Τέτοια μαία μην σου τύχει!

Διαβαζα ξανα ιστοριες απο το πολυαγαπημενο μου site eimaimama.gr και με επιασε μια νοσταλγια να θυμηθω και τη δικη μου ιστορια που ειχα ανεβασει 2 χρονια πριν (πως περναει ο καιρος)….. η εγκυμοσυνη μου κυλουσε πολυ ηρεμα και πολυ ευτυχισμενα, οι εξετασεις μου αψογες εκτος απο τον διαβητη κυησης που ελεγχαμε με διατροφη και τα πολλα παραπανω κιλα που πηρα….

Π.Η.Τ ειχα 03/10/2015 αλλα ολοι μου ελεγαν οτι θα γεννησω την ημερα των γενεθλιων μου… 29/09….

Ερχεται ο Σεπτεμβριος και 27/09 μου λεει η μαμα μου «Ελατε να ψησουμε στη ψησταρια, θα ερθουν και οι υπολοιποι» (παππους, γιαγια, θεια, θειος, ξαδερφια κλπ)… Παμε στη μαμα μου, φαγαμε, περασαμε ωραια και για πρωτη φορα ειχαν γινει ολοι ντιρλα, εκτος απο τον αντρα μου που δεν πινει καθολου (ποτε δεν πινουν πανω απο ενα κρασακι).. Θυμαμαι που τους ελεγα «Κανονιστε να γεννησω σημερα που ειστε ολοι ετσι» και γελουσαμε….

Γυρω στις 10 κι αφου ειχαμε φαει, νιωθω κατι πονακια χαμηλα στην κοιλια σαν περιοδου… σκεφτηκα κι εγω απο τη φορμα θα ειναι, μιας κι οταν επιανα το λαστιχο ηρεμουσαν…. πολυ αργοτερα φευγουμε, κανουμε μια χαλαρη βολτα με τον αντρα μου με το αμαξι και τα πονακια να συνεχιζουν… Γυρω στις 2:30 το βραδυ κι αφου ειχαν δυναμωσει οι πονοι, ο αντρας μου ειχε αρχισει να φρικαρει και μου φωναζε οτι θα γεννησω στο κρεβατι… Οχι, οχι, δεν γενναω του ελεγα θα κανω ενα μπανιο και θα ηρεμησουν, ισως επειδη κουραστηκα να ποναω… Τελικά δεν τον επεισα…. πηγε φωναξε τη θεια μου που μενει ακριβως απο κατω να με βοηθησει να ντυθω και φυγαμε για νοσοκομειο…..

Φτανουμε, με βαζουν σε καρδιοτοκογραφο, συσπασεις καθολου, με βλεπει η μαια διαστολη 2…. μου κανουν εισαγωγη, με ετοιμαζουν και με βαζουν σε ενα δωματιο και φευγουν…. Οι πονοι δυναμωναν και οι μαιες αφαντες… δυο ηταν αλλα η μια πραγματικα ηταν για βρισιμο… Εκει που πονουσα μοναχουλα μου (απαγορευοταν να μπει ο αντρας μου μεσα) θελω να κανω εμετο… δεν μπορουσα φυσικα να περιμενω ποτε θα αποφασισουν να ερθουν και δεν εβρισκα και τιποτα να μην λερωσω, ε και λερωσα…. ερχεται η μαια, της ζηταω συγνωμη και μου λεει πως δεν πειραζει, συμβαινουν αυτα (ευτυχως ηρθε η καλη μαια)….

Οι πονοι ειχαν φτασει στο απροχωρητο, με ακουγαν μεχρι εξω οι δικοι μου κι ειχαν σκασει…. Ερχεται λοιπον η αλλη μαια και μου λεει «Μη φωναζεις, γιατι ενοχλειται η διπλανη σου» (οχι οτι ενοχλουσα εκεινην)… Ερχονται οι γιατροι αρχιζουμε τις εξωθησεις και λεει παλι «Πωωωωωω ρε παιδι μου ολο χ**ζει αυτη…» Λεω σε καποια φαση λιγο μετα «Ποναωωωω!» και συνεχιζει «Ανασες δεν ξερεις; Μονο να τρως ξερεις;«

Ο Θεος μου εδωσε δυναμη….

Για να μην τα πολυλογω, πρωι Δευτερας κι αφου επαθα ρηξη κολπου (ευτυχως ολα καλα με αυτο αν και το εμαθα τυχαια τις μερες που νοσηλευομουν σε επισκεψη του επιμελητη που τον ενημερωναν για την καθε μια μας) κι αφου ειχα πααααααρα πολλα ραμματα μεσα κι εξω, γεννηθηκε φυσιολογικα και χωρις επισκληριδιο (στο δημοσιο κανουν μονο σε καισαρικη) ο γιος μας! Ολοκληρος αντρας 3,460 και 54εκ… Οταν αφησαν τον αντρα μου να μπει μεσα εκλαιγε….

Ανακουφιστηκε που ειμασταν καλα γιατι ειχε καταγχωθει….

Αυτο το πλασματακι γεννηθηκε μια μερα πριν τα 20α μου γενεθλια και μας αλλαξε τελειως τη ζωη…. σε 3 μηνες παντρευομαστε και θα βαφτισουμε και τον γιο μας…. νιωθω τοσο ευτυχισμενη… θελω να κανουμε αλλο ενα παιδακι και λεμε μετα τον γαμο να αρχιζουμε για να ολοκληρωθει η ευτυχια μας….

Μαμα Κ….

Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;

Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com