xerese tin koroula sou kai nanai panta geri kai dinati!! exw kai egw ena agoraki kai einai kai avtos ena thavma tis Agias eirinis tis Xrisovalanou.. o Xrisovalantis mou..
Να ειναι παντα γερη η κορουλα σου και εσεις να τη μεγαλωσετε! Περασαμε και εμεις με τριδυμα προσφατα το γολγοθα της εντατικης αλλα δοξα το Θεο ολα καλα.
Δεν έχω λόγια.......... Γερό και τυχερο το κορίτσακι σας παντα στην ζωή του!
δεν ξερω τι να πω ....μονο δακρυα μου ερχονται!!ευχομαι να ειναι γερη και μονο γερη
Η ευλογία της Αγίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου να είναι στην οικογένεια σας καινα φυλάει το κοριτσάκι σας εγώ έχω το όνομα της Χρυσοβάλαντου έκανε το θαύμα και σε μας και σε κάθε δυσκολία την ξεπερνάω και προστατεύει την οικογένεια μας μεγάλη η χάρη σου Αγιά ειρήνη Χρυσοβαλάντου μου .
να την χαιρεσαι γιωτα μου,παντα γερη κ δυνατη να ειναι !! κ εγω ειρηνη χρυσοβαλαντου ειμαι,γεννημενη την 33η εβδομαδα..η μαμα μου με δυδελφη μητρα,εχοντας χασει 6 μικρουλια κ ομως με θεληση,πεισμα κ πανω απ`ολα πιστη γεννησε εμενα που κανω για δεκα χαχαχ!!! τωρα ειμαι κ εγω μαμα ενος τερατακιου 1,5 χρονων κ σε λιγες μερες περιμενω κ το δευτερο,να ειστε παντα καλα..πολλα φιλια !!
δεν εχω λογια,μονο δακρυα και δεν μπορω να τα ελεγξω..αυτη τη στιγμη που σου γραφω περιμενουμε κι εμεις τη δικια μας Ειρηνη,απο θαυμα της Αγιας Ειρηνης Χρυσοβαλαντου κι εμεις!Μακαρι η μικρη σου να ναι παντα γερη!!
Έχασα την κορούλα μου πριν 6 μήνες πάνω στη γέννα.Μεταφέρθηκε στο Ιπποκράτειο μισοπεθαμένη απο μια "σπουδαία" κλινική της θεσ/νίκης και ο γιατρός μου ζήτησε χρήματα επειδή τη συνόδεψε,ακούστε είναι να τρελαίνεσαι δη.Ευτυχώς είχα το γιο μου πίσω να με περιμένει και μπόρεσα να συνεχίσω τη ζωή μου και να κάνω σκέψεις για δευτερο παιδι.Ήταν το μικρό μου 3χρονο αγοράκι που με στήριξε και με κράτησε στη ζωή αλλιώς θα είχα τρελαθεί. Σχεδόν 7 μήνες αργότερα,νιώθω ευτυχισμένη ξανά και -παρά το ότι συνέβη- αισθάνομαι τυχερή που ζω(γιατι κινδύνεψε σοβαρα και η δική μου ζωή)και που εχω το γιο μου,τον ήλιο της ζωής μου.Το μόνο που θυμάμαι είναι η φωνή της γιατρού του Ιπποκρατείου που μου είπε "η κόρη σας δεν αντέχει,αεροβαφτίστε την".Αυτό δε θα το ξεχάσω ποτέ.Σου εύχομαι ολόψυχα να είσαι γερή και να μεγαλώσεις τα κοριτσια σου με αγάπη,γιατί τελικά η αγάπη σου ήταν αυτή που κράτησε την κορούλα σου ζωντανή.Να είστε γεροί κι ευτυχισμένοι πάντα.
Δεν ξέρω αν φταίνε οι ορμόνες της εγκυμοσύνης μου, αλλά πολύ συγκινήθηκα με την ιστορία σου κούκλα μου...Να χαίρεσαι και τα δυο σου κοριτσάκια, να τα φυλάει η Παναγία κι η Αγία Ειρήνη πάντα!!
Sas euxomai na exete panta ugeia kai na vlepete ta paidakia sas na megalwnoun me xara kai eutuxia. diavazontas tin istoria sas mou ir8an mnimes, ka8ws perasame kai emeis 5 evdomades tromaktikis agwnias mesa stin entatiki me ta 2 mas mwra. einai empeiries kai stigmes pou den feugoun pote apo tin mnimi!!! omws opes lene: telos kalo OLA KALA!!!!
na xairese ta paidakia soy k oso mporeis ksexna ti egine einai koinotipo to kserw alla emeis pou ueloume na legomaste manades 8a kaname ayto pou ekanes k esy,bravo sou k as mh me ksereis alla an ueleis mporeis na tis filhseis......
popo!! giota , eimai kai egw mia giota apo rodo me ena koritsaki 5 etwn kai perasa akrivws tin idia peripeteia se mia polli gnwsti dimosia kliniki tis athinas. akoma efxaristw to theo kai olous tous agious pou tin exoun kala!! me ti diki sou istoria xanazontanepsan oi dikes mou anamniseis. perasmena nai alla ksexasmena pote!!! na ste kala na tis xaireste!!
>na xairesai tis koroules sou.....sygkini8ika para poly....posi dynami eixe ayto to koritsaki.....!!!na eiste panta eytixismenoi glykia mou....pote 3ana na min sas symvei tipota to dysaresto....mono xares.....filakia.....!!!
>h thetikh mas energeia, h isxurh mas thelish kai h pisth mas boroune na kanoune thaumata...ena magalo bravo k sugxarititia....eimai sigourh oti tha einai ena tuxero paidaki !!!! tis kaluteres euxes mou........!
>...μα γιατι κλαιω τοσο πολυ με την ιστορια σου?? Μπραβο σας, να ειναι παντα καλα!!
>Το ίδιο ακριβώς συνέβει στην μικρή μου αδερφή πάλι σε κλινική της Θεσσαλονίκης..Μεταφέρθηκε στο Ιπποκράτειο όπου παρέμεινε για ένα μήνα.Ευτυχώς το ξεπέρασε και τώρα είναι μία κουκλάρα 16 χρονών που σε λίγες μέρες θα γίνει και θεία από τη μεγάλη της αδερφή (εμένα) στο πρώτο μωράκι της οικογένειας!
>πιστευω στην βοηθεια του θεου και των αγιων,ειναι παντα διπλα μας,ετσι και σε σενα η Αγια Ειρηνη ηταν ειναι και θα ειναι παντα διπλα στα παιδακια σου.Να τα χαιρεσαι και να τα καμαρωσεις οπως επιθυμεις αλλα πανω απο ολα να ειναι γερα και δυνατα.
>γλυκιά μου..πόση δύναμη ψυχής χρειάζεται..μπράβο σας!!!
>Το πόσο έκλαψα με την ιστορία σου,δέ λέγεται.Η αγάπη της μάνας μπορεί να κάνει θαύματα.....!
>Γιώτα μου να είναι πάντα γερή και δυνατή η κορούλα σου. Και εσύ να την καμαρώνεις. Γιατί έχετε πολλά χρόνια μπροστά σας και πίστεψε με τα καλύτερα έρχονται!
Με συγκίνησες κούκλα μου! Να είστε πάντα καλά!
>η αγια ειρηνη η χρυσοβαλαντου να ειναι παντα διπλα στα παιδακια σου.δακρυσα...μονο χαρες απο δω και περα ευχομαι
>ti siglonistikh istoria !
siginithika polu efxomai kamia manoula sto kosmo na mi pernaei tetoies laxtares me ta aggeloudia tous kai poso malista otan exei gennisei kai den exei dei to mikro tis to mwraki logo kapoias epiplokhs. NA TIS XAIRESAI koukla mou na einai panta geres kai dynates sti zwh tous kai na tis kamarwseis opws epithimeis. Na tous dwseis polla polla filakia apo mia manoula apo ta Xania. :-)
>GIOTA MOY NA SOY ZHSOYN TA KORITSAKIA SOY.AGONISTRIA KAI DYNATH H MIKROYLA EIRHNH,KAI ESEIS POLLY TYXEROI GONEIS.SAN NA DIABAZA TIN DIKIA MOY ISTORIA SE ALLO TOPO ME ALLO TELOS.MEXRI KAI POY THN PERNEIS SPITI THN MIKRH OI ISTORIES MAS MIAZOYN IDIES,OLOIDIES.EGO OMVS DEN EIMOYN TOSO TYXERH OSTE NA PARV THN RAFAELLA MOY SPITI.EXASE THN MAXH POY EDINE MESA STHN ENTATIKH,ENO EGV EIMOYN AKOMA STHN KLINIKH.EGO THN PIRA AGKALIA AFOY EIXE FYGEI APO THN ZOI.KSERO OMOS POS OLA GINONTAI GIA KAPIO LOGO KAI EKEI POY EINAI TORA EINAI KALA.AS MOY LEIPEI POLY.PANTA GERI KAI DYNATH H EIRHNH SOY!!!
>Πραγματικά πολύ μεγάλη η συγκίνηση!!! Δόξα τω Θεώ, τα κατάφερε η μικρή σας!!! Ευλογημένο το όνομα του Άγιου Θεού μας & μεγάλη η χάρη της Αγίας Ειρήνης, να σας προστατεύουν πάντα όλη την οικογένειά σας, ιδιαιτέρως τα αγγελούδια σας!!!
>OTAN PISTEYOYME EINAI OLA DYNATA..NA XERESTE TIS KOROYLES SAS KAI NA EINAI PANTA GERES...EKLAWA KI EGO ME TIN ISTORIA SAS OPOS OSOI TIN DIABASAN FANTAZOME....
>Σε καταλαβαινω απολυτα Γιωτα μου διοτι και εγω περασα τα ιδια και χειροτερα, διοτι το δικο μου παιδακι νοσηλευτηκε 3 μηνες (100 ημερες συνολικα)
Ειναι εμπειριες ζωης , τοσο δυνατες και εντονες που μας κανουν πραγματικα καλυτερους ανθρωπους
Ευχομαι το καλυΤερο για την οικογενεια σου.
>Τι ιστορια θεε μου!!! Δεν εχω ξανακλαψει με ιστορια τοκετου! Τι να γραψουμε εμεις για το δικο μας τοκετο μετα απο αυτη την ιστορια!!! Σας ευχομαι να ειναι παντα γερη και να τα χιλιασει τα χρονια της!
>Ειναι απο τις πιο συγκινητικες ιστοριες που εχω ακουσει με εχουν παρει τα κλαματα.Δοξα το Θεο η Αγια Ειρηνη σας βοηθησε και ειναι το παιδακι σου γερο. Να ειστε ολοι καλα. Μπραβο για τη δυναμη που ειχατε.
>Συγκλονιστική ιστορία και πιο συγκλονιστική η ανταπόκριση του μωρού στη φωνή της μάνας. Αναρωτιέμαι γιατί δε σε άφησαν να πας πιο γρήγορα κοντά της. Μανούλες μείνετε κόντά στα μωρά σας αμέσως μόλις γεννήσετε. Πάρτε τα στο δωμάτιο σας και μην τα αποχωριστείτε ούτε λεπτό. Ακόμη και όταν συντρέχουν λόγοι υγείας προσπαθήστε να είστε όσο το δυνατόν περισσότερο κοντά τους. Τα μωρά σας, γνωρίζουν μόνον εσάς.
>Η Παναγιά, η πιο γλυκιά μάνα του κόσμου, και η Αγία Ειρήνη Χρυσοβαλάντου να είναι πάντα στο πλευρό σας!!!
Υποκλίνομαι στο κουράγιο και τη δύναμη και των δυο σας!!!
Να χαίρεσαι και τα 2 σου τα παιδάκια!!!
Φιλιά πολλά!!!
>Δεν μπορώ να σταματήσω να κλαίω... Εύχομαι η Αγία Ειρήνη να φυλάει μέρα και νύχτα την κορούλα σου και να σας έχει καλά!
>ποσο σε καταλαβαινω..το ενα κοριτσακι μου ηταν στη θερμοκοιτιδα στο παιδων και οταν πηγαιναμε να την δουμε με πιανανε τα κλαματα..ο αντρας μου μου ελεγε "μην μπαινεις κλαιγωντας, το καταλαβαινει", μολις της μιλουσαμε ηρεμα και λιγο την χαιδευαμε, χαμογελουσε!και δεν ηταν ουτε 40 ημερων ακομα..να ειναι καλα τα παιδακια μας, αυτοι ειναι οι ηρωες της ζωης..
>Τρομερό!!Δεν έχω λόγια.Η Αγία είδε την πίστη σου και σας βοήθησε.Να είστε πάντα καλά...
>gia kapia poy koroideve pio pano. nai pistevoyme sta thavmata. to pedi molis vaptistike statheropoiithike h katastasi toy.
>Οτι και να πω ειναι λίγο να ζησει σαν τα ψηλα βουνά και να ξερεις επειδη κι εγω ειμαι ενα "τετοιο" παιδακι που δε μου εδιναν χρονο οτι στη ζωη της 8α τα βγαζει παντα περα γιατι θελει ΜΑ ΖΗΣΕΙ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
μια αγκαλια δωσε της απο μια μανουλα που ολοι πιστευαν οτι δε θα εφτανε τα 32 χρονια ποτέ!!!!!!!!! και που σε αντιθεση με την κορη σου δεν ειχε τη μαμα της να της μιλαει για να σηκωσει παλμους γιατι ηταν στην κερκυρα κι εγω στην αθηνα στα γιαννενα κλπ.
ΝΑ ΤΗΝ ΧΑΙΡΕΣΤΕ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
το μεγαλιο της ΖΩΗΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
>ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ!!!!! ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΓΕΡΗ ΠΑΝΤΑ Η ΕΙΡΗΝΗ ΣΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΜΑΡΩΣΕΤΕ ΟΠΩΣ ΕΠΙΘΥΜΕΙΤΕ!!!!!! ΕΧΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΕΝΑ ΣΥΓΓΕΝΙΚΟ ΜΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟ ΠΟΥ ΝΥΣΤΕΨΕ, ΕΦΑΓΕ ΤΟ ΜΗΛΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΙ ΕΜΕΙΝΕ ΕΓΚΥΟΣ. ΜΑΛΛΟΝ ΕΙΝΑΙ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ!!!
>Εγώ δεν κατάλαβα γιατί 15 μέρες δεν σε άφηναν να την δεις. Τέλος πάντων. Πήγαν όλα καλά. Σου εύχομαι μόνο χαρές από εδώ και πέρα.
>Να χαιρεσαι τα παιδακια σου μεσα απ΄τη ψυχη μου!!!!
Και να ξερεις, γαϊδουρια υπαρχουν παντου!!!
>Να την χαίρεσαι και να την αγαπάς πολύ.
Να της το λες κάθε λεπτό και ότι πρόβλημα βγαίνει στην επιφάνεια θα αντιμετωπίζεται.
φιλάκια ...
>respect! για σένα και τα παιδιά σου! μόνο αυτό...
>ημουνα που ημουνα χαλια ψυχολογικα με αποτελειωσε η ιστορια!!!!!!!να ναι γερη η ειρηνη σας κ παντα να παλευει για τη ζωη της κ να διεκδικει αυτο που της ανηκει "ΤΗ ΖΩΗ"!
τι δυναμη αποκταει η καθε μανα τελικα για το παιδι της!να σαι παντα καλα γιωτα να της χαιρεσαι κ τις δυο!
>Αυτο δε θελει χαρτομαντηλο....πακετο ολοκληρο θελει!!! ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΠΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΝΤΑ καλα !!!!!!
>den exo logia...klaio klaio klaio...na einai panta gero to koritsaki sou einai pragmatiki maxitria!!!
>ΔΑΚΡΥΣΑ
>ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ & ΝΑ ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ!!! Η ΜΙΚΡΟΥΛΑ ΕΙΡΗΝΗ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΑΓΩΝΙΣΤΡΙΑ ΚΑΙ ΘΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ ΠΟΛΛΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΗΣ!!! ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΓΕΡΗ, ΤΥΧΕΡΗ ,ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ!!! ΦΙΛΙΑ
>Μου κόπηκε η μιλιά! Κοπέλα μου να είναι πάντα γερό το κοριτσάκι σου και να την καμαρώνεις πάντα!!
>na sas zisi i koroula sas k panta na ine geri k kalofotismeni....pragmatika ayto pou perasate itan megali dokimasia..na doxazete kathe mera tin panagia k tin ag.irini pou to koritsaki sas ine kala....k koyragio k dinami se olous tous gonis pou pernoun teties dokimasies..
>ΝΑ ΣΟΥ ΖΗΣΟΥΝ ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΟΥ!ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΓΕΡΑ!Ο ΛΟΓΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΥΠΑΡΞΗΣ ΟΦΕΙΛΕΤΕ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΧΡΥΣΟΒΑΛΑΝΤΟ. Η ΜΑΜΑ ΜΟΥ ΜΕ ΤΑ ΑΠΟ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΧΡΟΝΩΝ ΜΕ ΓΕΝΝΗΣΕ ΚΑΙ ΕΦΟΣΟΝ ΕΙΧΕ ΚΑΝΕΙ ΠΡΩΤΟ ΠΑΙΔΙ.ΑΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΠΙΣΤΟΙ.ΕΓΙΝΕΣ ΜΑΝΑ ΕΠΕΙΔΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΙΣΤΕΨΕΣ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΣΟΥ.ΟΙ ΔΟΚΙΜΑΣΙΕΣ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΠΙΣΤΕΨΟΥΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΚΑΙ ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ ΓΙΑ ΑΥΤΟ.ΝΑ ΤΑ ΚΑΜΑΡΩΝΕΙΣ ΤΙΣ ΚΟΥΚΛΕΣ ΟΠΩΣ ΕΠΙΘΥΜΕΙΣ!
>Γιωτα μου,συγκλονιστηκα..συγκινηθηκα παρα πολυ..σου ευχομαι υγεια για σενα κ τα παιδακια σου!!Κ οσο για την Ειρηνη σου ειναι ενα θαυμα... να τις χαιρεσαι τις κουκλες σου!!!!!
>Ειρηνη να εισαι παντα καλα με την οικογενεια σου.Να ξερεις πως εισαστε τυχεροι που στη πολησου υπηρχε ΜΕΝΝ.Αν θελεις μπες στη ΜΕΝΝ Χανιων και δες τι τραβουν αλλα νεογνα.Υποστηριξε με τη φιλια σου τη ΜΕΝΝ ΠΟΥ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ ΝΑΚΛΕΙΣΕΙ....Ασ εχουν ολα τα νεογνα την ευκαιρια να παλεψουν....
>ΤΙ ΝΑ ΠΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΣΕ ΤΕΤΟΙΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ??
ΜΟΝΟ ΥΓΕΙΑ ΝΑ ΕΧΕΤΕ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΕ ΑΛΛΟ...ΝΑ ΣΟΥ ΖΗΣΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ ΚΟΠΕΛΑ ΜΟΥ...ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ!!
>Η Ειρήνη, το γλυκό αυτο παιδάκι, έχει αποδείξει πως το να είσαι γεναίος δεν έχει να κάνει με την ηλικία αλλα με την θέληση, την πίστη , την υπομονή και την αγάπη!
Δεν είχε την πολυτέλεια να θυλάσει απο το στήθος της μανούλας της, ούτε καν να κλάψει στον ώμο της.
Όμως ακόμα και μόνη βρήκε το θάρρος να αντιμετώπισει αυτό που εμείς οι "μεγάλοι" το αποβάλουμε ακόμα και απο την σκέψη μας...
Τίποτα δεν είναι αυτονόητο και δεδομένο.
Χαίρομαι που η μητρότητα και η πατρότητα αλλάζει τους ανθρώπους, έτσι έχουμε ακόμα ελπίδα..... όπως την αδερφή της Είρηνης.
Η νονά της.
>ΓΛΥΚΙΑ ΜΟΥ ΓΙΩΤΑ ΝΑ ΧΑΙΡΕΣΑΙ ΤΗ ΜΙΚΡΟΥΛΑ ΣΟΥ ΕΙΡΗΝΗ!!!!!! ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΗ ΚΑΙ ΜΑΧΗΤΡΙΑ (ΜΑΛΛΟΝ ΣΑΝ ΤΗ ΜΑΜΑ ΤΗΣ), ΑΦΟΥ ΠΙΣΤΕΨΕΣ ΣΤΟ ΘΕΟ ΚΑΙ ΔΟΚΙΜΑΣΤΗΚΕΣ ΓΕΡΑ, ΑΛΛΑ Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΣΟΥ ΠΙΣΤΗ ΕΣΩΣΕ ΤΗΝ ΚΟΡΟΥΛΑ ΣΟΥ!!!!!! ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ -ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΗ ΓΙ' ΑΥΤΟ- ΟΤΙ Η ΕΙΡΗΝΗ ΕΖΗΣΕ ΓΙΑΤΙ Ο ΘΕΟΣ ΕΧΕΙ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΤΟΥ. ΙΣΩΣ ΤΗ ΘΕΛΕΙ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΜΕΓΑΛΟ, ΓΙ' ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΜΟΝΕΤΙΚΗ. ΦΥΛΑΞΕ ΤΟ ΚΑΠΟΥ ΒΑΘΙΑ ΣΤΟ ΝΟΥ ΣΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΤΙΣ ΚΑΜΑΡΩΝΕΙΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΥΟ!!!!!!!!
>Aνατριχιασα..... Απο δω και περα ΟΛΑ καλα να σας πανε για παντα!!!!!!
>πολύ συγκινήθηκα με την ιστορία αυτή.Και εγώ ταλαιπωρήθηκα 3 μήνες στο κρεββάτι με πόνο και αίμα αλλά τουλάχιστον το μωράκι μου βγήκε ένας υγιέστατος και μεγάλος μπέμπης.Μπράβο που είχες κουράγιο να κάνεις και δεύτερο μωράκι.Εγώ φοβήθηκα τόσο που ούτε καν το σκέφτομαι.
>συγκινηθηκα πολυ με την ιστορια σου και μπραβο για το κουραγιο και την δυναμη σου!να χαιρεσαι την κουκλιτσα σου και να ναι παντα υγειης!και γω Ειρηνη Χρυσοβαλαντου ειμαι απο ταμα της μητερας μου,οταν ηταν εγκυος σε εμενα και ο μεγαλος μου αδελφος λιγο ελειψε να πεθανει απο οστεοσαρκωμα στο χερι.αλλα η χαρη της τον φυλαξε....ειναι μια χαρα σημερα,εχει ενα χερι μεν,αλλα ζει και ειναι καλα...
>kopela moy ti na pv den exv logia anatrixiastiko....eyxomai ygeia se sens k sthn oikogeneia soy k na nai ta paidakia soy panta kala....
>Το μήλο δηλαδή φταίει για όλα;
>τι να πω...καταλαβαίνω την αγωνία σου κάτι παρόμοιο πέρασα και εγώ με την ΜΕΝΝ, αν και έμεινε μόνο 22 μέρες, μου φάνηκε αιώνας!!! γι' αυτό πηγαίνω συχνά νέες φωτογραφίες του Ξανθομπούμπουρα μου στην μονάδα για να παίρνουν κουράγιο,τα μωρά που ζούνε τέτοιες περιπέτειες γίνονται μπουλουκάκια γεμάτα υγεία!!! να τα χαίρεσαι τα κουκλάκια σου πάντα χαμογελαστά!!!
www.ksanthompoumpouras.blogspot.com
>ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΕΙΡΗΝΗΣ!ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΗΣΕΣ ΠΟΛΥ...ΝΑ ΤΑ ΧΑΙΡΕΣΑΙ ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ ΣΟΥ ΠΑΙΔΑΚΙΑ!ΔΕΝ ΕΧΩ ΛΟΓΙΑ...
>Ήταν συγκλονιστική η ιστορία σου...έπαθα σοκ!Εύχομαι τα παιδάκια σου να'ναι καλά και γεμάτα υγεία και καμία μανούλα να μην περνάει τέτοιες καταστάσεις...
Αγγελική Π.
>Eυχομαι να ειναι παντα γερη η αγωνιστρια σου.Εχω και γω μια αγωνιστρια στο σπιτι!Οσο για την ...κλινικη(ο θεος να την κανει μηπως γλυτωσουν μανες και μωρα)!!!Το ιδιο συνεβει και σε μενα!
>ΗΤΑΝ ΤΡΟΜΕΡΟ ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΕΣ, ΤΕΛΟΣ ΚΑΛΟ ΟΛΑ ΚΑΛΑ! ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΕ Η ΚΟΡΟΥΛΑ ΣΟΥ, ΝΑ ΝΑΙ ΤΥΧΕΡΗ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΤΑ ΠΡΟΣΕΧΕΙ Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΜΑΣ!
>sugklonistika!!!!!!!!!!!! na sas zhsoun ta koritsaki na einai dunata k panta eutixismena!!!!!!!!!!!
>Οτι και να πω ειναι λιγο!εχω περασει κ εγω πολλα!Ενα ειναι σιγουρο ότι δεν μας σκοτωνει μας κανει πιο δυνατους κ οταν θελουμε κατι ολο το συμπαν συνομωτει για να το πετυχουμε!!!!!!!!!!!!Να τα χαορεσαι τα παιδακια σου κ να τα δεις όπως επιθυμεις φιλια!!!!!!!!!
>na ste panta kala
mas kanate kai klapsame alla apo xara pou ta kataferate
panta geres ..
>ΕΠΕΙΔΗ ΓΙΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΛΑΙΩ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΣΩ ΤΙΣ ΑΛΗΘΙΝΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΕΧΩ ΝΑ ΠΩ ΕΙΝΑΙ ΜΠΡΑΒΟ ΣΑΣ... Α! ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ... ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΓΕΝΝΙΟΥΝΤΕ ΚΑΙ ΜΠΕΝΟΥΝ ΣΕ ΘΕΡΜΟΚΟΙΤΙΔΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΑ!!!
>Δεν εχω λογια...μονο δακρυα...να εισαι καλα κοπελα μου να χαιρεσαι τα υγιεστατα κοριτσακια σου!